หัวข้อ: ก็บอกแล้วว่า...อย่าทัก ภาค 1 -END[P.38-26/6/57]-จบภาค 1 รบกวนย้ายห้องให้ด้วยครับ

[GETIIZ]

คุณหมีเป็นอะไรรรรรรรรรรรรรรอะ
ไม่เอาดิ  อย่าทิ้งเพิ่งพาไปรอบสองนะ TT

[$VAN$]

เรื่องพี่กรยังไม่ทันหาย เรื่องโรคร้ายเข้ามาแทรก

[raluf]

นู๋หมีจะช่วยให้เหตุร้ายผ่อนทุเลาลงได้ไหมเนี่ย หมีอย่าเป็นอะไรน๊า

[❝CHŌN❞]

มาม่ารสเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ มันเผ็ดร้อนเกินจะรับไหวแล้วค่ะ สงสารคุณหมี หนูหมี แล้วก็เพิ่งพามากๆ

เรื่องของคุณพี่ชายก็ เฮ้อออออออ.... คุณพี่ชายตัดใจได้ไหมคะ แค่นี้เรื่องก็เครียดจะแย่แล้ว

[nubeebaa]

เศร้าไปหม้ายยยยยยยย TOT

[yunjae123]

นู๋หมีขี้อ้อนจังเลยนะ!!! น่ารักดี ^^
คุณหมีป่วยเป็นอะไรอ่ะ เลือดกำเดาไหลด้วยอ่ะ!!
ผึ้งไม่สงสัยอาการคุณหมีเลยเหรอ?? แต่ก็นะ คุณหมีคอยแต่จะหื่นใส่ผึ้งนิ >< 555
ส่วนกำจร อย่าทำอะไรอกุศลกับคุณหมีนะ!!!

[•♀NoM!_KunG♀•]

จะเกิดเรื่องเดิมๆอีกแล้วหลอ มันอารายกานเนี่ย งงแล้วนะ มานคืออาราย หรือเปงการถ่ายซ้ำ

[ratnalin]

แง้ สงสารคุณหมี T-T น้ำตาซึมเลยตรง 3 บรรทัดสุดท้าย
ก็เข้าใจว่าไม่อยากให้เพิ่งพาเป็นห่วงหรือเศร้าใจ แต่ถ้ามารู้เองทีหลังตอนที่สายไปแล้ว จะยิ่งแย่กว่านะ
ตอนจบคงไม่มาม่าใช่มั๊ยคะ T^T
รอตอนหน้าค่ะ
ปอลิง แอบสยองคุณพี่ชาย -*-

[jinjin283]

อ่า นู๋หมีหื่นอะ ฮ่าๆทังไซเล็กไซใหญ่หื่นพอกันเลยอะ
ว่าแต่พี่กรจะทำไรอะ ทำไมเวลาใกล้หมดแลดูจะแซดอะ
รอติดตามตอนต่อไปอยู่นะคะ มาต่อไวๆ

[N_N]

คุณหมีเป็นโรคอะไรอะ ต้องหายนะแล้วมาหื่นให้เต้มพิกัด
ห้ามตายไม่งั้นเราจะเอาระเบิดไปปาบ้านคุณคนเขียนจริงๆ

[Chichi Yuki]

เวลาเหลือไม่มากนั่นหมายความว่าอะไร
คุณหมีเป็นโรคอะไรอ่ะ (เลือดกำเดาออกด้วย)
หรือว่าใกล้เวลาที่ทั้งคู่จะทะเลาะกันแล้วคุณหมีเกิดอุบัติเหตุ (เรื่องนี้ก็ยังทิ้งปมไว้ให้คิด)
 
 

[Zitraphat]

....ก็คนที่รัก...กัน...เขาไม่ทำแบบนี้....
.
.
.


ไม่หนีหน้าไป...

.
.
.

ไม่ทำให้ใคร...ต้องคอยเก้อ....


.
.
.


คนที่เขารักกัน.....เขาต้องคิดถึงกัน.....เสมอ...



ต้อง...ไม่..ทิ้ง....อีกคน...








ให้เพ้อ.....คอย...

[yowyow]

นู๋หมีเป็นอารายอ่าาาา

 

[Fujoshi]

 
สงสารหนูหมี
สงสารคุณหมีตัวโตด้วย
happy ending น้า

มาต่อเร็วๆนะคะ จะรอๆๆ

[sunshadow]

     แหงะ โผล่มานิดๆ แล้วก็หายไป

[drasil]

ม่าย หมีเป็นอะไรง่า

[oaw_eang]

งงนิดหน่อย

[chaoyui]

หมีเป็นไร ยังไม่ทันไรเลย เป็นโรคซะแล้ว

[yunjae123]

อยากรู้มากเลยว่าคุณหมีเป็นอะไร
สงสารผึ้งก็สงสาร T^T

[Chichi Yuki]

มารอคุณหมี นู๋หมีและเพิงพา
 

[Zitraphat]

"ก็บอกแล้วว่า...อย่าทัก" [20 – เลอะ]


...."ทำไม cancel อะพี่กร? "

จู่ๆบัตรจองห้องอาหารของโรงแรมชื่อดังริมแม่น้ำเจ้าพระยา ก็ถูกสอดยื่นมาตรงหน้า หัวใจกำจรกระตุกวาบกับคำถาม ...สะดุ้งเฮือกอย่างไม่ทันตั้งตัวกับการโจมตีของเจ้าของร่างกายที่แอบคิดถึงทุกค่ำคืน...

ลมหายใจอุ่นๆของน้องชายเป่ารดอยู่ข้างๆหู นั่นยังไม่ทำให้หัวใจเต้นแรงได้เท่ากับ วงแขนกว้างที่โอบคล้องมาจากด้านหลัง แผ่นอกแน่นแนบชิดแผ่นหลัง ดันแนบตัวกำจรให้ชนชิดไปกับเคาน์เตอร์ ครัว... แน่นแนบขนาดรับรู้ได้ถึงแรงเต้นของหัวใจ ....

" cancel ไมอะพี่กร... ไม่เห็นใจผมเลยนะ ฝ่ายปฏิบัติการงานยุ่งมากหรือไง?  ผมอุตส่าห์ให้คนจองให้นะ ...ลอยกระทงทั้งที พาแอนนี่ไปเดทกลางแสงจันทร์ โหยย...โรแมนสุดๆ...ไหง ยกเลิกซะอย่างนั้นอะพี่กร?.. "

เจ้าของประโยคคำถามยังคงถามเจื้อยแจ้วไม่หยุด มือใหญ่ข้างหนึ่งเลื่อนลงมาโอบเอวพี่ชายไว้หลวมๆ อีกข้างขยำบัตรห้องอาหารโยนลงถังขยะ แล้วถือวิสาสะ เอื้อมหยิบขนมปังชิ้นเล็กที่พี่ชายเพิ่งเอาออกจากเครื่องปิ้งมาจิ้มช็อกโกแลต เหลวข้นๆที่พี่ชายเตรียมไว้เข้าปาก



.
.
.



"หมอนัดอีกทีเมื่อไหร่?"

...กำจรไม่ได้ตั้งใจถามคำถามนั้น แต่อาการประหม่ามันทำให้ไม่ทันยั้งปาก...
แรงกอดของน้องชายคลายลง แทนด้วยแรงกดของคางที่วางเกยลงมาบนไหล่ กำพลยังคงงับชิ้นขนมปังแล้วเคี้ยวกลืนอย่างไม่ทุกข์ร้อน ...

จนคำสุดท้าย...ปลายนิ้วเรียวป้ายจิ้มช็อกโกแลตอุ่นมาเลียชิม แล้วจุ่มนิ้วนั้นลงที่ช็อกโกแลตร้อนอีกครั้งก่อนจะปาดป้ายที่ริมฝีปากพี่ชาย...เหมือนสินบนปิดริมฝีปากอิ่มให้หุบเงียบ....
 
"...."

ไม่มีเสียงอะไรออกมาจากปากกำพล จมูกโด่งกดลงบนบ่าพี่ชายแล้วซุกแน่น ห้องครัวเงียบกริบจนได้ยินเสียงนาฬิกา ... ปลายลิ้นร้อนของพี่ชาย ค่อยๆเลียนิ้วที่เลอะช็อกโกแลตร้อน
.
.
.
จนสุดท้ายกำจรก็อมนิ้วนั้นเข้าไปแล้วใช้ริมฝีปากดูดเบาๆ...




.
.
.

'...ไม่ใช่แค่นิ้ว.....แต่อยากกลืนกิน....เข้าไปทั้งตัวด้วยซ้ำ.....'


ประโยคนั้นนั้น......

.
.
.


กำจร สะกดเก็บมันไว้ลึกที่สุดที่ห้วงของความรู้สึก.....





***



.
.
.

....'ก็ลาไปดิ...แต่ผมขอไปด้วย.. อยากทำคะแนน '

เพิ่งพาถึงกับเหวอตอนที่คุณหมีเซ็นผ่านใบลาสี่วันรวดให้ทั้งๆที่ตัวเองแค่บอกว่า แม่พุกจะวิดบ่อปลา ที่บ้านสวน ...


...
แล้วก็มาอยู่ที่บ้านสวนจนได้ ..แม้จะยังคิดไม่ออกว่า คุณหมีคิดสนุกอะไรกันแน่แต่ตอนนี้ ไอ้ที่ชัดสุดๆก็ประโยคที่ว่า 'อยากทำคะแนน' ของคุณหมีนั่นล่ะ ไอ้ประโยคนั้นมันกำลังแสดงบริบทอย่างเห็นได้ชัด !!

...กำพลจับปลาใส่กระชังแล้วลากเดินย่ำบ่อปลาโคลนคลักอย่างไม่กลัวเลอะ... เหมือนกับว่าเกิดมาเพื่อการนี้ แผงอกล่ำๆเริ่มจะขึ้นสีคล้ำจางๆเพราะไอแดด ..ความหล่อมันฉายแววสว่างวาบจนแทบจะทิ่มตาบรรดาคนช่วยงานทั้งสาวและไม่สาวที่วี้ดว้ายทุกครั้งที่ กำพลเดินผ่าน...หรือเผลอส่งยิ้มหวาน ...ให้เป็นช่วงๆ

เจ้านายคนกรุง เลอะเทอะไปด้วยโคลนขุ่น ส่วนลูกน้องอันมีศักดิ์ เป็นลูกแม่พุก นั่งหน้าขาวยืนเชียร์อยู่ริมบ่อ ...

"ตัวใหญ่นั่นดิ !!"

"ไม่เอา !!เอาตัวนั้น!!"

"เฮ้ย!! ว่ายหนีไปแล้ว!!"

"โหย!! อ่อน!!"

ไอ้ผึ้งของแม่พุก สั่งไปบ่นไป ... ไอ้ที่ไม่ได้ดั่งใจส่วนมากก็เพราะบรรดาพวกสาวๆริมบ่อ ยิ่งนานยิ่งเพิ่มจำนวน เสียงกรี๊ดกร๊าด ดังมาเป็นระยะ ตอนคุณหมีจับปลาช่อนตัวโตๆได้แล้วเอาใส่กระชัง หิ้วลาก

"ตัวนั้น ๆ นั่นอีกตัว !! เร็วๆดิ !!"

คนบนฝั่ง สั่งได้ สั่งดี สั่งเหมือนแกล้ง ทั้งๆที่เห็นอยู่ว่าคุณหมีจับปลาอีกตัวไว้ก่อนแล้วแต่ยังไม่วาย ชี้ให้จับปลาอีกตัวที่ว่ายมึนๆอยู่ข้างเท้า

"โหยยยยยยยยยยยยยย......หมีอ่อนนนนนนนนนนนนนนนนนน..."

ประโยคนั้นมันแว่วมา พร้อมกับ เสียงขาดผึง ของต่อมสติ คุณหมี ตะครุบปลาตัวใหญ่ข้างขา แล้วกดล็อกปลาโดยการสอดนิ้วคีบแน่นที่เหงือกแดง ...ก่อนจะเดินดุ่ยๆ ตรงเข้าไปหาเพิ่งพา ที่ริมฝั่ง

"หมีทำอะไร !!?? ไม่เอานะเลอะ ไม่เล่น!!! ว๊ากกกกกกกกกกก!!"

ร้องไปก็แค่นั้น ไม่ทันแล้วตอนที่คุณหมีโยนปลาตัวโตใส่เพิ่งพา ลูกเจ้าของบ่อปลาตกใจร้องว๊ากดังลั่นเพราะไม่อยากเลอะโคลนจากปลาที่หล่นตุ๊บแล้วดิ้นไปดิ้นมาบนตัก

...
ว่าๆจะไม่ลงบ่อแต่สุดท้ายไอ้ห่วงหล่อลูกชายแม่พุกก็ฟิวส์ขาดวิ่งแยกเขี้ยวกระโจนเข้าหาคุณหมี แต่ดันจบที่ตัวเองหงายหลังลื่นไถลลงบ่อปลา... คุณหมีหันมาหัวเราะร่า ยื่นแขนให้เพิ่งพาที่ก้นจ้ำเบ้าลงบ่อโคลนทั้งๆที่จับปลาช่อนไว้ทั้งสองมือ ...

...และสุดท้ายของท้ายที่สุด เพิ่งพาก็ต้องหยุดความหล่อของตัวเองไว้แล้วลงมาช่วยคุณหมีจับปลา อย่างเป็นทางการ แต่ก็จับได้บ้างไม่ได้บ้างไปตามเรื่องราว ...บรรยากาศมันช่างเปี่ยมสุข  ....แม่พุกหันไปยิ้มๆ กับการท่าทางเก้ๆกังๆของลูกชายและเจ้านายรุ่นน้องของเพิ่งพาที่ดูจะเก่งเกินหน้าเกินตาเจ้าของบ่อปลาอย่างเจ้าผึ้งลูกชายแม่พุกเสียเหลือเกิน....

.
.
.
ว่าก็ว่านะ ถ้าแม่มีลูกสาว ...ไอ้หนุ่มชาวกรุงนั้นละลูกเขยอันดับหนึ่ง...


***

...
อาทิตย์ใกล้จะลับฟ้า ..หมดไปอีกวันกับการวิดบ่อปลาที่ได้เด็กเมืองกรุงมาโชว์แผงอกล่ำๆ  แม่พุกจัดการแบ่งปลาเล็กปลาใหญ่ให้เพื่อนบ้านที่มาช่วยลงแขกวิดบ่อกันไปแยกเป็นถุงๆ จัดการเสร็จแล้วถึงได้นุ่งกระโจมอกลงไปอาบน้ำที่ท่า เมื่อขึ้นจากท่าแล้วถึงหันมาสั่งลูกชายกับพ่อคนกรุงที่กลายเป็นผ้าขี้ริ้วสองผืนที่ยืนเลอะโคลนเละเทะจนเหลือแต่ลูกกะตาขาวๆ

"พากันไปอาบน้ำเลยไป...เหนื่อยมาทั้งวัน อาบน้ำอาบท่า กินข้าวกินปลาแล้วขึ้นมานอน ...เดี๋ยวแม่หาผ้าขาวม้าวางไว้ให้ที่หัวบันได"

สั่งเสร็จแม่พุกก็เดินขึ้นบ้านก่อนจะมีเสียงกุกกักประมาณว่าแม่แกเริ่มจะเคาะตะหลิวเคาะกระบวยเตรียมตักข้าวหมามาเลี้ยงหมาหมี หมาแก่ที่ได้อานิสงส์เป็นต้มปลาหมอใหญ่

กลิ่นหอมของบัวเผื่อนลอยลิ่วไล่มาตามผิวน้ำ...
คุณหมี ได้กลิ่นแล้วหันไปหาบัวสีขาบที่ชูช่อ วงแขนใหญ่กวาดว่ายไปกลางคลองก่อนจะพยุงตัวลอยคอเด็ดดอกบัวนั้นแล้วว่ายเข้ามาหาเพิ่งพาที่มัวแต่ขัดๆถูๆคราบโคลนที่ยังติดตั้งแต่แก้ม ไล่ไปถึงไหล่และแผ่นหลัง  มือใหญ่เหนี่ยวเด็ดก้านบัวแล้วว่ายกลับมาเสียบดอกบัวสีสวยที่ทัดหูของคนหน้ามอม ...ก่อนจะไล่หอมแก้มที่เพิ่งพาเพิ่งขัดคราบโคลนออกแล้วไล่ปลายนิ้วขัดคราบโคลนตำแหน่งอื่นที่เพิ่งพาขัดไม่หมดให้อย่างเบามือ...

"..."

"..."

เล่นเอาเงียบกันทั้งคู่กับสัมผัสเบาที่กรุ่นกลิ่นไปด้วยเกสรหอมของบัวเผื่อน มือใหญ่ของคุณหมีลูบเบาๆที่แก้มเพิ่งพา แววตาของคุณหมีที่มองมา เพิ่งพาอ่านความรู้สึกมันไม่ออก...

....แววตามันหวาน.........

..เกินไป...

....เศร้า...........................

..เกินไป...

.
.
.

"หมี....?"

เพิ่งพาเรียกได้แค่นั้น หลังริมฝีปากหนาแนบลงมาจนระอุไอร้อนวาบ...ฝ่ามือหนาที่อยู่ใต้ผิวน้ำ รวบช่วงเอวเพิ่งพา แล้วอุ้มยกให้ช่วงขายาวก่ายกอดลำตัวหนาของคุณหมีโดยใช้ลำน้ำช่วยพยุงตัว ใต้ผิวน้ำเย็น มือใหญ่ของคุณหมีไล้ลูบล้วงวนบนผิวเนียน ...

จูบหวานๆเบาๆ แต่จูบซ้ำๆอยู่อย่างนั้น ...มันโหยหาจนเพิ่งพาไม่เอ่ยขัดหรือห้ามเหมือนครั้งก่อน

...หัวใจเพิ่งพาเต้นรัวรับจูบรสหวานปนเศร้า ...


เกือบจะเคลิ้มตาม ถ้าคุณหมีมันไม่กระซิบข้างหู....


.
.
.



"....ข้าไอ้ฉ่ำ.....ว่าตัวเจ้าหนักใช่เล่นเลยนะ อีแฉะ"




.
.
.

"ไม่ใช่ควายยยยยยยยยยยยยยยย.... "

เพิ่งพาสวนคุณหมีได้อย่างทันควัน...

[harumi]

 

[nunnan]

กำลังหวานอยู่ เล่นมุขสะงั้น

[takara]

อย่างฮาอะ

[iammz]

555555+ คุณหมี 

[Chichi Yuki]

กำลังซึ้ง
ไอ้ฉ่ำอีแฉะมาจากน้ายยยยยยย
คุณหมีอ่ะ เล่นไม่ดูเวล่ำเวลาเล้ยยย
 

[ormn]

:-[คุณหมียังน่ารักเหมือนเดิม



รออออออออออออออออออออออออออนะจ๊ะ

[Rafael]

มุกตอนหลังนี่มันมาจากหนายย กร๊าก

[moredee]

อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อยากตายไปเป็นนกเอี้ยง

[yuyie]

เอ้อ...ไม่อยากให้เศร้า