รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 14
(Special Run) ไอ้บอมย์จัดการแจกกุญแจห้องพัก สั่งพนักงานขนกระเป๋าไปเก็บให้พวกเราเสร็จสรรพ
แล้วมันก็พามายังโซนสระน้ำ ซึ่งจัดโต๊ะเตรียมต้อนรับลูกชายเจ้าของโรงแรมไว้ซะดิบดี ได้บรรยากาศมื้อเที่ยงหรูพอสมควร
ไอ้วิน ไอ้ต้าร์ ไอ้ชัด ดี๊ด๊าออกอาการใหญ่ หลังเจอสาวๆ ทั้งไทยและเทศนุ่งบิกินี่นอนอาบแดด บ้างแหวกว่ายอยู่ในสระ
ทำให้พวกมันเจริญหูเจริญตาไปเลย
“โห!..แจ่มๆ ทั้งน้าน!!” ไอ้ต้าร์เปรย มันสวมแว่นกันแดดซ่อนสายตาเอาไว้ดิบดี ลอบสำรวจเก็บรายละเอียดสาวไทย
สามนางหุ่นเป๊ะทรวดทรงน่ายกนิ้วให้ พวกเธอผลัดกันทาครีมกันแดด ดึงดูดสายตาหนุ่มๆ เผลอกลืนน้ำลายตามเป็นแถว
“แม่ง..คืนนี้ได้มานอนกอดสักคนเหมือนขึ้นสวรรค์” ไอ้ชัดพึมพำ
“พอเลยมึง อาการหื่นมากไปแล้ว..ห่า” ไอ้รั่วโบกหัวไปที มันเอามือคลำหัวปอยๆ ค้อนไอ้รั่วตาคว่ำ
“สัดพรต! กูไม่ใช่มึงนิ จะได้หมดรสนิยมแดกเนื้อนมไข่” มันกัดคืน พร้อมสายตาล้อเลียนส่งให้ไอ้รั่วต่างหาก
“ควายชัด! มึงเข้าใจอะไรเกี่ยวกับรสนิยมกู อย่าด่วนสรุปโดยไม่รู้ความจริง เนื้อกูยังบริโภคอยู่เป็นนิจ เหลวๆ นิ่มๆ
ไม่แหล่ม ต้องแน่นปึ๊กกัดทีกรุ๊บกรอบกลิ่นติดจมูก ยิ่งนมกูยังคงดูดเป็นอาจิณ เพียงแต่ไม่ชอบรสหวานเลยเปลี่ยนเป็นรสจืดแทน
ไข่ไม่ต้องพูดถึงกูล่อไข่แฝดอร่อยกว่าเยอะ สอดไส้คาลาเมลด้วย ไว้มึงลองเมื่อไหร่จะรู้ว่า..แซ่บ!!”
ไอ้รั่วสวนหน้ามึน ผมกับไอ้โต๋กลั้นขำลอบสบตากันไหล่กระตุก ไอ้ชัดไม่ต้องบรรยาย มันอ้าปากอึ้งตาค้างไปเรียบร้อย
“ฮะฮ่าๆๆ รสนิยมท่านพรต ข้าน้อยขอคารวะ” ไอ้วินรับลูก ประสานมือคารวะไอ้รั่ว พร้อมกับหัวเราะฮาแตก
“เย้ย! เชิญเถอะครับคุณมึง กูไม่เอี่ยวเด็ดขาด” ไอ้ชัดสายหัวพรืด! ทำตาเหลือกใส่ไอ้รั่ว
“คึคึ! ปากดี..คืนนี้กูให้ไอ้วินกดซ้า..ดูมึงยังปากเก่งได้อีกไหม..ห่า!!”
ไอ้รั่วหันไปพยักเพยิดรู้กันกับไอ้วิน มันดันยักคิ้วยกยิ้มให้ไอ้ชัดหน้าตาย
“มึงอย่าพิเรนทร์สัดวิน ขืนคิดไม่ซื่อ กูเปลี่ยนห้องกับไอ้กานทันที” ไอ้ชัดทำท่าขนพองจ้องไอ้วินคาดโทษ
เห็นแล้วขำพวกมัน ผ่านไปกี่ปีไอ้รั่วยังคงมีอิทธิพลกับกลุ่มเพื่อนเหนียวแน่น แม้มันจะรั่วเป็นนิสัย แต่เพื่อนในก๊วนเหยี่ยว
ยังคงศรัทธาความเป็นหัวหน้าทีมไม่เปลี่ยน สังเกตจากการแหย่หนุกๆ ของพวกมัน พาพวกผมกลุ่มสิงโตดำขำตามๆ กัน
การจัดแบ่งห้องพัก ไอ้บอมย์ยกให้ผมกับไอ้รั่ว ไอ้โต๋กับตะเกียงคนละห้อง ที่เหลือไอ้โทนี่ ไอ้กาน ไอ้บอมย์ห้องสูทใหญ่
ไอ้ชัด ไอ้หน่อง ไอ้วิน ไอ้ต้าร์สูทใหญ่อีกห้อง อยู่โซนเดียวกันแต่เป็นคนละด้าน ไอ้บอมย์พรีอาร์เป็นด้านที่มีระเบียงติดทะเลวิวดีสุด
แม้พวกผมจะยังไม่ได้ขึ้นไปดู พอรู้นิสัยของมัน ไม่ยอมให้เพื่อนพักห้องธรรดาแน่ เรื่องใจใหญ่ไม่เป็นรองจริงๆ
“อาหารมาแล้ว พวกมึงใครถอนเบียร์ไหม” ไอ้บอมย์เอ่ยปากถาม พวกเราทยอยนั่งกันเรียบร้อย
อาหารเดินพาเหรดวางเรียงตามลำดับ มันพลอยถามความสมัครใจเกี่ยวกับเครื่องดื่ม
“กลับจากวัดค่อยว่ากัน ขืนพวกมึงกรึ๊บหัววันติดลมจะเสียงาน กลิ่นเหล้าติดตัวเข้าวัดดูไม่เหมาะว่ะ”
ไอ้หล่อเทพเบรก พวกผมพากันพยักหน้าเห็นด้วยกับมัน ไอ้นี่อีกคนยังคงมีอิทธิพลความเป็นผู้นำกลุ่มไม่ต่างกัน
คำพูดมันพวกผมให้เกียรติรับฟังเช่นเคย แม้วัยจะล่วงเลยมากันมากแล้ว ความศรัทธานิสัยใจคอพวกเราไม่เคยเปลี่ยนตามกาลเวลา
“สรุป..น้ำเปล่า” ไอ้ยักษ์ตัดบท พวกเราพากันพยักหน้า อาหารรสเลิศหลากหลายล้วนมาเสิร์ฟ ท่ามกลางบรรยากาศ
ตื่นตาจากสาวงาม ที่แปลงร่างเป็นมัจฉาแหวกว่ายกลางสระ สลับเสียงพูดคุยพวกผม หนุ่มร่างบึกกลุ่มใหญ่ 11 คน
ยกเว้นตะเกียงไว้หนึ่ง พวกเธอขยันส่งสายตาชม้ายอย่างมีจริตมาให้ ยิ่งจับสังเกตได้ว่าพวกผมมองตอบ
ยิ่งทำให้พวกเธอโชว์บอร์ดี้แข่งกันเข้าไปใหญ่
“แม่เจ้า! กินอิ่มกูเปลี่ยนใจว่ายน้ำดีกว่า เผลองานนี้ได้ขอส่วนลดพิเศษจากไอ้บอมย์เปิดห้องส่วนตัว ใครเอากับกูมั่ง”
ไอ้ชัดพูดขึ้น หลังสาวนางหนึ่งยิ้มให้มันเปิดเผย
“หึหึ!..กูจะฟ้องนุ่น” ไอ้ต้าร์เบรกมันหน้าหงาย นุ่นคือเมียมัน
“สาดต้าร์ มึงทำตัวเป็นฤาษีจำศีลก็ทำไปคนเดียว ขวางกูไม นานทีได้เปิดหูเปิดตาบ้าง”
มันโอดครวญได้หน้าถีบสุดๆ ผมกินไปอมยิ้มไป
“พี่ชัด..ตะเกียงเห็นด้วยกับพี่ต้าร์ นุ่นทำอย่างพี่บ้างพี่จะรู้สึกยังไง ถ้านุ่นไปเดทกับหนุ่มอื่น พี่ยอมไหม”
เอาแล้วไง คนสวยในกลุ่มเปิดปากขึ้น ตั้งแต่อี๋อ๋อกับสามีในรถ น้องหน้าระรื่นสงบปากสงบคำเพิ่งยอมพูด
“โธ่! ไม่เหมือนกันสักหน่อย พี่ผู้ชายนะครับ” ไอ้ชัดไม่ยอมรับ หาข้อได้เปรียบมางัดแย้ง
“ผมไม่ได้ว่าพี่ไม่ใช่ผู้ชายนิ คุยเรื่องความซื่อสัตย์ต่างหาก ผมถามพี่ชัดเพราะต้องการคำตอบ ถ้าพี่ยอมให้นุ่นเดทได้
พี่ก็สามารถควงสาวสุดแหล่มของพี่ได้..ยุติธรรมดี” เอาแล้วไง งานนี้เจอเหตุผลแบบนี้เข้า ไอ้ชัดถึงกับไปไม่เป็น
“สรุปมึงยอมไหม กูจะได้ให้เมียโทรบอกนุ่นไปเดท” ไอ้ต้าร์รุกไล่เป็นเรื่องสนุก หลังไอ้ชัดอึ้งไม่มีเสียง
“ยอมพ่องมึงดิ เจอแบบนี้กูไปไม่ถูก” กลายเป็นมันหน้าบูดจ้วงข้าวเข้าปากประชดแทน ท่ามกลางเสียงหัวเราะฮาครืน!!!
“รีบกิน..ให้เวลาแยกย้ายอาบน้ำชั่วโมงเดียว มารวมตัวห้องกูพวก”
ไอ้บอมย์สั่งการ แถมเร่งพวกเอ้อระเหยละเลียดเล็มกินให้ทำเวลา
“เหี้ยไร ทำไมต้องไปรวมตัวห้องมึงวะ” ไอ้หน่องถามให้หายสงสัย
มันคือหนึ่งในบรรดาคุณชายที่กินไปมองอาหารตาไปด้วย
“เล่นไพ่สลาฟ” ไอ้บอมย์เฉลย
“เห้ย! คนแม่งสิบเอ็ดคน ไพ่เล่นสี่ขาให้เล่นยังไง อย่าบอกแบ่งกลุ่ม” ไอ้วินแย้งกติกา
หลังมันคำนวณจำนวนคนแล้วไม่น่าจะเล่นสลาฟได้อย่างที่ไอ้บอมย์เสนอ
“จับคู่โว้ย! พวกมึงจับคู่มา ส่วนคนเศษกูตกลงกับไอ้กานแล้ว มันรับหน้าที่ทำไพ่แจกอย่างเดียว
ดูเป็นกลางไม่มีปัญหา เราช่วยจ่ายค่าทำไพ่ให้มันรอบละสิบบาท” พอให้ยักษ์หล่ออธิบาย มีแต่คนแย่งรับหน้าที่ทำไพ่
เห็นแล้วว่าเสือนอนกิน
“กูทำเอง กูดีกว่า กู..บลาๆๆ” เสียงเซ็งแซ่ของชายหนุ่มกลุ่มใหญ่
เรียกความสนใจจากบรรดาลูกค้าสาว ที่อยู่บริเวณสระหันมาสนใจจุดเดียว
“เบาหน่อย พวกมึงจะสร้างจุดสนใจทำไมวะ” ไอ้โต๋คงรำคาญ
แค่มันคนเดียวก็ถูกสายตานับร้อยมองไม่วางตา ยิ่งพวกนี้สร้างจุดเด่นยิ่งหนักเข้าไปใหญ่
“กูตัดสินใจให้ไอ้กานเป็น พวกมึงอย่าเรื่องมาก ฟังเจ้าบ้านสิห่า!”
ไอ้บอมย์ยุติปัญหา สรุปได้ความผมคู่ไอ้รั่ว ไอ้บอมย์คู่โทนี่ ไอ้โต๋คู่ตะเกียง
ไอ้วินกับไอ้ชัด ไอ้ต้าร์ไอ้หน่อง โดยมีไอ้กานรับหน้าที่ทำไพ่
เนื่องจากมีกัน 5 คู่ ไพ่เล่นได้ 4 ขา สิบสามใบ จึงมีการเปลี่ยนกติกาเล่น 5 ขา แจกไพ่คนละ 10 ใบ
2 ใบที่เหลือให้เอาออกจากสำรับ โดยฝากไอ้กานไว้ เป็นอันว่าจะมีไพ่หายไป 2 ใบจากกอง เกมแบบนี้น่าตื่นเต้นไม่น้อย
กติกาคนเป็นสลาฟต้องเสียตังค์ 100 คนเป็นประชาชนเสีย 50 บาท คนกลางไม่ได้ไม่เสีย คิงส์ได้เงินของสลาฟ
ควีนได้เงินของประชาชน กติกาที่เราทำการตกลงกัน ค่อยแยกย้ายไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าลำลอง จากนั้นมารวมตัวห้องไอ้บอมย์
คาดว่ามันคงเตรียมเบาะนั่งอย่างดี สำหรับตั้งวงไพ่เรียบร้อย
“มึงสู้ได้แน่หืม..รัน” ไอ้รั่วถามระหว่างไอ้กานกำลังทำไพ่แจก
“มึงเล่นเป็นไหม?” ผมหันมาถามมันที่นั่งเข่าเกยขาผมข้างๆ
“กูแชมป์” มันคุยทับ
“มึงอย่าไปเชื่อ ห่าพรตครองเป็นสลาฟ ไม่มีใครล้มสถิติของมันได้ ถามพวกกูนี่”
ไอ้หน่องเบรกฮากระจาย โดนไอ้รั่วจ้องตาเขียวปั๊ด
“ถุย! กูยอมพวกมึงหรอก เสือกแย่งกันเอาเป็นเอาตายอยากเป็นคิงส์กับควีน
ไม่เห็นคุณค่าการเป็นสลาฟ กูเลือกครองตำแหน่งสลาฟเปิดโอกาสให้พวกมึงต่างหาก
ไม่รู้แล้วยังเสือกหัวเราะเยาะกูสัด..หน่อง” ผมเพิ่งรู้ความลับความสามารถการเล่นไพ่สลาฟของไอ้รั่ว
“ตกลงมึงเล่นเป็นไหม..พรต” ย้ำมันให้แน่ใจ
“เป็นดิ ไม่เป็นกูจะเล่นถอยหลังทิ้งไพ่ใหญ่หมดมือ เหลือตัวเล็กไว้เป็นสลาฟเหรอ..ห่า”
นี่สินะ หลักการเล่นสลาฟจนได้แชมป์สลาฟไปครอง มิน่ามันถึงไม่เคยชนะ ดันเล่นถอยหลัง
ออกไพ่ตัวใหญ่หมดมือเหลือตัวเล็กเอาไว้ คงชนะกับเขาหรอก ใครคิดแบบมันบ้างเนี่ยะ
“คราวนี้ กูไม่เล่นตามวิธีมึง เพราะกูไม่ปรารถนาครองแชมป์สลาฟ” ผมบอกมันหน้าตาย
“โด่! ไพ่สิบใบมึงถือ 5 ใบ แบ่งกู 5 ใบตกลงไหม” มันเรียกร้องหลังไอ้โต๋กับตะเกียงแบ่งกันคนละ 5 ใบ
พอไอ้กานแจกไพ่หมดกอง ไอ้โทนี่ได้สิทธิ์ดึงไพ่ออกจากกอง 2 ใบเก็บไว้ ไม่มีใครรู้ว่าไพ่ที่หายจากกองคืออะไร
ทำให้ยากแก่การคาดเดาพอสมควร ว่าใครมีอะไรในมือ การเล่นแบบนี้เร้าใจไม่หยอกทีเดียว
“กูแบ่งให้ได้ แต่การลงไพ่ต้องถามกูก่อน อย่าซี้ซั้วด่วนทิ้งไพ่นะมึง” ผมตั้งเงื่อนไข
ค่อยจับคู่ไพ่แยกให้มันถือ โดยผมเอาไพ่เดี่ยวไว้กับตัวเอง ให้มันถือไพ่คู่ใหญ่สี่ใบ
“อ้าว! ไหนบอกแบ่งเท่ากัน มึงให้กูสี่ใบ” มันท้วง
“เห้ย! ผัวเมียคุณมึงจะคุยกันอีกนานไหม ตาพวกมึงลงไพ่แล้วสาด เก่งไม่กลัวกูกลัวช้า” โดนไอ้ต้าร์แซวเลยครับ
“ผัวเมียพ่องมึง กูจะกั๊กมึงเป็นสลาฟ” ไอ้รั่วคาดโทษ ส่วนผมยิ้มขำอาการเขินหูแดงของมัน
หลังโดนเพื่อนแซวแล้วทำหน้าไม่ถูก
“ลง 7 ดิ“ ผมบอกให้มันทิ้งไพ่ที่แย่งผมไป ลงต่อไอ้โต๋ที่ให้ตะเกียงปล่อย 6 โพธิ์ดำ
“โห! พ่องมึงสองคนเล่นแบบนี้เอาแชมป์เลยไหม ครวย! ห่าบอมย์ทิ้งสามดอกจิก ไอ้โต๋กับตะเกียงลงหกโพธิ์ดำ
ห่ารันกับสัดพรตล่อเจ็ดแดง กูแม่ง 3, 4, 5, ไม่ได้ออกสักตัว” ไอ้ชัดบ่นเป็นหมีกินผึ้ง มันเป็นคนออกไพ่ต่อจากผม
“ควายชัด มึงบอกไพ่ในมือแบบนี้ พวกแม่งรู้หมด พากันกั๊กเราดิวะ” ไอ้วินโวยคู่บัดดี้ พวกผมฮาครืน
ไพ่ในมือมันสองคนรู้แต้มเพราะปากไอ้ชัดเผยไต๋สดๆ ร้อนๆ
“เช็ดเข้! กูผ่านให้มึง รอออกตัวเล็ก” ไอ้หน่องกับไอ้ต้าร์หัวเราะสนั่น มันเป็นขารองไอ้ชัด
“ทำหัวเราะปากดีสัดต้าร์ ไพ่มึงไม่ต่างกูหรอก ไม่งั้นมึงไม่รอออกไพ่ตามกู ไม่มึงก็กูแดกสลาฟแน่รอบนี้”
ความสนุกครื้นเครงเกิดขึ้นต่อเนื่อง แถมเถียงกันตลอด ผมกับไอ้รั่วมีขัดแย้งบ้างในการออกไพ่ สุดท้ายมันก็หน้าคว่ำเม้มปาก
หลังผมยืนกรานไม่ให้ออกมั่ว มีผ่านมีดักหลอกล่อรักษาตัวรอดไม่ให้เจ็บตัว แม้ไพ่ในมือไม่ดีนัก ดวงดีคงมีคู่ไอ้โต๋กับตะเกียง
ครองแชมป์เป็นคิงส์ติดกันหลายตา หนุงหนิงหวานกลางวง เล่นเอาพวกผมอิจฉาตาม ไอ้โต๋นั่งอ้าขาครอบสะโพกตะเกียงไว้
ให้น้องนั่งหว่างขามัน เอาคางเกยไหล่ปล่อยตะเกียงถือไพ่ มันเนียนซุกจมูกดมกลิ่นหอมซอกคอ พร้อมกำกับเป็นกุนซือ
แนะนำการออกไพ่ไปด้วย จะว่าไปแล้ว..คนเนียนและเจ้าเล่ห์หาเศษหาเลยจนต้องยกนิ้วให้
ไม่มีใครเกินไอ้หล่อเทพ ปั้นหน้านิ่งได้ดีโคตร...
เล่นกันหลายสิบตา มีคู่ผม คู่ไอ้โต๋ คู่ไอ้บอมย์ไอ้โทนี่ รวมไอ้กานที่ได้ตังค์หลายร้อย ส่วนไอ้ชัดไอ้วิน
ไอ้ต้าร์ไอ้หน่อง เสียตังค์ เล่นกันแบบขำๆ แต่ก็สนุก เป็นอันว่าเราใช้เวลาช่วงบ่ายเล่นสลาฟจวนสี่โมงเย็น
ไอ้บอมย์สั่งให้จัดรถตู้โรงแรมพาพวกเราไปเดินตลาดกลางคืนของหัวหิน คล้ายกับตลาดนัดทั่วไป
เพื่อฆ่าเวลาระหว่างรอเวียนเทียนวันวิสาขะบูชา
“เจริญล่ะ..พวกมึง” ระหว่างนั่งรถไอ้รั่วโพล่งขึ้นไม่มีปี่มีขลุ่ย
“อะไรมึงวะ..พรต” ไอ้วินถาม พร้อมสายตารอคำตอบของเพื่อนๆ ที่จ้องอย่างสนใจ
“พวกเราไง โคตรพ่อโคตรแม่อบรมดีฉิบหาย เล่นการพนันก่อนเข้าวัดทำบุญ กูไม่รู้ได้บุญหรือบาป
ผิดศีล 5 ร่วม 3 ชั่วโมง มึงว่าไม่เจริญหืม” พวกผมอึ้งมองตากันเลิกลั่ก เจอคำพูดแบบนี้เข้าแม้แต่ไอ้โต๋ยังไปไม่เป็น
“เห้ย! คิดไรหนุกๆ ไม่ได้จริงจัง” ไอ้โทนี่พยายามเปลี่ยนบรรยากาศ
“เพราะแบบนี้ กูถึงไม่ขัดตอนที่นึกได้” ไอ้รั่วมึนตอบ
“แสรดดด!! พรต มึงรู้แล้วทำไมไม่แย้ง ดันมาพูดทีหลัง” ไอ้กานโยนความผิดให้ไอ้รั่วไปเต็มๆ
“กูมานึกดูคงไม่เกิดประโยชน์ เพราะพวกมึงผิดศีลเป็นประจำกันนิ” มันดันพูดหน้าตาย
“อะไรของมึง ผิดเหี้ยไร” คราวนี้เป็นไอ้ต้าร์แย้งบ้าง
“แดกเหล้าย่อมผิดศีล มองขาอ่อนหน้าอกผู้หญิงล้วนผิดศีล
ยิ่งไอ้ชัดถึงกับออกปากเปิดห้องหิ้วเขาขึ้นไปกก หนักกว่าใคร” มันสาธยายหน้าตายได้ตลกสุดๆ
“เห้ย! แค่ออกปากกูไม่ได้ทำ” ไอ้ชัดโวยใหญ่
“มโนกรรม วจีกรรม มึงเคยได้ยินไหม..ขาดแต่กายกรรมเพราะมึงยังไม่ได้ลงมือ ไม่งั้นครบองค์สามแห่งความอุบาทว์”
ไอ้รั่วได้ทีเอาใหญ่คราวนี้ รับบทบาทเป็นกูรูผู้รู้แจ้งแห่งแสงธรรมไปแล้ว
“มึงไปบวชเถอะพรต พวกกูจะร่วมอนุโมทนา ฉิบหาย! มาเที่ยวดันมาปาฐกถาธรรม..กรรม”
ไอ้วินส่ายหัวอย่างปลงตก แนะนำให้รั่วบวช ผมกับไอ้โต๋ขำตาม เจอแบบนี้ไอ้โต๋เหมือนทึ่งที่ผมอยู่กับไอ้รั่วได้ปกติ
ไม่รั่วตามอย่างที่พวกมันกังวล
“เป็นเมื่อก่อนกูคงไม่ปฏิเสธคำแนะนำ อาจเก็บไว้พิจารณา ปัจจุบันกูมีห่วงทำให้ไม่สามารถตัดใจเดินทางสู่โลกพระธรรม
ได้อย่างสงบ” มันทำหน้าเศร้าประกอบคำพูด..ได้น่าถีบสุดๆ
“ห่วงเหี้ยไรวะ..ห่วงผัว” เหี้ยชัดไม่ปล่อยผ่าน โพล่งไม่ให้ตั้งตัว โดนฝ่ามือไอ้รั่วยื่นไปโบกกบาลเสียงดังฟังชัด
“ผลั๊วะ! ห่วงผัวพ่องมึงดิ กูห่วงครอบครัว เข้าใจใหม่สาด!!” มันโวยหน้าแดง
พอใครหยิบเรื่องนี้มาเป็นประเด็น เป็นอันต้องเจ็บตัวเป็นของแถมพร้อมอาการเขินของมันอย่างปิดไม่มิด
“โด่! ลงไม้ลงมือแก้เขิน พูดแทงใจดำสิท่า” ไอ้ชัดไม่สงบ
ย้อนไอ้รั่วพร้อมเบี่ยงตัวซุกหลบหลังไอ้วินเป็นที่กำบังไว้ด้วย หากไอ้รั่วโบกมาอีก
“กูไม่เหมือนมึงสัดชัด มีเมียมีลูกยังหม้อไม่เลือก” ไอ้รั่วสาวไส้
“อะไร กูทำอะไร” มันลอยหน้าลอยตากวนไอ้รั่ว
“กลางวันหมาตัวไหนวะ น้ำลายย้อยอดอยากจะโซ้ยสาวกลางสระ” ไอ้รั่วใส่เป็นชุด พวกผมนั่งหัวเราะขำกระจาย
ดีที่ไอ้บอมย์อาสาขับรถเอง ไม่อย่างนั้นความลับพวกผมคงเปิดโปง ขายหน้าคนขับไปแล้วเรียบร้อย
เพราะปากพวกมันเถียงกันไม่หยุด
“อ้าว! กูชายแท้ไม่มองหญิงคงผิดปกติ” ไอ้ชัดเถียงใหญ่
“มองอย่างเดียวที่ไหน มึงถึงกับจะหิ้วเขาเปิดห้องล่ะไอ้ห่า สันดานแบบนี้กูเห็นอนาคตมึงร่อมร่อ” ไอ้รั่วไปต่อไม่เลิก
“ทำไม อนาคตกูเป็นยังไง” ไอ้ชัดใช่ย่อย เถียงลูกคืนไม่ลดละ
“อย่างมึงมันประเภท เมียเก่าเรียกอีแก่ เมียแท้เรียกที่รัก เมียน่ารักเรียกอีหนู เมียมีจู๋เรียกอีตุ๊ดเว้ย! เข้าใจยังไอ้ควาย
คลำไม่มีหางมึงหาทางเสียบไม่แคร์สื่อ” สิ้นประโยคนี้ พวกเราฮากระจายทั้งรถ แม้แต่ไอ้ยักษ์บอมย์มันถึงกับหัวเราะไหล่สั่น
มือจับพวงมาลัยมั่นไม่ให้กระตุกไปด้วย
“รัน..เมียมึงแม่งโคตรรั่วในสามโลกเลยวะ ฟังมันพูดดิ บอกเต็มปากเต็มคำ ฉิบหาย..กูละอย่างฮา..กร๊ากก!!”
ไอ้โทนี่ป้องปากกระซิบผม ปล่อยไอ้รั่วหน้ามึนสบตาไอ้พวกที่เหลือ ซึ่งพากันหัวเราะตัวงอเรียบร้อย นี่แหละไอ้รั่วตัวจริงเสียงจริง
เถียงกันเคร่งเครียดหน้าดำหน้าแดงอยู่ดีดี มันพาเขาฮาขึ้นมาดื้อๆ จากตึงๆ อยู่ เปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะกระจายได้ในพริบตา
สีหน้าที่ไม่รู้ตัวว่ามันพูดบ้าบออะไรออกไป บวกท่าทางมึนเหมือนไม่เข้าใจว่าขำทำไมนักหนา
พวกถึงได้หัวเราะน้ำตาเล็ด ยิ่งหน้าหล่อๆ จ้องพวกผมตาเขม็งเหมือนมีคำถาม ‘พวกมึงขำเหี้ยไรวะ’
ยิ่งพาเสียงหัวเราะดังต่อเนื่องไม่หยุด ไม่อยากเชื่อว่ามันจะสามสิบด้วยซ้ำ ผีเข้าผีออกรั่วไม่เลิก..พรตเอร้ย!
ไอ้เหยี่ยวสุดรั่ว!!!..กูแม่งโคตรรักมึงว่ะ!!
ตอนหน้า NC นะคะ ลองดูว่าบทอัศจรรย์หวานๆ โรแมนติก
จะเหมาะกับคู่นี้หรือเปล่า เจอกันตอนหน้านะคะ
ขอบคุณทุกกำลังใจ และคนอ่านหลายคนที่หยอดกระปุกรอรวมเล่มของคู่นี้
ได้เสื้อยืดสุดเท่แถมแน่นอนค่ะ
Luk.
หัวข้อ: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน (อ่าน 297644 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก