หัวข้อ: ...อสงไขย... แจ้งข่าว[13-02-2559 แจงรายละเอียดหนังสือ หน้า๑๒]

[zhanzhao]

ชอบมากๆเลยค่ะ อ่านรวดเดียวเลย หมอนชุ่มเลยค่ะ
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ พฮืออออออ //ซาบซึ้ง//

[jum1201]

ชอบมากเลยค่ะ ภาษาสวย เนื้อเรื่องเข้มข้น

เสียน้ำตาไปมากโข หวังว่าคนเขียนจะมีเรื่องดีๆ มาให้อ่านต่อไป

นะคะ 

[badbadsumaru]

ทั้งสุขและเศร้าไปพร้อมกันเลย
ขอบคุณค่ะ

[OumRak]

นิยายเธอสุดยอดเลย ปกติไม่ชอบดราม่านะ แต่พออ่านเรื่องนี้มันครบทุกรสชาติจริงจัง สุดยอดมากกกก อ่านแล้วมีความสุขมาก

[JustWait]

สนุกมากกกค่ะ ร้องไห้ให้เรื่องนี้หนักมาก

น้ำตาร่วงเผาะๆ

[May_luexolu]

เรื่องนี้สนุกมากเลยค่ะ อ่านตอนแรกกลัวหน่อย     แต่หลังๆซึ้งอ่าาาาาาาาาาา    ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะค๊า

[himoru]

ภาษาสวยมากๆเลยค่ะ
พึ่งอ่านตอนแรก ชอบสำนวนมากๆเลยค่ะ
โครงกลอนแต่งเก่งมากเลยค่ะ
ชอบจัง
ขอบคุณค่ะ

[zombi]

ขอบคุณค่ะ สำหรับนิยายดีๆ อ่านเรื่องนี้แล้วทำให้ใจอุ่น

ภาษา - ใช้ภาษาได้สวยงาม ลื่นไหล
เนื้อเรื่อง - สมัย ร.6 ทำการบ้านมาดีมาก การดำเนินเรื่องดี ถึงจะเขียนสลับกัน 2 ยุค แต่ก็ไม่สับสน
ตัวละคร - ชอบแสนมาก อยากมีเพื่อนแบบนี้ อยากมีลุงแบบหลวงเสนาะด้วย (คุณใหญ่กับแก้วตา ละไว้ในฐานที่เข้าใจ คนอื่นชมเยอะแล้ว)

ข้อเสนอแนะ - ยังไม่แน่ใจ อ่านเพียงเนื่องเดียวยังไม่รู้ ต้องแต่งมาให้อ่านหลายๆเรื่องก่อนนะจ๊ะ

[quiicheh.]

อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ
ขอบอกว่าเรื่องนี้ทำเราน้ำตาไหลยันบรรทัดสุดท้ายในตอนสุดท้ายจริงๆ
ซึ้งในความมั่นคงของคุณพระนายมากๆและยังซึ้งในความจงรักภักดีคุณพระนายของแสนและนมแย้มด้วย
ตอนจบนี่เราอิ่มเอมมากที่สัญญาว่าจะรักกันทุกภพทุกชาติ
อย่างไงก็ขอให้อย่าได้มีอุปสรรคแบบที่ผ่านๆมาเลย
ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้ออกมานะคะ
ชอบมากๆ ยิ่งตอนคุณใหญ่เกี้ยวๆแก้วตานี่เขินมากกกกก
ตอนที่แก้วตาตายนี่พีคสุดเลยค่ะ ทั้งแค้นโสภีทั้งสงสารคุณใหญ่
แต่แล้วเวรกรรมก็ตามคิดทุกๆชาติ
จะว่าไปก็ต้องขอบคุณอาจารย์เปรม ที่ทำให้คุณใหญ่มีร่างได้มารักกับแก้วอีกครั้ง
ฮืออออออซึ้งปริ่มเปรมมากเลยค่ะ

[Simple]

ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆให้ได้อ่านกันคับ

ภาษาสวย เนื้อเรื่องน่าติดตาม

ประทับใจกับความรักของคุณใหญ่กับแก้วตา

และหลงรักตัวละครที่ชื่อแสน

ต้องบอกว่านิยายเรื่องนี้งดงามมากขอรับ

[ammchun]

เห็นเรื่องนี้มานาน แต่ไม่ไเ้กดเข้ามาอ่านซักที พอได้อ่านมันสนุกมาก น่ากลัวนิดๆ และซึ้งไปกับความรักของคนทั้งคู่

[wargroup]

เป็นเรื่องที่ดีมากๆ อ่านสนุกและสวยงามในทุกประการ บทภาษาอารมณ์
ชอบการตัดต่อที่สุด เอาหน้าแปะหลัง เอาตรงนั้นแปะตรงนี้ สลับยุค สลับไทม์ไลน์
บางช่วงบางตอนทำเอารู้สึกว่า ตัวเองเป็นแก้วตาระลึกชาติซะเอง
เพราะคุ้นตาจนตกใจ "อะไรกันนี่ เราเคยอ่านท่อนเจรจานี้ไปแล้วไม่ใช่รึ...ทำไมนะ!!!?"
ก่อนจะนึกได้ว่า ใจเย็นๆตัวเรา คุณคนเขียนเค้าตัดต่อแปะหน้าแปะหลังน่ะสิ
อิอิ นึกว่าพลังงานของวิญญาณทั้งสามสร้าง Deja vu ใส่คนอ่านซะอีก
กลมกล่อมที่สุดเลย ทำให้อินดีเหลือเกิน ผีเป็นผี กลัวเป็นกลัว รักเป็นรัก
ปล. เกลียดโสภีผีบ้ามากด้วย อยากตบซ้ายตบขวาตบหน้าตบหลังตบพร้อมๆกัน 

[HKz Wings]

ขอตอนพิเศษเถอะน๊า  พลีสสสส 

[Jaiko★]

งื้อออออออออออออ
น้ำตาแตกได้อีก
อ่านจบแล้วค่ะ รวดเดียวเลย55555
เป็นรักที่สวยงามจริงๆนะคะ^__^
ขอบคุณที่เขียนเรื่องดีๆแบบนี้มาให้อ่านค่ะ

[mint_852]

สนุกมาก ภาษาก็สวย การเรียงคำเป็นขั้นเป็นตอน
ชอบมากเลยค่ะ บรรยายออกมาก็เข้าใจง่าย
ถึงตอนจบจะหม่นๆนิดๆก็ถือว่าโอเคแล้ว
ขอบคุณที่แต่งมาลงให้อ่านนะคะ

[CorNnE PRiNCeS]

อ่านแล้ว หลอนๆ ดี

ในบอร์ด มีอีกเรื่อง ที่เป็นสถานะการณ์ เช่นนี้

อ่านแล้ว สงสารมากๆ


คนรอ ก้อรอ อย่างไร้จุดหมาย

คนลืม ก้อพยายามค้นหาตัวเอง

แต่ ทำเอาน้ำตาไหลไม่หยุดเลย

ขอบคุณนะครับ
สำหรับเรื่อราว ดีๆ

 

[yumijung]

อสงไขย=ช่วงเวลาที่ยาวนานแต่ก็มีจุดสิ้นสุด
เวลาที่รอคอยผู้เป็นที่รัก
ตื่นเต้น  สงสัยใคร่อยากรู้
ว่าคุณพระนายคือผู้ใด

[yumijung]

 :hao3:ตัวละครหลักๆออกมาละ
โสภี..  นามนี้ ทำให้ขนลุกเกลียวเสียวสันหลังวาบ
ทำให้นึกย้อนถึงกาลด่อนว่าต้องร้ายแรงนักกับแรงริษยา
ปล.ภาษาสละสลวยสวยมากๆค่ะ

[funland]

ปรับทับใจ ซึ้งใจ กินใจมาก สำหรับเรื่องนี้ ขอบคุณมากค่ะ  เป็นอีกเรื่องที่ ต้อง เก็บไว้ในความทรงจำ

[yumijung]

  อ่านจบละค่า...
ตอนคุณเปรมโผล่มาก็ให้คิดว่า
ต้องมาเป็นตัวแทนคุณพระนาย
แต่ที่ไหนได้กบับมาเป็นกายหยาบรีฟิวบ์
ให้คุณพระนายซะงั้น..
ในใจลึกๆก็แอบดีใจแต่อีกใจก็รู้สึกผิด
ต่อคุณเปรมหรือเพราะคุณเปรมรักแก้วตามากจึงยอมสละร่างกายให้คนที่เค้ารักได้สมหวังในความรัก..คุณเปรมน่าสงสารจัง          ิ

[Vanillaเปรี้ยว]

ตั้งแต่อ่านนิยายมา อ่านแนวหนักหน่วงใจมาก็เยอะ ร้องไห้มาก็แยะ แต่ไม่เคยคิดเลยว่าเรื่องนี้ จะทำให้ร้องไห้หนักได้ขนาดนี้ ยิ่งตอนท้ายเรื่องตอนที่แก้วตาย หรือแม้แต่ตอนที่คุณใหญ่ตายนี่ถึงกับร้องไห้ออกเสียงสะอื้นฮึกๆราวกลับใจจะขาด ทั้งที่เรื่องอื่นที่เคยอ่านอย่างมากก็ร้องไห้ไหลพรากๆแต่ไม่เคยร้องออกเสียง เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ร้องราวจะขาดใจ เขียนได้ดีมากๆประทับใจมากๆกับเรื่องนี้ ถ้ามีโอกาสอยากให้เขียนอีก เรื่องนี้ภาษาที่ใช้สวยมาก อ่านแล้วรู้สึกว่ามันเพราะมากเหลือเกิน อ่านแล้วรู้สึกจมจ่อมกับเรื่องนี้ราวกับว่าเป็นหนึ่งในตัวละครที่กำลังดำเนินเรื่องเลยทีเดียว เรื่องนี้มันเป็นรักแท้ เป็นรักที่บริสุทธิ์เหลือเกิน หลงรักนิยายเรื่องนี้ได้อย่างไม่มีข้อกังขสเลยทีเดียว ประทับใจแล้วจะเก็บเรื่องนี้ไว้ในสมอง ในใจ ในความทรงจำตลอดไป ถ้าเป็นไปได้หวังว่าสักวันเรื่องนี้จะทำเป็นหนังสือ เพราะอยากจะเก็บเรื่องนี้ไว้มากๆๆๆเหลือเกิน

[saruttaya]

 

[yumijung]

เมื่อไหร่ทำเป็นเล่มแล้วบอกเค้าด้วยเน้อ..อยากเก็บไว้เป็นสมบัติส่วนตัว
ชอบมากๆค่ะ...อยากได้..จริงๆนะ 

[สมาคมโคแก่]

ก่อนอื่นขอคาราวะจากใจเลยจริง

เรื่องนี้สำนวนดีมาก โดนเฉพาะการบรรยายรูปพรรณของตัวละครได้กลมกลืนกับบริบท
เราเห็นนิยายหลายเรื่องที่เขียนอยู่แค่ ร่างสูง เอวบาง อกแกร่ง ฯลฯ คือมันจะวนๆอยู่ไม่แค่กี่อย่าง
แต่เรื่องนี้มีคำสวยๆหลายคำ เรียงร้อย สลับสับเปลี่ยนกันไป ตามแต่เหตุการณ์
ซึ่งมันทำให้เรารู้สึกเหมือนเห็นภาพตามคำบอกเล่านั้นจริง ๆ

สเน่ห์ของนิยายพีเรียด อีกอย่างคือรักอันมั่นคง
เราไม่รู้ว่ามันเป็นแค่เรื่องจินตนาการร่วมกันระหว่างคนอ่านกับผู้เขียนหรือเปล่า
แต่เรารู้สึกจริงๆว่า คนสมัยก่อนนั้น รักกันมาก มากเสียจนตายแทนกันได้
ทุกครั้งที่เราอ่านนิยายพีเรียด เราจะรู้สึกสบายใจเพราะไม่ต้องกังวลกับการนอกใจไร้สาระ

การจีบกันของคนสมัยก่อนมันก็กระตุกต่อมจั๊กกระจี๋ของเรามาก
มาแบบน้อยๆ แต่บ่อยๆ และเข้าเป้าตลอด บางทีเราถึงกับเขินนอนดีดดิ้นแทนนายเอก
แค่ประโยคไม่กี่ประโยค แต่มันดูทั้งจริงใจ และน่าหมั่นไส้ไปในที
เหมือนโดนอ้อล้อด้วยแววตา เหมือนโดนวางยาให้ใจสั่นระทวยด้วยคำพูดสั้นๆแต่แสนมั่นคง
เสียดายเรื่องนี้เขาจีบกันน้อยไปหน่อย ด้วยความยาวแค่ 16 ตอนถ้าขยายเป็น 30 เราคงฟินจนหน้าไหม้

ความรักภักดีของแสน แสดงให้เห็นถึงความสัตย์ซื่อของคนสมัยก่อนเป็นอย่างดี
เราปลื้มแสนเป็นที่สุด ถ้าชาติหน้ามีจริง แสนคงจะเกิดมาเป็นพระรอง หรืออะไรแบบนั้นถ้าให้เดา
ส่วนพี่ชาย...แว๊บแรกเหมือนจะเป็นพระรอง แต่ตอนท้ายโดนอาจารย์เปรมทำคะแนนตัดหน้าไปเสียอย่างนั้น

ทฤษฏีเรื่องฝาแฝดที่ไม่เกี่ยวพันกันทางสายเลือด เราเคยได้เห็นมาบ้างทั้งจากนิยายและภาพยนตร์
การมาของอาจารย์เปรม ไม่ได้ทำให้เราฉงนมากนัก แต่แอบบ่นหน่อยว่าจะบทน้อยไปไหน คือปุบปับก็มารักและก็จากกันไป
ถ้ามีพาร์ทพิเศษพูดถึงชีวิตพี่เปรมสักหน่อย ให้รู้สึกผูกพันมากกว่านี้ คนอ่านอาจจะดีใจมากขึ้นหรือไม่ก็คงเศร้าหนักกว่าเก่า
คือไม่ว่าแบบไหนก็เจ็บอยู่ดีสินะ

ตอนจบของนิยายพีเรียด เราเข้าใจดีว่าคนเราเกิดมาเพื่อรอวันจากกันก็เท่านั้น
แต่จะมีสักกี่เรื่องไหม ที่จะจบแบบเพ้อฝันให้เราได้ชื่นใจบ้าง ฝันแค่ 10 ปีบ้างก็ว่าพอดี บ้างว่าน้อยไป
สำหรับเรา เราไม่อยากตื่นจากฝันครั้งนี้อีกเลย แต่เรายอมรับการตัดสินใจของผู้เขียนนะ เราเข้าใจดี

ฝาก... ถ้าหากพอจะมีตอนพิเศษ เป็นน้ำทิพย์ชะโลมใจ ให้คนอ่านหายคิดถึงบ้างคงดี
ใน 10 ปีนั้น แก้วตาและคุณใหญ่เธอ สวีทหวานแหว๋วขนาดไหนหนอ
แลคงตลกนักช่วงที่คุณใหญ่ปรับตัวเข้ากับยุคปัจจุบัน นึกแล้วพาลรออ่านตอนพิเศษอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

ขอบคุณและจะรอครับ

[express_men]

เรื่องนี้ถ้าจะอ่านแล้วปล่อยผ่านไม่คอมเมนต์ ไม่ได้เลยละครับ

โดยส่วนตัวเป็นคนที่ชอบงานเขียนแนวพีเรียดอยู่แล้ว ยิ่งได้อ่านเรื่องนี้ ยิ่งชอบมาก ทุกๆอย่างลงตัว ทั้งตัวละคร อาชีพ หน้าที่การงาน ความขัดแยงที่เกิดขึ้น จนนำพามาสู่โศกนาฎกรรมและความคู่ขนานกันในชาติปัจจุบัน รวมทั้งบทสรุปจบ

เป็นหนึ่งในงานเขียนที่อ่านแล้วให้ความรู้สึกที่ลงตัวมากๆ สมบูรณ์ทั้งด้านเนื้อหา ความเป็นเหตุเป็นผล การอ้างอิง โครงเรื่อง อารมณ์ตัวละคร และที่ขอชมจากใจคือภาษา สละสลวยมาก เข้ากับยุคสมัย และลื่นไหลเป็นธรรมชาติ ตัวอย่างเช่น "เมาหัว" ตอนที่นั่งรถไฟไปเที่ยวอยุธยา เป็นความใส่ใจของผู้เขียนที่ตั้งใจเรียงร้อยออกมาดีทั้งทางด้านเนื้อหา ภาษา และ ประวัติศาสตร์

อีกหนึ่งเรื่องที่อยากเอ่ยชมคือารมณ์ของตัวละคร เหตุการณ์ต่างๆสามารถขับอารมณ์ออกมาได้สุดๆ ทั้งฉากเสียชีวิตติดกับต้นไม้ ฉากตรอมใจตายคู่กันในโลงแก้ว ฉากปิดตายเรือน และฉากไฟไหม้ ถึงบางจุดจะถูกข้ามไปไม่ลงรายละเอียด แต่อารมณ์ที่ถูกส่งต่อเนื่องกันมาจากต้นเรื่องทำให้มันไม่บกพร่องไปเลยแม้แต่น้อย

เป็นหนึ่งในงานเขียนเชิงโศกนาฎกรรม ซึ่งจบด้วยสุข ที่ดีมากๆเท่าที่ผมเคยอ่านมา แม้ว่าบทสรุปมันจะสามารถเดาทางได้ แต่ด้วยภาษาและเนื้อหา วางไม่ลงจริงๆครับ

ถ้ามีเรื่องต่อๆไป คงต้องติดตามอย่างแน่นอนครับ

[AeRoMoZa]

สนุกมากเลยค่ะ เสียน้ำตาไปพอประมาณเพราะแอบทำใจไว้ก่อน
ไม่งั้นคงได้น้ำตาร่วงกว่านี้
ดีใจที่อย่างน้อยก็ยังมีเวลาดีๆที่เข้าใจกัน รักกัน ได้อยู่ด้วยกันถึง10ปี

ขอบคุณมากนะคะที่เขียนเรื่องดีๆมาให้อ่าน
ภาษาดี เรื่องดี ชอบจริงๆค่ะ

[- lloJ!จิ้a -]

ชอบมากๆค่ะ เป็นไปได้อยากได้ภาคต่อมาก กระดาษทิชชู่หมดไปสี่ห้าแผ่น 

ขอบคุณมากค่ะ 

[tongdbsk]

สนุกมากๆๆๆ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆแบบนี้ครับ

[yumijung]

เข้ามาหาแก้วกับคุณพระนายด้วยความคิดถึง 

[Autonomyz]

ดีใจมากๆเลยค่ะที่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้
เหมือนได้ดูหนังย้อนยุคไปด้วย
เราเศร้ากับเรื่องราวความรักของคุณใหญ่และแก้วตามาก
ทั้งสองคนช่างน่าสงสารเหลือเกิน
จะรักกันทั้งทีไม่ว่าชาติไหนก็เศร้า
คุณใหญ่อยู่กับความอ้างว้างเฝ้าแต่รอ
เรารักทุกคนจริงๆทั้งพี่ใหญ่ พี่แสน คุณนมแย้ม แก้วตา ฤดี
บรรยากาศในเรื่องคือย้อนยุคจริงๆ เหมือนเรากำลังดูหนังสักเรื่อง
เฝ้าดูชีวิตของพวกเขาไปด้วย คุณคนแต่งเก่งมากๆเลยค่ะ
ทุกๆครั้งที่มีบทร้อยกรองฉุยฉายแทรกมา เราอ่านแบบมีทำนองเพลงด้วย
คือหลอนได้อีก เพลงมันแวบมาจริงๆ
ภาษาสวยมาก แต่น่าเศร้าจริงๆที่จบลงแล้ว
ขอให้คุณใหญ่กับแก้วสมหวังเสียที หากได้กลับมาพบเจอกันอีก