ผมมองของที่อยู่ตรงหน้าอย่างสงสัย ก่อนจะมองไอ้ดิวที่หันไปผสมอะไรบางอย่างใส่หม้อขนาดเล็ก ผมลอบถอนหายใจออกมา
แล้วมันทำยังไงล่ะวะ กูเคยแต่ร่อนเครื่องบินกระดาษเล่น...
“ทำแบบนี้” ไอ้ดิวหันมาบอกผม เพราะคงอ่านสีหน้างงที่แสดงคำถามออกมาได้ ผมมองท่าทางของไอ้ดิวพลางพยักหน้ารับรู้ “เคาะเบาๆ เดี๋ยวแป้งฟุ้ง” พูดตจบไอ้ดิวก็ส่งคืนให้ผมทำต่อ
ไม่ง่ายอย่างที่คิดจริงงๆด้วย..
ผมบ่นขึ้นในใจ ในเมื่อแป้งเค้กที่กำลังร่อนโดยเลียนแบบท่าทางของไอ้ดิวเมื่อครู่นี้กำลังฟุ้งกระจาย ผมขมวดคิ้วก่อนจะเริ่มหาจังหวะและผ่อนแรงของตัวเองลง มันคงไม่ยากเกินความสามารถผมใช่ไหมครับ
“แบบนั้นแหละ พอแล้วล่ะ” ไอ้ดิวหันมาบอกผมอีกครั้ง ก่อนจะยิ้มออกมา แล้วหันไปยกหม้อที่ตั้งไฟเมื่อครู่มาไว้บนโต๊ะ “มึงชอบสีอะไร”
“สีเหลือง ทำไมวะ” ผมตอบ ก่อนจะมองไอ้ดิวที่เดินไปหยิบสีผสมอาหารออกมาดู พร้อมเริ่มละลายสีผสมอาหารใส่ถ้วยเอาไว้ “มึงชอบสีฟ้าเหรอ”
“อืม เอาแค่สองสีก็พอเนอะ” ไอ้ดิวบอก ก่อนจะหันมายิ้มบางให้ “แมลงปอมึงหน้าขาวว่ะ”
ผมเลิกคิ้วขึ้น ก่อนจะผงะไปเล็กน้อย เมื่อไอ้ดิวหยิบผ้าเช็ดหน้าของตัวเองมาเช็ดให้ ผมกะพริบตาสองสามที ก่อนจะเริ่มรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองกำลังเต้นเร็วขึ้น ผมจับมือที่กำลังเช็ดแก้มที่เปื้อนแป้งสีขาวให้ออกห่าง
“มึงไม่ต้องเช็ดหรอก เดี๋ยวกูไปล้างหน้าดีกว่า” ผมบอกก่อนจะมองสายตาคมเช้มที่มองผมด้วยประกายบางอย่าง “แปบเดียวสะอาด”
“ถ้าทำแบบนั้นก็ไม่โรแมนติกดิ” ไอ้ดิวตอบกลับ พร้อมกับส่งยิ้มมาให้ ผมเม้มปากของตัวเองก่อนจะปล่อยให้คนตรงหน้าทำตามใจของตัวเอง
บ้าเอ๊ย! ทำไมมันร้อนแบบนี้วะ
:|– ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: …
“เรียบร้อย รออีกประมาณสิบห้านาที” ไอ้ดิวบอกก่อนจะหันมาเก็บล้างภาขนะที่ไม่ได้ใช้งาน ผมยืนมองอดจะเข้าไปดูที่เตาอบใกล้ๆไม่ได้ เมื่อเห็นเนื้อแป้งสีขาวกำลังพองขึ้น
“สุดยอดเลยว่ะ”
ถ้ามีคนบอกว่าไอ้ดิวทำขยมได้เนี่ย ผมคงไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ เพราะดูจากท่าทางของมันแล้วน่าจะพวกคุณชายที่เอาแต่หายใจและเสนอใบหน้าหล่อพร้อมกับรอยยิ้มของมันไปวันๆ แต่พอมาได้เห็นแบบนี้แล้ว ผมก็อดจะรู้สึกทึ่งผสมปลาบปลื้มขึ้นมาเล็กน้อย
“น่ากินเลยใช่ไหม” ไอ้ดิวหันมาบอกผม พลางล้างถ้วยไปด้วย “เดี๋ยวพอเสร็จแล้วพักไว้ให้มันเย็นแปบนึง แล้วค่อยมาแต่งหน้ากันต่อ”
“อืม” ผมพยักหน้ารับ พลางมองเค้กในถ้วยที่กำลังพองโตแล้วค่อยๆกลายเป็นสีน้ำตาลอ่อน “แล้วมึงใช้อะไรแต่งหน้าคักวะ”
“ก็ครีมที่กูทำไว้ไง” ไอ้ดิวบอก ก่อนจะย่อตัวลงข้างๆผม “มึงชอบหรือเปล่า”
ผมพยักหน้ารับ ก่อนจะละสายตาจากคักในเคาอบตรงหน้า แล้วหันไปมองคนที่ถามขึ้นแทน นัยน์ตาสีดำที่สบมองกับผมนั้น ทำให้ผมต้องเบือนหน้าหนีก่อนจะยืนขึ้นเต็มความสูงอีกครั้ง พร้อมกัยไอ้ดิวที่ยืนขึ้นด้วยเหมือนกัน
“มึงชอบทำขนมเหรอวะ”
“อืม ชอบกินด้วย” ไอ้ดิวตอบ ก่อนจะหันมาเช็ดโต๊ะต่อ
“แบบนี้มึงคงตั้งใจจะไปเชฟต่อเลยหรือเปล่า”
“ไม่หรอก ยังไงก็มีธุรกิจที่บ้านให้ทำต่อ” ไอ้ดิวตอบด้วยทำเสียงเรียบเรื่อย “ไม่แน่อาจจะเปิดเล่นๆสักร้าน แล้วให้มึงดูแลดีหรือเปล่า”
“ตอนนั้นกูคงไม่ว่างไปดูแลร้านของมึงหรอก” ผมตอบก่อนจะยิ้มออกมา ไอ้ดิวหัวเราะรับ
“แต่ตอนไหนกูก็มีเวลาดูแลมึงอ่ะ” ไอ้ดิวตอบพลางมองหน้าของผม ผมหลบหน้ามันเล็กน้อย พร้อมกับเสียงทุ้มที่ดังขึ้นอีกครั้ง “แมลงปอคิดไปถึงไหนแล้ว”
“คิดอะไร” ผมตอบเสียงแผ่ว เริ่มรู้สึกว่าหน้าของตัวเองยังแดงอยู่ ผมคงไม่มีวันชินกับการถูกไอ้ดิวมันจีบแบบนี้ใช่ไหมเนี่ย
“เรื่องของกูไง” ไอ้ดิวตอบ ก่อนจะเดินมายืนข้างๆ ผมเลื่อนสายตาจากเตาอบที่กำลังฉายภาพคัพคักที่กำลังถูกอบ พร้อมกับกลิ่นหอมของมัน ไอ้ดิวหันมาหาผมอีกครั้ง “กูจะรุกฆาตแล้วนะ”
“ฮะ?”
ไอ้ดิวส่งยิ้มบางให้ผม โดยไม่ได้พูดอะไรอีก ผมขมวดคิ้วพยายามคิดตามที่มันพูด แต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าไอ้หน้ายิ้มมันหมายถึงอะไรกันแน่ ก่อนที่ไอ้ดิวจะเดินไปเปิดเตาอบ พร้อมกับคัพเค้กที่อบเสร็จจะอวดโฉมในสายตาของผม
:|– ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: …
“หอมว่ะ” ผมบอก พร้อมกับมองคัพเค้กหกชิ้นที่อยู่ตรงหน้า
“รอให้เย็นกว่านี้หน่อย” ไอ้ดิวบอก ก่อนจะหันไปเตรียมครีมใส่หลอดแต่งหน้าเต้ก
“มึงทำเป็นด้วยเหรอ” ผมถามอย่างแปลกใจ
“เป็นสิ เคยใช้ตอนทำเล่นที่บ้านน่ะ”
หลังจากที่ไอ้ดิวเช็คดูว่าคัพเค้กเนื้อนุ่มตรงหน้าพร้อมที่จะได้รับการตกแต่ง ไอ้ตัวดีก็เริ่มละเลงเนื้อครีมเป็นชั้นคล้ายไอศกรีมอย่างชำนาญ
“มึงเทพว่ะ” ผมหยิบชิ้นค้กที่ได้รับการตกแต่งเสร็จแล้วมาดูด้วยความสนใจ ไอ้ดิวหัวเราะรับก่อนจะอมยิ้มออกมา
“อยากลองไหม”
“ไม่เอา เดี๋ยวกูทำเละ” ผมผฏืเสธแบบไม่ต้องคิด ผมไม่ค่อยถนัดอะไรแบบนี้ครับ
“ไม่หรอก เอาไปลองดิ” ไอ้ดิวพูดพลางส่งหลอดครีมสีเหลืองมาให้ ผมลังเลเล็กน้อย ก่อนจะสูดลมหายใจแล้วมองไปยังคัพเค้กอีกชิ้นที่วางอยู่ตรงหน้า ผมหันไปมองคนที่ยืนข้างกันอีกครั้ง “แน่ใจหรือวะ”
“อืม ไม่เป็นไรหรอก ครั้งแรกนี่”
ผมพยักหน้ารับ ก่อนจะรู้สึกแปลกใจ เมื่อพบว่ามันไม่ได้ยากอย่างที่คิดไว้ แต่เนื้อครีมที่ออกมาก็เหมือนก้อนอะไรบางอย่างที่นิยามรูปทรงออกมาไม่ได้
“ครั้งแรกก็ประมาณนี้แหละ” ไอ้ดิวบอก ก่อนจะหยิบคัพเค้กที่ผมเพิ่งแต่งหน้าเป็นครั้งแรกขึ้นมาพิจารณา “อืม มันเป็นศิลปะ”
“กูห่วยเรื่องศิลปะ” ผมบ่นก่อนจะถอนหายใจ ผมไม่มีพรสวรรค์ทางด้านนี้เลยครับ วาดอีกอย่างเพื่อนกลับมองว่าเป็นอีกอย่างตลอด
“เรื่องนั้นช่างมันเถอะ” ไอ้ดิวตอบอย่างไม่เห็นว่าเป็นเรื่องสำคัญ ก่อนจะส่งคืนให้ผม “ลองกินดู เค้กที่มึงทำเองชิ้นแรก”
ผมยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะรับชิ้นคักขนาดกะทัดรัดตรงหน้า แล้วกัดลงบนเนื้อครีมและก้อนแป้งนุ่มน่าทาน ผมตาโตขึ้นเล็กน้อย เมื่อพบว่ามันอร่อยกว่าที่คิดไว้
“เป็นไงบ้าง”
“อร่อย มึงลองดิ” ผมบอกอย่างดีใจ ก่อนจะยื่นค้กในมือให้มันชิม ไอ้ดิวส่งยิ้มมาให้ผมเล็กน้อย ก่อนจะจับมือของผมเอาไว้ แล้วกัดคักจากมือของผม
“อืม กะไว้แล้วว่าต้องอร่อย”
ผมอมยิ้มขึ้นมา ก่อนจะเอามือของตัวเองที่ถูกไอ้ดิวจับเมื่อครู่กลับมาที่เดิม ผมเม้มริมฝีปากก่อนจะลอบมองใบหน้าขาวที่กำลังอมยิ้มมองผมอยู่เช่นเดียวกัน ก่อนสายตาไม่รักดีจะเลื่อนไปมองที่ริมฝีปากที่เปื้อนครีมของไอ้หน้ายิ้ม
“เลอะปากน่ะ” ผมบอก ก่อนจะชี้บอกตำแหน่ง ไอ้ดิวเลิกคิ้วขึ้น ก่อนจะแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปาก ผมมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกที่สั่นไหว
“ยังไม่หมดเหรอ” ไอ้ดิวถามอย่างสงสัย ก่อนจะใช้นิ้วโป้งไล่เช็ดที่ริมฝีปาก
“เปล่า หมดแล้ว” ผมบอก ก่อนจะหันหน้าหนีแล้วยกคัพเค้กที่ตัวเองถือไว้มากัดคำใหญ่
ทำไมถึงได้อยากจูบมันขึ้นมาด้วยวะ!
:|– ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: …
ผมกับไอ้ดิวเดินออกจากชมรมเบเกอรี่ในเวลาหกโมงเกือบจะครึ่งครับ โดยคัพเค้กที่ทำกันไว้แบ่งกันคนละสามชิ้น นอกจากชิ้นที่ผมแต่งหน้าแล้ว ชิ้นอื่นๆก็ยังเป็นแค่เค้กธรรมดา ซึ่งไอ้ดิวบอกว่าให้แต่งหน้าเค้กอีกทีที่บ้านของผมจะได้ไม่เละกลางทาง
ผมเดินออกจากโรงเรียนราวกับติดปีก ผมรู้สึกเบาสบายอย่างบอกไม่ถูก ตอนนี้ในมือของผมมีเพียงคัพเค้กอีกสี่ชิ้นที่อยู่ในกล่อง ส่วนของอื่นๆไอ้ดิวเป็นคนถือครับ
ไม่นานพวกเราก็เดินมาถึงอีโคคาร์สีดำเจ้าประจำแล้วล่ะครับ ไอ้ดิวเอาของเก็บไว้ที่เบาะหลังของรถ ผมก็เข้าไปนั่งที่นั่งข้างคนขับ ทว่าหลังจากที่รถเคลื่อนตัวได้ชั่วครู่เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น ผมหันไปมองเจ้าของ ในเมื่อเสียงที่ได้ยินนั้นไม่ใช่เสียงโทรศัพท์มือถือของผม
“แมลงปอรับให้หน่อย กูขับรถอยู่” ไอ้ดิวว่า ก่อนจะส่งโทรศัพท์มือถือราคาแพงมาไว้บนตักของผม
“เฮ้ย จะดีเหรอวะ” ผมบอกอย่างไม่แน่ใจ
“ไม่เป็นไรหรอก รับสายเถอะ” ไอ้ดิวตอบก่อนจะหมุนพวงมาลัยเลี้ยวรถออกจากซอยหน้าโรงเรียน ผมถอนหายใจ ก่อนจะหยิบอุปกรณ์สื่อสารเจ้าปัญหามาดู แล้วขมวดคิ้วขึ้น เมื่อเห็นภาพที่เคยผ่านตามาก่อน ไม่ต่างจากปรากฏการณ์เดจาวูสักเท่าไหร่
ยายนี้อีกแล้วเหรอวะ!
“กดรับดิ” ไอ้ดิวร้องบอก เมื่อเห็นว่าผมเอาแต่จ้องโทรศัพท์มือถือของมัน ผมถอนหายใจก่อนจะกดรับ แล้วยื่นไปจ่อหูคนขับรถที่นั่งอยู่ข้างกัน
“แล้วไปทำอะไรครับ”
ผมหันไปมองใบหน้าด้านข้างที่กำลังทำหน้าสงสัยออกมา พร้อมกับเสียงทุ้มที่กรอกใส่โทรศัพท์มือถือ ก่อนไอ้ดิวจะหันมามองผมเล็กน้อย ผมเองก็มองมันเหมือนกันแถมยังมองอย่างเอาเรื่องด้วย
“ถ้าอย่างนั้นต้องรอก่อน เดี๋ยวพี่ไปรับครับ”
ผมชักสีหน้าใส่ ไม่รู้หรอกครับว่าคุยเรื่องอะไรกัน แต่ที่บอกว่าจะไปรับเนี่ยผมก็หงุดหงิดแล้ว ทำไมยายนี้ต้องเข้ามาช่วงนี้ด้วยวะ
ตอนที่ผมกำลังหนีไอ้ดิว ยายนี่มันไปอยู่ที่ไหน!
“เสร็จยัง กูเมื่อย” ผมบ่นออกมา ไอ้ดิวพยักหน้าหงึกหงักพลางใช้สายตามองผมเป็นระยะ ผมหดมือกลับก่อนจะกดวางทันที เสียงเพลงสากลหวานหูที่ผมฟังไม่ค่อยรู้เรื่องยิ่งทำให้ผมมไม่สบอารมณ์มากกว่าเดิม ถึงไม่อยากจะสนใจให้เสียอารมณ์ แต่มาได้ยินชัดๆแบบนี้ ผมก็ไม่อาจจะห้ามความอยากรู้ของตัวเองเอาไว้ได้ “แล้วมึงต้องไปรับใครวะ”
“เอ่อ... คนรู้จัก”
“ที่ไหน” ผมถามเสียงแข็ง พลางมองหน้ามันอย่างจับผิด ไอ้ดิวหันมาสบตากับผมครู่เดียวก่อนจะเบือนหน้าไปมองทางเบื้องหน้า
“ที่ห้างน่ะ” ไอ้ดิวตอบ ก่อนจะถอนหายใจออกมา “เดี๋ยวกูไปส่งมึงที่บ้านก่อน”
“ไม่ต้อง” ผมบอกอย่างหงุดหงิด “เดี๋ยวกูไปด้วย”
“มึงจะไปด้วย?”
“ทำไม กูไปไม่ได้?”
“เปล่า ไปได้ครับ” ไอ้ดิวบอก พลางถอนหายใจออกมาอีกครั้ง “แล้วมึงไม่อยากกลับบ้านก่อนหรือไง”
“ไม่เป็นไร ไหนๆก็กลับเย็นแล้ว ช้ากว่านี้สักหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอก”
“ตามใจมึงแล้วกัน” ไอ้ดิวตอบในท้ายที่สุด
ทำไมเวลาที่ผมกำลังจะมีความสุข จะต้องมีมารมาผขญทุกทีสิน่า...
TBC :|– ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: …
NOTE :::มาต่อแล้วจ้า แฮะๆ มันกำลังจะกลายเป็นนิยายรายเดือนอยู่แล้วจ้า จากที่กะว่าจะลงจันทร์หน้าก็แอบมาลงที่ทำงานได้ก่อน อิอิ
ตอนนี้หวานไหมคะ แหมๆม่รู้ว่าอ่านกันแล้วเป็นยังไงบ้าง แต่คนเจียนคิดว่า ดิวแม่งโคตรอ่อย ฮ่าๆ ส่วนแมลงปอก็เริ่มจะสาวแตก กร๊ากกก แต่ก็น่ารักอ่าน้า แต่งไปก็เขิยไป
สามารถแนะนำและติชมได้เช่นเคยค่ะ ถึงจะลงช้าแต่อย่าเพิ่งทิ้งกันไปน้า
ขอบคุณที่ติดตามกันจนถึงตอนนี้
ปล. ตอนหน้าก็จะเจอผู้หญิงคนนั้นแล้วล่ะคะ (บางคนอาจจะรู้หรือเดาไปแล้ว แต่แมลงปอยังไม่รู้นี่หว่า อิอิ)
ช่วยติดตามกันด้วยนะคะ ขอบคุณรอบที่สอง อิอิ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
