บทพิเศษ
วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนวันแรกของชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ของต้องตาและไตเติ้ลครับ แต่ว่าวันนี้ผมไม่ได้เป็นคนไปส่งเด็กๆ เข้าห้องเรียนหรอกครับ ก็ด้วยเหตุผลบางประการ เนื่องจากว่าตอนนี้ผม....................................กำลังกล่อมเจ้าตัวเล็กอยู่...
ไม่ต้องสงสัยครับ ไม่ใช่ไตเติ้ลอย่างแน่นอน เพราะเจ้าตัวเล็กนี่ ผมเพิ่งคลอดออกมาได้แค่สองเดือนเอง.............อย่าตกใจไปครับ ผมท้องอีกแล้ว ถึงแม้มันจะเป็นไปได้ยาก แต่มันก็เป็นไปแล้ว ทุกท่านอยากรู้ใช่ไหมละครับ ว่าเจ้าตัวเล็กชื่ออะไร เอ๊ะ....ยังไม่บอกดีกว่า เจ้าตัวเล็กเป็นผู้ชายครับ ชื่อว่า..............น้องต้นข้าวครับ แน่นอนที่สุดว่าผมไม่ได้เป็นคนตั้งชื่อ ก็จะใครละครับ ถ้าหากไม่ใช่ไตเติ้ล เหตุผลของไตเติ้ลนะเหรอครับ ไตเติ้ลบอกว่า...
“ เติ้ลชอบกินข้าวต้ม ” งงใช่ไหมครับ ตอนแรกผมก็งง
“ ก็คุณครูบอกว่า ข้าวต้มทำมาจากต้นข้าวในนา ” นี่แหละครับเหตุผล ดีนะที่ไตเติ้ลไม่ชอบกินก๋วยเตี๋ยว ไม่อย่างนั้นก็คงต้องได้ตั้งชื่อว่า แป้งมัน ไม่ก็ มันสำปะหลัง กันแล้วละครับ
จริงๆ แล้วเรื่องที่ผมท้องได้นี่ ผมเองก็ไม่ได้ตกอกตกใจอะไรมากมายหรอกครับ แต่มันก็น่าตกใจไม่น้อยเลยละครับ สำหรับคนที่ไม่เคยได้รู้หรือได้เห็น
___________________________________________________________________________________________________
10 เดือนก่อนหน้านั้น
“ เนย์ท้องแล้ว...”
“ จริงเหรอพัต ไหนๆ ให้พ่อได้ดูหน่อย ” คุณพ่อที่กำลังปรี่เข้ามาจะเปิดเสื้อผมขึ้นเพื่อดูหน้าท้อง ก็โดนพัตมันจับมือเอาไว้แบบเร็ว
“ อะไรเจ้าพัต ให้พ่อดูหน่อยไม่ได้หรือไง ”
“ ไม่ได้ครับ เมียใครๆ ก็หวง พ่อห้ามดูนะ ” ไอ้บ้าพัตมันหวงแม้กระทั่งพ่อมันเองเว้ย
“ เฮ้ย นี่ฉันเป็นพ่อแกนะ จะมาหงมาหวงอะไรตอนนี้เล่า ”
“ ไม่ได้ครับ พ่อก็พ่อเถอะ ยังไงก็ผู้ชาย...พี่พุตก็ด้วย ห้ามนะ ”
“ นี่ให้พ่อกับพี่ดูหน่อยไม่ได้เหรอ พ่อเองก็อยากเห็นนะ ”
“ ไม่ได้ครับ ถ้าพ่ออยากดูก็ไปขอดูกับคุณแม่เอาสิ พี่เองก็ไปหาเมียแล้วก็ดูเอาเองเลย ”
“....................................” ทั้งห้องเงียบกริบเลยครับ
“ ม่าม๊า..............” ไตเติ้ลที่เพิ่งกลับมาจากโรงเรียนก็วิ่งปรู๊ดเข้ามาหาผม แต่ยังไม่ทันได้ปีนเก้าอี้ขึ้นมาหาผม พัตมันก็รีบจับอุ้มเอาไว้ก่อนแล้ว
“ ปะป๊า...จะไปหาม่าม๊า ”
“ อือ ไม่ได้ครับ ม่าม๊ากำลังท้องครับ ไตเติ้ลห้ามซนนะ ”
“ ท้อง....”
“ ก็แบบ...ไตเติ้ลกำลังจะได้มีน้องไงละครับ ”
“ น้อง..............เติ้ลจะมีน้องแล้ว ”
“ ใช่ครับ ”
“ น้องหญิง...น้องชาย ม่าม๊า ”
“ อ่า...ม่าม๊าก็ยังไม่รู้ครับ ” พอพัตปล่อยไตเติ้ลลงมา ไตเติ้ลก็ค่อยๆ เดินเข้ามาหาผม แล้วก็ค่อยๆ เอียงหัวลงมาซบหน้าท้องผมเบาๆ แล้วก็กอดผมเบาๆ ด้วย ผมว่าไตเติ้ลตอนนี้น่ารักมากๆ
“ น้องเติ้ลอยู่ในนี้เหรอ ” ไตเติ้ลเงยหน้าขึ้นมาถามผม แต่ก็ยังกอดผมอยู่
“ ครับผม ”
“ น้องเติ้ลอย่าดื้อนะ ” ไตเติ้ลพอได้คำตอบ ก็ก้มลงไปมองหน้าท้องผม แล้วก็บอกเจ้าตัวเล็ก ที่ยังไม่รู้ว่ามีรูปร่างอย่างไร ตอนนี้ทุกคนที่อยู่ในห้องก็ขำกันใหญ่เลย
“ ฮ่าๆ ไตเติ้ลหลานปู่ บอกตอนนี้น้องก็ยังไม่รู้เรื่องหรอกครับ รอให้น้องโตก่อนนะ ”
“ แล้วเมื่อไหร่น้องเติ้ลจะโตละ ”
“ อีก 8-9 เดือนโน่นครับ ”
“ เหรอ....งั้นเติ้ลจะรอน้องทุกวันเลย ”
...
แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าทุกอย่างจะราบรื่นเสมอไปครับ
“ คือหมออยากจะให้คุณพ่อกับคุณแม่เผื่อใจไว้ด้วยนะครับ เพราะว่าการที่ผู้ชายท้องได้นี่ มันก็เป็นไปได้ยากเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่การที่ตั้งท้องที่สองนี่...ขนาดผู้หญิงบางคนร่างกายยังรับสภาพไม่ไหว...”
วันนี้เรามาฝากครรภ์ครับ ตอนนี้ท้องได้สองเดือนเศษแล้ว เรามาฝากกับคุณอานพที่ทำคลอดไตเติ้ลให้ตั้งแต่ตอนนั้นครับ
“ แล้วอย่างนี้...เนย์กับลูกจะปลอดภัยไหมครับคุณหมอ ” พัตมันก็ถามคำถามที่ผมอยากถามมากที่สุดออกไป มันมีสีหน้าร้อนรนอย่างเห็นได้ชัด แต่มันก็ยังกุมมือผมแน่นขึ้นไปอีก คล้ายกำลังปลอบประโลมผมอยู่
“ บางที....กรณีนี้อาจจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ได้ครับ เพราะเนย์เองก็เป็นผู้ชาย ร่างกายก็เลยแข็งแรงกว่าผู้หญิง ทั้งเนย์และก็ลูกอาจจะปลอดภัยไม่มีปัญหาอะไรครับ...แต่อย่างไรก็ไม่ควรประมาทนะครับ ทุกคนควรดูแลอย่างใกล้ชิดเป็นพิเศษ และก็มาหาหมออย่างสม่ำเสมอนะครับ ”
“ แล้วเรื่องอาหารการกินละค่ะ ” แม่ก็เป็นฝ่ายถามขึ้นมา แม่เองพอรู้เรื่องก็ดีใจยกใหญ่ รีบพาทั้งพี่เมย์ พี่วัฒน์ พี่เวย์ และก็ต้องตามาหาทันที
“ ก็คงต้องดูแลเป็นพิเศษครับ และควรเน้นอาหารที่บำรุงเลือด กระดูก และก็ให้พลังงานสูงนะครับ งดพวกเนื้อติดมันต่างๆ อาหารสุกๆ ดิบๆ หรือไหม้เกรียมอย่างนี้นะครับ ”
หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาลได้ ทุกคนก็แทบจะอุ้มผมใส่เกี้ยวเข้ามาในบ้านกันเลยทีเดียว โดยเฉพาะไอ้พัตที่มันดูจะตื่นตัวมากเป็นพิเศษ แม้แต่ตอนกินข้าวมันก็แทบจะชิมก่อนทุกคำที่ผมจะเอาเข้าปาก หรือตอนอาบน้ำที่มันจะเข้ามาอาบพร้อมกันกับผม แม้มกระทั่งห้องนอนที่มันลงทุนจัดห้องข้างล่างใหม่ แล้วยังถอยเตียง ที่นอนอันใหม่มาด้วย ก็รู้อยู่หรอกว่ามันไม่ได้ดูแลผมตอนท้องไตเติ้ลแต่นี่มันก็ออกจะเกินไปหน่อย
“ พอแล้วพัต ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้ ไปทำงานได้แล้วนะมันสายแล้ว ” เช้านี้ก็เช่นกันครับ ที่ไอ้พัตมันคอยนั่งประคบประหงมผม หลังจากที่กลับมาจากส่งไตเติ้ลเข้าโรงเรียนเสร็จ มันก็มานั่งคุมผมกินข้าวเช้าอยู่ ส่วนผมนั้นก็ต้องนั่งๆ นอนๆ อยู่กับบ้านครับ เนื่องด้วยว่าทุกคนห้ามไม่ให้ผมเข้าออฟฟิศ แต่นั่นผมก็เข้าใจอยู่หรอกครับเพราะผมกำลังท้อง แต่ที่ไอ้พัตมันไม่ยอมเข้าออฟฟิศนี่สิ มันท้องกับผมด้วยหรือไง
“ สายนิดสายหน่อยไม่เป็นไรหรอกเนย์ ไม่มีใครกล้าไล่เจ้าของบริษัทออกหรอก ตอนนี้เนย์สำคัญที่สุดนะ รู้ไหม ” ก็มันเล่นพูดสะอย่างนี้ ผมหรือจะไปว่าอะไรได้อีก นอกเสียจากก้มหน้าก้มตากินอาหารเช้าสุดจะอลังการงานสร้างนี่ให้หมด อาหารเช้าของผมไม่ได้มีแค่อย่างสองอย่างเหมือนปกติ เพราะอาหารตรงหน้านี้มันมีมากเกือบสิบอย่างเข้าไปแล้ว และก็ไม่ใช่แค่มื้อเช้าเท่านั้น แต่มันเยอะขนาดนี้ทุกมื้ออาหาร และไหนจะของว่างยามสาย ยามบ่ายของวันอีก ทั้งผลไม้นมเนย จนตอนนี้น้ำหนักผมเพิ่มขึ้นตั้งสิบกว่ากิโลฯ เข้าไปแล้ว จนหมอต้องบอกให้ลดการกินลงบ้าง เพราะถ้าหากผมน้ำหนักเยอะเกินไปก็อาจจะเป็นอันตรายได้ นั่นแหละครับ พวกเขาถึงยอมเพลาๆ ลงบ้าง
“ แล้วไม่มีประชงประชุมกันหรือไง ”
“ พี่พุตเข้าแทนแล้ว เหลือแค่รอให้พัตเซ็นนั่นเซ็นนี่นิดหน่อยเอง ทีนี้พัตก็มีเวลามาดูแลเนย์อีกเยอะเลยละ ”
“ อึดอัด อุดอู้ อยากออกไปข้างนอกบ้าง ”
“ ไม่ได้นะ เกิดมีคนเดินมาชนแล้วล้มจะทำอย่างไรละเนย์ ไม่เอานะ อยู่บ้านนี่ละ ” แล้วผมก็ขี้เกียจจะเถียงกับมันต่อไปแล้วละครับ ก็วันๆ ไม่ได้ทำอะไรเลย นอกจากนอน กิน และก็ดูหนัง ดูทีวี อยู่แต่กับบ้านแค่จะเดินออกไปสนามหลังบ้าน พัตมันก็แทบจะให้คนสวนรื้อสนามหญ้า ตัดต้นไม้ทิ้ง เพราะมันกลัวว่าผมอาจจะเดินไปสะดุดอะไรเข้า และก็กลัวว่ากิ่งไม้จะหักมาใส่อีก ผมก็เลยจำต้องอยู่แต่ในบ้านนี่แหละไม่ออกไปไหน สบายดีอีกแบบ
__________________________________________________________________________________________________________
กลับมาที่ปัจจุบัน
ตอนเย็นทั้งต้องตาและไตเติ้ลก็รีบวิ่งเข้ามาหาผมและก็เจ้าตัวเล็กกันใหญ่ เป็นปกติไปแล้วที่ตอนเย็นต้องตาจะกลับมาพร้อมไตเติ้ล และตอนค่ำพี่วัฒน์ค่อยมารับกลับบ้าน ส่วนแม่เองก็อาทิตย์ละครั้ง สองครั้งถึงจะมาหาผมกับเด็กๆ
“ ม่าม๊า...น้องตื่นยัง ”ไตเติ้ลที่วิ่งมาถึงก่อนก็ค่อยๆ เดินมายืนข้างๆ เปลที่เจ้าตัวเล็กกำลังนอนหลับสบายอยู่
“ น้องนอนบ่อยจังเลยม๊า ” ต้องตาตามเข้ามาและก็ยืนอยู่ข้างๆ กับไตเติ้ล และก็พูดเสียงเบาๆ กับผม
“ ครับ แต่ถ้าน้องโตอีกหน่อย รับรองว่าดื้อกว่าต้องตากับไตเติ้ลแน่นอนครับ ”
“ ตาไม่ได้ดื้อนะม๊า...ใช่ไหมเติ้ล ”
“ พี่ตาดื้อ ” และก่อนที่จะเกิดสงครามขึ้นผมก็เลยต้องรีบห้ามทัพสะก่อนครับ
“ ไม่เอาครับ อย่าทะเลาะกันนะ เดี๋ยวน้องไม่รักนะครับ ”
“ อือ ก็ได้ ”
“ เอาละครับ ออกไปเล่นกับน้องกระต่ายดีกว่านะ น้องกระต่ายคิดถึงต้องตากับไตเติ้ลมากๆ เลยนะ ”
“ น้องกระต่าย ” พอได้ยินว่ากระต่าย ทั้งสองคนก็รีบวิ่งออกไปเล่นด้วย ตั้งแต่คุณพ่อซื้อมาตอนนั้น จนตอนนี้มันก็ออกลูกออกหลานกันเยอะแยะแล้วละครับ ส่วนผมก็อยู่เฝ้าเจ้าตัวเล็กนี่ต่อไป
“ แอ๊...แอ๊ ” ไตเติ้ลที่ตอนนี้กำลังนั่งบนเบาะให้น้องจับนิ้ว จับมือเล่นอยู่ ก็ไม่สนใจอะไรแล้วละครับ เพราะตั้งแต่เจ้าตัวเล็กตื่นมา ไตเติ้ลก็มานั่งเล่นกับเจ้าตัวเล็กไม่ไปไหนเลย
“ เนย์ ไปอาบน้ำได้แล้วครับ เดี๋ยวพัตดูต่อเอง ” พัตที่เดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมกับชุดนอนเต็มยศ หันมาเอ่ยกับผม ผมก็เลยรีบลุกเข้าไปอาบน้ำต่อทันที
“ ม่าม๊า... ” หลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จ ยังไม่ทันที่จะได้เช็ดผมให้แห้ง ก็ได้ยินเสียงไตเติ้ลร้องออกมาเสียงดังก็เลยรีบเข้าไปดู
“ พัต...ลูกเป็นอะไรนะ ”
“ ม่าม๊า...” พอออกมาดูก็เห็นว่าพัตมันเอาเจ้าตัวเล็กขึ้นไปนั่งบนท้องไตเติ้ลที่นอนแอ้งแม้งอยู่บนเบาะ ไอ้พัตก็ดูจะสนุกกับการจับเจ้าตัวเล็กขย่มไตเติ้ลอยู่ ส่วนเจ้าตัวเล็กเองก็ดูจะสนุกเหมือนกัน คงมีแต่ไตเติ้ลนี่แหละที่ดูจะไม่สนุกไปด้วย
“ แอ๊ อ๊า อ๊า...” เจ้าตัวเล็กก็ได้แต่ส่งเสียงร้องออกมาไม่กี่คำเท่านั้นเอง ผมเลยเข้าไปอุ้มเจ้าตัวเล็กขึ้นมา เพราะดูท่าว่าไตเติ้ลคงจะจุกไม่น้อยทีเดียว
“ พัตมึงก็นะ...ไปแกล้งไตเติ้ลดูสิ หน้างอหมด ” ไตเติ้ลที่ลุกขึ้นได้ก็นั่งหน้างอใส่ไอ้พัต ไม่นานก็ลุกมาเกาะข้างๆ ผม เกาเท้าน้องเล่นอยู่
“ ปะป๊าอะ แกล้งเติ้ล ”
“ โอ๋ๆ ปะป๊าขอโทษครับ อย่าโกรธปะป๊านะ ” ไอ้พัตเองมันก็รีบมาง้อไตเติ้ล แต่ดูท่าว่าไตเติ้ลจะยังไม่หายงอน
“ อะ เดี๋ยวปะป๊ามีรางวัลให้ ” ไตเติ้ลหันขวับไปเลย ผมตอนนี้ที่ค่อยๆ กล่อมเจ้าตัวเล็กอยู่ก็เลยไม่ค่อยได้สนใจอะไรมากนนัก
“ อะไรอะปะป๊า ”
“ แต่ต้องสัญญาก่อนนะว่าจะหายงอนปะป๊า ”
“ อือ..ก็ได้ ”
“ มานี่ๆ..............................” แล้วมันก็กระซิบอะไรไม่รู้ แต่ที่รู้ๆ คือตอนนี้ผมรู้สึกเสียวสันหลังวาบๆ หวังว่ามันคงไม่คิดอะไรแผลงๆ หรอกนะ
“ อือๆ...เอาๆ ” พอพัตมันกระซิบจบ ไตเติ้ลก็ปรบมือใหญ่ แล้วแถมยังทำท่าดีอกดีใจแบบโอเวอร์สะด้วย
“ พัต...มึงบอกอะไรไตเติ้ล ”
“ แหะๆ ” มันหัวเราะแบบนี้ ผมว่าผมคงมีลางไม่ดีแล้วละครับ ผมก็เลยอุ้มเจ้าตัวเล็กไปวางไว้ในเปล ไตเติ้ลก็รีบวิ่งเข้ามาไกวทันที
“ บอกมานะ...ไม่อย่างนั้นก็นอนข้างนอก ”
“ ก็ๆ....”
“ พัต...1………2………………”
“ บอกแล้วๆ ครับ...ก็คือว่า.........................” พอฟังที่มันก้มมากระซิบผมจบ ผมก็แทบจะปรี๊ดแตกทันทีครับ
“ ไอ้พัต..........”
“ โอ้ย...” ก็มันดันไปบอกไตเติ้ลนะสิว่า ‘ พัตจะทำน้องให้ไตเติ้ลอีกสองคน ’ผมก็เลยลงโทษมันด้วยการบิดหูหนักๆ ไปทีหนึ่ง
“ หึ........” ผมก็หันหลังเดินเข้าไปหาไตเติ้ล ที่ตอนนี้หันมายิ้มให้ผมแบบมีเลศนัย ผมเลยหิ้วไตเติ้ลมาให้ไอ้พัตที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ประตู แล้วก็ดันพวกมันสองคนออกนอกห้อง
“ เนย์ อะไร...”
“ ม่าม๊า...”
“ ราตรีสวัสดิ์ ฝันดีนะ...แล้วก็ห้ามเสียงดังละ เดี๋ยวต้นข้าวตื่น ” พวกมันสองคนอ้าปากค้าง ตอนที่ประตูกำลังปิดลงพร้อมกับที่ผมลงกลอนเรียบร้อยแล้ว
_________________________________________________________________________________________________________
ณ โซฟากลางบ้านในเวลาเช้าตรู่
“ ปะป๊าทำไมเราต้องนอนโซฟาละ ”
“ ก็ม่าม๊าไม่ให้เรานอนในห้องด้วยนี่ครับ ”
“ แต่ว่าปะป๊า...”
“ อะไรครับ ”
“ ปะป๊าก็มีอีกห้องที่อยู่ข้างบนนี่ ทำไมไม่ขึ้นไปนอนบนนั้นละ ”
“ **** o_O **** ”
End Special Part_____________________________***_________________________________________________________
มาแบบซิลๆ หลังจากกลับมาถึงห้องก็นอนต่อทันที แต่ยังไม่ทันได้หลับก็ต้องรีบตื่นขึ้นมา เพราะว่า เสื้อผ้ายังไม่ได้ซักสักตัว เฮ้อ
สุขสันต์วันปีใหม่ ร่ำรวย สวย หล่อ สุขภาพร่างกาย แข็งแรงกันถ้วนหน้า โชคดีมีชัย ตลอดปี และก็ตลอดไปครับ
หัวข้อ: ม่าม๊าฮับ...ปะป๊าอยู่ไหน ? ** จบแล้ว ** บทพิเศษ หน้า 60 [01/01/2556] (อ่าน 749421 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก