เก็บตก 03-------- ตอน ปลาช่อน
ปึ๊ง!
“ควายไล่ขวิดมึงมารึไง ไอ้เชี่ยนี่! ปิดประตูเบาๆ เป็นมั้ย? นี่บ้านกูนะ ไม่ใช่บ้านมึง!”
ได้ยินเสียงประตูเหล็กกระทบไม้ดังปึงใหญ่แล้ว นายคชานนท์ปี๊ด----ขึ้นมาทันที
เสียงมันแทรกไปถึงเส้นประสาท เส้นมันกระตุก
“พี่กั๊ก พี่! พี่!” คนไม่มีมารยาทไม่สนใจคำพูดของนายคชานนท์ ชายหนุ่มเดินปรี่มานั่งข้างๆ คนที่กำลังพับผ้าซึ่งเพิ่งเก็บมาจากราวตากผ้า
“เป็นห่าไรของมึ๊ง! ทำหน้าทำตา…” กั๊กเริ่มเอะใจกับสีหน้าของอีกฝ่าย
“ผม…ผม…” ไอ้คนที่นั่งทำหน้าตาตื่น…ยึกยัก…จะพูดแล้วก็ไม่พูด
“อะไรของมึง! มีอะไรก็ว่ามา!” นายกั๊กเริ่มหงุดหงิด
ไอ้แม๊คทำปากจู๋ เอียงคอเหล่มองเขาด้วยหางตา…เหมือนเด็กไม่ชอบใจอะไรสักอย่าง…แอบงอนว่างั้น
“งอน?” นายกั๊กถาม
“อื้อ!”
“ดี งอนเยอะๆ แล้วเอาหน้างอนๆ ของมึงเนี่ย! ไปใส่ก๋วยเตี๋ยวมาให้กูกินซะ! ไหนเส้นหมี่ของกู นี่อย่าบอกนะว่ามึงลืมเอาตังค์ไป…?” นายกั๊กพูดพลางตั้งข้อสัญนิษฐาน
ไอ้แม๊คทำตาประหลักประเหลือกสองสามที พอเห็นว่าเขาไม่ง้อชัวร์ป๊าบๆ มันเลยหายงอนด้วยตัวเอง………“กินปลาช่อนปะ?”
คำถามของไอ้แม๊คทำเอานายกั๊กงงไปเลย----ไม่รู้แฟนกูมันมาไม้ไหน…ไอ้แม๊คมันชอบบอกว่า ‘ไม่เข้าใจพี่กั๊กว่ะ’ เออ กูก็อยากมึงเหมือนกันว่า หลายครั้ง…กูก็ไม่เข้าใจวงจรความคิดของมึงเหมือนกัน!
“ไม่! กูจะกินก๋วยเตี๋ยว” นายกั๊กยังยืนยันมื้อกลางวันของตัวเอง…ด้วยเมนูเดิม
“เหรอ…” ไอ้แม๊คพูดจบก็พยักหน้างึกๆ แบบเอาไงก็แล้วแต่พี่ เสร็จมันก็เดินออกไปจากบ้าน ไปลากจักรยานเข้ามาจอดในรั้วบ้าน แล้วก็หิ้วถุงพลาสติกหนึ่งเข้ามา
ท่าทางมันเหมือนไม่มีอะไรแล้ว เขาจึงไม่ได้ติดใจอะไรกับไอ้แม๊คอีก เขานั่งพับผ้าต่อ จนไอ้แม๊คเทก๋วยเตี๋ยวใส่ชามเสร็จแล้วร้องเรียกเขา เขาจึงละมือจากงานตรงหน้าไปกินข้าว
“พี่กั๊ก…กินข้าว…”
…..
….
...
..
.
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
