ตอนที่ 14
“มึงดู สองคนนั้นสิ ตัวติดกันเป็นปาท่องโก๋” นาพูดขึ้น
“เบื่ออีกา…..หงส์อย่างกูเซ็ง”อยู่ดีๆพุฒ ก็ พูดมาลอยๆ
ตอนนี้พวกเรานั่งกินน้ำอัดลมอยู่ที่ม้านั่ง ช่วงพักเที่ยง
ผมดูดน้ำในแก้วพลาสติก ตาก็มองตามนา เห็นพี่นพกับพี่นก เดินตัวติดกัน เป็นปาท่องโก๋อย่างที่นาบอก ต่างกันที่ปาท่องโก๋ มันยิ้มไม่ได้เท่านั้นเอง
สายตาผมจดจ้องไปที่ สองคนนั้น
“ยังดีกันอยู่เลย” >>>“อยากมีแหนบ ยักษ์ จะได้คีบสองคนนั้นออกจากกัน” ผมคิดในใจ
ผมมองแล้วหันหน้าตามระยะที่พี่สองคนนั้น เดินไป
จนหายเข้าไปในตึกเรียน ปากก็ยังคาบหลอดดูดน้ำอยู่
เหลือบเห็นป้องมองผมตาไม่กระพริบ อยู่ข้างๆ
ผมเห็นเลยหันหน้าตรง ทำเหมือนไม่ได้มองใคร
V
V
V
“ปวดหัว ชะมัด ยากจังวุ๊ย” นาบ่น ขยี้หัวจนฟู
“ใจเย็นสิ ค่อยๆอ่านทำความเข้าใจ อย่ารีบ” ยู่หันบอก
ผมเงยหน้ามอง ตามเสียง แล้วก้มลงไปอ่านหนังสือต่อ
มันเป็นหนังสือของป้องครับ ไฮไลท์ สี ตรงที่สำคัญอย่างชัดเจน ทำให้ผมเข้าใจได้ง่ายขึ้น
“ไม่เข้าใจตรงไหน ถามกูได้” ป้องก้มหน้ามาที่ผม แล้วพูด
“อืม....ขอบใจนะ” ผมหันมายิ้มตอบ
ตอนนี้ผมนั่งอยู่ศาลาหน้าบ้าน ของพุฒครับ เรามาติวหนังสือกัน จะสอบกลางภาคเก็บคะแนนอีกแล้ว
ผม นา พุฒ ต้องอ่านมากหน่อย เพราะถ้าทำคะแนนกลางภาคน้อย ปลายภาค หล่นไปอยู่ ท้ายตารางแน่
ส่วนป้องกับยู่ สองคนนั้น ไม่ต้องห่วงเลย ยังไงก็ 3 ขึ้น
“สมุดจดกูหละ” ยู่หันไปถามพุฒครับ
“เออๆ เด๋วกูไปเอาที่ห้องก่อน ลืมไว้ที่นั่น” พุฒบอกนา กำลังจะลุกขึ้น
“เฮ้ยๆ กูไปเอาให้เอง อ่านเสร็จพอดี” ผมบอกพุฒครับ
“ขอบใจว่ะ กูกำลังติดตรงนี้พอดีเลย เล่มสีแดง วางไว้ข้างเครื่องเสียงนะ” พุฒนั่งลงแล้วบอกผม
ผมลุกจากที่นั่งแล้วตรงไปที่ห้องนอนพุฒครับ
เปิดประตู ก็ตรงไปที่เครื่องเสียง
“ไหนวะ สีแดง” ผมบ่นกับตัวเอง มองหาสมุดเล่มสีแดงอย่างที่พุฒมันบอก
“ไม่เห็น สักเล่ม สีแดงของมึง อิพุฒ” ผมเริ่มโมโห หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ มีแต่สีอื่นแถมไม่ใช่สมุดเรียนด้วย
เวลาผ่านไปเรื่อย นานเท่าไหร่ไม่รู้
“มึงวางผิดที่แน่ๆ” ผมขมุบขมิบปาก แล้วลองเดินไปที่ โต๊ะวางโน๊ดบุ๊ค
“นี่ไง หอก จิงๆ ” ผมเจอแล้วครับ เล่มสีแดงแป๊ด.......... เด่นแล่บออกมาจากกอง ซีดี
ผมรีบครับ เลยดึงสมุด แบบไม่ระวัง ทำให้ ซีดี ที่วางทับอยู่ มันหล่น มาเต็มพื้น
“เวรแล้วไง” ผมรีบก้มลงเก็บ
“ซีดีไรวะ” ผมค่อยๆ เก็บ ให้เป็นระเบียบ แต่แอบสงสัยไม่ได้ ซีดี อะไรของพุฒมัน
เขียนว่า Coat, G@me ด้วยเมจิ
แก๊ก!! ผมหันไปตามเสียง
“นั่นแน่ !!!!!” พุฒเปิดประตู แล้วยิ่มร่า ส่งเสียง
“อิอิ สนใจหรอมึง” มันถามผม อะไรของมึงพุฒ
“อะไร กูทำซีดีมึงตก กูก็เก็บ มีงนี่ไหนบอก วางไว้ตรงนู้น กูก็หาตั้งนาน” ผมบ่นให้พุฒฟัง
“เออ กูลืม นึกได้เลยเดินมาตามมึง เจอแล้วใช่ป่ะ” พุฒถามผม ผมเลยยกสมุดเล่มสีแดงให้มันดู
“ไปเหอะ” ผมบอกพุฒ
“เด๋ว เด้……มานั่งนี่ๆ” พุฒยิ้ม สายตามีเลศนัย ชอบกล
แก๊ก!!! พุฒล๊อกประตูแล้ว จับไหล่ผมให้หันไปนั่งเก้าอี้หน้า โต๊ะวางโน๊ดบุ๊ค
“ของดีๆ คิคิ” มันหลุดขำ แล้วเปิดเครื่องคอม รอจนโน๊ดบุ๊ค บู๊ทเสร็จ ก็ใส่ซีดี 1 แผ่นที่ผมทำหล่นเข้าไป
“จะให้กูทำอะไร” ผมเงยหน้าหันไปมอง พุฒมันยืนอยู่ด้านหลังผม มือสองข้าง กดไหล่ผมไว้ ให้นั่ง
สักพัก ก็มีหนังเด้งขึ้นมา เห็นชายหนุ่มคู่หนึ่ง หน้าตาดีกำลังยืนคุยกันอยู่
“หนังไรของมึงวะ” ผมถามพุฒ
“อิอิ เด๋วๆ” มันไม่พูดเปล่า เอามือมาลากเม้า ให้หนังเลื่อนไปในฉากที่ !!!!!!!
อิไต ๆๆๆๆๆๆ อิคึๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ผมตาโพลง ตกใจ มึงเอาอะไรให้ดู อีพุฒ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ผมจะลุก ครับ แต่มันกดไหล่ผมไว้
“มึงดูก่อน อินี่ ทำเป็นอินโนเซ้น ไปได้” พุฒดุผม
“ลามกมึง ไม่เอา” ผมบอกมัน อายอ่ะครับ
“เอ๊ะ...... อินี่ ไม่เคยดูจิงอ่ะ กบในกะลาจิงๆเลยมึง”มันดุผมอีก
“ใครๆ เค้าก็ดูกัน .... เนี่ยะ อิป้องมันเอาของกูไปตั้งหลายแผ่น ยังไม่คืนกูเลย” พุฒบอก
ผมจ้องไปที่หน้าจอคอม ตอนนี้ ฉากกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม
เข้าจริงๆ ครับ แบบว่า ลึกซะด้วย T_T
พระเอกในเรื่อง หุ่น สีผิว หน้าตา คุ้นมาก แต่นึกไม่ออก ว่าเหมือนใคร
แต่ “หล่อจัง” ผมคิด อิอิ
>>ตอนนี้ อวัยวะบางส่วนของผมเริ่มมีปฎิกิริยาตอบสนอง <<
“คิคิ เป้าตุงแล้วมึง” พุฒแซวผม
ผมหน้าร้อนๆ หันไปมองมัน แต่ไม่พูดอะไร
ยังคงมองหน้าพระเอกคนนั้น >>>เหมือนใครวะ
สักพักพุฒก็ปิดหนัง .................. อ้าวอินี่ กำลังเคลิ้ม
“พอแระ ของดีมีเก็บไว้ดูคนเดียว” มันพูดยิ้มๆ
“ไป พวกมันรอแย่แล้ว” พุฒบอกผมให้ออกไปหาพวกเพื่อนๆ
“เด๋วก่อน แป๊บนึง” ผมบอกพุฒ
“อะไรอีก จะดูต่อหรือไง วันหลังๆ”พุฒตอบกลับ
“เปล่า” ผมก้ม ลงอายอ่ะคับ แล้วชี้ให้มันดูเป้าผม ที่กำลัง ฟู ได้ที่
“55555555” มันหัวเราะแล้วไปนั่งรอผมบนเตียง
V
V
V
ผมมานั่งที่ศาลาหน้าบ้านแล้วครับ กำลังก้มอ่านหนังสือ สมองก็มีภาพรีรันของหนังเมื่อกี้
แล้วหน้าพระเอกสุดหล่อของผมก็ ลอยไปลอยมา
ผมกลืนน้ำลาย ดังอึก
“มึงหิว?” ป้องถามผม
ผมเงยหน้าส่ายหัว
ตามองไปที่ป้อง ผมนึกออกแล้ว พระเอกสุดหล่อคนเมื่อกี้หน้าเหมือนใคร!!!!
ตัวผมร้อนๆ ก้มหน้าเอาหัวซุกไปที่หนังสือ
“มึงเป็นไรหรือเปล่า” มันยังคงถามผม เอาตัวมาถูเบาๆ
“อื้อๆๆๆๆ สบายดี” หน้าผมยังซุกอยู่ที่เดิม
ภาพหลอน ตอนไอ่ป้องมันถอดเสื้อโชว์ ซิกแพค วันนั้น ก็หลุดเข้ามาในหัว + กับพระเอกสุดหล่อในหนังเรื่องนั้น ทำเอาผม มีปฎิกิริยาเคมี จนห้ามไม่อยู่
>>>มึงหยุดถู ตัวกูได้แล้วไอ้ป้อง !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!<<<
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
