☀☀LoverStar☀☀::〓Destiny Breaker〓 end. [ 26/03/2013 ]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ☀☀LoverStar☀☀::〓Destiny Breaker〓 end. [ 26/03/2013 ]  (อ่าน 54940 ครั้ง)

MiiCell

  • บุคคลทั่วไป
มาแล้ว...ว อ่านกันตาแฉะเลย
ว่าแต่ตกลงมิคกับลีนี่มันยังไงๆนะ :m20:

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ก่อนอื่นต้องขอโทษคนที่เคยติดตามนิยายเรื่องนี้มาก่อนด้วยนะครับที่ทำการดองยืดเยื้อมานานนับปี เหตุผลเพราะคนเเต่งมีปัญหาทางโรงเรียนทางบ้านเเละทางหัวใจเล็กน้อยจนทำให้เกิดความขี้เกียจเข้าครอบงำคนเเต่ง ขอโทษษษษษษษที่สุดดดดดด เเล้วตอนนี้คนเเต่งก็พึ่งสอบมิดเทอมเสร็จเเละก็ว่างจัดไม่มีไรทำเลยคิดถึงนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา ตอนนี้จะพยายามปั่นให้เร็วที่สุดเท่าที่จำทำได้ ต้องขอโทษจริงๆที่ดองเเละัรักษาสัญญากับผู้อ่านบางคนไม่ได้ ขอโทษนะคร้าบ


ตอนที่ 23.


Shine talk.


ย้อนไปเมื่อหลายสิบปีที่เเล้ว ณ ห้องอนุบาลหมีน้อย

;; โย้วเย้ว เฮฮา ฮ่าๆ คิกๆ ;; เสียงเด็กน้อยรุ่นคราวอนุบาลกลุ่มหนึ่งซึ่งกำลังหัวเราะร่าเริงเพราะกำลังสนุกอยู่กับบางอย่าง

" อย่าน๊าา เรายอมเเพ้เเล้ว อย่าเเกล้งเราเลย เรากลัวเเล้ว " เด็กคนหนึ่งซึ่งมีรูปร่าง อ้วนท้วม ใส่เเว่น ผิวค่อนข้างคล้ำ ใหญ่โตเกินกว่าเด็กทุกคนในกลุ่ม  นอนม้วนตัวอยู่โดยที่มีเพื่อนๆตัวเเสบเอาหนอนชาเขียวตัวจิ๋ว(หมายถึงหนอนจริงๆอะนะ)มาเเหย่เเละพยายามที่จะยัดใส่เสื้อหมูน้อยคนนั้น

" นี่ พวกนายน่ะ หยุดเเกล้งไบรท์เดี๋ยวนี้นะ!! ไม่งั้นเราจะใช้ท่าไม้ตายลับที่เเม่เราสอนจัดการพวกนายเเน่ " เด็กชายตัวเล็ก ผิวขาวอมชมพูเล็กๆ ตาหวาน ฟันหลอ คนหนึ่งพุ่งเข้ามาที่กลุ่มเเละตะโกนฉอดๆใส่กลุ่มเเก๊งที่กำลังรังเเกหมูน้อยที่ชื่อว่าไบรท์

" จาทามมายห๊าา ก้อ ไอ้หมูอ้วนมานอยากอ่อนเเอทามมายหล่า เเล้วเเกมายุ่งอารายด้วยไอ้ชายน์ห๊าา " เด็กชายตัวเล็กมีบาดเเผลเต็มตัวซึ่งน่าจะเกิดมาจากความซุกซนคนหนึ่งออกมารับหน้าเเทนทั้งกลุ่ม เป็นเพราะว่าเด็กชายคนนี้คือหัวหน้าของเเก๊งเด็กน้อยที่กลั่นเเกล้งหมูไบรท์นั้นเอง

"จะทำไมน่ะหรอ ก็เพราะว่าเราคือผู้พิทักษ์ความรักเเละความยุติธรรมไงละ" เด็กชายชายน์ตะโกนขึ้นพร้อมกับสวมหน้ากากไอ้มดเเดงที่คาดหัวไว้อยู่ก่อนหน้านั้นเเล้วมาสวมที่หน้าพร้อมทำท่าเเปลงร่างที่ตัวเขาเองเป็นคนคิดค้นขึ้นมาเอง


" อารายน๊า นายพูดว่ารักง้านหรออ อย่าบอกว่านายรักไบรท์อ่า ฮ่าๆ เน่ๆทู๊กคนๆ ชายน์กะไบรท์เป็นเเฟนกันด้วยเเหละ ฮ่าๆ"
เด็กชายหัวโจกเเก๊งเด็กน้อยตะโกนให้เพื่อนของเขารับรู้

" ชายน์เเฟนไบรท์ ชายน์เเฟนไบรท์ ชายน์เเฟนไบรท์ ชายน์เเฟนไบรท์ ชายน์เเฟนไบรท์ " เหล่าเด็กน้อยช่วยกันประสานเสียงล้อเด็กน้อยทั้งสองคน

" ไม่ใช่ซ๊าหน่อยยยยย! " ;; ผลั่กก;;  เด็กชายชายน์ตะโกนเเล้ววิ่งไปกระโดดถีบหัวหน้าเด็กน้อยอย่างจัง ฟังเเล้วอาจดูรุนเเรงเเต่ท่าหากมองในมุมผู้ใหญ่ก็คงคล้ายกะลูกเจี๊ยบกระโดดถีบกันนั้นเเหละน่ะ

" ชิก ชิก ชิก เเง๊ ๆ เเง ๆ คุณครูค้าบบบชายน์กะไบรท์เเกล้งโผมมม " เด็กชายหัวโจกร้องให้เเล้ววิ่งไปหาคุณครูที่กำลังเดินเข้ามาพอดี กลุ่มเด็กน้อยเเตกฮือเพราะว่ากลัวจะโดนเเบบหัวหน้าของพวกเขา


" อาทิตย์ บดินทร์ ไปนั่งที่เก้าอี้สำนึกผิดเดี๋ยวนี้เลย จนกว่าครูจะเรียกเข้าใจไหม!! " คุณครูสายฝนคุณครูประจำชั้นของพวกเขาออกคำสั่ง


" ค้าบบบบ " เด็กชายทั่งสองเดินไปนั่งเก้าอี้ทีุ่มุมมืดของห้อง เด็กทุกคนที่มานั่งเก้าอี้นี้จะต้องอดเล่นของเล่น เเละ อดนั่งฟังคุณครูสายฝนเล่านิทานให้ฟัง

" ชิกๆ " เด็กชายไบรท์นั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นเพราะว่าตนนั้นจะอดฟังนิทานเเละถูกคุณครูที่รักเอ็ดไล่


" นี่ไบรท์ อย่าร้องไห้ไปเลยนะเราอุตส่าปกป้องนายเลยน๊าา "


" ข  ขอบคุณนะชายน์ ช่วยเราไว้อีกเเล้ว "

" ไม่เป็นไร เราน่ะคือผู้พิทักษ์ความรักเเละความยุติธรรม เเม่เราบอกว่าการช่วยเหลือคนอื่นจะทำให้เรามีความสุข "

" น นายรักเราจริงหรอชายน์ " เด็กชายไบรท์เอ่ยถามชายน์พร้อมก้มหน้าเพราะความเขินอาย

" ใช่ๆ เรารักทุกๆคนเลย รวมนายด้วย " เมื่อเด็กชายไบรท์ได้ยินดังนั้นหน้าของเขายิ่งเเดงเข้าไปอีกพร้อมยิ้มออกมา รอยยิ้มของเขาช่างดูสดใสเเละทำให้เด็กชายหมูไบรท์น่ารักขึ้นมาทันที

" ง งะ งั้น เราสัญญาเลยว่าเมื่อเราโตเเล้วเราจะไปขอลุงสมชายให้ชายน์เเต่งงานกะเรานะ เราจะเป็นพ่อ ชายน์เป็นเเม่ เเล้วเราจะมีลูกด้วยกัน "

" ไม่ได้ๆ เเต่งงานต้องผู้ชายกะผู้หญิงเท่านั้นนะ "

;; กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆ ;; เสียงกริ่งบอกเวลาเลิกเรียนของโรงเรียนอนุบาลหมีน้อยทำงาน

" งั้นเราไปก่อนนะ พ่อเราคงมารับเเล้ว บายๆ นะไบรท์ " เด็กชายชายน์วิ่งออกไปสวัสดีคุณครูเเล้วออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว
ปล่อยให้เด็กชายไบรท์นั่งยิ้มเขินอยู่คนเดียว


วันต่อมาเด็กชายหมูไบรท์ได้ย้ายโรงเรียนไปอยู่ต่างจังหวัดตามพ่อเเละเเม่ที่ต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัด ซึ่งนับจากนั้นเขาก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย

จนกระทั่ง


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


กลับมาปัจจุบัน

" เห้ยนี้ไบรท์คนนั้นจริงๆหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อเลยเป็นไงมั่งสบายดีไหม เเล้วทักกันด้วยชื่อพ่อเเบบนี้มันยังไงเนี่ย ฮ่าๆ " หลังจากพบกันเราก็ชวนกันมานั่งคุยกันใต้ต้นมะขามใกล้ๆที่เราเจอกันนั้นเอง

" ฮ่าๆ ก็นึกว่านายจะจำเราไม่ได้ซะเเล้วนี่ท่าไม่บอกว่าหน้าคุ้นๆเราก็ยังไม่เฉลยหรอก โตมานี่ดำขึ้นนะชายน์ "

" ฮ่าๆ พอดีเราชอบออกเเดดอ่ะ เเต่ดูนายดิ โหอย่างกับนายเเบบ "

" อ๋อ เราเล่นบาสเเล้วก็เข้าฟิตเนสอ่ะ ..... ชายน์ละเป็นไงมั้งน่ารักเเบบนี้เเฟนคงน่ารักมากเเน่ๆเลย "

" เราเนี่ยนะมีเเฟน ฮ่าๆ " ไม่มีหรอกมีเเต่คนที่ชอบหน่ะ เเหะๆ

" อ้าวยังไม่มีเเฟนหรอเนี่ย "

" อืมๆ "

" งั้น มาเป็นเเฟนเราได้ไหมชายน์ "


to be continue .



 
ชั้นชอโทษษษษษษ  :call: :call: :sad4:





ออฟไลน์ mentholss

  • "เหตุผล" หรือ "ข้ออ้าง"
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1278
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-1

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ตอนที่ 24.

Shinetalk

สายลมหนาวพัดผ่านเป็นช่วงๆ พัดพาใบมะขามที่เริ่มเเห้งไปตามฤดูกาลล่องลอยไปตามสายลมร่วงลงสู่พื้นกระจัดกระจายไปหาชายหนุ่มสองคนที่กำลังนั่งคุยกันเพื่อระลึกความหลังเเต่ทว่าทั่งคู่ได้เเต่นั้งเงียบเเละจ้องมองหน้ากันไม่ละสายตามีเพียงเสียงลมเเละเสียงใบมะขามที่ถูกลมพัดหากดูดีๆคงคล้ายกับฉากฤดูใบไม้ผลิในหนังเกาหลีหรือญี่ปุ่นเป็นเเน่เเท้



" ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เราล้อเล่นน่าๆๆ  " เสียงหัวเราะเเละคำพูดของไบรท์ดังขึ้นมาขัดจังหวะความเงียบพอดี

" เเหะๆ เล่นซะเราอึ้งเลยนะเนี่ย " เล่นเอาไปไม่ถูกเลยเเหะหมอนี่

" เรามีคนที่ชอบอยู่เเล้วอ่ะ โทษทีนะเว้ยฮ่าๆ เเล้วนี่คุณลุงคุณป้าเป็นไงบ้าง "

" ออ พ่อเราเสียเเล้ว ส่วนเเม่เรายังสบายดีอยู่ตอนนี้ก็ประจำอยู่ สน.เเถวบ้านอ่ะ "

" เอ่อ เราขอโทษที่ถามเรื่องคุณลุงนะ "

" อ๋อ ไม่เป็นไรหรอก ว่าเเต่พวกเจนไปนานจังเนอะ " ตอนนี้เจนกับเพื่อนของไบรท์กำลังเดินไปเอาข้าวกลางวันของพวกเรามาอยู่แต่ไหงไปกันหมดเลยก็ไม่รู้ทั้งๆที่ข้าวกล่องปกติไปเเค่2คนก็ไม่น่าจะเกินกำลังเเท้ๆ นั้นไงพูดถึงก็มาพอดี พวกไอ้ลีก็มาด้วยดูลีสิทำหน้าบึ้งตึงเป็นตูดไก่มาเชียว สงสัยเสียไพ่

" มาเเล้วๆขอโทษที่ให้รอนานนะจ๊า " เจนเดินมาพร้อมถือข้าวกล่องมาสองกล่อง มานั่งตรงโต๊ะผมกับไบรท์ เจ้าตัวยื่นข้าวกล่องให้ผมเเต่มองหน้าไบรท์ ไหงงี้ว๊าาาอิเจ๊น เชอะ

" หึ้ย ตูนั่งด้วยคนดิชายน์ " ไอ้ลีถือข้าวกล่องพร้อมมานั่งข้างๆผมทั้งที่เก้าอี้ว่างยังเหลืออีกหนึ่งตัว

" เออๆ ได้ดิเเล้วทำไมไม่ไปนั่งตรงนั้นวะ "

" ไม่เอาอะ นั่งคนเดียวมันหนาว " เเว๊กกก เอาอีกเเล้วทำไมช่วงนี้มันชอบพูดอะไรทำนองนี้กันวะเนี่ย น นะ หน้าผม ร้อน >//<

" คิกๆ " เสียงเจนเเอบหัวเราะเบาๆ หัวเราะบ้าไรยัยนี่เดี๋ยวเหอะ ผมส่งสายตาที่พยาบาทเเละอาฆาตใส่มันจนมันเอามือปิดปากตัวเองเเล้วมองไปทางอื่น

เเต่ผิดกับไบรท์ที่มันรู้สึกหงอยๆเเปลกๆพิลึกๆเเหะ

" ไบรท์เป็นไรป่าว " เจนเอ่ยถาม

" ไม่เป็นไรครับเเค่รู้สึกว่าลมมันเย็นๆ หน่ะ เเบบที่เพื่อนคุณว่า ฮ่าๆ "

" เอ้อ ลืมเนะนำไป ลีนี่เพื่อนเก่าชายน์ชื่อไบรท์ ส่วนคนนี้ชื่อ ลี นะไบรท์ รู้จักๆกันไว้ " ผมไม่ลืมที่จะเป็นเพื่อนที่ดีให้เพื่อนผมทั้งสองคนรู้จักกัน เเหะๆ

" ยินดีที่ได้รู้จักครับ ลี "

" อ่าๆ เช่นกันนะ "


" เห้ยๆ พวกเราสำรวจเสร็จเเล้วเดี๋ยวไปเดินเล่นในหมู่บ้านกันป่ะ " ไอ้บอลถามหลังจากที่ทุกคนกินข้าวเสร็จเเล้ว 

" ไปๆ! "  ทุกคนตอบพร้อมกันรวมทั้งผมด้วย

บรรยากาศในหมู่บ้านเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ไม่ค่อยมีความเจริญเเต่ก็พอมีเสาไฟฟ้าเก่าๆเเต่สภาพดูเหมือนจะยังใช้งานได้ดีอยู่ มีเด็กๆวิ่งเล่นตามถนนหนทางเพราะว่าไม่ค่อยมีรถคันใหญ่ผ่านมาเท่าไหร่ ต้นไม้บางต้นใบร่วงลงเกือบหมดเเล้วเเต่ถนนกลับไม่มีใบไม้สักใบ คงเป็นเพราะเขากวาดกันเเน่ๆเลย เเม่น้ำเล็กๆไหลผ่าน ในเเม่น้ำตอนนี้มีเเค่สายธารเล็กๆคงเป็นเพราะหน้าหนาวอยู่เเละหากมองดีๆตรงต้นน้ำมีเขื่อนอยู่ด้วย สรุป น่าอยู่สุดๆไปเลย

" นี่ๆ พ่อหนุ่ม มานี่หน่อยสิ " เสียงของหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งมีผมยาวเป็นลอนเเบบธรรมชาติสีดำ เเววตาอ่อนโยน ริมฝีปากสีชมพู ดูคล้ายกับราชินีในนิยายบางเรื่อง เอ่ยออกมา

" เรียกผมหรอครับ "

" ใช่จ๊ะ จะมีใครอีกละ ก็ที่ยืนอยู่ตรงนั้นมีเเต่เธอนี่ " อะไรกันเนี่ย นี่ผมพลัดหลงกับคนอื่นมาได้ยังไงเนี่ย

" ครับ มีอะไรให้ผมช่วยครับ "

" โชคชะตา " หญิงวัยกลางคนคนนั้นเอ่ยออกมาพร้อมจ้องหน้าผมเขม็ง

" โชคชะตา... ทำไมหรอครับ "

" ป่าวหรอกจ๊ะ เข้ามาจิบน้ำชาที่บ้านฉันก่อนสิ " หญิงวัยกลางคนกล่าว เเต่เเปลกคำที่เธอพูดออกมามันชักจูงผมไม่ให้ปฏิเสธเธอเเละเดินเข้าไปเเต่โดยดี ข้องในบ้านเป็นบ้านไม้เล็กๆพื้นถูกถูจนสะอาด เฟอร์นิเจอร์ไม้ที่เก่าเเต่ไม่มีฝุ่นเกาะเลยสักนิด

" นั่งลงก่อนสิ " หญิงวัยกลางคนเอ่ยพร้อมกับนั่งลงตรงฝั่งตรงข้ามพร้อมเอาถ้วยน้ำชามาเสิร์ฟให้กับผม

" ขอบคุณครับ... คุณน้าเป็นใครหรอครับ "

" น้าเคยเป็นหมอดูมาก่อนนะจ๊ะ เเบมือของเธอมาสิพ่อหนุ่ม " ผมยื่นมือให้กับเธอไโดยไม่ลังเลใจ ทำไมไม่รู้ผมถึงอยากให้เธอดูดวงให้ผม

" เธอมีดาบของอพอลโล่วติดตัวอยู่นะ สิ่งนี้จะทำให้ชีวิตเธอดูยุ่งยากมากขึ้นกว่าคนอื่นๆ การต่อสู้จะเดินทางมาหาเธอเรื่อยๆ อาา ดูเธอสิดอกกุหลาบของวีนัสกำลังเบ่งบานอยู่หลายดอกเชียว หึหึ " หญิงวัยกลางคนจับมือผมเเล้วลูบไปมาพลางจ้องมองไปเรื่อยๆ

" เอ๊ะ อะไรกันเนี่ย " หญิงสาววัยกลางคนเอ่ยออกมา

" ทำไมหรอครับ "

" ดอกกุหลาบของวีนัสที่สวยงามที่สุดของเจ้ากำลังพันอยู่กับดาบของอพอลโล่ว เมื่อใดที่ดอกกุหลาบนี้เบ่งบานเต็มที่ลำนำของพลูโตจะบรรเลงขึ้น "

" มันหมายถึงอะไรกันเเน่ครับ "

" ฉันบอกเธอไปมากกว่านี้ไม่ได้เเล้ว รับสิ่งนี้ไปหนุ่มน้อย " หญิงกลางคนมอบถุงเล็กๆสีฟ้าที่มัดไว้อย่างหนาเเน่นให้กับผม

" พกมันติดตัวไว้เสมอ อย่าคิดว่ามันจะคุ้มครองเธอ เเต่มันจะทำสิ่งที่เธอต้องการที่สุดเเทน ฉันจะนอนพักสักหน่อย เธอออกไปได้เเล้ว "
 

" ครับ ขอบคุณครับ " ผมเดินออกมา เอ๊ะ เหมือนว่าเมื่อกี้ผมรู้สึกมึนๆ ทึ่มๆยังไงไม่รู้เเฮะ เหมือนกับว่าผมฝันอยู่ เเต่ไม่หรอกมั้ง เพราะเครื่องลางนี้ กับบ้านหลังเล็กๆของเธอเป็นพยานได้


" ชาวโลกนี่ดูงมงายจริงๆนะ " มิคาเอลโผล่มาเเบบน่าใจหายอีกเเล้ว

" ทำไมล่ะ มันไม่เสียหายอะไรซักหน่อยนี่ "

" หึ ผู้ปั่นด้ายเเห่งโชคชะตางั้นหรอ " มิคาเอลจ้องมองเข้าไปในบ้านหลังนั้น

" มีอะไรงั้นหรอหรอมิคาเอล "

" ป่าวหรอก ไปกันเถอะ "



to be continue.

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
เพิ่มรูปตัวละครจ้าาาาา พอดีเราไปเล่นเกมส์นี้มา(Trickster)เเล้วเห็นตัวละครน่ารักดี+กับมันน่าจะเข้ากับตัวละครในเรื่องได้ดีละมั้งเลยขออำลารูปอันเดิมที่ดูไม่น่าพิศมัยสัเท่าไหร่เอาเซทนี้เเทนนะเธอนะ//โหลดโหดน๊ะ





แนะนำตัวละคร กระทิง = ลี  กระต่าย = เจน(ตอนขาวเเล้ว-.-) มังกร = ลอว์(เด็กผีปริศนา) เเกะ = ยังไม่ได้คิด สิงโต = ชายน์(ตอนเป็นเลิฟเวอร์สตาร์)ชอบชายน์รูปนี้มากหน้าเคะเเตกมากเเต่หาตอนเดี่ยวๆไม่ได้เลย(อยากให้ชุดนี้เเทนชุดที่เเต่งไว้ตอนเเรกจัง) จิ้งจอก = เดี๋ยวค่อยคิด แรคคูน = พี่มิคหรือมิคาเอลพระเจ้าสุดหล่อ เเมว = ยังคิดม่ายออก



คุณครูมิคาเอลสุดหล่อ >.,<



น้องเจน ตอนสวย เเหะๆ ตอนนี้คิดว่าดำๆสิวเยอะๆก่อนละกัน 555+



ลอว์เด็กผีปริศนาคาดว่าน่าจะเป็นบอสของเรื่องละมั้ง 555+



ชายน์ตอนเอ๋อๆ(เริ่มขาวเเล้ว)



ชายน์ตอนเป็นเลิฟเวอร์สตาร์ (มีผ้าคลุมด้วย)



ลีพระเอกของเรื่อง 5555 บ้าพลัง




หมอไบรท์(ผิวคล้ำๆหน่อยๆ555)


เเถมๆ (สังเกตุหัวส้มกะหัวเหลืองดีๆ)

รูป 1



รูป 2



รูป 3






หมดเเล้วคร้าบบบบบบ เเต๊งส์ จิบิ


credit. trickster game

//ใครเล่นเกมนี้ทักได้นะเราพึ่งเล่นเซิฟอินเตอร์(ยังอ่อนๆอยู่)

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ตอนที่ 25


Shine talk.


" เอาหล่ะค่ะทุกคนวันนี้ขอให้ทุกคนตั้งใจทำงานกันนะคะเพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายเเล้วงานของเราก็ใกล้จะซ่อมเสร็จเเล้วด้วยตอนท่าทำเสร็จเร็วตอนเย็นนี้จะมีงานวัดจัดที่วัดข้างๆโรงเรียนนี้ใครอยากเที่ยวอยากสนุกก็ขอให้เสร็จก่อนเเล้วค่อยเต็มที่น๊ะจ๊ะ "
 อาจารย์สมชายพี่ประกาศหลังจากกินข้าวเช้าเสร็จเเต่นั้นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นที่สำคัญคือ งานวัด!!!!

" เย้!!!!!!!!เฮ้!!!!!ฮิ้ววววว !!วิ๊ดวิ้ววววว!!! " เสียงบรรดาอาสาสมัครร้องโห่ดีใจรวมทั้งผมด้วย ก็เเหมผมไม่ได้เที่ยวงานวัดมานานเเล้วนี่ อิอิ งานที่เหลือก็มีเเต่ทาสีอาคารที่พวกเราสร้างกับสนามเด็กเล่นเท่านั้น เองจิ๊บจ๊อยมาก

" เห้ย ฟิตหน่อยเว้ยพวกเมิงใกล้จะเสร็จเเล้วเอาจริงหน่อยๆ " เสียงไอ้ลีกระตุ้นพวกเดอะเเก๊งค์ของมันผมรู้สึกว่าตั้งเเต่มาที่นี่มันจะฟิตเป็นพิเศษเลยนะ ทำทุกอย่างที่ได้รับคำสั่ง ขยันเเบบนี้เเล้วดูคาวาอิ๊มากๆโดยเฉพาะตอนถอดเสื้อยกเเผ่นไม้กระดานนั้น โอ้วซิกเเพคขาวเนียนชุ่มเหงื่อพวกนั้นมันทำให้ผมใจสั่นเเข้งขาไม่มีเเรงเลย พอก่อนๆรู้สึกผมจะหื่นเกินไปเเล้ว เเหะๆ

" เห้ย ชายน์ไปกันเหอะป๊ะ " เจนนี่เรียกผมไปทาสีกับมันด้วย

" พวกเราไปด้วยสิ " พวกหมอไบรท์อาสาจะไปด้วย

" อืม งั้นพวกเราไปยกถังสีกันเถอะ ไปทาที่สนามเด็กเล่นกันเดี๋ยวท่าสายเเดดจะร้อน " ผมพูด

" พี่เหมยค่ะเดี๋ยวพวกหนูไปทาสีที่สนามเด็กเล่นกันนะค่ะ " เจนบอกกับพวกรุ่นพี่

" จ้าๆ  "

อากาศตอนเช้าที่นี่จะดีมากๆ ท่าไม่มีกลิ่นสีพวกนี้คงจะดีไม่น้อย เเต่ไม่เป็นไร ฮึบ!

" เจนๆ กุว่าไประบายตรงชิงช้ากันเหอะ "

" เออ ดีวะๆ "

" นี่อิชายน์ "

" ว่ามาๆ "

" ฉันสังเกตุนะว่าไบรท์เเอบมองเเกบ่อยๆอะ หรือว่าไบรท์จะชอบเเกวะ " .............ก็จริงนะมันเเอบมองผมบ่อยเเต่ผมไม่อยากคิดอะไรมากเดี๋ยวจะหาว่าเข้าข้างตัวเองเกิน

" คงงั้นมั้ง "

" เฮ้อ เเกนี่เนอะชายน์ เเกนี่มันช่างเด็กน้อยอินโนเซ้นท์จริงๆพ่อหนูน้อยยย "

" เอ้าไรวะ อินี่ พูดมาก ทำๆไปเหอะ "

" หราาา ๆๆๆ บ่นเยอะหรอไอ้หนู เอานี่ไปกินซะ " ;; เเหมะ! ;; เเปรงทาสีโดนตูเต็มๆ

" อิเจน มึงเริ่มเองนะ " มึงไม่รู้จักเพฃรฆาตเเล้วหนูน้อยเล่นกับใครไม่เล่น หึหึ

" อุ๊ย กลัวจังเลยคร่า อร๊ายยย  "

" ตายเเน่มึง "

เเล้วสงครามป้ายสีก็เริ่มขึ้นระหว่างอิเจนกับผม 5555555  มันก็สนุกดีนะ สุดท้ายผมกับมันก็ตัวเปื้อนสีกันทั้งสองคน ไปเล่นสีของเขาพวกผมจะโดนด่าไหมเนี่ย

" เหนียวตัวว่ะ กุไปอาบน้ำก่อนนะ "

" เออ กูเหมือนกัน "


เสียงดนตรีหมอลำบรรเลงอย่างสนุกสนานบรรดาวัยรุ่นเด็กน้อยเเละคนเเก่พร้อมใจกันมาเที่ยวที่งานวัดเเเห่งนี้ ทุกคนตั้งใจมาทำบุญ เล่นเครื่องเล่นต่างๆ เเละรอรำวงย้อนยุคกัน ซึ่งทางหมู่บ้านได้มาขอบรรดาสาวๆนักศึกษาไปเป็นสาวรำวง รวมถึงเจนด้วย เรื่องเต้นนี่มันคงไม่ปฏิเสธอยู่เเล้ว 5555+ เเต่ผมนี่สิต้องมาเดินคนเดียว T^T

" มึงเดินคนเดียวหรอ " ลีเดินมาทักผม เเปลกเเฮะนึกว่ามันจะไปกินเหล้าซะอีก

" อืมๆ เเล้วมึงไม่ไปกินเหล้ากับพวกนั้นหรอลี "

" กูยังไม่อยากเมาว่ะ ไปทำบุญเป็นเพื่อนกูหน่อยสิ " แล้วมันก็จูงมือผมไปที่พระอุโบสถ

วัดที่นี่ไม่ใหญ่มาก เเต่มีความสวยงามเเบบบ้านๆ ทำให้คิดถึงสมัยตอนผมเด็กๆเลย พ่อจะเดินจูงมือผมไปทำบุญ เหมือนที่ลีมันจูงมือผมตอนนี้ บางทีผมก็รู้สึกว่าลีมันคล้ายๆกับพ่อของผมนะ

การทำบุญที่นี่ก็ไม่มีอะไรมาก มีการถวายสังฆทาน มีต่อชะตาตามวันเกิด มีผ้าป่า เเละ อีกเล็กน้อย ซึ่งลีมันพาผมไปทำทุกอย่างเลย และทุกอย่างมันจะออกตังค์ให้ผมหมดเลยด้วย ตอนมันตั้งใจทำบุญไม่ทำตัวติ๊งต๊องนี่ก็น่ารักไปอีกเเบบดีนะ ^^

" นี่ลี ทำบุญเสร็จเเล้วเป็นเพื่อนกูเดินอีกหน่อยสิ ได้ปะ "

" เออๆ เร็วๆหล่ะ เดี๋ยวพวกกินเหล้าหมดไม่เหลือให้กูอีก "

" เออ ๆ ตามมาน่า "

แล้วผมก็พามันมาที่ซุ้มยิงตุ๊กตาการยิงปืนนี้เเเหละคือสิ่งที่ผมภูมิใจอย่างเเรง ฮ๋าๆ

" ลีอยากได้ตัวไหน "

" อะไรมึงเนี่ย ตัวไหนก็เอาเหอะๆ กูไม่ใช่ผู้หญิงนะเว้ยจะได้บ้าตุ๊กตา เเล้วมึงพูดอย่างกับเลือกได้งั้นเเหละ "

" เออๆ มึงเตรียมดูนะ ควายตัวนั้นอะ กูจะเอาให้มึง " แล้วผมก็ชี้ไปที่ตุ๊กตาควายทำหน้าตาเเอ๊บเเบ๊วตัวหนึ่ง ผมว่าเหมาะกับมันดีนะ ดูไอ้ลีสิอมยิ้มให้ผมด้วย น่ารักอีกเเล้ว


อุปกรณ์ในการยิงปืนก็มีปืนอัดลมประกอบเองเเล้วก็มีจุกยางให้ 3 นัด 20บาท ถือว่าโอเคอยู่


;; ผลั่ก     ผลั่ก    ผลั่ก   ;; กระสุนสามลูกโดนเป้าหมายเดียวกันทำให้ตุ๊กตาควายเเอ๊บเเบ๊วหล่นผล็อยลงมาจากชั้น


" โห มึงเก่งวะชายน์ สุดยอดอะ " เป็นไงล่ะ อึ้งเลยอะดิ๊

" เเน่นอนอยู่เเล้วตอนเด็กๆ กูเล่นกับพ่อบ่อย เอ้านี่ ตุ๊กตาควาย เอาไป เเต่มีข้อเเม้นะมึงต้องเป็นเพื่อนกูอีกหน่อย "

" เออๆ ได้ๆ ฮ่าๆ ดูไปดูมามันก็น่ารักเหมือนกันเนอะ "

" ใช่ๆ น่ารักเหมือนมึงเลย เดี๋ยวกูตั้งชื่อให้ เอาเป็นลีจูเนียร์เอาม๊ะ "

" เออ เเม่งหล่อเหมือนกูเลยลูกมึงเนี่ย ฮ่าๆๆ "


แล้วเราสองคนก็ไปต่อด้วยการกินใส้กรอกบ้านๆที่อร่อยมากกก เเล้วก็ไปดูโชว์งู กับปาลูกโป่งซึ่งไอ้ลีเป็นคนปา เเล้วสุดท้ายมันก็ได้อมยิ้มมาหนึ่งอัน ฮ่าๆ

และสุดท้ายผมก็ได้มาพบกับที่สุดของที่สุดของงานวัด   ชิงช้าสวรรค์!! เย้ๆ

" ลีๆ ขึ้นชิงช้าสวรรค์กันๆ "


" ไม่เอา  เล่นเป็นเด็กน้อยไปได้นะมึง "


" เอาน่า ขออย่างสุดท้ายเเล้ว นะๆๆๆๆๆ "


"  เออ ก็ได้ "


ฮ่าๆ สุดท้ายมันก็ต้องยอมผม ชิงช้าสวรรค์ เป็นอะไรที่คิดถึงจัง


เมื่อชิงช้าเริ่มลอยขึ้น ผมเริ่มสังเกตุเห็นลีมันสั่นๆ หรือว่ามันจะ


" ลี มึงกลัวความสูงหรอ "


" .... เออดิ "


" 5555555555 กูขอโทษ เอางี้มึงมองที่กูอย่ามองไปข้างนอก โอเค๊ "

" เออๆ "

ผมบอกให้มันจ้องผมเเต่ไม่ได้บอกให้มันจ้องหน้านะ ไอ้หมอนี่เล่นจ้องซะเขินเลย


" ชายน์ ทำไมกูมองหน้ามึงเเล้วกูคิดถึงคนๆ หนึ่งขึ้นมาวะ " ประโยคนี้มันทำให้ใจผมเจ็บขึ้นมาจิ๊ดๆ


" ใครล่ะ "


" จำที่กูบอกเลิฟเวอร์สตาร์ได้ไหม  "


" ออ " ผมควรจะดีใจไหมเนี่ย เลิฟเวอร์สตาร์ก็อยู่ตรงหน้ามึงเเล้วนี่ไง -.-


" ขอโทษนะ ที่พูดอะไรเเปลกๆ  แต่กูอยากให้ใครสักคนรับรู้ กูอยากระบาย "


" เออ ไม่เป็นไร เล่ามาสิ "


" ทำไมไม่รู้ว่ะ ไม่ใช่เพราะว่าเขาน่ารัก เเต่เป็นเพราะว่าตอนนั้นที่กูโดนทำร้าย เรื่องราววันเก่าๆในชีวิตกูมันเอ่อย้อนเข้ามาในหัวกู วันที่กูมีความสุขกับพ่อเเม่ เพื่อน รวมถึงมึงด้วย ชายน์ ตอนที่กูคิดว่าต้องตายเเน่ๆเเล้ว ก็มีเเสงๆหนึ่งพุ่งมาหากู ทุกๆอย่างเหมือนอยู่ในความฝัน เหมือนเเสงของเทียนในความมืดมิด กูได้เเต่คิดว่า นี่เเหละคือคนที่กูตามหา คนที่กูคิดว่าใช่ "

" อื้ม " ผมได้เเต่นั่งฟังมันเงียบๆ เเต่ตอนนี้ใจผมมันเริ่มเต้นเเปลกๆ ผมควรทำยังไงดีเนี่ยตอนนี้

"  ชายน์ มึงเป็นตัวเเทนเขาให้กูหน่อยสิ "

" ได้ๆ "

" ผมรักคุณ "

แววตาของลีจ้องหน้าผมเขม็ง เเต่ผมรู้สึกได้ว่าในสายตาของเขามีเเต่ความอบอุ่นเเละความสุข เเววตาของลีดูจริงจังจนเกินไป หัวใจของผมเต้นเเรงขึ้นเป็นร้อยเท่า อากาศหนาวๆ เริ่มร้อนขึ้นมาทีละน้อย

" อ้าว ไอ้น้องๆ จะหวานกั๋นเเหมเมินก่อ หมดรอบเเล้ว ข่อใจ๋ลงมา มีคนรออยู่หนา " เสียงพี่ที่ขายบัตรมาไล่พวกผม บรรยากาศเมื่อครู่หายไปในชั่วพริบตา เเต่คงดีท่าหากนานไปมากกว่านี้ผมอาจทำอะไรลงไปไม่รู้ตัวก็ได้

" อ้อ ครับๆ โทษทีครับ "


พอลงมาจากชิงช้าสวรรค์เเล้ว ผมได้เเต่มองพื้นดิน ผมไม่กล้ามองหน้ามัน ผมกลัวมันสังเกตุเห็นใบหน้าผม

" ชายน์ กูไปกินเหล้าล่ะ "

" อื้ม "

" ชายน์ ขอบใจนะ "

แล้วมันก็เดินจากไป ผมจ้องมองเเผ่นหลังของมัน มันไม่คิดจะหันกลับมามองผมบ้างเลยหรอ ใช่สิ ผมมันเเค่ของเลียนเเบบนี่

http://www.youtube.com/watch?v=g3-oobdNTI0

to be continue.










ออฟไลน์ mentholss

  • "เหตุผล" หรือ "ข้ออ้าง"
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1278
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-1
กำลังหวานได้ที่เชียว คนขายตั๋วดั๊นมาขัดซะนิ 555+

อิมเมจตัวละครน่ารักไปอีกแบบเน๊อะ

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ตอนที่ 26


shine talk.


หลังจากกลับมาจากเข้าค่ายทุกคนต่างพากันเเยกย้ายกลับบ้านเพราะช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมผมก็กลับมาอยู่บ้านกับหม่อมเเม่ มีความสุขที่สุดเลย ผมว่าจะนอนให้เต็มที่ ตอนนี้ผมก็มาถึงหน้าบ้านเเล้ว เช้านี้หม่อมเเม่จะทำอะไรกินน้อ

" คุณเเม่ค้าบบบบ ผมกลับมาเเล้วววว วววว ว" ^0^

........... ทำไมบ้านมันเงียบเเปลกๆ ปกติเเม่จะต้องออกมาต้อนรับเราเเล้วนี่ ผมเดินเข้าไปในบ้าน ทีวีในห้องนั่งเล่นเปิดอยู่ ในครัวมีหม้อเเกงกำลังถูกตั้งทิ้งไว้ สงสัยไปเก็บผักหลังบ้านเเน่ๆเลย

" เเม่คร้าบบบบ ...... เห้ยยยย เเก !!!!!!!"

" หวัดดีึครับพี่ชายน์ " นั่นมันลอว์ เด็กที่เป็นสิ่งมีชีวิตพันธุ์ใหม่นี่นา เเล้วมาอยู่ที่บ้านเราได้ยังไงกันเนี่ย หรือว่า เเม่

" แก แกทำอะไรเเม่ฉันน่ะ ไอ้ปิศาจ ย๊ากกกกก !! " ผมต้องรีบช่วยเเม่ผมเเล้ว ไม่คาดคิดเลยว่ามันจะบุกมาถึงบ้าน หนอยย





" มาม๊าาาาา พี่ชายน์จะเเกล้งลอว์อ๊าาาาา " ไอ้เด็กผีมันวิ่งเเหกปากไปตรงสวนผัก มาม๊าหรอ!!?

" อ้าว!  ชายน์ กลับมาเเล้วหรอลูก " เอ๋ เสียงนี้มัน เเม่ผมนี่????????


ผมนั่งมองเด็กผีกินข้าวเช้าอย่างตายอดตายอยากในห้องครัวของผม บ้านของผม เเล้วก็เเม่ของผมกำลังยิ้มให้กับความตะกละของมัน


" แม่ครับ มันยังไงกันเเน่ "

คุณเเม่ยิ้มให้ผมเล็กน้อย


" เด็กคนนี้ชื่อลอว์จ๊ะ เป็นเด็กเร่ร่อนเเถว สน. เเม่ เขาชอบมาขออาหารจากเเม่ เเม่เห็นเขาน่ารักน่าเอ็นดูแถมยังฉลาดด้วย  ก็เลยรับมาเลี้ยงดูส่งเสียซะหน่อยน่ะ ทั้งที่เป็นเด็กเร่ร่อนมาก่อนเเต่ตอนนี้ลอว์สอบเข้ามหาลัยเดียวกันกับลูกได้ด้วยนะ ถึงลอว์จะไม่มีเกรดของ ม.ปลาย เเต่ลอว์เขาสอบโควต้าได้คะเเนนเต็ม แถมยังเเก้ไขข้อสอบที่ทางมหาลัยออกมาให้ผิดให้ถูกต้องด้วย ทางมหาลัยอึ้งมากเลยกับเรื่องนี้เขาเลยรับเป็นกรณีพิเศษน่ะ เทอมหน้าก็จะเป็นเฟรชชี่ที่เดียวกับชายน์เเล้วน่ะ เอาล่ะ ต่อจากนี้ทั้ง2คนเป็นพี่น้องกันเเล้วน่ะ ถึงจะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันก็ขอให้ทั้งคู่รักกันเเบบที่เเม่รักเธอทั้งคู่ละกันนะ ^^"

" ค้าบบบบบบ เน้อพี่ชายน์ " มันพูดพร้อมกับส่งสายตาบ๊องเเบ๊ว คุณเเม่ไม่รู้หรอครับว่าพาตัวอะไรมาที่บ้านหลังนี้

" อืม คุณเเม่ครับได้เวลาไปทำงานเเล้วรึเปล่าครับ " ผมบอกเพราะปกติคุณเเม่ต้องไปทำงานตอนเช้าเเต่ตอนนี้เริ่มสายเเล้ว

" อุ้ย เเม่ลืมดูเวลาเลย ขอบใจนะจ๊ะงั้นเเม่ขอตัวไปก่อนนะ เฝ้าบ้านให้เเม่ด้วยล่ะ บายๆจ่ะ "

" ค้าบบบ มาม๊าา า"

พอคุณเสียงคุณเเม่ขับรถออกจากบ้านไปเเล้วบรรยากาศในบ้านก็เงียบสงัด เหลือเพียงไอ้ตัวปัญหานั่งกินข้าวเช้าพร้อมกับดูทีวีสบายใจเฉิบ

" แกต้องการอะไร ! " พี่มิคโผล่ออกมาพร้อมพุ่งเข้าไปหามันพร้อมกับง้างหมัดและถามด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก

" หึหึหึ ใจเย็นๆก่อนสิครับ ผมไม่ได้ทำอะไรเลวร้ายลงไปสักหน่อยนี่นา ผมก็เเค่อยากจะลองศึกษาการใช้ชีวิตของมนุษย์เเค่นั้นเอง " แววตาของมันเปลี่ยนเป็นแววตาของสัตว์เลื้อยคลาน ที่หัวของมันมีปีกคล้ายปีกของมังกรโผล่ออกมาจากผมหนาๆของมัน

" แล้วอีกอย่างน่ะ ท่าคุณทำอะไรผมเเม่เเต่นิดเดียว ผมไม่รับรองความปลอดภัยของผู้หญิงคนนั้นด้วยน่ะ "

มันพูดพร้อมหายตัวไปโผล่ข้างหลังพี่มิค

" แกมันเลว!! " ผมด่ามัน

" จู่ๆจะมาว่าผมเลวได้ยังไงครับคุณพี่ หึหึหึ มาม๊าก็บอกเเล้วไม่ใช่หรอว่าให้เรารักกันเหมือนพี่น้องน่ะ "

" แกไม่มีสิทธิ์เรียกเเม่ฉันว่ามาม๊า ลอว์ "

" เฮ้อ ผมละเบื่อจริงๆ ไปดูทีวีก่อน เดี๋ยวดิสนีย์คลับจะมาเเล้ว "

แล้วมันก็เดินไปนอนที่โซฟาห้องนั่งเล่นพร้อมกับเปิดทีวีนอนดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น อะไรของมันเนี่ย


" เราจะเอายังไงดีพี่มิค "

" เราคงต้องรอดูสถานการณ์ไปก่อน เพราะเราไม่รู้ว่ามันคิดอะไรอยู่กันเเน่ ตอนนี้เล่นตามเเผนมันไปก่อนละกัน ..... แต่อีกไม่นาน มันเสร็จพี่เเน่! "



to be continue.
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-01-2013 23:04:29 โดย lunalu01 »

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
กำลังหวานได้ที่เชียว คนขายตั๋วดั๊นมาขัดซะนิ 555+

อิมเมจตัวละครน่ารักไปอีกแบบเน๊อะ


5555 ขอบใจจ้า >.<

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ mentholss

  • "เหตุผล" หรือ "ข้ออ้าง"
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1278
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-1
คุณแม่ชักน้ำเข้าลึุก ชักศึกเข้าบ้านแบบไม่รู้ตัวซะแล้ว โห๊ะๆๆๆ

ว่าแต่พี่มิคจะจัดการลอว์ยังไงหนอ จับขึงผืดแล้ว...เลยอ่ะป่าว   :z1:

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ตอนที่ 27


Lee talk .

น่าเบื่อ น่าเบื่อ น่าเบื่อที่สูดดดดดดดด วันนี้ผมนัดกลุ่ม LSFC มาพร้อมกันเพื่อจะมาปฏิบัติภารกิจตามหาเลิฟเวอร์สตาร์เเละเผยเเพร่ข่าวให้โลกได้รับรู้ให้ได้ เเต่! สมาชิกเกินครึ่งโทรมาลา พวกคุณส้มไปล่องเรือที่ปารีส เหอะๆ ส่วนพวกไอ้เดอะเเก๊งค์ก็เเม่งไปต่างประเทศกับครอบครัวกันหมด เหลือผม ไอ้ชายน์ เจน พี่มิค แล้ว ตอนนี้พี่มิคกับเจนนั่งคุยไรกันไม่รู้อยู่ ซึ่งป่านนี้ผมมายืนรอรอคนคนเดียว ก็คือไอ้ชายน์


" มาเเล้วววววววว ขอโทษที่ให้รอนะ " มาเเล้วสายตลอดดด เอ๊ะ เเล้วนั้นมันพาเด็กที่ไหนมาว่ะเนี่ย


" เออ กว่าจะมานะเมิง นั้นหรอเด็กที่มึงบอกอ่าชายน์ " เจนถามไอ้ชายน์

" สวัสดีคร้าบบบบบ พวกพี่ๆ ผมชื่อลอว์นะครับเป็นน้องของพี่ชายน์ ต่อจากนี้ไปจะมาเป็นสมาชิก LSFC ด้วยคนนะครับ "

" เอ้อ! ดีเลยๆยินดีต้อนรับครับน้องลอว์ ไอ้ชายน์มึงมีน้องด้วยหรอว่ะ ฮ่าๆ " ผมเดินเข้าไปจับมือเช็คเเฮนด์กะน้องลอว์ น่ารักกว่าพี่มันอีกเเหะ

" ไม่ใช่น้องเเท้ๆน่ะ แล้วเรียกมาจะให้ทำอะไรหรอ " ไอ้ชายน์ถาม

" ใช่ๆ วันนี้พวกเรากลุ่ม LSFC ซึ่งมีผม เป็นหัวหน้า เจน เป็นรองประธาน ชายน์เป็นเลขา พี่มิคเป็นที่ปรึกษาอาวุโส ส่วนน้องลอว์เป็นเด็กฝึกงานเเล้วกันน่ะ ส่วนพวกที่เหลือปล่อยมัน หน้าที่ของเราในวันนี้คือ การออกตามหาเลิฟเวอร์สตาร์ไงล่ะ "

" เอ่อ แล้วเราจะออกตามหากันยังไงละครับ " พี่มิคถาม

" เป็นคำถามที่ดี คุณเลขาชายน์ ว่ายังไงดีเกี่ยวกับเรื่องนี้ "

" กูไม่รู้... -.- "

" 5555 ตอบได้ดีมาก งั้นเอาเป็นว่าที่ไหนมีสัตว์ประหลาด ที่นั้นมีเลิฟเวอร์สตาร์ ขอตั้งชื่อเเผนการนี้ว่า ปฏิบัติการค้นหาหัวใจหมายเลข 1 "


" กร๊ากกกกกกก 55555 5 ชื่ออารายเนี่ยปัญญาอ่อนชะมัด 555555 " เสียงนี่มัน ไอ้เด็กฝึกงานนี่ บังอาจมากกกกกก !!!!
ผมมันไปจ้องหน้ามันอย่างอาฆาต นี่เมิงบังอาจว่ากูหรา เเล้วไอ้ชายน์มันก็ปิดปากน้องของมันที่หัวเราะไม่หยุดเเล้วลากหลบไปข้างหลัง หึหึ มึงกลัวกูจะฆ่าหมกป่าน้องเมิงสินะ

" ก็โอน่ะ แหะๆ " เจนบอก เย้ๆ อย่างน้อยก็มีคนเห็นด้วยคนหนึ่งเเหละ

" เอ้อ ลีๆ เดี๋ยวไบรท์บอกว่าจะมาด้วยอะ นั้นไงมาเเล้วนั่น " ไอ้ชายน์บอก 5555 นี่เเหละคือชะตาลิขิต ผมรู้สึกภูมิใจกับการสร้างกลุ่มนี้ขึ้นมาเล็กๆเเหะ

" ยินดีต้อนรับเข้ากลุ่ม LSFC นะไบรท์ เอาเป็นว่านายเป็นหน่วยเเพทย์ของกลุ่มเราเเล้วกัน เหมาะกับนายดีน่ะ "

" อ้อๆ ขอบใจนะๆ ฮ่าๆ "


" เอาล่ะ เริ่มออกปฏิบัติการได้ โอ้วเย้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! "



- - -- - -  - - -- -  -- - - - - - - - - - - - - - - - - -  --  - -- - - - - - - - - - - -- - - - -   - - - - - - - - -  -- - -- - - - - - - - - -- - -



Shine talk.


วันนี้ไอ้ลีมันชวนมาตามหาเลิฟเวอร์สตาร์ครับ เเล้วไอ้เด็กผีมันเสือกบอกว่าอยู่บ้านเเล้วเหงาอยากออกมาด้วย เวรเอ้ยปิศาจมันเหงาเป็นด้วยหรอว่ะเนี่ย สุดท้ายจะด่าจะว่ามันยังไงมันก็เอาเเต่จะร้องให้ฟ้องเเม่ทุกทีจนผมโดนเเม่ไล่ให้เอามันมาด้วย หนอยไอ้เด็กผี

สรุปคือวันนี้พวกเราก็มาเดินเที่ยวไปเรื่อย นั่งรถเล่น กินลมชมวิวไม่เห็นจะมีอะไรทำซึ่งตอนนี้พวกมันก็พากันถ่อมาถึงชลบุรีซึ่งตอนนี้พวกมันกำลังเล่นน้ำกันอยู่เเล้วไล่ผมมาซื้อของกินเล่น เหอะๆ


:: ปิ๊ปๆ สวัสดีค่ะคุณชายน์ ไม่ได้เจอกันซะนานนะคะ พบปฏิกิริยาของสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่คะ เเต่ยังไม่ทราบเป้าหมายชัดเจนว่ามันจ้องไปที่ใคร เตรียมพร้อมปฏิบัติงานในไม่ช้าค่ะ ::

" รับทราบครับซิสเตอร์ "


อะไรกันเนี่ยมาอีกแล้วหรอ เเล้วท่าเกิดว่าไอ้เด็กผีมันคิดปรปักษ์กับเราขึ้นมาอีกจะทำยังไงเนี่ย


" เจน กูฝากพวกลีกับไบรท์ด้วยนะเว้ย เดี๋ยวมา ส่วนพี่มิค จับตาดูไอ้เด็กลอว์นั่นให้ดีๆ "

" อืม " ทั้งสองคนตอบพร้อมกันตอนนี้ผมคงไม่ต้อง ห่.... อะไรกันนั้นมัน!!!!


" โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!! "


" เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยย!!! " เสียงของไบรท์ดังขึ้นมาอะไรกันเนี่ย

:: ได้รับสัญญาณเรียบร้อยเตรียมตัวเริ่มขนย้ายยุทโธปกรณ์การศึก เตรียมพร้อมในอีก 3 2 1::


" วิ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงง " 


เอ๊ะ ชุดของผมเปลี่ยนไป (เป็นเเบบในรูปโปรไฟล์อะ มันน่ารักดี 555)


:: SpeedAttack From on .::

;;; บรื้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ;;;  ผมกระโดดถีบมันอย่างจัง เสียงปิศาจหน้าตาคล้ายเสือตัวอ้วนมีเเขน6เเขนร้องคำรามพร้อมกับล้มลงกลางทะเลอย่างบ้าคลั่ง


" ไบรท์ รีบขึ้นฝั่งไป!!!!! " ผมสั่งไบรท์ ตอนนี้ไบรท์หน้าซีดมากๆ เขาพยักหน้าพร้อมกับตะเกียกตะกายกลับขึ้นฝั่ง

" ซิสเตอร์ผมขี้่เกียจท่องคาถานั้นเเล้วส่งปืนมาให้ผมสักสองกระบอกซิ "


" รับทราบค่ะคุณชายน์ ความจริงคาถานั่นไม่ต้องท่องก็ได้นะคะ "  หนอยๆๆๆ ไอ้มิคบังอาจมาหลอกกันได้


:: วิ๊งงงงง ::


:: เเกร่ก ::

 :: ป๊างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!! ::

" โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก! "

เสียงผมสาดกระสุนใส่มันพร้อมกันสองกระบอกพร้อมกับมันร้องด้วยกับความเจ็บปวดดังขึ้นพร้อมๆกัน


ไอ้เสือ6เเขนกระโดดหนีลงทะเลไป หนอยเเน่รอก่อนเถอะ



:: คุณชายน์ค่ะ เกิดเรื่องใหญ่เเล้ว พวกสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่ได้บุกรุกเข้ามายังรีลเอิร์ธาเนียเเล้ว คุณชายน์ได้รับภารกิจใหม่ให้เดินทางมาที่นี่ด่วนเพื่อร่่วมรับมือกับมันค่ะ ประตูมิติจะอยู่ที่สายลับมิคาเอล ขอความร่วมมือด้วยค่ะ ::

ผมหันหลังและเดินกลับไปบนฝั่ง ทุกๆคนจ้องมองผมอยู่ ชายน์ ไบรท์ เจน ลอว์ พี่มิค

" มิคาเอล เปิดประตูได้เเล้ว "

" อืม ทุกคนหนีไปใกลๆก่อนไม่งั้นประตูนี่จะดูดทุกคนเข้าไปในนี้ ขอความร่วมมือด้วยครับ พี่มิคชี้เเจงให้กับพวกลี "

" พี่มิค มันหมายความว่ายังไงเนี่ย "

" ขอโทษครับตอนนี้มีงานด่วน เดี๋ยวค่อยถูกลบความทรงจำเเล้วกันน่ะ ก่อนอื่น ออกห่างๆจากประตูนี้ก่อน เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน ส่วนแก ลอว์ กลับไปกับพวกเรา  "

" ฮ่าๆ ก็ดีเหมือนกันเเห๊ะ คิดถึงปาป๊าเเล้วด้วยยย " เชือกไฟฟ้าเลื้อยมัดตัวลอว์ไว้อย่างหนาเเน่นเหลือไว้เเต่เพียงส่วนขาเท่านั้น


เเสงสีขาวขยายตัวกางออกเป็นประตู ทางเข้าสู่อีกจักรวาลหนึ่งกำลังจะเกิดขึ้น ผมกับพี่มิคเดินทางเข้าไปในนั้น ตอนนี้ผมกำลังจะเดินทางไปที่โลกไม่มีใครรู้จักซะเเล้วล่ะ











---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Lee talk .


เจอเเล้ว ผมเจอเเล้ว เรื่องอะไรผมจะปล่อยไปง่ายๆกันล่ะ

" เจน เราจะตามเลิฟเวอร์สตาร์ไป ไม่ต้องห่วงนะ "

" ไม่ ลี ฉันจะไปด้วย! " เจนบอก หึหึ นี่สิสมกับเป็นเจน

" งั้นผมไปด้วยผมจะไปช่วยชายน์ " ไบรท์พูดออกมา อะไรกันนะ

" เห้ย ไบรท์ รู้ได้ยังไงเนี่ย!!! " เจนตะโกนออกมา นี่มันหมายความว่ายังไงกัน


" ท่ากระโดดถีบของชายน์อ่ะ ผมไม่มีวันลืมมันลงหรอกน่ะ!! " เสียงของหมอไบรท์ยืนยันหนักเเน่น


อะไรกันเนี่ย คนที่ผมตามหาอยู่ใหล้เเค่นี้เองหรอ ชายน์เองหรอเนี่ย ยิ่งรู้ยังงี้ยิ่งต้องรีบไป


" เอาล่ะทุกคน ปฏิบัติการค้นหาหัวใจหมายเลข 1 เริ่มได้ !!!!!!!!!!! "






to be continue.





ไม่ได้ต่อหลายวันเลย พอดีไปต่างจังหวัดมาครับขอโทษที















ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
คุณแม่ชักน้ำเข้าลึุก ชักศึกเข้าบ้านแบบไม่รู้ตัวซะแล้ว โห๊ะๆๆๆ

ว่าแต่พี่มิคจะจัดการลอว์ยังไงหนอ จับขึงผืดแล้ว...เลยอ่ะป่าว   :z1:


55555 เเส้กับเทียนไขด้วย คิคิ

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ตอนที่ 28

Lee talk .



" ลี ตื่น ลี ตื่นๆ " เสียงใครปลุกกูวะเนี่ยกะลังนอนเพลินๆ แง่มๆ เอ๊ะ! เเต่เราเข้าประตูมาตามหาเลิฟเวอร์สตาร์นี่หว่า หรือว่า

ผมลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นหน้าเจนที่กำลังปลุกผมอยู่ เสียงเมื่อกี้มัน เจนงั้นหรอ

" ไบรท์ๆ ลีตื่นเเล้ว เอาไงต่อดี "

" บอกให้ลีรีบๆลุกขึ้นเร็วๆเถอะเราจะต้องหนีกันอีกเเล้วน่ะ "

หนีงั้นหรอ หนีทำไม เอ๊ะที่นี่มันที่ไหนกัน รอบตัวผมมีเเต่ต้นไม้และดอกไม้พันธุ์แปลกๆขึ้นรกเต็มไปหมด เหมือนอยู่ในผ่าดงดิบในหนังยังไงยังงั้น

" ลีเร็วๆ เดี๋ยวมันจะมาทางนี้เเล้วน่ะ " เจนเร่งผม นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย

" เกิดอะไรขึ้นเนี่ยเจน "

" เดี๋ยวค่อยอธิบายไปเร็ว " ไบรท์เร่งพร้อมกับเดินนำทางไป อะไรกันเนี่ย ผมได้เเต่เดินตามสองคนนี้ไปเเบบงงๆ

" ฮูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม! " เสียงคำรามของสิ่งมีชีวิตที่ไม่น่าจะใช่มนุษย์ดังขึ้นกลางป่า หรือว่า!!



" พวกเราหนีเร็วววววววว!!! " เสียงเจนตะโกนบอกพวกผมให้วิ่งหนี เสียงฝีเท้าของเจ้าตัวอะไรไม่รู้ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ


ผมเจนเเละไบรท์ตอนนี้ต่างวิ่งกันอย่างไม่คิดชีวิตเพื่อจะหนีไอ้เจ้าตัวนั้นอย่างสุดฝีเท้า นี่ท่าผมวิ่งได้อย่างนี้ทุกทีผมคงได้เป็นเเชมป์เหรียญทองวิ่งเเข่งกีฬาระดับชาติเเน่ๆเลย


" พวกเราหลบในนี้กัน " หมอไบรท์ชี้ไปยังรูถ้ำริมหน้าผามีขนาดทางเข้าเท่ากับคนพอดีไอ้ปิศาจนั่นมันคงเข้ามาไม่ได้เเน่ๆ เจ๋ง




" ฮูมมมมมมมมมมมมมมมมม เเฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก ฮูมมมมมมมม "  เสียงตัวประหลาดเดินผ่านพร้อมกับสอดส่องสายตาน่ากลัวของมันตามหาพวกผม เอ๊ะ อะไรกันเนี่ยย ไอ้ตัวนี้มัน

" ลีเป็นอะไรไป หน้าซีดเชียว " เสียงเจนกระซิบถามผม

" ก็ไอ้ตัวนั้นมันหนอนยักษ์ที่จู่โจมเราตอนที่เจอเลิฟเวอร์สตาร์ครั้งเเรกไง ที่เราเล่าให้ฟังไง! " ใช่แน่ๆ ผมจำมันได้ไอ้ตัวเนี้ย

" งั้นนายพอจะรู้อะไรเกี่ยวกับที่นี่ไหมเนี่ยลี " ไบรท์เ่อ่ยถาม

" ไม่เลย  .... เเล้วพอมาถึงที่นี่ตอนเเรกเกิดอะไรขึ้นงั้นหรอ "

" พอเราเข้าประตูสีขาวนั้นมาที่นี่เเล้วพวกเราก็ตกลงมาจากกลางอากาศพอดีที่ฉันลงมันมีก้อนหินอยู่ท่าลีที่ลงถึงก่อนไม่เอาตัวมารับป่านนี้เราคงตายไปเเล้วล่ะขอบใจน่ะลีแต่หลังจากนั้นลีก็สลบไปเเล้วไอ้หนอนยักษ์ตัวเมื่อกี้มาเจอพวกเราเข้าพอดีไบรท์เลยเเบกนายวิ่งหนีหนอนนั่นมาน่ะ " เจนเล่าเรื่องทั้งหมดมา นี่ไอ้หมอไบรท์มันเเบกผมวิ่งหนีเลยหรอวะเนี่ย = =

" อ๊าๆ ขอบใจนายมากไบรท์  "

" ไม่เป็นไร นี่ก็จะมืดเเล้วด้วยคืนนี้คงต้องนอนที่นี่ก่อน เดี๋ยวเราจะเอาฟืนตรงนี้จุดไฟเเล้วผมกับลีจะลองไปสำรวจในถ้ำกัน เจนรออยู่ที่นี่โอเคน่ะ "


" ได้ๆๆ "


แสงไฟส่องสว่างไปจากถ้ำ ไอ้หมอไบรท์มันรู้เยอะจริงๆเลยเเฮะ แถมรู้สึกเหมือนมันรู้สึกจะชอบไอ้ชายน์ด้วย หมอนี่มันคู่เเข่งตัวฉกาจเลยนี่หว่า เเต่ตอนนี้ผมคงต้องพึ่งมันก่อน ถ้ำนี้ลึกน่าดูเดินไปเท่าไหร่ก็ไม่เจอมางออกเลยวะเนี่ย


" เห้ย ลี " เสียงไอ้ไบรท์เรียกผม


" มีไรๆ "


" นายชอบไอ้ชายน์หรอ " อึ้งเลยสิ ถามเเบบนี้ มันก็เเน่น่ะสิ

" ใช่ ทำไมล่ะ "

" ผมขอเตือนไว้ก่อนนะว่าผมชอบชายน์มาตั้งเเต่เด็กๆเเล้ว เพราะฉะนั้นท่าไม่อยากลำบากคุณอย่ามายุ่งกับชายน์ดีกว่า "

" คิดว่าเราจะยอมเเพ้ง่ายๆหรือไบรท์ นายนั้นเเหละควรปล่อยวางได้แล้ว ไม่งั้นนายจะเสียใจทีหลังจะหาว่าไม่เตือน "

" ใครกันเเน่ที่จะเสียใจ " ไอ้ไบรท์พูด หืม ใจกล้าดีนี่

" งั้นกูจะรอดู ไอ้คู่เเข่ง "

" หึหึหึ "

และเเล้วพอเดินมาจนสุดถ้ำก็ไม่มีวี่เเววทางออก ผมกับไอ้ไบรท์เดินกลับไปหาเจนซึ่งรออยู่ที่ทางเข้า

" เฮ้อออออ สุดท้ายก็ไม่เจอทางออก งั้นรอเช้าเเล้วค่อยหรอยหนีมันไปก็เเล้วกันน่ะ " ผมบ่นพร้อมกับถลาตัวพิงกำเเพงถ้ำ เอ๊ะทำไมกำเเพงถ้ำมันเเปลกๆว่ะ


" แว๊กกกกกกกกกกก!!!! " กำเเพงมันเลื่อนได้นี่หว่า ทำเอาผมหกคะเมนตีลังกากลับหัวกลับหางเลย ว่าเเต่ที่นี่มันที่ไหนเนี่ยไม่เหมือนในถ้ำเลย 



" เห้ยยยย ลี มาได้ยังไงเนี่ยยย "



เสียงนี่มัน



"ชายน์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"




to be continue .









ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ตอนที่้ 29

รีลเอิร์ธาเนียแกแล็กซี่ที่คอยควบคุมการดำรงอยู่ของแกแล็กซี่อื่นๆ คือที่ที่สิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์ก้าวข้ามความเป็นจริงขึ้นไปอีกด้วยวิทยาการทางวิทยาศาสตร์ที่เเหกกฏของความเป็นจริงทุกอย่าง ที่นี่เพชรและถ่านมีค่าเท่ากัน การจัดเรียงอนุภาคอิเล็คตรอนคือสิ่งที่ทุกคนทำได้ ทำได้เเม้เเต่คาดเดาเหตุการณ์ในอนาคตอันใกล้ พลังงานที่ไม่มีวันหมด ยาเม็ดเดียวสามารถรักษาโรคได้ทั้งชีวิต การสร้างสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่จากพันธุกรรมเล็กๆเพื่อสร้างแกแล็กซี่ใหม่ที่สมบูรณ์แบบ คือส่วนหนึ่งที่ชาวรีลเอิร์ธาเนียสรรสร้างขึ้น ชาวรีลเอิร์ธาเนีย หรือที่เรียกกันว่า พระเจ้า (ไม่ได้เจตนาล่วงเกินศาสนาใดๆนะจ๊า จิ้นล้วนๆ >.<) หากแต่ว่าสิ่งเดียวที่พวกเขาควบคุมไม่ได้คือโชคชะตาของทุกสรรพสิ่ง โชคชะตาคือสิ่งที่ชาวรีลเอิร์ธาเนียศึกษาค้นคว้ากันมาอย่างยาวนาน

ผู้สร้างไม่อาจเป็นผู้ทำลายได้ คือกฏเหล็กของรีลเอิร์ธาเนีย

และท่าหากผู้ถูกสร้างเป็นผู้ทำลายขึ้นมาล่ะ


Shine talk .

สำนักงานใหญ่สำนักงานนักสืบแกแล็กซี่ที่นี่ดูเหมือนออฟฟิศในหนังFBIที่มีแสงไฟระยิบระยับกับคนที่เดินกลางอากาศไปมาวุ่นวายไปหมด

" ยินดีต้อนรับสู่รีลเอิร์ธาเนียค่ะเลิฟเวอร์สตาร์ " ผู้หญิงอายุราว25-26ไว้ผมหน้าม้าและรวบหางม้าสีม่วงใส่เเว่นท่าทางมั่นใจเดินมาหาผม ว่าเเต่เสียงนี้มันคุ้นๆแหะ


" คิกคิก คงคุ้นเสียงของดิฉันสินะค่ะ ใช่เเล้วค่ะดิชั้นก็คือ ซิสเตอร์ในระบบของชุดยุทโธปกรณ์ของคุณชายน์ยังไงล่ะค่ะ ดิฉันชื่อ ซาเเมนธ่า หรือท่าคิดว่าเรียกยากเกินไปเรียกซิสเตอร์ก็ได้ค่ะ "  หญิงสาวแนะนำตัวเสร็จสรรพพร้อมจับมือผม ที่เเท้ก็ซิสเตอร์นี่เอง สวยโคตรๆเลยเเฮะ อกเป็นอก เอวเป็นเอว บร๊ะเจ้ายังกะนางเเบบนิตยสารเพลย์เกิร์ล

" ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณซาเเมนธ่า "


" ฮ่าๆ ได้ยินเเบบนี้เเล้วไม่ชินเลยเเฮะ เรียกฉันว่าซิสเตอร์เถอะค่ะ "

" ฮ่าๆ ได้ครับ "

" แล้วที่เรียกพวกเรามามีอะไรหรือครับพี่เเซม(ย่อมาจากซาแมนธ่า)" พี่มิคถามคุณซิสเตอร์ดูสองคนนี้เขาสนิทกันดีนะ ว่าเเต่ว่าเขาเป็นอะไรกันรึเปล่าเนี่ย

" ตามพี่มาเลยมิค ไมค์รอพวกเธออยู่ " อะไรเนี่ย กูงง พาไปไหนนักหนา พากูมาที่นี่ทำไม เเล้วไมค์เป็นใคร ซิสเตอร์พาพวกเราเดินตรงรูเล็กๆ ยืนรอซักพักพื้นก็เลื่อนลงกลายเป็นลิฟท์เหมือนในหนัง โอ้วพระเจ้าชั้นล่างนี่มันกว้างพอๆกับเมื่อกี้เลย คนเดินกลางอากาศบ้างบนพื้นบ้างกันให้ยุ่ง สุดยอดดดดดดดดดดดด


พวกเราเดินมาเรื่อยๆจนถึงหน้าห้องๆหนึ่ง

" ไมค์ พวกเขามาแล้ว  " ซิสเตอร์กล่าวกับประตูบานนั้น

" เข้ามาได้ " เสียงดังออกมาจากประตู ล้ำจริงๆแฮะที่นี่ เหมือนสวนสนุกเลย

ประตูเปิดออกข้างในมีคนๆหนึ่งผมยาวมีหนวดเคราแต่ท่าทางดูสะอาดสวมเเว่นหนาเตอะกำลังอุ้มไอ้เด็กผีบนตักพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน

" ปาป๊าาา พี่ชายน์มาเเล้ว "

" ครับ ยินดีต้อนรับทุกๆคน โดยเฉพาะคุณชายน์ " ชายคนนั้นยิ้มมาให้พวกผม รอยยิ้มเเบบคนวัยทำงานละลายใจถูกส่งมา

" ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณ เอ่อ ... "

" อ้อ ผมชื่อ ไมคาเอล หรือไมค์ เป็นพี่ชายของเจ้ามิค และเป็นคนสร้างสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่ทั้งทั้งหมดรวมทั้งลอว์ด้วย ขอโทษที่ผมก่อปัญหาแก่ทุกๆคนด้วย "  มิน่าล่ะ ไอ้เด็กลอว์เรียกว่าปาป๊า

ชายคนนั้นอธิบายพร้อมลุกขึ้นจากเก้าอี้พร้อมเดินไปหาคุณซิวเตอร์แล้วโอบกอดเธอไว้

" ส่วนนี่ คู่หมั้นของผม ซาเเมนธ่า " ชายคนนั้นกล่าว เมื่อสองคนนี้ยืนคู่กันเเล้วผมรู้สึกว่าเป็นคู่ที่เพอร์เฟ็คที่สุดจริงๆเลย

" ส่วนเธอ ชายน์ อื้อหือ น่ารักเเบบที่ไอ้มิคบอกจริงๆด้วยเเฮะ เห็นใจมันมั่งล่ะ รู้ไหมมันมาถามหาวิธีจีบเธอจากผมด้วยล่ะ ฮ่าๆ "

" ไอ้ไมค์ เงียบไปเลย " พี่มิคพูดพร้อมหน้าเเดง แหะๆ

" แล้วทำไมถึงเรียกพวกเรามาที่สำนักงานด้วย " ไอ้พี่มิคถาม

" เรื่องใหญ่ไง ระดับเเกเเล็กซี่เลยล่ะ ทุกคนตามผมมา "

พี่ไมค์เดินพาพวกผมเดินไปนั่งตรงโซฟาสีขาวดีทันสมัย แล้วโซฟานั้นก็ลอยเเล้วเคลื่อนที่ได้เอง

" เอาล่ะนั่งไปคุยไปเเล้วกันน่ะ  ที่ผมเรียกคุณมาที่นี่เพราะมีบางอย่างอยากจะให้เธอดูเเละทำ ชายน์ สิ่งมีชีวิตชนิดใหม่ทั้ง 7 ตัวสร้างมาจากมนุษย์อย่างที่พวกเธอๆรู้กันอยู่ พวกเขาเดินทางไปที่โลกทำให้เธอลำบากใช่ไหม "

" ลอว์ไม่ทำให้ใครลำบากน๊าาาา ลอว์เป็นเด็กดี ลอว์ชอบมาม๊าที่สุดเลยยย " เด็กผีมันพูดออกมา เหอะๆ

" ครับๆ ปาป๊ารู้ ฮ่าๆ  ใช่ทั้ง7คน คนที่มีพลังเก่งกาจที่สุดคือเด็กคนนี้ และตอนนี้เป้าหมายของพวกที่เหลือคือลอว์ "

" ทำไมละครับ "

" ลอว์มีแฝด หรือ สิ่งมีชีวิตตัวที่ 7.2 ยังไงล่ะ สิ่งมีชีวิตที่ไม่มีความนึกคิดเป็นของตัวเอง ทั้งที่เป็นแฝดกันเเต่กลับมีความเเตกต่างกันสูงมากมีครั้งหนึ่งหมอนั้นตื่นขึ้นมาเกือบจะฆ่าชาวรีลเอิร์ธาเนียกว่าล้านคนมาแล้ว พวกที่เหลือมันคงต้องการตัวเจ้านี่เเน่ๆ และกุญแจหนึ่งเดียวที่จะปลุก7.2ให้ตื่นขึ้นมาคือ ลอว์ "


" เอาล่ะ ถึงเเล้ว " โซฟาเคลื่อนที่หยุดอยู่ตรงโกดังเเห่งหนึ่งมีประตูอยู่  7  ประตู


" ที่นี่คือที่ขังของทั้ง 7 ยังไงล่ะ "

พี่มิคพูดพร้อมมองประตูทั้งหมดอย่างภาคภูมิใจ


" แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!! " มีอะไรบางอย่างโผล่ออกมาจากประตูบานเเรก คนนี่หน่า เห้ยนั้นมัน


" เห้ยยยย ลี มาได้ยังไงเนี่ยยย "


"ชายน์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"




to be continue .


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-01-2013 21:37:34 โดย lunalu01 »

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ตอนที่ 30

Shine talk .

" ทำยังงี้มันหมายความว่ายังไงกันค่ะ ท่าเกิดว่าไปโผล่ที่ๆอันตรายกว่านี้จะทำยังไง มิคเค้าก็เตือนแล้วไม่ใช่หรอค่ะ " เสียงซิสเตอร์ที่กำลังพูดจาสั่งสอนพวกไอ้ลีเหมือนคุณครูบ่นเด็กเกเร ฮ่าๆ

" ขอโทษคร้าบบบบบบ/ค่าาาาาาาาาา "


" เอาน่าเเซม ถ้าเป็นผมผมก็ทำเเบบพวกเค้านี่หละนะ ว่าเเต่พวกเธอนี่เหลือเชื่อเลยกระโดดข้ามมาอีกกาเเล็กซี่หนึ่ง ดีน่ะที่ปลอดภัยรู้ไหม มีคนกว่าครึ่งต้องหายสาบสูญเพราะเดินข้ามประตูเเบบผิดวิธีด้วยน่ะ "

คุณไมค์พูดดูพวกไอ่ลีหน้าซีดเชียว ฮ่าๆๆๆๆๆ

" เอาล่ะ ไหนๆก็มากันเเล้ว ถือว่าพวกเธอคือฑูตจากโลกก็แล้วกันน่ะฮ่าๆ เเซม  พาพวกเค้าไปเยี่ยมชมรีลเอิร์ธาเนียหน่อยสิ "

" เฮ้ออออออ ก็ได้ค่ะ เเต่ท่าเรื่องนี้ถึงหูเบื้องบนดิชั้นจะไม่ขอร่วมรับผิดชอบเเน่ๆ "

ซิสเตอร์พูดพร้อมกับสบัดหางม้าใส่คุณไมค์พร้อมกับเดินบิดตูดเเบบสาวมั่นจากไป


" ตามมาสิค่ะ " เธอพูดพร้อมกับมองตาขวางมาเเต่ไม่ได้มองพวกผม มองคุณไมค์เหมือนเดิม น่ากลัวจังเเฮะเจ๊คนนี้ - -


" เอ้าๆ มัวรออะไรอยู่ละ ตามไปสิ ส่วนลอว์กับมิคอยู่ที่นี่ก่อนนะ " คุณไมค์เอ่ยไล่พวกเรา

" ครับ งั้นเดี๋ยวเจอกันนะครับ "




พวกเราขึ้นลิฟท์ขึ้นมาชั้นที่น่าจะเป็นล็อบบี้ของอาคาร ซิสเตอร์บอกให้พวกเรารออยู่ที่นี่เพื่อที่เธอจะได้ไปทำธุระอะไรสักอย่าง

" เจน นี่มึงพาพวกนี้มาทำไมเนี่ย!!! " ผมตวาดใส่เจน

" ก็ เอ่อ... คือ "

" อย่าโทษเจนเลย มาโทษกูนี่ " ไอ้ลีออกตัวรับเเทน

" ไม่ต้องโทษใครทั้งนั้นเเหละ พวกเราทุกคนอยากมาช่วยชายน์ทั้งนั้นเเหละ อย่าโกรธพวกเราเลยชายน์ " หมอไบรท์รับอีก ไอ้2คนนั้นพยักหน้ารับด้วย

เฮ้ออออออออออ

" ไม่ได้โกรธใครทั้งนั้นเเหละ ดีใจด้วยซ้ำ ขอบใจน่ะที่พวกมึงตามมา มันทำให้กูโล่งอกขึ้นเยอะเลย ^^"

" ก็เเน่ดิ เดี๋ยวมึงก็มาทำท่าเอ๋อเร๋อใส่คนที่นี่ไปทั่วพวกกูเลยมาช่วยไง " ไอ้ลีเสี้ยม

" ไอ้สาดดดดดดดดด "




" ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ "


เสียงหัวเราะของพวกเราดังไปทั่วล็อบบี้ผู้คนต่างมองเรา ตอนนี้พวกเราคงเหมือนกับคนบ้าในสายตาคนอื่นๆ แต่สำหรับผมเเล้วนี่คือความสุข ผมรู้สึกดีใจจริงๆที่พวกเขาตามผมมา คอยอยู่เคียงข้างผมเสมอ คนพวกนี้รึเปล่าที่ผมสมควรเรียกพวกเขาว่าเพื่อนเเท้
ผมดีใจจริงๆที่มีพวกเขา คนที่ทำให้ผมไว้ใจพอๆกับพ่อกับเเม่ของผม ^^;



" เอาล่ะค่ะ พร้อมทัวร์รึยังค่ะ " ซิสเตอร์มาพร้อมกับสาวผมชมพูดูท่าทางเรียบร้อยน่ารักกับผมทองที่ท่าทางเป็นคนสดใสร่าเริงยิ้มเก่ง ให้ตายเถอะที่นี่มีคนหน้าตาห่วยๆบ้างไหมเนี่ยยย

" ดิชั้นขอเเนะนำ คนผมสีชมพูชื่อ เอลซ่า ส่วนผมทองนี่ชื่อ เจนนี่ เป็นเพื่อนของฉันเองจะมาร่วมทัวร์กับพวกเราด้วยค่ะ "

" ยินดีที่ได้รู้จักคะ / หวาดดีจ้าาาาาาหนุ่มๆสาวๆ " คุณเอลซ่าทักทายเบาๆด้วยรอยยิ้มเล็กๆ ส่วนคุณเจนนี่ทักทายด้วยรอยยิ้มสดใส น่ารักทั้งคู่เลยเเฮะ *//*

" ยินดีที่ได้รู้จักครับ/ค่ะ "

" เรียกพวกเราว่าพี่เจนนี่กับพี่เอลซ่าก็ได้น่ะ เห็นพวกเราสวยปิ๊งเเบบนี้เเต่เราก็ 26 เเล้วน่ะ โฮะๆๆๆๆ " คุณเจนนี่บอก อะไรกันว่ะอายุ26หน้าอ่อนยังกะเด็ก ม. ปลาย

" เเล้วหล่อนจะไปบอกพวกเค้าทำไมกันย่ะ " พี่เอลซ่าจิกใส่พี่เจนนี่

" ทำไมละย่ะ " เอาเเล้วเจ๊2คนนี้จ้องหน้ากันเเล้วทำไมผมรู้สึกเเววตาของเธอทั้งสองโชดช่วงไปด้วยเปลวไฟเเถมส่งกระเเสไฟฟ้าออกมาต่อต้านกันอีกเเหะ

"%!$@&!$$!*#(%!&$!^!^@!%#@!^@$!*^(!#^!*%#&!#$^!!^$&!Q#*^#" เสียงเจ๊ทั้งสองคนกัดกันฉะกันได้สูสีมากนี่พวกเจ๊เเกจะตบกันไหมนิ ตอนนี้พวกผมได้เเต่มองเจ๊เเก2คนอารมณ์ประมาณว่า อะไรว่ะเนี่ย - -*

" นี่พวกเธอ ชั้นให้พวกเธอมาเป็นไกด์นะยะไม่ได้ให้มากัดกันให้เค้าดู " ซิสเตอร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา น่ากลัวชิบหายผู้หญิงไรเนี่ยย

" ขอโทษค่าาารุ่นพี่ " ทั้งสองคนมองหน้ากันเเล้วก็เเบะปากใส่กัน ยังกะเด็กๆเลยเเฮะ ฮ่าๆ

" ขอโทษด้วยน่ะคะ ปะเราไปทัวร์กันเลยดีกว่า "


" เอาล่ะจ้าาาาา พวกเราขอเสนอออออออ รีลเอิร์ธาเนียจ้าาาาาาาาาาาาาาาา "

ประตูล็อบบี้เปิดออกเผยให้เห็นโลกภายนอก สายลมพัดเข้าใส่หน้า เเสงเเดดสาดเข้ามาอ่อนๆ เมื่อสายตาปรับเเสงได้เเล้วปรากฏให้เห็น ทุ่งหญ้า ต้นไม้ สายลม เเละเเหล่งน้ำเป็นเเห่งๆ อะไรกันเนี่ย ทั้งที่ในตึกนี่ออกจะทันสมัย


" เเต่นเเตนเเต๊นนนนน ยินดีต้อนรับสู่ทวีปเวเนเซียจ้าาาา ทวีปนี้ขึ้นชื่อของทุ่งหญ้าที่กว้างสุดลูกหูลูกตาเเล้วก็นมของเเกงก้าอวกาศที่หอมที่สุดในจักรวาลลลลล เย้ๆๆๆ "

พวกผมจ้องมองทุ่งโล่งกว้างที่สวยงามอย่างตกตะลึง เมื่อเดินออกมาข้างนอกประตูนั่นกลายเป็นโขดหินใหญ่เท่านั้น เทคโนโลยีเเละธรรมชาติที่เข้ากันอย่างลงตัว สุดยอดอะไรอย่างนี้

" เอาล่ะค่าาาา วันนี้่เจนนี่กับเอลซ่าจะขอเสนอการกินนมเเกงก้าอวกาศเเบบถูกวิธีนะคะ " ว่าเเล้วเจ๊เจนนี่ก็ชี้ไปที่ฝูงตัวไรไม่รู้ตัวเป็นหนอนหน้าเป็นกบ ว่าเเต่ไอ้ตัวนี้มันมีนมด้วยหรอฟะ - -*


ว่าเเล้วเจ๊ทั้งสองก็ไปวิ่งจับไอ่ตัวนั้นมาคนละตัว ยิ่งดูใกล้ๆยิ่งเเหวะ -**- เหอะๆ

" เอาละค่ะ ดูดีๆนะคะ "

แล้วเจ๊ทั้งสองก็สาธิตวิธีการดื่มนม เอ่อ... เเกงก้าอวกาศโดยการจับหัวไอ้สองตัวนั้นชูขึ้นเหนือปากเเล้วตัดตูดมันออกจะมีนม(รึเปล่า) ไหลออกมา เจ๊เอลซ่าที่ดื่มเฉยๆก็พอทนอยู่หรอก ส่วนเจ๊เจนนี่นะสิ ดื่มเสร็จเเล้วยังทำท่าสดชื่นประมาณว่าเจ๊เเกดื่มเป๊ปซี่อยู่ กรูจะอ้วกกกกก เเหวะะะะะะะะะะะะะะ

" เอาล่ะ มีใครอยากลองทดสอบหน่อยไหมจ๊ะ " พี่เจนนี่พูดพร้อมส่งสายตาเชิญชวนมายังพวกผม เอ่อออ เเล้วใครมันจะไปกล้าล่ะครับพี่

" ผมขอลองหน่อยครับ "  อะอะะอะอะ ไอ้หมอไบรท์ 0[]0

ว่าเเล้วมันก็เดินไปทำตามที่พวกอาเจ๊ทั้งสองสาธิต เเหวะ กูจะอ้วกกกอยู่เเล้ววววววววว


" เห้ยเป็นไงมั่งว่ะ " ไอ้ลีกับเจนเดินเข้าไปถามไอ้หมอไบรท์ เหอะๆ

" อร่อยดีอะ เหมือนนมกล้วยเลย "


ฮะะะะะ อะไรนะ ขี้ เอ้ย! นม ไอ้หนอนหน้ากบเนี่ยนะนมกล้วย 

" ไหนๆ ขอชิมหน่อยดิวะ " แล้วไอ้สองคนนั้นก็ลองกินดูบ้าง ผมจะทนไม่หวายเเล้วนะะ

" เฮ้ยของเค้าดีจริง !! ชายน์มึงลองไหม๊ " ไอ้ลีดื่มเเล้วหันมาชวนผมบ้าง

" เอ่อ กู อิ่มเเล้วว่ะ เเหะๆ "


เเล้วเราก็เดินทางไปสถานที่ต่างๆ มีหลายอย่างที่พวกเราไม่เคยเห็น วันนี้พวกเราสนุกกันทั้งวัน เเล้วผมก็นึกได้ว่าตอนนี้ผมจะต้องมาทำภารกิจไม่ใช่หรอว่ะ เเต่ก็ช่างเหอะ ฮ่าๆ



to be continue .


ออฟไลน์ mentholss

  • "เหตุผล" หรือ "ข้ออ้าง"
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1278
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-1
เข้ามาอ่านแบบรวดเดียวยาวๆ เหอๆ
ว่าแต่ตอนนี้กำลังเฮฮาปาร์ตี้ ตอนหน้าจะเจอศึกหนักป่าวนิ

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
เข้ามาอ่านแบบรวดเดียวยาวๆ เหอๆ
ว่าแต่ตอนนี้กำลังเฮฮาปาร์ตี้ ตอนหน้าจะเจอศึกหนักป่าวนิ

รู้ทันอีกงะ =3=  5555+

ออฟไลน์ EXILE07

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 57
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
อ่า (=.=) นมรสกล้วยมันก็น่าสนอยู่หรอกครับ
แต่วิธีกินเนี่ย
สุดจะทน
ป.ล.เพิ่งมาสิงเรื่องนี้ได้ไม่นานแต่ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะครับ

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ตอนที่ 31



พระจันทร์สองดวงเด่นเคียงคู่กันบนท้องฟ้ายามราตรี ที่นี่ไม่มีเเสงสีศิวิไลเหมือนบนโลกทำให้มองเห็นดวงดาวชัดเจน ท้องฟ้าเหมือนมีฝุ่นระอองเรืองเเสงหลากสีสัน เเปดเเต้มอยู่บนท้องฟ้านั้น กลิ่นของลมหอมหวานพัดผ่าน ลมช่างเย็นสบายกำลังพอดี ไม่หนาวเกิน ไม่ร้อนเกิน ที่ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสวรรค์

Lee talk.


หลังจากพวกเราLSFCได้ตัดสินใจตามเลิฟเวอร์สตาร์หรือชายน์มายังอีกโลกหนึ่งเราก็ได้พบอะไรมากมาย ไ่ม่ว่าจะเป็นการวิ่งหนีหนอนยักษ์ตัวที่เคยคิดจะฆ่าผมมาก่อน ได้พบกับตึกอาคารที่มีความทันสมัยล้ำโลกเเต่พอออกไปข้างนอกดันไปเจอธรรมชาติเเสนตระการตาซะงั้น การดื่มนมเเกงก้าอวกาศที่ดูเหมือนจะไม่อร่อยเเต่ก็อร่อยสุดๆไปเลย หลังจากกลับมาจากท่องเที่ยวพวกเราก็ตัดสินใจขอพี่ของพี่มิคอยู่ที่นี่ซักพักเพราะยังไงช่วงนี้ก็ปิดเทอมอยู่เเล้ว พวกผมโทรบอกป๊ากะม๊า ตอนนี้พวกเราก็พักอยู่ที่บ้านของพี่มิค ชายน์กำลังไปประชุมอะไรสักอย่างก็ไม่รู้ ส่วนเจนก็ตามพี่เอลซ่ากับเจนนี่ไปซื้อของ  ส่วนตอนนี้ผมก็อยู่กับ พี่มิค กับ ไบรท์ ตอนนี้พี่มิคกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนโซฟา ส่วนไอ้ไบรท์ก็กำลังนั่งอ่านอะไรไม่รู้อยู่ ปล่อยให้ผมนั่งดูทีวีคนเดียว เหงาจังแฮะ

จริงสิผมว่าจะสารภาพรักกับชายน์อยู่นี่นา

" เฮ้ ไม่เอาเปรียบกันหน่อยหรอ " เสียงไอ้พี่หนูผีพูดออกมา ว่าเเต่เขาพูดกับใครว่ะครับ

" พูดกับนายทั้งสองคนนั้นเเหละ คิดจะสารภาพสารภาพรักกับชายน์กันอยู่ใช่ไหมล่ะ "

" รู้ได้ไง! " เสียงผมกับไอ้ไบรท์พูดออกมาพร้อมกัน เอ๊ะ มันก็คิดจะสารภาพรักกับชายน์จริงๆหรอ

" ผมเป็นถึงชาวดาวรีลเอิร์ธาเนียเชียวน่ะ เครื่องมืออ่านจิตใจของมนุษย์อยู่ในโปรแกรมขั้นพื้นฐานในการปฏิบัติภารกิจที่โลกอยู่เเล้ว แล้วก็รู้ด้วยว่านายสองคนคิดยังไงกับชายน์ หึหึ "

ผมกับไอ้ไบรท์หันมาจ้องหน้ากันเเบบอาฆาต ตัวมันดูเหมือนพลังซุเปอร์ไซย่าพุ่งออกมาเลยแฮะ หึหึ เอาจริงงั้นเรอะ

" พี่มิคก็ชอบชายน์ด้วยไม่ใช่หรือไง " ผมเเว้งไปกัดไอ้พี่มิคบ้าง

" ก็ใช่ เเต่ว่าผมคงต้องขอถอนตัวก่อนเพราะถึงยังไงชายน์เขาก็มองผมเป็นเเค่พี่ชายเท่านั้นเเหละ "

" ก็ดีนี่ รู้อยู่เเล้วสินะว่าชายน์จะชอบใคร " หึ ก็ชายน์มันแอบชอบผมนี่

" ดูมั่นใจดีน่ะ " ไอ้ไบรท์พูดพร้อมกับส่งยิ้มทะเล้นๆมาให้ผม หึ ก็เเน่สิ

" ฮ่าๆ ทำไมคุณสองคนไม่บอกความรู้สึกให้ชายน์รู้ไปเลยซะก็สิ้นเรื่อง " ไิอ้พี่มิคบอกผมทั้งสองคน

" ไม่ต้องห่วง ผมบอกเเน่พี่ " ผมมั่นใจ หึหึ

" ผมก็จะบอกเหมือนกัน " ไอ้ไบรท์พูดพร้อมจ้องหน้าผม เเหมไอ้หมอนี่มันวอนเท้าชะัมัด

" กูบอกก่อน "

" ไม่กูบอกก่อนดิ "

" มึงมั่นใจมากหรอไบรท์ "

ผมเถียงกับมันตอนนี้เลือดชักขึ้นหน้าเเล้วครับ ไอ้หมอนี่มันกวนตีนจริงๆ ดูมันก็ท่าจะต้องการเเบบนั้นเหมือนกัน

" เฮ้ๆ งั้นเอางี้ดีกว่า " ไอ้พี่มิคบอกพร้อมกับฉีกหนังสือพิมพ์ทำอะไรสักอย่าง

" เอายังไง!! " ผมสองคนพูดพร้อมกันพี่มิคหยิบกระดาษที่ม้วนไว้ขึ้นมาโชว์

" ไม้สั้นไม้ยาวยังไงล่ะ ^^"






-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Shine talk.

เฮ้อออออ เหนื่อยอะไรอย่างนี้ ผมต้องไปนั่งประชุมอะไรก็ไม่รู้เกี่ยวกับเหตุการณ์ในอนาคต ซึ่งเเต่ละอย่างที่เขาพูดกันนั้นผมไม่รู้เรื่องอะไรซักอย่างซึ่งผมต้องนั่งเเหกขี้ตานั่งฟังไปเรื่อยเปื่อย ขนาดนั่งฟังอย่างเดียวยังเหนื่อยเเทนเลยเเฮะ

ผมขอตัวกลับมาถึงบ้านพี่มิคก่อน เมื่อผมเปิดประตูเข้ามาเห็นสามหนุ่มสามมุมนั่งสุมหัวทำห่าไรกันไม่รู้

" เอ่อ... กลับมาเเล้ว ทำไรกันอ่ะ " ผมถามพร้อมกับเดินเข้าไปหาไอ้พวกนั้น

" ป่าว " มันสามคนพูดพร้อมกันเลยเเฮะ เออ ไม่อยากให้กูเข้าร่วมกลุ่มขนาดนั้นเลย เชอะ จำเอาไว้เลยนะ T^T

" แล้วเจนหละ " ผมถามต่อไป

" ออกไปข้างนอกกับพี่เอลซ่ากับพี่เจนนี่ " ไบรท์ตอบกลับมา

" ชายน์ ตามมาช่วยเราทางนี้หน่อยสิ " ไบรท์มันเรียกผมขึ้นไปชั้นบนบ้าน ไรวะเนี่ยตูเหนื่อย ตูอยากนอนนะ T^T แต่ทำไงได้ เฮ้อช่วยซักหน่อยเเล้วกัน เเล้วทำไมไม่ใช้ไอ้ลีละวะ

ตอนนี้ผมอยู่บนชั้นสองกับไอ้ไบรท์สองคน ชั้นสองเเม่งมืดอีก เหอะๆ มองไม่เห็นทาง โอ๊ะ! นั้นไง เดินชนไอ้ไบรท์เลยเเหะ
ว่าเเต่นี่มันกล้ามเนื้อมันนี่เเน่นดีเนอะ =.,=

" ชายน์ "

" ห๊ะ มีไร ? "  แล้วมือทั้งสองของข้างของมันก็โอบตัวผมไว้เข้าไปในอ้อมอกของมัน เหอะๆ กลิ่นตัวมันโคตรหอมเลยครับ เสียงหัวใจของมันเต้นรัวเป็นจังหวะร๊อค มันเป็นไรว่ะเนี่ย หรือว่ามันเจอจิ้งจกเเล้วกลัว

" ชายน์จำได้ไหม ตอนเด็กๆ ชายน์มักจะปกป้องเราอยู่เสมอ "


......


" ชายน์ไม่จำเป็นต้องตอบไบรท์ก็ได้นะ ไบรท์เเค่อยากให้ชายน์รู้เฉยๆ ว่าไบรท์รู้สึกยังไง ไบรท์ไม่เคยลืมชายน์เลยนะ ไบรท์รอเวลาที่จะเจอชายน์มานานเเล้ว ที่ไบรท์เลือกเรียนที่เมืองไทยไม่ไปต่อที่เมืองนอกทั้งที่ได้ทุนจนจบด็อคเตอร์ก็เพราะชายน์เลยนะรู้ไหม ไบรท์เลือกเรียนที่มหาลัยของเราก็เพราะไบรท์อยากเจอชายน์อีกครั้ง เพื่อจะทำสัญญาในวันนั้นให้เป็นจริงไง "

เสียงหัวใจของไบรท์เต้นละเลงรัวอย่างรวดเร็ว สายตาของเขาไม่มีวี่เเววที่จะโกหกเลยเเม้เเต่น้อย นี่มีคนสละอนาคตของตัวเองเพื่อผมขนาดนี้เลยหรือเนี่ย

" ไบรท์ กูขอโทษ.... " หลังจากผมกล่าวประโยคนี้ออกไปน้ำตาของไบรท์เริ่มไหลรินออกมาเป็นทาง ผมทำผู้ชายด้วยกันร้องให้หรือเนี่ย นี่มันวันอะไรกันเนี่ย

" ไม่เป็นไร... ขอบใจนะที่รับฟัง " ไบรท์ปาดน้ำตาพร้อมกับเดินกลับออกไปปล่อยให้ผมยืนอึ้งอยู่คนเดียว... เเล้วผมจะทำยังไงดีเนี่ย


.


.

.

" ชายน์ " เสียงอีกเสียงหนึ่งดังขึ้น เสียงของลี

" มีไร "

" มึงจำเรื่องที่กูเล่าบนชิงช้าสวรรค์ได้ไหม "

... . อะไรอีกวะเนี่ย วันนี้มันวันห่าอะไร เสียงหัวใจของผมมันเริ่มเต้นเหมือนของไบรท์เมื่อกี้ซะเเล้ว

" กูไม่คิดเลยว่าคนที่กูเฝ้าฝันถึงอยู่ทุกวันจะเป็นมึงชายน์ มึงรู้ไหมกูดีใจมากที่คนที่กูรักกับคนที่กูเเคร์เป็นคนเดียวกัน ให้มึงเป็นของกูได้ไหมชายน์ "

ไอ้ลีมันเดินเข้ามาพร้อมยื่นหน้าเข้ามาหาผมเรื่อยๆ หรือว่ามันจะ = =

" ไม่ได้น่ะ ! " ผมตะโกนใส่หน้ามันไป ทำมันหน้าเอ๋อเเดกไปเลย

" ท ทำไมหละ มึงไม่ได้ชอบกูหรอกหรอ ? " มันถาม

" กะ กะ กก็ชอบ เเต่กูไม่ได้ชอบเเบบนี้นี่ "

" ทำไมหละ เราก็ต่างรักกันนี่ ทำไมเราไม่ทำให้มันจบๆไปเลยว่ะ "

ลีเิ่ริ่มใส่อารมณ์กับคำพูด

" ก็ใช่ เรารักกัน เเต่คนรักกันไม่จำเป็นต้องเป็นเเฟนกันเสมอไปนี่ จริงไหม .... กูเเค่ อยากให้มึงรอกูก่อนได้ไหม รอวันที่ตัวกูพร้อมจะเดินเคียงข้างมึง วันที่กูจะไม่ถูกใครด่าหรือว่าว่าไม่คู่ควรกับมึงไง มึงรอกูได้ไหมลี "


หลังจากผมพูดจบประโยค ความเงียบเริ่มเเทรกเเซงเข้ามาอีกครั้ง


" ฮ่าๆๆ นี่กูพึ่งโดนหักอกหรอวะเนี่ยยยย " ไอ้ลีพูดออกมาพร้อมหัวเราะทั้งน้ำตาคลอเบ้า ผมก็เช่นกัน มีผู้ชายร้องให้ให้กับผมตั้งสองคนในวันนี้ เหอะๆ มันเเปลกๆว่าไหม

" งั้นกูขอมัดจำไว้ก่อนละกัน "

ปากของลีเเทบจะประกบในทันที้เมื่อกล่าวจบประโยค ริมฝีปากของลีนุ่มมาก ลีเริ่มสอดลิ้นเข้ามาใส่ปากผม จูบของลีหวานละมุนเเต่เร้าร้อน ผมถูกคนที่ผมเเอบชอบโขมยจูบผม

อยากให้นี่เป็นจูบเเรกของผม เเละจูบสุดท้ายของลีจริง ๆ



to be continue












« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 31-01-2013 21:18:41 โดย lunalu01 »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
อ่า (=.=) นมรสกล้วยมันก็น่าสนอยู่หรอกครับ
แต่วิธีกินเนี่ย
สุดจะทน
ป.ล.เพิ่งมาสิงเรื่องนี้ได้ไม่นานแต่ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะครับ

555 ดีใจมาก น้ำตาจะไหล ขอบคุณมากครับ >/\<

ออฟไลน์ EXILE07

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 57
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
มาต่อแล้วๆ ดีใจจัง
ขอบคุณขนเขียนมากเลยนะครับ^^~

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
มาต่อแล้วๆ ดีใจจัง
ขอบคุณขนเขียนมากเลยนะครับ^^~


ขอบคุณคุณคนอ่านเช่นกันนะ ฝากตัวฝากหัวใจด้วยนะคับ อิอิ >3<

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ตอนที่ 32

Michael talk .

ผมเเนะนำให้ไอ้เด็ก2คนนั้นไปบอกรักไอ้ชายน์รู้สึกว่ามันทั้งสองจะถูกปฏิเสธทั้งคู่ แต่ไหงชายน์กับลีมันยิ้มให้กันได้ทั้งวันเลยวะครับ ส่วนเด็กไบรท์ที่น่าสงสารตอนนี้ก็ออกไปทำไรไม่รู้ตั้งเเต่เช้าเเล้ว ส่วนผมน่ะหรอ ผมทำใจได้ตั้งนานเเล้ว ก็ตั้งเเต่ . ... เจอเด็กลอว์

ฮ่าๆๆๆ นี่ผมหลงรักปิศาจเข้าไปเเล้วหรอเนี่ยไม่สิ ก็แค่สิ่งมีชีวิตชนิดใหม่นี่นา ก็ทำยังไงได้ละ เอาเถอะ สำหรับผมเรื่องนี้ไม่เป็นปัญหาอยู่เเล้วล่ะนะ

แต่ปัญหาของผมก็คือ ไอ้เด็กลอว์นี่มันช่างดูไร้เดียงสา มันจะรู้จักความรักหรือเปล่าก็ยังรู้ ตอนนี้ผมกำลังเเอบดูมันเล่นอยู่ในสวนจากระเบียงชั้นสอง มันคงไม่รู้ตัวหรอกมั้งว่าผมเเอบดูมันอยู่

ดูมันสิทำเป็นวิ่งเล่นตามผีเสื้อกระโดดโลดเต้นดมดอกไม้ไปเรื่อย เหมือนคนสติไม่เต็ม เหอะ! เเต่ น่ารักอะ

มันแหงนหน้ามาทางผมเเล้ว ทำมาเป็นยิ้ม เเกมันก็เเค่ปิศาจจจจ...ที่น่ารัก

ดูมันๆ ยังทำเป็นหัวเราะร่าใส่ผมอีก ทำไมหน้าผมมันมีอะไรรึ

" ทามมายนายหน้าแดงจังเลยยยยยย!! " มันตะโกนขึ้นมาจากชั้นล่าง เอ๊ะ หน้าเเดงหรอวะ ผมวิ่งหนีมันเข้าไปในบ้าน หน้าเเดงจริงๆด้วยเเฮะ

เฮ้อออ หิวๆๆๆ ลงไปหาอะไรกินข้างล่างดีกว่า

ชั้นล่างก็มีไอ้เด็กลอว์คนเดิมนั่งดูการ์ตูนอยู่ เด็กหนอเด็ก ความจริงหมอนี่น่าจะอายุรุ่นราวซักประมาณ18 - 19 เเล้วนี่นะ เเต่ยังติดการ์ตูนงอมเเงมอยู่เลย

" นายหน้าเเดงงงงมาดูการ์ตูนกับลอว์ไหมมม " เด็กลอว์ยิ้มให้กับผม เหอะๆ อย่าคิดนะว่ารอยยิ้มนั้นจะทำให้ผมสนใจนะ

" เรื่องอะไรล่ะ " ผมไปนั่งข้างๆมัน ผมไม่สนใจมันหรอกน่ะ

" นี่ๆ เซเลอร์มูน เหมือนพี่ชายน์เลย " เด็กลอว์มันพูดพร้อมกับเอาเเขนผมไปกอดเล่น เนื้อนุ่มจังเเฮะ หมอนี่มันปิศาจจริงๆหรอเนี่ย


" นั้นสิ ฮ่าๆ " =///= 

;; พลังเเห่งดวงจันทร์ จะลงฑัณแกเอง ย๊าาาา เซเลอร์คิก โฮ่ๆๆๆ เเกทำอะไรชั้นไม่ได้หร๊อก!^#&^@@$&*$$&#^%;;

@ ^ @ (หน้าเด็กลอว์นาทีที่ 5 )

-  ..   - ( หน้าผมนาทีที่ 5 )

@ 0 @ (หน้าเด็กลอว์นาทีที่ 20)

- _ - " (หน้าผมนาทีที่ 20)

@ ~ @ (หน้าเด็กลอว์นาทีที่ 60)

- ~ - (หน้าผมนาทีที่ 60)

ZZZzzzzzz ZZzzzzzz Zzzzz  เสียงกรนดังขึ้น อ้าวเห้ย ไหงมันชิงหลับก่อนผมวะ เด็กลอว์มันนอนซบไหล่ผม สบายเชียวนะ เหอะๆ ว่าเเล้วผมก็ชักง่วงเเล้วเเฮะ หิวก็หิว ง่วงก็ง่วง ขอนอนก่อนเเล้วกัน
 
.

.

.


เเง่มๆ งืมมม เฮ้ยๆๆๆ เกิดอะไรขึ้น  ทำไมผมกับไอ้เด็กลอว์นอนกอดกันเฉยเลย  เอ่ออออ ฟ้าฝนช่างกลั่นเเกล้ง  หึ ผมมองเด็กน้อยนอนอยู่ในอ้อมอกผม ผมยาวสลวยสีดำแกมน้ำเงินตัดกับใบหน้าขาวๆ

โชคชะตาจะนำพาเรามาพบกันรึเปล่านะ


ผมให้เด็กลอว์นอนลงบนหมอนก่อนจะค่อยๆถอยออกมา ผมไปทำอะไรกินก่อนดีกว่าเเฮะ

ในตู้เก็บวัตถุดิบก็ไม่มีอะไรมากนัก ไอ้ไมค์มันไม่ค่อยซื้ออะไรมาเพิ่มเลยให้ตายสิ


อาหารที่ผมทำหรอครับ ก็เป็นอาหารที่ผมเรียนรู้จากโลกที่ชื่อว่า สปาเกตตี้ นั้นเเหละเเต่ว่าวัตถุดิบอาจจะไม่เหมือนกันเล็กน้อย

หลังจากลวกเส้น ผัด ใส่เครื่องปรุุงก็เสร็จเรียบร้อยพอดี

ผมเดินกลับมานั่งที่หน้าทีวี เด็กลอว์มันก็ยังไม่ตื่นเหมือนเดิม

ว่าเเต่ ปากลอว์นี่มันน่าจูบจรงๆนะเนี่ย ท่านอนของลอว์เหมือนเย้ายวนให้ผมไปสัมผัสยังไงไม่รู้เเฮะ

ชักอดใจไม่อยู่เเล้วสิ ผมลูบปรอยผมที่ลงมาปิดบังหน้าของลอว์ ปากของลอว์ ...


" พี่มิค!! " บ้าเอ้ย ใครมันมาขัดจังหวะวะเนี่ยยย ชายน์ ชายน์กับลีเดินเข้ามาเเล้วยิ้มหัวเราะผม =// =

" เเง่มๆ ทำไรกานหยอ " เด็กลอว์ตื่นขึ้นมาเเล้ว บ้าชิบ T^T

" ป่าวๆ มาๆ กินข้าวกัน " = //////// =

ชายน์กับลีหัวเราะชอบใจกันใหญ่ เหอะๆ ฝากไว้ก่อนเถอะ


to be continue.

 



ออฟไลน์ EXILE07

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 57
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
เอิ่ม พี่มิกค์เปลี่ยนเป้าหมายแล้วสินะ หึๆ
ป.ล.ถึงคนเขียนสู้ๆนะครับ
ทางนี้ก็ขอฝากตัวกับหัวใจ(เอ๊ะยังไง)ด้วยนะครับ

ออฟไลน์ mentholss

  • "เหตุผล" หรือ "ข้ออ้าง"
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1278
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-1
น่าฉงฉานนู๋ไบร์ท
และก็แอบฉงฉานพี่มิคเล็กน้อยถึงปานกลาง
ที่ลักหลับนู๋ลอว์ไม่สำเร็จ 555+

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
เอิ่ม พี่มิกค์เปลี่ยนเป้าหมายแล้วสินะ หึๆ
ป.ล.ถึงคนเขียนสู้ๆนะครับ
ทางนี้ก็ขอฝากตัวกับหัวใจ(เอ๊ะยังไง)ด้วยนะครับ

><b ขอบคุณครับงั้นผมก็ขอรับฝากตัวเเละหัวใจไว้ละกันน๊าา อิิ @_,@

น่าฉงฉานนู๋ไบร์ท
และก็แอบฉงฉานพี่มิคเล็กน้อยถึงปานกลาง
ที่ลักหลับนู๋ลอว์ไม่สำเร็จ 555+


ใช่ๆ ชายน์กับลีไม่น่ามาขัดเลยเนอะ ฮื่มมม

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ตอนที่ 33

Shine talk .

" อารมณ์ดีเพราะมีความสุข ไม่มีทุกข์จะให้ไม่สุขได้อย่างไร  ความรักนั้นเหมือนต้นไทร แตกกิ่งใบคลุมใจร่มเย็น อารมณ์ดีเพราะมีเธออยู่ ก็มันรู้ว่ามีใครอยู่ข้างใน  หลับตาคิดถึงเธอเมื่อไหร่ ปลื้มใจและอารมณ์ดี~~~ "
http://www.youtube.com/watch?v=kVbCTB3wy0s


 เสียงไอ้ลีฮัมเพลง ไอ้บ้านี่่อารมณ์ดีทำไมกันนักหนาวะเนี่ย มันโดนผมหักอกไม่ใช่หรอ แต่ทำไมผมฟังเเล้วเขินๆวะ -///-


ว่าเเต่สองสามวันมานี้เจนมันหายหัวไปกับพี่เอลซ่ากับเจนนี่ตั้งเเต่เมื่อวานเเล้วยังไม่เห็นมันเลยเเฮะ อิจฉามันจัง พี่เจนนี่กับพี่เอลซ่าคงพามันไปเที่ยวไหนต่อไหนเเน่ๆ

ส่วนไอ้พี่มิคตอนนี้ดอกรักบานสะพรั่ง ไอ้เด็กผีก็ช่างไม่รู้อะไรซะเลยยย มันจะรู้ตัวไหมว่าพี่มิคจ้องมันทั้งวันมาเเล้ว เเถมยังตัวติดกันเเทบจะตลอดเวลา นี่ท่าผมกับลีไม่กลับมาก่อนคงเสร็จกันเเน่ๆ
 
เเต่ไบรท์เนี่ยสิ ผมเป็นห่วงเขาที่สุดเลยในตอนนี้ หายไปไหนไม่รู้ตั้งเเต่เช้าเเล้ว มันจะฆ่าตัวตายเพราะผมไหมเนี่ย โอ้ยยยย
ปวดขมองงงง เเต่คงไม่หรอกมั้ง หมอนี่มันฉลาดระดับได้ทุนจบเอกเลยนี่

" กลับมาเเล้วค๊าาาาาา " เสียงนี้มัน อิเจน มันกลับมาเเล้ว

ดูสภาพของเธอสิ เธอเเต่งชุดคล้ายๆชุดเผ่าโบราณอะไรสักอย่าง ผมบนหัวยุ่งเหยิงพร้อมกับมีกระดูกเป็นเครื่องประดับ ข้างหลังสะพายธนูกับลูกดอก
เเล้วอีกสองนางก็ตามมาก็ไม่เเพ้กัน พี่เจนนี่กับพี่เอลซ่าถือกระบองหินมาคนละอันเเถมยังทาหน้าพรางตัวมากันอีก นี่พวกหล่อนไปสู้กับไดโนเสาร์มาเรอะ = =

" อิชายน์!!!! กูคิดถึงเมิงจังเลยยยยยย " มันวิ่งมากอดผม อื้อหือกลิ่นตัว ส้วมเเตกปะวะ

" เจน มึงไปทำไรมาเนี่ย "

" พี่เจนนี่กับพี่เอลซ่าพสกูไปเล่นเกมส์ที่สนุกที่สุดในโลกนี้มาละเว้ยชายน์ โคตรเร้าใจกูได้ของมาฝากมึงเยอะเเยะเลย เนี่ยๆ "

เเล้วมันก็ชี้ไปยังเป้ที่มันเเบกมา ในนั้นก็มี เห็ดอะไรซักอย่างที่มันบอกว่าอร่อยมาก เเล้วก็มีหนังตัวอะไรไม่รู้ที่มันบอกใช้เเทนผ้าห่มเเถมยังกันไฟลวกได้อีก อีนี่มันไปบุกตะลุยป่าฝ่าภูเขามาจากไหนนิ

" คืองี้เว้ยกูไปบุกเกมส์ออนไลน์ของโลกนี้มาเว้ยเป็นเกมส์เเบบสมจริงมากอะชายน์ยังกะกูหลุดไปโลกของเกมส์ แต่เสียดายวะเคลียร์ง่ายเกิน " หลุดเข้าไปงั้นหรอ... กูเข้าใจ - -

" อ้าวน้องเจนกลับมาเเล้วหรอ มากินสปาเกตตี้ก่อนสิ เอลซ่ากับเจนนี่ด้วยนะ " เสียงพี่มิค เลิกเกี้ยวไอ้เด็กผีเเล้วหรอ

" สวัสดีค่ะ ขอรบกวนด้วยนะคะ " แล้วทั้ง3นางก็ไปนั่งกินไปเม้าท์ไปท่าทางดูสนุกสนานดีนะ = =

" ผมกลับมาเเล้วครับ " เสียงหมอไบรท์นี่ กลับมาเเล้วหรอ ผมรู้สึกโล่งใจจังเเฮะ

" ไบรท์ มาๆๆ มากินสปาเกตตี้กันก่อนดิ " เจนเรียกไบรท์ไปร่วมวง

" อ้อ ไม่เป็นไร เอ้อ  ลอว์อยู่ไหม พอดีคุณไมคาเอลบอกให้มาขอตัวอย่างเลือดของลอว์หน่ะ " โห หมอนี่ไปช่วยงานเขามางั้นเหรอ ดีจังที่มันไม่คิดอะไรมากเนอะ

.

.


.


" ไม่อาวน๊าาาาา อร๊างงงง อ๊าา โอ้ยยยยย อย่าเเทงเข้ามาลึกซี้ " เสียงไอ้เด็กลอว์ถูกเจาะเลือด เอ่อออ... - -* ไอ้พี่มิคหน้าเเดงเเปร๊ดเลยครับผมสัมผัสได้ ฮ่าๆ





" ขอบใจนะลอว์ ไปก่อนนะ "

แล้วไบรท์ก็เดินกลับไป เเหมมาเร็วเคลมเร็วจังเเฮะ เเต่ก็ดีเเล้วที่เขาไม่ฆ่าตัวตายหรือคิดสั้นนะ




" พี่หน้าเเดงอีกเเล้ววววว " เสียงเด็กลอว์ล้อพี่มิค ฮ่าๆๆ คู่นี้นี่มันดูไปดูมาก็น่ารักดีนะ

" ชายน์ๆ อย่าบอกนะว่าพี่มิคกับลอว์เค้า " เจนถามผม

" เออ มึงคิดถูก "

" อร๊ายยยยยยยยยยย " สามสาวกรี๊ดให้ไอ้สองคนนั้น เหอะๆ




" นี่ๆ รู้รึเปล่าเลือดของลอว์อะสำคัญมากเลยนะ แต่ เอ๊ อะไรน๊าาา ปาป๊าเคยบอก เเต่ลอว์ลืมไปเเล้ววว "




;; ประกาศ ! เกิดเหตุอันตรายระดับ SS ขณะนี้เกิดเรื่องใหญ่เเล้ว กุญเเจที่ล็อคประตูห้องขังสิ่งมีชีวิต 7.2 ถูกปลดออก ขอให้ทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องมาประชุมที่สำนักงานด่วนค่ะ !!!! ย้ำอีกครั้งย้ำอีกครั้งค่ะ ย้ำอีกครั้ง ;;




" ใช่ๆ เลือดของลอว์ใช้ปล่อยขังเเฝดของผมด้วยหล่ะะะะ!! >0< "




เสียงไซเรนดังสนั่น อย่าบอกนะว่าไบรท์!!!? ทำไมกันล่ะ?


to be continue.









ออฟไลน์ EXILE07

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 57
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
โอ้ ไม่นะตัดได้ทรมานใจกันสุดๆ
แต่ เป็นกำลังใจให้คนเขียนครับ^^~

ออฟไลน์ lunalu01

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
โอ้ ไม่นะตัดได้ทรมานใจกันสุดๆ
แต่ เป็นกำลังใจให้คนเขียนครับ^^~


ขอบคุณครับผม >0<

ป.ลิง.ได้เลื่อนยศเปนลูกเป็ดซกซนเเว้ววววดีใจ 555

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด