3
////////////////////////////////////////////////////////
เช้า
ตลอดทั้งคืนมิวแทบไม่ได้หลับ เพราะเมื่อจะนอนเวลาใดก็รู้สึกผวาตื่นขึ้นมาทันที ในใจตอนนี้ว้าวุ่นสับสนไปหมด ไม่รู้อะไรมันถาโถมเข้ามาช่วงนี้จัง อยากจะปรึกษาใครก็ไม่กล้าเพราะกลัวว่าเขาจะพลอยกังวลไปด้วย
เช้านี้ เบนพามิวมาเดินเล่นตามหาดด้วยอารมณ์ที่ไม่สู้ดีเท่าใดนักเพราะเมื่อคืนกว่าจะหลับก็รุ่งสาง
“ อากาศยามเช้า ที่ทะเลมันช่างสดชื่นจังเลยนะมิว ”เพื่อนสาวคนสนิเอ่นขึ้น ขณะประครองร่างเพื่อนเดินไปตามชายหาด
“ อืม.. ถ้าเรามองเห็นบรรยากาศแบบนี้คงจะดี ”
“ อย่าคิดมากเลย อีกไม่นานแกจะต้องมองเห็น เชื่อฉัน ”
“ บางครั้งเราก็คิดว่าเราเป็นภาระ คนอื่นอยากจะหายไปจากที่นี้ให้รู้แล้วรู้รอด”
“ มิวอย่าคิดแบบนี้ดิ แกไม่เคยเป็นภาระใครเลยนะ พวกชั่ว พวกนั้น ที่มันทำร้ายแก ”
“ ถ้าไม่มีเราสักคน ทุกคนคงจะรู้สึกดี ” ชีวิตเขามันช่างบัดซบนัก
“ ไอ้มิว แก อย่าคิดบ้า ๆ นะเว้ย คิดถึงคนข้างหลังบ้างเขาจะรู้สึกอย่างไร ”
“ อืม ก็เราคิดแบบที่แกบอกนั้นแหละเราถึงไม่ทำ บางครั้งอยากจะหลับแล้วไม่ต้องตื่น หรือตื่นมาก็ขอให้มองเห็นโลกภายนอกเสียบ้าง เรากลัวถ้ารักษาแล้วมองไม่เห็นตลอดชีวิตจะทำอย่างไร ”
“ อื้ม ต้องเห็นสิ้ ..งั้นวันนี้ฉันจะจัดทริปไหว้พระเก้าวัดให้ทั่ว ชลบุรีเลยดีไหม เราจะได้ขอพรให้แกกลับมามองเห็นได้ เสียที ”
“ อืม ”ในใจมิวนั้นรู้สึกดีไม่น้อย อย่างน้อยมันก็คือความหวัง ๆ นึงที่เขาจะต้องทำหากทำให้เขาสบายใจขึ้นในเวลานี้
..
บนหาดทรายเบื้องหน้าปรากฏ ร่างหนุ่มรูปงามสูโปร่งคนนึง เพียงแค่แวบแรกเบนก็จำได้ดีว่าเป็นใคร
“ ไอ้ดิน.. ”เบน พูดเบาจนแทบไม่ได้ยินเมื่อดิน หรือปฐพีเดินเข้ามาใกล้ในใจหล่อนอยากจะหนีออกจากที่นี้โดยเร็วเพราะไม่อยากเห็นน้ำหน้าคนที่แสนจะเกียจชัง
“ อะไร ใครหรือเบน ” มิวพยายามเพ่งมองหา แต่ก็พบกับความมืดมิด
“ เอ่อ...คือ ”
“ มิว มิว ” เมื่อดินเห็นมิวแล้ว ยกมือ โบกไปมาเพื่อให้ทราบว่าเขาเดินมาใกล้แล้ว
“มิวเรา ว่ากลับกันเถอะนะ ”เบนรีบสะกิดมิวเมื่อเห็นว่าหมอนั้นวิ่งมาทางนี้เสียแล้ว
“ กลับทำไม เพิ่งเดินเอง นะ แล้วเราได้ยินเสียงคนเรียก เสียงเหมือน เหมือน ”มิว กำลังใช้สมองคิดอยู่สักพัก
“ เอ่อ..ปะมิว ”
“ มิวววว!!! ”
“ เสียงนั้นมัน ” ทันทีที่ได้บินมิวแทบล้มทั้งยืน เสียงนั้นมัน
“ มิว ทำไม ต้องเดินหนี ด้วย รู้ไหมว่าดินคิดถึงมิวมากแค่ไหน ”
“ ด ดิน ”
“ แก มาทำไม ไอ้ชั่ว ”
“ มาหามิว ไม่ได้มาหาเธอก็แล้วกัน ”
“ แก ไอ้.. ”
“ ดิน นายกลับไปเถอะ เราขอร้อง เราไม่อยากให้เกิดเรื่องขึ้น ”
“ เกิดอะไร ดินมาหา คิดถึงมากรู้ไหม ” ดินตัดสินใจโผลเข้ากอดมิวเพื่อว่าความอบอุ่นจากอ้อมกอดเขานั้นจะช่วยบรรเทาอาการตึงเครียดของมิวบ้าง
“ แกกลับไปได้แล้วนะ ไอ้ดิน เพราะแก ”
“ อะไร เพราะฉันทำไม เธอสิไป แฟนเขาจะปรับความเข้าใจกัน ”
“ แกนั้นแหละไป รู้ไหม ว่ามิวเป็นแบบนี้เพราะใคร ”
“ อะไร งง เพราะฉัน... ”ดินเอามือชี้ไปที่ตัวเองอย่างุนงง
“ มิวตาบอด สมใจแกหรือยังไอ้ชั่ว ” เบนพูดลอดไรฟันอย่างโกรธแค้นแทน
“ อะไรนะ...ไม่จริงใช่ไหม ”ดินแทบไม่เชื่อหูตัวเอง
“ อืมใช่ เราตาบอด ” มิวยืนมือขึ้นมาอย่างสะเปะสะปะ เพื่อที่จะสัมผัสใบหน้าดิน ซึ่งตอนนี้ดินมี อาการเหมือนจะเป็นลม
“ มิว...ใครทำนาย เพราะ พี่หินใช่ไหม ”ดินพูดขึ้นอย่างโกรธแค้นแทนมิว
“ เอ่อ...” มิวอึกอัก พูดไม่เป็นคำราวกับน้ำท้วมปาก
“ เพราะ แกนั้นแหละ ไอ้ชั่ว...ไสหัวไปเลยนะ ตังแต่ไม่รู้จักกับแก ชีวิตมิว ก็จะไม่ซวยซับซวยซ้อนแบบนี้หรอก ”เบนพูดรัวใส่ดินอย่างโกรธแค้น
“ นี่ เธอว่าฉันเหรอเบน!! ” ดินตะโกนลั่นขึ้นอย่างโมโห
“ เออ .....ปะมิว กลับ ”เบนรีบกระชากแขนมิวกลับทันที
หน้าเรือนไม้สีขาว
“ มีอะไรกันครับคุณหนู ” บอดี้การ์ดหนุ่มรีบวิ่งตาตั้งเข้ามาถามไถ่เมื่อเหตุเบนฉุดกระชากลากถูกมิวมา
“ ปะ เปล่า ”มิวตอบอย่างอึดอักเพราะกลัวว่าคนของตนจะไปทำร้ายดินเข้า
“ พี่ช่วย ไป จับมันเลย แล้วลากมันไปที่อื่นค่ะ ”
“ อะไรนะครับ ”บอดี้การ์ดหนุ่มเอ่ยขึ้นอย่างไม่เชื่อหู
“ จริงค่ะ มันเป็นโรคจิตจับมันโยนออกไปจากบ้านเรานะคะ ”
“ครับ ” บอดี้การ์ดหนุมสามสี่คน โค้งคำนับก่อนจะ เดินไปกระชากตัวดิน
...
..
“ นี่ปล่อยนะ ปล่อย รู้ไหมว่าฉันเป็นใครเป็นอะไรกับเจ้านายแก ” ดินตะโกนขึ้นอย่างอารมณ์เสีย และโกรธเกรี้ยว
“ ออกไป !! ”บอดี้การ์ดหนุ่มร่างกำยำเข้าคุบตัวดินแล้วลากตัวออกไปข้างนอก
“ ปล่อย มิว ช่วยพูดให้เราทีสิ ”ดินพยายามอ้อนวอนมิว โดยที่มิวพยายามเพ่งมองไปยังต้นเสียงนั้น
“ เอะ อะอะไรกัน ห๊ะ เสียงดังเชียว ”อดีตรัฐมนตรี และแม่อุ้มได้ยินเสียงเอะอะจากหน้าบ้านก่อนจะรีบเดินออกมา
“ อ้าว ตาดิน มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ พวกนายปล่อยเขานะ นั้นเพื่อน คุณหนูมิวลูกชายฉันนะ ”แม่อุ้มเอ่ยขึ้นอย่างตกใจ
“จริงหรืออุ้ม ปล่อยเขาสิ แล้วพาเขาเข้าไปในบ้านซะ ”คุณศรัญญูสมทบตาม
“ เอ่อ คุณพ่อคะ เบนว่า .... ”เบนขณะนี้มีสีหน้าอึดอัดใจ อยากจะพูดความจริงออกไปแต่ไม่มีโอกาสเสียที
“ มิวชวนเพื่อน ขึ้นบ้านสิ มีเพื่อนมาเยี่ยมก็ไม่บอกพ่อ ”
“ อะ...อ๊า เอ่อ ”เบน หน้าหร่า ไม่รู้จะตอบอย่างไรดี
“ หึ.. ” ดิน แสยะยิ้มที่มุมปากมองใบหน้าเบนอย่างผู้ชนะก่อนจะประครองร่างมิวเดินขึ้นได้ โดยที่สีหน้ามิวตอนนี้มีอาการแสดงว่าอึดอัดใจเป็นอย่างมาก
ในบ้าน
“ไปไงมาไงล่ะคิน ถึงมาที่นี้ได้ ”แม่อุ้มรู้เรื่องราวความสัมพันธ์ของลูกชายกับเพื่อนคนนี้ดี จึงเอ่ยด้วยความสนิสนมเพราะเมื่อก่อนดินก็ไปมาหาสู่บ้านตนเป็นประจำ
“ มาหามิวครับ ใจร้ายมาเที่ยวก็ไม่บอก ”
“ แล้วไม่มีเรียนหรือลูก ”
“ เทอมสุดท้ายแล้วส่วนมากมีแต่โปรเจกครับ ”
“ อ้อ แล้วหน้าตาไปโดนอะไรมา ดูๆไปยังกะโดนซ้อม ” แม้ดินจะพยายามเมคอัพใบหน้าแต่ก็ถูกจับได้ว่ารอยที่ปรากฏเห็นนี่ไม่มิดเลยทีเดียว
“ เอ่อ ..พอดีมีเรื่องกันนิดหน่อยแต่ตอนนี้เคลียรแล้วครับ ”
“ อ่อ เหรอจ๊ะลูก ระวังๆด้วย นี่มาเยี่ยมมิวใช่ไหม พูดนี้มิวก็ต้องไปต่างประเทศแล้วละ ”
“ อะไรนะครับ ” ดินตกใจอย่างมาก อะไรจะกระทันหันขนาดนั้น
“ก็มิวไม่สบายต้องไปรักษาตัวน่ะ ”
“ มิว มิวเป็นอะไร ทำไมไม่บอกดินเลย ”
“ เอ่อ.... ”
“ มิวตาบอด เพราะแกนั้นแหละ ไอ้ดิน ”เบนยื่นหน้าเข้ามาสอดอย่างเต็มที่
“ อะไรนะ ”
“ ใช่เราตาบอด แล้วการไปต่างประเทศครั้งนี้ คือครั้งสำคัญที่สุดในชีวิตเรา”
“โถ่ มิว..เราขอโทษ ..ขอโทษแทนพี่หินองเราด้วย ”ดินรู้โดยทันทีว่าเรื่องที่มิวตาบอดเป็นผลมาจากการโดนหินซ้อมเมื่อหลาย
เดือนก่อนเป็นแน่ และนี้ก็คือผลข้างเคียงที่พี่ชายเขาฝากผระทับไว้บนร่างกายมิว ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งแค้น โกรธเกลียด พี่ชายคนนี้เต็มที
“ เอ่อ..มันไม่ใช่อย่างนั้นหรอก ..เราต่างหากที่ทำตัวเอง ช่างเถอะ ”
“มิว เราขอโทษ พี่หินทราบหรือยังเราจะตามมันมาขอโทษมิวนะ ”ดินจับมือมิวพยายามมองเข้าไปในดวงตาคู่ว่างเปล่าคู่นั้น
“ อืม งั้น เด็กๆจะคุยอะไรกันก็คุยนะ เดี่ยม่จะให้เด็กไปจัดห้องให้ ปะคุณไปช่วยฉันทำอาหาร เลี้ยงเพื่อนมิวคืนนี้ด้วย ”แม่อุ้ม จูงมือพ่อออกไปยังครัว
“ เอามือสกปรกของแกออกไปจากมิวนะ ”
“ มิวเป็นแฟนเรา ทำไมเราจะทำไม่ได้ ”
“ หึ้ยย แก ”
“ ออกไปได้แล้ว แฟนเขาจะจู๋จี๋กัน ”
“ ไม่ ไม่ ๆ ๆ ”
“ ออกไป ๆ ๆ ๆ ”
“โอ้ยย พอจะทะเลาะกันทำไม ดินถ้ามาแล้วจะทำตัวแบบนี้กลับไปเลยนะ ”
“ โถ่ มิว พึ่งมาถึงนั่งรถก็ไกล ยังไม่ได้ชื่นใจเลย โทษคร๊าบบบ ต่อไปจะไม่ทะเลาะกับหมาอีกแล้ว”
“ นี่ แก ว่าฉันเหรอ ”
“ พอ เบน จะทะเลาะกันทำไม แค่นี้เราก็เครียดพอแล้วนะ ”
“ มิวคราบ มิวจะไปเมืองนอกเดี่ยวดินไปด้วยนะคราบ ดินเชื่อว่ามิวต้องหาย ”
“ ต้องถามพ่อเราดูก่อนละกันถ้าอยากตามไป ”
“ ถ้ามิวไม่หาย เรายินดีจะดูแลมิว ตลอดชีวิตเพราะมิวคือชีวิตของเรา ”
“ แหวะ จะอ๊วก แล้วใครนาที่มาขอความรักกับฉันทั้งๆที่คยกับมิว ” ดินได้ยินแทบอึ้งก่อนจะ ทะมึ้งตาใส่เบนอย่างโมโห
“ ไม่ใช่นะมิว เอ่อ ”
“ หยุดพูดให้รู้สึกดี หยุดใช้วิธีน้ำเน่าเก่าๆ ”
“ พอ ๆ งั้นเราไปอาบน้ำละเดี่ยวจะได้ลงมาทานข้าว ”
“ งั้นเดี่ยวดินเอาของไปเก็บเลยละกันวันนี้ ขอนอนกอดมิวสักคืนได้ไหม ”
“ ไม่ได้ ”
“ ฉันพูดกับเธอเหรอเบน วุ่นวายจริง ”
“ นี่นายยยย ”มิวเอื่อมระอาเดินคำทางขึ้นไปบนบ้านเพียงลำพัง
“ อ้าวมิว รอด้วย เดินระวังๆ เดี่ยว หกล้มนะคราบบ ”ดินตะโกนลั่นก่อนจะก้าวยาวๆตามไปประครองมิวพร้อมกับหันมายักคิ้วให้เบนอย่างพอใจ
โรงพยาบาล
สายน้ำเกลือหยดลงที่ละหยดสองหยด โดยที่ชายหนุ่มรูปงามสวมแว่นนั่งมอง
“ ไอ้หินเอ๊ย แม่งไปเหยียบตาปลาใครเข้าว่ะ โดนซะมึง”แมนพูดกับร่างไร้สติของหินตรงหน้าที่ ตอนนี้สะบักสะบอมจนแทบไม่เหลือเคล้าโครงหน้าเดิม ตอนแรกแมนก็แทบตกใจที่มีพยาบาลใจดีโทรมาบอกว่าเพื่อนเขาโดนซ้อมอยางหนักแล้วมีพลเมืองใจดีนำตัวส่ง โรงพยาบาล
“ อะ โอะ อืม ๆ ๆ ” หินเริ่มรับรู้การตอบสนอง
“ เห้ย หิน ” แมนดีใจอย่างมากที่เพื่อนรักเริ่มรับรู้เพราะกลัวว่าจะเป็นอะไรไปมากกว่านี้
“ กู สลบไปกี่วัน มิว มิวอยู่ไหน ”น้ำเสียงแหบพร่าบ่งบอกว่าอ่อนและล้าเต็มทน แต่ในใจยังพะว้าพะวงกับคนที่เขารักอย่างหมดหัวใจ
“ วันสองวันนี้แหละ ส่วนมิวกูไม่รู้ว่ะ พยาบาลโ?รบอกกูกูเลยรีบมาเดี่ยว พ่อแม่ ยายมึงก็ตามมาแหละ ”
“อืม ”
“ แล้วไปไงมาไงวะถึง โด ยำตีนขนาดนี้ ”
“ไป รักลูกมาเฟียเข้ามั้งเลยโดน รุม ”หินตอบไปด้วยแววตาอ่อนล้า
“ ไอ้เชี้ย ตื่นมาก็ปากดีเลยนะแล้วมึงจะเอาเรื่องไหมเดี่ยวกูแจ้งความให้ ”
“ ไม่ว่ะกูไม่อยากมีเรือง..ตอนนี้...กูเหนื่อยขอนอนพักทบทวนเรื่องราวแป๊ป ”
“ เออ งั้นกูไปเรียกหมอมาดูอาการมึงละกัน ”แมนเดินออกไปโดยปล่อยให้เพื่อนรักเขาคิดทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นตามที่เพื่อนเขาขอไว้
ติดตามตอนต่อไปคร๊าบบบบบบบบบ
วันนี้มาเยอะจัดเต็มตอนหน้ามิวเข้าผ่าตัดแล้วจะหายไหมน๊อ
เพื่อนๆเอาใจช่วยมิวด้วยนะ อิอิ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
