----รู้ได้ไงว่ากลัวคอขาดก่อนเวลา 555 กดไลค์ให้/แก้เจ้าของพาร์ทแล้ว ขอบคุณ
----choijiin มีคนฝากให้บอกให้ได้ว่าอนุบาลแล้วครับ ตามสั่ง ว่างี้
------------------------
My Dangerous Fire
รัก ร้อน เรา
ตอน 28 My Song
FLAME's
เป็นปิดเทอมที่ชอบและไม่ชอบ
เมื่อเช้าเราชนะบาสเกตบอลได้ครองถ้วยชนะเลิศ
เก้งได้ลงสัมผัสเกมแค่ 5 นาทีแรกก่อนเปลี่ยนออก
รูปหมู่ถ่ายพร้อมถ้วยรางวัลผมไปยืนอยู่แถวหลัง เราแอบกุมมือกัน
ความลับข้างหลังภาพของเราสองคน
เก็บไว้เป็นเรื่องเล่าเล็กๆ แค่ผมและเมียรัก เยส!
ปลื้มกับชัยชนะในเกมกีฬาไม่ถึง 2 ชั่วโมงต่อมาไอ้เหี้ยรมย์ดำดันพามารผจญตัวใหม่มาให้
กีตาร์ไฟฟ้าและ...
(“R-Gusๆๆๆ”)
(“พี่เก้ง กรี๊ดดดดดดด!”)
(“นักร้องหล่อนะฮ้า แอร๊ยยยยยย!”)
ชั้น 5 ห้างดังใจกลางเมือง R-Gus เตรียมตัวจะขึ้นเล่น
“ไงวะเฟรม กองเชียร์เยอะผิดคาดว่ะ” เอกตบบ่า
“กูอยู่กับพวกไอ้บีข้างหน้านะ ไปเว้ยเอก” โจโจ้ถือกล้องลากเอกพาลุยไปหาเก็ท บี นัย ต้นจั๋ง ทราย เจนี่และเพื่อนเรากลุ่มใหญ่อยู่รวมกับพวกพี่เขียวชูป้ายไฟ ‘เก้ง’ , ‘R-Gus’ และชื่อโรงเรียนสลอน
ประชุมวงหลังเวที...
“เรี่ยมเลย อ่อนกว่าเห็นๆ ไม่แน่นแถมเสียงร้องไม่ถึงอีกต่างหาก เปลี่ยนเพลงโว้ยพวกเรา เอาเพลงนี้ประชันแม่งเลยเราชนะชัวร์” รมย์ดำจะสับเปลี่ยนแผนเอาเพลงนี้ขึ้นแทนด้วยวงแสดงบนเวทีท่าทางจะเจ๊งชัย
“อ๋อย เปลี่ยนก็บรรลัยซิครับพี่ ผมไม่ถึงอยู่คนเดียว กลัวผิดทำวงล่มได้ตราบาปตลอดชีวิต แย้สั่นหมดแล้วเนี่ย” แย้สติแตกไม้กลองหลุดมือ
“เอาไงดีวะแบงค์” ภิรมย์ปรึกษามือเบสเล่นกลางคืนด้วยกันมา
“แล้วแต่มึง กูยังไงก็ได้” แบงค์สไลด์เบสหน้าตาย
“เฮ้ ขอบอกอย่างได้ไหมวะ สนุกว่ะรมย์ เล่นกับพวกมึงมันส์ดี กูชอบ” เก้งของผมยิ้มกว้าง
“เหรอวะ งั้นตามนั้นเอาฮาเหมือนเดิมไม่ต้องเปลี่ยน ช่วยไอ้แย้มัน”
“เย้ๆๆๆ” แย้ชูสุดแขน
“กูว่าแล้ว 555” แบงค์
“เต็มที่” เก้งสะพายกีตาร์ หันมาสบตาก่อนยอมให้ผมก้มจู๊บหลังหู
ไอ้แย้ซอยเท้าเสือกวิ่งหูตั้งหางแกว่งมาหา
“พี่คร้าบ! พี่เฟรม ผมขออย่างได้เปล่าคร้าบ”
“ว่า?”
“ขอกอดพี่เก้งหน่อยเด่ะ”
“เหี้ย!” จับหัวมือกลองโขกพื้นเวทีไม่นับ
-----
บนเวทีกับสองพิธีกรชาย...
“เอาล่ะครับ ผ่านไปแล้วกับวงที่สามกับนักร้องหญิงผู้แสนจะน่ารักเพียงหนึ่งเดียวของเรา ได้ข่าวว่าวงนี้มีนักดนตรีมากที่สุดด้วย ตั้ง 12 คนแนะ เมื่อกี้เครื่องเป่า 3 คนแย่งที่ยืนกันเกือบตกเวที ผมลุ้นแทบแย่”
“ใช่ครับคุณ เรียกได้ว่าจัดเต็ม มีคะแนนโหวตเป็นอันดับหนึ่งด้วยนะ”
“จริงครับ 62 เปอร์เซ็นต์ ได้รับรางวัลโหวตอวอร์ดไปครองแน่นอน เห็นว่าฟอร์มวงซ้อมกันตั้งแต่ปีที่แล้ว สมศักดิ์ศรีตำแหน่งแชมป์เก่าจริงๆ ครับ”
“จำได้ว่าปีที่แล้วเป็นนักร้องชาย ปีนี้น้องผู้หญิง น้องแค่ ม.4 เองแต่ผมแอบเห็นโต๊ะกรรมการจะปาดเหงื่ออยู่นะครับนั่น”
“ปาดเหงื่อแบบดีไม่ดีครับคุณ พูดให้เคลียร์ๆ หน่อย”
“อันนี้ก็ต้องดูกันล่ะครับ 555”
พิธีกรชายคู่โม้แหลกเผาเวลา เรียกเสียงกรี๊ดเฮฮากระตุ้นคนดูปล่อยวงเซ็ตนั่นนี่
กระทั่งกีตาร์ไฟฟ้าสีดำกรีดเสียงตริ๊ง! ยาว พยักหน้าให้เจ้าหน้าที่ซาวด์เช็กและเพื่อนในวง
ก่อนหันมาส่งยิ้มข้างในฉาก
“หึหึ” ผมกอดอกยักคิ้วสั่งลุย
“...(^0^)...” เก้งแสนสวยลักยิ้มแก้มบุ๋มพร้อมชูนิ้วโป้งกดไลค์
สร้อยดำร้อยแหวนวงเดียวชิดลำคอโดดเด่น อีกวงอยู่ที่นิ้วผม
คนของผมพร้อม สดใสเจิดจ้าเกินใคร
-----
------
“และมาถึงวงที่ 4 ของวันนี้ ม้ามืดจากรอบแรก ในคลิปเล่นได้...อื้อหือ!”
“เล่นได้อะไรครับ น้องๆ ฟังอยู่อยากรู้เหมือนกัน ขอเสียงหน่อยเร้ว!”
(“กรี๊ดดดดดดด!”)
“มันแซบข้นจนไม่อยากจะเซด มาดูกันเองเลยดีกว่าครับ”
“กับวงที่มาพร้อมกับนักร้องนำสุดหล่อจนพี่ขอเทใจให้ด้วยคน อันนี้เหยียบไว้นะครับ 555”
“ขอเสียงให้กับวงที่มีกัน 4 คน นักดนตรีน้อยที่สุดกันหน่อยพวกเรา!”
(ว้ายยยยย! R-Gusๆๆๆ)
(กรี๊ดดดดด! พี่เก้ง)
“ขอเชิญพบกับวง--- R-Gus คร้าบ!”
http://www.youtube.com/v/EDNkgu3hEMM***[กันและกัน /ศิลปิน: รุจ ศุภรุจ เตชะตานนท์]***
“(เก้ง) เคยสงสัย ทำไมเวลาที่ฉันโกรธ ต้องยกโทษให้เธอง่ายดาย
เสียใจไม่นานก็หาย แค่เธอเข้ามากอดฉัน
วันเวลาร้ายๆ ก็กลาย
เป็นเพียงความหลัง ได้โดยง่ายดาย
เมื่อถามใจตัวเอง
คำตอบที่ใจฉันได้...ฮืม (เก้งหันมาปิ๊งกูเว้ย! 555)
เราอาจจะเกิดมาเป็นของกันและกัน
ฉันยังไม่เคยเผลอใจ ให้กับคนไหน
โกรธเธอทุกครั้ง บอกรักฉันหน่อยก็หาย” ***
-----------
จบเพลงแรก...
“เราไม่คุย เล่นอย่างเดียว” รมย์ดำดีดติ๋งๆ รอจังหวะ
(“55555 ว้ายยยยย!”) / (กรี๊ด! อ๊ายยยยย น่ารักอ๊ะ)
ตะลึง ตึ่ง! โป๊ะ! แช้ง! ฉ่างงงงงง! แย้สนุกลืมเครียดอีกคน
“555 ไม่คุยแน่นะ งั้นวัน-ทู- ทรี!” เก้งเปลี่ยนกีตาร์โปร่งพร้อมแล้วให้สัญญาณขึ้นเพลงสอง
http://www.youtube.com/v/uISW480-PCw***[ลืมไปก่อน / ศิลปิน: บุดดาเบลส feat. เกรียน พีซ]***
“(รมย์ดำ) วันที่เธอได้บอกลา วันที่เธอได้บอกมา (วี้ด! คนคลั่ง)
ว่าถึงเวลาต้องไป มันยังไม่ทันเตรียมตัว
ยังไม่ทันได้เตรียมใจ ชีวิตที่ไม่มีเธอ
อยากจะหยุดอยากจะฉุดรั้งเธอเอาไว้
แต่เข้าใจและรักเธอ เลยต้องยอมปล่อยเธอไป”
“(เก้ง) มีเพียงสิ่งเดียวที่อยากขอให้เธอจำ (กรี๊ด! เสียงดังมากกว่า)
และเป็นสิ่งเดียวที่อยากขอให้เธอทำ
คือลืมลืมฉันลืมไปก่อน ได้ไหมลืมไปก่อน
ทำเหมือนว่าเราไม่เคยได้พบกัน
เพราะอยากขอลองดูใหม่ รู้แล้วเธอชอบผู้ชายแบบไหน
จะได้หลงรักฉันใหม่อีกครั้ง โอ (หันมาหายิ้มให้่กูว้อย )***
--------------
จังหวะเบาลงจะจบเพลงสอง...
“ผมแบงค์นะครับ” แบงค์แหกคอกก้าวออกไปโซโล่เบสดึ๋งๆ เหมือนในคลิป
“มือเบสขโมยซีน แบงค์ 5/4 R-Gus คร้าบ” นักร้องหัวไวแนะนำเป็นเรื่องเป็นราว ดึ๋ง! ดึ๊ง! ดึ่ง! แบงค์โยกร็อกแอนด์โรลเมามัน
“ไหนๆ ก็ไหนๆ ไม่มีคนนี้ไม่มี R-Gus คีย์บอร์ดมือหนึ่ง ภิรมย์-รมย์ดำของเรา!” เก้งผายมือนำ
(กรี๊ดดด พี่รมย์! 555) คีย์บอร์ดโซโล่เหวี่ยงศีรษะล้อมือเบสจนฮา
“ขอเสียงให้กับความพยายาม มือกลองโสดยังไม่มีแฟน 4/4 แห่งโรงเรียน R แย้คร้าบ!”
(“ว้ายยยย น้องแย้พี่ว่างนะฮ้า!”)
ตึ๊ง! ตึงๆๆๆ แช้ง! แย้หวดหน้ากลองสุดโต่งแค่ 4-5 ไม้ครบหน้ากลองแล้วจบ
ยิ้มแฉ่งแบบอายๆ คนกรี๊ดท่วมฮอลมากกว่าตอนเล่นเพลงเสียอีก
“นึกว่าจะไม่รอด ไม่เตี๊ยมกันเลยนะครับไอ้คุณแบงค์” นักร้องนำยิ้ม สายตาจิกเพื่อนร่วมวง จับไมค์พูดไม่ยอมโซโล่กีตาร์เพราะคนกรี๊ดท่วมไม่ซา
“สนุกมั้ยพวกเรา!” รมย์ดำปลุกกระแส
(“เย้! สนุก เอาอีกๆๆๆๆ”)
“งั้นแซบข้นอีกกับเพลงนี้” รมย์ดำจะต่อ
“เดี๋ยวๆ ขอเปลี่ยนกีตาร์ก่อน ถือว่าไม่มีโครงการนี้ไม่มี R-Gus ขอบคุณทุกคนที่อยู่ที่นี่วันนี้ด้วยคร้าบ!” นักดนตรีบอร์นทูบีชูกีตาร์โปร่ง
(“พี่เก้งงงงงง กรี๊ดดดดดด!”) พร้อมเสียงปรบมือกึกก้อง
“กรี๊ดอย่างนี้ยอมแซบข้นตลอดชีวิตครับผม” รมย์ดำเจนเวที
“555” แบงค์ดีด ‘ดึ๋ง’/ตูม
แย้กระทืบกระเดื่องรับขณะสตาฟรุนหลังบังคับผมเอากีตาร์ไฟฟ้าไปเปลี่ยนให้นักร้องนำ
อ้าวเหี้ย! อยู่ในมือกูได้ไง
(“กรี๊ดดดดด! ใคร? หล่ออะ!”)
(“พี่เฟรม ว้ายยยยยย!”)
(“เฟรมมมมม! ผัวขา แอร๊ยยยยย!”)
“อ้าว คุณมึงเป็นสเตจกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ” รมย์ดำแซวผ่านไมค์ จัดการชี้หน้าคาดโทษ
ผ่านไปแตะมือกับไอ้แบงค์ก่อนเข้าฉาก
(“55555”) ลั่นฮอล เวรเอ๊ย! จบงานอย่าหวังว่าจะได้ยลเก้งของกูอีก
-----
-----------
“ลืมเลย จะเล่นเพลงอะไรต่อนะ” กีตาร์เทสต์เสียงกีตาร์สีดำอีกรอบ
“วงเราไม่เศร้าครับ และเพลงนี้เป็นเพลงสุดท้ายขอมอบให้ใครซักคนที่กำลังจะก้าวไปทำตามฝัน ขอให้รู้ว่ามีคนรอ---/วงเราไม่คุย เอ้า! วัน-ทู-ทรี!” รมย์ดำโดนนักร้องนำตัดบทเข้าเพลงทันทีไม่มีการไว้หน้า
(“กรี๊ดดดดด!”)
(ว้ายยยยยย พี่เก้ง!)
http://www.youtube.com/v/pYk8cQ5ngJc***[อดทนกับความเหงา/ ศิลปิน: วง KLEAR]***
“(เก้ง) เธอมีความฝันที่เธอต้องการ ฉันก็มีทางที่ฉันต้องเดิน
เป็นการร่ำลาที่เราต้องเตรียมใจเผชิญ แม้รักกันแค่ไหน---
อดทนได้ไหม ช่วยกันได้ไหมเธอ
อดทนกับความเหงาที่เราต้องเจอ
ถ้าเมื่อไรเริ่มเหนื่อย หรือว่าใจเริ่มห่าง
อย่าลืมว่าฉันยังรักและ... (เก้งเงียบแล้วก็เงียบ)
(เก้งหันหลังควับไม่ร้องต่อ ทั้งวงมองหน้ากันเลิ่กลั่กเพลงขาดเกือบบรรทัด เป็นรมย์ดำร้องท่อนนี้ต่อ)
“(รมย์ดำ) โปรดอย่าไปเผลอใจ อย่าไปลองคบใคร
อดทนรอได้ไหม จนถึงวันนั้นที่เป็นวันของเรา
(เก้งยังหันหลังให้เวทีก้มหน้าโซโล่ เม็ดน้ำหล่นจากตากระทบแสงสป็อตไลต์์วาบลงกีตาร์สีดำ จบท่อนนั้นนักกีตาร์รูปหล่อลิ่วเข้าหลังฉากตรงดิ่งมาหาผม ได้กางแขนกว้างสวมกอดปล่อยให้สะอื้นเบาๆ กับอก)
(รมย์ แบงค์ไม่เล่นเครื่องดนตรี ชูสองแขนนำปรบมืออันปลั๊ก มีแย้คุมกลองลืมตายอยู่คนเดียว แล้วทุกคนในฮอลชูมือถือโบกเปล่งเสียงดังก้อง)
“(ทุกคนยกเว้นเรา) อยู่ตรงที่เดิมเพื่อเธอนั้น ย้ำกันเข้าไว้เธอ
อดทนกับความเหงาที่เราต้องเจอ
โปรดอย่าไปเผลอใจ อย่าไปลองคบใคร
อดทนรอได้ไหม จนถึงวันนั้นที่เป็นวันของเรา” ***
เพลงจบ การแสดงสมบูรณ์ รมย์ดำ แบงค์ แย้ 3 ทหารเสือออกมายืนเรียงแถวหน้ากระดาน
จับมือกันโค้งคำนับขอบคุณรับกรี๊ดและเสียงปรบมือกึกก้อง...เส้นทางของเราชัดเจนมากขึ้นนับจากนาทีนั้น
------
-------
ห้องของเรา บนเตียงกว้างผืนผ้ายับยู่ยี่ ผมกดเสียงดนตรีในมือถือ
(((ท่อนกีตาร์ไฟฟ้าโซโล่สุดท้ายของเพลง)))
http://www.youtube.com/v/-KdFV0d-BKQ“ทำไร...” นักดนตรีงัวเงียตื่นทั้งที่นอนคว่ำกับหมอน
“หึหึ” ชูมือถือตัวเอง
“อ๊า! ดิลีทเลยไม่เอา”
“น่า...ชอบ”
เซฟโหมดริงโทนท่อนโซโล่กีตาร์อัดเป็นเสียงเรียกสายของเมียรักนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
มือเล็กกว่าสอดนิ้วประสานนิ้วมือผม ดึงมาจูบนิ้วนางมีแหวนเกลี้ยงสีดำของเราสวมอยู่
“อืม...” ครางเป็นแมว ขดตัวเปลือยนอนตะแคงหนุนหัวให้จั๊กกะจี้กับอก ขาเรียวก่ายทับท่อนขาผมท่าประจำ
“หึหึ” ดึงหมอนให้รองหนุนดีๆ จะได้นอนสบาย ลูบแผ่นหลังเบาๆ
เก้งมุดคว่ำหน้าจนเห็นรอยคิสแดงเด่นชัดตรงสะบักหลังตำแหน่งหมุดปีกเทวดา
กรกฎา...ไนกี้แองเจิลของผม
อยากหยุดเวลาไว้แล้วกำทุกอย่างไว้ในมือ
“อยากหยุดเวลาได้ชะมัด” เก้งอุบอิบเป็นแมวนอนหวด
“...” ผมยิ้ม พูดเหมือนอย่างใจคิด
“กี่โมงแล้ว หิว” อ้าว บิดขี้เกียจซะงั้น
“สามทุ่ม หม่าม้าเก็บข้าวไว้ให้ จะลงไปหรือยกขึ้นมา”
“อยากสูดอากาศเหมือนกัน”
“ลุกไหว?” ลูบแผ่นหลังแมวยั่วสวาท ผิวเรียบเนียนชวนสัมผัสไม่เคยเบื่อ
“มีหน้ามาถาม เชรี่ยเฟรม” ยิ้มเขินแกล้งมุดมากัดไหล่ผม
“โอ๊ย! แมวกัด 555” กี่ยกวะ
ผมแค่ครั้งเดียวแต่คนนี้กวางเหลียวหลังในห้องน้ำแล้วต่อด้วยออนท็อปบนเตียง
เห็นว่าเหนื่อยหรอกถึงยอมปล่อย
[Tttt!] ข้อความเข้า
บีโฟโต้ฮันท์ส่งคลิปและรูปบนเวทีมาเพียบ
เครื่องผมไอ้เก็ทอัพสเตตัสเช็กอินที่พัทยาแล้ว
ออกเดินทางไปธุระของที่บ้านหลังจากประกาศผลการประกวดเสร็จ
“ไอ้คู่นี้ไปฮันนีมูนหรือทำงานให้แม่กันแน่” เก้งดึงมือถือจากมือผม
“ปล่อยมัน” ผมปลงกิดากรกับทิวากร มึงสองตัวยังไม่ได้กันง่ายๆ หรอก กลัวเดวิลแถมตามใจจนเหลิงขนาดนั้น ไม่เหมือนกู กิ๊วๆ (^^)
“โย่! พวกไอ้บอลกับโอ๊ตก็ไปดูเหรอ เคี้ยงข่างห้องสองทั้งแก๊งเลยนี่หว่า น้องโดมก็มา เยลลี่พวกน้องคอนแวนต์ด้วย” เก้งทัชสกรีนดูรูปจากบี
“ดูนี่” ผมโชว์จากมือถือตัวเอง
“วู้! พี่มอสต้นจั๋ง ฝั่งนี้พี่เอ็กซ์กับไอ้น้องดิว พวกน้าชด โอ้โหเยอะแฮะ”
“ไม่เห็นเหรอ”
“ไม่เลย ไฟส่องตามองไม่เห็นใครซักคน”
ฟังคำตอบแล้วยิ้มปลื้ม เก้งมีแต่กูเฟ้ย! พวกมึงตกกระป๋อง
เท้าแขนนอนคว่ำ ผ้านวมร่นลงไปกองเห็นเอวกระชับ เฟรมลูกพ่ออยากชะชะช่าอีกล่ะ
ได้แต่เก็บอาการไว้ใต้เข็มขัด อนาคตจะห่างตั้งเกือบปีอดทนไหวไหมหนอ
“แสนนึง” ผมดูรูปรับป้ายบอกเงินรางวัลเลขศูนย์แผ่นใหญ่ขนาด 2 คนโอบ
เก้งชูโทรฟี่ชนะเลิศอันเล็กนิดเดียว ของจริงตั้งอยู่บนโต๊ะ
รมย์ดำยกอภิสิทธิ์ให้เชยชมก่อนเปิดเทอมถึงจะนำไปตั้งไว้โรงเรียน
“ไม่น่าเชื่อ ชนะได้ยังไงไม่รู้ ตอนประกาศบนเวทีไอ้แย้ตื่นเต้น ผมจะราดแล้วพี่ ขอไปห้องน้ำก่อนได้ไหม 555 ตลกดี”
“อือฮึ” ผมฟัง นัยน์ตาจับคนเล่าเจื้อยแจ้วสนุก
ไม่ชอบตรงมีสัญญาโชว์สกูลบัสเรียกกระแสร่วมชิงชัยปีหน้า
คิดอีกทางคนของผมได้มีอะไรทำ มีความสุขกับสิ่งที่รักก็โอเควะ
------
“เฟรม...” ทิ้งทุกอย่าง หลับตาเอนตัวมาซุกอกผมที่เดิม
“หือ?”
“สนุกดีเนาะ”
“อืม...จุ๊บ!” กดจูบแก้มหนักๆ เลื่อนจุมพิตเบาที่เปลือกตาสองข้าง
กว่าจะข้ามผ่านมาถึงวันนี้ ถ้าไม่รุกคืบ ไม่เอ่ยปากบอก
ไม่ได้ตัดสินใจกอดคงเสียทั้งหมดชีวิตที่เหลือ
วันเวลาข้างหน้าไม่ถึง 300 วันที่ไกลห่างก็ไม่น่าจะเลวร้ายนัก...คิดบวกกำลังใจเต็มเปี่ยม
“รมย์ดำจะให้เล่นกลางคืนด้วย กำลังจะ/---ไม่!” เก้ง/ผม
“อ้าว กำลังจะบอกว่า”
“ไม่ได้ บอกมันไปว่าไม่อนุญาต”
“น่านะได้ตังค์ ซ้อมเพลงเยอะๆ เวลาขึ้นเวทีจะได้เขี้ยวๆ”
“ไม่ต้อง บอกมันว่าหวง หึงมากด้วยเมียทั้งคน”
“อะ! เชรี่ย 555” เมียหน้าแดงขำกลิ้ง น่ารักจนอดฟัดชุดใหญ่ไม่ได้
คิดไว้แล้วว่าอยากให้เล่นดนตรี เหลือซ้อมบาสบ้างเพราะเก่งอ่านเกม
และบังคับให้ออกกำลังกายไปในตัว จะได้นอนหลับสนิททุกคืนไม่ต้องกังวล
“นะ บางครั้งได้แต่ไม่ต้องเล่นกลางคืนหรอก” ผมหน้าผากชนหน้าผาก ถูไถจมูกตัวดื้อจอมซน
“อืม...รู้แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ เล่นเวดดิ้งแบรนด์ตามงานแต่งตอนเย็นๆ ช่วงกลางวันได้มั้ย ช่วยไอ้แย้หาเงินเข้าบ้าน”
“ลิสต์มาดูก่อนอะไรบ้าง ต้องให้เด็กที่บ้านไปด้วย” ผมกำกับ
“โห หวงจริงนะนี่”
“มีอยู่คนเดียว” งุบงิบงับเลียลำคอ
“555 น่ารักว่ะ คนนี้ของใครน้อ” เก้งเป็นต่อบีบแก้มผมเย้ไปมา
“ผัวของเมีย ฮื่ม! มานี่ซะดีๆ ดื้อ”
“อ๊า! จะดูรูป หยูดดดดด หยุดๆๆ 555” โดนคลุกวงในอีกรอบ
...ตักตวงความสุขของสองเรา
...ไม่รู้อิ่ม ไม่รู้พอ
...ละเลียดวันเวลาของเราอย่างช้าๆ อ่อนโยน เก็บทุกวินาทีที่มีค่า ไม่อยากให้เลือนหาย
---------------
--------------------
อาฟเตอร์ช็อก...
“พรุ่งนี้ไปทะเลกัน” ผมรวบรัดหลังเก็บแต้มที่สอง
“ไม? อยากไป” คนเสียแต้มที่สาม
“ไปหาไอ้เก็ทนี่ล่ะง่ายดี ให้มันจองที่พักเลย”
“เออนะ อาทิตย์หน้าจะเปิดเทอมแล้ว อ๋อย...เร็วชะมัด โอ้! ต้องติวสอบ ม.6 ให้ด้วยนี่นะ เอางี้ชวนพวกเราด้วยซิ ให้ไอ้บีเป็นไก๊ด์ พัทยาถิ่นมัน” ทีนี้ล่ะตาเป็นประกาย
“ไม่เอา อยากไปแค่เรา” ผมจำกัดที่นั่ง
“ไรเล่า ทะเลต้องไปหลายๆ คนถึงจะสนุก”
“อยากเดตกับเมีย”
“เอิ่ม...” (-///-)
“ตามนั้น โทรบอกไอ้เก็ทแป๊บ”
“...” ยังกรอกตาหน้าแดงแปร๊ดอึ้งๆ ผมก้มงับซ้ำรอยมาร์กต่ำเนินสะโพก
“อ๊า! เจ็บ ไอ้ซาดิสต์์”
“แต่งตัว นอนฟังเสียงท้องร้องโครกครากตั้งนานแล้ว”
“อ้าย-เชรี่ย-เฟรม”
‘ตุบ!’ หมอนเต็มหน้ากูจนได้
ไม่น่าพลาดตรงให้คนนี้โทรคุย วันรุ่งขึ้น กขค.ล้นคันรถ เซ็ง (=”=)
************* TBC ทะเล
ปล.1 เสาร์ผมไม่อยู่ พาเจไดไปหาเจ้าของในป่า
อัพศุกร์มะรืนที่สุดทางรักแล้วเจอกันจันทร์นะขอรับ
ปล.2 คลิปที่ 4 ในห้องเป็นอันโปรดผมเอง
ก็เลยตามใจต้องใช้เพลงนี้ 555
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
