Page 27 (Extended) : Ped*G Status
หลังแยกย้ายกับเมตตาจากร้านเหล้า พี่เป็ดก็ขับรถพาตัวเองมาจอดอยู่หน้าคอนโดของคนในความคิดถึง แอลกอฮอล์เพียงน้อยนิดไม่ได้ทำให้สมรรถภาพการขับขี่ลดลงเท่าใดนัก วอลโว่คันงามจึงถึงที่หมายโดยสวัสดิภาพ มีเพียงจิตใจอันหนักอึ้งเท่านั้น ที่ดูจะซวนเซทำท่าจะล้มไปหลายรอบ
เซลส์นัมเบอร์วันนั่งแช่อยู่ที่ลานจอดรถอยู่อย่างนั้น มือเรียวคว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วนั่งจ้องหน้าจอราวกับจะให้มันเคลื่อนไหวเอง ในที่สุดก็แตะนิ้วโป้งไปยังแอพลิเคชั่นสีฟ้ารูปตัว f และปล่อยให้มันโหลดอยู่สักพักจนเข้าหน้า home
แล้วทุกอย่างก็หยุดนิ่ง...
พี่เป็ดเป็นมนุษย์ Gen X ที่ไม่รู้สึกตื่นตัวกับกระแสโซเชียลเน็ตเวิร์กที่ฮอตฮิตเท่าใดนัก แม้มือถือจะเปลี่ยนเป็นรุ่นตั้งแต่ 1-100 ตามที่สตีฟ จ๊อบส์และผองเพื่อนผลิตทุกฝีก้าว แต่แอพ Facebook, Twitter หรือ IG ก็ไม่ได้ดึงดูดให้กดเข้าไปบ่อยเท่า Settrade Streaming หรือ WhatSsale เรื่องจะให้โพสต์สเตตัสอะไรยิ่งไม่ต้องพูดถึง พี่เป็ดขอโบกมือบ๊ายบายตั้งแต่บรรทัดแรกเลยทีเดียว ทว่าวันหนึ่ง เซลส์ผู้เคยเมินเฉยต่อโซเชียล กลับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วพิมพ์บางประโยคลงไปแบบที่ตัวเองก็ยังแปลกใจ
วันนั้นเป็นวันที่พี่เป็ดกลับมาเอาเอกสารที่ออฟฟิศ วิทยุคลื่นประจำกำลังเล่นเพลงโปรดที่เขาฮัมตามเพลินๆ หากแล้ววอลโว่ของพี่เป็ดต้องเบรกดังเอี๊ยด เมื่อพบว่าใครคนหนึ่งนั่งพิงรั้วประตูออฟฟิศอยู่ท่ามกลางความมืด เป็นน้องจี...เด็กใหม่ที่เพิ่งมาทำงานวันแรก ทันทีที่เห็นว่าเป็นพี่เป็ด ใบหน้าแสนเศร้าก็ส่งยิ้มสว่างไสวจนเขาเริ่มไม่แน่ใจว่านี่หรือคนจริงๆ หรือภาพลวงตา
หลังพาน้องจีมาพักที่บ้าน เฟซบุ๊กของพี่เป็ดก็มีความเคลื่อนไหวแรก หลังจากเงียบหายไปหลายเดือน เป็นสเตตัสสั้นๆ ที่มียอดไลค์เกือบร้อย และคอมเมนต์อีกหลายสิบ นี่ยังไม่นับข้อความที่ถามซ้ำๆ เหมือนกันทุกคน ว่าสเตตัสนั้น ‘หมายถึงใคร’
“หรือเป็นเพียงรอยยิ้มรอยนั้นเมื่อวันแรกเจอ...?”พี่เป็ดไม่ได้หมายถึงใคร เพียงแค่โพสต์ท่อนหนึ่งจากเพลงที่ได้ฟังตอนขับรถมาเท่านั้น ไม่ได้ตั้งใจหมายถึงเด็กตัวเล็กๆ ที่ดูเหมือนหลงทางคนนั้น ไม่ใช่...ไม่ใช่เลย
ตั้งแต่วันนั้น ดูเหมือนเฟซบุ๊กของพี่เป็ดจะมีความเคลื่อนไหวขึ้นเรื่อยๆ ถ้าจะพูดให้ถูกก็คือ มีความเคลื่อนไหวจาก ‘คนอื่น’ เรื่อยๆ เซลส์นัมเบอร์วันที่ไม่เคยลงภาพอะไรนอกจากหมาสองตัวที่บ้าน กลับมีภาพที่ถูกแท็กจากเด็กหนุ่มหน้าใสที่ชื่อ ‘Jeerawat G’ ที่ชอบเช็กอินและถ่ายรูปนู่นนี่เป็นชีวิตจิตใจ แรกๆ friends พี่เป็ดก็พากันสงสัย แต่พอนานๆ ไปก็เลิกพูดถึง
เพราะทุกคนเข้าใจไปแล้วว่า ‘Jeerawat G’ ไม่ใช่ใคร แต่เป็น “แฟน” ของพี่เป็ดนั่นเอง!
เจ้าของเฟซบุ๊กไม่มีคำตอบรับหรือปฏิเสธ ปล่อยให้ข่าวลือครอบคลุมความเข้าใจของทุกคนอย่างทั่วถึงยิ่งกว่า 3G บางประเทศ ส่วนคนถูกกล่าวหาก็ตอบแต่เพียงว่า “ไม่ใช่ฮะ” อย่างไม่จริงจังอะไร อาจเพราะลึกๆ แล้วน้องจีเองก็ยังไม่ค่อยแน่ใจในคำตอบนั้นเหมือนกัน แต่ในเมื่อทุกอย่างที่ทำไปไม่มีเสียงต่อว่าจากพี่เป็ด น้องจีก็ถือว่าไม่ผิดอะไร หากจะแท็กพี่เป็ดเกือบทุกอย่างแบบนี้
จะมีอย่างเดียวที่ยังไม่ได้แท็ก ก็คือสถานะ in relationship เท่านั้น....
Rrrrrrrrrrr…
เมตตากดรับโทรศัพท์ทันทีเมื่อเห็นชื่อของพี่เป็ดปรากฏเป็นสายเรียกเข้า อีกมือบังคับพวงมาลัยรถ ก่อนตัดสินใจเลี้ยวจอดในปั๊มก่อนถึงซอยบ้าน เมื่อคำถามจากปลายสายดูจะต้องใช้เวลานานสักหน่อยกว่าจะได้คำตอบ
“เปิดเฟซบุ๊กยัง” เสียงทุ้มกรอกไปตามสาย
“อยู่ที่หน้าโฮมเนี่ย แล้วยังไงต่อ” เพราะไม่ค่อยได้เล่น พี่เป็ดเลยงงงวยกับฟีเจอร์มากมายที่เห็น หลังจ้องอยู่นานสองนาน ก็ยังไม่พบเสียทีว่าไอ้ที่ใส่ relationship มันอยู่ตรงไหน สุดท้ายเลยต้องตัดสินใจโทรหากูรูประจำตัว
“ลองกดเข้าไปตรงที่มันเป็นข้อมูลส่วนตัวของเราอ่ะ”
“แปปๆ” พี่เป็ดหนีบซัมซุงฮีโร่เครื่องออฟฟิศไว้กับหู ก่อนจะจิ้มหน้าจอไอโฟนของตัวเองตามที่เมตตาแนะนำ
“ได้ยังๆ”
“รอก่อน กูอยู่ที่จอดรถ สามจีแม่งเดินทางมาไม่ถึง” พูดไปก็สะบัดไอโฟนในมือไปด้วย เผื่อมันจะดึงสัญญาณได้มากขึ้น
“กากอ่ะ”
“เพราะกูไม่ต้องการถึงสามจี...ขอแค่จีเดียวก็พอ ฮ่าๆๆๆ” ในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานก็ยังไม่วายโชว์มุขหวานตามสไตล์
เมตตาถอนหายใจเฮือก พยายามปล่อยมุขพี่เป็ดให้ผ่านไป “มันมีหัวข้อ relationship ป่ะ”
พี่เป็ดกวาดสายตาอ่านทุกตัวอักษรบนจอ “ไม่มีว่ะ”
“เฮ่ย ไอโฟนเสินเจิ้นป่ะเนี่ย ดูดีๆ อีกรอบๆ”
“ไม่มีจริงๆ” ปลายสายยืนยัน หากแล้วก็เปลี่ยนเป็นน้ำเสียงตื่นเต้นทันที “กูเจอแล้ว!!”
“มันอยู่ตรงไหนอ่ะ”
“ต้องกดเข้าไปที่ more about ...ขอบใจมากเว้ย”
“โชคดีนะพี่ ขอให้สมหวัง”
วางสายจากเมตตาแล้วพี่เป็ดก็มานั่งจ้องกับข้อความบนจออีกครั้ง รู้สึกว่าอยู่ๆ ฝ่ามือของตัวเองก็เย็นเฉียบ เมื่อต้องกดเลือกความสัมพันธ์พร้อมใส่ชื่อคนที่ต้องการระบุ ทั้งๆ ที่รู้ดีว่ามันก็เป็นแค่การนิยามทางตัวอักษรในโลกออนไลน์ ไม่มีผลทางกฎหมายใดๆ
แต่พูดจริงๆ เหอะ ...นี่มันใกล้เคียงกับการขอแต่งงานเลยนะเฮ่ย!
พี่เป็ดไม่ใช่คนโรแมนติก ปฏิกิริยาต่อความรักแบบหวานแหววจบลงตั้งแต่เลิกกับแฟนคนแรกเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว เพราะฉะนั้นการต้องมาประกาศสถานะอะไรกลางอากาศแบบนี้ ถือเป็นเรื่องท้าทายหัวใจจนแทบบ้า และไอ้เฟซบุ๊กมันดันขึ้นไปแล้วว่าพี่เป็ด in relationship ถ้าอีกฝ่ายไม่ตอบกลับมา เขาคงได้ in relationship ค้างอยู่อย่างนั้นแน่ๆ
ขณะนั้นน้องจีกำลังนอนเล่นเกมอยู่บนเตียง คืนนี้ไอ้พี่เป็ดบ้าหายไปอย่างไร้ร่องรอย แม้จะมีคดีความกันอยู่ แต่น้องจีก็ไม่ได้งี่เง่าโวยวายอะไร พี่เป็ดยังไปรับไปส่ง บางวันก็พาไปกินข้าว พูดคุยกันปกติ แต่ที่น้องจีมีแถมให้อีกอย่างคืออาการมึนตึงและระยะห่างอีกร้อยปีแสง เรียกว่าการเป็น “คนรู้จัก” ยังดูสนิทสนมเกินไปด้วยซ้ำ เขายืนยันว่าเขาไม่ได้งอน แต่โกรธมาก!
อยู่ๆ Notification ของเฟซบุ๊กในมือถือก็มีแจ้งเตือนด้วยข้อความที่ไม่คุ้นเคย
“Ped Witayakorn listed that you two are in a relationship”ร่างเล็กผุดนั่งตัวตรง ดวงตาจ้องมองไปยังข้อความที่คำบางคำดูจะโดดเด้งออกมาเหมือนตัวอักษร 3D
“in a relationship”
“in a relationship”“in a relationship”“อ๊ากกกกกก!” เสียงเล็กร้องลั่นขณะโยนมือถือลงบนเตียงเหมือนเป็นของร้อน เมื่อหน้าไทม์ไลน์ของตัวเองปรากฏโพสต์
“Jeerawat G and Ped Witayakorn are in a Relationship” พร้อมรูปคู่ของเขากับพี่เป็ดภาพล่าสุด ไล่ไปจนถึงตั้งแต่รู้จักกันใหม่ๆ
พอเริ่มตั้งสติได้น้องจีก็หยิบมือถือขึ้นมาแล้วกดเข้าไปที่หน้าโปรไฟล์ของพี่เป็ด ทั้งๆ ที่คิดว่าโพสต์ล่าสุดของอีกคนน่าจะเป็น event เดียวกัน แต่ไม่ใช่ ...โพสต์ล่าสุดของพี่เป็ดกลับเป็นคลิปวิดีโอจากยูทูบ พร้อม caption สั้นๆ ที่น้องจีเคยสงสัยเมื่อนานมาแล้วว่าพี่เป็ดหมายถึงใคร
“หรือเป็นเพียงรอยยิ้มรอยนั้นเมื่อวันแรกเจอ...?”http://www.youtube.com/v/GL5KXs1scHc น้องจีกดเล่นวิดีโอนั้น ทำนองเนิบช้าดังขึ้นมาเบาๆ ขณะปล่อยให้เพลงแสนอบอุ่นดังเอื่อย นิ้วเล็กก็เลื่อนลงมายังโพสต์ด้านล่าง ที่มีภาพคู่ของตัวเองกับเจ้าของหน้าเฟซบุ๊กขึ้นอยู่เต็มไปหมด จีเพิ่งรู้สึกว่าตนเองถ่ายภาพพี่เป็ดไว้เยอะขนาดไหน ตั้งแต่ยังไม่เป็นแฟนกัน ก็มีทั้งภาพคู่ ภาพหมู่ของผู้ชายหน้ายิ้มๆ คนนี้อยู่ตลอดเวลา
“ที่ผ่านมานั้นไม่คิดอยากรู้ที่มา
และไม่เคยหาเหตุผลใด ๆ
แค่ตัวฉันเพียงรู้ว่าเป็นสุขใจเมื่ออยู่เคียงกัน...” สุดท้ายแล้วพี่เป็ดก็ทนนั่งนิ่งๆ มองดูข้อความ “Pending” ต่อไปไม่ไหว ร่างสูงจึงต้องพาตัวเองมาหยุดอยู่หน้าห้องของคนที่รอคอย มือเรียวเคาะเบาๆ ที่ประตู ทว่าไร้เสียงตอบรับ พี่เป็ดจึงถือวิสาสะใช้กุญแจที่มีอยู่ไขเข้าไป ภายในห้องชุดปิดไฟมืดและเงียบสนิท มีเพียงแสงสว่างเล็กน้อยจากประตูห้องนอนของน้องจีที่เปิดแง้มไว้รอดออกมาเท่านั้น
พี่เป็ดผลักประตูเข้าไป ได้ยินเสียงเพลงที่เขาเพิ่งโพสต์ดังกังวานอยู่ในห้อง ส่วนคนตัวเล็กกำลังนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียง ตากลมโตมีน้ำตาเอ่อคลอหากส่องประกายแห่งความสุข ขณะก้มมองโทรศัพท์ในมือ
“จี...” ผู้มาเยือนส่งเสียงเรียกเจ้าของห้องแผ่วเบา แต่คนถูกเรียกกลับสะดุ้งสุดตัว พาลโยนมือถือทิ้งอีกรอบ
ท่าทางแสนน่ารักนั้นทำให้พี่เป็ดหัวเราะขำ “โยนมือถือทิ้งทำไมน่ะ”
“มาได้ไง” เสียงเล็กร้องถาม
ผู้มาเยือนทรุดตัวลงนั่งกับเตียง ก่อนจะคว้ามือนิ่มมากุมไว้ “มาเอาคำตอบ”
น้องจีก้มหน้างุด หัวใจเต้นตึกๆ จนแทบจะดังกว่าเสียงเพลง
“พี่ขอโทษนะ...ยกโทษให้พี่ได้มั้ย” แสงจากหน้าจอโทรศัพท์ดับลง ทว่าพี่เป็ดกลับหยิบมันขึ้นมากดปลดล็อกใหม่แล้วยื่นให้เจ้าของ
อ้อมแขนอุ่นกระชับร่างเล็กเข้ามาหา จรดจมูกโด่งลงกับหน้าผากมนเบาๆ น้องจีมองหน้าจอที่มีสองปุ่มอยู่ข้างกัน ระหว่าง ‘accept’ กับ ‘hide’
“พี่เป็ดไม่อายเหรอ ถ้าไอ้นี่มันจะขึ้นโชว์ในเฟซอ่ะ” คนในอ้อมกอดถามคล้ายไม่แน่ใจว่าคนที่มีสังคมแบบพี่เป็ดจะยอมรับได้หรือ หากจะมีใครรู้ว่าคบอยู่กับเด็กผู้ชายแบบเขา
อีกฝ่ายหัวเราะพร้อมคำตอบ “ไม่เห็นจะอายเลย ดีซะอีก พอคนอื่นรู้ว่าจีไม่โสดแล้ว จะได้ไม่มีคนกล้ามาจีบ”
“ใครกันแน่ที่ชอบมีคนมาจีบ” น้องจีบ่นอุบ เพราะยังไม่ลืมบรรดาอดีตเด็กในสังกัดของพี่เป็ด ที่มักจะแวะเวียนมาโพสต์หน้าวอลล์อยู่เป็นประจำ
“ต่อจากนี้รับรองไม่มีอีกแน่” ใบหน้าคมซบลงกับลาดไหล่บาง
คนตัวเล็กหันขวับมาถามทันควัน “แน่ใจนะ!!”
“ครับผม!” แก้มนิ่มที่เคลียอยู่กับปลายจมูกโด่งถูกฝากรอยจุมพิตแผ่วเบาพร้อมคำสัญญานั้น
.
.
.
.
♥
Jeerawat G is in a relationship with Ped Witayakorn
Today
TBC.
มาตามสัญญา สำหรับส่วนขยายของตอนที่แล้ว
คนเขียนอยากจะพี่เป็ดว่า... มีแฟนเป็นเด็กน้อย ต้องคอยตามเทคโนโลยีนะคะ 555555
มีเรื่องหนึ่งที่กังวลเสมอเมื่อเขียนเรื่องนี้
คือเรามักจะเขียนอิงตามเหตุการณ์ที่เกิดรอบตัวจริงๆ มุขหลายมุขหยิบจับคำที่อยู่ในกระแสมาเขียนด้วย
ซึ่งของแบบนี้มาไวไปไว รวมถึงมือถือ แอพลิเคชั่น โซเชียลมีเดีย และอื่นๆ อีกมากมาย
ถ้าอีกสองสามปีคนอ่านกลับมาอ่านกัน นิยายเรื่องนี้คงเป็นศูนย์รวมของสิ่งตกยุคแน่ๆ T^T
ขอสอบถามคนอ่านที่อ่านนิยายมาหลายๆ ปี
เวลากลับไปอ่านนิยายที่เขียนถึงสิ่งหรือมุขที่เคยฮิตๆ กันสมัยก่อน รู้สึกแปลกๆ กันบ้างมั้ยคะ
(เรานึกถึงเวลาเปิดเอ็มวีเก่าๆ แล้วเห็นโทรศัพท์โนเกีย 3310 เงี้ย 555555)
ยังไงแสดงความคิดเห็นกันได้นะคะ เราจะได้นำไปปรับปรุงต่อไป
สุดท้ายนี้... อย่าลืมไปเยี่ยมชมเพจน้อยๆ ของเรากันนะ >.<
https://www.facebook.com/lykarfanpageเพิ่งมีสมาชิกครบ 100 คนหมาดๆ กำลังหาของขวัญมาให้ทุกคนอยู่ค่ะ
*อย่าเพิ่งรำคาญการแปะเพจเลยน๊า ตอนหน้าจะไม่แปะแว้ว แฮ่ๆ*
หัวข้อ: - GAYscale Magazine - กองบ(เ)ก(ย์)สุดป่วง! #แจ้งข่าววววว P.41 30/01/16 (อ่าน 349025 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก