"ก็บอกแล้วว่า...อย่าทัก"[3]
"....."
ผมโดนผีอำ...
...ใช่...
ไอ้ผีน้อยน่ารัก ที่บันไดหนีไฟนั่นล่ะ ...ชื่ออะไร นะ...เอ่อ นู๋หมี ...
..
.
เช้าที่ฝนเทสาดแบบไม่บันยะบันยัง...
ผมสะลึมสะลือ ตื่นมาแบบก่งก้ง ตื่นมาแบบงงๆ ผมยังคลุมโปงอยู่ โผล่ออกมาแค่หัว เพราะยังขยับตัวไม่ได้ ร่างกายซีกซ้ายหนักอึ้ง ขยับนิดเดียวก็เสียวปลาบบบบบบ....แน่นอน เหน็บแดกไล่ลามไปทั้งแขนซ้าย...
.....
.
ฝืนใจขยับแขนทั้งๆที่ยังไม่ลืมตา ...แต่แขนผมดันชาหมดความรู้สึก...กลั้นใจขยับแขนอีกครั้ง
ครั้งนี้มีเสียงครางแบบไม่พอใจดังมาด้วย...
..
.
ไม่ดังเปล่า ความรู้สึกเหมือนโดนดึงแขนซ้ายไปกอด????
..
.
.
ไอ้สองตัวนั้นแกล้งผมรึเปล่า??
...
.ค่อยๆลืมตาพร้อมดึงผ้าออก...ชัดเลย...
ไอ้เสียงครางหงิงๆ เหมือนลูกหมา...ของมันแน่นอน...นอนซะสบายหัวเลยนะ หนุนแขนกูนิ่มไหมอะ? เหน็บแดกแล้วนะกู...จะกลัวหรือจะขำผมยังเลือกหนทางให้ตัวเองไม่ถูก...
มองมันนอนแล้ว....หมดสภาพผีในความรู้สึก...มันหลับจนลืมหรือไงว่าตอนนี้เช้าแล้ว?
...
.แรกๆผมยังเกร็งตัวนิ่ง แต่พอมองมันไปนานๆตาผมดันปิดลงตามมัน ....
....
ตื่นมาอีกทีเกือบเที่ยง...เหลือบลงไปมองที่แผงอก ตัวเอง...แล้ว...แทบคลั่ง....อยากจะเบิดกะโหลกมันซักที ....จะใครที่ไหนอีก...ที่มาซุกหัวในเสื้อผม...
ก็ นู๋หมี ผีเด็กหน้าเป็นที่ตอนนี้มันยังไม่ยอมตื่น ....นั่นละ..เที่ยงกว่าแล้ว...
...
.
.ลุกออกจากเตียงกูได้แล้ว เอามือออกไปจากเอวกูด้วยสาดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!
ผีเหี้ยอะไร อำคนยันเที่ยง !!! แถมตื่นหลังคนโดนอำอีก
เสียสถาบันผีหมดแล้วอะ มึงอ่ะ
[@TT^TT@]
...
.
.
เกือบบ่ายโมงกว่า พวกไอ้พายกับไอ้ขวดหนีไปทำงานแล้ว ทิ้งผมไว้ที่ห้องคนเดียว ใช่คนเดียว...
...เพราะไอ้ที่กำลังซุกพุงผมอยู่นี้เขาไม่นับว่าคน...สินะ
..
.
.
..
.
"สัดหมี...มึงจะอำกูยันเย็นเลยรึไง ? ตื่นได้แล้ว ไอ้ผีขี้เซา..นู๋หมีตื่น....หมี...หมี...ตื่น!!"
"...อืมส์...อีก สิบนาทีนะ...เพิ่งพา ...วันนี้ไม่มีประชุม..."
เสียงนู๋หมีเหมือนละเมอดังมาเบาๆ จากนั้นมันก็เริ่มซุกหน้าเข้ากับพุงผมใหม่ ไม่เห็นหน้าเห็นตาเพราะมันมุดหัวเข้าไปในเสื้อยืดผม...ความรู้สึกมันบอกได้เลยว่าปลายจมูกเย็นๆ กำลังไซ้อยู่ที่พุง... ผมไม่ขยับ พอๆกับที่มันไม่ยอมตื่น....
...
.
เดี๋ยวนะ.....
ทำไมคราวนี้ผมรู้สึกได้ล่ะ ? คราวที่แล้วผมยังจับตัวมันไม่ได้เลยไม่ใช่หรอ? แล้วอีกเรื่อง...ทำไมมันรู้ว่าผมชื่อ 'เพิ่งพา' ? แล้วที่มันหลุดพูดออกมาเมื่อกี้ ...ประชุม? ผีเด็กอย่างมันต้องประชุมด้วยหรอ ....?? ประชุมสมาคมผีหรือไง???
..
.
"นี้!! เฮ้ย!! หมี !! ตื่น!!!!"
พอรู้ว่าตอนนี้จับตัวมันได้แล้ว ผมก็ถือวิสาสะขยี้ผมนิ่มๆของมันก่อนเลย อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลย คงเก็บกดมาจากเมื่อวานที่จับมันไม่ได้ ...เหมือนคนเลยแหะ ถ้าไม่นับว่ามันรู้สึกเย็นกว่าคนจริงๆ .... เสียงอู้อี้ดังเหมือนหมีบ่น...มือเย็นกอดเอวผมแน่นเหมือนจงใจรัดบิดขี้เกียจให้ตัวเองมากกว่า...
มันปล่อยแขนออกจากเอวผมแล้ว มุดหัวออกมาจากเสื้อยืด ตาโตสีเข้ม มองหน้าผมแบบมึนๆ ก่อนจะผลักให้ผมเอนหลังลงไปนอน
...
.
....ปลายนิ้วเย็น สอดเข้าร่องนิ้วผมแล้วล็อกไว้ทั้งสองมือ ตัวเล็กๆโถมมาทับผมไว้ทั้งตัว ก่อนที่ริมฝีปากเย็นเฉียบแนบลงมาแล้วสอดลิ้นเกลี่ยริมฝีปากผม หลังจากนั้นลิ้นเย็นๆมันก็รุกดุนเข้ามา จูบที่ทำเอาผมเคลิ้มตอบกลับพร้อมๆกับการหอบหายใจถี่ ...จูบที่ชักจูงให้ผมเอนตามอย่างกับกินน้ำหวานใส่น้ำแข็ง....
...
..
.ผมเกี่ยวรับและดูดดึงลิ้นเย็นนั้นไว้จนมันค่อยๆถอนออกไปอย่างน่าเสียดาย ...
"เพิ่งพา ....ตัดผมเมื่อไหร่?...หน้าดูเด็กจัง..."
หมีน้อยมันจ้องหน้าผม ...แล้วค่อยๆไล้นิ้วมันลงมาที่แก้มผม ....เย็นจนเสียววาบกับสัมผัสนั้น ...ท่าทางผมจะเมาจูบ...เพราะตอนนี้ผมได้แต่หอบหายใจแล้วมองหน้าผีเด็กที่ลีลาโคตรเด็ด!!
"เพิ่งตื่น....เพิ่งพาอย่ายั่วดิ...."
ปากมันบอกอย่างนั้นแต่ มือมันกลับล้วงลึกเข้ามาในเสื้อผมแล้วคลึงเบาๆที่เนินอก ซีดจนร้องครางเพราะความเย็นของมือเหมือนเอาน้ำแข็งก้อนมาถูกยอดอกเลย ผมแอ่นตัวรับสัมผัสของสองมือที่ลูบคลำแล้วขยำยอดอก ...ไม่ต้องให้บอกเลยว่าผมชอบแบบไหน ต้องสัมผัสส่วนไหนถึงคราง ไอ้นู๋หมีนี่มันเหมือนรู้ทุกอย่าง....รู้ทุกจุดในตัวผม...
.....
.
.
"เด็กดี ...ช่วยหน่อยนะ.."
ผมกำลังเคลิ้ม...รู้สึกตัวอีกที มันก็ง้างปากผมออกแล้วยัด แท่งเนื้อเย็นๆเข้ามาในปากผมแล้ว ร่างเล็กๆนั่นใช้มือยันผนังห้องไว้ แล้วสวนเอวลงมาเพื่อรูดให้แท่งเนื้อมันแทงเข้าออกในปากผม ที่นอนรับอย่างเดียว
"ลึกไปหรือเปล่า เพิ่งพา อืออออออ... เลียให้หน่อยสิ ...เร็วๆ ...เด็กดี ...นะ...นะ..."
มือข้างหนึ่งของมันเลิกยันผนังห้องแล้วย้ายมาเกลี่ยเล่นบนริมฝีปากผม ริมฝีปากซึ่งอมรูดแท่งน้อยพอดีคำที่กำลังสวนเข้าสวนออก มันหวานอย่าบอกใคร ไม่ใหญ่จนคับปากและไม่ยาวจนชนคอ ...ครั้งแรกในชีวิต ที่ ทำ ให้...
เด็ก....
....ผู้ชาย ...
...แถมยังเป็น.... ผี....
...
..
"....เพิ่งพา....เก่งมาก....เด็กดี ...อย่างนั้นล่ะ..."
มือเล็กๆลูบหัวผมแล้วจับยึดท้ายทอยผม มาขยับเร่งจังหวะให้ตัวเอง...เสียงครางเบา ลากยาวบาง ขาดตอนบ้าง แต่ก็น่าฟัง...จนสะกดผมได้ ...
..
"อื้ออออออ...เพิ่งพา..ไม่ไหวแล้ว..ไม่ไหวแล้...ว.. "
แค่ได้ยินเสียงครางนั่น ผมก็เร่งขยับรูดริมฝีปากตัวเองไปพร้อมๆกับมือที่คลึงเล่นกับบอลทั้งสองลูกข้างหน้า.....จนสุดท้าย ร่างเล็กของ...เด็ก...ผู้ชาย...ที่เป็นผี... ก็เป็นคนแรกที่เปิดบริสุทธิ์ปากผม ...
น้ำเมือกสีขุ่นพุ่งเข้ามาเต็มปาก มันเย็นและรสชาติแปลกๆ แต่ก็ไม่น่าสะอิดสะเอียนแบบที่ผมเคยคิด...
เมือกเย็นไหลหยดลงมาที่มุมปาก...ผมทั้งงงทั้งทำอะไรไม่ถูก .....
...
..ใครก็ได้บอกกูที....กูฝันไปใช่ไหม???
นี้ไม่ใช่เรื่องจริง นี้กูไม่ได้โมคให้ผีใช่ไหม???????????!!!!!!!!
....
.
ผมตบหน้าตัวเองเรียกสติ ..แต่ไม่มีคำตอบ นอกจากริมฝีปากเย็นที่ทาบลงมาอีกครั้ง ริมฝีปากและลิ้นที่เลียน้ำรักข้างริมฝีปากผม และไล่เลียอมไปถึงนิ้วมือที่แนบอยู่ที่แก้ม ผมด้วย ....
..
.
"...เพิ่งพา....เอาแหวนคืนไปตั้งแต่เมื่อไหร่?"
ไอ้เด็กผีมันขมวดคิ้วแล้วมองหน้าผม สลับกับมองแหวนเงินรูปงูที่นิ้วนางข้างขวา แหวนของแม่ที่ผมเพิ่งขอมาเมื่อสองอาทิตย์ก่อน...
หลังจากนั้นมันก็ตะปบมือล้วงสร้อยที่มันสวมออกมาจากเสื้อ...
สร้อยทองเส้นเล็กที่ร้อยแหวนแบบเดียวกับแหวนของผมไว้ ....ดวงตากลมมองหน้าผมแล้วจ้องลึกเข้าไปในแววตา เหมือนมันมองตัวมันเองโดยใช้แววตาผมเป็นกระจก แล้วก็เหมือนมันจะนึกอะไรออก เพราะมันเริ่มมองสำรวจตัวเองไล่ตั้งแต่แขนขาลงไปถึงไอ้หนูมันเลยก็ว่าได้ ...
....หน้าขาว ยิ่งขาวซีดลงไปอีก ....มันสำรวจตัวเองซักพักก่อนจะกัดริมฝีปากตัวเองแน่น...เหมือนข่มอารมณ์....ดวงตากลมมองหน้าผมเหมือน หมาใกล้ตายที่อยากอยู่ใกล้เจ้าของ...
...
.
"...เพิ่งพา...ไม่จริง......ใช่...ไหม?"
เสียงมันครางเบาเรียกชื่อผม ...ก่อนร่างมันจะค่อยๆเลือนหายไป ....
โพลล์
หัวข้อ: ก็บอกแล้วว่า...อย่าทัก ภาค 1 -END[P.38-26/6/57]-จบภาค 1 รบกวนย้ายห้องให้ด้วยครับ (อ่าน 269114 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก