บทที่ 5
ทุกอย่างเหมือนดำเนินไปด้วยดี ไข่ตุ๋นจะมารับมาส่งข้าวจ้าวทุกวัน ตอนนี้ในร้านก็มีผู้ชายแล้ว จากการจัดการของคุณหญิงแม่ การแสดงของทั้งคู่ก็ดำเนินไปได้ด้วยดี เค้าคิดว่า ยังไงคุณหญิงแม่ก็จับไม่ได้แน่นอน
แต่ปัญหาก็ยังไม่หมดสิ้น ปัญหาใหญ่ที่ยังไม่ได้กำจัด
“พี่ไข่ตุ๋นค่ะ หมวยเล็กมาแล้วค่ะ” นี่แหละปัญหาใหญ่ ที่ยังไม่ได้กำจัด เธอพูดแล้ววิ่งไปกอดแขนไข่ตุ๋นทันทีไม่สนว่าข้างๆไข่ตุ๋นนั้นจะมีใครอยู่
“หมวยเล็ก เธอทำแบบนี้กรุณาเกรงใจ ภรรยาเค้าบ้างนะ” คุณหญิงแม่ที่เห็นเหตุการณ์อยู่
“แหม่ คุณหญิงแม่ค๊า ข้าวจ้าวยังไม่เห็นว่าอะไรเลยค่ะ แล้วคุณหญิงแม่ไม่กลัวเป็นข่าวหรอค่ะ คุณหญิงชื่อดัง ตกอับ ต้องมีลูกสะใภ้เป็นผู้ชาย โฮๆ”
“โฮๆ ไม่เห็นเป็นไรเลยนิค่ะ ข่าวว่าลูกสะใภ้เป็นผู้ชายก็เถอะ แต่ยังดีที่ ยังสวยกว่า นิสัยน่ารักกว่า หนูหมวยเล็กอีกนะค่ะ นี่อะไร รู้ว่าเค้ามีเจ้าของแล้ว ยังจะมายุ่งกับเค้าอยู่อีก แถมชั้นฟรี ก็ไม่เอาหรอกค่ะ”
“อ๊าย หนูมาก่อนนะค่ะ ไอ้ตุ๊ดนี้สิ มันมาแย่งของหนู”“ชัส อัพ จุ๊ๆ เธอแค่เจอลูกชายชั้นกี่ครั้งเอง แต่เค้าทั้งคู่ ฟิสเชอร์ริ่งกันแล้ว แค่นี้ก็รู้แหละ ว่าเค้าเลือกใคร โฮๆ”
“อ๊าย กรี๊ดดดด” หมวยเล็กกรี๊ดร้องอย่างเจ็บใจที่แพ้ ข้าวจ้าว เธอพุ่งตรงไปหาร่างเล็กๆเลย
“เธอจะทำอะไร ไข่ตุ๋น พาหนูข้าวจ้าวไปก่อน” คุณหญิงแม่กลัวว่า จะเกิดการทะเลาะวิวาทขึ้นแล้วข้าวจ้าวจะเจ็บตัว
“ไม่ต้องครับคุณหญิงแม่ ผมไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายผมหรอกครับ ถ้าหน้าตาไม่เหมือน บุพการีของผม” นี่แหละไข่ตุ๋นที่อยู่นิ่งๆเหมือนไม่ค่อยที่จะพูด แต่สุดท้ายก็ไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายเหมือนกัน
“คิดหรือ ว่าชั้นอยากแตะต้องตัวแก แค่เห็นยังสยอง เป็นผู้ชายดีๆไม่ชอบ ไม่อยากคิดว่า ฟิสเชอร์ริ่งกันเลย ยี้ๆ”
“หรอครับ ไม่รู้สิครับ เวลาไข่ตุ๋นเค้าแตะต้องตัวผมเค้าก็บอกว่านุ่มบ้าง เร้าร้อนบ้าง ไม่เหมือนผู้หญิงอย่างคุณหรอกครับ ดูง่ายๆ ไข่ตุ๋นยังไม่อยากจะแตะต้อง ที่สำคัญนะครับ ไม่ทราบว่า นอกจาก ลูกกะตา กับฟัน ส่วนไหนในร่างกายของคุณบ้างครับ ที่เป็นของจริง ผมไม่อยากนึกเลย ถ้าคุณมีลูก สามีคุณจะเชื่อไหมว่าลูกคุณเพราะหน้าตาแสนจะอัปลักษณ์”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อีตุ๊ด ของชั้นมันของจริงย่ะ พ่อแม่ให้มาย่ะ”“หรือครับ นี่” ข้าวจ้าวจับดั้งจมูกของหมวยเล็กแล้วโยกซ้ายโยกขวา
“ซิลิโคนชัดๆ”“อ๊าย เอามือ สกปรกของแกออกไปเดี๋ยวนี้ บังอาจนะย่ะ แบบนี้ต้องตบ”“หยุด หมวยเล็ก” ทุกคนหันไปตามเสียง ไม่ใช่เสียงของไข่ตุ๋น หรือ คุณหญิงแม่
“ต๋อง”“ทำไมหมวยเล็กถึงทำแบบนี้ กลับบ้าน ต๋องบอกแล้วไง ว่ารอหน่อยจะมาสู่ขอ” ต๋องเดินมากระชากมือของหมวยเล็ก
“อ๊าย ปล่อย แกเลิกคิดเลยนะ พ่อค้าผักกระจอกแบบแกเนี้ยนะ จะมาสู่ขอชั้น ชั้นไม่ต้องรอจะมันประสานเป็นเนื้อเดียวกันหรอย่ะ” หมวยเล็กสะบัดมือออก
“พ่อค้าผักแล้วยังไง อย่าดูถูกคนอื่นนะหมวยเล็ก ต๋องจะพิสูจน์ให้หมวยเล็กเห็นเอง”
“ไม่ๆ ชั้นไม่ยอมเด็ดขาด สามีชั้นต้องเป็นไข่ตุ๋นเท่านั้น ขยับไปสิอีตุ๊ด อ๊าย” หมวยเล็กวิ่งไปกอดแขน ไข่ตุ๋น
“หมวยเล็ก จะให้ต๋องทำยังไง ต๋องรักหมวยเล็กนะ ถึงต๋องจะจน แต่ต๋องหล่อนะ”
“จะรู้เธอหรอ ชั้นเกลียดความจนย่ะ อย่ามายุ่งกับชั้นอีก”
“คำก็จน สองคำก็จน จนแบบนี้แหละสามีเธอ มานี่” ต๋องเหมือนเหลืออด เดินไปกระชากร่างของหมวยเล็ก
“อ๊าย ปล่อยนะ ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้ ช่วยด้วย”
“พอกันที หยุด” คุณหญิงแม่ที่ทนดูไม่ได้แล้วต้องหยุดก่อนที่เหตุการณ์จะไปกันใหญ่
“คุณหญิงแม่ค่ะ ช่วยหนูด้วย จับมันเลยค่ะ อะซิก อะซิก”
“ชั้นจะเป็นเถ้าแก่ให้ต๋องเอง แล้วแถมเงินให้สร้างตัวด้วย”
“อะไรนะ อ๊าย หมวยเล็กไม่ยอมนะค่ะ”
“เธอนึกดูเองแล้วกัน จะให้ชั้นเป็นเถ้าแก่ หรือว่าจะให้ต๋องลากเธอไปทำเมียฟรีๆ”
“อ๊ายยยย”“ขอบคุณจ๊ะ คุณนาย ต๋องจะไม่ลืมบุญคุณเลยจ๊ะ ไปที่รัก”
“ไม่!!!!!!!!” ต๋องแบกร่างของหมวยเล็กไว้ที่บ่าแล้วเดินออกนอกบ้านไป
“เฮ้อ หมดไปแหละหนึ่งปัญหา งั้นเดี๋ยวคุณหญิงแม่มา ไปจัดการเรื่องนี้ก่อน”
“งง เนอะ เรื่องมันเกิดขึ้นเร็วดีเนอะ” ไข่ตุ๋นเหมือนพึ่งตั้งสติได้หันไปขอความคิดเห็นคนข้างๆ
“นั้นสิ แต่ดูท่าทางต๋องจะรักจริงนะ ถึงยอมบุกมาที่นี่เลย”
“อืม มันกล้าดี”
“พูดถึงมันก็เป็นโชคดีของหมวยเล็กนะ มีคนรัก”
“พูดไรแบบนั้นจ๊าที่รัก จุ๊บ” ไข่ตุ๋นชอบที่จะแกล้งข้าวจ้าว โดยการหอมแก้ม หรือ แกล้งจุ๊บริมฝีปาก
“เล่นบ้าไรเนี้ย เดี๋ยวโดนเลย” ข้าวจ้าวต้องทำโมโหเพื่อกลบเกลือนอาการเขิน
“ดุจริง เมียผม” ไข่ตุ๋นทำเป็นโอบเอวของข้าวจ้าว
“ปล่อยดิ จะโอบทำไม พอแล้ว เอ๊ย” ข้าวจ้าว พยายามดิ้น ให้หลุดจากอ้อมกอด
“แหม่ จะหวานกันให้ตลอดเลยใช่ไหมไอลูกชาย” พ่อที่เห็นเหตุการณ์อยู่ใกล้ๆเข้ามาทักทาย
“ผมหวานทุกเวลาแหละครับ ใช่ไหม ฟอด” ไข่ตุ๋นโอบแล้วโยกไปโยกมา แล้วยังหอมแก้มข้าวจ้าวอีก แต่ข้าวจ้าวนี่สิ
‘ออ แผนการสินะ ที่ทำแบบนี้’
[/i][/b]
ข้าวจ้าวเอาแต่คิดในใจ
“หนูข้าวจ้าวเป็นอะไรไปลูก คิดไรอยู่เนี้ย”
“ปะ เปล่า ครับ”
“ถ้า เจ้าไข่ตุ๋นรังแกหนูนะ บอกพ่อเลยนะลูก เดี๋ยวพ่อจะจัดการให้”
“ครับๆ”
“โห คุณพ่ออ่ะ ผมจะรังแก เมียผมได้ยังไง น่ารักน่าฟัดซะขนาดนี้”
Rrrrrrrr Rrrrrrr“ผมขอตัวก่อนนะครับ” ข้าวจ้าว ปลีกตัวไปคุย โทรศัพท์
“ครับๆ”
“………”
“เดี๋ยวข้าวจ้าวไปครับ ขอบคุณมากครับ”
“ใครโทรมาหรอ”
“ที่ร้านนะ เค้าบอกว่า จะมาลงต้นไม้ ขอตัวนะครับคุณพ่อ”
“จริงหรอ พึ่งลงไปนิ ไรอีกเนี้ย”
“บ่น เป็นตาแก่ไปได้ เจ้าไข่ตุ๋น ถ้าห่วงมากก็ไปกับข้าวจ้าวสิ”
“เออ จริงด้วย ขอบคุณครับคุณพ่อ” ไข่ตุ๋นรีบวิ่งตามข้าวจ้าว
“อะไร” ไข่ตุ๋นไปจับประตูรถที่ข้าวจ้าวกำลังจะปิด
“ไปด้วย ขับเอง”
“ไม่”
“ข้าวจ้าว”
“เออ ไปก็ไป แต่ชั้นขับเอง ให้ไว”ทั้งสอง ก็ ออกเดินทางไม่นานก็ถึงร้าน
“บริดจ์ ไหนล่ะ ที่ต้นไม้ที่จะลง” บริดจ์ เด็กในร้าน ขายต้นไม้ของไข่ตุ๋น ที่ไม่รู้ ข้อมูลไรเลย เพราะไข่ตุ๋นเป็นคนจัดหามา
“มาแล้วครับ” ทั้งหมดหันไปตามเสียง
“พี่ข้าวปุ้น พี่ข้าวปั้น”....................................................................
นักแสดงเพิ่มเติม
ต๋อง พ่อค้าขาย ผัก ในตลาด ที่หลงรักหมวยเล็ก
[/color]
บริดจ์ พนักงานร้านต้นไม้ของข้าวจ้าว แต่มีความลับอะไรอีกหลายๆอย่างๆ
[/color][/size]
ข้าวปุ้น ข้าวปั้น ขอมูลยังไม่รู้ รอติดตามตอนต่อไป
[/color]
.............................................................................
อิมเมจ ชวนจิ้น
เกิดอะไรขึ้นกับ ขนมจีน แล้วบริดจ์ ทำอะไร
พี่ข้าวปั้น กับน้องข้าวจ้าว
น้องขนมจีน กับ พี่ข้าวปุ้น
น้องขนมจีน กับพี่ไข่ตุ๋น
เท่ๆแบบ ข้าวปุ้นกับข้าวปั้น
.................................
พูดค่อยนิดหน่อย ขอโทษที่มาช้า เพราะ คนเขียน เกิด ไม่สบายแหละ น่าสงสารสุดๆๆๆๆๆ เม้นเยอะๆๆนะครับบบบบบ
ดูท่าทางข้าวปุ้นกับข้าวปั้นมา จะเกิดอะไรขึ้นแน่เลย
แล้วบริดจ์นะ ต้องมีอะไรบ้างอย่างแน่
เหนื่อยแน่งานนี้
เม้นกันเยอะๆนะจ๊ะ ต๋องขอบคุณจ๊ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
