บทนำ
-------------
เคยเรียนพิเศษไหมครับ?
ใครที่เกิดในยุคนี้คงต้อคงคุ้นชินกับการเรียนพิเศษ หรือเห็นเด็กๆรุ่นผมเข้าออกกวดวิชากันเป็นว่าเล่น
สาเหตุมันคงมาจาก
ไม่ชอบครูผู้สอน
เรียนในห้องเรียนไม่รู้เรื่อง
เรียนในห้องเรียนไม่ทันเพื่อน
อยู่บ้านเฉยๆบางทีก็เบื่อ
แม่ให้ไปเรียน
อา...ผมเป็นหมดทุกข้อที่กล่าวมา ณ ข้างต้น แต่เป็นแค่วิชาเดียว........ ‘ชีววิทยา’
อย่าหาว่าผมโง่เลยนะ..ผมเคยทำ 0 ในสอบย่อยของวิชานี้มาแล้ว .. ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวแต่ถึง 2 ..
คนอื่นอาจจะชิวๆนะครับ แต่ผมน่ะไม่! เพราะผมเป็นเด็กฟิสิกส์โอลิมปิก
คณิตผมก็ที่1 ของโรงเรียนตลอด
เคมีไม่ต้องพูดถึง..ติดโอลิมปิกเหมือนกัน แต่ไม่ได้เป็นตัวแทนไปแข่งระดับโลก..
ไทยผมก็ดี..เกรด4 ทุกเทอม
สังคมฯผมเป็นตัวแทนไปโต้วาทีด้วย..
พละศึกษา ..ผมเป็นนักบาสที่โรงเรียนด้วยนะ
อังกฤษ..อืม..เอาเป็นว่าตอนม.5 ไปแลกเปลี่ยนที่อเมริกา แล้วกับมาซ้ำชั้นแต่ผมไม่ได้เครียดเรื่องไปแลกเปลี่ยนแล้วกลับมาซ้ำชั้น ถึงแม้ว่า รุ่นที่ต่อจากผม จะไม่ต้องซ้ำชั้นก็เถอะ...
เพราะผมพาสชั้น 2 ปี...ต่อให้ซ้ำชั้น เพื่อนในห้องมันก็เป็นพี่ผมตั้งหนึ่งปี
เอาเป็นว่าผม ฉลาด..อัจฉริยะ ..หล่อ(?) บ้านรวย..มากอยู่ เพอร์เฟ็คครับ สาวๆ หรือไม่ใช่สาวก็กรี๊ด ...
ผมไม่ได้เรียนพิเศษที่ไหนจริงๆจัง เพราะผม..เก่ง
แต่วันนี้ ผมต้องมานั่งติดอยู่ที่ศาลาริมน้ำท้ายบ้าน เพื่อรอ ‘คุณครูสอนพิเศษ’ ที่แม่จัดหามาให้
งงๆ ล่ะซิ ฉลาดแบบผม ต้องมีครูมาสอนเพิ่มทำไม?
ผมจะเล่าให้ฟังแล้วกัน
“ คุณรู้ใช่มั้ยครับว่าตอนที่ ลูกคุณพาสชั้นเรียน ต้องมีผลการเรียนในชั้นเรียนอยู่ในเกณฑ์ดีเยี่ยม ทุกรายวิชา แต่เกรดม.5เทอม1 ลูกคุณได้ 2.5 ชีววิทยา แต่ทางโรงเรียนไม่ถือสา เนื่องจากเพิ่งกลับมาจากการไปแลกเปลี่ยน อาจจะปรับตัวไม่ทัน แต่พอเทอมสอง ลูกชายของคุณ..ทำเกรดเป็นที่น่าพอใจกับผมและทางคณะกรรมการที่ตัดสินให้ลูกชายคุณพาสชั้นมา..”
ทางผู้อำนวยการว่าด้วยเสียงกึ่งๆผิดหวัง..คุณแม่ผมสั่นระริก คงกลัวผมจะซ้ำชั้นม.5เป็นปีที่2ล่ะซิท่า
“ เท่าไรค่ะ?”
“ 1ครับ ถ้วนๆ.... ถ้าเป็นนักเรียนคนอื่น..ผมถือว่า ผ่าน แต่ เขาเป็นเด็กพาสชั้น ต้องมีผลการเรียนที่ดีเยี่ยมเท่านั้น! ”
“ หา..ลูกดิฉันจะซ้ำชั้นมั้ยค่ะ TT”
“ ไม่ครับๆ เพราะผมอนุมัติให้ลูกคุณเรียนม.6มา3เดือนแล้ว ซึ่งก็ไม่ถึงสัปดาห์จะสอบกลางภาค ผมต้องการให้ ลูกชายของคุณ กลับมาทำคะแนนของเทอมให้ได้ 4.00 ”
“ 3.5 ไม่ได้เหรอค่ะ”
“ ได้ครับ แต่คงต้องดรอปเรียน... ^_____^”
นั่นแหละครับ เวลาที่เหลืออีก 5 วัน ผมก็จะสอบกลางภาคแล้ว แม่ก็เลยจัดชุดใหญ่ หาคุณครูมาสอนผมเป็นการเร่งด่วน
เหอะ! คิดเหรอว่าจะได้ 4 เพราผมกับ ชีวะ มันเดินคนละเส้นตั้งแต่แรก ตั้งแต่ผมอยู่ม.1 ผมได้เกรด4วิทย์ ด้วยความเก่งฟิสิกส์และเคมีล้วนๆ เพราะมันไม่แยกวิชา แล้วถามว่า พอม.4ที่มันแยกวิชาล่ะ?
ก็ผมพาสจากม.2ถึงม.5ไงครับ ^^ เรียนม.5ไปได้ครึ่งเทอมก็บินไปเมกา เจ๋งป่ะ!
แต่ตอนนี้ผมหนักใจมากเลยครับที่ต้องมารอคนไร้มารยาท นัดผมต้อนเก้าโมงเช้า นี่ปาเข้าไป เก้าโมงสองนาทีแล้วทำไมเขายังไม่มา
เอาเป็นว่า ผมไม่ประทับใจเลย เพราะวันแรกก็มาสายเสียแล้ว .. ไอ้ผน่ะ โคตรจะเกลียดคนที่ไม่ตรงต่อเวลาจริงๆเลย
ให้ตายเถอะ! ต่อให้บ้านเขาอยู่ไกลก็ควรจะเผื่อเวลาซิ จะได้มาสอนผมให้ตรงเวลา
เกลียดจริง! พวกไร้ความรับผิดชอบ
“ แม่ครับ ครูแม่ เมื่อไรจะมา ผมจะรากงอกเเล้วนะ”
“ เดี๋ยวก็มาจ้ะ น้องภีมน่ะ เค้าน่ารักนะ เรียนก็เก่ง บ้านก็รวย นิสัยก็ดี๊ดี แม่ปลื้มมากๆ”
เหอะ..ผมเค้นเสียงทำให้แม่รู้ว่าผมเบื่อหน่าย มันจะอะไรกันนักกันหนาว่ะ ก็แค่คนๆหนึ่ง ที่ไม่มีมารยาท
“ อ๊ะ..มาพอดี แม่ไปรับดีกว่า”
พอแม่พูดจบ ท่านก็ลุกไปทักทายเจ้าของเสียงรถที่เพิ่งเคลื่อนเข้ามาในบ้าน ผมเลยถือโอกาสกับมาสนใจหนังสือที่อยู่บนโต๊ะต่อไป ลองอ่านเองดูน่ะครับ ว่าจะเข้าใจหรือเปล่า
สรุปว่าผมก็ไม่เข้าใจ ไม่ได้ความรู้เพิ่ม มีแค่ความง่วงที่มันกำลังเพิ่ม ตัดสินใจจะเอาหัววางบนชีทชีวะที่อ.เคยแจก ซึ่งผมไม่เคยอยากสัมผัสมันเท่าไร แต่คนง่วง อะไรที่มันสามารถให้หัวของผมวางได้ ก็...นอนมันไปเถอะ
.
.
.
.
.
.
.
.
“ จล..จลลูก แม่พาคุณครูภีมมาให้รู้จัก”
เสียงแม่อยู่ใกล้ ผมต่อยๆลืมตาช้าๆ และยกหัวขึ้นจากโต๊ะที่เต็มไปด้วยกองหนังสือและชีท เพื่อไปดูสารรูปครูสอนผมสักหน่อย มาก็ช้า ไร้มารยาท ถ้าเป็นผู้หญิงไม่น่ารัก ผมจะ...จะ ..เอ่อ คิดไม่ออก แต่ถ้าเป็นผู้ชาย แล้วให้คำอธิบายเรื่องมาสายไม่ได้เรื่อง จะเตะออกจากบ้านแม่ง..
แต่ความคิดของผมหยุดพลันเมื่อหันไปเจอกับ..
.
.
.
.
.
.
นางฟ้า
เฮ้ย...นี่มันนางฟ้าชัดๆ
“ พี่ชื่อภีมนะน้องจล ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”
โอ้ววแม่เจ้า! ฝากทั้งเนื้อ..ขาวๆ ฝากทั้งตัว...บางๆ ฝากทั้งมือ..เล็กๆนั่น
หรือจะฝากทั้งใจ..ผมก็ยอม..
ขอสามคำ ผมจัดให้ครูผมว่า
‘น่ารักอ่ะ!’
“ นี่พี่ภีม ที่แม่เคยเล่าไง ตอนนี้เรียนหมออยู่ปี5 ที่ม.Y จะมาเป็นครูไง”
พอแม่แนะนำแบบนี้ พี่นางฟ้าก็ยิ้มอีกรอบ..โอ๊ยยย ผมปวดใจ อยากไปหาหมอปี5 ชื่อว่าภีม เรียนอยู่ม.Y จังเลย
ไม่ไหวแล้วครับ ผมจะต้องแบบไปบอกแม่ให้ได้ว่า...
.
.
.
.
.
“ แม่ครับ...ผมอยากมีเมียเป็นครู จะเป็นไรมั้ย? ถ้าลูกสะใภ้แม่จะชื่อ ภีม”
------------
นี่ภัสกำลังเเต่งอะไรอยู่ 5555555555555
เอาเป็นว่า เรื่องนี้เกิดด้วยความคะนองของภัสเอง ฝากเรื่องนี้ด้วยนะจ๊ะ
บายค่ะ จะมาต่อบทที่ 1 วันอังคารค่ะ
หัวข้อ: [เรื่องสั้นเบาๆ] เเม่ครับ......ผมอยากมีเมียเป็น 'ครู' อวสานจริงๆ (ย้ายเลย):11/07/13 : P.3 (อ่าน 35326 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก