หัวข้อ: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57

[maru]

แท๊คชอบโนตั้งแต่ตอนเด็กเลยใ่ช่ไหมนะนั่น แต่ยังไม่รู้ตัวว่าความรู้สึกที่ว่าคือชอบสินะนั่น แล้วโนดันจำไม่ได้อีก แท๊คจะน้อยใจก็ไม่แปลกหรอก แต่แท๊คคิดให้ดี ๆ นะ ความรู้สึกที่มีให้โนคืออะไร ทั้งหวงทั้งห่วงทั้งคิดถึงทั้งใส่ใจขนาดนั้น แต่การกระทำกับคำพูดเป็นอีกอย่างตลอดเลยนะเนี่ย แต่โนจำแท๊คไม่ได้จริง ๆ หรือ โนตอนเด็ก ๆ น่ารักมาก ๆ เลยนะเนี่ย

[tawan]

ตอบให้ก็ได้แท็ครักน้องโน

 

[พลอยสวย]

   มันเปนงี้นี่เอง

[ice_spok]

มาเกริ่นนำ และให้เค้ารออีก....

ฮือ ๆ

[gcc]

เคยเห็นชื่อเรื่องมาหลายครั้ง
ไม่คิดจะอ่าน

พออ่านเท่านั้นแหละ

สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

มาต่อเร็วๆนะ รอจ้ารอออออออออ 

[OoniceoO]

ว้าวๆมาแว้วๆ เย่ๆ ดีใจสุดๆเลย

[bun]

 :กอด1:ก็น้องโนอายุแค่ 8 ขวบ แล้วก็ผ่านมาตัีง 6 ปีน้องก็คงมีลืมบ้างแหละ
เฮียแท็คก็ให้อภัยน้องไปเถอะ

[nottto]

สนุกดีครับชอบ...เป็นกำลังใจให้นะครับ 

[everlastingly]

คนอ่านอยากฝากอะไรนิดๆ หน่อยๆ ให้แท็คนะ
"ณ ตอนนั้นโนอายุเท่าไร แล้วแท็คอายุเท่าไร วุฒิภาวะใครมากกว่ากัน  ตัวเองจำได้แต่ก็ใช่ว่าน้องจะจำได้  โนแค่แปดขวบเอง  แล้วไอ้ที่ทำๆ ที่ผ่านมาเนี้ยะ
โคตรจะแสดงออกเลยนะ ว่าชอบโน ทั้งด่า ดูถูก ข่มขู่ โมโหร้ายใส่เขาบ่อยๆ นะ"

[Mclvblue]

ตายแล้ว กิ๊กสมัยเด็ก สัญญากันมาแต่ชาติปางก่อน
สงสัยกว่าจะจำได้คงจะเป็นตอนถึงทางช้างเผือก 
เฮ๊ย ผิดเรื่องแล้ว !!! ตกลงนี้มันโรงเรียนช่างกลหรืออัสสัมชัญเนี่ย
มีแต่เด็กหล่อๆ กับ เคะน่ารักๆ 
รออ่านตอนต่อไปจ้า 

[i_lost in..]

คู่นี้มีความหลังนี่เอง  แหมแท็คก็น้อยใจไปแปปีเด็กอายุแปดขวบ(ที่ตัวเองบอกนิสัยเหมือนสี่) จะจำได้มั๊ย

[เลิฟลี่]

ความหลังยังฝังใจนี่เอง รักมากสิท่าแท็ค คิคิ

[vista054]

น่ารักจังเลย

[YounIn]

แท็ครักแรกพบสินะ คงรอวันที่โนจะจำได้ อะไรแบบนั่น?

หวานปนเศร่า เด๋วก็เร่าร้อน 655555


 ต่อๆจ้า

[IöLIKE]

ชอบอ่า............

[maru]

รอค่ะ

[cavalli]

 

[•♀NoM!_KunG♀•]

กรี๊ดดดดดด><. ให้ตายสิ ฟินอะ น่ารักเนอะ อั้ยย

[mystery Y]

เป็นการเจอกันที่ลืมไม่ลงแม้เวลาผ่านไปใช่ไหมแท็ค แต่โนจำไม่ได้นี่สิน่าน้อยใจเนอะ

[SoN]

^^

[GUNPLAPLASTIC]

ได้ไงเนี่ย ยยยยย มาตัดจบเเบบนี้อ้อ???
มาต่อเลยๆๆๆๆๆๆๆ เเท๊คโนบันไซ ซซซซซซ
 :กอด1:อ๊าก ได้อ่านตอนสั้นเเท๊คโนจริงๆด้วย คิดว่าเเท๊คจะมอมเหล้าโนนะเนี่ย
เเต่ไม่ทันซะงั้น นายนี่คนดีจริงๆเลยพี่!

[maru]

รอค่ะ

[zabzebra]

วุ้ย รักกันตั้งแต่เด็กเลยยย

[vista054]

รออ่านต่ออยู่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา ตะเอง

[maru]

รอค่ะ

[Chanta]

  :z3:ว๊ากกกกกกกกกกกกก

มาต่อเร็วๆเลย

[เต่าตุ่น]

บทที่35 รักนะ




โนTalk


“นาน”พอขึ้นรถมาปุบก็เจอรังสีอัมหิตจากไอ้แว้นไฮโซนั่งกอดอกหน้าตึง ตั้งแต่ก้าวขึ้นรถ


“ก็ตลาดมันใหญ่ก็ต้องเดินให้ทั่วดิจะได้ไม่เสียเที่ยว”ผมก็หอบของพะลุงพะลังขึ้นรถมาเต็มสองมือ ส่วนใหญ่ก็ของกินทั้งนั้นแหละครับ  และอีกอย่างที่ผมซื้อเยอะขนาดนี้ก็เพราะไม่ใช่เงินผมไง


“ของกินทั้งนั้น  หิวไหม”ผมพูดแล้วรื้อเอาปลาหมึกย่างในถุงออกมา


“....”เงียบแต่สีหน้าดูดีขึ้นแสดงว่าอยากกิน(หรอ)


“เอ้า”ผมก็เลยยื่นปลาหมึกย่างหนึ่งไม้ให้มัน


“....”ไม่รับ


“ไม่กิน?”


“ขี้เกียจถือ เปื้อน”เหตุผลมัน กวนตีนมาก


“ไม่ต้องกิน”เรื่องมาก กวนตีน น่ารำคราญ ภายนอกแม่งโคตรแมนอ่ะ แต่นิสัยแบบ


“แต่กูจะกิน”อ้าวไอ้เชี่ยนี่


“จ่ายกูมา500กูจะป้อน”


“หึ”แพงไปหรอ?


“เออๆรีบๆแดกยังไงก็เงินมึง”เอาเงินเขาไปซื้อยังจะไปให้เขาจ่ายอีกเหอๆๆ


ผมก็เลยป้อนมันครับแม่ง นั่งกอดอกกินอ่ะยิ่งกว่าเจ้าชายในละครหลังข่าวอีก มึงจะสบายไปแล้วสาดดดดดดด


แต่พอใกล้จะหมดไม้มันมันก็เหลือชิ้นสุดท้ายแล้วชิ้นนั้นมันจะอยู่ตรงโคนไม้ใกล้ๆกับมือผมที่จับไม้อยู่ แทนที่มันจะกัดปลาหมึกแต่มันเสือกมากัดมือผม


“เฮ้ยเหี้ยอะไรเนี่ย”ไม่รู้ว่าประโยคนี้ไม่รู้ว่าผมด่ามันหรือด่าตัวเองรู้สึกเหมือนหน้าร้อนวาบขึ้นมาเลย


“...”เงียบ


“กวนตีน”พึมพัมกลับตัวเอง


“อะไร”ทีนี้ได้ยินเชียวนะมึง


“เปล่า”


แล้วก็เงียบผมก็นั่งกินโน้นนี่ไป ส่วนมันก็นั่งกดแต่มือถือ กดทำห่าอะไรอะไรก็ไม่รู้มัน กลัวเขาไม่รู้ไงว่ามึงมีไอโฟนใช้อ่ะ


และไม่นานก็มาถึงชายหาดด้านหน้าของรีสอทร์ที่พวกผมพัก ไม่ซิ ของพวกเพื่อนผมอ่ะน่ะ ก็เริ่มปฎิบัติการรอบกองไฟ   ไม่ต้องห่วงครับถ้าเป็นเรื่องนี้ ก็แยกกย้ายกันไปทำโนน้นนี่นั้นกันตามหน้าที่ ซึ่งส่วนใหญ่ก็ให้พวกปี1จัดการกัน เหอๆๆ ไม่ค่อยเอาเปรียบเลยเนอะ แต่ดีหน่อยที่ได้อยู่ห่างจากไอ้แท็คบ้าง


“อ้าวๆๆ รีบๆทำดิไอ้โนมึงอู้หรอ”


“สัส กูทำอยู่เนี่ย หั่นหมูเหี้ยอะไรเนี่ยทำไมต้องให้กูมาทำวะ พวกผู้หญิงก็มา”ใช่ครับหน้าที่ของผมตอนนี้คือหั่นหมูเพื่อเอามาย่างกินกัน ทั้งๆที่มาทะเล แต่ทำไมพวกมึงจะต้องมาแดกหมูกันด้วยฟระ


“อ้าวห่านี้ สุภาพบุรุษน่ะสุภาพบุรุษมึงรู้จักไหม”แล้วเกิดห่าอะไรมาทำเป็นคนดีตอนนี้กันพวกมึง มึงถามกูไหมว่ากูอยากเป็นหรือ
เปล่า


“ก็รู้จัก แต่มึงรู้จักไหมไอ้นิว กูเห็นแม่งนั่งแดกเบียร์สั่งกูลูกเดียว”แม่งนั่งแดกสั่งอย่างกับเจ้านาย


“เอาน่าๆๆไอ้โน มึงก็ทำๆไปเหอะ รีบๆด้วยเดี๋ยวพี่แท็คแม่งองค์ลงอีก  กูเห็นนั่งทำหน้าปวดขี้อยู่โน้น”มันพยักหน้าไปทางที่ไอ้แท็คนั่งอยู่บนเก้าอี้ชายหาดกอดอกทำหน้ายังไงผมมองไม่เห็นหรอกครับเพราะมันไกลเกิน แถมยังมืดด้วยที่รู้ๆคือหันหน้ามาทางผม นี่สุดท้ายกูก็ต้องอยู่ในสายตามึงตลอดเวลาเลยใช่ไหม เหมือนมีสตอกเกอร์เป็นของตัวเองเลยวุ้ย


“เหี้ยนิวกินมั้งดิ”ผมบอกให้ไอ้นิวส่งกระเป๋าเบียร์มาให้ผมกินบ้าง อย่าว่ากันเลยนะครับ ผมก็อายุปาเข้าไป15แล้ว แถมยังเป็นเด็กผู้ชาย เด็กชั่งอ่ะครับ เรื่องนี้ใครๆก็เป็น


“มึงไปถามพี่แท็คก่อนดิ กูยังไม่อยากโดนเล็ง”อะไรกันว่ะเนี่ย ชีวิตกูจะทำอะไรๆก็มีแต่มันไปซะหมด นี่กูเป็นนักโทษหรอ ว่ะยิ่งคิดยิ่งโมโห ในเมื่อมันไม่ส่ง กูไปเอาเองก็ได้


คิดได้ดังนั้น ผมก็เดินไปหยิบมากินเองเลย


“เฮ้ย ไอ้โนมึงเอาจริงดิ”ไอ้นัดเริ่มโวยวาย แต่ผมไม่สนครับกระดกไปแล้วครึ่งกระป๋อง


“ทำไม ปากกู กูจะแดกใครจะทำไม”


“หรอ”


“เฮ้ย!”ตกใจครับเพราะกำลังโมโหอยู่ เลยไม่รู้ตัวเลยว่าไอ้แท็คมันมายืนข้างๆหลังตอนไหน


“...”ยืนล้วงกระเป๋าทำหน้าอ่านไม่ออกอยู่


“ทะ...ทำไม กูจะกินมึงจะทำไม”ไม่ๆได้ๆๆ จะมาเสียหน้าตอนนี้ไม่


“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่”ผิดคาดแฮะ นึกว่าจะโดนกระชากให้ไปทางไม่ใคนแล้วห็ตะคอกใส่ซะอีก


มันเดินผ่านหน้าไปหยิบเบียร์ในลังน้ำแข็งแล้วก็เดินไปนั่งที่เดิมที่มันเดินมา


“อือฮือ เดี๋ยวนี้ไอ้โนมันกล้าหือโว้ย”ไอ้แพนรีบเดินเข้ามาท้าวแขนที่ไหล่ผม


“อยู่แล้ว เห็นแบบนี้กูก็เด็กช่างนะโว้ย ใครจะยอมโดนหยามว่ะ”


“อือฮือ เก่งมากระวังเหอะมึง เดี๋ยวปลาหมอมันจะตายเพราะปาก”พูดแล้วทำท่ายิ้มแปลกๆแล้วเดินไปหาของกิน อะไรของพวก
มันกันว่ะเนี่ย


เก้าTalk


สวัสดีครับทุกคนไม่ได้เจอกันนานคิดถึงผมกันบ้างหรือเปล่า คงไม่หรอกเพราะตอนนนี้ใครๆก็เอาแค่พูดถึงแท็คโนๆๆๆๆ ใช่ซิมาก่อนก็ถูกลืมก่อน


เอาล่ะๆเข้าเรื่องๆครับหลังจากพาไอ้ตัวเล็กไปเดินซื้อของเสร็จเพื่อนๆมันก็เสนอแคมป์ไฟกัน ก็รอบกองไฟบ้านๆแหละครับ หลักๆก็แค่หาเรื่องกินเหล้ากันไม่รู้ทำไมพวกมันจะต้องทำอะไรให้วุ่นวายขนาดนี้


ไอ้นี่ก็เหมือนกันไม่รู้จะดีใจอะไรกันหนักหนาก็แค่ทะเล ตั้งแต่มาเนี่ยแทบจะไม่สนใจผมเลย ไม่เล่นน้ำก็เล่นทรายตอนนี้ก็เหมือนกันวิ่งไล่จับปูเล่นเป็นเด็กๆไปได้ จนถึงทุกวันนี้ผมยังงงๆอยู่เลยครับว่าพ่อแม่มันปล่อยมาเรียนชั่งได้ยังไง นี่ก่อนเจอผมไม่โดนงาบไปนี่ผมว่าก็บุญแล้ว   ถ้าไม่รู้จักมันก็คงคิดว่าลูกคุณหนูเรียนโรงเรียนนานาชาตฺซะอีกขาว น่ากินซะ ไม่รู้เหมือนกันครับว่าทำไมยิ่งผมเห็นมันผมยิ่งคิดว่ามันน่ารักขึ้น


เสื้อยืดสีขาวลายมิกกี้เมาร์กับการเกงขาสั้นเลยเข่าไปประมาณคีบหนึ่ง ยิ่งทำให้มันเหมือนลูกคุณหนูใหญ่เลยทีนี้


“เฮ้ย อย่าไปไกลดิ มันมืดแล้ว”ผมตะโกนไปเพราะเห็นมันวิ่งไกลออกไปจากแคมป์ไฟเกินไปแล้ว


“มานี่ดิพี่”ยังมีหน้ามาเรียกผมไปแทนอีกตั้งหาก


ผมก็บ้าจี้ครับเดินตามมันไปเฉยเลย


“วิ่งมาทำไมไกล มืดแล้วเห็นไหม เดี๋ยวก็โดนฉุดหรอก”ยืนทำหน้าตาอารมณ์ดียิ้มแฉ่งแข่งแสงจันทร์


“ลมเย็นดีเนอะ ในกรุงเทพอ่ะไม่มีแบบนี้หรอก”


“หึ”เห็นมันอารมณ์ดีแบบนี้ผมก็อดยิ้มไม่ได้ หน้ารักจริงๆเลยนะมันเนี่ย


“หนาว”ช่วงนี้ขี้ออ้อนเป็นพิเศษไม่รู้เป็นอะไรของมัน เดินเข้ามาชิดตัวผมแล้วเอาหัวมาถูๆที่ไหล่


“หึ”


“อะไรของพี่หึหึหึ”หันมาทำหน้าค้อน


“เอาจะให้พูดอะไรล่ะ”มันไม่พูดอะไรต่อได้แต่ทำปากขมุบขมิบ ผมก็เลยเอาแขนโอบไหล่มันหลวมๆไว้


“สวยไหม”มองออกไปข้างหน้าแล้วก็ถาม


“ไม่เห็นสวยเลย มืด”ก็มันมืดจริงๆทะเลสุดลูกหูลูกตาเลย


“โหไรว่ะ”


ลมเย็นดียืนมองทะเลที่มีพระจันทร์ลอยเด่นอยู่กลางความมืด


“พี่ผมรักพี่นะ”


“ฮ๊ะ”ตกใจครับ ผมรีบเซออกจากมันเลย


“ผมรักพี่”หันมาพูดย้ำอีกครั้งแล้วส่งยิ้มหวานมา


“...”อึ่งซิครับ ใครจะไปคิดตั้งแต่อยู่กิน เอ้ย ไม่ใช่เป็นแฟนกันมาจู่ๆมันก็เพิ่งมาบอกรักเนี่ย ทำเอาอึ่งจนไม่รู้จะทำยังไงเลย


“แล้วพี่อ่ะ”


“เออ”จริงแล้วไม่ใช่ว่าผมไม่รู้สึกเหมือนมันหรอกนะครับ แต่มันเออ หน้าอายอ่ะ คุณเข้าใจผมกันใช่ไหมครับ


“เอออะไร”หันมาทำหน้ายุ่ง


“เหมือนกัน”พูดแล้วหลบหน้ามัน เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึก รู้สึกอาย หน้าร้อนๆเหมือนไปกินเหล้ามาสักลังได้


“อะไรของพี่ว่ะ อุส่าบอกรักมาเหมือนกงเหมือนกันอะไร”เดินหนีเลยครับ คือผมพูดไม่ออกจริงๆไม่รู้ด้วยว่าตัวเองเป็นอะไร

“พี่หน้าแดงว่ะเขินหรอ”วิ่งมาดักหน้าผมแล้วก็ล้อเรียน ผมก็ไม่ได้พูดอะไรแต่พยายามเดินหนีมันได้ยินแต่เสียงหัวเราะเอิ๊กอั่กอยู่ด้านหลัง


หัวใจผมครับมันเต้นแรงมาก เต้นแรงซะจนผมกลัวว่ามันจะหลุดออกมา


“ไว้พี่เลิกเขินเมื่อไหร่บอกผมบ้างนะ”วิ่งมากอดแขนแล้วพูดขึ้น ข้อดีของมันก็ตรงนี้แหละครับเข้าใจผมไปซะหมด ไม่เคย
โวยวายเวลาที่ผมไม่ทำอะไรที่ควรทำ ไม่เหมือนพวกผู้หญิงวุ่นวาย เจ้ากี้เจ้าการชอบทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ


“อืม”แล้วก็เดินเล่นกันพักใหญ่ จนเพื่อนมันโทรตาม เราก็เลยกลับมาที่กองไฟกันก็เห็นพวกมันเริ่มเมากันแล้วไปหากองมาจากไหนกันก็ไม่รู้ตีแข่งกับกีต้าทั้งๆที่จังหวะมันไม่ได้เข้ากันเลยสักนิด


“เฮ้ยเหี้ยโนมึงเมาแล้ว”เสียงโวยวายของไอ้ตัวเล็กที่โดนเด็กไอ้แท็คกรองเหล้าเข้าปากอยู่


“มาวที่ไหน คายเมา มึงมัวแล้ว ไอ้คีย์มาแดกๆๆๆๆ”แล้วมันก็ป้อนเบียร์ไอ้ตัวเล็กของผมแต่ป้อนไม่ตรงปากครับกลายเป็นหกใส่เสื้อหมด


“เหี้ยโน กูเปียกหมดแล้วเนี่ยเหม็นด้วย”มันไม่กินเหล้าครับผมรู้


“ไอ้แท็คมึงมาเก็บเด็กมึงเลย หรือจะให้ลูกน้องกูเก็บแทน”ผมตะโกนไปยังไอ้แท็คที่ยื่นมองเด็กมันเมาอยู่


“เสือก”ที่เมื่อกี้ยืนดูพอจะให้คนอื่นมาเก็บเข้าหน่อย รีบเลย


“พี่เดี๋ยวผมไปเปลี่ยนเสื้อก่อนรอยู่นี่แหละ”


“เดี๋ยวกูไปด้วย”


“ไม่ต้องหรอกใกล้แค่นี้เอง”


“อืมๆๆ”ยังไงก็แค่นี้แค่ข้ามถนนไปก็ถึงแล้วคงไม่เป็นไรหรอกอีกอย่างที่รีสอทก็มีคนของเราอยู่บ้างบางส่วนอยู่แล้ว


“อ้าวเฮ้ยหมดแก้วๆ”ไอ้โจ๊คเดินเอาเหล้า ไม่แน่นใจว่ายี่ห้ออะไรแต่แม่งเพียวๆเกือบครึ่งแก้ว นี่มึงยังจะให้กูหมดแก้วอีกหรอว่ะ


“อึกๆๆๆ”แต่ไม่ได้ครับเป็นลูกพี่ทั้งทีถ้าไม่ใจใหญ่จริง ปกครองใครไม่ได้หรอก(เกี่ยว?)ก็เลยซัดไปเต็มครั้งเดียวหมดแก้ว อือหือ เอาซะมึนเลย


“วู้ๆๆๆเจ๋วว่ะลูกพี่อีกแก้วๆ”ก็ย่างที่ว่าแหละก็เป็นลูกพี่ศักศรีมันค้ำคอ อีกแก้ว5555


แล้วมันก็อีกแก้ว ถึงผมจะคอทองแดงก็เหอะครับ แต่ว่านะ เหล้านี่มันปาดคอยิ่งกว่าน้ำกรดอีก ทองแดงอย่างผมเลยมึนภายในเวลาไม่ถึง20นาที


“เฮ้ยพวกมึงไปโดนตีนหมาที่ไหนมาว่ะ”ผมได้ยิ่งเสียงแอ๊ะอ่ะดังมาแต่ไกล


จะว่าไปไอ้ตัวเล็กมันหายหัวไปไหนว่ะ ไหนบอกแปปเดียวนี่จากที่ผมไม่มึนกลายเป็นผมเมาแล้วยังไม่เห็นมันเลย


“ไม่รู้พวกไหนพี่  มาจับเด็กพี่เก้าไป พวกผมก็เข้าไปช่วยแล้วพี่แต่มันมีเยอะกว่า”


“มึงว่าไงนะ”สางเลยกู ตรงดิ่งไปคว้าคอเสื้อไอ้พวกที่มีท่าทีสะบักสะบอม


“เฮ้ยพี่ใจเย็นดิ เดี๋ยวมันจะตายเพราะพี่ซะก่อน”ไอ้ไรรีบเข้ามาห้าม


“พวกมันไปทางไหน”


“ไม่รู้พี่มันขึ้นรถตูสีขาวไปทะเบียนก็ไม่มี”เหี้ยแล้วไง


“สัสเอ้ย”เหวี่ยงมันลงกับพื้นทรายเต็มแรง


นี่มันเหี้ยอะไรกันว่ะ ปล่อยให้คาดสายตาไม่ได้เลยหรือไง


“คนเดียวหรอที่พวกมันจับไป”นั้นซิจะว่าไป ถ้ามันจะเล่นพวกผมก็น่าจะจับพวกนี้ไปด้วย ดูยังไงพวกมันก็ขัดขืนไม่ได้ แต่ทำไมจับไอ้คีย์ไป พวกไหนอีกว่ะ สัสเอ้ย!


“2พี่  อีกคนที่มันชอบอยู่กับพี่แท็ค มันเมาเลยเดินขึ้นรถไปเองเลย พวกผมก็โดนพวกมันเล่นอยู่เลยไม่มีเวลาดู”หลังจากที่ไอ้นั้น ลูกน้องผมเองแหละแต่มันเป็นเด็กปี1จำชื่อยังไม่ได้ มันพูดจบทุกคนก็พร้อมใจกันเงียบ


“สัสเอ้ย โคตรโง่”ถ้าเป็นเวลาอื่นผมคงหัวเราะยอะไอ้แท็คมันแล้ว แต่ไอ้คีย์ก็โดนด้วยนี่ซิ


“มึงว่าใคร”ไม่ใช่ใครที่ไหน ไอ้เหี้ยแท็คนั้นและรีบตรงมาขว้าคอเสื้อผมอย่างเร็วทำเอาพวกที่พากันเงียบเมื่อกี้แตกตื่นกันหมด


“ก็อย่างที่กูพูด”เอาก็เอาว่ะ ด้วยขนาดตัวของผมกับมันก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกันอยู่แล้ว ถ้ามันจะเอา ผมก็จะจัดให้


“เฮ้ยพี่ อย่าเพิ่งทะเลาะกันดิ”ไอ้พวกที่ยืนๆอยู่ก็รีบตรงเข้ามาห้ามพวกผม


“ตอนนี้พี่ต้องไปช่วยพวกนั้นดิ เดี๋ยวแม่งโดนไอ้พวกนั้นจับทำเมียหรอก”เหมือนจะแค่เตือนสติพวกผมให้หยุดทะเลาะกันกลายเป็นพวกผมที่แหละจะไปเล่นมันเอง


“เหี้ยนัด มึงมานี่เลยปากหมา”


ถึงจะเคืองๆพวกมันอยู่บ้างก็เหอะ แต่เอาไว้ก่อนต้องไปช่วยไอ้คีย์ก่อน


“ฝากไว้ก่อนนะมึงหมดเรื่องนี้ก็เล่นมึงแน่น”ไอ้แท็คชี้หน้าผมก่อนที่จะเดินแยกไปอีกทาง


“สัส คิดว่ากูกลัวไง”ผมก็ตะโกนไล่หลังมันไป จะว่าไงดีเพราะไม่ชอบขี้หน้ากันอยู่แล้วด้วยบวกกับความเมาเลยทำให้ผมไม่ค่อยมีสติเท่าไหร่


แล้วนี่ไม่มีข้อมูลอะไรเลยแล้วกูจะเริ่มจากไหนก่อนดีว่ะเนี่ย!



TBC.

ขอโทษที่ช้า ช่วงนี้สอบขริงๆๆ

สั้นๆไปก่อนเดี๋ยววันเสาร์ลงให้เเบบจัดเต็มเลย


มาตามลุ้นกันว่าใครจับน้องๆเราไปกัน

ปล.รอบนี้ไม่ได้ง่ายเหมือนช่วยน้องคีย์ครั้งก่อนหรอกนะจ๊ะ ฝีมือมันคนล่ะชั้นกัน โฮๆๆๆๆ

[maru]

แท๊คกับเก้า ปล่อยโนกับคีย์ห่างตาได้ยังไำงเนี่ย แล้วโนท่าทางจะเมาน่าดูนะนั่น แท๊ควางแผนอะไรทำไมไม่ดูแล แล้วแท๊คไม่ค่อยเลยนะอยากให้โนป้อนก็บอกโนตามตรงสิ คีย์น่ารักนะเนี่ย เก้ามีเขินด้วย

[พลอยสวย]

   สองสาว(!!)นี่ปล่อยให้ห่างสายตาไม่ได้เลยนะ  มีเรื่องตลอดเลยย


   สู้ๆจร้า  ช่วงนี้เราก็สอบเหมือนกัน

[Nano PL]

โอ๊ะ ดีใจ มาต่อให้แล้ว
ตั้งใจสอบ สู้ๆนะ
จะตั้งตาและตั้งใจรอตอนต่อไป
คีย์จะรอดไหมหนอ