บทที่23 งานกีฬา
“ไอ้คีย์ขอผ้าหน่อยดิว่ะ”เสียงไอ้นิวตะโกนมาแต่ไกล
“เออๆๆๆ ใช้กูจังเหี้ยพวกนี้นี่”ผมก็ได้แต่บ่นกระปอดกระแปดอยู่คนเดียว
สงสัยกันไหมครับว่าผมกำลังทำอะไร หึ เรื่องมันมีอยู่ว่า
“เห้ยๆๆๆพวกมึงมาดูนี่ดิ”เสียงหัวหน้าห้องผมตะโกนโวกเวกโวยวายกัน ทำเอาทุกคนรีบพุงตรงไปยังโต๊ะที่พวกหัวหน้าห้องมันมุงอยู่
“งานฟุตบอลอาชีวะว่ะ”ไอ้แพนพูดขึ้น คือมันเป็นหัวหน้าห้องอ่ะ ไอ้นี่หล่อเวอร์เลย แบบผมเห็นทีแรกนะใจกระตุกเลย แม่งมันหล่อจริงอะไรจริง
“แล้วไงว่ะ”นั้นซิแล้วไงว่ะ มึงทำอย่างกับsdsnจะมารร.อย่างงั้นแหละ
“มึงดูถ้าชนะอ่ะได้ไปภูเก็ตฟรียกทีมเลยนะโว้ย ตั้ง20คน”ไอ้แพนเริ่มอธิบาย
“แล้วไงว่ะ”ผมก็ทำหน้าที่กวนตีนพวกมันกันต่อไป
“เชี่ยคีย์ไปไกลๆเลยมึง นี่มันเรื่องของผู้ชาย”อ้าว ผู้ชาย
“สัส แล้วกูไม่ใช่ผู้ชายหรอ”
“หึ”นี่เป็นเสียงของไอ้เพื่อนเวรยกห้อง
“พ่อมึงเหอะ”ด่าแม่งเลย ตั้งแต่ที่ไอ้เก้ามันตามเฝ้าผมทุกวี่ทุกวัน ไอ้พวกนี้ก็สันดารเริ่มเสีย เริ่มตีสนิทไปเล่าเรื่องผมให้ไอ้เก้าฟัง ออกแนวประจบ ที่วันที่มันมากระทืบกูถึงห้องพวกมึงสามัคคีหลบกับมากกกกกกก
“แต่คนมันพอหรอว่ะ”ไอ้นิวเริ่มเสริม คือผู้หญิงจะครองโลกเข้าใจไหมครับ ขนาดสาขาอิเล็กทรอนิคคอมพิวเตอร์นะเนี่ย แหม่งมีผู้ชายอยู่10คน ตัดไอ้กิตที่แม่งตั้งแต่วันเกิดเรื่องมันก็หายแฮดไปไหนไม่รู้ไม่โผล่มารร.อีกเลย พอถามไอ้เก้ามันก็ทำไม่สนใจอีก แต่ก็ดีเราะถ้ากูเจอมึง กูฆ่ามึงแน่น
“เออว่ะมีแค่9เอง”ผมพูดออกไปอย่างใสซื่อ(ทำไมต้องใสซื่อว่ะ)
“9ที่ไหน ตัดมึงกับไอ้แนนออกก็เหลือ7เอง”ไอ้แพนพูดครับ
“ทำไมต้องตัดกกกูออก”ไอ้แนนที่โดนไอ้แพนซ้อนหลัง หันหน้าไปถามไอ้แพนอย่างสงสัย น่ามึงตอนสงสัยน่ารักเหี้ยๆเลย นี่มึงเป็นน้องไอ้เมฆป่ะ เหมือนกันจริงๆ
“มึงเล่นเป็นหรอ”ไอ้แพนพูด ทำเอาหัวเราะกันลั่นห้องเลย
“เชี่ย”ไอ้แนนด่ากลับไปแล้วหันกลับมาสนใจโปรเตอร์ต่อแบบจำยอม มึงเล่นไม่เป็นจริงดิ?
“แล้วกูอ่ะ กูเล่นเป็นนะโว้ย”ผมพูดขึ้น
“มึงดูนี่ เขาบอกว่าเพศชาย”ไอ้แนนพูดขึ้น ไอ้เหี้ยนี่มาเรื่องแระ
“สัสนี่มึงดิตุ๊ด”ด่าแม่งเลยชอบว่ากูกันจัง คนอื่นว่ากูยังพอทนนะ แต่ให้มึงมาว่าเนี่ย กูสุดจะทน
“อ้าวตุ๊ดด่ากัน”ไอ้โนเสริม ไอ้พวกที่เหลือเลยหัวเราะลั่นเลย
“พวกมึงเอาดีๆดิ”เล่นกันอยู่นั้นแล้วกูจะได้ลงกับพวกมึงไหมเนี่ย
“เดี๋ยวเจ็บ”แล้วเสียงส่วนเกินก็ดังขึ้น ทายซิใครเอ่ย
“พี่เก้าดีครับ”ไอ้พวกเพื่อนผมรีบยกมือไหว้กันยกใหญ่ มึงจะมีส่วนร่วมกับห้องกูเยอะเกินไปแหละ นี่มันสาขาคู่แข่งมันนะ ทำอย่างกับ สาขามัน
“เออ”รับไหว้เสร็จมันก็เดินมาหาผม ส่วนผมไม่สนใจมันหรอกเบื่อมันแล้วอ่ะ อิอิอิ อย่าไปบอกมันเชียวนะทุกคน
“กูจะลงด้วย”ผมพูดออกไปไอ้พวกนั้นเงียบเลย เห็นไอ้เก้ามาล่ะซิพวกมึงไม่กล้าแกล้งกูเลย
“ตลกแระ”ไอ้เก้าเข้ามาขยี่หัวผมแล้วพูด ผมหันไปมองแบบเคือง ทรงนี้กูตื่นตั้งแต่ตี4มาเช็ตเลยนะมึง”หัวเหนี่ยวว่ะ ไปสระผมไปมึง อาบน้ำไม่ชอบสระผม”มันด่าผมเล่นเอาคนอื่นหัวเราะกันลั่นเลย
“สระทุกวัน”มองกลับไปแบบเคืองๆอีกรอบ
“หล่อตายแระ”ไม่วายโดนมันกัดอีก กูหล่อ อิจฉากูอ่ะดิ
“ก็กูจะลงอ่ะ กูไม่ลงคนไม่พอนะโว้ย”
“กูลงให้เอง พวกกูว่างๆพอดี”ไอ้เก้าแทรก
“เห้ยได้หรอ พี่อยู่คนล่ะสาขานะ”ผมพูด
“มันไม่ได้เขียนไว้นี่หว่าว่าต้องเป็นสาขาเดียวกันอ่ะ” ผมเลยรีบไปอ่านลายละเอียด
“เออว่ะ”
“จริงหรอพี่ดีเลย แต่ก็ยังไม่ครบอยู่ดี”ไอ้แพนว่า มึงรีบเชียวนะ
“ครบดิ พวกไอ้โจ้ไอ้วีมันก็ว่างๆกันอยู่”ไอ้เก้าสเสริม ไอ้พวกนั้นหน้าบานเลย ขอให้พวกมึงแพ้
นี่แหละครับสาเหตุที่ทำให้ไอ้คีย์ผู้น่ารักคนนนี้มายื่นตากแดดปี้ยงๆแบบนี้ ถึงกูจะขาว แต่กูก็ดำได้นะ
“ดำหมดแล้ว”ไอ้เก้าที่เพิ่งเดินออกมาจากสนามเอาผ้าเช็ดตัว ขอย้ำผ้าเช็ดตัวจริงในกระเป๋ามันมาวางคุมหัวผมอยู่ ที่จริงกูก็ใส่หมวกกับเสื้อแขนยาวแล้วนะยังดำอยู่อีกหรอ
“พี่ก็ดำหมดแล้วงว่ะ ”พูดพร้อมส่งผ้าเย็นให้มัน อันนี้รอบรองชิงชนะเลิศครับ ไอ้พวกนี้มันเหมือนเด็กเส้นเลยลงมา4นัดแหม่งคู่แข่งถอดตัวไปสองเลยอ่ะ ชนะไปแล้วหนึ่ง กำลังจะชนะอีกหนึ่ง โปรดอย่าถามว่าผมมั่นอกมั่นใจว่าจะชนะมาจากไหน ก็เรานำไปแล้ว10ต่อ0เจริญดีไหม ไม่ใช่คู่แข่งขันไม่เก่งนะ แต่ไอ้พวกนี้มันเมพขิงๆเลยอ่ะ มึงเล่นกันได้ขนาดนี้ปีหน้าไปลงฟุตบอลโลกเลยเหอะ
“กูผู้ชายไม่เป็นไรหรอก”
“อ้าวแล้วคีย์ไม่ใช่หรอ”ไอ้พวกนี้มันทำไมชอบผู้แบบนี้กันจังวะ กูก็ผู้ชายนะโว้ย ไม่เชื่อดูไหม(?)
“ใช่แต่มันไม่เหมือนกัน”
“ไม่เหมือนยังไง”มันไม่เหมือนยังไงอ่ะ
“เด็กน้อย”พูดเสร็จมันก็ลุกไปรวมตัวกันประชุมเตรียมลงครึ่งหลังเลย อะไรของมึงเนี่ย กูจะบ้าตายยยยยยยยยย
และแล้วก็จบ เราก็ชนะไป20ต่อ0ทำเอาคนดูโฮกันทั้งสนาม เหอๆๆ เป็นกูกูก็โฮ แม่งเหมือนเล่นโกงอ่ะ20ต่อ0
“เฮ้ยพรุ้งนี้รอบชิงนี่หว่าไปฉลองกันร่วงหน้าไหม”ไอ้แนนที่ยื่นเป็นสตาร์ฟอยู่กับผมเสนอ
“เออๆๆดีว่ะ”เอาให้ชนะก่อนดีไหม
“ถ้าพรุ้งชนะอีกอ่ะ”ผมถามไป
“ไม่ใช่ถ้า แต่ต้องชนะอยู่แล้ว พอชนะก็เลี้ยงอีกดิ”ไอ้แพนที่โตคตรจะมั่นอกมั่นใจพูดขึ้นอย่างหน้าบาน
“คู่แข่งใครว่ะ”กุอยากรู้จริงใครแข่งกับมึงถึงได้มั่นอกมั่นใจขนาดนั้น
“ไอ้จิม”หรอ แค่ไอ้จิม ห๊า ไอ้จิมหรอ เฮ้ยอะไรอีกว่ะเนี่ย ตายแน่นๆๆ เกิดเรื่องอีกแน่นเลย
“เฮ้ย”
“ไอ้แดนตั้งหาก มึงคิดว่าไอ้จิมมันจะได้ลงหรอ”ไอ้เก้าพูดกับพี่วี
“เออว่ะ”
สบายอารมณ์กันจริงนะพวกมึง พรุ่งนี้มีเรื่องแน่นเลย ผมต้องเตรียมกล่องปฐมพยาบาลชุดใหญ่เลย รถพยาบาลล่ะ เตรียมไว้ล่วงหน้าดีไหมอ่ะ
“เป็นอะไรหน้ายุ่งตั้งแต่ที่สนามแล้ว”ผมกับไอ้เก้ากลับมาห้องผมแล้วครับ เดี๋ยวนี้ไอ้เก้ามันหอบผ้าหอบผ่อนหนี้ตามผมมาแระ เรดจริงๆอิอิอิ
“คิดอยู่ว่ายาที่มีจะพอไหม เดี๋ยวตอนเช้าไปซื้อเพิ่ม”ผมพุดจริงจัง
“5555คิดไปโน้น”ไอ้เก้ากลับหัวเราะชอบอกชอบใจยกใหญ่ กูไม่เวอร์แน่นมึงรอดูเหอะ
“คอยดูเหอะ”ผมพูด
“เอาเวลาคิดเรื่องนั้น มาทำเรื่องนี้ดีกว่า”ไอ้เก้าเข้ามากอดผมจากทางด้านหลัง
“อะไร”
“ก็สัญญาไง วันนี้ครับ7วันของการรอลงอายาแล้วนะ”มันพูดพร้อมขโมยหอมแก้มผมฟอดใหญ่
“ครบแล้วหรอ มั่วแล้ว”ผมพร้อมแกะแขนที่กอดผมอยู่ออก ก็พยายามทุกรอบแหละ ทั้งๆที่ก็รู้ว่ามันไม่หลุดหรอก
“หึ มั่วไม่มั่วมาดูกันไหม”พูดจบก้จัดการเอามือลวงเข้าไปในกางเกงบอลตัวบางที่ผมชอบใส่นอนทันที ตายแน่นกู
TBC
ขอโทษที่หายไปนานเข้ารพ.อีกรอบเหอๆๆ
ยังไม่หายเลยไม่รู้จะเข้าอีกเปล่า
ขอบคุณคนอ่านทุกคน น่าร๊ากกกกกกที่สวดดดดดดดดดด
หัวข้อ: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57 (อ่าน 484260 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก