บทที่21 วุ่นวายจนได้
หลังจากวันนั้นที่ผมถูกจับตัวไป ไอ้เก้ามันก็เกาะติดผมแจเลยครับ ทุกทีและก็ทุกเวลาจนมันน่ารำคราญ
“จะไปไหน”ผมที่นั่งรอเรียนอยู่หน้าห้องตัวเองนั้น กำลังจะลุกไปเข้าห้องน้ำ แต่ยังไม่ทันได้ลุกเต็มตูดไอ้เก้าก็คว้าแขนดึงลงมานั่งที่เดิม
“ห้องน้ำ”ผมบอกไปอย่างรำคราญ ไม่รู้มันจะตามไปถึงเมื่อไหร่ เด็กปวส.มันว่างขนาดนั้นหรอว่ะ มึงไม่มีเรียนกันหรือยังไงฟระ
“กูไปด้วย มันว่าแล้วเดินนำหน้าผมไปยังห้องน้ำตลอดทางเดินนักเรียนคนอื่นๆที่กำลังรอเรียนมองพวกผมตาไม่กระพิบเลย แล้วกฌไปซุบซิบนิทากันยกใหญ่
จะไม่ให้นิทาได้ไงล่ะครับนี่มันตึกเรียนเด็กปวช.แต่ดันมีเด็กปวส.ขโยงใหญ่มานั่งเฝ้าเด็กปีหนึ่งแค่คนเดียว ปกติเราจะเห็นพวกเด็กปวส.ก็ด้วยเหตุเดียว คือ มาหาแฟนมันแล้วที่มันทำกับผมแบบนี้ ก็เท่ากับมันกำลังทำเหมือนผมเป็นแฟนมันซิ ทำขนาดนี้ เหยีบหน้ากูเลยดีกว่า
กว่าจะได้เรียนกัน อจ.ก็ผวาแล้วผวาอีกก็มันเล่นขนกันมาทั้งแก๊งค์เต็มหน้าห้องผมเลย อจ.เลยไม่เป็นอันสอนบอกแค่ส่งงานอาทิตย์หน้าแล้วก้ไปเลย จะว่าเป็นข้อดีข้อเดียวที่พวกไอ้เก้ามันทำได้ก็ได้มั้ง
“ไปเสร็จแล้ว”ผมที่แบกกระเป๋าออกมานอกห้องแล้วบอกไอ้เก้าที่นั่งกอดอกหลับอยาระเบียงทางเดินหน้าห้องให้ลุก
“อืม”พูดเสร็จมันก็รีบลุกขึ้นเลย”พวกมึงจะไปไหนก็ไป”ไอ้เก้าสั่งสมุนมัน5-6คนที่มาเฝ้าด้วย พวกนั้นก็รับคำ บอกลาไอ้เก้าเสร็จก็แยกย้ายกันไป
“อ๊ะ”อยู่ๆไอ้เก้าก็แยกกระเป๋าผมไปถือ
“อะไร”ยังมีหน้ามาถามอีกเนอะ
“ผมถือเองได้ไม่ใช่ผู้หญิงนะ”ผมบอกมันแล้วแย่งกระเป๋ามา
“ก้กูอยากถือ”มันพูดแล้วทำหน้าตากวนตีนใส่
“เฮ้ย”น่าเบื่อจริงๆเกาะกูเป็นลิงเลย
“นี่”ไอ้เก้ามันเรียก กูมีชื่อนะเรียกนี่ๆๆๆๆอยู่ได้
“อะไร”
“แทนตัวเองว่าคีย์ซิ”
“หืมห์”มันมาไม้ไหนอีกว่ะเนี่ย
“กูบอกให้แทนตัวเองว่าคีย์ไง”มันนึกอะไรของมันอีกเนี่ย
“ทำไมผมต้องทำ”เออทำไมกูต้องทำว่ะ กูผู้ชายนะโว้ยแบบนั้นก็เป็นเหมือนตุ๊ดดิ
“กูสั่ง”สั้นๆง่ายๆได้ใจความ
“พี่ก็ทำด้วยดิ”ผมยื่นข้อเสนอให้มันต่อ
“ทำไมกูต้องทำ”
“งั้นผมก็ไม่ทำ”ผมพูดแล้วเดินหนีมันเลยครับ คิดไว้แล้วแหละว่าไอ้เก้ามันจะต้องไม่ทำ
“อ้าวเหี้ยนี่”มันพูดแล้วรีบเดินตามผมมา
“อะไรอีกก็พี่ไม่ทำ ผมก็ไม่ทำ มันมีปัญหาอะไรอีก”ผมถามมันครับ
“แล้วถ้ากูทำอะไรมึงก็จะยอมทำตามทุกอย่างใช่ไหม”ผมพูดแล้วยิ้มแปลกๆ
“ชะใช่”ถึงจะเริ่มหวั่นๆแต่ก็ต้องรักษาฟอร์มไว้ก่อน
“ลูกผู้ชายคำไหนคำนั้นนะมึง”พูดจบมันก็ประกบปากผมเลยครับ อึ่งอ่ะ ไม่คิดว่ามันจะทำ มารู้ตัวอีกทีมันก็เดินผิวปากสบายใจไปซะแล้ว
อะไรองมันว่ะเนี่ย
“นี่ทำอะไรน่ะ”ผมโกรธครับ คนผ่านไปผ่านมาเยอะแยะเต็มโรงเรียนแต่มันทำเหี้ยอะไรเนี่ย
“ก็สันญาไง”มันว่าแล้วยิ้มหน้าบานเลย
“สัญญาอะไร”สัญญาอะไรของมันฟระ
“ก็เรื่องที่ถ้ากูทำอะไรมึงก็จะทำตามไง ไม่ซิ ไม่ว่าเก้าจะทำอะไร น้องคีย์ก็ต้องทำตามใช่ไหมครับ เพราะงั้นจูบเก้าซิ”มันว่าแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆผม
“อะไรเล่า”เริ่มรู้แผนการมันแล้ว กูพลาดเองแหละ
“ก็เมื่อกี้เก้าจูบน้องคีย์ไง น้องคีย์ก็จูบเก้าบ้างซิ”
“บ้าไปแล้ว”แล้วผมก็เดินหนีเลยครับ กูต้องบ้าแน่นเลยถ้ายังยื่นคุยกับมันอยู่ ชีวิตนี้มีแต่เสียกับเสียเท่านั้น
“ป๊อดนี่หว่า”ไอ้เก้าว่าเล่นเอาเลือดลูกผู้ชายขึ้นหน้าเลยครับ ผมเลยเดินกลับไปหาในเลย แล้วก็จุฟปากมันอย่างราดเร็ว
“หึ”พร้อมกับยักคิ้วให้มันหน่งที ไอ้เก้าดูจะอึงหน้าดูเวอร์ไปเลย
หึ จำไวอย่ามาดูถูกลูกผู้ชาย!
TBC.
นักเขียนเข้ารพ.อยู่นะจ๊ะ
รอกันนิด
พอดีกระดูกอ่อนซีกโครงอักเสบ
ขอเวลาพักสักนิดเเล้ว ฉากเด็ดจะตามมา