บทที่19หวานๆ
ไอ้เก้ายื่นกอดผมอยู่แบบนั้นนานหลายนาที แล้วมันก็ปล่อย
“กลับกัน”มันพูดแล้วเดินมุ่งหน้าไปยังKSR มันก็ขึ้นไปนั่งก่อนครับ และผมก็กำลังจะขึ้นตามมันไป
“นั่งหน้า”ไอ้เก้าพูด
“อะไรนะ”เพื่อฟังผิด
“มานั่งหน้า”มันย้ำอีกรอบ
เอ่อ คือประธานทานะครับพอดีนี่มันรถมอเตอร์ไซด์มันไม่ใช่รถเก๋ง จะให้กุนั่งหน้าตรงไหนหรอ แล้วนี่มันKSRข้างหน้ามันมีตรงไหนให้กูนั่งฟระ
“ให้ผมขี่หรอ”ผมถามมัน
“กูขี่เอง”มันบอก
“ทำไมต้องนั่งหน้าอ่ะ”
“ยางหลังมันอ่อน”ไอ้เก้าอธิบาย
“อ่อนหรอ”อันนี้ไม่ได้ถามมันครับ พูดกับตัวเองแล้วทำท่าจะไปจับยางหลังรถดู ยางKsRหนาขนาดนี้ถึงอ่อนก็น่าจะยังพอนั่งได้นี่หว่า มันอ่อนขนาดนั้นเลยหรอ
แต่ไอ้เก้าก็เข้ามาจับแขนผมไว้ก่อน
“กูบอกว่ามันอ่อนก็อ่อนดิ เร็วๆกูง่วง”มันพูดเสียงหงุดหงิด
“เอารถผมไปไหม”ผมยื่นข้อเสนอให้มัน ถ้ามันจะลำบากขนาดนี้ล่ะก็เอารถกูไปก็ได้ กูเอารถมาเหมือนกัน
“ไม่เอารถมึงคาสแม่งชอบค้าง”มันว่า”เร็วๆ”มันเร่ง
ผมก็มองอย่างลังเล คือKsRเนี่ยมันจะมีถังน้ำมันรถอยู่ข้างหน้าอันที่มันนูนๆอ่ะ แล้วที่นั่งก็มีเท่าแมวเขย่งและไอ้เก้ามันนั้งคนเดียวก็เกือบเต็มแล้วยังต้องเข้ามาชิดกว่าเดิมเพราะยางหลังมันอ่อนอีกแล้วกูจะนั่งยังไงว่ะ
แต่ก็ขึ้นไปตามที่มันบอก อย่างทุลักทุเล
“นี่ขยับไปหน่อยดิ”ผมบอกมันคือตอนนี้ผมนั่งอยู่เนินถังน้ำมัน
“ขยับไม่ได้แล้ว”มันบอกแล้งเริ่มออกรถ
ก็อย่างที่รู้ๆกันแหละครับ ไอ้เก้ามันขี่รถแบบไม่เคยกลัวตาย และผมที่นั่งเกร็งตัวอยู่บนเนินถังน้ำมัน พร้อมที่จะไหลลงมาได้ตลอดเวลา แล้วด้วยแรงเสียดท้านและความเร็วของการขับรถของไอ้เก้าก็ทำให้ผมไหลลงมานั่งทับมันได้อย่าง่ายด้าย ผมรู้สึกเลยครับว่าแผ่นหลังของผมแนบไปกับแผ่นอกของมัน อย่างแนบแน่น
ดีแค่ไหนแล้วที่ตอนนี้ดึกมากๆแล้วเลยทำให้ไม่มีรถขี่สวนไปสวนมา คนก็ไม่ค่อยมีเดินกันเท่าไหร่ไม่อย่างนั้นแหละท่านผู้อ่านเอ้ย คนจะมีคนอ้วกเพราะพวกผมกันอีกมากมาย คิดดูนะครับ มีผู้ชายผมสั้นๆตัวเท่าควายนั่งขี่กันอยู่บนรถขันนิดเดียว คิดดูว่ามันจะอุบาตรขนาดไหน
และอยู่ๆไอ้เก้าก้ลดความเร็วลงจนผมแปลกใจแบบมันช้ามากอ่ะครับประมาณว่าถ้ามีจักรยานปั่นข้างๆเราอยู่คงแซงเราไปแล้วอ่ะ
“ผ่อนทำไม”ผมหันไปถาม หน้าไอ้เก้าอยู่ห่างจากผมไม่กี่เซ็นเอง ทำเอาผมหันกลับแทบไม่ทัน
“มึงดูโน้น”ไอ้เก้าพูด ผมเลยมองไปรอบๆและแล้วก้เจอกับบ้างอย่าง
เหมือนเขาจะจัดงานอะไรกันสักอย่างแหละครับ เพราะทุ่งหญ้าที่มันมีหญ้าต้นสูงๆเท่าหัว มันมีไฟกระพิบดวงเล้กๆติดอยู่เต็มไปหมดเลย เหมือนท้างฟ้าเวลามีดาวเลยครับสวยมากๆ แปลกนะที่ผมกลับทางนี้เมื่อวานแต่กลับไม่เคยสังเกตเลย
ลมเย็นๆของแรงขี่รถที่ประทะเข้ากับตัวผมเบาๆเย็นสบายสุดๆ กับภาพสวยๆตรงหน้า บอกตามตรงนะครับถึงผมจะเป้นผู้ชาย แต่ผมก้ชอบอะไรแบบนี้นะ
และก็เผลอแอนตัวไปพิงไอ้เก้าแบบไม่รู้ตัว ไอ้เก้าเองก็เอาหน้ามันมาเกยกับไหล่ผม
แต่ผมไม่คิดอะไรหรอกครับ แค่รู้สึกว่าแบบนี้สบายดี แต่อย่างว่าแหละครับเวลาแห่งความสุขมันมักจะสั้นเสมอ แต่มันก็ไม่ได้หายไปหรอกนะครับ เพราะมันจะอยู่ในความทรงจำผมตลอดไป
และแล้วก็ถึงหอผม
ผมอยู่หอนอกครับ เราะเราสามารถเอาใครมากกก็ได้ อิอิอิ ผมวางแผนจะหิ้วสาวน่ารักๆสักคนมาอยู่ด้วย แต่ดูเหมือนว่าคนที่ผมจะพามาจะไม่ใช่สาวในฝันซะแล้ว
พอมันจอดรถผมก็รีบกระโดดลงอย่างไวเลย คือพี่ยามเขามองพวกผมตั้งแต่ทางเข้าแบบตาไม่กระพิบเลยอ่ะ
“พี่นอนนี่ไหม”ผมถามครับ เพราะเห็นว่ามันดึกแล้ว แล้วอีกอย่างบ้านไอ้เก้าก็อยู่ไกลจากรร.มาก เพราะบ้านมันหลังใหญ่อ่ะครับเลยจะอยู่แถบๆชานเมืองอ่ะ ผมยังสงสัยเลยว่ามันตื่นตั้งแต่กี่โมงเพื่อมารร. ขนาดผมอยู่แค่นี้ยังสายบ่อยๆเลย
“อืม”คิดว่ามันจะตอบอะไรเยอะกว่านี้วะอีก แต่มันกับแค่ อืม สั้นๆ แล้วผมก็เดินนำขึ้นบันได(พอดีไม่มีลิฟต์มันเป็นตึกยาวๆแค่3ชั้นเองไม่รู้จะมีไปทำไมเดินเอาก็ได้)ตามผมมาเงียบๆ จนถึงหน้าห้องผมผมเลยไขกุญแจแล้วเดินนำมันเข้าไปแล้วไปยื่นรอปิดประตูไอ้เก้าก็เดินเข้ามาในระหว่างที่ผมกำลังลงกรประตูอยู่ผมก็ถาม
“หิวไหม กินอะไรเปล่า”ผมถามครับ และพอหันมาเสร็จก็ต้องตกใจเพราะไอ้เก้ามันยื่นอยู่ชิดผมมากแล้วเข้าแขนยันกับประตูดักผมไว้ทั้งสองข้าง เหมือนไม่ให้หลบไปไหนได้แล้วพูดประโยคที่ทำเอาผมร้อนวาบไปทั้งตัว
“กินมึง”
TBC.
อยากเขียนดราม่า
เพราะเรากำลังอารมณ์นั้น
แต่ไม่ได้เนอะ เพราะมันคนล่ะเรื่องกัน
สงสารคีย์เก้าเดี๋ยวจะไม่ได้หวานกันอีก
หัวข้อ: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57 (อ่าน 484263 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก