Chapter Special : ม้าแข่งตัวที่สาม
"อ้าว พี่บูม มาตั้งกะเมื่อไหร่" หญิงสาวผมยาวร้องทักญาติผู้พี่ที่เพิ่งจะเดินขึ้นเรือนมา
"เมื่อคืน" ชายหนุ่มตอบ และเมื่อเห็นญาติผู้น้องกับชายหนุ่มร่างบางคนหนึ่งนั่งล้อมวงอยู่กลางบ้านพร้อมกองใบตองวางระเกะระกะรอบๆ ก็ถาม "ทำไรกัน"
"ข้าวต้มมัด" หญิงสาวตอบ ก่อนจะแนะนำเพื่อนให้รู้จัก "เออ นี่อิง เพื่อนบุ๋ม.. อิง พี่เรา พี่บูม"
อิงยกมือไหว้อีกฝ่าย แล้วยิ้มให้น้อยๆ "สวัสดีครับ"
บูมรับไหว้และยิ้มตอบ "ดีครับ" ก่อนจะถามคนเป็นน้อง "ไมทำเยอะแยะ"
"ก็กะจะเอาไปใส่บาตร แล้วก็ให้บ้านอื่นด้วย" บุ๋มตอบ
บูมพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะปรามคนที่นั่งข้างๆ เมื่อเห็นอีกฝ่ายใส่ข้าวเยอะเกินไป "ใส่เยอะไป เดี๋ยวเวลาเอาไปนึ่งมันจะแตก เอาออกอีก"
ไม่พูดอะไร อิงทำตามที่ชายหนุ่มบอก แล้วมองหน้าอีกฝ่ายเหมือนจะถามว่าใช้ได้หรือยัง
บูมพยักหน้า "อือ นั่นแหละ แค่นั้นพอ" ก่อนจะหยิบใบตองมาฉีก ตักข้าวตักกล้วยใส่แล้วมัดอย่างชำนาญ
"ไมมาคนเดียว แฟนไม่มาด้วยเหรอ" บุ๋มชวนคุย
"เลิกกันแล้ว" บูมตอบแบบไม่ใส่ใจ เพราะกำลังเป็นห่วงวิธีการมัดข้าวต้มของเพื่อนน้อง เห็นท่าทางจะไม่ไหวก็ยื่นมือเข้าไปช่วย "มานี่ เดี๋ยวพี่จับให้ อิงมัด"
"ใครทิ้งใคร" บุ๋มยังชวนคุยต่อ
"เค้าทิ้งพี่"
"สมควรโดนทิ้ง หน้าตาท่าทางเหมือนคนอกหักมากกก"
"หึ หึ คนอกหักต้องทำไงวะ" บูมถามญาติผู้น้องขำๆ
"ก็ต้องกินเหล้า ร้องไห้ฟูมฟาย อะไรแบบเนี้ย"
"ไม่ใช่ผู้หญิง"
"ผู้ชายก็ร้องไห้ได้ นี่แสดงพี่บูมไม่ได้รักเค้าจริงอะดิ" บุ๋มว่าอย่างหมั่นไส้
ความรักคืออะไร เขาไม่มั่นใจ แต่ถามว่าตลอดเวลาที่เป็นแฟนกันเขามีความสุขไหม ก็มีความสุขดี และเสียใจไหมที่อีกฝ่ายขอเลิก ก็มีบ้าง แต่ไม่ถึงขนาดจะเป็นจะตายเหมือนเพื่อนบางคน แล้วอย่างนี้จะถือว่าเขารักอีกฝ่ายไหม "รักสิ ไม่รักจะคบทำไม"
"งั้นก็แสดงว่าไม่รักมาก ถ้ารักมาก ไม่เป็นงี้หรอก"
"เคยมีแฟนเหรอเรา รู้ดี"
"ไม่เคยก็รู้ได้"
สองคนพี่น้อง แซวกันไปแซวกันมา บางทีเลยมาที่อิง จนทำให้ชายหนุ่มร่างบางค่อยหายอึดอัดลงบ้าง...
"อ๊ายย น้องบูมสุดหล่อ มาตั้งแต่เมื่อไหร่ค๊าาาา" เสียงแปร๋นๆ ดังมาก่อนตัว ก่อนหญิงสาวหรือชายหนุ่มอิงไม่มั่นใจจะเดินขึ้นเรือนมาพร้อมกับเพื่อนที่มีลักษณะคล้ายๆ กันคนหนึ่ง
"มาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ น้านพสุดสวยยย" เจ้าของชื่อหันไปตอบยิ้มๆ
นพเท้าสะเอวแล้วแกล้งทำเป็นโมโห "บอกให้เรียกนุ่นๆ เรียกนพอยู่ได้ เดี๋ยวก็ให้เพื่อนชั้นปล้ำทำผัวซะนี่"
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า" บูมหัวเราะขำ ก่อนจะบอกทะเล้นๆ "เว้นผมไว้สักคนเถ๊ออออ ถ้าผมเป็นเกย์อีกคน ใครจะสืบสกุลต่อละคร๊าบบบบ"
"ก็ตาแบงค์ไงยะ ยังเหลืออีกคน"
"งั้นผมของไปตกลงกับพี่แบงค์ก่อนละกัน ใครจะเกย์ใครจะแมน ฮ่า ฮ่า ฮ่า" ชายหนุ่มว่า ไม่ได้รู้สึกรังเกียจเพศที่สาม เพราะเห็นน้าชายที่เป็นเกย์สาวมาตั้งแต่เด็ก แถมตัวเขายังเรียนโรงเรียนชายล้วน เรื่องพวกนี้จึงเป็นเรื่องที่ธรรมดามาก
"มัวแต่เม้าท์ นี่เพื่อนชั้น ชื่อนัตตี้" นพแนะนำคนที่พามาด้วย ก่อนจะชี้ไปสาวแท้หนึ่งเดียวในวง "ส่วนพวกนี้หลานชั้น ไอ้ทอมนั่นชื่อบุ๋ม ส่วนสุดหล่อนี่ชื่อบูม อย่าไปหลงเสน่ห์มันหละ มันชอบฟันแล้วทิ้ง"
"โห น้านพ เอ้ย น้านุ่น ชอบใส่ร้ายผมเรื่อยอ่ะ ไม่เคยซะหน่อย มีแต่คนอื่นแหละได้ผมแล้วก็ทิ้ง" บูมว่าแล้วแกล้งทำหน้าเศร้า
"ย๊ะ น่าสงสารตายละ" มองค้อนหลานชายคนสนิท ก่อนจะหันไปจ๊ะเอ๋กับคนที่นั่งเงียบมาตลอด "อ๊ายย แล้วสุดหล่อคนนี้คือใคร"
"เพื่อนบุ๋มค่ะ ชื่ออิง"
"สวัสดีคะน้องอิง พี่ชื่อนุ่นนะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก" นพว่าเสียงหวาน
อิงยกมือไหว้น้าชายเพื่อน แล้วยิ้มให้เขินๆ "หวัดดีครับ"
"หึ หึ ลดอายุน่าดูเลยน้าเรา" บูมแซว
"ปากคอเราะร้ายยิ่งกว่ากระเทยซะอีกแก น่าจะเป็นซะเลยนะ ชั้นจะได้มีเพื่อนสาว"
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
"ป่ะ ยัยตี้ เอาของไปเก็บก่อน แล้วค่อยกลับมาจัดการกับไอ้หล่อนี่ ชั้นอนุญาตให้แกปล้ำมันได้"
"อุ้ย" บูมทำท่ากลัว
นพชี้หน้าหลานรัก ทำปากขมุบขมิบว่าฝากไว้ก่อน แล้วเดินนำเพื่อนไปที่ห้อง
"อ้าว ตาบูมไปไหนแล้วหละ" นพถาม เมื่ออาบน้ำแต่งตัวใหม่เรียบร้อยแล้ว เดินออกมาหลานคนสนิทกลับไม่อยู่
"ไปกับพี่เวส"
"แหม ไวดีจริงๆ เลยนะไอ้พวกนี้" นพบ่นแล้วก็นั่งล้อมลงช่วยทำข้าวต้มมัด สักครู่ก็วางมือลง "ไอ้บุ๋ม กินเหล้ากันมะ"
บุ๋มไม่ตอบ แต่แบมือแล้วยื่นมาตรงหน้า แล้วบอก "รออยู่เนี่ย"
"หลานชั้นแต่ละคน" นพบ่นแต่ก็ควักเงินให้ "เอาเบียร์ละกันเนาะ"
"เท่าไหร่"
"เอามาลังนึงก่อน"
"เชๆ" บุ๋มว่าแล้วก็ลุกขึ้นยืน ไม่ต้องบอก เพื่อนชายร่างบางก็ลุกตาม "เดี๋ยวไปช่วยถือ"
"พี่วุ้น ลีโอลังนึง"
บูมที่นั่งอยู่ในวงเหล้า หันมามอง พอเห็นว่าเป็นญาติผู้น้องก็ถาม "ซื้อให้ใคร"
"ก็ซื้อไปกินเองแหละ สนป่ะ"
"เหลือไว้ให้ด้วยนะ"
"จะพยายาม" บุ๋มพูดยิ้มๆ หยิบขนมขบเคี้ยวสี่ห้าถุง แล้วเดินไปจ่ายตังค์พร้อมกับเบียร์ แต่ไม่ทัน อิงยื่นแบงค์พันให้กับเจ้าของร้านเสียก่อน "เดี๋ยวเราออกเอง"
"เฮ้ย ไม่ต้อง น้านพเค้าเลี้ยง"
"เกรงใจ เรามาอยู่ตั้งหลายวัน ยังไม่ได้ออกไรเลย ให้เราออกเหอะ"
"เออๆ ตามใจ แต่กลับไปเคลียร์กับน้านพเองนะ"
อิงยิ้ม แล้วรับเงินทอนจากเจ้าของร้าน ก่อนจะยกลังเบียร์เดินไปที่รถมอเตอร์ไซค์ที่จอดอยู่
"พี่ไปส่ง เดี๋ยวพากันไปล้มกลางทาง" บูมบอกพร้อมกับสตาร์ทเครื่องรถอีกคัน เพราะเห็นท่าขี่รถของอิงเมื่อตะกี้นี้แล้วไม่ไว้ใจปล่อยให้ไปกันเอง ซึ่งเขาคิดถูกแล้ว เพราะอิงเพิ่งจะขี่มอเตอร์ไซค์เป็นเมื่อสองสามวันนี้เอง ก็ได้บุ๋มนั่นแหละเป็นคนสอน แต่บุ๋มเองก็ใช่ว่าจะขี่แข็ง เพราะนานๆ จะขี่ซะที
บุ๋มพยักหน้าเห็นด้วย "อิงไปกับพี่บูม เดี๋ยวเราขี่อีกคัน"
"โอเค" อิงตอบ แล้วเดินไปซ้อนท้ายรถของบูม
"ไหวมั้ย"
"ไหวครับ"
รอจนอิงจัดท่าเรียบร้อยแล้ว บูมจึงค่อยเคลื่อนรถออกไป พอไปถึงบ้าน ดับเครื่องแล้วชายหนุ่มก็แย่งลังเบียร์ไปถือเอง "ถือถุงน้ำแข็ง เดี๋ยวพี่ยกเอง" ก่อนจะเดินดุ่ยๆ ขึ้นไปบนบ้าน
"สวัสดีครับสาวๆ"
"ไงจ๊ะพ่อรูปหล่อ"
"หึ หึ" บูมหัวเราะในลำคอ ยกลังเบียร์ไปวางไว้ใกล้ๆ ตู้เย็น หยิบขึ้นแช่ไว้ในช่องฟรีซส่วนหนึ่ง แล้วถือมาวางไว้ใกล้ๆ คนเป็นน้าสองขวด "นี่กะจะกินให้ฟุบกันไปข้างเลยใช่มะ"
"เปิดให้ด้วยซิยะ แล้วน้ำแข็งได้ซื้อมาป่ะ"
"อยู่นี่ครับ" อิงบอกพร้อมกับยกถุงน้ำแข็งยูนิตให้ดู ที่ขึ้นมาช้าเพราะไปช่วยบุ๋มขนของอย่างอื่นด้วย
บุ๋มที่เดินตามหลังอิงมา ควักเงินมาคืนนพ แล้วบอก "ไอ้อิงมันขอออก"
"เฮ้ย ไม่ต้อง เดี๋ยวน้าเลี้ยงเอง"
"ช่างมันเถอะน้านพ เอ้ย น้านุ่น บ้านมันรวย"
"เปล่าซะหน่อย" อิงแก้ตัว เพราะลำพังตัวเองก็มีเพียงเงินประกันของแม่ที่อยู่ในบัญชีไม่กี่แสน ส่วนอพาร์ทเม้นท์หรือรถที่ใช้อยู่ต่างก็ป้าซื้อให้ทั้งนั้น
"หรือไม่จริง ไม่งั้นแกจะมีมินิขับมาเรียนเหรอ" นั่นก็ของพี่
เห็นท่าทางลำบากใจของเพื่อนหลาน นพก็ยกมือห้าม "เอาหละๆ เลิกเถียงกัน เอาเป็นว่าครั้งนี้อิงออก เดี๋ยวครั้งต่อไปน้าออก โอป่ะ" ก่อนจะร้องออกมา เมื่อเห็นหลานชายตัวดีเดินลงเรือนไปแล้ว "อ้าวเฮ้ย ไอ้บูม จะไปไหนอีกหละ"
"ไปกินเหล้าดิ" เสียงบูมตะโกนตอบ ก่อนเจ้าของเสียงจะโผล่หน้าขึ้นมาแซว "แล้วกี้นี้ทำเสียงใหญ่นะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
"ไอ้หลานเวร" นพด่าพร้อมขว้างค้อนให้วงใหญ่ "แล้วจะไปทำไม ไมไม่กินนี่"
"เดี๋ยวกลับมากิน ขอไปกินกับเพื่อนก่อน"
"เชอะ ไม่ง้อก็ได้ อยากไปไหนก็ไปเลย แล้วอย่าคลานมาซบแทบเท้าชั้นละกัน"
"หึ หึ"
=ม้าแข่งตัวที่สาม=
แต่งไม่ทันนนน
เอาที่แต่งแล้วไปอ่านเล่นๆ ก่อนเนอะ (คนอ่านบอก คนเขียน แม่ง แต่งโดดไปโดดมา กูงง
555+)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
