หัวข้อ: >>**ปล้นร้ายกลายรัก**<< "เรือนจำเปิด" หน้า 167 (17-03-59 )

[Mai.IcySakura]

สวัสดีแม่ไก่ค่ะ ><

ตอนนี้เป็นตอนที่ครอบครัวพร้อมหน้าดีจริงๆ

[Naenprin]

สวัสดีแม่ยาย

[Ryoooo]

เข้ามาห้องนี้ แล้วเจอหนูกับเฮียอัพ ดีใจมากกกกก
เฮียเคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อยกลับมาหาหนูแล้ววว
ดีใจแทนหนู ที่เฮียได้มาอยู่บ้านเดียวกัน ตุลย์ด้วย พ่อนก(แม่ไก่)ด้วย

ถึงหนูไม่ย้ายก้นไปไหน แต่เค้าก็อยากให้เฮียฟัดให้หน่ำใจน่าาาา

[NIMME]

สงสารเฮีย 5555 นอนรวมสี่คน แม่ไก่ให้ความร่วมมือ(กับพ่อนก)ดีมาก

[aoihimeko]

ดีใจนะเนี่ยมาอีกตอน ยังน่ารักกันเหมือนเดิมเลย แม่ไก่มาทีไรฮาทุกที จะมีอีกไหมนะตอนพิเศษ

[IöLIKE]

ThankS

[iammz]

โอร่ยยย~ สนุกมากกก
ช่วงสุดท้ายฮามากกกก 55555

ขอบคุณนะคะ^^

[reborn]

 

[express_men]

ขอบคุณผู้แต่งมากครับเพิ่งมีโอกาสอ่านแบบรวดเดียวจบ

ผมชอบเรื่องนี้มากนะ ถามว่าทำไม ผมว่าผู้เขียนมีความตั้งใจในการประพันธ์สูง และเนื้องเรื่องมีสเน่ห์มาก กลวิธีในการเขียนไม่ปล่อยเนื้อหาออกมาทั้งหมด ค่อยๆปล่อยออกมาในแต่ละบท เก็บเงื่อนงำ ส่วนสำคัญลึกลับไว้ช่วงท้าย ทำให้นิยายของคุณน่าติดตามมาก วางไม่ลงในแต่ละตอน อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก เนื้อหาแต่ละตอนก็ไม่สั้นหรือยาวจนเกินไป ภาพโดยรวมดีมากๆครับ โครงเรื่องแข็งแรงไม่เดินวนไปมา และที่สำคัญคือ ผมชอบพระเอกอายุ 30+ เลยค่อนข้างจะชอบเป็นพิเศษกับเรื่องนี้

ส่วนข้อแนะนำเพิ่มเติม
บางบทเรารู้สึกว่าส่วนพรรณาโวหารมันน้อยไป เนื้อเรื่องดำเนินไปด้วยบทสนทนาเป้นหลัก และปัญหาคือบางทีเรารู้สึกว่าตัวละครพูดไม่เป็นธรรมชาติ พูดว้ำ วนไปมา เหมือนถูกบังคับพูด ถ้าเพิ่มส่วนการพรรณาเข้ามาแทนที่และทอนบทสนทนาลงบางส่วนน่าจะสวยมากขึ้น

หนึ่งประเด็นที่เรื่องนี้กล้าทำ คือพ้อยท์ออฟวิว มุมของตัวละคร การสลับมุมมองตัวละครเป็นความยากอย่างนึงในการประพันธ์ เรื่องนี้ทำได้เกือบดีครับ แต่บางบทที่เหวี่ยงไปมา ทำให้ผมต้องมานั่งอ่านทวนซ้ำเพื่อแยกให้ออกว่าตอนนี้ใครกำลังเล่าเรื่อง น่าจะแยกคาแรคเตอร์หรือปรับลักษณะภาษา ลักษณะการบรรยายให้ชัดเจนขึ้นจะช่วยได้ครับ

และช่วงท้าย การคลายปม ถ้าเราทำให้มันกระชับ มันจะลงแบบสมบูณณ์สวยงามในอารมณ์ แต่ในเคสนี้เกือบ 10 บทที่ตามมาหลังเริ่มเฉลยเนื้อเรื่อง เราเลยรู้สึกว่ามันถูกยืดในช่วงท้าย เปรียบกับนิยายอีกเรื่องที่ชอบคือ เทวากับซาตาน เนื้อหาเฉลยในส่วนที่ 80 % แล้วเข้า จบเลย มันทำให้กระชับมากขึ้น

ส่วนคำผิด ถ้ามีเพื่อนช่วยอ่าน หรือวางทิ้งไว้ซัก 1-2 เดือนแล้วกลับมาซ้ำ จะช่วยให้ดีขึ้นครับ สะกดผิดหลายคำอยู่ ไม่ใช่เกิดจากการพิมพ์ผิด

ที่คอมเมนท์มานี่ ด้วยความชื่นชมนะครับ เนื้อหา โครงสร้าง ภาษา ดีแล้ว จะรอติดตามเรื่องหน้าต่อไปนะครับ

[sirikanda28]

แม่ไก่จ๋าอยากออกโรงมั่ง
งานนี้เมียกับพ่อตาหลอน
กันทีเดียว

[2kwang.ph]

อ่านรวดเดียวจบแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันเลยทีเดียว
อยากจะบอกว่าชอบคู่พี่เข้มกับน้องรันมากกกก
ขอให้น้องรันตกลงปลงใจโดยไว อย่าทรมานพี่เข้มอีกเลย(อีกตั้งเป็นสิบๆปีกว่าพี่แกจะออกจากคุกนา..)

ตอนแรกยอมรับว่าไม่ชอบพี่เข้มเพราะเฮียแกขาโหดมากมาย ฮ่าๆ
แต่พอเรื่องทุกอย่างจบและพี่แกกลับตัวอยากเป็นคนดีถึงได้รู้ว่าผู้ชายคนนี้น่ารักมากขนาดไหน
โดยเฉพาะตอนที่อยู่กับน้องรัน ให้น้องรันสอนหนังสือ... โฮกก ชอบมาก ดูมุ้งมิ้งน่ารักเป็นที่สุด

[newyniniw]

น้องหนู งิ้งๆ เฮียโดนขัด 555

อยากอ่านพิเศษเข้มรัน มิมิ
 

[goonglovenut]

ขอบคุณผู้แต่งมากครับเพิ่งมีโอกาสอ่านแบบรวดเดียวจบ

ผมชอบเรื่องนี้มากนะ ถามว่าทำไม ผมว่าผู้เขียนมีความตั้งใจในการประพันธ์สูง และเนื้องเรื่องมีสเน่ห์มาก กลวิธีในการเขียนไม่ปล่อยเนื้อหาออกมาทั้งหมด ค่อยๆปล่อยออกมาในแต่ละบท เก็บเงื่อนงำ ส่วนสำคัญลึกลับไว้ช่วงท้าย ทำให้นิยายของคุณน่าติดตามมาก วางไม่ลงในแต่ละตอน อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก เนื้อหาแต่ละตอนก็ไม่สั้นหรือยาวจนเกินไป ภาพโดยรวมดีมากๆครับ โครงเรื่องแข็งแรงไม่เดินวนไปมา และที่สำคัญคือ ผมชอบพระเอกอายุ 30+ เลยค่อนข้างจะชอบเป็นพิเศษกับเรื่องนี้

ส่วนข้อแนะนำเพิ่มเติม
บางบทเรารู้สึกว่าส่วนพรรณาโวหารมันน้อยไป เนื้อเรื่องดำเนินไปด้วยบทสนทนาเป้นหลัก และปัญหาคือบางทีเรารู้สึกว่าตัวละครพูดไม่เป็นธรรมชาติ พูดว้ำ วนไปมา เหมือนถูกบังคับพูด ถ้าเพิ่มส่วนการพรรณาเข้ามาแทนที่และทอนบทสนทนาลงบางส่วนน่าจะสวยมากขึ้น

หนึ่งประเด็นที่เรื่องนี้กล้าทำ คือพ้อยท์ออฟวิว มุมของตัวละคร การสลับมุมมองตัวละครเป็นความยากอย่างนึงในการประพันธ์ เรื่องนี้ทำได้เกือบดีครับ แต่บางบทที่เหวี่ยงไปมา ทำให้ผมต้องมานั่งอ่านทวนซ้ำเพื่อแยกให้ออกว่าตอนนี้ใครกำลังเล่าเรื่อง น่าจะแยกคาแรคเตอร์หรือปรับลักษณะภาษา ลักษณะการบรรยายให้ชัดเจนขึ้นจะช่วยได้ครับ

และช่วงท้าย การคลายปม ถ้าเราทำให้มันกระชับ มันจะลงแบบสมบูณณ์สวยงามในอารมณ์ แต่ในเคสนี้เกือบ 10 บทที่ตามมาหลังเริ่มเฉลยเนื้อเรื่อง เราเลยรู้สึกว่ามันถูกยืดในช่วงท้าย เปรียบกับนิยายอีกเรื่องที่ชอบคือ เทวากับซาตาน เนื้อหาเฉลยในส่วนที่ 80 % แล้วเข้า จบเลย มันทำให้กระชับมากขึ้น

ส่วนคำผิด ถ้ามีเพื่อนช่วยอ่าน หรือวางทิ้งไว้ซัก 1-2 เดือนแล้วกลับมาซ้ำ จะช่วยให้ดีขึ้นครับ สะกดผิดหลายคำอยู่ ไม่ใช่เกิดจากการพิมพ์ผิด

ที่คอมเมนท์มานี่ ด้วยความชื่นชมนะครับ เนื้อหา โครงสร้าง ภาษา ดีแล้ว จะรอติดตามเรื่องหน้าต่อไปนะครับ

ที่ตอบคอมเม้นท์ ก็ด้วยความชื่นชมและขอบคุณเช่นกันค่ะ    สำหรับคำชมและคำแนะนำ เป็นแนวทางที่ดีมากสำหรับคนเขียนที่ยังต้องมีอะไรให้ฝึกอีกเยอะมากๆๆๆๆๆ จากเขียนแค่เอาสนุกอยากให้คนอ่านรู้สึกดีไปกับนิยายของเรา ยังต้องคำนึงถึงเรื่องทักษะภาษาด้วย ซึ่งตรงนี้มีทั้งคำผิด สะกดผิด อีกมากมาย ที่ยังต้องแก้ไขและปรับปรุงเนื้อหาในบางส่วน ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยบอกช่วยเตือน คงต้องหาเวลาว่างกลับไปแก้ล่ะค่ะ ตอนนี้วุ่นกับงานกับอีกจิปาถะ 

และถือโอกาสนี้ ขอบคุณทุกเม้นท์ที่ร่วมติดตามกันมาจนถึงล่าสุด ขอบคุณจริงๆสำหรับกำลังใจ ขอบคุณที่ช่วยให้เรื่องนี้มีสีสัน ขอบคุณสำหรับความชื่นชม คำแนะนำ ที่มีให้กันมาตลอด ขอบคุณนะคะ    ช่วงนี้บอลโลกกำลังฟีเวอร์ ดูแล้วพักผ่อนรักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ

[pedgampong]

  ขอกอดคนเขียนทีนึง มาอ่ารวดเดียวจบ กรี้ดกร้าดมากๆ คือเฮียน่ารักมากกกกก แต่เอาจิงแอบเทใจให้พี่เข้ม (:
ขอตอนพิเศษ คุ่เข้มรันได้มั้ยคะ กับหมอฉัตรพ่อนก นะๆๆๆๆ พลีสๆๆ

[thanza1970]

จบแบบนี้เอวใจไปเลย


 

[express_men]

ที่ตอบคอมเม้นท์ ก็ด้วยความชื่นชมและขอบคุณเช่นกันค่ะ    สำหรับคำชมและคำแนะนำ เป็นแนวทางที่ดีมากสำหรับคนเขียนที่ยังต้องมีอะไรให้ฝึกอีกเยอะมากๆๆๆๆๆ จากเขียนแค่เอาสนุกอยากให้คนอ่านรู้สึกดีไปกับนิยายของเรา ยังต้องคำนึงถึงเรื่องทักษะภาษาด้วย ซึ่งตรงนี้มีทั้งคำผิด สะกดผิด อีกมากมาย ที่ยังต้องแก้ไขและปรับปรุงเนื้อหาในบางส่วน ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยบอกช่วยเตือน คงต้องหาเวลาว่างกลับไปแก้ล่ะค่ะ ตอนนี้วุ่นกับงานกับอีกจิปาถะ 

และถือโอกาสนี้ ขอบคุณทุกเม้นท์ที่ร่วมติดตามกันมาจนถึงล่าสุด ขอบคุณจริงๆสำหรับกำลังใจ ขอบคุณที่ช่วยให้เรื่องนี้มีสีสัน ขอบคุณสำหรับความชื่นชม คำแนะนำ ที่มีให้กันมาตลอด ขอบคุณนะคะ    ช่วงนี้บอลโลกกำลังฟีเวอร์ ดูแล้วพักผ่อนรักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ

ยินดีครับ สำหรับนักเขียนที่มีพื้นฐานดีแล้วผมว่าการคอมเมนต์แบบสร้างสรรค์จะช่วยส่งเสริมพัฒนาเรื่องหน้าๆให้ดีต่อไป

หลายๆคนอาจถาม เอะผมเป็นใครทำไมชอบคอมเมนยาวๆ ใจจริงอยากบอกว่าเป็นนักอ่านมา20ปีแล้ว เสพงานมาทุกประเภท เคยผันตัวเองไปเขียนช่วงนึง ตระเวณไปอบรมการเขียนจากหลายๆที่ ทั้งสมาคม ทั้งสำนักพิมพ์ จึงอยากเอาความรู้ที่เคยผ่านมาได้มาแนะนำกัน  แต่งานส่วนตัวยังไม่มีเรื่องยาวแบบจบสมบูรณ์ได้ซักเรื่อง ดองไว้สี่ห้าเรื่อง ดังนั้นผู้ที่เขียนจบได้ นี่คือความสำเร็จทัี่สำคัญของคุณแล้วครับ

[TanyaPuech]

คิดถึงเฮีย    ผู้ชายในฝันของเค้า

[SWIM]

ชอบเรื่องนี้มากกก อ่านแบบหยุดไม่ได้ รักหนู และเฮีย มากก ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆให้อ่านจ้า ^^

[sukaz]

พ่อตามาขว้าง อดฉากเลิฟซีน แม่ยายก็เป็นใจ ช่วยให้พ่อตา ถีบประตูพัง 55555555555555555555555555555555555

[automaton]

ไม่เข้าเวบนี้ซะนานนนน

แต่น้องหนูยังน่ารักน่าฟัดเหมือนเดิม 
ส่วนเฮียนี่ก็มีอิทธิพลใช่เล่น
รอลุ้นให้เฮียกับน้องได้..เอ่อ สักที หมายถึงได้อยู่ด้วยกันตลอดไปสักทีนะ
ขัดใจพ่อตา เดี๋ยวแช่งให้ลุงฉัตรจับกดซะเลย 

[nekko]

คึดฮอดครอบครัวน้องหนู เฮียและพรรคพวกหลายๆๆ   

[wiwari]

เป็นครอบครัวเฮฮามาก  แม่ไก่จ๋า
มาต้อนรับลูกเขยกับหลานตุลย์ด้วย

[zombi]

อ่านเรื่องนี้ทีไร ยิ้มจนปวดแก้มทุกที
ไม่ว่าจะเครียด จะยิงกันจนกระสุนท่วมจอ ก็จะมีมุมเล็กๆให้ได้ชุ่มชื่นหัวใจเสมอ

ปล.อยากอ่านเรื่องใหม่ที่ฮาๆแบบนี้อีกอ่ะ ไม่ได้จางรักจากหนูนะยังรักเหมือนเดิม
แต่มั่นใจมากกกกว่า เรื่องใหม่ต้องสนุกไม่แพ้เรื่องนี้

[bookie]

“รัน”มันเรียกผมที่เดินนำหน้ามัน หลังจากลุกจากตรงนั้นแล้ว

“อะไร”ผมหันไปมอง

“มึง หัดให้กูอ่านและเขียนหน่อยสิ เอาที่จำเป็นๆก็ได้ เผื่อมึงออกไปแล้ว กูไม่รู้จะถามใคร อีกอย่าง”มันขอให้ผมสอนอ่านและเขียนให้ ซึ่งหนักใจพอสมควร ว่าจะเริ่มตรงไหนก่อนดี แต่ดูหน้ามันแล้วก็ปฏิเสธไม่ลง แล้วอีกอย่างที่มันพูดคาไว้คืออะไรวะ



“กูอยากเขียนจดหมายไปหามึง”


ผมมอง ไอ้เข้ม ที่ตอนนี้เป็น ไอ้โข่ง ไปเรียบร้อยแล้ว

“และถ้ามึงจำไม่ได้ล่ะ มึงจะเขียนได้ยังไง เกิดมึงนึกไม่ออกจริงๆ แบบสมองมึงฝ่อไปแล้ว”ผมพูดขำๆ แต่ในอกตื้อไปหมด

“อืม ทำไงเหรอ”มันทำท่าคิด ก่อนจะนึกออก


“กูก็จะวาดรูปแทนไง”


เป็นคำตอบที่นึกไม่ถึงจริงๆ


“แล้วกูจะรู้ได้ไงล่ะ ว่ามึงรู้สึกยังไง”ผมถามมันอีกไม่ได้สงสัยแล้ว แต่อยากต่อปากต่อคำกับมัน จนกว่ามันจะจนมุม

“ก็ถ้ากูเหงา กูก็จะวาดภาพหน้าตัวเองหงอยๆ และถ้ากูมีความสุขก็ยิ้ม ไง ไม่เห็นจะยากเลย กูวาดรูปเก่งนะโว้ย”มันบอกราวกับเป็นเรื่องง่ายๆ ยอตัวเองไปด้วย ผมไม่ได้สนใจท่าทางนั้น กลับถามมันด้วยคำถามที่อยากรู้ว่ามันจะวาดยังไง


“ และ ถ้าคิดถึง ล่ะ”


มันมองหน้า พูดออกมาอย่างไม่เสียเวลาคิด



“กูก็จะวาดตัวเองนั่งมองท้องฟ้า ที่มีมึงอยู่บนนั้น”


ผมหันหลังกลับทันที ซ่อนน้ำตาที่มันไหลออกมาอย่างมากมาย ไม่คิดว่าจะต้องมาร้องไห้ให้มัน ให้ไอ้คนที่ผมเกลียดยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด แต่ความรู้สึกนั้นมันแค่ เคยเกลียด ตอนนี้มันหายไปอยู่ซอกไหนแล้วก็ไม่รู้


“บางที อาจจะมีรูปหัวใจ ติดไปด้วยก็ได้”


มันพูดออกมาอีก ทำเอาผมชะงักเท้า ถามออกไปเสียงสั่นๆ


“ทำไมล่ะ”



“ก็มันจะได้ครบ”


“ครบอะไร”



“รัก และ คิดถึง”


“ได้ใช่ไหม”


“ห๊ะ อะ อะไร”


ผมมัวแต่จมอยู่กับความหมายที่มันบอก ไม่ได้ฟัง ว่ามันถามอะไร


“ก็ รักและคิดถึงไง กูเคยเห็นเวลาที่ลงท้ายจดหมาย มันใช้กับเพื่อนได้ ถ้ากูจำไม่ผิดนะ”มันมองหน้าผมประมาณว่ากูพูดถูกใช่ไหม มึงพูดถูก แต่กูเสือกตีความหมายไปอีกทางในตอนแรก

“อืม”เลยตอบมันแค่นั้น ก้าวเท้าเดินต่อ เสียงมันก็ยังตามหลังมาติดๆ

 
ฉากนี้ทำน้ำตาไหลเลย TT

อ่านจบแล้วรู้สึกดีใจที่ได้อ่านนิยายดีๆ เรื่องนี้ เขียนขึ้นมาได้ดีมากจริงๆ รู้สึกผูกพันธ์กับตัวละครทุกๆ ตัว เหมือนรู้จักกันในชีวิตจริงซะอย่างนั้น 5555 รักเฮีย รักหนู รักทุกๆ คนเลย 

[secrecy]

อ่านจบเเล้วจ้าาา ชอบมากๆเลยค่ะ
ขอบคุณมากๆนะคะ

[manutty]

เฮีย นี่น่าสงสารปนเห็นใจจริงๆ เมียถากถางอายุไม่พอ เจอแม่ยายช่วยพ่อตาขัดขวางอีก เอางี้สิเฮีย ไปเป่าหูหมอฉัตรให้ พ่อนกซะ จบป่ะ

[poonnana2533]

หวานกันได้อีก เรื่องนี้5555 ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ

[aun.kimjae]

ชอบเรื่องนี้มากครับ คนเขียนเก่งมากๆ 

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

สนุก ลุ้น ซึ้ง ครบทุกรสเลยครับ
 

[M_April]

สนุกมากค่ะ  บรรยายเห็นภาพแบบสามดีเลย