หัวข้อ: 【Office Worker】เผลอรักหนุ่ม OT พิเศษ - เชน & ภูมิจิต 4 (จบ) - p.117 (8/4/57)

[taroni]

ภูมิจิตหนีไปแล้ว 

[kun]

นิดน่ารักมากเลย คุณยามหื่นได้ใจมาก มีเจ้าตัวเล็กมาสร้างครอบครับ ปลื้มคูณโซ่ๆๆๆสุดๆๆๆ เศร้านิดๆๆคุณโซ่าจากไปแล้ว คู่หมอเชนกับจิตไม่มีอ่านแล้วอ่า

[EARTHYSS :)]

กลายเป็นว่ามันจบแบบนี้แล้วยิ่งมสำให้เราอยากรอ มันทื่อเกินไปอ่ะห้วนมาก
เข้าใจว่ามันเป็นแค่ตอนพิเศษต้องเขียนให้จบเร็วๆ แต่มันขัดใจชอบกล
เราไม่ได้คิดนะว่าคู่นี้ต้องจบแบบแฮปปี้ เพราะดูค.รู้สึกของตัวละครเหมือนแค่ชอบกันมากกว่า
แต่ก็เอาเถอะคะเป็นเม้นสุดท้ายแล้ว ขอบคุณนะคะเจอกันเรื่องหน้า(ถ้ามี)นะ

[mmanitaa]

เรื่องพี่เชนกับน้องภูมิจะจบอย่างงี้จริงเหรอคะ
กำลังสนุกเลยเชียว กำลังพีคแล้วปล่อยให้ค้าง 5555
อยากให้เรื่องพี่เชนกับน้องภูมิแต่งเป็นเรื่องยาวอีกเรื่องจะเป็นไปได้ไหมคะ
ชอบคู่นี้มากๆเคมีเข้ากันลงตัวสุดๆคาแร็คเตอร์ก็ชัดอยากติดตามเรื่องของทั้งสองคนต่ออ่ะคะ
หรือไม่ก็เอาตอนพิเศษของสองคนนี้มาต่ออีกก็ได้นะคะ ชอบมากๆ

[ceylon]

ขอเรื่องใหม่เป็นภาคต่อของคู่นี้ได้มั้ยคะ
ดูมันค้างไปนิดนึงง่ะ ส่วนตัวชอบทั้งสองคนนะ
ภูมิจิตก็เป็นคนน่ารักดี นะคนเขียน TwT/
ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องดีๆให้ได้อ่านกัน

 

[||toxic-love||]

ดูค้างๆอะๆยังไงๆ จบแบบนี้อ่อออออ TT

[ckk]

สนุกมากเลยค่ะ
อ่านแล้วหยุดไม่ได้เลย

[t2007]

เชน ภูมิ เท่านี้ก็เพียงพอ จากก็เจ็บ พบกันอีกครั้งยิ่งเจ็บกว่าเดิม  ขอบคุณเรื่องราวดีๆ.

[Thep503]

สนุกอ่ะครับ ชอบๆๆ ขอบคุณมากครับ......

[risanana]

อ่านยังไม่จบเลยแต่อดไม่ได้จริงๆ สงสารหนูนิดนะ ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีที่มาและที่ไป เรื่องของนิดกับยามก้อเหมือนกัน แต่ยามเอ้ยในเมื่อบอกว่าไม่ได้รักเขาแล้วนายจะไปหวงเขาเอาเขามาดูแลทำไมหรือคิดว่าสงสารเพราะนิดเป็นงี้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะนาย เอาเถอะนะในตอนต่อๆไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นสิ่งที่เราต้องการมากที่สุดคือผลกรรมที่มาจากการกระทำของนายที่นายต้องได้รับ และมันต้องเจ็บปวดจนนายต้องจำไปจนตาย

[risanana]

นิดก้อโลกสวยเกิ๊น ไม่ได้ดั่งใจเอาซะเลย น่าเบื่อ

[nishiauey]

พี่เช๊น   สงสารภูมิจิต 

[mamiya]

รักคุณโซ่อ่ะ สงสารคุณโซ่จัง

[JustWait]

สนุกมาก ขอบคุณค่ะ

[kdpmvip4]

สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆให้อ่าน

ปล.รักคุณโซ่จัง

[Teddysdeath]

 
อ่านรอบสามละ

[Chichi Yuki]

มองดูชื่อเรื่องแล้วผ่านไปตั้งแต่ตอนแรกยันตอนจบเลยเรื่องนี้ เพราะคิดว่าเป็นวัยทำงาน หนุ่ม OT ต้องน่าเบื่อซ้ำซากจำเจแน่ๆ เลย แต่พอเข้ามาอ่านจริงๆ ฉีกแนวซะเราอึ้งเลย มีหนุ่ม OT แค่ประมาณห้าหกตอนเอง นอกจากนั้นก็หนุ่มรันทดเลย
เรื่องนี้ดราม่านะ แต่ดราม่าไม่สุด มันคละเคล้ากับความฮาความเกรียนความอบอุ่นไปพร้อมๆ กัน อ่านแล้วยิ้มตามไปกับทุกๆ ตัวละคร เลยค่ะ
เสียดายที่มาอ่านตอนของคุณจิตกับพี่เชนไม่ทัน คนเขียนลบแล้วหรือเปล่าค่ะ เพราะไปอ่านดูความคิดเห็นแล้วดูเหมือนคนเขียนจะลง แต่พอหาไปสักพักแล้วไม่เจอเลยยอมแพ้
แต่ยังไงก็ขอบคุณที่แบ่งปันนิยายดีๆ เรื่องนี้ให้อ่านนะคะ
ขอบคุณค่ะ

[Maytbb]

ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ   

[toshika]

จบแบบนี้จริงหรือคะ ไม่ต่างจากตอนต้นที่อ่านมา ยังไงอิพี่เชนก้โดนทิ้ง สินะ

สมน้ำหน้า คือไม่รุ้สึกอะไรกับน้องภูมิเลยหรอ เฮ้ออออสงสารน้อง

[Shin Heeyoo]

เคยอ่านไปรอบนึงแล้ว นี่เป็นการเข้ามาอ่านรอบที่สอง จำไม่ได้ว่าครั้งก่อนอ่านแล้วได้เม้นท์มั้ย
แต่อยู่ดีๆก็อยากจะเสพดราม่าขึ้นมา แล้วความอยากนั้นเกิดตอนจะเที่ยงคืน
การจะไปสรรหาเรื่องใหม่มาอ่านก็ไม่รู้ลิมิตความม่าของเรื่องนั้นๆ
เลยคิดว่าอ่านเรื่องเก่าที่เคยอ่านแล้วดีกว่า นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้ กว่าจะอ่านจบ ตีสาม 
ฉากที่บีบหัวใจที่ชอบที่สุดในเรื่อง(ตอนหลัก)คือตอนที่นิดนอนรอที่ห้องคุณยามหลังจากรู้ความจริง
แต่ฉากที่ทำให้ร้องไห้ น้ำตาไหลพราก ดันเป็นตอนพิเศษของคุณโซ่
ตอนที่นิดบอกให้โซ่รอคุณยาม น้ำตาไหลหยั่งก่ะเขื่อนแตก
คิดถึงน้องหมาที่บ้านในบัดดล 
ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆมาให้เสพนะคะ จะติดตามผลงานต่อไปเรื่อยๆค่ะ   

[Mouse2U]

สนุกมาก .ชอบพี่เชนสุดละ.

[Pling]

เข้ามาอ่านเพราะว่าเห็นเรื่องนี้จะมีตีพิมพ์ค่ะ ชอบมาก เราร้องไห้จนตาบวมเลย 
ยิ่งตอนสุดท้ายของพี่โซ่ น้ำตาไหลพราก
แต่จบแบบนี้ก็โอเคค่ะ น่ารักดี 

[Fragrant]

สนุกจังเลยยยยยยยยยยยยยย
ไม่เคยคิดว่านายเอกเราจะโชคร้ายถึงปาดนี้ โถ่ถังชีวิตคนเรา
แต่ก็ดีนะค่ะ ในความไม่ดีมันก็ยังมีสิ่งดีๆอยู่บ้าง อยู่ที่ว่าเราเลือกที่จะมองไหม อย่างเช่นการแอบทำตัวน่ารักตอนนายเอกเรานอนหลับ
ปล.ตอนสุดท้ายของพี่โซ่ทำเอาน้ำตาซึมเลยอ่ะ เศร้า อยากให้อยู่ด้วยกันานๆ แต่ก็เข้าใจว่าชีวิตมันไม่จีรัง 
รักคนแต่ง

[โซดาหวาน]

สนุกมากกกกก ชอบอ่ะเรื่องนี้ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้น๊าา
จะรอติดตามเรื่องต่อ เอาเรื่องของพี่เชนกับภูมิจิตก็ดีนะคร๊าาา 

[tong_pub]

วันนี้ตามอ่านเรื่องนี้ตั้งแต่เช้า
อ่านจบตอนใกล้เที่ยง ทำเอาน้ำตาไหลหลังจากที่อ่านนิยายมาหลายปีไม่เคยไหลมานาน
ปกติเป็นคนอ่อนไหวเรื่องหมาอยู่แล้ว ยิ่งฉากคุณโว่นี่ทำเรานึกถึงหนังญี่ปุ่นเรื่องนึงที่เขาเอาหมามาเลี้ยงหนึ่งปี
พอครบหนึ่งปีปุ๊บก็ต้องส่งกลับให้มันไปฝึกเป็นสัตว์เลี้ยงคนพิการ แล้วพอมันแก่ก็กลับมาที่บ้าน กลับมาตายบ้านที่มันอยู่ในปีแรก
ซึ่งเศร้ามาก เหมือนในเรื่องนี้เลย ทุกคนนั่งล้อมวงกัน รู้แล้วว่ามันจะตายแล้วก็ปล่อยโฮตอนมันจากไป คิดถึงคุณโซ่จังค่ะ
วันนี้หมาเราตายด้วยยิ่งเศร้าไปใหญ่เลย T_____T

ชอบเรื่องนี้มาก ตอนแรกเมหือนเคยอ่านมาก่อนแต่ก็กดปิดไป กลับมาอ่านอีกครั้งก็พบว่าสนุกเว่อร์
ชอบทุกตัวละคร ไม่มีตะขิดตะขวงใจหรือหงุดหงิดในบุคลิกของตัวละครตัวใดเลย
เป็นอีกเรื่องที่บอกได้เลยว่ารสชาติกลมกล่อมมาก ลงตัวสุดๆ ชอบมากค่ะ


 

[white feather]

น่ารักมากเลย ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะค่ะ
มาไม่ทันอ่าน เชนภูมิเลย จะแต่งคู่นี้เป็นภาคต่อหรือป่าวค่ะ
รออ่านนะค่ะ รอสั่งรวมเล่มเรื่องนี้ด้วยนะ ^^

ปล.ตอนพิเศษคุณโซ่ทำเราร้องไห้หนักมาก เป็นตอนสั้นๆนะค่ะ แต่มันเข้าถึงอารมณ์มาก
เราชอบคุณโซ่อยู่แล้วด้วย นางน่ารัก หลงหลังนางมากกกกกกก T^T

[Baruda]

 

[Mukmarisa]

เห็นชื่อตอนคุณโซ่แล้วดีใจมาก อยากอ่านที่สุด
พอได้อ่านแล้ว น้ำตาผมนี่ไหลพรากๆเลย ฮือๆๆๆ
Fc.คุณโซ่

[SOMCHAREE]

รักคุณยามนู๋นิด นู๋เล็ก แล้วก็คุณโซ่ ตอนสุดท้ายเศร้าเลยยยย สงสารคุณโซ่ TT

[PAiPEiPEi]

มาไม่ทันภูมิ-เชน  แต่ไม่เป็นไร  แหะๆๆๆ

ที่ตกใจกว่าคือพี่ป้อม-หนูเล็ก    พี่ป้อมนี่น่าตะอายุพอๆกับคุณยามรึป่าวน้าาาา   เป็นพี่พ่อนิดอีกที่ แต่หนูเล็กยังไม่ 25 โอ้โห้ๆๆๆ กว่าจะถึงเวลาที่คุณฉกาจกำหนด พี่ป้อมคงต้องเตรียยมซื้อวอร์คเกอร์ , วิวเเชร์ ไว้รออะ อายุห่างกันมากๆๆๆๆๆๆ