(5)
"เห้ยยย ไอ้มอส พวกกูซื้อเหล้ามาเลี้ยง อารมณ์ดีรึ...." อ๊าาาาา แย่แล้วเพื่อนมอสมา จะดีใจหรือเสียใจดีเนี่ย
"...ยัง" เพื่อนมอสค้างเลยครับ น่าอายยยย ดันมาเห็นตอนโดนมอสโอบพอดี ซึ่งมอสก็ยังไม่ปล่อยผมด้วย
พวกเค้าสามคนยืนค้างพูดไม่ออก พวกผมก็พูดไม่ออก
1
2
3
"เห้ยยยย" พวกเขาประสานเสียงกันอุทานดังลั่นห้อง โอยย ไม่ไหวแล้ว อยากแทรกแผ่นดินหนี
"นี่พวกมึงเข้าห้องคนอื่นไม่รู้จักเคาะประตูฮะ!!!" มอสเองก็คงอาย หน้ามอสแดงมากเลย แต่ก็ยังไม่ปล่อยผม ผมเลยต้องดันตัวเองออกมา ดูเหมือนเขาจะเพิ่งได้สติเลยยอมปล่อยผมแต่โดยดี
"มึงนั่นแหละไม่รู้จักล็อคประตู แล้วนี่เหรอคือวิธีการแก้แค้นของมึง"แก้แค้นอะไร
"ไอ้มอสแม่งเป็นเกย์ว่ะ ฮ่าๆๆๆๆ" โหย แต่ละคนชักดิ้นชักงอ ว่าแต่มอสจะโกรธไหมนะ ผมเลยหันไปมองพบว่ามอสไม่โกรธแฮะ
"ส่วนไอ้ก้องมึงเสร็จมันไปแล้วล่ะเซ่ ฮ่าๆๆๆๆ ดันมาเป็นรับไอ้มอสซะได้"
"ไม่ใช่นะ!!!" อายๆๆๆๆ ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว แต่อยู่ๆมอสก็กันผมให้ไปอยู่ข้างหลังเขา
"ถ้าอยากอยู่ที่นี่ พวกมึงก็เลิกว่าไอ้ก้องแล้วหุบปากหมาๆของพวกมึงไปซะ!!"
"......." แล้วทุกคนเงียบจริงๆด้วย นี่เหมือนว่ากำลังปกป้องผมอยู่ รู้สึกแปลกๆ รู้สึกว่ามอสแมน
เห้ยยย ไม่ใช่แล้ว นี่ผมคิดอะไรอยู่เนี่ย เราห้ามหลงกลนะ
"ครับๆ เห้ย พวกเรา เอาของไปวางกันเถอะ" คนหนึ่งพูดจบ ที่เหลือจึงพากันเดินเข้ามาล้อมวงกันกลางห้อง ผมกับมอสเลยต้องพากันหลบ
"เอ่อ ไปแล้วนะ" ผมพูดเบาๆกับเขาก่อนจะก้าวขาออกมา
"ไม่ได้ มึงต้องอยู่กินกับพวกกู" ว่าแล้วต้องพูดแบบนี้ มอสกำข้อมือผมไว้ซะแน่นเลย
"แต่กูกินเหล้าไม่เป็น"
"อะไรของมึงเนี่ย อะไรจะอินโนเซนส์ขนาดนั้น แม่ง ขัดใจกูจริง" อะไรของมันเนี่ย ผมผิดรึไงที่ไม่กินเหล้า
"งั้นมึงชอบกินอะไร เดี๋ยวกูไปซื้อให้" เอ่อ นี่ต้องการให้ผมอยู่ขนาดนั้นเลยเหรอ
"ไม่ต้องลำบากหรอกนะ"
"ระหว่างที่มึงมากินที่ห้องกู กับกูไปกินที่ห้องมึง มึงจะเอาอะไร" เห้ย ตัวเลือกอะไรของมันเนี่ย เอาไงดี ถ้าอยู่นี่มอสคงไม่กล้าทำอะไรผม ถ้าห้องผม ผมคง.... อึ๋ย ไม่ๆๆๆๆ
"งั้นกูมากินนี่ก็ได้"
"ฮ่าๆๆๆ ดีมาก เดี๋ยวกูไปซื้อมาให้นะ เอาอะไรล่ะ" อารมณ์ดีขึ้นมาเลยแฮะ มอสอารมณ์ดีเนี่ยดูดีจัง
"เอาชามะนาว"
"แล้วขนมล่ะ" ขนมเหรอ อืม เอาอะไรดี
"พวกมึงก็ไปด้วยกันซะเลยเซ่ มัวแต่ถามกันอยู่ได้ ปล่อยไอ้ก้องไว้กับพวกกูระวังนะโว้ยยยยย ฮ่าๆๆๆ" ลามกกันทั้งแกงค์
"เออ จริงของมัน มึงยิ่งน่าจับกดอยู่ ป่ะ ไปกับกู" อ่า หน้าชาครับ มาพูดแบบนี้แบบหน้าจริงจังได้ไงเนี่ย เห็นผมเป็นอะไร
"อืม..." แต่ก็เลือกไปกับมอสเพราะรู้สึกปลอดภัยกว่า
ที่ร้านสะดวกซื้อ....
"ก้อง ชามะนาวเอายี่ห้อไหน"
"อะไรก็ได้"
"ไม่ บอกมา กูไม่ชอบคิด" โห ความขี้เกียจของมัน
"อันที่ใกล้ๆมือนั่นล่ะ" พูดจบ มอสจึงหันไปหยิบลงตะกร้า แต่เอ๊ะ ทำไมหยิบมาสองขวด
"กูกินขวดเดียวก็พอแล้ว"
"อีกขวดนึงมันของกู วันนี้กูจะไม่กินเหล้ากันมึงหนี" ร้ายกาจเกินไปแล้ว จริงๆ ยังไม่ได้คิดเรื่องหนีเลย จะว่าไปทำไมไม่คิดนะ
"ปล่อยๆกูไปบ้างไม่ได้เหรอไง" ผมมองมันกำลังหยิบถุงขนม เห้ยๆๆ กะกินถึงปีหน้าเลยเรอะ
"แล้วมึงจะอยู่กับกูบ้างไม่ได้เหรอไง" มอสมองหน้าผมนิ่ง คำพูดที่ดูเหมือนอ้อนวอนนี่มันอะไรกัน อยู่ๆใจผมก็เต้นขึ้นมา ตั้งแต่ที่ห้องแล้ว นี่ผมเป็นอะไร ทำไมๆๆ
"ไอ้ก้อง มึงจะเอาขนมอะไร" เสียงมอสทำให้ผมตื่นจากภวังค์ มอสกำลังมองหน้าเพื่อรอคำตอบจากผม ไม่นะ อย่ามองได้มั้ย
"มึงนี่คิดนานจังวะ หงุดหงิด!!" เอ่อ ใจเย็นเป็นบ้างไหมเนี่ย
"กินกับมอสนั่นแหละ ในตะกร้าก็เยอะแล้ว"
"เหรอ มึงจะกินกับกูเหรอ โอเค งั้นกูไปจ่ายเงินก่อนนะ" มอสยิ้มให้ผมก่อนจะเดินไป อีกแล้ว ใจเต้นอีกแล้ว ผมค่อยๆนำมือไปแตะที่อก มันกำลังเต้นแรงอย่างกับจะหลุดออกมา นี่ผมคงจะกำลังรู้สึก...ชอ...บ ใช่ไหม รู้สึกกับคนที่แกล้งตัวเอง สมองเราคงจะมีความกพร่องอยู่แน่ๆ เราแค่ได้เห็นอีกมุมนึงของมอสต่างหาก ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้นหรอก
ผมค่อยๆเงยหน้า มองไปที่แผ่นหลังของคนที่กำลังรับเงินทอน เขาหันมาแล้วยิ้มให้ผมพลางกวักมือเรียก ไอ้มอส ยิ้มบ่อยไปแล้วนะ เสียคาแรกเตอร์กันพอดี ตอนแรกมาโหดไม่ใช่เหรอแล้วทำไมตอนนี้ถึงได้ยิ้มให้ใจเต้นด้วย โอยยย รู้สึกระบบหายใจขัดข้อง
....
......
........
"ก้อง!! เป็นอะไร ไม่สบายเหรอเปล่า" มอสตอบเขย่าร่างผมเบาๆ วันนี้ผมเหม่อบ่อยเกินไปแล้ว
"กูไม่ได้เป็นอะไรหรอก ถ้าเสร็จแล้วก็กลับเถอะ"
"แน่นะ ไม่งั้นกูจะได้ซื้อยา"
"อืม" นี่มันมอสเวอร์ชั่นใหม่อย่างสมบูรณ์แบบแล้วจริงๆ
"ไม่ดีกว่า กูจะซื้อเผื่อมึงอาการไม่ดี รอเดี๋ยวนะ อ่ะ ฝากถุง " ผมเห็นมอสหยิบสารพัดยาไปจ่ายที่เคาต์เตอร์ นี่มันเป็นห่วงผมมากหรือเวอร์กันแน่ ไม่นานมอสก็มาคว้าถุงจากมือผมไปถือ รู้สึกอย่างกับคนรักกันเลย
"มอส แปลกๆนะ" ผมลองพูดเพื่อดูปฏิกิริยาของมัน มันหยุดเดินครับ มอสจะทำอะไรผมเหรอเปล่า ตรงนี้มันก็มืดๆด้วย
"ก็เพื่อให้มึงรู้สึกไง รู้สึกหรือยัง" ไม่ยอมเดินต่อเลย
"รู้สึก...อะ..ไร" อย่ามาคาดคั้นกันเลยนะมอส
"ที่กูทำเพื่อมึงเล็กๆ น้อยๆ แต่ก็อยากให้เห็นว่ามันสำคัญบ้าง" นี่พูดอะไรออกมา
"รู้ตัวรึเปล่าว่าพูดอะไรออกมา ไม่สบายใช่ไหม" มอสส่ายหัวน้อยๆก่อนจะเงยหน้ามาหาผม
"กูมีสติดี รู้ว่าพูดอะไรออกไป รู้ไหมว่ากูพยายามอยู่" มันชักเครียดเกินไปแล้ว
"พยายามอะไร..."
"กลับกันเถอะ" มอสถอนหายใจครั้งนึงก่อนจะเดินนำหน้าไป เล่นเอาผมทำอะไรไม่ถูกเลย ปัญหาแบบนี้ทำไมผมถึงแก้ไม่ได้
"ก้อง" เสียงของเขาทำให้ผมสะดุ้งและผมทำได้เพียงเดินตามหลังไปอย่างเงียบๆ
เราสองคนไม่ได้คุยอะไรกันตลอดทางจนมาถึงหน้าห้อง ได้ยินเสียงพวกที่อยู่ข้างในกำลังเสียงดังลอดออกมา พอมอสเปิดประตูออกจึงได้ยินเสียงนั้นชัดเจน รู้สึกรำคาญขั้นมาทันที
"มึงจะกลับก็ได้นะ" มอสพูดโดยไม่มองหน้าผม รู้สึกเสียใจนิดหน่อยที่ไม่รั้งผมไว้แล้ว ผมนี่เพี้ยนเนอะ
"อืม กูไปล่ะนะ" ผมค่อยๆถอยหลังแล้วหันเดิน ทำไมนะ ไม่อยากกลับเลย สับสนไปหมดแล้ว พอผมเดินไปได้สักสองสามก้าวก็มีมือมาดึงผมจากด้านหลัง และมีแขนสองแขนที่เข้ามาโอบเอวของผม ผมบ้าไปแล้วที่ยืนนิ่งปล่อยให้มอสกอด
"อย่าไปเลยนะ กูอยากอยู่กับมึง ไอ้ก้อง"
"พูดบ้าอะไร กูเป็นผู้ชายนะ แล้วนี่...ก็ทางเดินด้วย" ผมเองก็ก้มหน้าอยู่อย่างนั้น
"กูไม่สนแล้ว มึงรู้ไหมกูต้องพยายามแค่ไหนที่ต้องพูดให้ดีๆกับมึง แต่สุดท้ายก็ต้องตะคอก กูไม่อยากให้มึงเกลียดกูเลย" น้ำเสียงของมอสเศร้าจนไม่เหลือความเป็นเขาคนเดิม ใบหน้าของมอสซุกที่ซอกคอผม รู้สึกว่าร่างกายของเขามันกำลังสั่น แรงเต้นของหัวใจที่ผมสัมผัสได้จากแผ่นหลังตัวเองมันเต้นไม่เป็นจังหวะ มอสกำลังตื่นเต้นมากสินะ
"เคยบอกว่าหมั่นไส้กูไม่ใช่เหรอ"
"ก็เคย แต่ตอนนี้ไม่แล้ว"
"แต่มึงก็เคยทำไม่ดีกับกูไว้ รู้มั้ยว่ากูรู้สึกอายและเสียศักดิ์ศรีแค่ไหน"
"เรื่องนั้นกูขอโทษ เพราะกูไม่รู้ว่าจะต้องเข้าหามึงยังไง แล้วตอนนั้นมันก็มีอารมณ์ เอ่อ มึงให้อภัยกูเถอะก้อง"
"ให้อภัยไม่ได้หรอก เพราะกูรับไม่ได้"
"แล้วกูต้องทำยังไงมึงถึงจะพอใจ ถ้าไปขอโทษไอ้แว่นกูไปก็ได้ นะก้อง" มอสง้อกับเค้าเป็นด้วยแฮะ
"คงต้องพยายามมากกว่านี้ กูอาจจะเปลี่ยนความคิดก็ได้" จริงๆน่าจะเปลี่ยนไปแล้วครึ่งนึงด้วยซ้ำ
"พยายามยังไง"
"เฮ้อ..." ผมถอนหายใจบ้างแล้วออกตัวเดินนำออกไป เดินไปซักพักแล้วหันมา ก็ยังเห็นว่ามอสยืนทำหน้าเศร้าอยู่
"มอส" มอสเงยหน้าตามเสียงเรียกของผม
"จะไปมั้ย"
"ไปไหน" ทำหน้างงทำไมเนี่ย ไม่เก็ตเลยเหรอ มันไม่เข้าใจคนฉลาดอย่างผมสินะ
"ห้องกู"
หัวข้อ: (เรื่องสั้น) ผมหลงรักไอ้เด็กเกรด4 (ตอนจบ)ตอน 6 หน้า 2 <23-12-2012----04:10> (อ่าน 21659 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก