[ 2 ]
เรื่องเป็นยังไงต่อเหรอครับ?...เอาเป็นว่าพอผมเห็นโบรชัวร์ที่ว่า ผมก็จัดการโทรศัพท์ตามเบอร์ที่ลงเอาไว้ แจ้งเลขสมาชิกของเจ๊ ซึ่งทางนั้นก็ไม่ได้ถามอะไรมากมาย นอกจากคอนเฟิร์มข้อมูลส่วนตัวของเจ๊กับผมนิดหน่อย แน่นอนว่าน้องชายที่คลานตามกันมาอย่างผมก็ตอบได้หมด จะวันเดือนปีเกิด ชื่อ-นามสกุล ทุกอย่างตรงเป๊ะ เสร็จแล้วเราก็ตกลงกันเรื่องสถานที่ส่งมอบสินค้า(?) ก่อนจะปิดท้ายว่า...
“วันรุ่งขึ้น แฟนที่คุณเช่าจะไปหาคุณที่ที่อยู่ตามที่คุณแจ้งนะครับ”
เออเว้ย...ง่ายจริงวุ้ย ผมคิดขำๆก่อนจะถามกลับ
“แฟนผมจะเป็นคนแบบไหนครับ?”
“ตามรายละเอียดที่ท่านสมาชิกแจ้งเลยครับ ยังไงถ้ามีข้อสงสัยก็ติดต่อคอลเซ็นเตอร์ของเราได้ตลอดเลยนะครับ”
พอถามถึงเรื่องค่าเช่า ทางนั้นก็แจ้งว่าจะหักเงินผ่านบัญชีธนาคารที่พี่สาวผมผูกเอาไว้ ผมเลยไม่ต้องซีเรียสอะไรเลย นอนตีพุงรอทางบริษัทเอาแฟนมาส่งที่คอนโด จนกระทั่ง...
ไอ้รูปหล่อตรงหน้ามันมากดกริ่งคอนโดผม กูจะบ้าตายครับ!!
“ตกลงจะรับผิดชอบหรือเปล่า?” มันถามเป็นรอบที่ล้านของวัน พร้อมกับทำหน้าดุๆ นี่มึงเป็นผู้ให้บริการนะเว้ย ถึงกูจะไม่ได้เต็มใจรับบริการก็เถอะ
“นี่มันไม่ใช่อย่างที่ต้องการซักนิด” ผมพึมพำเสียงเบา แต่ไอ้บ้าตรงหน้าก็เสือกหูดีอีก
“จะไม่ใช่ได้ยังไง อย่างที่นายบอกเป๊ะเลย
‘ดูดี อวดคนอื่นได้ไม่อายใคร’”
ถูกของมันครับ ตอนที่เจ้าหน้าที่ถามผมว่าต้องการแฟนแบบไหน ผมก็ตอบแค่ว่า...
‘ขอแบบดูดี อวดคนอื่นได้ไม่อายใคร’ผมยอมรับเลยว่าไอ้บ้าตรงหน้ามันดูดีจริงๆ เผลอๆหล่อกว่าเดือนคณะผมด้วยซ้ำไป แต่มันเป็นผู้ชาย คุณเข้าใจไหมว่ามันเป็นผู้ชายมีกระปู๋เหมือนผม!!
“ตกลงนายไม่พอใจอะไร นายรู้หรือเปล่า...ว่าฉันเป็นคนที่ถูกต่อคิวจองมากเป็นอันดับหนึ่งเลยนะ”
ผมมองมันอย่างเพลียๆ จะอันดับไหนผมก็ไม่สน ที่ผมอยากได้คือแฟนที่เป็นผู้หญิง ไม่ใช่ผู้ชายมีแท่ง เอ๊ย ทั้งแท่งแบบนี้ เข้าใจกูบ้างสิครับไอ้หล่อ กูจะเอาแฟนสาวสวยๆไปอวดเพื่อน ไปแชนแฟนหนุ่มหล่อๆเฟ้ย
“นายเป็นผู้ชาย...” ผมตอบไปตามตรง จะได้ไม่ต้องเสียเวลาเถียงกับมันอีก
“แล้ว?” มันเลิกคิ้วมองผมน้อยๆ
“ฉันอยากได้แฟนเป็นผู้หญิง ไม่ใช่ผู้ชาย!!” ทำไมมันเข้าใจอะไรยากจังฟะ
“บอกแล้วไง ว่าฉันได้ทั้งผู้ชายและผู้หญิง” นั่นมันเรื่องของมึง...กูจะเอาแค่ผู้หญิงเฟ้ย!!
“แต่ฉันไม่ได้เป็นแบบนาย”
“รู้ได้ยังไง อยู่ๆกันไปนายอาจจะค้นพบตัวเองก็ได้” ไม่พูดเฉยๆ มันยังกระตุกยิ้มร้ายๆใส่ผมอีก
“มันจะต้องมีทางออกสิ” ผมพึมพำก่อนจะเดินหนีเข้าห้องตัวเอง ปล่อยมันไว้ข้างนอก ได้ยินเสียงมันพูดไล่หลังมาชวนให้หมั่นไส้มากกว่าเดิมล้านเท่า
“นายควรจะดีใจที่ฉันยอมสละตัวเองมาเป็นแฟนนาย ปกติฉันไม่ได้มีคิวว่างบ่อยๆนะ”
.
.
“ผมจะขอเปลี่ยนแฟนครับ”
//ทำไมครับ แฟนที่ส่งไปไม่ถูกใจคุณลูกค้าตรงไหนครับ//
“มัน เอ๊ย เขาเป็นผู้ชายครับ ผมต้องการผู้หญิงครับ”
//แต่เราส่งไปตามที่คุณลูกค้าแจ้งทุกอย่างเลยนะครับ ถูกต้องตามฐานข้อมูลของคุณกานต์พิชานะครับ เนื่องจากลูกค้าเป็นผู้หญิง เราก็ต้องจัดส่งแฟนเป็นผู้ชายอยู่แล้วครับ//
“นั่นมันพี่สาวผม แต่ผมเป็นผู้ชาย ผมจะเอาแฟนผู้หญิง เปลี่ยนให้ผมได้ไหมครับ”
ปลายสายคีย์ข้อมูลก๊อกๆแก๊กๆ ผมรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ ส่วนไอ้บ้าที่ถูกส่งมาเป็นแฟน ผมก็ปล่อยมันนั่งรออยู่ข้างนอก หลังจากไล่เท่าไหร่มันก็ไม่ยอมไป นี่มันเรื่องบ้าบอคอแตกชัดๆ
“ตกลงเปลี่ยนได้หรือเปล่าครับ?” ผมถามซ้ำอีกครั้ง เพราะปลายสายเงียบไปนานเกิน
//ไม่สามารถเปลี่ยนได้ครับ!!//ห๊ะ...เปลี่ยนไม่ได้ แล้วบริษัทมันทำยังไงเวลาลูกค้าไม่พอใจวะ
“ทำไมถึงเปลี่ยนไม่ได้ครับ”
//คุณลูกค้าเพิ่งเช่าไปไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมง ถ้าจะเปลี่ยน ต้องเช่าไม่น้อยกว่าหนึ่งเดือนครับ//
“งั้นผมจะยกเลิกการเช่า ได้ไหมครับ?”//ได้ครับ รบกวนแจ้งรหัสพินสี่หลักเพื่อทำการยกเลิกด้วยครับ//ฟู่วววว!! โชคดีนะที่มันยังยกเลิกได้ แต่...รหัสพินสี่หลักนี่มันอะไรกันฟะ??
“ผมไม่มีรหัสพินน่ะครับ มีแต่เลขสมาชิก พอใช้แทนกันได้ไหมครับ”
//ถ้าไม่มีรหัสพิน ก็ยกเลิกไม่ได้นะครับ//
“งั้นรอเดี๋ยวนะครับ ขอผมหาก่อน”
ผมบอกปลายสายเสร็จก็เดินมาที่โทรศัพท์บ้าน ยกหูขึ้นมาแล้วกดเบอร์มือถือของพี่สาวผม แต่...ดวงคนมันจะซวย ยังไงมันก็หนีไม่พ้นแน่ๆ
//เลขหมายที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาฝากข้อความหลังได้ยินเสียงสัญญาณ...//
ติดต่ออาเจ๊ไม่ได้ก็แปลว่าไม่มีรหัสพิน ไม่มีรหัสพินก็แปลว่า...
“นี่! เข้ามาทำอะไรอยู่ตั้งนาน ฉันหิวข้าวแล้วนะ”
ผมหันขวับไปตามเสียง ก่อนจะเห็นไอ้หล่อมันยืนพิงประตูห้องนอนผมอยู่
“เฮ้ย!! ทำไมไม่เคาะประตูก่อนวะ แล้วเข้ามาห้องคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตได้ยังไง”
มันยิ้มร้ายๆก่อนจะเดินมาประชิดตัวผมที่นั่งอยู่ตรงปลายเตียง พูดออกมาช้าๆแต่ชัดเจนว่า...
“ตอนนี้ฉันเป็นแฟนนาย เพราะฉะนั้นห้องนี้ก็ไม่ใช่ห้องคนอื่น”
ไอ้ขี้ตู่เอ๊ย!!....
.
‘กฎข้อที่หนึ่ง...เราไม่ใช่แค่แฟนเช่า แต่เราคือแฟนของเขา’พวกคุณรู้ไหมครับ หลังจากมันบอกผมว่าหิวข้าวแล้วเกิดอะไรขึ้น ไอ้หล่อ...ไม่ใช่สิ มันชื่อว่า...เอ่อ มันชื่อว่าอะไรวะ??
จำได้ว่าตอเต่า...เต็ม ตีน ตอม ชื่ออะไรกันแน่วะ??
“นาย...นายชื่ออะไรนะ”
ถามดีๆแท้ๆ แต่ทำไมไอ้หล่อที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยถึงต้องปรายตามองผมตาดุๆด้วย เสือกชื่อจำยากเองนี่หว่า
“เต็ง!! พี่ชื่อว่าเต็ง แล้วเรียกพี่ด้วยนะ ถ้าเรียกชื่อห้วนๆหรือเรียกนายอีกโดนแน่ๆ”
เต็ง...ที่มาจากคำว่าป่าเต็งรังหรือเปล่า? แค่คิดเฉยๆนะ ไม่ได้ถามออกไป แต่ทำไมเจ้าของชื่อถึงได้ทำหน้ารู้ทันก่อนจะพูดลอยๆ
“เต็ง...ที่มาจากเต็งหนึ่ง ไม่ใช่ป่าเต็งรัง เข้าใจไหม...ดรีม”
จะเต็งรังหรือเต็งหนึ่งก็ช่างเหอะ อย่างน้อยชื่อมันก็แมนกว่าชื่อผม ผมบอกไปหรือยังครับว่า พี่สาวผมชื่อเดียร์ ส่วนผมชื่อคล้องจองกันว่า...ดรีม ดรีมที่แปลว่าความฝัน และตอนนี้ผมก็อยากให้ทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้นเป็นแค่ความฝัน
“เอ้า...ลงมาได้แล้ว จะนั่งรออยู่บนรถเหรอไง”
รู้ตัวอีกทีคนข้างๆมันก็ขับรถพาผมมาห้างแถวๆคอนโด ผมเปิดประตูรถตามลงมาแบบมึนๆเอ๋อๆ ยิ่งเบลอหนักกว่าเดิมตอนที่อีกคนผ่อนฝีเท้ามาเดินข้างๆ ใกล้กันซะเหมือนกับว่า...เราเป็นแฟนกันอย่างนั้นแหล่ะ
“พี่ไปเดินห่างๆผมหน่อยก็ได้มั้ง” หลังจากรู้ว่ามันอายุมากกว่าผมสามปี ผมก็ต้องจำใจเรียกมันว่าพี่อย่างช่วยไม่ได้
“แฟนกัน ใครเขาเดินห่างๆ” ไอ้หล่อมันตอบหน้ามึน
“ก็แค่แฟนเช่า...” ผมพึมพำเสียงเบา
“ถ้ายังไม่ยกเลิกการเช่า พี่ก็ยังเป็นแฟนนายอยู่”ผมถอนหายใจช้าๆ พยายามทำตัวเป็นปกติที่สุด ยิ่งตื่นเต้นตื่นตูมยิ่งมีพิรุธ ทำเนียนๆเหมือนว่าเป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นน้องละกัน น่าจะพอถูไถได้อยู่
แต่อย่างที่ผมบอก คนเรามันจะซวย มันก็มักจะซวยซ้ำซวยซ้อน เพราะเดินเข้าห้างมาไม่ทันไร ผมก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเรียกชื่อตัวเองจากข้างหลัง
“เฮ้ย!! ไอ้ดรีม!!”
ผมหันหน้ากลับไปตามเสียงช้าๆ แม้ว่าใจจริงอยากจะแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน แล้วกระชากข้อมือคนข้างตัวให้วิ่งหนีไปด้วยกัน ไอ้ต้าร์ยืนอยู่ข้างหลังกับแฟนสาวของมัน ที่เดาว่าคงมานัดเดทกันวันหยุดแน่ๆ มันมองผมสลับกับคนข้างๆ ขมวดคิ้วนิดๆก่อนจะเอ่ยปากถาม
“นั่นใครวะ? ไม่เคยเห็นหน้าเลย”
“นี่คือ...”
ผมยังพูดไม่ทันจบประโยค ไอ้หล่อข้างตัวก็ถือวิสาสะเบียดเข้ามาใกล้ผมมากกว่าเดิม เอามือวางบนไหล่ผม ผมเห็นไอ้ต้าร์คิ้วกระตุกนิดๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นกระตุกมากกว่าเดิม ตอนที่ได้ยินคนข้างตัวผมเอ่ยปากแนะนำตัว
“พี่ชื่อเต็ง เป็นแฟนของดรีม ยินดีที่ได้รู้จักน้องต้าร์นะ”TBC*คำเตือน* เรื่องนี้สาระไม่มี กรุณาเสพเพื่อความบันเทิงเพียงอย่างเดียว ^^
จะพยายามมาต่อทุกวันจนกว่ามันจะจบ วันละสั้นๆเนอะ พล็อตการ์ตูนญี่ปุ่นมาก
ชื่อก็โหลไปนิด เพราะขี้เกียจคิดชื่อ >*<
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะคะ *กอดแน่นๆรอบวง*
Edit...คิดเล่นๆเมื่อวาน ตปท.เขามีเช่าแบรนด์เนมไปออกงาน แล้วถ้าเกิดเราสามารถเช่า
แฟนไปออกงานได้ล่ะ เลยกลายมาเป็นเรื่องนี้ อารมณ์ชั่ววูบสุดๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
