@@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: @@@โดย Luk {รักรั่วๆของ..พรต & รัน}มีแฟนคลับทำสารบัญให้ที่หน้า 44 ง่ายแก่การอ่าน  (อ่าน 297590 ครั้ง)

ออฟไลน์ Appman

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 195
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-3
ไม่เป็นไรรอได้ค่ะ น้องลักษ์ ...............อิอิอิ

ออฟไลน์ $VAN$

  • Moderator
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-6
ใส่ลายวัวมันน่าตลก แต่ใครจะรู้ พรตมีเหตุผลลึกซึ้งโคด เป็นเคล็ดว่าจะไม่นอกใจกัน หวานซะ
ตอนเวียนเทียนก็หวานมาก รันมองพรตจนพรตเขิน อ่านแล้วพลอยเขินด้วย :-[
.
.
.
 “หึหึ! กูล่อก่อนค่อยให้มันตาม” ทางออกสวยงามไม่ให้ดูอ่อนจนพวกจับไต๋ได้ ต้องสมน้ำสมเนื้อ หนามหยอก
...ยอก

  “กูเปรียบของมึงแม่งใกล้เคียงเลยวุ้ย! เห็นซึ่งหน้ารับเข้าไปได้ไงตั้งสิบกว่าปี โชคดีไม่เกิดผลข้างเคียง ขี้ไหลโดยอั้นไม่อยู่ยุ่งฉิบหาย” ผมแทบขำก๊าก ไม่ติดกลัวตกเป็นเป้าสายตาคนทั้งตลาดคงหัวเราะตัวงอไปแล้ว ทรมานสุดๆ ที่ต้องเก๊กหน้าเกร็งท้องเอาเป็นเอาตาย ได้แต่หันหน้าหนีมองนั่นนี่ทำไม่ใสใจ
...ใส่ใจ

 “ลายสวยวะ ลายนี้ก็ใช่ได้ 
...ใช้

   “กูขอโทษพวกมึงทุกคน ความหล่อกระชากใจของกูเป็นเหตุ ทำให้มิ้นท์สร้างปัญหาให้พวกเรา พวกมึงไม่ติดใจนะโว้ย! กูจะพยายามลดเสน่ห์ให้น้อยลงเท่าที่ทำได้ ทำบุญวันนี้หลวงพ่อคงมีญาณทิพย์หยั่งรู้ ว่าพวกเราจะมาโปรดสัมภเวสี ไอ้โต๋ถึงสร้างบารมีสั่งสอนอันธพาล ถือเป็นบุญหนักศักดิ์ใหญ่ที่เรามีส่วนร่วมทุกคน” มันพูดจบประโยค พวกผมมองหน้าไปมา อึ้งปนทึ้ง
...ทึ่ง

ยัยหมูตัวกลม

  • บุคคลทั่วไป
พรตรั่วสุดๆๆๆอ่ะ o17

ออฟไลน์ pochu52

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1328
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-0
นี้ถ้าไม่ใช่พรต คิดไม่ได้เลยนะเนี๊ย 555555

ออฟไลน์ noy

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1212
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-9
เพราะไม่มีเขากูก็มีมึง ช่างคิดเนอะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:

พรตยังรั่วได้อีก :laugh: :laugh: :laugh:

คิดถึงตอนโต๋กับตะเกียงบู้กันจัง :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Fujoshi

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-2
รอตอนต่อปายยยยยยยยยยยย

ออฟไลน์ Yunatsu

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-5
รั่วไม่เปลี่ยน
มีแต่มากขึ้นเรื่อยๆนะ

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
รักรั่วๆของ..พรต&รัน
Part 16
(Special Run)




   “ไอ้บอมย์แวะปั๊มหน่อย”
            ไอ้รั่วบอกไอ้ยักษ์ ป้ายปตท.เห็นอยู่ไม่ไกล

   “ปวดเยี่ยวหรือมึง” ไอ้วินถามมัน

   “หรือพวกมึงไม่ปวด กูอั้นตอนมีเรื่อง กะเคลียร์ลงตัวค่อยเข้าห้องน้ำดันจบไม่สวยต้องรีบชิ่ง
ขืนไปต่อไข่กูระเบิดแน่” ฟังมันพูดพวกเพื่อนได้แต่ส่ายหน้าอมยิ้มขำ  มันเล่นซะตรงไม่มีอ้อม

   “นั่งหนีบไว้พรต บรรเทาได้นะมึง ให้ดีเกาเบาๆ ช่วยได้เยอะ” ไอ้ต้าร์หัวเราะร่า แหย่ไอ้รั่วอย่างสนุกปาก
หน้าหล่อของมันออกอาการอั้นฉี่กลายเป็นดูหน้าเขียว

   “เกาของมึงเองเหอะ กูไม่สนบาลี” ไอ้รั่วย้อนพางงกันหมด

   “บาลีอะไรวะ พูดเหี้ยไร” ไอ้ต้าร์ถามอย่างที่ทุกคนสงสัย

   “เกาไข่สังคังแดก ชื่อเรียกมาจากภาษาบาลีเค้าเว้ย!” งงเข้าไปใหญ่

   “พรต..สังฆังแปลว่าสาวกพุทธเจ้า สังคังแดกไข่ ค.ควาย ต่างหากมึงมั่วแล้ว..ห่า”
ไอ้วิน..คุณหมอผู้รอบรู้แก้ต่าง พวกมันพากันพยักหน้าสนับสนุนเห็นด้วยแบบไม่ต้องนัด

   “จิ๊! กูไม่ได้บอกเขียน ค.ควาย หรือ ฆ.ระฆัง กูบอกแหล่งที่มาของสังคังเกิดขึ้นที่บาลี
พวกถือศีลฤาษีชีพราหมณ์ไม่ยอมอาบน้ำ เอาแต่นั่งภาวนาจนสังคังแดก อาการคันกำเริบพานทนไม่ไหวบิดตัวก็ไม่หายสักที
ตัดสินใจเกาซ้าาา!! พอเกาจิตดันจับการกระทำ ไอ้ที่ตั้งใจภาวนาบำเพ็ญมาอาจสูญเปล่า เลยใช้วิธีท่องคาถาบังคับจิตให้ตั้งมั่น
เอ่ยคำว่า ‘สังฆังๆๆ’ ไปด้วย การกระทำสองอย่างทำพร้อมกัน โรคคันไข่จึงมีชื่อเรียกกันติดปากตั้งแต่นั้น ‘โรคสังคัง’
เกิดจากการท่องคาถาของฤาษีชีพราหมณ์กำลังคันไข่ มึงเป็นหมอไม่สงสัยเลยหรือวะ เชื้อราขึ้นของลับดันเรียกสังคัง
พ้องเสียงคำว่าสังฆังเฉย ประวัติความเป็นมาอย่างที่กูเล่าเข้าใจแล้วใช่ไหม อย่าลืมขอบคุณกูด้วยล่ะอุตส่าห์เล่าประวัติ
ตกลงพวกมึงมีใครสังคังแดกบ้างเปล่า หรือเป็นมึง..ไอ้ต้าร์..คึคึ!” แต่ละคนหัวเราะน้ำตาเล็ด ขำเรื่องเล่าของมันกันอย่างฮา
ดูท่าพวกแม่งพานเชื่อมันจริงๆ รั่วได้สุดๆ

   “ปลดทุกข์เว้ย!” ไอ้บอมย์จอดหน้าห้องน้ำ ตะโกนบอกลั่นรถ ไอ้รั่วประเดิมก่อนไม่รอใครวิ่งปรู๊ดเข้าห้องน้ำไวว่อง
ที่เหลือทยอยตามมันไป ผมยืนรอตีคู่ไอ้โต๋ให้คนซาก่อน ยังพอทนไหว ไอ้หล่อรอให้ห้องน้ำโล่งค่อยพาเมียเข้าทีหลัง
หวงตะเกียงโคตร ไม่ยอมให้น้องฉี่ตรงโถแน่

   ไอ้รั่วกลับออกมาคนแรก ไม่สนใจใครดิ่งเข้าเซเว่นหาของกินต่อเลย ผมไม่ตามมันไปไม่จำเป็นต้องตัวติดกันตลอดเวลา
ถ้ายังอยู่ในสายตาล่ะก็ ไอ้โต๋ ตะเกียงรวมทั้งผมเป็นชุดสุดท้ายที่ทำธุระ อย่างที่คิดตะเกียงใช้ห้องน้ำที่มีประตู ผมอมยิ้มขำไอ้หล่อ
เสือกยักคิ้วกวนอีก ส่งเมียเรียบร้อยเดินมายืนฉี่โถติดกัน..เก็กหน้านิ่งตามสไตล์เท่ของมันตามเคย

   “อ่ะ..กูซื้อมาฝาก” ไอ้รั่วยื่นถุงเซเว่นให้ไอ้หน่อง มันรับไปงงๆ

   “อะไรวะ” ปากถามไปด้วย

   “คึคึ! ซีม่าโลชั่น” ไอ้รั่วตอบหน้าตาย กระตุกยิ้มได้กวนสุดๆ

   “ซื้อให้กูทำพ่อง!!” ไอ้หน่องปรี๊ดปาถุงใส่หน้ามัน ห่ารั่วหลบฉิวเฉียด

   “มึงจำเป็นต้องใช้ กูอุตส่าห์หวังดี” มันเล่นไม่เลิก ไอ้หน่องชี้นิ้วใส่อย่างเอาเรื่อง พร้อมกับแหวตาม

   “กูไม่ได้สังคังแดก..สาดพรต” เพื่อนพากันฮา มองมันสองคนที่ยืนนอกรถเถียงกันเพลิน ไอ้บอมย์ยังไม่ออกจากเซเว่น
รอมันคนเดียวที่เหลือขึ้นรถหมดแล้ว ยกเว้นสงครามหักเหลี่ยมโหดสองคนนอกรถ

   “กูไม่ได้ซื้อให้มึงทาไข่” ไอ้รั่วหัวเราะขำไอ้หน่องสนุกสนาน

   “แล้วซื้อให้กูทำไม..ฟรายพรต!” ไอ้หน่องถลึงตาดุ ห่ารั่วไม่มีเกรง

   “ไว้ให้มึงทาปาก กำจัดกากชะงัดนัก” จบประโยคมันเผ่นวิ่งรอบรถ มีไอ้หน่องไล่เตะหัวฟัดหัวเหวี่ยง
ท่ามกลางเสียงหัวเราะของพวกเพื่อน แม่งอายุจะสามสิบเล่นเป็นเด็ก ก่อนไอ้รั่วจะร้องเสียงลั่นจนผมตกใจ

   “โอ้ยยย!!” กระโดดลงรถก่อนใคร พวกเพื่อนทยอยตามกันมาติดๆ ไอ้บอมย์หิ้วถุงเซเว่นพุ่งเข้ามาหามันอย่างเร็ว
ยอมรับห่วงสุดๆ มันยืนมือปิดหน้าผากบอกอาการเจ็บจริงไม่เสแสร้ง

   “มึงเป็นอะไร ไอ้หน่องเล่นเหี้ยไรวะ” อารมณ์มาก่อน ตวาดไอ้หน่องแบบไม่รู้ตัว
พยายามยื่นมือไปจับมือมันออกเสือกเบี่ยงหนี ไอ้หน่องหน้าเจื่อนระล่ำระลักปฏิเสธหัวสั่น

   “เห้ย! กูเปล่า กูยังไม่โดนตัวมันสักเอ๊ะ เสือกร้องลั่นทำกูตกใจด้วย” ผมหันไปจ้องไอ้รั่วที่กำลังเอามือออก
บริเวณหน้าผากบวมแดงเกิดจุดเล็กๆ ตรงกลางขนาดเท่ารูเข็ม

   “มึงโดนอะไรห๊ะ!” ขยับเข้าไปสำรวจมันใกล้ๆ อย่างรวดเร็ว

   “ใครมีผ้าชุบน้ำเย็นให้กูที” กังวลครับ หน้าผากของมันเริ่มบวมขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

   “ใช้ทิชชู่เปียกดีกว่า ตะเกียงมี” น้องบอกพร้อมส่งห่อทิชชู่ชนิดเปียกที่ซื้อจากเซเว่นให้ผม รีบดึงออกมาเช็ดเบาๆ
เป่าลมอุ่นใส่ไปด้วย สังเกตจุดแดงมีเหล็กในติดอยู่ ถ้าไม่ดูให้ดีอาจมองไม่รู้ สบตาไอ้รั่วบอกกับมันว่า

   “กูจะดึงออก ทนเจ็บนิดนะ” ไม่รู้สีหน้าผมเป็นยังไง มันยิ้มตอบติดล้อเลียนต่างหาก
เวลานี้ไม่อยากสนใจท่าทางมันหรอก อย่างน้อยไม่โอดโอยค่อยเบาใจ ทั้งที่หน้าผากบวมปูดเป็นลูก
ผมใช้ปลายนิ้วก้อยสะกิดเบาๆ ไม่กี่ทีเหล็กในที่คาอยู่ก็หลุด ไอ้รั่วซี๊ดปากเล็กน้อย ไอ้หมอวินมันยื่น
พลาสเตอร์เย็นสำหรับลดอาการบวมมาให้ ของแบบนี้มีติดกระเป๋าพร้อม

   “อ่ะ..ใช้ไอ้นี่แปะพรุ่งนี้คงดีขึ้น ช่วยลดการปวดได้ด้วย รอดูมีอาการแพ้พิษเหล็กในหรือเปล่า
ถ้าไม่มีไข้ก็ไม่เป็นไร ไม่รู้เป็นตัวอะไรต่อย ถ้ารู้กลับที่พักกูจะได้จัดยาให้กินถูก” ผมรับมาแปะอย่างเบามือ
พวกเพื่อนๆ ถอนหายใจตาม คงตกใจพอสมควรไอ้รั่วเล่นร้องลั่น ดีไม่ดังจนคนแถวนั้นสงสัยให้ความสนใจมามุงดู

   “ตัวอะไรต่อยมึงพรต” กลับขึ้นรถ ไอ้หน่องคู่กรณีที่อยู่ในเหตุการณ์
ถามอย่างที่พวกเราต้องการรู้ด้วย เผื่อมันพอจะบอกได้

   “ต่อต่อย” ไอ้รั่วตอบ

   “ตอนไหน” ไอ้ต้าร์แทรก ยังดีไอ้รั่วรู้เป็นตัวต่อ ไอ้วินฟังแล้วเบาใจ คิดว่ามันคงวางแผนจัดยาแล้ว
เพื่อนในกลุ่มห่วงไอ้รั่วเห็นได้ชัด พิสูจน์ว่ามันเป็นที่รักของทุกคนไม่เคยเปลี่ยน

   “พึ่งต่อยกู” ไอ้รั่วตอบมา

   “อ้าว! ตกลงต่อหรือผึ้งต่อยมึงวะ” โทนี่มันสับสนคำพูดไอ้รั่ว ผมพลอยงงตาม
แต่ละคนจ้องไอ้รั่วตาเดียว ยกเว้นไอ้บอมย์ขับรถมันแค่มองผ่านกระจก ไม่ได้หันมาจ้องอย่างพวกเรา

   “กูบอกว่าต่อต่อย” พวกเราพยักหน้าเข้าใจ สรุปต่อต่อยมัน

   “ไปโดนท่าไหน มึงวิ่งอยู่ดีดี” ไอ้กานถามมัน

   “ไม่รู้..พึ่งต่อย” เข้าใจแล้วว่า..มันจะบอกอะไร

   “สาดกวนตีน พากูงง กูรู้มึงโดนตะกี้ ที่อยากรู้โดนยังไง..แม่งโคตรรั่ว เจ็บตัวยังรั่วอีก ผึ้งพ่อมึงไม่พูดคำอื่นวะ”
โทนี่ใส่เป็นชุด หลังกระจ่างคำว่าผึ้งในความหมายมันคืออะไร พากันเข้าใจเป็นผึ้งต่อยหมด

   “มึงโง่เองหรั่ง..เห็นอยู่กูโดนตอนวิ่งหนีส้นตีนห่าหน่อง ถามได้โดนตอนไหน ให้กูตอบยังไง กูพึ่งโดนต่อย
พ่องมึงสอนให้ตั้งคำถามที่รู้คำตอบทำไมวะ กูเจ็บดันกวนประสาทอีก ว่ากูรั่วมึงสมควรเช็คสมองดูมากกว่า ก่อนโบ้ยให้กู
อาการรั่วคือมึงต่างหาก คิดไม่ทันกูเสือกเหวี่ยง..ฟรายย!!” มันเถียงหน้าแดงก่ำ ผมเกร็งท้องหัวเราะกรามแข็ง
ไม่ต่างไอ้พวกที่เหลือ แหงนหน้าฮาครืน หลังโทนี่โดนไอ้รั่วตอกเหวอไปเลย ส่วนไอ้คนอารมณ์ขึ้นจ้องพวกผมเรียงตัว
อย่างหัวเสีย หน้าหล่อมีพลาสเตอร์สีขาวปิดหน้าผากฮาร์ดคอร์ไม่น้อย ผมทั้งขำทั้งสงสารไปพร้อมกัน
มันไม่รู้ตัว รั่วเกินบรรยายดันกล่าวหาคนอื่นรั่วหน้าตาย รั่วตัวพ่อ...ฮ่าๆๆ!!

   กลับถึงที่พัก แยกย้ายทำธุระค่อยมารวมตัวชายหาด โรงแรมเตรียมบาบีคิวซีฟู๊ดให้เรียบร้อย
พร้อมของมึนเมาฉลองกันเต็มที่ ไอ้รั่วซวยต่อต่อย ดีร่างกายมันไม่แพ้พิษแค่บวม สอบถามดันยืนยันจะดื่ม
ปรึกษาไอ้วินบอกไม่เป็นไร ถ้าไอ้รั่วไม่ปวดหัวครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนมีไข้ก็ไม่อันตราย ดื่มได้ปกติ จึงยอมให้มันดื่ม
ถามตัวเองผมโคตรห่วงทำเหมือนมันเป็นผู้หญิง ทั้งที่รูปร่างสูงใหญ่หน้าตาสมชายเข้าขั้นหล่อลาก
ไม่มีอะไรให้กังวลด้วยซ้ำ ยกเว้นอาการรั่วเป็นพิเศษ

   “ร้องเพลงกันพวกมึง รำลึกวันเก่าๆ เพลงสถาบันเลยเพื่อน” จบคำ ไอ้กานดีดกีตาร์ ไอ้หน่องตีกลองเล็ก
เสียงเคาะเครื่องดนตรีดังตาม พร้อมเพลงสถาบันของพวกเราสมัยมัธยมดังประสานขึ้น ไม่มีลูกค้าหรือแขกที่มาพักคนไหน
เข้ามาแจมหรือวุ่นวายด้วย เพราะไอ้บอมย์กำชับพนักงานของมันกันพื้นที่โซนนี้สำหรับพวกเรา คืนนี้บรรยากาศดี
พระจันทร์เต็มดวงวันเพ็ญวิสาขะลอยเด่นเป็นสง่า เสียงคลื่นทะเลกระทบฝั่ง ลมพัดเส้นผมปลิวลู่กันทุกคน ไอ้วิน ไอ้ชัด
ไอ้ต้าร์ ย่างบาบีคิวแจกจ่ายอย่างคล่องแคล่ว ผมกับไอ้รั่ว ตะเกียง ทำหน้าที่บาร์เทนเดอร์ผสมเครื่องดื่มบริการทุกคน
งานนี้ตะเกียงไม่เมาครับ เพราะไอ้โต๋กำชับเสียงแข็ง แถมขู่ต่างหาก

   “ถ้าดื้อพี่ไม่ว่า รู้ใช่ไหมโดนอะไร” น้องย่นคอทำปากยื่นใส่ แต่ก็ยอมดื่มโค้กแทน ไม่รั้นขอสปายอย่างเคย
พิสูจน์ได้ว่าคนเราแม้จะเก่งรอบด้าน มีความสามารถหลากหลายย่อมมีจุดอ่อนทั้งสิ้น ยกตัวอย่างตะเกียงแพ้ปลาหมึก
คออ่อนเมาง่าย ผ่านไปกี่ปีก็ไม่สามารถแก้ไขได้ ไอ้หล่อเทพเลยระวังเป็นพิเศษ โดยเฉพาะเมนูซีฟู๊ดตะเกียงไม่แตะปลาหมึก
สนใจกุ้ง ปู โดยไอ้โต๋ค่อยแกะเนื้อใส่จานดูหวานเลี่ยน สมกับเป็นมันจริงๆ หน้านิ่งฮัมเพลงไปกับพวกเราไม่มีท่าทางหวือหวา
ยกเว้นห่ารั่วที่เต้นท่ารั่วลากคอโทนี่ กับไอ้บอมย์ให้เต้นกับมันด้วย ดีไม่ลากผมแจม คงรู้ผมไม่ถนัดแสดงออกบ้าบอ
อย่างที่กำลังพาหัวเราะ กอดคอกันยกแข้งยกขาท่าเสื่อม เรียกเสียงฮากระจายดูครื้นเครง

   บรรยากาศเพื่อนรักเพื่อนสนิทนับสิบปี คบหาเป็นเพื่อนตายของเรา น้อยครั้งอยู่กันพร้อมหน้า
เพราะนัดทำบุญให้ไอ้แทคครบรอบวันสำคัญ จังหวะแต่ละคนสามารถมาได้ คงไม่เฮฮาพร้อมหน้าแบบนี้ มีนัดเจอบ้าง
แต่มักขาดคนนั้นคนนี้ ยิ่งเติบโตมีหน้าที่การงานรับผิดชอบ ย่อมห่างเหินเป็นธรรมดา เพียงแต่สายใยผูกพันพวกเราไม่เคยขาด
ติดต่อไต่ถามพูดคุยกันอยู่เสมอ ผมรักเพื่อนกลุ่มนี้..เรามีจุดเริ่มและประสบการณ์ประทับใจกันมายาวนานจริงๆ

   “เดินเล่นกันมึง” ไอ้รั่วชวน ดื่มกินกระทั่งตีหนึ่ง ทิ้งซากเกลื่อนกลาดเป็นหลักฐาน พนักงานคงจัดการทีหลัง
แต่ละคนเมาหัวทิ่มแล้วก็มี ที่ดูดีไม่เปลี่ยนมีไอ้โต๋ ไอ้วิน ไอ้กาน ตะเกียง ไอ้รั่ว ผม ไอ้บอมย์ นอกนั้นเมาเละ

   พวกมันเล่นดื่มแทนน้ำ ผมไม่ดื่มเยอะแอบกังวลไอ้รั่วแพ้พิษตัวต่อ ส่วนมันคงรู้ว่าผมห่วงจึงไม่ดื่มมาก
ไอ้โต๋คอแข็งเป็นทุนอยู่แล้วมันไม่ค่อยดื่มเท่าไหร่ พรุ่งนี้บ่ายต้องขึ้นเครื่องเดินทางคู่แรก สาเหตุนี้ทำให้มันดูแลตัวเองเป็นพิเศษ
ส่วนไอ้บอมย์กับไอ้กานคอแข็งทั้งคู่แถมดื่มพอประมาณ ยกเว้นโทนี่ตาปรือนั่งหัวโขกไอ้ชัดเป็นที่เรียบร้อย คาดว่าอีกไม่กี่แก้ว
คงได้หิ้วปีกไปเก็บรายตัว ไม่ตกเป็นภาระผมหรอก ไอ้ยักษ์หล่อเฮอร์คิวลิสกับไอ้กานทำหน้าที่นี้ตามระเบียบ
พอไอ้รั่วชวนไปเดินเล่นพยักหน้าให้มันทันที ส่วนไอ้โต๋กับตะเกียงทอดน่องกันไปอีกด้านก่อนแล้ว

   “อืม..ไปทางนี้” ผมชวนไปฝั่งตรงข้ามไอ้โต๋ ไม่อยากขัดความสุขมัน คงต้องการหวานกับเมียลำพัง
ผมเองอยากหวานกับไอ้รั่วเช่นกัน นานทีจะโรแมนติก มันเดินล้วงกระเป๋า ส่วนผมปล่อยตัวสบาย เดินทอดน่อง
ให้ลมทะเลพัดผมกระเซิง ดันดูมีเสน่ห์ได้อีกทั้งที่หน้าผากมีพลาสเตอร์แปะอยู่ กลับไม่ได้ลดความหล่อของมันลงแม้แต่น้อย

   นึกแล้วขำ จากวันนั้นถึงวันนี้ผมรักมันหมดใจ ไม่เชื่อว่าจะรักผู้ชายคนหนึ่งได้ขนาดนี้
ไม่เคยคิดว่าตัวเองมีรสนิยมชอบเพศเดียวกันมาก่อน สุดท้ายได้มันเป็นคนรัก อยู่กันมาจนทุกวันนี้

   เป็นสิ่งประทับใจและความทรงจำสวยงามอันดับหนึ่งในชีวิตของผมก็ว่าได้ จากคู่กัดกลายมาเป็นคนรัก
จากรุ่นพี่มาเป็นคู่ชีวิต ผมมองมันไม่เคยเบื่อ มีแต่จะชื่นชมในรูปลักษณ์ที่ดูดีเพอร์เฟก ถึงได้มีสาวๆ เข้ามาหลงรูปไม่ขาด
โชคดีมันไม่หลายใจ ไม่งั้นผมคงช้ำใจน่าดู..

   “คิดอะไรวะ เดินยิ้มไม่พูดไม่จา” มันชวนคุย

   “หึหึ! กูมีความสุข” ตอบตามความรู้สึก

   “อืม..กูก็มี แม้หัวจะปูดก็เหอะ” ผมยิ้มกว้างทันที

   “เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ยุบ” มันหันมาสบตา ก่อนเบือนหน้ากลับเดินนำไปยังโขดหินที่อยู่ไม่ไกลโดยไม่พูดอะไรอีก
กระทั่งนั่งพิงไหล่หันหน้าออกทะเลมองคลื่นกระทบโขดหินแตกฟองในความมืด
มองเห็นได้เพราะพระจันทร์คืนนี้งามกระจ่างนวลตา

   “ขอบคุณ ที่อยู่ข้างกัน” จู่ๆ มันทำลายความเงียบเอ่ยขึ้นดื้อๆ ผมหันไปจ้องรูปหน้าด้านข้าง สายตามันมองไกล 

   “ทำไมต้องขอบคุณ กูมีความสุขที่ได้อยู่กับมึง คบกันขนาดนี้คงไม่ต้องอธิบายความรู้สึกเป็นคำพูดหรอกมั้ง”
ผมบอก มองตามสายตามันไปสุดลูกหูลูกตา เห็นแต่ความมืดมิดขอบฟ้าเวิ้งว้างว่างเปล่า ในความมืดกลับมีความลึกลับ
ชวนค้นหา เหมือนมันที่นั่งพิงไหล่ผม ไม่ว่าคุ้นเคยแค่ไหนกลับอ่านได้ไม่เคยจบ มีเรื่องให้ชวนติดตามค้นหาตลอดเวลา..
แฝงความฮาและเสียงหัวเราะตามมาเป็นนิสัย

   “อืม..กูรู้” มันตอบเสียงเบาเหมือนมีอะไรในใจ ถึงเวลาที่ผมควรถามหรือเปล่า
กังวลหากยกประเด็นคาใจคุย จะทำให้บรรยากาศดีๆ ตอนนี้เสียเอาได้ แต่ผมควรลองเสี่ยงดู

   “มึงมีอะไรในใจหรือเปล่า..พรต” มันเงียบไปพักใหญ่

   “เปล่า..ถามหน่อย” ผมมองหน้า มันจ้องผมเช่นกัน ไหล่เราพิงกันเหมือนเดิม
มันนั่งคู้เข่าข้าง ส่วนผมเหยียดขาสบายๆ

   “ถามดิ”

   “ถ้ากูทำอะไรผิดพลาด มึงอภัยให้กูไหม” ผมจ้องตาหาพิรุธ ประโยคที่มันพูดแฝงความนัยแน่นอน

   “รู้ว่าผิดทำไมไม่หาทางแก้ไขก่อนมันจะเกิด แทนที่จะสนใจมาตั้งความหวังว่ากูจะอภัยให้หรือไม่” ผมตั้งโจทย์ให้มันคิด

   “บางเรื่องต้องใช้เวลาแก้ไข ไม่สามารถทำได้ปุ๊บปั๊บ ทำได้กูก็อยากให้เป็นแบบนั้น กูถามเพราะอยากให้มึงเข้าใจ
วันใดที่กูเผลอทำผิดพลาด จนมึงเสียความรู้สึก ขอให้รู้ไว้ว่ากูไม่ต้องการให้เป็น แค่หวังมึงจะอภัยให้”
ดูมันจริงจังและซีเรียสกับคำตอบผมน่าดู

   “พรต!..ไม่ใช่กูไม่ยืดหยุ่น คนเราทำผิดกันได้ ขึ้นอยู่มีเหตุผลอะไร ประเด็นหากมึงรู้ปัญหา ทำไมไม่ปรึกษากูวะ
ในเมื่อเราเป็นคนรักกัน มึงเห็นกูเป็นคนอื่นหรือไงหืม” หางเสียงผมติดใส่อารมณ์นิดๆ รู้สึกน้อยใจพอสมควร ที่มันไม่คิดปรึกษาผม

   “รัน..เรื่องบางเรื่องไม่ใช่จะพูดกันได้ มึงเองยังมีมุมส่วนตัวที่ไม่บอกกูเหมือนกัน สิ่งเดียวที่กูไม่เอามาเป็นปัญหา
เพราะเชื่อใจมึง กูอยากขอร้อง หากสงสัยในการกระทำของกูให้ท่องคาถาบทหนึ่งเสมอ” มันพูดแบบนี้ ผมเริ่มแน่ใจ
มีบางอย่างเกิดขึ้น ปัญหานั้นต้องมีส่วนเกี่ยวข้องคุณคิม แต่ผมก็ยิ้มใส่ตามันเหมือนไม่ติดใจสงสัย ให้มันสบายใจไม่กังวลเกินไป

   “ลองบอกมาก่อน คาถาอะไรของมึง”

   “รัก..และเชื่อใจ ช่วยให้เราเข้าใจกันได้ดี” ผมยิ้มให้มันจากใจ

   “กูท่องประจำ ไม่อย่างนั้นเราคงไม่อยู่ถึงวันนี้ ว่าแต่มึงแนะนำกูอย่าลืมหัดท่องด้วยล่ะ”
มันยิ้มกว้างให้ผม ก่อนทำผมขำจนได้

   “กูท่องนะมึง บางทีคาถาก็ไม่สามารถลดอารมณ์หึงผัวเหอะ..ห่า มันน่าจะมีคาถาที่ขลังกว่านี้..ว่าไหม”
ผมหลุดหัวเราะดังลั่น มันเป็นแบบนี้ ใครไม่ขำคงเส้นลึก ผมคนหนึ่งที่อดขำไม่ได้จริงๆ

   “ทำไมต้องหึงขนาดนั้น ไหนบอกให้เชื่อใจ มึงควรเชื่อใจกูด้วยพรต” หัวเราะไปพร้อมกับเตือนสติมันไป

   “กูเชื่อใจมึง แต่กูไม่เชื่อใจพวกที่พยายามเกาะแกะนี่หว่า คนเราบางครั้งไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ด้วยกล
ไม่ได้ด้วยมนต์ก็ล่อแม่งคาถา เรื่องเหล่านี้ดันมีจริงด้วยสิ เป็นเมื่อก่อนกูอาจไม่เชื่อเท่าไหร่ ตั้งแต่ผ่านศึกกรองกุมภ์
เรื่องเหลือเชื่อต่างๆ กูแม่งเชื่อว่ามีหมด แอบกลัวมึงอาจโดนของเข้าสักวัน” ฟังเหตุผลมันแล้ว ผมไม่มีคำโต้แย้ง
นอกจากบอกให้มันสบายใจ

            “หึหึ! กูไม่โดนหรอกน่า มีแต่มึงจะโดน" ผมหัวเราะร่า

            "โดนของเหี้ยไรมึง ใครจะทำของใส่กู" มันค้อนผมด้วย

            "โดนของกูไง ของเธอใหญ่จัง ลองเลยไหม..ฮะฮ่าๆๆ" ผมพาฮา แต่มันดันไม่ขำ หน้าตาซีเรียสเลยต้องเปลี่ยนคำพูด



ต่อด้านล่าง


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-05-2013 15:22:27 โดย luxilove »

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
-  2  -





             “ไม่มีใครใช้คาถาใส่กูได้ ตราบใดหัวใจกูมีมึงเป็นของขลังป้องกันมนต์ดำไปตลอด
มึงควรมั่นใจกูด้วย ในเมื่อหัวใจมึงมีกูเป็นเจ้าของ ย่อมไม่มีใครทำเรื่องต่ำทรามกับเราสำเร็จ มึงเชื่อในพลังแห่งความรักเปล่าเล่า”
พอมันฟังผมพูด หน้าหล่อระบายยิ้มกว้างทันที

   “อืมจริง กูสมควรมั่นใจ ดันคิดว่ามึงสุดยอดมหานิยมด้านเสน่ห์แรง พาใครต่อใครหลงหัวปักหัวปำ ถึงได้ไม่เลิกกังวลสักที”
 ฟังมันพูดมาแบบนี้ ไม่ต่างผมที่คิดว่ามันมีเสน่ห์เช่นกัน

   “อะไรทำให้มึงคิดว่ากูมีเสน่ห์ขนาดนั้น ทั้งที่คนชอบมึงมากกว่ากูอีก ปัญหาส่วนใหญ่ล้วนเพราะคนมาชอบมึง”
 เรื่องจริง ดูอย่างเวียนเทียนวันนี้ ไม่เพราะมิ้นท์ถูกใจมันคงไม่เกิดเรื่อง

   “คึคึ! ชื่อมึงก็ชนะกูขาดลอยแล้วรัน” มันดันหัวเราะ แถมพางงอีก ทำผมสงสัยจนได้

   “ชื่อกูชนะมึงยังไง”

   “มึงชื่ออรัญ อำเภออรัญมีแต่คนพากันไปแน่นขนัด แถมขนเงินไปให้อีกต่างหาก บ้างบ้าคลั่งหมดเนื้อหมดตัว
ไม่อย่างนั้นปอยเปตคงไม่อยู่ยืนยาวสถาพรอย่างทุกวันนี้ เห็นยังว่าชื่อมึงคือแหล่งมอมเมาดีๆ นี่เอง ไม่เรียกว่าชนะกูแล้ว
จะให้กูคิดยังไง” พระเจ้า! ฟังแล้วอึ้ง คิดไม่ถึงว่ามันจะยกปอยเปตมาเป็นเหตุผล ฉิบหายกูชื่ออรัญ ดันเทียบกับโรงเกลือ
ที่ตั้งของบ่อนคาสิโนปอยเปต ใครจะรั่วแบบมึงมีอีกไหม?

   “คิดแบบนี้ไม่ยุติธรรมนี่หว่า ชื่อมึงใช่ย่อยฮีโร่ขวัญใจคนทั้งประเทศ” ผมเล่นกับมันมั่ง

   “ฮีโร่ขวัญใจเหี้ยไร” เป็นมันงงบ้าง

   “มึงชื่อวรพรต..นักชกเหรียญทองโอลิมปิก ไม่ใช่ฮีโร่แล้วเป็นอะไร หรือมึงจะเถียงกู
วรพรต..เพชรพุ่ม จำได้ไหม” ผมยอมรั่วเป็นเพื่อน

   “กร๊ากกก!! โคตรฮาว่ะ กูยอมรับนิดเดียว กูไม่ได้ชกเก่งเหมือนมันนิ ถ้าแข่งเรื่องอื่น
กูได้เหรียญทองแต่จะเป็นฮีโร่หรือเปล่ากูไม่รู้ ต้องให้มึงตัดสินเอาเอง” มันโยนโจทย์ให้ผมคิดบ้างแล้ว

   “เรื่องไหน”

   “อยากรู้กลับห้องดิ เดี๋ยวพิสูจน์ให้ดู ว่ากูเก่งเรื่องไหน” พอเดาออก เผลอยิ้มกว้างให้ไม่ปิดบัง

   “ต่อให้มึงไม่แสดงกูเตรียมเรียกร้อง ไปเถอะ” ผมลุกยืน ส่งมือให้จับ มันยิ้มหล่อให้ ยอมให้ผมช่วยดึงลุกแต่โดยดี
เราสองคนกอดคอกันเดินกลับที่พัก พร้อมอาการหัวใจพองคับอก วันนี้มีสิ่งดีปิดท้ายแล้วสินะ..

   ถึงห้องไม่มีการอารัมภบท ปิดประตูลงกลอน หน้าเราทั้งคู่เหมือนมีแม่เหล็กดูดชิดติดกัน ประกบจูบตั้งแต่หน้าประตู
ผลัดกันลูบไล้พร้อมกับปลดสิ่งเกะกะออกจากร่างกายอีกฝ่ายอย่างเร่าร้อน อยู่กันมานานอารมณ์ปรารถนาที่คุโชนกระพือโหมแบบนี้
 ทำให้เรารู้ความต้องการอีกฝ่ายเป็นอย่างดี เสื้อผ้าถูกถอดไม่พิถีพิถัน ทิ้งเรี่ยราดตามรายทางที่ร่างสูงใหญ่ของเราทั้งคู่นัวเนียกันไป
จุดหมายปลายทางเตียงหนานุ่ม ล้มกลิ้งด้วยกันทั้งคู่ ลมทะเลกับไอเค็มที่ติดผิวมา ทำให้รับรสเค็มปร่าของกันและกัน
กระทั่งผมเป็นฝ่ายทนไม่ไหวเสียเอง

   “พรต..กูว่าในอ่างเถอะ” พอผมท้วง มันยอมหยุดมือ

   “ทำไม” หน้าหล่อแดงก่ำ ลามไล่ไปทั่วคอ หน้าอกแน่นตึง

   “มันเค็ม ไม่ใช่รสชาติปกติของมึง” ผมพูดตรงๆ

   “คึคึ! นึกว่ากลัวสังคังกินไข่” ผมโบกหัวไปที ก่อนสปริงตัวลุกไม่ลืมดึงมันลุกด้วย เราคลอเคลียกันเข้าห้องน้ำ
เปิดน้ำอุ่นตีฟองแชมพูทีเดียว ระหว่างรอน้ำเต็มอ่าง เราโหมโรงอุ่นเครื่องด้วยจูบอ้อยอิ่งนุ่มนวลไม่รุนแรง
เป็นจูบอ่อนโยนหวานซ่านของเราสอง

   น้ำได้ระดับ ผลัดกันลูบไล้ร่างกายอีกฝ่ายอย่างคุ้นมือ ยอมรับหุ่นมันดูดีสวยงามทำผมใจเต้นทุกครั้ง
ไรขนลู่น้ำเพิ่มให้ดูเซ็กซี่เข้าไปใหญ่ มันเองก็เล่นร่างกายผมอยู่ โดยเฉพาะทับทิมสีอ่อนบนหน้าอกแน่น
ก้มใช้ลิ้นและริมฝีปากหยอกเย้าสลับไปมาอย่างเมามัน เรียกเสียงครางทุ้มของผมหลุดออกมาจนได้

   “อ้าหหห์” ลิ้นสากพลิ้วไหวดูดดุนอย่างชำนาญ ผมไม่ยอมน้อยหน้า ขย้ำก้อนเนื้อแน่นแก้มก้นอย่างมันมือ

   “อืมมมม!!” เสียงครางพร่าของเราทั้งคู่ ผมเปิดฝักบัวรดร่างกายเรา ชะล้างคราบแชมพูที่ลื่นออกให้หมด
พร้อมกับลูบไล้สัมผัสร่างของมันที่ผละริมฝีปากมาบดจูบเบียดดุนลิ้นผม ไล่ต้อนกันไปมาอย่างดูดดื่ม

   “อืมมม..” เสียงครางต่ำของผม

   “ฮ้าาา!!..” ต่างถอนปากออกสูดหายใจลึก สบตากันนิ่งถ่ายทอดความรู้สึกและความต้องการกันและกัน
ผ่านดวงตาไม่มีปิด มันเริ่มซุกไซ้ซอกคอผม ระดมจูบไล่ต่ำลงเรื่อยๆ เล่นเอาผมถึงกับหายใจหอบ เกร็งกล้ามท้องอย่างห้ามไม่อยู่
ภาวะความเสียวแล่นกระจายไปทั่วร่าง เผลอขยุ้มผมหนานุ่มในมือแขม่วท้องจนเป็นลูก
สัมผัสถึงลิ้นหยุ่นแตะยังส่วนปลายของท่อนเนื้อที่แข็งจนปวดหนึบ

   “ซี๊ดดดด!!!” ผมครางอย่างเสียวซ่าน ปล่อยมันตวัดลิ้นชิมปรนเปรอความสุขให้ผมอย่างมีชั้นเชิง
เสียวจนถึงกับกระเด้งเอวที่นอนราบในอ่างสวนโพรงปากซึ่งครอบกลืนท่อนแกร่งของผมไว้
มันรีบดันหน้าท้องผมต้านไว้สุดกำลัง หลังท่อนเนื้อผมหลุดเข้าเกือบครึ่ง

   “อืมมมม..” เสียงร้องประท้วงบวกฟันที่ครูดท่อนเนื้อ ทำให้ผมมีสติลดการเด้งจังหวะ
กลัวคอมันทะลุเสียก่อน ความจัดเจนในการปรนเปรอผมด้วยปากและลิ้น ยังคงสร้างความเสียวกระสันให้ผมทุกครั้ง
ร่างกายเริ่มไต่สูงจนยากควบคุมหากปล่อยมันเล่นไม่เลิก ต้องทะลักทะลายเขื่อนแตกตามมาแน่ๆ
ตัดสินใจจับศีรษะดันออก มันเงยหน้าสบตามีคำถาม

   “กูทำให้มึงบ้าง” แม้เหตุผลไม่ใช่ทั้งหมด แต่มันยอมให้ผมชิมเนื้อแน่นของร่างกายสมส่วนสวยงามทุกซอกทุกมุม
กระทั่งร่องลึกรอยผ่าแยกด้านหลัง ปากถ้ำหรรษาผมก็ไม่เว้นกวาดต้อนเรียวลิ้นตวัดเลียสร้างความเสียวให้มันครางลั่น
อย่างรู้สึกยินดี

   “โอวว!!..ซู๊ดด!!” ยิ่งบิดตัวทุรนทุรายเท่าไหร่ ผมยิ่งใส่ความสามารถไม่ยั้ง
ก่อนวกกลับมาครอบปากดูดกลืนแท่งเนื้อขนาดใหญ่ สลับพ่วงแฝดอย่างระมัดระวัง

   “อ้าหหห์..รันกูเสียวสัด” เสียงมันครางพ่นภาษาฟังดูเถื่อน แต่กลับกระตุ้นความต้องการของผม
ให้อยากครอบครองเพิ่มขึ้นเท่าตัว ไม่รอช้าไม่ต้องเสียเวลาหาตัวช่วย สบู่เหลวถูกบีบลงนิ้วชะโลมทั่วปากทาง
พร้อมกับการทำรักด้วยปากให้อย่างตั้งใจ ผมใช้นิ้วหัวแม่มือคลึงรอบปากทางเบาๆ กระตุ้นให้เส้นประสาท
ที่ไวต่อความรู้สึกทำงาน ค่อยแยงนิ้วกลางเข้าไปสำรวจโพรงลึกอุ่นอย่างเบามือ

   “อึก..อู้วววว!!” หน้าหล่อบิดเหยเก ตอดรัดนิ้วผมอย่างแรง
ค่อยผ่อนคลายให้ผมขยับนิ้วสอดลึกกวาดคว้านไปทั่ว สะกิดจุดเสียวจนสะดุ้งถึงกับเอวกระเด้งอย่างรู้ทางกัน

   “โอววว...ซี๊ดดด!!” เสียงครางของมันพร้อมปฏิกิริยาตอบสนองทางร่างกายบอกให้รู้เสียวมากแค่ไหน
ผมชักนิ้วรัวเร่งความเร็วเข้าออกให้ปากทางผ่อนคลาย พร้อมกับริมฝีปากโลมเลียดูดกลืนด้านหน้าสอดประสาน
ไอ้รั่วเจอบริการทั้งหน้าหลัง ถึงกับครางลั่นเลยทีเดียว

   หลังเตรียมความพร้อมให้มันได้ที จากจำนวนนิ้วที่เพิ่มเข้าไปจนแน่ใจว่าร่างกายมันสามารถรับผมแล้ว
จัดการจัดท่าจับขาพาดบ่าไว้ข้าง อีกข้างประกบสะโพก ท่านี้ทำให้บั้นท้ายหนั่นแน่นของมันยกสูง
ไม่รอช้าผมจับส่วนหัวบานใหญ่กดตรงปากถ้ำ มองหน้าสบตามันในจังหวะที่ผมกำลังดันแทรก
มันผงะร่างชะงักสูดหายใจยาวผ่อนร่างกายรับผมเข้าช้าๆ โดยสายตาเราทั้งคู่ยังจ้องกันอยู่แบบนั้น
การได้มองมันขณะที่เราหลอมรวมร่างเป็นหนึ่งเดียว ทำให้สามารถถ่ายทอดความรักความต้องการในกันและกัน
จากก้นบึ้งของหัวใจ ใช่มีแต่ผมที่หลงรักมันหัวปักหัวปำ หากดวงตาคมเข้มมีเสน่ห์ของมันไม่โกหก
มันบอกกับผมว่า มันเองก็รักและหวงแหนผมไม่น้อยไปกว่ากัน

   บทรักบทพิศวาสของเราเริ่มขยับสอดประสานถอดถอนสะโพกออกค่อยกดย้ำอัดกระแทกเริ่มจากเนิบช้า
ขยับเร็วขึ้นตามลำดับ ขณะที่มือคอยสาวรูดให้มันอย่างต่อเนื่อง มือช้ายค้ำยันขอบอ่างให้ร่างกายมีหลักยึด
ช่วยในการโจนจ้างเข้าสู่ภายในของมันได้ลึกล้ำยิ่งขึ้น ก้มประกบจูบสะกัดกั้นเสียงครางของผมและมันไม่ให้ดังออกไปมาก

   การจูบช่วยให้อารมณ์เราทั้งคู่โหมกระพือต่อเนื่องดุจไฟลามทุ่ง ผมเพิ่มความเร็วในการอัดสะโพกต่อเนื่องถี่กระชัน
พร้อมการยกสะโพกรับของมันได้อย่างลงตัว ร่างเราสั่นสะท้านโยกไหวไปพร้อมกัน ก่อนเร่งสปีดเต็มสตรีมเมื่อมันครางลั่น
ต่อเนื่อง บ่งบอกการเดินทางใกล้ถึงจุดหมาย

   “ซี๊ดด..รันกูจะออกแล้ว” เนินสะโพกกระทบหน้าท้องผมดังสนั่น กระตุ้นให้การโจนจ้วงของผมโหมแรงเข้าไปอีก

   “พั่บๆๆ..ตับบบ!!!..ปล่อยมาพรต กูถึงพร้อมมึง” ผมเร่งทั้งหน้าและหลังจนมันเกร็งหยัดกล้ามเนื้อกระตุกต่อเนื่อง
พ่นลาวาอุ่นร้อนสีขาวขุ่นกระฉูดเต็มหน้าท้องผม ตกเรี่ยราดเขรอะหน้าท้องมันด้วย อาการตอดรัดรัวกระหน่ำของช่องด้านหลัง
ทำให้ผมต้องแหงนหน้าซู๊ดปากอย่างทนไม่ไหว ปลดปล่อยตัวเองตามมันไปติดๆ

   “อ้าหหห์..พรต..โอววว!!!” รับรู้ถึงการกระตุกของท่อนเนื้อตัวเองในโพรงนุ่มต่อเนื่องหลายที
น้ำรักมากมายกระฉูดพุ่งเข้าสู่ผนังถ้ำทำให้มันพลอยครางยาวทิ้งทวนไปกับผม
ก่อนจับขามันวางระนาบล้มทับบนร่างสมส่วนสวยงามหอบหายใจกันทั้งคู่

   “อ้า..ฮา..แฮ่กๆๆ!!” ใช้เวลาประมาณหนึ่งค่อยกลับสู่ภาวะปกติ เราสบตากันอีกครั้ง ประกบจูบดูดดื่ม
ถึงค่อยจัดการอาบน้ำชำระคราบน้ำรักบนตัวผมกับมัน ล้วงที่คั่งค้างตรงช่องด้านหลังออกให้หมด
จากนั้นค่อยพากันมายังเตียงนอน..

   ”อีกรอบนะ..พรต” มันยิ้มพยักหน้ารับ บทรักของเราเริ่มขึ้นอีกครั้งอย่างละมุนละไม
คงเพราะผ่านบทแรกไปหมาดๆ จึงอ่อนโยนซาบซ่านจับใจเก็บไว้เป็นหนึ่งในความทรงจำสวยงามของเราต่อไป..

             บทรักไม่ว่าจะเริ่มด้วยอารมณ์แบบไหน บทสรุปต่างหากที่เป็นหัวใจหลัก
เพราะเรารู้ว่าไม่ใช่แค่การปลดปล่อยความต้องการตามธรรมชาติเท่านั้น
แต่เป็นการกระชับคำสัญญาของเราที่มีต่อกันผ่านบทรักใช้ร่างกายพูดแทนเราว่า ‘เรารักกัน’





มาต่อให้ตามสัญญาแล้วนะคะ

ไม่รู้จะทักทายอะไร..คึคึ! คนอ่านยังไม่รู้จะเม้นท์อะไรกันเลย 5555!!!

เจอกันวันอังคารตอนต่อไปค่ะ

Luk. :hao3:

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-05-2013 20:48:48 โดย luxilove »

ออฟไลน์ ohm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 424
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-2
หวานและจบลงด้วยแซ่บ 55
ขอบคุณที่มาต่อครับ

ปูเรื่องแบบนี้ เตรียมไว้สำหรับ drama รึเปล่าอะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Aomampapeln

  • แมวเหมียว เมี๊ยว เมี๊ยว~
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1133
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-1
มีแววได้กินมาม่าชามโตๆต้องเตรียมน้ำร้อนไว้ซะละ
แต่ตอนนี้แหม่ร้อนแรงไม่แปลเปลี่ยนจิงๆคึคึ

ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
จะขัดใจก็ตอนที่พรตไม่ยอมปรึกษาปัญหาที่ว่ากับรันนะ
สงสัยเรื่องคิมจัง ทั้งที่รันก็พยายามถามพรตตั้งหลายครั้ง  :katai1:

ออฟไลน์ KuMaY

  • คนไม่สำคัญ ทำไรก็ผิด
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 620
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-0
ตอนนี้ปูเรื่องจะพาไปกินมาม่าชามโตๆใช่มั้ยเนี๊ยะ
ท้ายตอนแซ่บได้อีก หวานละมุนละไมจริงๆ

ออฟไลน์ duck-ya

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
เตรียมต้มน้ำรอตอนหน้า :laugh:
ตอนท้ายแซ่บได้อีก :hao6:

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
สมกับที่รอคอยตอนนี้จริงๆค่ะ

หวานแซ่บ  อิๆ

แต่เห็นได้ว่าเจ๊คิมต้องมาสร้างความร้าวฉานให้คู่นี้อย่างแน่นอน

แต่รักย่อมชนะทุกสิ่ง

อยากรู้จะแย่แล้วว่าพรตปิดบังอะไรรันอยู่กันแน่

บวกเป็ดและรอวันสีชมพู


ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
แซ่บจริงๆ พรตกะรัน
ปัญหาคงรอให้กลับไปแก้ไข
ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดี

ออฟไลน์ Fujoshi

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-2
รอดราม่า

ออฟไลน์ kongxinya

  • Skt KS
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
คู่นี้ยังคงร้อนแรงเสมอต้นเสมอปลาย :m25:

ถึงเวลาต้องเตรียมชามใส่มาม่าแล้วใช่มั๊ยนี่ จัดมาเลยค่ะ
แต่อย่าชามโตนักนะคะเดี๋ยวเค้ากินไม่หมด  :mew2:

ยัยหมูตัวกลม

  • บุคคลทั่วไป

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






nuper

  • บุคคลทั่วไป
ไม่มาม่าได้ไหมคะ อยากใหเรื่องนี้ไม่มีมาม่าอะ รอคอยๆๆนะคะ

aimaim

  • บุคคลทั่วไป
แววมาม่าต้มยำมาล่ะ เตรียมชาม ตะเกียบพร้อม!!

ออฟไลน์ Bejae

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-2
เรื่องอะไรนะที่พรตปิดบังอยู่ :mew5:

ออฟไลน์ noy

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1212
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-9

ออฟไลน์ ormn

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3925
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
    • http:///uc.exteenblog.com/riko-tomo/images/23213506_1208714389_3598161_Okane_ga_Nai_v01_ch01_pg002__Cover.jpg

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
ยิ่งอยากรู้ว่าพรตปิดบังเรื่องอะไร มันร้ายแรงแค่ไหนถึงบอกรันไม่ได้ อ๊ากกกซ์ :katai1:

ออฟไลน์ maru

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-7
พรตมีเรื่องอะไรกันแน่นะ

ออฟไลน์ em1979

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 464
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-1
พรตแอบไปทำอะไรพลาดให้รันต้องเสียใจอ่ะ มันเลวร้ายจนถึงกะพูดยากเลยหรอถึงไม่ยอมบอก ยังไงก็รักจอมรั่วนะ

ออฟไลน์ MK

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-4
แซ่บบบบบบบบบบ   :haun4:

ดุเดือน และร้อนแรงตลอดเลยคู่นี้  :pighaun:


รอเผชิญกับมาม่าชาม(โต?)

ขอบคุณนักเขียนมากค่ะ  :pig4:

มาต่อไวๆนะ  :katai4:

ออฟไลน์ พลอยสวย

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1622
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +232/-5

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด