หลายวันผ่านไป
ร่างกายมิวเริ่มกลับเข้าสู่สภาวะ เกือบปกติ
“ หายดีละ..ก็ไปทำงานที่ไร่ชั้นได้แล้ว...มัวแต่นอน อยู่ได้ ...เปลืองข้าวเปลืองน้ำ..ตอนนี้ ดินมันก็ออกจากโรงพยาบาลแล้ว.. ”มิวดีใจที่ดิน ปลอดภัย หากดินเป็นอะไรไป เขาอาจไม่ให้อภัยตัวเองก็เป็นได้
“ ถ้าเปลืองนัก คุณก็ปล่อยผมกลับบ้านสิ้.... จะกักขังหนวงเหนี่ยวไว้ทำไม..ดินก็ ปลอดภัยแล้ว ”
“ นั้นเป็นเหตุผลสุดท้ายที่ชั้นจะไม่ทำ....นายต้องอยู่ที่นี้ จนกว่าน้องชั้นจะฟื้นและสารภาพบาปกับเขา กราบตีนงามๆน่ะ ทำเป็นไหม...แล้วชั้นจะปล่อยนายเป็นอิสระ...แต่จนถึงป่านนั้น ร่างนายคงจะถุกชั้นปู้ยี้ปู้ยำ จนสะใจไปเลยละ ว่าไหม หึหึ..”
“ คนชั่ว คนนิสัยไม่ดี..”
“ หึหึ...คนชั่วก็ต้องอยุ่กะคนเลวสิ....แต่ก็ยังเลวน้อยกว่านาย... ร่าน แรด เลว..” มิวสะอึกกับคำพูดที่ช่างสรรหาของอีกฝ่ายอย่างมาก
ไร่ไพศาล
กว่าหินจะพามิวออกมาได้ก็แทบจะตบตีกันตาย เพราะมิวรู้ดีว่างานในไร่ จะต้องทำห้เขาเหนื่อยสายตัวแทบขาดเป็นแน่
“ คุนจะไห้ผม ทำไร...ผมเรียนบัญชีมา ผมช่วยคิดบัญชีต่างๆไห้ได้นนะ ”มิวพูดขณะที่ยื่นอยู่หน้าบ้าน
“ ถุย......งานสำคัญๆแบบนั้นใครเขาจะให้ คนอื่นที่เล่า...โน้น..เห็นหญ้าที่มันขึ้นตามแปลงต้นองุ่นมะ...นั้นแหละงานของนาย”
“ อะ...ไร นะ ”
“ เออ ฟังไม่ผิดหรอก”
“ คุณ ล้อเล่นกะผมหรือป่าว ผมไม่เคย จะทำได้ไงเล่า”
“ ไม่เคยก็หัดสิ ทีเรื่องบนเตียงน่ะ..ก็ยังไม่เคยชั้นยังหัดให้จนเก่ง นับประสาอะไรกับ ถางหญ้าพวกนี้ ง่ายจะตาย..”
“พูดบ้าไร ไม่ ผะ..ผมไม่ทำ ”มิวหน้าแดงขึ้น หากไม่รู้ว่าเขิลเรื่องอะไร
“ จะทำ ไม่ทำ ”
“ ไม่...... ”
ตุบ......... หินถีบตูดมิวกระเด็นออกไป ร่างบางเสถลา ปากจุบดิน อย่างแรง
“ โอ้ยยย ไอ้บ้าถีบมาได้ หึ”
“ อย่ามาสำออย ทำไป...แล้วอย่าตุกติกคิดหนีละ ชั้นสั่งคนของชั่นไว้หมดแล้ว ว่าไห้จับตาดูนายไว้ ถ้าเกิดหนีละกั้น สั่งให้พวdมัน รุมโทรม นายจนสาแกใจเลยละ...หึหึ ”มิวได้ยินถึงกับหน้าชา อะไรที่ทำให้ ร่างใหญ่คิดชั่วช้าได้ถึงเพียงนี้
“ ไอ้บ้า ....ไอ้โรตจิต...คอยดูจะเอาคืนให้สาสมเล้ย ”มิวชี้หน้าอีกฝ่ายแล้วตะโกนด่า
“ 55555...ไว้ ให้ถึงวันนั้นแล้วกัน ไป...คนงานเขากำลังเดินไปแล้ว ”เป็นครั้งแรก ที่มิวด่าร่างใหญ่แล้วเขาไป สวนกลับด้วยสันแข้ง หรือหลังแหวนอย่างเคยเขากับหัวเราะออกมาดังๆ อย่างอารมณ์ดีที่ได้แกล้ง มิวได้สำเร็จ
“ คะ....คุนหิน ยิ้มอะไร หรือคะ”ป้าอ่อนสะกิดแขนร่าใหญ่เบาๆเนื่องจากเห็นว่าเขาแอบยิ้มคนเดียวแปลกๆ
“ เอ่อ ปะ.....ป่าว ป้ามีไรหรอคับ ” หิน เก้อเขิลจึงแสร้งถามไปเรื่องอื่น
“ เอ่อ... ป้าอยากจะบอกว่า ป้าเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าคุนดินแล้ว คุณหินอยากเข้าไปหาน้องไหมคะ...ยืนยิ้มคนเดียวแบบนี้ชักยังไงๆ อยู่นา...เอ๊ ....หรือว่าคุณมาลีณีจะกลับเมืองไทยคะ ”ป้าอ่อนพูดทีเล่นทีจริงออกไป
ใช่สิ ...อีกไม่กี่เดือน มาแฟนสาวเขาก็จะกลับมาแล้วนี่ ทำไม เขาถึง ลืมเธอเสียสนิทนะนี่ ทำไม เขาถึงต้องมานึกถึงคนที่ทำลายชีวิตเขาด้วยตอนนี้ คนที่เขาควรคิดถึงคือหญิงสาวใบหน้สสวยหวานที่อยู่เมืองนอกต่างหาก.......แย่จริง
“ อ่าวว....แล้วคุณ หินจะไปไหน ละคะ นั้น... ” หินรีบวิ่งออกไป โดยมีป้าอ่อนตะโกนตามหลัง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ หิน...... หายไปไหนตั้งหลายวันค่ะ มา ละคิดถึงคุน โทรไปก็ปิดเครื่องงานยุ่งหรอคะ ”เสียง หวานใส พูดขึ้นเมื่อเห็นเบอ หิน ใน โทรศัพท์มือถือ
“ คิดถึงคุนมากนะคับ มา...เมื่อไหร่จะกลับมาซักที ”
“ก็ใกล้จบแล้วละค่ะ รออีกแปป นะคะ ...เดี่ยวมาจะไปหาคุนให้หายคิดถึงเล้ยยย ”เขายอมรับว่าเขารัก
“ ครับ...งั้นผมไปดูงานในไร่ก่อน เดี่ยวโทรหาใหม่นะครับ คิดถึงมากมายค้าบ ”แล้วหินก็วางสายไป หินตอกย้ำกับตัวเองอีกครั้งว่าคนที่จะเป็นคู่ชีวิตเขาในอนาคต คือหญิงสาวที่คุยด้วย หาใช่เด็กหนุ่มเจ้ามารยา นั้นไม่ คนนั้นคือที่ระบายความแค้น ที่ระบายอารมณ์ ยามเหงาตามประสาผู้ชาย ก็แค่นั้น
.....................................................
.............
“ ต๊ายย........ทำงานไม่เท่าไหร่ก็หยุดพักเลยนะย่ะ....นี่ แหกตาดูคนอื่นมั้งดิ้ พักบ่อยอย่างนี้ชั้นจะฟ้องคุณหิน” ป้าอ่อน แผดเสียงดังลั่นเมื่อเห็นว่ามิว นั่งพัเหนื่อยบ่อยไปแล้ว
“ก็ผมเหนื่อยนี่คับ ป้า ให้ผมพักมั้งสิ้ ”
“เนี่ยย...พักบ่อย กว่าทำงานนี่ ใครเขาจะจ้าง หื้มม ที่ชั้นบอกชั้นเตือนนี้ก็อยากให้รู้ที่นี่เขาไม่ชอบ คนขี้เกียจหรอกเว้ยย...ไปๆๆ ไม่ต้องมานั่งไป ถอนหญ้าใต้ต้นองุ่นให้เสร๊จเลยนะ ไม่งั้นละก็ไม่ต้องกินข้าว.. ”
“ นี่ ป้าจะโหด เกินไปแล้วนะ ”
“ โหดดหรอ......คุนหินสั่งต่างหากละย่ะ...เดี่ยวชั้นไปตลาดกลับมาถ้ายังไม่เสร็จละ โดน แน่ แก ”ป้าอ่อน พูด เสร๊จก่อนจะเดินสะบัดตูดออกไป
“ เห้อ....ซวยอะไรนักหนาวะ....แล้วเราจะทำยังไงให้ดินฟื้นแล้วพูดความจิงกับทุกคนละนี่ เห้ออ ต้องอยู่ที่นี้อีกนานแค่ไหน... ” ตอนนี้มิวมองไปหนทางไหนก็มืดสนิทไปหมด มีเพียงให้ดินฟื้นแล้วเล่าความจริงให้ทุกคนฟัง หากมิวพูดเองแน่นอนว่า หินไม่เชื่อแน่ ถ้าดินพูด เรื่องทั้งหมดก็จะจบ
..............
.........................
TBC
อ่านเเล้วเม้น เยอะๆๆหน่อยนะคร๊าบบบบ
คนเขียนจะได้มีกำลังใจ
วิจารณ์ตัวละครก็ได้ หนุกๆขำๆๆ
ขอบคุณที่ติดตามคร๊าบบ
หัวข้อ: // แ ค้ น เ ส น่ ห า // Drama [03/12/2555] P.59 จากนี้จนนิรันตร์...จบแล้วนะ :) (อ่าน 506082 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก