หัวข้อ: >>**ปล้นร้ายกลายรัก**<< "เรือนจำเปิด" หน้า 167 (17-03-59 )

[kanda53]

เริ่มเข้าสู่อันตรายของจริงแล้วสิ...
เฮียดูแลหนูอย่าให้ห่างเชียว...
อยากรู้เรื่องของเบียร์แล้วสิ...

  &   

[agava1313]

25 ตำราท่านว่าชะตาช่วงนี้ดีก็ดีสุดขั้ว ร้ายก็ร้ายสุดขีด  แต่ของนายหนูของเรา ซวยก็ซวยสุดกู่5555+

[sosi]

 
แอบมาปูเสื่อนอนรอตอนต่อไป
น้องหนูมาได้ยังไงนี่   

[maemix]

พรุ่งนี้วันพืชมงคล 13 พ.ค.
มาอัพฉลองวันพืชมงคล กินอะไรดีปีนี้

[Anyann]

โอ้โห หนูมาอยู่กลางดงนักโทษเลยนะเนี่ย แถมแต่ละคนดูเหี้ยมๆทั้งนั้น

จะเป็นยังไงต่อไปเนี่ยยย

[goonglovenut]

>>วันพืชมงคล<<


โอ้กกกกกกกกก อ้ากกกกกกกกกก โอ้กกกกกกกกกกกกก โอ้กกกกกกกกกกก อ้ากกกกกกกกกกกก โอ้กกกกกกกกกกกกก หลายคนคิดว่า ไก่ บ้านไหนวะมันโก่งคอร้องปลุกคนแต่เช้าด้วยเสียงเหมือนเมาค้างจากการไปตีกับไก่บ้านอื่นมา ขอบอกไม่ใช่ครับเป็นเสียงผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งที่โก่งคอปล่อยของตัวเอง

“เป็นอะไรนก”ตัวจริงเสียงจริงนามว่า ไก่(จ๋า)ของผมทักขึ้น วันนี้ไม่ทรงเครื่อง

“ไม่รู้เป็นอะไร คลื่นไส้ อาเจียน คลื่นเหียน เวียนหัว หน้ามืด คล้ายจะเป็นลม เอิ้กกกกกก”ผมพูดจบแถมเรอปิดท้ายเป็นการยืนยันอาการที่เป็นอยู่ทั้งหมด

“น่าจะรู้นะว่าเป็นอะไร ถ้าไม่รู้ว่าจบเกษตรนึกว่าเรียนหมอนะเนี่ย”ไก่จ๋าพูดพร้อมค้อนอย่างนางเอกลิเกให้วงใหญ่ เดินหายเข้าไปในบ้านสักพักก็ออกมาพร้อมยาหอมและยาดม

“อ่ะ อมซะก่อน”ไก่จ๋าส่งยาดมให้ด้วยรอยยิ้มหวาน

“มันใช้ดมไม่ใช่เหรอ ไก่ นกไม่ได้โง่นะจ๊ะ”ผมหรี่ตาหวานใส่และยื่นจมูกเข้าไปรับยาดม

“กลัวดมไม่หายเลยให้อมควบคู่ไปด้วยไง”ไก่จ๋าก็ทำกลับเหมือนกัน เดี๋ยวปั๊ดชวนเข้าห้องบรรทมไปอบรมซะนี่

“อืม ค่อยยังชั่วหน่อย”ผมสูดดมเต็มปอด

“แปลกเน๊าะ”ไก่จ๋าทำหน้าสงสัย

“อาจเพราะนกทำงานมากไปก็ได้เลยรู้สึกหน้ามืดหรือไม่ก็กินอะไรผิดสำแดงเข้าไปเลยอ้วกออกมา ไม่ต้องกังวลหรอกไก่ เดี๋ยวก็หาย”ผมนึกสาเหตุที่น่าจะเป็นบอกเมียระดับนางเอกแถวหน้าของวงการลิเกส่วน อบจ.

“ไม่ใช่เรื่องนั้น อันนั้นไก่ก็สันนิษฐานเป็น”ไก่จ๋าโบกมือก่อนจะนั่ง ผมจิบยาลมเสร็จก็มองด้วยความสงสัยซะเอง

“อ้าว นึกว่าห่วงสวามี แล้วสงสัยเรื่องอะไรล่ะ”มีประชดเพราะรักนิดๆ

“สงสัยว่าทำไมเวลาเป็นอะไรแล้วดีขึ้น ต้องพูดค่อยยังชั่ว ไม่พูดค่อยยังดีล่ะ นกสงสัยไหม”คำตอบไก่จ๋าทำเอาสวามีอยากหน้ามืดอีกรอบ ว่าแล้วฟุบกับตักเมียดีกว่า

“โอ้ย ไก่สงสัยอะไรที่คนธรรมดาไม่สงสัย เอิ้กกกกก”ผมโวยนิดเรอออกมาอีกแล้วสงสัยยาลมจะออกฤทธิ์

“แหม ธรรมดาก็ไม่ใช่นางเอกสิ คริคริ”ไก่จ๋าหัวเราะคิกคัก ผมส่ายหัวกับความขี้เล่นของมเหสีคนงาม

“เลิกสงสัยเหอะเดี๋ยวจะลำบากกระทรวงศึกษาต้องไปหาคำตอบ”ผมหลับตาพริ้มด้วยความสบายเมื่อมือนุ่มที่รำอ่อนช้อยกดนวดให้ บ้านไก่จ๋าสืบทอดลิเกกันมาหลายรุ่นเรียกว่าอนุรักษ์ไว้ก็ได้ ไม่ว่าลูกหลานจะจบสายอะไรก็ต้องสืบทอดกันต่อไป และเป็นความโชคดีที่ลูกหลานบ้านนี้ทำได้ดีไม่แพ้บรรพบุรุษ หลายคนรวมทั้งผมนึกว่าไก่จ๋าจบสายนาฏศิลป์ เห็นทั้งร้องทั้งร่ายรำสวยงามมาก ที่ไหนได้จบบัญชีจากมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งที่ไม่ใช่แห่งสอง ฮ่าๆๆๆตอนผมไปดูลิเกครั้งแรกก็ต้องมนต์เสน่ห์นางเอกเข้าให้จ้องเรียกว่าตาไม่กระพริบ ความคิดตอนนั้น กูอยากเป็นโจรที่ไล่ปล้ำฟัดนางเอกบนเวทีอยู่ฉิบหายเลย และเหมือนจะรู้ว่าโดนจ้องนางเอกก็หันมาสบตาคมออกแววหื่นนิดๆเข้าให้และส่งยิ้มผมเดินเข้าไปเหมือนถูกสะกด นางเอกคนสวยผละจากอกโจร เมินพระเอกที่ถูกทำร้าย เข้ามาหาผมและย่อตัวลงโน้มลงมาหา

‘ขอบพระทัยเพคะ’ประโยคที่หลุดออกจากปากพร้อมรอยยิ้มส่งให้

‘ไม่เป็นไร เสด็จพี่เต็มใจ’หลังคล้องมาลัยเหน็บแบงก์ห้าร้อยสิบใบเสร็จ เธอก็ลุกขึ้นเดินกลับไปสนใจพระเอกและไอ้โจรต่อ

“เสด็จพี่”

“พี่นก”

“นก”

“ไอ้นก”

“จ๋จจจจจจจจจจจจจา”เมียตะโกนใส่หูอย่างจัง ทำเอาตื่นจากภวังค์ความหลังตอนสบพักตร์กันใหม่ๆ

“เคลิ้มอะไร ติดใจกลิ่นหรือไง”ไก่จ๋าหยิกแก้มแซว

“ซื๊ดดดดดดดดดดดด ชื่นใจ”ผมสูดดมสุดจิต

“คิก คิก นกเนี่ยะโรคจิตจริงๆเลย ชอบดมตลอดวันก่อนเห็นนะหยิบชั้นในไก่มาดมเผลอไม่ได้ แต่นี่กลิ่นใหม่เลยนะ สูตรอ่อนโยน ติดนาน แถมยับยั้งแบคทีเรียด้วย”ไก่จ๋าหัวเราะคิกคักเมื่อพูดถึงผัวโรคจิตที่ชอบดมของเมีย แถมใจดียื่นมาให้ดมอีกรอบ

“ก็ของเมียมันหอมและถ้าไปดมของเมียคนอื่นนกก็โดนตีนสิจ๊ะ ว่าแต่เปลี่ยนบ่อยจังนะ  ซื๊ดดดดดด”ผมส่งสายตาเจ้าชู้ซื๊ดเก็บเป็นกำลังใจ

“ไม่ได้หรอกเราต้องใส่ใจเป็นพิเศษเพื่อเพิ่มความหอมและถนอมไว้ใช้นานๆจะได้ไม่ต้องหาใหม่”ไก่จ๋าบีบคลึงขมับให้อีกรอบก่อนจะผมจะลุกขึ้นมานั่งแต่ยังซบซุกดมไม่เลิก

“อืม ชื่นใจจริงๆ น้ำยาปรับผ้า ซักแล้วไม่ใช้ทำเอาผ้าแข็งข้อหมด”ผมเห็นด้วยกับเมีย ใช่ครับถ้าฟังไม่จบหลายคนคงคิดว่าผมโรคจิตชอบสูดดมถึงจะเป็นของเมียตัวเองก็เถอะ ผมหมายถึงน้ำยาปรับผ้าที่ไก่จ๋าขาดไม่ได้ ซื้อทีเป็นแกลลอน กลิ่นไหนชอบมากก็จะซื้อเยอะหน่อย อันไหนออกใหม่ต้องลองให้ได้ ตรงชั้นมีตัวอย่างให้ดมเมียผมดมหมด จับหัวผมกดไปดมด้วยเลยติดใจไปอีกคน

“ไอ้มุกผ้าแข็งข้อนกเคยเล่นแล้วนะ”เมียผมแย้งเมื่อรู้ว่ามุกเก่า ทำเอาผมหัวเราะเมื่อเมียจำได้ ตอนแรกที่เล่นทำเอาเมียงง พอผมเฉลยว่า ผ้ากระด้างไง เมียพยักหน้าแต่ไม่หัวเราะทำหน้าเอือมใส่อีก บอกว่าลึกไปขุดเส้นตื้นไม่ทัน เล่นกูกลับอีก

“เหรอ นกจำไม่ได้อ่ะ”ผมยิ้มใส่เมียแต่ยังไม่เลิกดมก่อนจะลามไปแก้ม ก่อนจะผละออกมองหน้าเมียที่กำลังเอียงอายสไตล์นางเอกลิเก วิ่งพรวดไปหน้าต่าง

“โอ้กกกกกกกกก โอ้กกกกกกกกกกกกก”เต็มๆใต้ถุนบ้าน ไอ้ตะบึงที่เป็นพ่อไอ้ตะบันวิ่งมามองด้วยความเป็นห่วงกลัวจะถูกแย่งอาหารว่าง

“นก นก เป็นอะไร”ไก่จ๋าวิ่งมาลูบหลังขึ้นลงให้

“เอิ้กกกกกกกก โอ้กกกกกกกกกกกก”ผมก็ปล่อยให้มันอย่างไม่หวงของ หมาของเรามีอะไรก็แบ่งให้มัน

“แป้งกลิ่นเดิมนะ ทุกทีหอมไม่เห็นอ้วกเลย”ไก่จ๋าพูดพร้อมประคองผมมานั่งที่เดิม

“นกรู้ แต่วันนี้ทำไมโคตรวิงหัวเลย”ผมตอบพร้อมดมยาไปด้วย

“ไปหาหมอดีกว่าไหม”ไก่จ๋าเปิดหน้าต่างให้กว้างขึ้น

“นอนสักพักเดี๋ยวก็หาย”ผมส่ายหน้าก่อนจะล้มตัวเหยียดยาว

“ก็ได้ แต่ถ้าเย็นนี้ไม่ดีขึ้น ต้องไปนะ”ไก่จ๋ายอมแต่มีกำชับ ผมพยักหน้าก่อนจะหลับตาลง
.
.
.
.
.
 “เป็นไงมั่ง”ไก่จ๋าทัก มือปิดเตาแก๊ส

“ดีขึ้น ทำอะไรกินหอมเชียว”ผมตอบก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะกินข้าว

“ต้มยำปลาช่อน ซดหน่อยไหมจะได้โล่ง”ไก่จ๋าพยักหน้าให้ลองชิม

“ก็ดี”ผมพยักหน้า สักพักต้มยำปลาช่อนที่มีแต่น้ำพร้อมไดร์ไอซ์พวยพุ่งเป็นกลุ่มควัน นี่กูบรรยายต้มยำหรือหม้อเวทมนต์วะ

“แซ่บไหม”ไก่จ๋ายื่นหน้ามาหา เอาทิชชู่ซับเหงื่อให้ หลังผมซดไปหมดถ้วยเล็ก

“แซ่บหลายจ๊ะ เอาอีก เอาเนื้อปลาด้วย บีบมะนาวเยอะๆเลยนะ”ผมยิ้มแป้นส่งถ้วยคืนพยักหน้าให้ตักมาอีก

“นก นี่มันก็เปรี้ยวแล้วนะ”ไก่บอกผมถึงรสชาติที่ปรุงมาให้

“ยังไม่ถึงใจเลย สักสามสี่ลูกบีบมาเลย”ผมทำหน้าอย่างที่พูด แล่บลิ้นเหมือนอดยากปากแห้งไม่เคยแดกมะนาวมานาน

“กินเพรียวๆดีกว่าไหม ใส่ขนาดนั้น”มีประชดนิดๆ

“ก็ดีนะใส่เกลือหน่อย โอย พูดแล้วยาก จัดมาเลย”ผมตอบแสนซื่อแต่หน้าเคลิบเคลิ้ม ทำเอาไก่จ๋าหันมามองว่าพูดประชดใส่ แต่พอสบตาก็รู้ว่าผมพูดจริงๆ คนรักกันแค่มองตาก็รู้แล้วว่าขี้ตาเปียกหรือแห้ง

“เอ้า กินเข้าไป”หลังผมซดน้ำต้มยำปลาช่อนไปเกือบครึ่งหม้อ หมดมะนาวไปประมาณสามสิบลูกได้ ดีว่าปลูกเองเลยหาได้ง่าย

“ทำแช่เย็นไว้ด้วยนะ”ผมยกน้ำมะนาวแก้วที่สี่ขึ้นดื่มจนหมด

“จะกินอีกเหรอ”ไก่พูดอย่างไม่เชื่อ ปกติผมไม่ใช่คนกินอาหารรสจัดขนาดนี้ โดยเฉพาะรสเปรี้ยว กินมากขี้ราดทุกที

“อืม กลับจากสวนจะได้ชื่นใจ นะ นะ ทำให้นกหน่อย”ผมบีบแขนเมียเป็นการเอาใจ

“โอเค ว่าแต่หายเวียนหัวคลื่นไส้แล้วเหรอ จะไปสวน”ไก่จ๋าพยักหน้าส่งๆและถามอาการ

“ก็ดีขึ้นนะ ถ้าไม่ได้กลิ่นแป้งที่ไก่ใช้ ยกเว้นน้ำยาปรับผ้าดมได้หมด”ผมตอบไก่จ๋าที่นั่งเท้าคางมอง ก่อนจะลุกเดินเข้าห้องไม่พูดไม่จา

“ไก่ ไก่ เป็นไร งอนนกเหรอ”ผมเดินพร้อมส่งเสียงถาม

“หอม”ไก่ไม่พูดแต่บังคับในสิ่งที่ผมเต็มใจแต่รู้สึกขยาดเมื่อได้กลิ่นคุ้นเคยและรังเกียจเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา

“เอ้อ นก”ผมหน้าแหย

“หอม ณ บัดนี้”สุรเสียงมเหสีแข็งขึ้นกระชากสวามีเข้าไปทำแก้มป่องยื่นให้ เลี่ยงไม่ได้แล้วกู

“ฟอดดดดดดดดดดดด”ผมหอมแต่กลั้นหายใจไว้

“เป็นไง”ไก่จ๋าถามตาวาว

“จะอ้วก แหวะ”ผมตอบตามที่รู้สึก ดีนะที่กลั้นเอาไว้

“อะไรวะ กลิ่น ส่วนผสม บริษัทที่ผลิต ก็เหมือนเดิม ไม่ได้เปลี่ยนสูตร เปลี่ยนแค่ร้านที่ซื้อ มันให้อารมณ์ต่างกันขนาดนี้เลยเหรอ”ไก่จ๋าดูข้างกระป๋องทวนรายละเอียดที่ติดพร้อมหาเหตุผลประกอบการอ้วกผมไปด้วย

“มันไม่เกี่ยวหรอกไก่จ๋า วันนี้นกคงไม่สบายมั้งเลยผิดปกติ พรุ่งนี้น่าจะหายแล้วล่ะ”ผมโอบไหล่ไก่จ๋า กรีดนิ้วไปหยิบกระป๋องแป้งจากมือวางไว้ที่เดิม พากันออกข้างนอก

“น่าจะใช่ พรุ่งนี้หอมใหม่ ถ้าไม่หาย หึ มีเรื่องแน่”เมียเห็นด้วยก่อนจะหรี่ตาพูดคาดโทษใส่

“อ้าว พูดเหมือนนกนอกใจไก่อย่างนั้นแหละ”ผมร้องบอก เมียแสยะยิ้มอย่างนางร้ายในคณะ แต่ชีวิตจริงเรียบร้อยสุดๆต่างจากบทที่ได้รับบนเวที สมกับเป็นลิเกมืออาชีพจริงๆ The Show must go on

“แค่สันนิษฐาน ว่าไปติดใจกลิ่นแป้งแต่งหน้าศพที่ไหนมาหรือเปล่า เห็นชอบไปงานศพ”ช่างสันนิษฐานได้แปลกสมกับตำแหน่งนางเอกจริงๆ

“จะบ้าเหรอไก่ คิดไปได้ ไอ้ที่ไปเพราะเขาเชิญไปไว้อาลัยให้คนตาย ใครจะบ้าไปเสพแป้งประศพมีแต่สารเป็นพิษต่อร่างกายและระบบทางเดินหายใจ”กูก็ตอบเมียซะวิชาการเลย

“ใครจะไปรู้ นกอาจจะชอบของแปลกก็ได้”ยังไม่เลิกคิด

“แค่ไก่เป็นของแปลกสำหรับคนหล่อแปลกๆอย่างนกก็พอแล้ว”ผมยิ้มกรุ้มกริ่มหยอดเมีย ที่ทำปากเขมือบแบบเซ็กซี่ใส่
.
.
.
.
.
.

“ไปหาหมอเถอะนก”ไก่จ๋าฉุดผมให้ลุกขึ้นจากที่นอน หลังจากวันที่คุยกันผ่านมาได้หนึ่งอาทิตย์ อาการโดยรวมที่เป็นของผมไม่มีอะไร แข็งทุกแรงทำงานได้ตามปกติ ยกเว้นถ้าได้กลิ่นแป้งจะเป็นทันที ไก่จ๋าของผมเลยต้องงดใช้แป้งยี่ห้อเดิมไปโดยปริตาที่เป็นคู่กับปริยาย จะตายยังเอาฮาอีกกู  แล้ววันนี้เกิดหน้ามืดไปหยิบมาใช้ทำไม
 
“แค่ไก่เลิกใช้แป้งก็ไม่ต้องไปหาแล้ว นกว่านกต้องแพ้แป้งกลิ่นนี้แน่เลย”ผมเอามือปิดจมูกเมื่อได้กลิ่นเคยรักโชยมา

“ไม่น่าใช่ ไก่ไม่ใช่เพิ่งมาใช้ซะที่ไหน ใช้ก่อนจะเจอและเสร็จนกซะอีก”เมียส่ายหน้าถึงความไม่น่าจะเป็น

“อาจจะเพิ่งออกอาการก็ได้ อุบบบ”ผมพูดก่อนจะลุกขึ้นมาปิดปากรู้สึกพะอืดพะอม ไก่จ๋าหยิบกระโถนท้องพระโรงส่งให้

“อืม ก็น่าจะใช่ แต่ให้ดีไก่ว่าไปหาหมอดีกว่า ถือโอกาสตรวจร่างกายไปด้วยเลย”เกือบจะคล้อยแต่ไม่ตามหาเหตุอ้างอย่างอื่นมาชดเชย ผมจะอ้าปาก

“ไม่ต้องพูดแล้ว ถ้าไม่ไป จะให้พี่ฉายมาตรวจที่บ้าน เอ หรือว่าไก่จะไปปรึกษาพี่ฉัตรตัวต่อตัวก่อนดีนะ”สั่งก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์เอียงคอพูดลอยๆ

“ไปก็ไป แต่ต้องไม่ไปหาไอ้หมอฉัด”ผมลดคำออกเสียงชื่อมันให้ใกล้เคียงน้อยที่สุดลุกพรวดทันทีที่เมียเอ่ยชื่อศัตรูหัวใจที่ดูดีเกือบทุกรูขุมขน มันจีบไก่แข่งกับผมมาตลอด ฐานะ หน้าตา การศึกษา หึ ไม่อยากจะเอ่ย แม่งมีครบหมด ในที่สุดไก่จ๋าก็เห็นความดีของผมที่ว่างกว่ามันเยอะในการติดตามไปดูแลไก่จ๋าทุกเวทีที่ทำการแสดง ใครมีผัวเป็นหมอคงรู้ดีนะครับว่าเป็นยังไง ไม่ใช่ไม่ดี เป็นอาชีพที่มีเกรียติและเสียสละเวลาส่วนตัวมาก แต่ที่ผมยอมรับมันอย่างหนึ่งคือ ถึงมันจะเป็นคนที่มีฐานะจัดว่ารวยมากคนหนึ่ง มันกลับเลือกมาเป็นหมอที่โรงพยาบาลประจำอำเภอทั้งที่มันก็มีและเปิดคลีนิคขนาดกลางในตลาดเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์ โดยคิดค่ารักษาถูกกว่าคลีนิคทั่วไป บางทีถ้ามีเวลามันก็จะไปบรรยายตามชุมชนให้ได้รับความรู้ในการดูแลสุขภาพเบื้องต้น เป็นที่นับถือของชาวบ้านยิ่งกว่า สส.ที่มายกมือไหว้ให้ไปเลือกซะอีก อุ้ย หาเรื่องตายแล้วกู ไม่เอาไม่พูด ที่ดีเขาก็มี

“อย่าเรื่องมากนก พี่ฉัตรเขาเก่งในการวินิจฉัยโรคและอีกอย่างเราก็สนิทเวลาปรึกษาจะได้ไม่กระดากเผื่อนกเป็นโรคประหลาดๆ”เมียหันมาพูดใส่ฉุดผมลงจากบ้านไปขึ้นรถโดยไก่จ๋าขับเอง

“ไอ้ฉัดสิประหลาด หมอห่าอะไรชอบลูบคลำคนไข้ ทำเป็นพูดเนิบๆ ยิ้มน้อยๆ โรคจิตชัดๆ”เติมไม้ยมกมันให้หมด หมั่นไส้พูดชมมันอยู่ได้

“ตัวเองสิคิดประหลาด ถ้าไม่บอกว่าคนนึกว่ามีผัวเป็นสัตว์ประหลาดซะอีก คิดแต่ล่ะอย่าง มันเป็นอาชีพเขาไม่คลำไม่ล้วงจะรู้ได้ยังไงว่าเป็นโรคอะไร ตัวเองสิไม่ใช่หมอแต่เห็นลูบเห็นคลำหมอลำจัง หุบปากอย่าเถียงนะ พูดแล้วขึ้น ขอต่ออีกหน่อยเถอะ @@%$^&*_)(###$@@@@*^&*#$”ผมได้แต่อ้าปากค้างเมื่อเจอเมียร่ายพระเวทการด่าขั้นเทพเข้าให้

“=__=”ไม่น่าหาเรื่องเลยกู หึงไม่ดูกาลเทศะเลยโดนของเข้าตัว ยิ่งพูดยิ่งได้ฟังก็แค้น ไม่ใช่เมีย แต่เป็น ไอ้ฉัดดดดดดดดด
.
.
.
.
.

ห้อยท้ายอีกแล้ว

[goonglovenut]

“เป็นมาหลายวันหรือยังครับ คุณนก”พูดสุภาพมือลูบคลำกูอยู่นั่นแหละ มาถึงคลินิกมันที่ว่างพอดีเข้าห้องปุ๊บมันแกะกระดุมเสื้อผมปั๊บแล้วก็เริ่มลูบคลำแถมคลึงหน้าอกไปมากะให้นมกูตั้งเต้าเลยมั้ง

“ไม่ได้นับ”ผมตอบมันตาจ้องเขม็ง มันก็ยกยิ้ม  ยิ้มกวนตีน หาเรื่องกูเหรอ

“นก ตอบคุณหมอดีๆสิ ขอโทษด้วยพี่ฉัตรตั้งแต่เป็นโรคนี้มาหนึ่งอาทิตย์ พี่นกมักจะหงุดหงิดบ่อย”เมียหันมาเอ็ดก่อนจะเปลี่ยนหน้าแปรเสียงพูดหวานกับมัน

“ไม่เป็นไรหรอกไก่ คุณนกก็ สะ เอ้อ นิสัยอย่างนี้มานานแล้ว”มันพูดด้วยรอยยิ้ม ไอ้ฉัด หยุดทันนะมึงจะพูดว่าสันดานกูล่ะสิ ตอนมัธยมมันเรียนที่เดียวกับผมนะ แต่คนล่ะห้องคนล่ะสาย มันอยู่ห้องคิงสายมัน ผมอยู่ห้องแจ็คสายผม แค่นี้ก็เห็นความต่างแล้วว่าผมไม่เก่งแต่แปลกกว่ามันเยอะไม่งั้นไก่ไม่เลือกผมหรอก ครึครึ  แล้วผมไม่ได้เอามุกไพ่มาเล่นนะครับ เขาจัดลำดับตามนี้จริงๆไม่รู้ ผอ.รุ่นไหนคิด สงสัยเป็นเจ้าของบ่อนมาก่อน

“ขอบคุณค่ะที่พี่ไม่ถือ”ยิ้มหวานต่อ ผมเหล่มองนิดๆ ก่อนจะสะดุ้งเมื่อมือใหญ่กดหน้าท้อง

“เจ็บไหมครับ”ให้กูกดมั่งไหมล่ะ

“ไม่”ความจริงของคำตอบ

“เห็นสะดุ้ง”มึงกดกูไม่ตั้งตัวก็ตกใจสิวะ

“ตกใจนิดหน่อย”ความจริงของคำตอบอีกครั้ง

“ปัสสาวะปกติไหมครับ”มันพยักหน้าถามต่อ อยากจะบอกว่า เยี่ยวเป็นน้ำเหมือนทุกครั้ง แต่เกรงใจเมีย

“ปกติ แต่ไมเคยนับว่ากี่ครั้ง”ความจริงอีกครั้งที่ต่อให้ยาวไปอีก

“ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ อาการตอนแรกหมอเข้าใจว่าอาจจะเกี่ยวกับกระเพาะปัสสาวะอักเสบหรือเปล่า”มันยังยิ้มให้เหมือนเดิม

“เดี๋ยว ไก่กับนก ไปปัสสาวะแล้วเก็บตัวอย่างให้พี่หน่อยนะ”มันยื่นที่เก็บของเหลวให้

“ทำไมไก่ต้องเยี่ยวด้วยล่ะพี่”เมียใช้คำพูดเป็นกันเองกับมันมาก ไม่กระดากอย่างที่บอกจริงๆ

“จะได้ตรวจทีเดียวเลย และเดี๋ยวเจาะเลือดด้วย”มันสรุปพร้อมเรียกผู้ช่วยให้มาจัดการ เราไม่ถามได้แต่ทำตาม ในใจก็คิดกูเป็นโรคร้ายเหรอวะถึงกับเจาะเลือด ถ้าเกิดกูเป็นมะเร็ง เป็นเอดส์ เป็นเหี้ยอะไรล่ะไอ้นก คิดแม่งแต่โรคร้ายๆทั้งนั้น บอกตรงผมวิตกกังวลมากจนกระทั้งผ่านไปครึ่งชั่วโมง รอผลตรวจ

“เป็นยังไงคะพี่ฉัตร สรุปเป็นโรคอะไร มะเร็งหรือเปล่า”ไก่จ๋าดูจะตื่นเต้นกว่าผมอีก แถมยังใจตรงกัน นี่แหละเนื้อคู่ โอ้ย กูจะมาฟิลหวานแหววอะไรตอนนี้

“............”มันเงียบดูผลการตรวจ มึงได้ยินเมียกูถามไหม เช็คหูซะมั่งนะ มันเงยหน้าขึ้นมามองและก้มไปอีก ก่อนจะหันมาทางผมที่ลุ้นไม่ต่างกัน

“ผลตรวจเลือดเดี๋ยวพี่ส่งให้ไปให้นะ มันต้องเช็คละเอียดนิดหนึ่ง”นึกว่าจะได้รู้ว่ากูเป็นโรคอะไร

“มันร้ายแรงเหรอพี่ฉัตร”ไก่จ๋าเริ่มน้ำเสียงไม่ดี

“ไม่นิ”มันตอบหน้าตาเฉย จนผมเริ่มฉุนว่ามึงจะใจเย็นอะไรขนาดนั้น

“ขอแสดงความยินดีด้วย”มันยังพูดด้วยรอยยิ้มไม่ทุกข์ร้อน

“มึงจะบ้าเหรอกูเป็นโรคอะไรยังไม่รู้เลย เสือกมายินดี นี่มึงคิดจะเคลมเมียกูใช่ไหม ถึงได้แสดงความยินดีล่วงหน้า”ผมกระชากคอเสื้อมันมาใกล้อย่างเหลืออดกับพฤติกรรมโรคจิตของมัน

“นก นก ใจเย็นๆ”ไก่จ๋าดึงผมให้ออกจากมันที่ยังหน้านิ่ง

“ไม่เย็นแล้ว มันแช่งนก ไก่ก็ได้ยิน”ผมหันไปบอกเมียก่อนจะจ้องมันตามเดิม

“ผมไม่ได้แช่ง ต้องแสดงความยินดีจริงๆ ที่ตั้งครรภ์ได้เดือนเศษแล้ว”มันบอกเหตุผลที่ทำเอาผมลดมือที่เงื้อขึ้นลง ปล่อยคอเสื้อจากมัน

“มะ ไม่จริง”ผมพูดเซไปข้างหลังแบบพระเอกในหนังที่ได้รับความจริงที่รับไม่ได้

“จริงๆ ผมยืนยัน”มันยังตอกย้ำคำเดิม

“เป็นไปไม่ได้ กูเป็นผู้ชายจะท้องได้ไง มึงตรวจผิดหรือเปล่า ถ้าใครรู้เข้ากูจะทำยังไง องค์การต่างๆมันต้องมาเอากูไปผ่าพิสูจน์แน่”ผมส่ายหน้าโวยใส่กับสิ่งที่ได้ยิน คิดไปถึงเหตุการณ์ที่ใครได้ยินหรือมันเอาไปบอกใครว่าค้นพบผู้ชายตั้งท้องได้

“จริงเหรอ พี่ฉัตร ท้องจริงๆเหรอ”ไก่จ๋าพูดเสียงตื่นเต้นไม่ได้รู้สึกกับสิ่งที่ผัวกำลังเผชิญเลย

“อืม พี่ยินดีด้วย ที่ไก่มีเจ้าตัวเล็กแล้ว”มันยิ้มให้เมียผมที่ยังตะลึง

“ไม่ใช่กูเหรอ”ผมถลาเข้าไปถามมันใหม่

“ก็ไม่ใช่สิ หรือว่าอยากท้องล่ะ”มันยกยิ้มพูดเสร็จ

“ตะ”กำลังจะแจกเจอกรงเล็บไก่จ๋าจิกสีข้างซะก่อน แอบเห็นมันยักคิ้วให้

“คุณนกไม่ได้เป็นอะไรร่างกายแข็งแรงดี แค่แพ้ท้องแทนภรรยาเท่านั้นเอง”มันสรุปอาการให้ผมฟัง

“ว่าแล้ว เมนส์ขาดไป ไก่ไปซื้อผลทดสอบมามันก็ขึ้นนะ แต่ไม่เห็นมีอาการ ไปลงที่นกแทนนี่เอง”ไก่จ๋าพูดขำๆเล่าให้ฟังว่าเมื่อหนึ่งอาทิตย์ก่อนผมจะออกอาการ ประจำเดือนขาดไปก็เลยไปซื้อที่ทดสอบมาตรวจเอง แต่ไม่แน่ใจเลยไม่บอกผม กะว่าจะมาหาหมอเหมือนกัน แต่ติดงานที่รับไว้ก็เลยลืมไปเลย

“ไก่ ไก่ท้องแล้ว เฮ เฮ ไอ้หมอเมียกูท้องแล้ว กูเก่งไหม มึงดูๆ โอ้ย  ไก่ของนก”ผมพูดอะไรตีกันไปหมดหันไปกอดเมียหอมแก้มอย่างดีใจกับสิ่งที่ได้ยิน

“เบาเบา แก้มแหกหมดแล้ว”ไก่จ๋าคงคิดเหมือนผม บอกให้เพลาการหอมหน่อย ผมยิ้มก่อนจะปล่อยเมียตรงไปที่จุดหมาย

“คุณนก  ถะ”เสียงไอ้หมอพูดอะไรไม่รู้ ไม่ทันแล้ว ผมพุ่งตรงแล้วปล่อยพรวดพอดีลงในกล่องพลาสติกสี่เหลี่ยมขนาดกลาง

“โอ้กกกกกกกกกกก โอ้กกกกกกกกกกก เอิ้กกกกกกกก”ปล่อยหมดแม็กเลยกู ก่อนจะเดินเซโดยมีไอ้หมอเข้ามาประคองผมไปนั่ง นี่มันหน้าที่เมียกูไม่ใช่เหรอ แต่ผมไม่มีแรงจะบอกมันแล้ว

“โอย โล่งเลยกู”ผมพิงหัวกับพนักโซฟา

“ดมก่อน”ไก่จ๋าส่งยาดมให้

“แล้วเมื่อกี้เรียกทำไม”เดี๋ยวจะหาว่าไม่มีมารยาท ยกให้มันหนึ่งวันที่บอกข่าวดี

“ไม่มีอะไร”มันส่ายหน้าก่อนจะเขียนใบสั่งยายื่นให้ผู้ช่วย

“มีสิ ก็เรียกอยู่ บอกมาเถอะ”ผมคะยั้นคะยอให้มันพูดออกมา

“บอกตอนนี้ไม่ทันแล้ว”มันยักไหล่พิงเก้าอี้ท่าทีสบายๆ มองไปที่กล่องพลาสติกเมลามีนลายการ์ตูนดาก้อนบอล

“อ๋อ ไอ้กล่องนั้นน่ะเหรอ ทำไม หวง เดี๋ยวล้างให้ก็ได้”ผมพยักหน้าบอกมัน ไก่จ๋าส่ายหน้า

“ถึงล้างผมก็ไม่กล้าใช้หรอกครับ”มันตอบก่อนจะรับยาที่ผู้ช่วยเอามาให้

“ทำไม แค่ถังขยะล้างแล้วก็ใช้ได้ อ้อ ลืมไปว่ารวยซื้อสักกี่ถังก็ได้”พูดใส่มันอย่างหมั่นไส้

“กล่องข้าวผม”คำตอบทำเอากูอึ้ง ไอ้กล่องน่ารักๆลายการ์ตูน คือ กล่องข้าวไอ้ฉัด
.
.
.
.
.
.
.

“นั่งก่อน นั่งก่อน”เสียงไก่จ๋าประคองผมให้นั่ง ใกล้คลอดแล้วครับ ตั้งแต่วันนั้นที่รู้ ผมแพ้ท้องตลอด แต่ไม่เคยบ่นเพราะมันคือความสุขความรักที่มอบให้เมียกับลูกที่กำลังจะลืมตา ฝากประจำกับไอ้ฉัดนี่แหละครับมันบริการเต็มที่

“ไก่นั่นแหละต้องนั่ง กินนมหรือยัง แคลเซี่ยมล่ะ”ผมเป็นฝ่ายถามกลับบ้าง เอามือลูบท้องที่เจ้าตัวเล็กมันถีบดึ๋งๆๆ ออกมาสงสัยจะเด้งเก่ง ฮ่าๆๆๆ

“เรียบร้อยแล้ว นกนั่นแหละกินเยอะๆ พยายามหน่อย”ไก่จ๋ายิ้มพูดให้กำลังใจ เราเพิ่งไปใส่บาตรกันมา สะสมบุญให้ลูก คำนี้พูดหรือได้ยินรู้สึกรักอยากจะมอบทุกสิ่งทุกอย่างที่หาได้มาให้

“จ้า ไก่จ๋า นกกินเยอะแล้ว เออ วันนี้วันพืชมงคลนิ”ผมยิ้มรับก่อนจะนึกได้ว่าวันนี้วันอะไร เปิดทีวีดูวันสำคัญอีกหนึ่งวันในปฏิทินของไทย เป็นพิธีที่ทำกันมาตั้งแต่สมัยสุโขทัยและสืบกันมาจนปัจจุบัน เป็นพิธีที่ทำขึ้นเพื่อให้ความสมบูรณ์ทางการเกษตร ถ้าให้ผมพูดคงจะยาวเอาไว้ไปดูกันเองนะครับ

“ปีนี้พระโคจะกินอะไรนะ”ผมพูดกับไก่จ๋าที่พิงหลัง น่ารักจริงๆกลมดิ๊กไปทั้งตัว

“ไอ้ตัวเล็ก พระโคจะกินอะไรลูก”ไก่จ๋าเอามือลูบท้องถาม

“หนูว่าพระโคต้องกินหญ้าแน่นอน อิอิ”ผมเลียนเสียงตอบไก่จ๋า

“แค่นั้นเหรอ”ไก่จ๋าถามต่อ

“อาจจะเพิ่มงาดำ เพื่อสร้างอนุมูลอิสระด้วยก็ได้ แม่จ๋า”ผมตอบไปอีก ไก่จ๋าหัวเราะเอามือตี

“นกนี่ บาปกรรม พิธีศักดิสิทธ์ พูดเป็นเล่นไปได้ เดี๋ยวเถอะ”ไก่จ๋าชี้หน้าไม่ให้ลามปาม

“โธ่ ฟ้าดินท่านรู้หรอกน่า ว่าเราไม่ได้มีเจตนาลบลู่พิธีหรอก”ผมบอกให้ไก่จ๋าคลายความกังวล ไม่ดีครับทำคนท้องเครียด เรานั่งดูต่อ สักพักหันมามองหน้ากัน พระโคเลือกกินหญ้า งา และก็น้ำ ถือเป็นฤกษ์ดีสำหรับเกษตรกรที่ปีนี้น้ำท่าอุดมสมบรูณ์ ฝนตกตามฤดูกาล ผลผลิตและอื่นๆดี ให้ผมร่ายก็ไม่หมด

“โอ๊ะ”เสียงไก่จ๋า

“เป็นอะไรไก่”ผมรีบหันมาดูอย่างตกใจ

“เจ็บท้องอ่ะ โอ้ย”ไก่บอกทำหน้าเหย

“ยังไม่ถึงกำหนดไม่ใช่เหรอ”ผมถามอีก แต่มือกดโทรศัพท์แล้ว

“ไม่ไหวแล้วนก ไก่จะออกแล้ว”ที่รัก พูดติดเรทมากเลย ไม่ใช่เวลาแล้วกู

“ไอ้ฉัดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
.
.
.
.
.
.

“อุแว๊ อุแว๊”เสียงปลุกกลางดึกถึงจะไม่ดังมาก ทำเอาผมเด้งตัวขึ้นมาทันที

“โอ๋ ลูกหนูของพ่อ เป็นอะไรครับ”ผมมองเจ้าตัวจ้อยที่เนื้อตัวยังแดงอยู่ ผมได้ลูกชายที่เกิดในวันพืชมงคลพอดี เลยตั้งชื่อให้ว่า ‘พฤษภ (อ่านว่า พรึ-สบ,พรึด-สบ)’ จะตั้งตามวันก็กลัวจะแปลกไป เอาแค่เดือนที่เกิดก็พอแล้ว

“สงสัยจะฉี่มั้ง”ไก่จ๋าบอก หน้ายังเพลียๆอยู่ ผมพยักหน้าเห็นด้วย ก่อนจะเปิดจู๋เล็กดู

“จริงด้วย แฉะเลย โอ๋ เดี๋ยวพ่อจ๋าเปลี่ยนให้นะ”ผมโอ๋ลูก มือก็ทำความสะอาด ทาแป้ง ใส่ผ้าอ้อมใหม่

“แอ๊ะ แอ๊ะ”เสียงเริ่มดีขึ้นทำปากจู๋ใส่ ขี้เหร่อะไรอย่างนี้ น่าเกลียดน่าชัง จริงลูก ผมชมลูกผมครับ โบราณบอกว่าถ้าพูดน่ารักผีจะมาเอาไป ผมเลยป้องกันหายันต์ติดรอบบ้านกันไม่ให้มาเอาลูกรักผมไปได้ ผมเห่อลูกยิ่งกว่าไก่อีก เรียกว่าดูแลทำให้ทุกอย่างยกเว้นให้นมลูก ถ้าทำได้ผมทำแล้ว


ลูกหนูสองขวบ

“ฮึก ฮึก”เสียงร้องไห้ทำเอาคนเป็นพ่อเป็นแม่ปวดใจ

“โอ๋ ลูกหนูไม่ร้องนะ คนเก่ง เดี๋ยวหายแล้ว”ผมกอดลูกที่ตอนนี้เป็นไข้ตัวแดงไปหมด ลูกหนู เลยกลายมาเป็นชื่อเล่นไปแล้ว ตั้งแต่เกิดจนถึงตอนนี้ลูกหนูเลี้ยงง่ายและก็ป่วยง่ายเหมือนกัน เป็นบ่อยมาก ไม่หนักแต่บ่อยก็ไม่ดี

“เดี๋ยวหายนะจ๊ะ”ไก่จูบหัวลูกหนูกอดไปมา

“แงงงงงงงงงง แงงงงงงงงงง”เสียงดังกว่าเดิมเมื่อโดนทิ่มก้น

“เฮ้ย ฉีดเบาๆสิวะลูกกูเจ็บ”ผมดุไอ้ฉัดที่ทิ่มก้นลูกผม

“เก่งมาก ร้องดังเลยลูก ขยายปอด”ไม่สนใจกูเลย ชมลูกกูอีก ก็ได้มันนี่แหละเป็นหมอประจำ

“นี่ ลุงหมอให้”มันยื่นตุ๊กตาลูกเป็ดบีบแล้วมีเสียง

“เอิ๊กกกก เอาเอา”ลูกหนูหัวเราะชอบใจ คว้ามาบีบมากัด มาทีไรได้ของเล่นทุกที

“ขอบคุณครับก่อน”ไก่จ๋าบอกลูกหนู

“ฮับ”พูดและยกมือไหว้เร็วๆ ทำเอาหัวเราะกัน


ลูกหนูสามขวบ

“เลือกสิลูก ชอบตัวไหน”ไก่จ๋าบอกลูกให้เลือกตุ๊กตาปั้นจากดินตามโบราณบอก เด็กที่ป่วยบ่อยเขาให้ไว้ผมแบบเด็กสมัยก่อน

“ไม่เอา”ลูกเสียงดังหน้างอจะวิ่ง

“เดี๋ยวสิลูก เลือกก่อนไม่ต้องเอา”ผมคว้าไว้ได้ทัน

“ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ หนูไม่ชอบ ดำ”ลูกส่ายหน้าดิ้นไปมาพูดถึงตุ๊กตาดินปั้น

“ดำเหรอ”ผมพูดกับตัวเอง ก่อนจะบอกไก่จ๋าให้ประเลาะไว้ก่อน

“นี่ไม่ดำแล้ว น่ารักไหม”ผมให้ลูกดูใหม่ ตาวาวขึ้นเริ่มยิ้ม เมื่อเห็นตุ๊กตาปั้นที่ดำตอนนี้ขาวยังกับฉีดกลูต้าเมื่อโดนชโลมด้วยแป้งจนขาวโพลน แต่งหน้าให้มีสีสัน

“เอาตัวไหนเอ่ย”ไก่จ๋าหลอกล่อต่อ

“ตัวนี้”ชี้ไปที่ตัวผมโก๊ะ เอามือจะคว้า

“โอเค”ผมกับเมีย ก่อนจะจับลูกไปวัดให้หลวงพ่อทำพิธีโกนให้ อายุสิบสองถึงจะตัดออกได้ โกนเสร็จลูกแหกปากตั้งแต่วัดยันบ้านพูดแต่ว่า

“ไม่หล่อ ไม่หล่อ หนูไม่เอา แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง”

เข้าโรงเรียนแล้ว

“พ่อ หนูอยากเปลี่ยนชื่อจริง”มันกลับมาบ้านได้วิ่งมากอดผมกำลังเพลินกับนกเขาในกรง ไม่ใช่นกเขาตัวเอง

“อีกแล้ว คราวก่อนก็ชื่อเล่น ทำไม พฤษภ (อ่านว่า พรึ-สบ,พรึด-สบ) มันไม่เพราะตรงไหนวะ”ผมพูดเสียงเหมือนระอาใส่มัน ผมตัดเดือนเกิดมันมาตั้งชื่อจริงให้ แปลว่า กลุ่มดาวรูปวัว ราศีพฤษภ

“ไม่เพราะแถมไม่เป็นมงคลอีก พวกมันชอบเรียก พบศพ พบศพ ตลอดเลย อีกอย่างเพื่อนหนูมันมีชื่อตามวันสำคัญทั้งนั้น หนูก็เกิดวันสำคัญ ทำไมพ่อไม่ตั้งให้”มันหน้าง้ำอ้างเพื่อนท้วงชื่อตัวเอง

“แค่มึงเกิดเป็นลูกกูกับเมียกูก็มงคลแล้ว จะเอาดับเบิ้ลมงคลอะไรนักหนาวะ หา”ผมหันไปโยกหัวมันไปมา

“ก็หนูอยากมีชื่อตามวันเกิดตัวเองอ่ะ”มันเริ่มเบะปากหน้าเบ้เสียงงอแงเอาแต่ใจ

“มึงอยากเปลี่ยนจริงๆเหรอ”ผมถามย้ำมันที่นั่งกอดอกหันหลัง

“เยสสสส”มันเดาะตอบภาษาญาติฝ่ายไหนของมันก็ไม่รู้ พยักหน้าโก๊ะสะบัดไปมา

“ชื่อ พืชมงคล เนี่ยะนะ ที่มึงอยากจะเปลี่ยนไปใช้ ตั้งแต่กูเกิดมาก็ไม่เคยได้ยินได้เห็นใครชื่อนี้มาก่อนเลยนะ ไอ้หนู”ผมย้ำให้มันรู้วันเกิดตัวเองอีกครั้ง มันเกิดวันพืชมงคล ซึ่งเป็นวันมงคลที่สำคัญวันหนึ่ง ผมก็ไม่รู้หรอกว่ามีใครชื่อนี้หรือเปล่าหรือมีแต่ผมไม่รู้เอง เพราะผมไม่ยุ่งเรื่องคนอื่น ก๊ากกกกกกกก เป็นคนดีจริงกู
 
“นั่นแหละ เท่ห์ดี ไม่ซ้ำใคร ไม่มีใครเหมือน”มันหันมาบอกเชิดหน้าด้วยความมั่นใจและภูมิใจ

“กูว่ามึงก็โดนล้ออยู่ดี”ผมบอกมันอย่างรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า มันหันขวับ โก๊ะเกือบตีหน้าผมที่ยื่นไปใกล้มัน

“ทำไมล่ะ ชื่อเพราะออก พ่ออย่ามาหลอกหนูซะให้ยาก”มันขมวดคิ้วก่อนจะหรี่ตาพูดดักผมที่ก้มไปทำหน้าแบบเดียวกับมัน

“เพื่อนมึงไม่คิดว่าเท่ห์หรอก คอยดูสิ มันจะทักมึงว่า ว่าไง ไอ้วัชพืช ไปไหนมาวะ ทีนี่ฮายิ่งกว่าเดิม ฮ่าๆๆๆ”ผมทำเสียงทำหน้าเยาะเลียนแบบเพื่อนมันและหัวเราะใส่ มันทำหน้าเบ้แหกปากร้องทันที

“พ่อใจร้าย ไม่เข้าใจหนู แม่ไก่กกกกกก”แล้วมันก็วิ่งแหกดากไปหาแม่มันที่กำลังน็อกอยู่ในห้องนั่งเล่นอีกฟาก แต่ไม่ต้องเป็นห่วงมีเพื่อนคอยประคองพัดและเกเงินหน้าตักส่งให้ วันว่างแม่บ้านเขานานๆครั้งก็ลับสมองกันลืม จะช่วยอะไรได้แม่มันก็หัวเราะและพูดเหตุผลเดียวกับเนื้อคู่เปี๊ยบ หึหึ


มีอีกอย่าง

ที่

ผม

ไม่เคย

บอกเมีย

จน

จากกัน

ก็

ไม่

เคย

บอก


“เด็กนี่โหงวเฮ้งดีนะ โตขึ้นจะได้ดี”เสียงหมอดูทักทั้งที่ผมไม่เคยคิดจะดู

“จริงเหรอลุง”ผมก็รับคำแกเพราะทักดี

“ดวงชะตาดี เนื้อคู่ก็ดี สูง ผิวสีแทน อายุมากกว่า แต่ว่าเป็น”หมอดูพูดอีก

“ดีหมดเลยเหรอลุง”ผมดักแกไว้ก่อนเมื่อได้ยินว่าลูกมีแต่สิ่งดีๆทั้งนั้น ทำแกชะงักหุบปากลง

“แล้วเรื่องอื่นๆล่ะ”ผมถามอีกอย่างสนใจ

“เดี๋ยวนะ”ลุงพูดก่อนจะคำนวณ มือก็จับญาณสามตา ผมใจจดใจจ่อกับคำตอบ

“ช่วงเบญจเพส อุบัติเหตุไม่มี”ลุงบอกทำเอาผมยิ้ม ก่อนจะหุบลงช้าๆ”แต่จะจากอกพ่อไปที่อื่น”

“แต่งงานเหรอ”ผมยังคิดแง่ดี

“ยังไม่ได้แต่ง”หมอดูพูดทำเอาผมงง

“หรือว่าลูกผมจะตาย”ผมนึกได้ถามเสียงดัง

“ไม่ใช่ แต่จะไปพร้อมกลุ่มคนที่เวียนมาหาโดยไม่ได้นัดไว้ บุคคลพิเศษ”หมอพูดให้คลายความวิตกลง

“แล้วผมจะต้องทำยังไง”ผมถามวิธีแก้

“ไม่ต้องทำ ทุกอย่างเป็นไปตามลิขิตกรรมของเขา เดี๋ยวจะดีเอง บอกได้แค่นี้มากกว่านี้ฝืนลิขิตฟ้า”แกพูดแค่นั้นก่อนจะเดินไปโดยไม่เอาค่าดูสักบาท ปล่อยให้ผมยืนมองลูกกินไอติมแล่บลิ้นแพร่บๆก็พอยิ้มออกคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง ยังไม่เบญจเพสเลยนิ อืม น่าจะใช่ ยังไงผมจะปกป้องแก้วตาดวงใจของผมให้จนถึงที่สุด หนูลูกรักของพ่อนกแม่ไก่และจะของใครอีกหรือเปล่า

***************************************************************************************************************************

ปล. Happy Birthday Nuu สู้ๆๆ เอาตอนพิเศษมาคั่นคลายเครียดกัน วันนี้เป็นวันสำคัญวันหนึ่งของไทยเรา และเป็นวันเกิดน้องหนูในเรื่องด้วย มีบางส่วนที่ซ้ำกับตอนเก่าเอามาลงให้ต่อเนื่องกัน ที่จริงขี้เกียจหรือเปล่า รู้ทันอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ไปทำงานต่อก่อนนะ ผิดพลาดหรืออะไรไม่เหมาะสมบอกกันด้วยนะคะ

[Anyann]

พ่อนกกับแม่ไก่น่ารักอะ เป็นครอบครัวฮาเฮมากๆเลย 5555

ส่วนเนื้อคู่ลูกหนูนี่มันเฮียชัดๆ จริงๆหมอดูจะพูดต่อว่าแต่เป็นผู้ชายใช่มั๊ย อิอิ

[Poes]

หมอดูทายแม่นแฮะ อยากไปดูมั้ง ฮ่าๆ 

[Noo_Patchy]

 

[yeyong]

เป็นครอบครัวที่อารมณ์ดีจริงๆ

[CarToonMiZa]

คุณหมอดูทายแม่นมากกกกกกกกก
อิลูกหนูได้ความฮามาจากพ่อกับแม่นี่เอง
เชื้อไม่ทิ้งแถว

[Pumpkin_23]

หมอทำนายแม่นนะ

[wi_OoO_wi]

น่ารักอ้ะ บ้านนี้

กวนตรีนตั้งเเต่ พ่อยันลูกจ้ะ ฮาได้อีก ชอบบบบ เว่ย 

[mur@s@ki]

"ดวงชะตาดี เนื้อคู่ก็ดี สูง ผิวสีแทน อายุมากกว่า "

คุณพ่อยังไม่ลืมใช่มั้ยค้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา


 

[agava1313]

หมอดูทายแม่นน่าดูเลย  มาทายเนื้อคู่ทางนี้บ้างสิหมอ 

[bennnyyy]

น่ารักทั้งครอบครัวเลย

[Ouizzz]

  :m20:พ่อนกแม่ไก่(จ๋า)น่ารักมากเลย พ่อนกแพ้ท้องแทนเมีย o13ขำพ่อนกที่ว่าตัวเองท้องอ่ะแล้วกลัวองค์การการต่างๆมาเอาตัวเองไปผ่าพิสูจน์//ลูกหนูน่ารักมากเลย 55 น่ารักตั้งแต่เด็ก//เหมาะกับเป็นครอบครัวสุขสันต์แสนอบอุ่นจริงๆ

[pilar]

อยากรู้อ่าาาา
เนื้อคู่หนูคือเฮียแน่ๆ แต่หมอดูพูดไม่จบนี่ อยากรู้

[FlOriN]

ชอบครอบครัวนี้มากเลยค่า อิอิ
ขนาดหมอยังทำนายไว้แบบนั้น
แสดงว่า อาเฮียคือคนพิเศษสิเนาะ 5555
ฮาพ่อนกที่แพ้ท้องแทนอ่า

[koikoi]

วันนี้วันเกิดน้องหนูนี่สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะน้องหนูของเฮีย

[nutjisub]

น่ารักจริงๆครอบครัวนี้หนูมันฮาเหมือนพ่อแม่มาก

[cher7343]

หมอดู แม่นเว่อร!!! 

[maruko]

ก่อนจะจากอกพ่อไปเกือบจะได้แต่งกับสาว แต่กลับมานี่คงแต่งหนุ่มแน่ๆ ที่หมอดูทำนายนี่เฮียชัดๆ 

[วัวพันปี]

ชีวิตรักนกไก่เลยได้ลูกหนูมาตัวนึง

[maemix]

แม่นมากกกกกกกกกกกกกกก
หนูมันจะมีผัวไม่ใช่เป็นผัวคนอื่น
คิดถึงหนูกะเฮียแล้ว

ปล.ช่วงนี้อ่านพี่ไผ่กะน้องฝิ่นอยู่ (รอบที่เท่าไรจำไม่ได้)
ยิ่งช่วงจีบกันใหม่ๆน่ะ แซ่บมาก

[zabzebra]

เค้าคิดถึง เฮียและน้องหนู วิวิ้วววว

[Monkey D lufy]

พ่อนกแม่ไก่น่ารักจริงๆ

หมอดูแม่นมากอ่ะ  ติดต่อให้ทีอยากดูมั้ง  555

[ben]

หมอดูแม่นมากกกกกกกก ><' บ้านหมอยุแถวไหนจะไปให้ดุด่วนเลยยย 5 5 5
>>> เฮียขาาาา คราวนนี้เนื้อคู่เฮียเกิดแล้วนะคะ 5555+ /คู่แท้ หรือเทียมหว๊า 5 5 5

[why yyy]

คุณนกฮามากอะ FC คุณนก!!