ผิดเยอะต้องโทดบก.มามุของผมน่ะ (ปัดความผิดๆ
) เมื่อวานผมนอนดึกไปหน่อย นั่งเล่นกีตาร์อยู่ๆก็สิ้นสติตอนตี4 สรุปตื่นสายคับไปร.ร.ไม่ทันเลยอาศัยความฉลาดกัวครุด่าว่าไปสาย เลยลักลอบไปร.ร.ตอนเวลาพักแทน555 จิงไม่อยากไปแต่เด๋วเวลาเรียนไม่พอ
ผมยิ่งขยันไปร.ร.อยู่ ส่วนคำผิดก็...โทดมามุเลยคับโทดมามุไม่ใช่ละไงผมจะพยายามแก้น่ะคับคุณYMP คุณdeshiwaเป็นคนดีมากคับเพราะไม่ทิ้งผมไปไหน ผมอื่นก็อย่าเพิ่งทิ้งกันไปน่ะ
ทิ้งผมไปขอให้บ้านบึ้ม ล้อเล่นน่ะ
ตอนที่ 3
ผมตื่นเช้าขึ้นด้วยอาการมึนหัวสุดๆทั้งๆที่ปกติผมเป็นคนตื่นสาย(จิงๆชอบตื่นเที่ยง
)
เนื่องด้วยผมเป็นอะไรสักอย่างเกี่ยวกับความดันพอตื่นเช้าแล้วผมจะเป็นหน้ามืดหงุดหงิดง่ายยกกำลังสอง
ตอนนี้ก็เหมือนกันผมพยายามนอนหลับตานิ่งๆ...ผมก็คงจะหลับต่อถ้าไม่ได้สัมผัสลมหายใจแปลกๆ
'เวนมึงจะยื่นหน้ามาใกล้ๆกรูทำไม'ได้แต่ด่ามันในใจคับไม่กล้าลืมตา
"หน้าตาก็ดูดีไหงทำตัวแบบนี้ว่ะ"มันเอามือมาสัมผัสใบหน้าผมแล้วลูบช้าๆ
"แมร่งเห็นหน้ามึงอยากต่ออีกรอบว่ะ"มันจูบผมเบาๆ ค่อยๆลงมาไซร้คอ
ตอนนี้น้องชายมันพร้อมเต็มที่อยู่ตรงขาอ่อนผม
มึงอดอยากมาจากไหนถ้าไม่ห้ามเนี่ยไม่หยุดใช่ไหม
แต่ก่อนที่ผมจะลืมตาแหกปากด่า
ตื้ด~~ตื้ด~~เสียงมือถือมันก็ดันดังขึ้นมาซะก่อน(ชอบจังเพลงhoneyติดมาจนถึงทุกวันนี้)
ไม่รู้มันใช้มือถือรุ่นไรเมื่อคืนเพิ่งเขวี้ยงไปตอนเช้ายังมีคนโทรติด
มันเลยปล่อยผมแล้วไปแล้วเดินไปรับ(ซาก)มือถือก่อน
"ใครโทมาว่ะ"มันพูดกับคนในสาย
อย่าพูดไม่สุภาพกับผู้มีพระคุณกรูดิไอ้หื่น
"น้องหาย???"
"..."
"กรูจะไปรู้เรอะ"
"..."
"นั้นดิช่วงนี้ไม่ค่อยได้ซ้อมเลย"
"..."
"เออได้ๆเด๋วเย็นๆเจอกัน"
มันวางสายเดินกลับมาทิ้งตัวลงบนเตียงแล้วดึงผมเข้ามากอด
"ตื่นแล้วเรอะ??"
"อืมสักพักละกรูกับก่อนละกัน"ผมผลักมันออก ลุกไปหยิบเสื้อผ้ามาใส่
"เออๆเด๋วกรูไปส่ง"มันพูดจบก็ลุกไปหาเสื้อผ้าใส่
"ไม่เป็นไรกรูกลับเองได้"
"บ้านกรูลึกขนาดนี้มรึงคงเดินอีกชาติกว่า" พูดจบมันก็ลากตัวผมมาถึงมอไซมันผมก็ยืนจ้องมอไซมันอยู่สักพัก
...สวยว่ะHarley...
"ชอบเรอะมึง"
"หืม?ก็อืม"
"ลองขับม่ะ"มันยื่นกุญแจมาให้ผม
"ได้เหรอว่ะ"ผมรีบคว้ากุญแจยิ้มปากแถบฉีกถึงหู
"ยิ้มก็ยิ้มได้นิมรึงทำหน้าเป็นตูดตั้งแต่เมื่อวานล่ะ"มันยิ้มกลับมาให้
...รอยยิ้มมึงทำกรูแถบละลายไอ้หื่น...
"เร็วขึ้นมาก่อนกรูเปลี่ยนใจ"
"ให้กรูขึ้นบนหรอว่ะเอาดิให้กรูอยู่บนเด๋วกรูลดราคาให้"ผมส่งสายหื่นๆให้มัน
มันหุบยิ้มเลยคับทำหน้ากวนตีนใส่ผมแทน
"ตกลงมรึงจะไม่ขับใช่ไหม?"
"ล้อเล่นคร้าบบบ"ผมก็ไม่รอช้าคับขึ้นขี่เลยนานๆทีจะได้ลองของดี(หมายถึงมอไซน่ะไม่ใช่มัน
)
ผมขับมาสักพักโดยมีมันนั่งซ้อนท้ายอยู่
มอไซมันคันใหญ่อ่ะผมเคยขับแต่พวกwaveเลยขับไม่ค่อยถนัด
"มรึงจะขับพากรูไปตายป่ะว่ะ"มันยื่นหน้ามาพูดข้างหูผมแล้วลวงมือมาจับแถวเอวผมไว้
ไอ้จับน่ะกรูไม่ว่าหรอกแต่อย่าเอามือล้วงๆลูบๆในเสื้อดิว่ะ
"มันจะตายหร่าเพราะมรึงลูบไปมาอยู่นี่แหละ"
"งกว่ะ"ปากมันด่าแต่มือไม่ปล่อยนี่ดิช่างมันว่ะแค่จับเฉยๆ
ผมขับมาจอดตรงที่เดิมที่มันมาเจอผม
"แค่นี้แหละเด๋วกรูเดินไปอีกนิดก็ถึงบ้านกรูแล้ว"จริงๆบ้านพี่ผมน่ะ
"กลัวกรูตามไปถึงบ้านรึไง"มันพูดแล้วยิ้มพร้อมส่งสายตากรุ้มกริ่มมา
"พอเลยวันๆคิดแต่เรื่องแบบนี้สักวันมรึงจะได้ของแถม"หวังลึกๆว่ากรูคงไม่ได้ของแถมมาจากมรึง
ระหว่างที่ผมกำลังจะเดินไปมันก็ดึงแขนผมกลับมาก่อนจิงๆน่าจะกระชากมากกว่าแรงควายฉิบ
"มรึงลืมไรป่ะ?"มันยักคิ้วแล้วส่งเงินมาให้...เวนกรูลืมไปล่ะเรื่องเงิน...
สิ่งแรกที่ผมทำหลังจากได้เงินคือ...นับดิเกินไม่กลัวขาดเนี่ยเรื่องใหญ่
"เกินป่ะว่ะ"ผมยื่นเงิน6000ให้มันดู
"เอาไปเถอะว่ะ"
"รวยน่ะมรึง"
"ปกติมรึงไม่ขายให้ผู้ชายเลยว่ะ"
"ถามไมว่ะ"
"ก็กรูเพิ่งเปิดซิงมรึงไปนิ"มันพูดหน้าตาเฉย(รู้ดีจังนักน่ะมรึง
)
"พูดได้หน้าตาเฉยเลยน่ะมรึง"แปลกเหะไหงผมไม่โกดหว่ากลับยิ้มสบายๆกับด้วยซ้ำ
...ไม่คิดมากจนน่ากังวลอีกแล้วกรู...พูดจบผมก็เดินจากไปอีกรอบ
"เดี๋ยวมรึงอยู่แถวนี้ทุกคืนป่ะว่ะ"มันตะโกนไล่หลังผมมา
"ห๊ะ...ก็เรื่อยๆตามอารมณ์"ผมหันหลังกับไปพูดกับมันอีกรอบวันนี้จะได้กลับบ้านไหมเนี่ยกรู
"เวน!ช่างเถอะถ้ากูเจอมรึงใหม่แล้วจะมาอุดหนุดแล้วเจอกัน"
มันส่งยิ้มมาให้ผมซึ่งผมก็ดันไปยิ้มกลับซะงั้น
"เออแล้วเจอกัน"
"เฮ้ยๆชื่อมรึงละกูชื่อต้อง"นึกว่าจะไม่ถามกรูซะแล้ว จิงๆกรูรู้ชื่อมรึงตั้งแต่เมื่อคืนละ
"เต้ย ขอบคุณที่ใช้บริการคับ"ผมโค้งตัวให้มัน
มันยิ้มขำๆให้ผมก่อนผมจะเดินจากไป...กว่ากรูจะได้กลับ
ผมเดินไปเรื่อยๆสักพักก็ถึงบ้าน
เจอพี่ผมนั่งรออยู่ในบ้านส่งสายตาประมาณว่าถ้ากรูแดกหัวมรึงได้กรูแดกไปละไอ้เด๊กเปรต
"พี่เจี๊ยบไม่โกดเต้ยใช่ไหมคับ"ผมลงไปนั่งข้างกรูต้องใช้ลูกอ้อนเพื่อชีวิตในวันพุ่งนี้
...ไม่มีสัญญาณตอนรับจากเลขหมายที่ท่ายเรียก...
"พี่เจี๊ยบคับไหงไม่พูดกะเต้ยเลยอ่ะ"ผมส่งสายตาวิ้งๆไปที่พี่ปรากฎว่า
...ก็ยังไม่มีสัญญาณตอนรับจากเลขหมายที่ท่ายเรียก...
"พี่เจ๊ยบคร้าบบบ"
"พอละไอ้เวนเอาตาเชื่อมๆมรึงไปไกลๆกรูเลยเมื่อวานมรึงไปไหนมา"
"พอดีเจอเพื่อนเลยไปค้างบ้านเพื่อน"ไหงเหงื่อมันผุดๆที่หน้าว่ะอย่าแดกหัวกรูน่ะ
"หร่าแล้วกรูจะซื้อมือถือให้มรึงทำไม ซื้อให้มรึง มรึงก็เอาไว้ที่บ้าน"
"ห๊ะ!ทำไมผมถึงลืมเนี่ยเกิดมาไม่เคยเลยน่ะที่จะลืมไว้ที่บ้าน"
จริงๆผมลืมประจำไม่เคยพกหรอกมือถือ ตอนนี้ก็ยังไม่อยากจะพกเลยแต่มันจำเป็นต้องมี
"ยังจะตลกอีกมรึงวันหลังไปไหนบอกกรูด้วยเด๋วพ่อแม่มึงมาด่ากรู"
"คร้าบผม"จริงๆผมไม่ใช่พี่น้องแท้ๆกะไอ้พี่เจี๊ยบหรอกคับ
แต่ด้วยความที่รู้จักกันแต่เด็กแล้วพ่อแม่ผมก็ไม่ค่อยสนใจผมเท่าไร
แม่พี่เค้าเลยเหมาผมไปเป็นลูกตัวเองเสร็จสับ
"เต้ยไปซ้อมเบสด้วยเด๋วพี่จะให้เอ็งเล่นเบสแทน"
"เอ๋ผมไม่มีเบสน่ะพี่"
"ใช้ของกรูไปก่อนกรูหามือกีตาร์กะมือกลองคนใหม่ได้แล้ว"
"แล้วพี่เตะผมมาเล่นเบสเนี่ยน่ะ"เด๋วกรูงอแงเลยไอ้นี่นิ
"ก็มันเล่นกีตาร์เก่งกว่ามรึงนี่หว่า"พูดจบพี่เจี๊ยบก็เดินขึ้นข้างบน
"อย่าให้กรูเก่งบ้างน่ะมรึง"
"ว่าไงน่ะไอ้คุณเต้ย"
"เปล่าคร้าบบบบบซ้อมเบสคับพี่ซ้อมเบส"หูดีจริงน่ะมรึงทีกรูขอยืมตังทำเป็นไม่ได้ยิน
ps.สงสัยพุ่งนี้อาจจะมาลงเรื่องไม่ได้ต้องกลับบ้านนอกไปเฝ้าพ่อที่รพ.แล้วจะได้แวปไปหาไอ้ต้องด้วย