หัวข้อ: >>**ปล้นร้ายกลายรัก**<< "เรือนจำเปิด" หน้า 167 (17-03-59 )

[m_pop91]

ค้างอ่ะ

[ListeL]

เศร้า  หดหู่  ตลก ฮา 555

อ่านทันจนได้  คนเขียนจิ้นได้เริ่ดเลอมาก โคตรมีความสามารถเลยอ่ะ

หนูจะเลือกข้อไหน...อยู่ที่คนเขียนแล้ว...

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ^^

[วัวพันปี]

หนูต้องเลือก"ผัว" อยู่แล้ว เนอะ

[Chichi Yuki]

เอาแล้วไงหนูจะเลือกแบบไหน
แต่ไม่ว่าทางไหนมันก็ต้องยุ่งอยู่ดี
นายนี่ก็เลือกคนได้ถูกจริงๆ รู้สึคุณเธอจะแรงแบบไม่แคร์สื่อมากเลย
แถมยังจะแย่งสามีคนอื่นอีก! 

[Anyann]

 คิดถึงเรื่องนี้!!!! ยังไงหนูก็ต้องสู้เพื่อปกป้องเฮียอยู่แล้วล่ะ ก็เฮียเล่นส่งสายตาอ้อนวอนขนาดนั้น 5555
อยากอ่านต่อจังเลยยย อยากให้เฮียกับหนูหวานกันเยอะๆ อ่านแล้วมันจั๊กจี้หัวใจ 

[kaokorn]

เฮียกับหนูนี่มองตากันแปบเดียวตอบโต้กันได้ยาวกว่ามานั่งพูดกันซะอีก 55555+
รอ ร้อ รอ กับคำตอบของหนูนะ มาไวไว ได้โปรดดดดด

[saotome]

ยัยนี่ท่าจะร้ายนะ
เฮียคลั่งหนูอย่างเต็มที่แล้วอ่ะดิ

[uri uri]

โด่ววววววววววว
ค้างอย่างแรงงงงงงงง
ตามๆหายๆ  แต่ก็ตาม  เพราะไม่ค่อยว่างเท่าไหร่
สนุกมากกกกกกกกกก  แต๊งๆๆๆๆ
รออออออออออ

[gneuhp]

น้องหนู จะเลือกยังไงนร้าาาาา
อยากรู้จัง อิอิ

[bun]

ค้างอย่างแรง  :mew5:อยากรู้ว่าหนูจะเลือกข้อไหน
แล้วหนูจะชนะหรือเปล่า

[iammz]

หนูจะตกลงมั๊ย ... รอตอนต่อไปค่ะ

ขอบคุณมาก ๆ นะคะ~^^

[kasarus]

หนูกับเฮียเป็นคู่แท้กันจริงๆ แค่มองตาก็ส่งความในใจได้หมดทุกอย่าง

ตอนนี้หนูอยู่ในฐานะเมียของเฮีย เพราะฉะนั้นการต่อสู้ยกนี้หนูก็ใส่ได้เต็มที่เลยสิ

ไม่ต้องกังวลเรื่องผู้ชายผู้หญิงอะไรแล้ว

[uknowvry]

5555+.... ตอนจ้องตากันตลกอ่ะ... เฮียอยากมีเมียมั้ย กับ ช่วยปกป้องเฮียด้วย.... คนแต่งเทพว่ะ 555555+

[sweetbasil]

    

[TIKA_n]

อึ๋ย    เริ่มต้นมาด้วยฝันถึงอดีต แบบหลอน ๆ ของเฮีย ทำไมเราขนลุก รู้สึกเหมือนเข้าไปในบ้านผีหลอกวิญญาณหลอนยังไงไม่รู้ บรึ๋ย ๆ ถ้าตามฝันเมียเฮียเหมือนไม่ใช่คนดี ทำให้สงสัยว่าลูกชายคนนี้จะเป็นลูกเฮียจริงรึเปล่า แต่อะไร ๆ ก็ยังไม่รู้แน่ แค่รู้ว่าอดีตของเฮียท่าทางจะทุกข์ระทมมาก ๆ  เสียงน้องหนูคือผู้ปลุกเฮียตื่นจากฝันร้าย และผลตอบแทนที่ได้ทำเอาก้นระบม  เมียกำมะลอ อย่างน้องหนูช่างดูแลคุณสามีดีเหลือเกินเป็นห่วงเป็นใย พร้อมท่าตลก ๆ ทำให้ผ่อนคลายดีจริง ๆ ว่าแต่ หึงอีกแล้ว เฮียหึงอีกแล้ว  ช้อบ ชอบ คราวนี้มีงอน นอนหันหลังให้เฉยเลยอ่ะ ว้าย ๆ
ปากน้องหนูทำเฮียสติหลุด ตวาดเสียงดังเลย แต่ก็นะเพราะความจริงคือไม่อยากให้หนูรู้เรื่องในอดีตแล้วกลัวตัวเอง แต่ก็ยังดีที่เฮียรู้สึกตัวทัน ก่อนที่น้องหนูจะกลัวมากไปกว่านี้ ชอบที่เฮียแม้จะสติหลุดยังไง ก็ไม่ลืมคำเรียกแทนตัวกับหนูอยู่ดี น่ารักมาก สงสารน้องหนู กลัวจนตัวสั่นเลยแต่เฮียที่พร่ำขอโทษไม่หยุดอย่างสำนึกผิดเป็นใครจะไม่ให้อภัยล่ะเนอะ
เฮียดีใจที่ได้เป็นผู้ชายคนแรกนอกจากพ่อนกที่น้องหนูพูดแทนชื่อด้วย แม้เฮียจะบอกว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่แค่นี้ก็ทำเราฟินได้นะขอบอก ชอบตอนที่เค้าผลัดกันปลอบอีกฝ่ายจังเลยนะ แม้จะไม่หวาน แต่มันก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจ น้องหนูเริ่มชินกับคำเรียกแทนตัวแล้ว เรียกทีไรทำเฮียอารมณ์ดีทู้กที ร้อยยิ้มน้องหนูสว่างไสวทำเอาเฮียใจเต้นโครมคราม แถมยังคิดลึกกับท่าล้วงความลับของน้องหนูอีก คิคิ หื่นนักนะเฮีย แต่เคล็ดลับของเฮียเพื่อไม่ให้ฝันร้าย คือนอนมองหน้าเมียในนามเหรอเนี่ย ฟินสุดๆ อ้าย มีแอบจุ๊บน้องหนูตอนหลับด้วยอ่ะ แล้วน้องหนูเมื่อก่อนร้องหาแต่พ่อนก แต่ตอนนี้มีเฮียเข้าไปอยู่ในใจด้วยอีกคนแล้ววว  ดีใจๆ แทนเฮียสุด ๆ ไปเลย
ในที่สุดคู่ต่อสู้ของน้องหนูก็โผล่มาแล้ว นายร้ายมาก ส่งผู้หญิงมาสู้เนี่ย น้องหนูจะแพ้หรือชนะ ก็มีแต่เสียกับเสีย แถมเฮียก็เข้าไปช่วยไม่ได้อีก แล้วท่าทางยัยคนนี้ก็มีพิษสงรอบตัว ไม่งั้นจะมาอยู่ในดงโจรอย่างนี้ได้ยังไง มีการยื่นข้อเสนอให้น้องหนู แต่สรุปคือ อยากได้เฮียว่างั้นเหอะ ยัยคนนี้ น้องหนูจะเลือกข้อไหน จะปกป้องไม่ให้เฮียต้องเสียตัวก็มีแต่ต้องสู้แล้วเอาชนะยัยอกสะบึมนี่ให้ได้เท่านั้นสินะ แต่น้องหนูก็จะถูกหาว่ารังแกผู้หญิงรึเปล่า และที่สำคัญน้องหนูจะสู้ได้รึเปล่าละเนี่ย โอย เครียด 
อยากอ่านต่อ แงงงงง    คนเขียนจ๋า สู้ ๆ ให้เคลียร์งานได้เร็ว ๆ จะได้มาต่อได้ไว ๆ น้าาา มันค้างมากกกก แหงะ 

[Candy CAT]

สู้เลยมันเลยลูก!! ถึงคติเสียทองเท่าหัวแต่อย่าเสีย'ผัว'ให้ใคร! ย้ากกกก 

[goonglovenut]

 >> ป.16 <<

‘ฉันมีข้อเสนอให้ สนใจไหม ไม่ต้องเจ็บตัวและดีต่อเราด้วย’
 
‘ยกเขาให้ฉันซะ เป็นอันจบการต่อสู้ทันที’
 
‘หรือจะเลือกอีกทาง’

‘อะไร’

‘สู้กัน ถ้าชนะฉันจะยอมเป็นของนายหรือจะให้ทำอะไรก็ได้ แต่ถ้านายแพ้เขาเป็นของฉันจนกว่าจะพอใจคืนให้หรือถูกใจก็ไม่คืนเลย คิกคิก’


ข้อเสนอที่ถูกหยิบยื่นให้อย่างมีน้ำใจและเสียสละตัวเองของฝ่ายหญิง ฟังแล้วไม่ได้เป็นปัญหาอะไรเลย ไม่ว่าจะเลือกทางไหนก็ได้เปรียบอยู่ดีในความคิดของผู้ชายทั่วไป แต่สำหรับผู้หญิงคนนี้ผมบอกแล้วมันคือความสนุก และกดดันความคิดและการกระทำของผมและหนูที่ยังไม่รู้ว่าจะตัดสินใจเลือกข้อไหนดี

“ไม่น่าจะคิดนานนะ ฉันว่ามันไม่ได้ซับซ้อนและยุ่งยากอะไรเลย หืม”เธอยังยิ้มพูดใส่ไอ้หนู ปรายตามาทางผม ไอ้หนูมองหน้าผมก่อนจะมองหน้าเธอ

“ต้องเลือกใช่ไหม”มันถามย้ำอีกครั้ง

“ใช่ เธอต้องเลือก อย่าช้า ไม่งั้นฉันจะเลือกให้เอง”เธอยื่นหน้ามาใกล้หุบรอยยิ้มพูดจริงจังตอนท้าย ก่อนจะเดินไปยืนข้างนายที่นั่งยิ้มอย่างสบายอารมณ์ ไอ้หนูมองตามหันมาหาผม

“รีบเข้าล่ะ หลิงเขาใจร้อน เดี๋ยวเขามีธุระต้องทำอีก”นายพูดกับผม ที่จริงไปทำธุระก่อนก็ได้ผมไม่ได้รีบ อยากจะตอบแบบนี้เพื่อขัดอารมณ์สุนทรีของนายจัง แต่ไม่รู้ใครแม่งดันดึงความคิดผมออกไปพูด

“จะไปทำธุระก่อนก็ได้ครับ ผมไม่ได้รีบอะไร ถ้าธุระสำคัญ”ไอ้คนที่พูดด้วยสีหน้าซื่อน้ำเสียงเกรงใจ ไม่ได้บ่งบอกว่ากวนตีนหรือรู้ไม่ทันคำพูดที่แฝงความหมายของนาย ทำเอาทุกคนเงียบกริบหันมามองมันเป็นตาเดียว  ครับ เมียแต่งตั้งผมเองไม่รู้มันเสือกฉลาดอ่านความคิดผมแล้วเอาไปถอดรหัสออกมาเป็นคำพูดแบบนี้ได้ไง

“คือ ผมไม่ได้จะเลี่ยงนะ แค่ไม่อยากให้เสียเวลา ถ้าทำเสร็จแล้วค่อยมาก็ได้ ยังไงผมก็หนีไปไหนไม่ได้หรอกครับ”มันโบกมือแบบปฏิเสธยังพูดยืนยันอย่างมีน้ำใจออกไปอีก เมื่อเห็นว่าทุกคนยังไม่พูดอะไร  ไอ้เบียร์ ไอ้รัน ไอ้พวกนั้นอยากจะหัวเราะแต่กลั้นไว้เพราะไม่ใช่เรื่องที่จะหัวเราะออกมาในเวลานี้

“เฮีย”เสียงนายเรียกชื่อผม ดับซิการ์ ไอ้ทวนมือขวานายมองจ้องอย่างไม่ชอบใจ หันมามองผมด้วยสายตาตำหนิ  ตั้งแต่ครั้งก่อนแล้ว ดูมันอยากจะสั่งสอนมารยาทเมียแต่งตั้งผมซะเหลือเกิน มันคงไม่สอนปากเปล่าตามหลักสูตรอบรมแน่ แต่มันคงใช้มือผสมตีนเป็นอุปกรณ์เสริมในการอบรมแทน แต่มันไม่มีโอกาสได้ทำหรอกต้องผ่านผมก่อน เมียกู กูอบรมเองไม่ต้องเสือก ผมด่ามันกลับทางสายตาแต่มันโง่อ่านไม่ออก

“ครับ เขาไม่รู้จริงๆ ผมขอโทษนายด้วย ถ้าจะลงโทษเขา ผมขอรับแทน”ผมรู้ว่านายคงจะโกรธนึกว่ามันเล่นมุก ตีเสมอไม่รู้จักใครเป็นใคร ไอ้หนูทำหน้างงว่าพูดอะไรกัน ลงโทษทำไม กูมีน้ำใจผิดด้วยเหรอ มองหน้าผมที่ได้คำตอบว่า  หนูไม่ผิดเลย คนพวกนั้นผิดที่ไม่ซึ้งใจกับหนู  ผมดึงมันให้ไปยืนข้างหลัง แต่คำตอบของนายทำเอาอึ้งกว่า

“ลงโทษอะไรกัน ฉันแค่จะบอกว่า เมียเฮียนี่ซื่อดีนะ คนแบบนี้หายากมากในทุกวันนี้ ยิ่งที่นี่ไม่มีเลยด้วยซ้ำ อย่างนี้จะอยู่กับคนแบบเฮียและที่นี่ไปได้นานแค่ไหนกัน”นายยกยิ้มพูดแอบแฝงในตอนท้ายที่รู้อยู่แล้วว่าทำไม  แต่ตอนต้นนายพูดชมจริงแต่ก็ไม่ได้เอามาเป็นข้อยกเว้นในการสู้ครั้งนี้ 

“และคงจะสนุกมากด้วยถ้าได้อยู่ใกล้ จริงไหม ชักอยากจะยืมเอามาอยู่ด้วยสักพักแล้วสิ”นายอีกฝ่ายพูดมองแทบจะทะลุตัวผมไปถึงคนข้างหลัง ผมสบตานายอีกฝ่ายเอามือกอดเอวให้รู้ว่าคนของผม

“จริงครับ สนุกและสุขมาก เมียผมไม่ใช่สิ่งของหรือเป็นผมก็ให้ไม่ได้”ผมตอบเรียบๆ แต่จริงจังในตอนท้าย

“แต่หลังจากนี้ยังจะได้สนุกอีกหรือเปล่าล่ะ หึหึ”นายอีกฝ่ายยักไหล่พูดไปถึงเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ทุกคนรอว่ามันจะเลือกความสนุกให้แบบไหน

“นี่ ธุระฉันทำทีหลังได้ แต่ฉันต้องการคำตอบเดี๋ยวนี้”หลิงที่ยืนหัวเราะไปพักกับเรื่องซื่อของมัน พูดเร่งรัดทันที

“นั่นสิ เสียเวลามาพอแล้ว จะเอายังไง”นายอีกฝ่ายพูดกวนไม่เลิก ทำให้ผมต้องเป็นฝ่ายออกตัว ไม่อยากให้พาดพิงไปถึงนายตัวเองที่ยังเฉยรอดูและฟังอย่างเดียว

“รอสักครู่”ผมเป็นฝ่ายเอ่ยกับเธอ ก่อนจะหันไปหานายและก้มหัวนิดๆเป็นการขอตัว นายพยักหน้าอนุญาต ผมดึงมือให้เดินตามมาข้างหลังที่ไม่มีใครแล้ว

“ขอโทษ”มันเอ่ยออกมาเสียงเบา

“ขอโทษเรื่องอะไร”ผมถามมันที่ก้มหน้า จนต้องจับเงยขึ้นมา

“ที่ลังเลไม่เลือกสักที ตอนที่เขาบอกมีธุระ เลยดีใจอยากยืดเวลาออกไปอีกหน่อย ไม่คิดว่าจะทำให้เสียเวลาและเฮียโดนตำหนิไปด้วย”มันสารภาพอย่างที่ผมต้องดึงมันมากอด อยากจะหัวเราะไม่ใช่เยาะ มันเป็นอย่างที่นายว่าจริงๆ หายาก คิดว่าเป็นความผิดของตัวเอง และถ้าเสียไปจะหาที่ไหนได้คนแบบนี้ แต่ถ้าย้อนกลับไปได้ผมไม่เอาเขามาลำบากด้วยจะดีกว่า ขอรู้จักกันในสถานการณ์อื่นถ้าเป็นไปได้

“ไม่ใช่ความผิดหนูหรอก เฮียผิดเอง ผิดตั้งแต่แหกคุก แวะบ้านและเอาหนูมาจากพ่อด้วย ขอโทษนะ”ผมลูบหัว นึกถึงตอนที่มันเคยโวยใส่ว่าเป็นความผิดพวกผม และมันก็จริงถ้าไม่แหกก็ไม่เกิด

“มันคงเป็นเบญจเพสนั่นแหละที่ทำให้เป็นแบบนี้ ถ้าไปทำบุญหรือไม่ก็รีบๆแต่งงานไปซะก็ไม่มีอะไรแล้ว”มันแค่นหัวเราะแทนที่จะนึกว่าเป็นพรหมลิขิตหรือกรรมเก่าดันพูดโทษอาถรรพ์เบญจเพส ทำบุญทำทานและแต่งงาน  เบญจเพสกับทำบุญฟังแล้วยังยิ้ม แต่แต่งงานทำเอายิ้มไม่ออกไม่รู้ว่าทำไมโล่งใจที่มันไม่ได้แต่งงานไปก่อน ผมคงสงสารว่าที่เมียมันมั้งที่ต้องมานั่งทุกข์ใจกับผัวที่ถูกจับไปสู้เอามาก่อนแต่งดีกว่า เผื่อมีโอกาสจะได้หาคนแต่งใหม่ด้วยคิดซะว่าไม่ใช่เนื้อคู่กันจะได้ไม่คิดมาก แต่คิดว่าผมมากกว่าที่คิดแทนว่าที่เมียมันเป็นตุเป็นตะ แต่ตอนนี้ไม่มีเวลายื้อแล้ว

“ไม่ว่ามันจะเป็นเพราะอะไรให้รู้ไว้ หนูไม่ผิด เฮียจะแก้ความผิดนี้ด้วยการรับไว้ทั้งหมดเอง”ผมยืนยันให้มันฟังอีกครั้งด้วยความสัตย์จริง มันมองหน้าด้วยรอยยิ้มก่อนจะค่อยหุบลงพูดช้าๆเน้นๆใส่ผม

“โดยการที่กูไม่ต้องเจ็บตัวเพราะมึงเสียสละตัวเองเลือกข้อหนึ่งใช่ไหม ฟังดูดีมากเลย มึงอยากใช่ไหม”อ้าว เฮ้ย ทำไมมาลงเรื่องนี้ได้วะ ทีอย่างนี้มึงไม่ฉลาดคิด ดูทำหน้าอย่างกับจับได้ว่าแอบมีเมียน้อย

“อยากอะไร”ผมเลิกคิ้วใส่

“อยากได้เขาไง กูว่าแล้ว มึงนิ ไม่มีหัวคิดเอาซะเลย”มันบอกก่อนจะส่ายหน้าเหมือนด่าว่าผมโง่ คิดไม่ทัน ประมาณนี้

“คิดอะไรวะ”ผมชักเริ่มจะโง่ตามมันคิดแล้ว

“ปัทโธ่ ฉลาดมาทุกเรื่อง แค่นี้ดูไม่ออกหรือไง”มันเกาหัวตัวเองโวยใส่ โพล่งออกมา

“ไอ้เฮีย กูรู้ว่ามึงอยากได้เขา กูไม่ว่า แต่มึงควรระงับความอยากในจิตใจไว้ก่อน”มันเขย่งตัวกอดไหล่พูดใส่ผมที่เริ่มขมวดคิ้ว แล้วทำไมไม่ว่า ใจกว้างหรือไงจะให้มีอีกคน

“ฟังนะ มึงพูดเองใช่ไหมว่าเรากำลังถูกจับตามองอยู่”มันเริ่มเกริ่นนำ ผมพยักหน้า มันมองซ้ายมองขวากดไหล่ผมให้ต่ำมาเท่าปากมันเพื่อที่จะกรอกหูผมต่อ

“ถ้ากูเลือกข้อหนึ่ง มันจะดูไม่สมจริง ทุกคนจะคิดว่ากูยกผัวให้คนอื่นเพื่อแลกกับการไม่เจ็บตัวง่ายไปไหม มันดูเหมือนไม่รักแบบแทบจะกินขี้แทนกันได้ เข้าใจหรือยัง”ประโยคอธิบายของคนฉลาดทำเอาผมอึ้งอย่างคาดไม่ถึงถ้าไม่เปรียบรักแบบแดกขี้จะดีมาก แต่ก่อนจะได้พูดต่อ หัวสมองที่กำลังฟินของมันก็เอ่ยออกมาอีก

“ถ้าเลือกข้อสอง ยังไงกูต้องเจ็บตัวและเสียผัวอยู่แล้วแต่มันจะดูว่ากูเสียยากหน่อย เขาก็คงไม่สงสัย ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าจะชนะหรือแพ้ แต่ไม่ว่าจะชนะหรือแพ้มึงก็ได้เขาอยู่ดีนั่นแหละ เพราะเขาเสนอเองทั้งขึ้นทั้งล่องจ้องจะฟันมึงอยู่แล้วไอ้ลำพังกูเขาไม่อยากได้หรอก อย่างมากอาจจะเอาไว้ใช้เกาตีนเวลาคันเท่านั้นแหละไม่ใช่กูไม่หล่อนะเขาถึงไม่เลือกเพียงแต่เขาไม่ใช่สเป็คกูก็แค่นั้น เข้าใจไหม”ผมรับฟังความฉลาดลำดับต่อมา อะไรดลใจให้มึงคิดไปได้ขนาดนี้วะ สรุปไม่ได้กลัวจะเสียผัวแค่กลัวไม่ฟินและจิ้นตาม กูจะดีใจดีไหมเนี่ยะกับความคิดอันล้ำลึกที่ผมเองยังคิดไม่ถึงเลย แต่พอมองหน้าที่งอและคำพูดเหมือนจะประชดตอนท้ายทำเอาอยากจะหัวเราะออกมาแต่ไม่ดีกว่าเดี๋ยวมันคิดว่าผมดีใจจนออกนอกหน้าจะประเคนตีนเข้าให้

“คิดแบบนี้จริงเหรอ”ผมถามย้ำคนหน้างอคิ้วขมวด

“ก็ใช่ไหมล่ะ ไม่ว่าจะทางไหนก็เจ็บตัวอยู่ดี แต่เจ็บทั้งทีให้สมจริงหน่อย ฮึ กูนึกว่าจะสู้กับผู้ชายด้วยกันถึงจะแพ้ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมาก แต่เอาผู้หญิงมาสู้ดูยังไงก็ตบตีแย่งผัวกัน เยะดุ้น เซ็ง”มันพยักหน้าใส่พูดเสียงขึ้นจมูกสมเพชตัวเอง

“แล้วจะเลือกข้อไหน”ผมถามอีกที เดี๋ยวจะเสียเวลามากไปกว่านี้มันจะโดนอีก ส่วนตัวผมอยากจะเสียเวลาแบบนี้ไปนานๆ

“ฟังตั้งนานเฮียยังไม่เก็ทอีกเหรอวะ ต้องเลือกข้อสองสิ จะแพ้ชนะเฮียก็ได้เขาอยู่แล้วล่ะ”มันพูดก่อนจะหันหน้าหนี เตรียมจะเดินไปทางเดิม แต่ผมฉุดมันจนเซมาปะทะอกรวบกอดทันที เราสบตากัน

“ฟังนะ”ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ มันผละออกแต่ผมก็ยึดท้ายทอยไว้ให้ฟัง

“...........”

“ไม่ว่าหนูจะเลือกข้อไหน จะแพ้หรือชนะให้รู้ว่า เฮียไม่ได้อยากได้เขา เฮียแค่ห่วงหนูเท่านั้นว่าจะเจ็บหรือต้องเจออะไรแค่ไหน และไม่ว่าคู่ต่อสู้ของหนูจะเป็นใคร เฮียก็ไม่เว้นถ้าทำหนูเจ็บ”ผมพูดไม่ละสายตาจากคนตรงหน้าที่อึ้งไปบ้าง

“ไม่ใช่เพื่อความสมจริง ฟิน อิน จิ้น อะไรทั้งนั้น แต่มันเป็นความรู้สึกที่แท้จริงและจะทำอย่างที่พูดให้ฟังทุกครั้ง จำไว้”พูดต่อเป็นการดักคอดักความคิด

“...........”

“แค่นี้แหละที่จะบอก”ผมจูงมือให้เดินแต่โดนขืน

“เฮียเก่งหรืองเปล่า”เป็นคำถามที่กว้างมาก

“เรื่องอะไรล่ะ”ผมเลิกคิ้วยกยิ้ม

“เรื่อง เอ้อ”อึกอักกรอกตาไปมา จะพูดไม่พูดดี

“พูดมาเถอะ”ผมพยักหน้า มันมองหน้าสูดลมหายใจ ต้องรวบรวมลมปราณเลยเหรอวะ

“เรื่องอย่างว่าไง”มันพูดออกมาจนได้

“แค่นี้”ผมเลิกคิ้ว

“เออ”มันรับ

“ไม่รู้สิ”ผมตอบมันไป ไม่ใช่ไร้เดียงสา มันย่นคิ้ว

“ไม่เคยมีใครบอกเหรอ”นี่น่าจะไร้เดียงสากว่า

“มี แต่ไม่รู้สึกอะไร ผ่านแล้วก็ผ่านไป”ผมบอกไป ไม่ใช่การโอ้อวด ก่อนจะฉุกคิดกลัวคนตรงหน้าเข้าใจผิด เลยพูดต่อไปว่า

“และสำหรับเฮียเรื่องเก่งไม่เก่งคิดว่าไม่ได้สำคัญอะไร สำหรับคนที่รักกันมันต้องเกิดจากความรู้สึกที่ดีต่อกัน ไม่ใช่แค่ต้องการจะปลดปล่อย แบบเซ็กส์ปราศจากรัก”ผมขยายความเข้าใจให้มันอีก เดี๋ยวจะหาว่าผมสำส่อน ไม่จริงใจ หลอกฟัน สารพันกลัวมันจะคิด เฮียไม่ใช่คนแบบนั้น

“งั้นขออะไรอย่างสิ”มันรับฟังและพูดต่อ

“สองอย่างก็ได้”ผมเพิ่มให้อย่างใจดีและเต็มใจ

“แค่อย่างเดียวก็ให้ได้ก่อนเถอะ ไอ้ที่ขออาจจะทำไม่ได้ก็ได้”มีการสบประมาทด้วย ดีนะไม่พูดหลายอย่าง

“อะไรล่ะ”ผมถาม

“ถ้าเกิดหนูแพ้ แล้วเฮียต้องไปอยู่กับเขา”พูดถึงกติกาที่หลิงกำหนด ผมตั้งใจฟังแต่เจ้าตัวจับผมหันกลับไปและดันให้เดิน

“เฮีย” เรียกชื่อผมและเว้นระยะ ดันผมเดินต่อไป และพูดต่อทำเอาหัวใจคนฟังพองอีกแล้ว

“ช่วยลดความเก่งได้ไหม"
.
.
.

"เขาจะได้ไม่ติดใจเอาเฮียไปใช้นาน หนูไม่อยากอยู่คนเดียว”ผมหยุดเดินจนเจ้าตัวเดินชนหลังเอาหน้าแนบมือขืนตัวผมไม่ให้หันไปหา

“พูดจริงใช่ไหม”ผมถามเจ้าตัวไม่ตอบ แต่รู้ได้ว่าใช้วิธีพยักหน้าแทน ผมยิ้มดึงมือมากอดเอวผม โดยที่ไม่ขัดขืน

“และถ้าชนะหนูไม่เอาเขามาให้เฮียหรอกนะ”พูดถึงกติกาชนะ ผมยกยิ้มแต่ไม่ถามรอฟังคำตอบที่หวังว่าจะทำให้คนฟังรู้สึกฟิน อย่าผลักให้ร่วงหล่นตกวูบเหมือนตอนท่าหันหลังพาเฮียคิดไปไกล

“ก็เฮียพูดเองว่า”เสียงยังฟังชัดยังทำให้ใจไม่หล่น รอลุ้นอีกนิด และในที่สุดผมก็ไม่ร่วงกลับชี้ฟูเมื่อได้ฟังทั้งหมด

 “กูไม่อยากนอกใจเมีย”ถึงจะแอบเบาตอนท้ายตรงคำว่า ‘เมีย’ แต่ผมก็ยิ้มกว้างกว่าปกติได้ ถ้ามีกระจกตรงหน้าคงนับเส้นตีนกาได้แน่

“ว่าไงล่ะ ทำได้ไหม”ถามเร่งรัดเมื่อผมไม่ตอบสักที

“ได้สิ มันไม่ได้ยากและต้องฝืนใจเลยสักนิด”ผมพูดทันที ก่อนจะถูกดันให้เดินเร็วๆ ผมดึงมาเดินข้างๆเห็นหน้าที่แดง นิ้วก้อยเกี่ยวกันเป็นอันสัญญา อยากจะพูดต่อว่า หนูน่ารักกว่าตั้งเยอะ เฮียไม่เอาเขาแน่นอน
.
.
.

“เฮ้ย ไอ้เฮีย ไอ้หนู มึงมาดู”พอเดินไปถึง ไอ้เบียร์เรียกพวกผมทันที ชี้ให้ดูตรงลานที่มีชายฉกรรจ์สามคนนอนร้องโอดโอย อีกคนนอนหน้าบี้อยู่ใต้เท้าที่หุ้มด้วยรองเท้าหนังสีดำ มันคงไม่ได้อยากให้หลิงนวดลดริ้วรอยด้วยเท้าบนหน้าให้แน่

“ผู้หญิงห่าอะไร แข็งแรงฉิบหายไม่ถึงนาทีซัดไอ้พวกลองดีลงไปนอนหมอบคาตีน”ไอ้รันพูดอย่างแหยงนิดๆ ผมมองดูผลงานของหลิงอย่างไม่ออกความเห็น เพราะผมบอกแล้วว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา แต่ไอ้คนข้างๆอ้าปากหวอจิกมือผม

“ฮะ เฮีย เปลี่ยนใจทันไหม”ตอนแรกตะกุกตะกัก ตอนหลังพูดรัวเร็ว

“ให้เฮียยอมเขาใช่ไหม”ผมถามออกไปไม่ใช่ประชด เพราะดูรูปการหนูอาจจะอยู่สภาพเดียวกับไอ้หน้าบี้นั่น มันมองหน้าขมวดคิ้วก่อนจะส่ายหน้าพรืด

“ไม่เอา ลูกผู้ชายคำไหนคำนั้น ไม่เป็นไรแค่โดนตีน”สรุปไม่เปลี่ยนใจทำหน้ามุ่งมั่นจะไปโดนตีนตามเดิม

“เฮีย เคลียร์แล้วใช่ไหม”นายถามไม่มองหน้า นายอีกฝ่ายยกยิ้มอย่างชอบใจที่จะได้ดูโชว์สักที

“ครับ”ผมตอบนายไม่มองเช่นกัน ตามองไปที่หลิงที่ยืนกอดอกตีนก็บี้ด้วยสีหน้าสะใจ กระดิกนิ้วเรียกไอ้หนูให้เข้าไปหา

“ฉันรอนาน เลยอารมณ์เสีย”เธอยกยิ้มพูดใส่เว้นวรรคและถามต่อ “เธอจะเลือกข้อไหน” ไอ้หนูไม่ตอบเดินไปหาเธอ

“คิดดีแล้วเหรอ”เธอเลิกคิ้วใส่ ตาก็มองไอ้พวกสวะและมองหน้ามันเป็นข่มขู่คู่ต่อสู้

“อืม ผมเลือกข้อสอง”พยักหน้าและบอกการตัดสินใจที่ชัดเจน ทำเอารอบสนามฮือฮา

‘แม่ง ไม่ยอมเสียผัวโว้ย’

‘สุดยอด สู้ผู้หญิงเพื่อปกป้องผัว ฮ่าๆๆๆ’

‘มึงเอ้ย ได้เสียผัวแล้วโดนตีนด้วย คุ้มนะน่ะ ครึครึ’

ทุกเสียงล้วนเย้ยหยัน แต่เจ้าตัวเหมือนจะเตรียมหูมาดี รับฟังอย่างไม่ตระหนกสะทกสะท้าน ผมก็ไม่รู้สึกว่าเป็นการรังแกผู้หญิงหรือสู้เพื่อแย่งผมสักนิด คิดแค่ว่ามันเป็นกฎที่ทุกคนต้องเจอ แล้วแต่จะได้คู่ต่อสู้แบบไหน

“ดี แล้วเธอจะต้องเสียผัวและเจ็บตัว ฟรี แน่ คริๆๆๆๆ”เธอพูดด้วยน้ำเสียงหัวเราะคิกคัก ก่อนจะเขี่ยไอ้นั่นให้พ้นตีน เพื่อนมันรีบเข้ามาพยุงออกไปทันที ผมบอกในใจแล้วว่าอย่าประมาทผู้หญิงคนนี้ อยากไม่เชื่อเอง ช่วยไม่ได้

“อย่าเสียเวลา เริ่มเลยดีกว่า”นายอีกฝ่ายพูดเร่งเร้า นายส่งสัญญาณเป็นการเริ่ม ทั้งคู่เดินวนดูเชิงกันไปมา ดูแล้วหลิงจะแย่เพราะไอ้หนูไม่มีเชิงอะไรให้เธอดูเลย ก่อนจะรู้และคิดอะไรทัน ไอ้หนูหงายหลังทันทีเมื่อเจอถีบเข้าที่ท้อง เสียงหัวเราะลั่นสนาม

“อะไรกัน แค่นี้หงายเลยเหรอ เสียแรงก่อนลงหรือไง หืม น้องหนู”หลิงพูดจาเยาะหยันให้เป็นที่ขบขันอีกรอบ มันลุกขึ้นเอามือปัดก่อนจะเริ่มตั้งตัว

“นิดหน่อยครับ คุณป้า”มันพูดอย่างสุภาพให้เกรียติอีกฝ่ายที่มันคิดว่าคงจะอายุมากกว่า เพราะเรียกมันแบบเอ็นดู  ทำเอาฝ่ายผมหัวเราะบ้าง ยกเว้นผมที่แค่ยกยิ้มเพราะยังห่วงว่าอีกฝ่ายจะเริ่มเอาจริงเมื่อไหร่กันแน่  นี่แค่ล่อหลอกให้คู่ต่อสู้ตายใจถึงจะหงุดหงิดบ้างตามประสาผู้หญิงที่ยอมไม่ได้จะให้ใครมาเรียกแบบนี้

“ปากดี ใครเป็นป้าแก ห๊ะ”หลิงตวาดอย่างหัวเสีย เครียดครับเจอเรียกป้าเข้าไป ก่อนจะเข้าไปดึงมาซัดด้วยเข่าจนงอ ฟาดมือตรงกลางหลังทำเอาทรุดอีกรอบ จะเหยียบซ้ำ แต่หนูกลิ้งหลบดึงขาหลิงอย่างแรงจนก้นจ้ำเบ้าลงไปบ้าง แต่ไม่เข้าไปซ้ำรีบลุกทันที มันเล่นทีเผลอครับ สู้ตรงๆคงไม่ได้ ต้องเหลี่ยมนิดๆ

“ไอ้บ้า รังแกผู้หญิงหรือไง ฉันเจ็บนะ ฮึก”หลิงทำเสียงเหมือนจะร้องไห้ พร้อมกับพูดถึงสิ่งที่หลายคนรู้เห็นอยู่แล้ว แต่เป็นการพูดยั่วและย้ำจิตสำนึก ผมว่าเธอมารยาแน่นอน แต่คนตรงหน้าชะงักทำท่าจะเข้าไปช่วย ผมอยากตะโกนบอกว่า อย่า ปล่อยให้เธอลุกเอง แต่คงไม่ทัน ด้วยนิสัยของผู้ชายที่มีน้ำใจดีอย่างน้องหนูที่มีต่อสตรี เด็ก และคนชรา ตามสโลแกนบนรถเมล์  มันเดินเข้าไปยื่นมือส่งให้เธอจับ

“ขอบใจนะ”หลิงยิ้มยื่นมือมาจับ ก่อนจะกระชากลงมาเอาขารัดคอ ว่าแล้วต้องเป็นแผน

“ฮึฮึ โทษฐานเรียกฉัน ป้า และ อย่าเชื่อใจผู้หญิงให้มากนัก ชีวิตนี้เจอผู้หญิงน้อยล่ะสิ หรือว่าไม่เคย โตมาก็มีผัวเลย หืม เด็กน้อย ฮ่าๆๆๆๆ”หลิงพูดใส่ ยื่นหน้าไปเยาะเย้ยแต่ขารัดคอแน่นจนมันดิ้นไม่หลุด นายฝ่ายโน้นพร้อมลูกน้องหัวเราะสนุกสนาน

“แค่ก ๆๆ โตมามีผัวเลย กะ ก็ แค่กๆๆๆ ยังดี อยู่จนยู่แล้วหาผัวไม่ได้ แค่กๆๆๆๆ”มันว่ากลับกระท่อนแท่น ไอเป็นระยะๆ แต่ก็จับใจความได้ ไม่งั้นไม่ส่งเสียงฮายิ่งกว่าเมื่อกี้

“ไอ้ตุ๊ดปากเสีย”หลิงหน้าแดงบิดอีก ให้ยึดอาชีพไหนก็เถอะ เรื่องอายุผู้หญิงเอามาพูดเล่นไม่ได้เลย ปรี๊ดแทบทุกราย

“โอ้ย แฮ่กๆๆ ไม่ได้ว่า แค่กๆๆ สักหน่อย ระ ร้อนตัว”มันพูดใส่อีก เอามือแงะไปด้วยแต่ไม่หลุด หลิงบิดเข้าไปอีก หนูเริ่มหน้าซีด ผมนับหนึ่งถึงห้าในใจถ้าเธอยังไม่ปล่อยผมต้องเข้าไปแล้ว

“จะยอมหรือยัง”หลิงพูดและบิด นับหนึ่ง สอง

“ไม่ แค่กๆๆ”หนูพูดพร้อมส่ายหน้า นับสาม หลิงยกยิ้มบิดอีก จนผมนับสี่ ขาจะก้าว เหตุการณ์พลิก

“ว๊ายยยยยยยยย ไอ้เวรรรรรรรรร”หลิงร้องอย่างดังขาหลุด เจอไอ้หนูเอื้อมไปบีบ เอ้อ บีบหน้าอกที่ปริ้นล้นออกมาโชว์ตั้งแต่แรก นี่น่าจะเป็นจุดหนึ่งที่หนูมันเล็งเห็นว่าเป็นจุดบีบ เอ้ย จุดอ่อนนิ่มๆที่จะทำให้ปล่อยขาจากคอมันได้

“โอยยย โทษที ผมไม่ได้อยากจับของป้านะ แค่กๆๆๆ ว่าแต่ซิลิโคนคงไม่แตกใช่ไหมครับ”มันคลานหนีมาตั้งหลักพร้อมพูดขอโทษและถามอย่างเป็นห่วงกลัวทำของเขาแตก เล่นเอาหัวเราะทั้งสองฝ่าย ผมโล่งใจหน่อย

“กรี๊ดดดดดดด ไอ้เวร ของฉันแท้ยะ แกตาย”หลิงโกรธจัดที่ถูกหาว่าของปลอมมากกว่าโดนจับ เหมือนสบประมาทอย่างแรง ปรี่เข้าไปปล่อยหมัด มันปัดแต่ได้ยินเสียงดังก๊อก มันทำหน้าเหยสลัดมือไปมา ขาก็กระโดดหยองแหยงหลบตีนหลิงที่เตะเข้ามาไม่ขาด โดนมั่งไม่โดนมั่ง จะเรียกต่อสู้คงจะไม่ได้มันปนเล่นตลกไปด้วย ต้นเรื่องก็คงเกิดจากไอ้คนแสนดี ที่กำลังหลอกล่ออีกฝ่ายไปมาเป็นที่เฮฮาสำหรับคนดู แต่ผมวิตกว่ามันจะรอดไปได้สักเท่าไรกัน คิดยังไม่ถึงไหน

“โอ้ยยยยย เตะมาได้ ลูกหนูกู”มันร้องพร้อมกุมเป้าเมื่อเจอเจาะถุงลมโปร่งกลางขา

“ฮึ จะเสียดายทำไม ยังไงก็ไม่ได้ใช้อยู่แล้ว”หลิงพูดเยาะก่อนจะจิกหัวขึ้นมา

“ไม่ได้ใช้ ก็เก็บเป็นที่ระลึกได้โว้ย”มันยังมีแรงเถียงเขา

“งั้นก็เก็บให้ลึกๆไปเลย”หลิงแสยะยิ้มปล่อยหมัดอัดเข้าที่ท้องอีกสองปึกเน้นๆ

[goonglovenut]

“อุ๊กกก อ่วกกก”มันกระอักออกมาทันทีไม่ใช่เลือดแต่เป็นน้ำ เสียงหัวเราะเงียบลง กลายเป็นลุ้นระทึกแทน หลิงเหยียบซ้ำตรงกลางหลังบี้ไปมา

“ล้อเล่นกันพอแล้ว เตรียมตัวยกเขาให้ฉันได้เลย ฮ่าๆๆๆๆ”หลิงหัวเราะพร้อมตีนบี้บิด

“อั่ก ไม่ อึก”เสียงอึ่กอั่กพยายามพูด หลิงเปลี่ยนเป็นลงไปนั่งกลางหลัง รัดคอให้หน้าเงย

“ป่านนี้แล้วยังไม่ยอมอีก แกไม่เหมาะกับเขา ไม่สมควรจะอยู่ที่นี่ แกไม่มีน้ำยาอะไรเลย ไร้สติปัญญา จะยอมหรือยัง”หลิงยิ้มเยาะพูดจาถากถางรัดคอแรงขึ้นจนหน้าแดง เธอเอาจริงแล้วครับ

“มะ ไม่ยอม สะ สวยจริง ยะ ใหญ่จริง ไม่จีสตริง ก็ไปหาเองสิ อ่อก”ยังมีเสียงเล็ดลอดไปตอดด่าเขาอีก เลยโดนซ้ำเข้าให้

“ไอ้ปากเสีย นี่ ต้องเจอ”หลิงตบปากหลายที เล่นเอาไอ้หนูดิ้นพล่าน

“ อีป้ายันฮี  โอ้ยยยยยยยยยยย”มันยิ่งพูดยิ่งโดน พยายามหลบมือที่กระหน่ำตี จะพลิกตัวก็ไม่ได้ ตะเกียกตะกายเหมือนว่ายน้ำบนบกยิ่งก้มก็โดนกระชากหัวขึ้นมา เสียงเชียร์เสียงเฮฮารอบข้างก็ดังไม่หยุด

“กูไม่ได้ทำที่นั่น เอ้ย ไอ้บ้าๆๆๆๆๆๆ”หลิงเพิ่มแรงตบยิ่งกว่าเดิม เมื่อโดนล้วงความลับมั่วๆจนหลุดปาก ฟังเหมือนจะหยอกเล่น แต่ภาพที่เห็นหลิงเอาจริงตบอย่างไม่ออมมือออมแรง จนปากกับหน้ามันเริ่มแดงไปหมด

“เฮีย คงไม่ยุ่งใช่ไหม”เสียงนายขัดขึ้นมาอย่างรู้ทัน

“ผู้หญิงนะนั่น จะเข้าไปรุมเหรอ”นายอีกฝ่ายพูดล้อ

“ผมไม่สน ถ้าเมียผมเป็นอะไรมากกว่านี้ ผมไม่เอาเธอไว้เหมือนกัน”ผมพูดเสียงเรียบแต่เน้นให้รู้ว่าผมทำแน่ ไอ้ทวนกับไอ้เข้มมองหน้าผมทันที ไอ้เป้าได้แต่เบือนหน้าหนี ไอ้รันกับไอ้เบียร์ก็มองมันสองคนอย่างไม่ละ ถ้าเข้ามาก็พร้อม

“ไอ้เฮีย เย็นไว้ก่อน”ไอ้ปานพูดเตือนสติผม มันเกรงว่านายจะโกรธ ไม่ใช่ว่าผมไม่เกรงหรือถือดีอะไร

“กูจะเย็นก็ต่อเมื่อ เมียกูปลอดภัย”ผมบอกมัน ตายังมองหนูอยู่ ผมให้เวลาอีกนิดถ้ายังหลุดไม่ได้ผมจะลงมือเอง

“แต่กฎคือกฎ มึงจะแหกได้ยังไง การต่อสู้มันก็ต้องมีแพ้ ชนะ เจ็บตัว จะให้เมียมึงไม่เป็นอะไรเลยคงไม่ได้ ยังไงมันก็ผู้ชายจะสำออยอะไรนัก”ไอ้เข้มเอ่ยปนเยาะขึ้นมาเมื่อเห็นผมไม่ยอม มันหวังจะให้นายทั้งสองเล่นงานผมโดยยกกฎมาอ้าง

“เป็นได้ แต่ต้องไม่มาก และไม่ใช่เรื่องของมึง”ผมพูดใส่มันที่จิ๊ปากอย่างไม่พอใจ ว่าโดนด่าทางอ้อมว่า อย่าเสือก

“ไอ้เข้มมันก็พูดถูก นี่นายเขาใจดีแล้วเลือกผู้หญิงมาให้เมียมึง จะเอายังไงอีกวะ”ไอ้ทวนเอ่ยออกมาบ้างน้ำเสียงติดเยาะ

“แล้วตรงไหนที่กูพูดว่ามันผิดล่ะ ไอ้ทวน”ผมพูดใส่มันยิ้มมุมปาก เน้นชื่อมันตอนท้าย คงจะเป็นผมคนเดียวที่เรียกมัน ไอ้

“ไอ้เฮีย จะมากไปแล้ว”ไอ้ทวนเสียงดังเดินเข้ามาหาผม ไอ้เข้มลอบยิ้มที่อยู่ๆก็มีคนของขึ้นยื่นตีนเข้ามาสอด

“รู้สึกมันจะไม่เกรงใจพี่เลย พี่ทวน”ไอ้เข้มได้ทีเลียตีนไอ้ทวน มึงน่าจะก้มไปดูดเลยก็ได้

“ตั้งแต่ครั้งนั้นแล้วมึงกับเมียเสียมารยาทกับนาย ขอสั่งสอนหน่อยเถอะ”ไอ้ทวนปราดเข้ามา ผมเตรียมตั้งรับ

“หยุด”สั้นๆ แต่มันต้องหยุด ได้แต่ฮึดฮัด ผมมองอีกที ไม่รู้ทั้งคู่คลุกวงในตั้งแต่เมื่อไร หลิงเอาขารัดลำตัว มือรัดคอแต่ดีทีมันเอามือกันอยู่ และพยายามโอนอ่อนไม่ฝืน ทำให้ไม่รู้ว่าพูดอะไรกัน รบกวนช่วยตัดเข้าไปฟังให้ทีครับ

ในสนามที่คลุกวงในกันอยู่

“ยังไม่ยอมอีกเหรอ”เสียงข้างหูผมเอ่ยขึ้น

“ป้าอายุมากกว่า ก็ยอมสิ โอ้ย”แม่งตบปากกูอีก

“ถ้าแกเรียกฉันแบบนี้อีก จะตบให้ฟันร่วงหมดปาก”ขู่กูอีก อีทันตะแพทย์เถื่อน เขามีแต่ถอน หลักสูตรไหนให้ตบวะ

“เอาสิ จะบีบซิลิโคนให้แตก กลับไปยัดที่ยันฮีไม่ทันเลย”กูไม่เชื่อหรอกว่าไม่ได้ทำที่นั่น อีเจ๊เงื้อมือเตรียมจะตบ ผมก็ขืนมือเตรียมตะปบ ค่อยยังชั่วหลอกให้คลายมือได้ ยังไงอีเจ๊หลิงมันก็ห่วงนมซิลิโคนมากกว่าปากผมอยู่แล้ว แต่มือตีนหนักฉิบหาย คุ้มไหมเนี่ยะกู ส่งไอ้เฮียไปให้เจ๊แกฟันดีกว่ามั้ง แล้วตามตกลงให้มันลดลีลาลงหน่อย หรือทำยังไงท่าไหนก็ได้ให้เจ๊แกเซ็งจนไม่เสร็จ ถีบมันส่งกลับมา แต่ถึงเวลานั้นไอ้เฮียแม่งคงมันส์จนเพิ่มแพ็คเกจให้แน่ใครจะมามัวนึกวะ ทีนี้กูกลายเป็นหนูหัวเน่า ถูกนินทาว่าผัวทิ้งส้วมไปหาคอห่านใหม่ ไม่ได้ ตอนนี้กูต้องลืมความเป็นชายไปก่อน คิดไว้ว่า กูเป็นเมียไอ้เฮีย เป็นเมียเฮีย จงฟิน จงฟิน สิงกู สิงกู แต่ความฟินยังไม่ประทับเต็มองค์

“โอ้ยยยยยยยยยยยย ไม่ใช่เกียร์รถนะโว้ย โยกอยู่ได้”ผมร้องอีกเมื่ออีเจ๊หลิง จิกหนังหัวและโยกจนแสบไปหมด กูไม่อยากจะถามเลย ว่าตอนเกิดแม่เลี้ยงด้วยข้าวเปลือกปนหนอนหรือไง จิกเก่งฉิบ
 
“จะยอมหรือยัง ขอดีๆไม่ให้ ต้องเจออย่างนี้”อีเจ๊หลิงพูดใส่และจิกทึ้งหัวผมอีก อย่างนี้เขาเรียกกรรโชกเอา ‘ผัว’ แล้วเจ๊    แม่งจิกจนสมองกูจะติดหนังหัวออกมาแล้ว ซี๊ดดด ไอ้เฮียมึงทำเชี่ยะอะไรอยู่ ไหนบอกจะช่วยกูไงถ้าพลาดท่า นี่มึงเห็นนมซิลิโคนอีเจ๊ดีกว่าหัวกูใช่ไหม เดี๋ยวมึงเจอกู ให้หลุดไปได้ก่อนจะไปขบหัวมึง แต่ตอนนี้ ยังไงกูก็ไม่ให้ เอาไปแล้วกูจะอยู่กับใคร ที่นี่มีญาติกูที่ไหนเล่า 

“มะ ไม่ยอม อึก”ยังฮึดยึดไว้ให้ถึงที่สุด ใครจะคิดว่ากูสู้แย่งผู้ชายช่างแม่งมันเถอะ ต้องเกิดเป็นกูแล้วจะรู้ว่าทำเพื่ออนาคตที่รออยู่ข้างหน้า ที่ไม่รู้ว่าจะไปหรือตายอยู่ที่นี่ แต่กูต้องมีมันอยู่ด้วย

“ไม่ยอมเหรอ”อีเจ๊พูดเสียงหวานแต่ฟังสยองหู ล่ะจิกหัวมารัดคอ ผมคิดว่าจะต้องทำอะไรสักอย่างแล้วก่อนจะขาดอากาศหายใจ พ่อจ๋าแม่จ๋า หนูขอโทษที่ต้องทำสันดานเสียแล้วล่ะ ไอ้ที่สอนและอบรมเอาไว้หนูจะเอากลับมาชดเชยทีหลังนะ

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด อ่อกกกกกกกก แค่กกกกกกก”เสียงร้องพร้อมสำลักแสบแก้วหู ผมผลักอีเจ๊หลิงที่สิงสถิตหลังออกอย่างแรง ลงไปนอนดิ้นพล่าน เมื่อเจอวิชามารเสกผงเข้าตา ดีไม่เสกน้ำเข้าท้อง ครับ ผมตัดสินใจกำเศษดินซัดใส่หน้า ยัดเข้าไปในปากให้ไม่พอผมกอบเต็มมือโปะหัวโปะตัวให้อีกเพื่อจะอำพรางการหลบนี้ ไม่ได้กระจายน้อยไป ผมเอาตีนเตะฝุ่นจนหอบแดก หยุดมองอีเจ๊หลิงที่ยังดิ้นเกือกกลั้วเป็นชะนีเริงโคลนว่าเอาไงดีจะช่วยดีไหม แต่ถ้าหลอกอีกล่ะ ทีนี้กูตายขาหว่างขาแน่   มองไปเห็นไอ้เฮียหยุดชะงัก แสดงว่ามันกำลังจะเข้ามาช่วยผม ผมลุกขึ้นเดินไปหามันที่วิ่งเข้ามารับ แต่ยังไม่ทันจะถึงในท่วงท่าที่สวยงาม มันกลับผลักผมอย่างแรงจนกลิ้งไม่มีท่า ไอ้เชี่ยะแล้วมึงจะเข้ามารับกูทำไม จะวิ่งไปช่วยอีเจ๊ก็บอกสิ กูจะหลบให้ ผมเงยหน้าได้ว่าจะด่า แต่เห็นมันกุมไหล่เลือดออก

“เฮีย”ผมเรียกก่อนจะคลานเข้าไปหามัน

“เป็นอะไรไหม”มันถามผมเอามือลูบหน้า

“ไม่ แล้วเฮียเป็นอะไร โดนอะไร”ผมส่ายหน้าพร้อมกับถามรัว นี่มึงรีบไปหานมจนล้มกระแทกเลยเหรอ มันปลอมเชื่อกูสิ

“ไม่มีอะไร เกือบไปแล้ว”มันส่ายหน้ามั่งพูดกับผม ก่อนจะปรายตามองไปด้านหลัง ผมมองตาม อีเจ๊หลิงที่ตอนนี้ไฮไลท์ตัวเองเป็นสีฝุ่นตั้งแต่หัวจรดตีน ปากตอนแรกแดงสด เจอฝุ่นกลบเป็นสีนู๊ด ดูซีดมีสไตล์ไปอีกแบบ ในมือควงมีดสั้น บ่งบอกว่าคงเป็นลูกหลาน ลี้คิมฮวง  นี่ถ้าไอ้เฮียไม่เข้ามาคงปักกลางหลังผมแน่ แค่ผู้ชายกะเอากูตายเลยเหรอ แล้วบอกว่าขอดีๆ

“เธอแพ้แล้ว”ไอ้เฮียเอ่ยกับอีเจ๊หลิงแสยะยิ้มอย่างไม่สนอะไร

“อะไรกัน รีบออกตัวเลย นายยังไม่ได้ตัดสินสักหน่อย”ยกยิ้มเอานายมาอ้าง     

“เธอใช้อาวุธ”ไอ้เฮียอ้างบ้าง ผมเอามือแหวกเสื้อมันดูแผลที่เป็นรอยยาวไม่ลึกมาก จำไว้อีก เผื่อนายถาม ยิ่งชอบซอกแซกเรื่องภายในซะเหลือเกิน

“แล้วไง ฉันผู้หญิงก็ต้องพกเอาไว้ป้องกันตัวเป็นธรรมดา แปลกตรงไหน”ยักไหล่พูดเหตุผล ทีนี้อ้างเป็นผู้หญิงอ่อนแอทันที เมื่อกี้เข้าเกียร์หัวกูไม่หยุดเลย

“ไม่แปลก ถ้าเธอเป็นผู้หญิงปกติ”อ้าว เป็นบ้าก็ไม่บอก กูตายไปเอาผิดไม่ได้เลยนะมึง

“แล้วฉันไม่ปกติตรงไหน มีทุกอย่างเหมือนผู้หญิงทั่วไป”ไม่พูดเปล่า เอามือเล่นสัดส่วนตัวเองตั้งแต่หัวจนถึงจุดยันฮีแน่ๆที่ทำให้ตูมขนาดนี้ ผมมั่นใจถึงจะไม่เคยไปใช้บริการมาก่อน

“ตรงไม่ปกติ”กูว่ามึงเริ่มกวนตีนอีเจ๊หลิงแล้ว ไม่รู้แล้วไปว่าเขาอีก ทำเอาเจ๊เงียบพูดไม่ออก แหม ทีกูนี่พูดหรือไม่พูดก็ตบกูเอ๊าตบกูเอา ทีไอ้เฮียไม่เห็นทำอะไรเลย

“ฮึ  แล้วไง”ทำเสียงลอยหน้าใส่ ไอ้เฮียไม่พูดดึงผมให้เดินออกจากตรงนั้น ผมกำลังคิดว่าเดินถอยหลังดีไหม เผื่อมีดบินมาอีก แต่มันดูมั่นใจมากว่าจะไม่เกิดขึ้น และคงปักหลังผมไม่ได้เพราะมันบังไว้ทั้งตัว

“หนูชนะแล้วเหรอ”ผมถามอย่างไม่แน่ใจเท่าไหร่ มันยังงงๆอยู่ว่ากูชนะหรือตายแล้วแต่ไม่รู้ตัวเดินล่องลอยตามมันที่อาจจะมีญาณทิพย์สัมผัสผมก็เป็นได้

“ถ้าตามความคิดเฮีย หนูชนะ”มึงตอบไม่ได้ให้ทำให้กูดีใจสักนิด

“อ้าว แล้วยังไงเนี่ยะ”ผมขมวดคิ้วใส่

“นี่ไง จะไปถามนาย”เฮียพยักหน้าไปทางนาย พอเดินเข้าไปใกล้ เฮียกับผมไม่ได้พูดอะไร มันยืนรอคำตอบอย่างเดียว

“เก่งจังเลย เจ็บมากไหม หนู หืม”เสียงนายอีกฝ่ายยกยิ้มเอื้อมมือมาจับตรงแขนที่มีรอยเริ่มจะช้ำแล้ว

“โอ๊ะ”ผมอุทานเพราะตกใจมากกว่าเจ็บ เมื่อโดนบีบ ไม่ใช่สิวบีบทำไม ไอ้เฮียหันมาจับออกทันที มันจ้องหน้านายอีกฝ่าย

“โอ๊ะ โทษที ฉันแค่เป็นห่วง ผิวขาวๆช้ำ ไม่คิดว่าออกแรงมากไปหน่อย”นายอีกฝ่ายแอ๊บอุทาน พูดขอโทษด้วยรอยยิ้มกริ่ม

“ไม่ได้เจ็บ แค่ตกใจ”ผมกระซิบอีกให้เฮียรู้ เดี๋ยวเขาจะหาว่าสำออย จับนิดจับหน่อยทำร้อง แต่ไม่ชอบให้มาจับโว้ย โดยเฉพาะผู้ชายประเภทวัวควายนอกจากถึกและบึกบึนยังชอบแทะเล็มอีก ไอ้เฮียหันไปมองนายตัวเอง ที่ตอนนี้อีเจ๊หลิงมายืนข้างๆด้วยแล้ว นอกจากเนื้อตัวมอมแมม รอยช้ำอื่นนอกร่มผ้าไม่มีเลย แม่งใส่ชุดหนังรัดรูปครบเครื่องยกเว้น แซ่ และเชิงเทียน มีเปิดระบายอากาศแค่ตรงอกที่น่าจะมีหลักฐานรูปมือขย้ำกูอยู่มั่ง ผิดกันลิบลับกับกูแค่เสื้อยืดเนื้อบางเบา กางเกงขายาวธรรมด๊าธรรมดา รู้งี้กูใส่หมวกกันน็อกซะก็ดีจะได้ดูดีขึ้นมาบ้างแถมไม่โดนจิกหัวด้วย

“ว่าไง หลิง”นายหันไปถามอีเจ๊หลิงที่ยืนกอดอกให้ทะลักออกมาอีก ถ้าซิลิโคนแตกก็ราดหัวนายพอดี ครึครึ ไอ้เฮียก้มมามองหน้าผมที่กลั้นหัวเราะ กูว่าไม่มีใครเห็นใครได้ยินแล้วนะ เสือกหูดีอีกหรือเพราะยืนใกล้ชิดกันเกินไป

“ขำอะไร”กระซิบถามกูอีก ผมส่ายหน้า ยังไงก็บอกไม่ได้ ว่าขำนมจะหก เดี๋ยวนายก็อยากรู้อีกว่าหกที่ไหน ถ้ากูตอบหกรดหัวเขาได้ตายห่ากันพอดีทีนี้ สิบเฮียกูก็ไม่รอด

“ฮึ จะว่ายังไง เขาบอก หลิงขี้โกง”อีเจ๊หลิงทำเสียงขึ้นจมูกพูดฟ้องอ้อนๆ

“ก็โกงจริงๆ”นายพูดเหมือนจะเข้าข้าง ถ้าไม่ติดว่ายกยิ้ม เออ ใช่สิ มีนมนี่หว่า กูก็มี ไม่ใหญ่แถมแบนด้วยแต่รับประกันของจริงโนซิลิโคน

“งั้นหลิงแพ้ใช่ไหม ก็อดได้น่ะสิ”พูดเหมือนเสียดาย ส่งสายตามองทางไอ้เฮีย ที่หันมามองผม ส่งสายตาว่า หยิกแขนเฮียทำไม ผมมองตามมือ อ้าว กูหยิกแขนมันทำไมวะ ยิ้มแห้งๆเอาออกแต่มันไม่ปล่อย

“แค่นี้ก็หวง ฮึ”อีเจ๊หลิงพูดใส่ผม ดูออกอีกว่ากูหวง เข้าใจผิดหรือเปล่า แค่กลัวมันตายเพราะกินของปลอมต่างหาก

“รู้ว่าเขาหวง ก็หาใหม่สิ เด็กๆที่นี่เยอะไป เลือกเอาเลย”นายอีกฝ่ายกอดอกแต่ไม่มีจะปลิ้น เอนหลังพูดสบายๆ หลิงกวาดตามองพวกที่ดูจะเต็มใจ

“ไม่ถูกใจค่ะนาย”เธอเบะปากยักไหล่ นายหัวเราะในลำคอ

“เอาล่ะ”นายไอ้เฮียพูดตัดบท เกรงว่าจะวกลงต่ำไม่ยูเทรินขึ้นข้างบนกันสักที

“ผ่าน”ในที่สุดกูก็ติดเอ็น เอ้ย เอ็นติดที่นี่จนได้ คณะอาชญากรรม สายอาชญากรเฉพาะทาง กูหวังว่าคงไม่มีรับน้องหรอกนะแค่นี้น่วมจะตายห่าอยู่แล้ว

“นับแต่นี้เป็นคนของที่นี่ อยู่ได้โดยไม่มีข้อสงสัย แต่ต้องภายใต้กฎเกณฑ์ หากฝ่าฝืน”นายออกใบรับรองพร้อมย้ำถึงกฎ ผมคิดว่าฝ่าฝืนที่นี่คงไม่ใช่ทั้งจำทั้งปรับ อาจจะเป็นฆ่าและกลบแทนเหมือนที่เฮียเคยบอก โทษสถานหนัก ตาย อย่างเดียว

“รู้นะว่าคืออะไร”ไม่พูดออกมาตรงๆ

“ครับ”ผมรับคำพร้อมก้มหัว ยังไงผมก็ต้องรับอยู่ดี

“ยินดีต้อนรับ ฮึฮึ”นายอีกฝ่ายพูดพร้อมหัวเราะ ตาจ้องมองจนรู้สึกเสียวสันหลัง แต่ผมทำได้แค่ก้มหัวนิดๆ เขามองอีกนิดก่อนจะเดินไปพร้อมลูกน้องฝ่ายตน  นายลุกขึ้นเตรียมจะเดินไป

“เฮีย สามวันหลังจากนี้ ไปรับงานด้วย”นายสั่งโดยไม่หันมามอง

“ครับ”ไอ้เฮียรับคำ นายถึงได้เดินไป แสดงว่ารอไอ้เฮียอนุญาต ถึงเดินไปได้ ผมเข้าใจถูกใช่ไหม เหลืออีเจ๊หลิง

“ขอให้สนุกนะ หลังจากนี้ ฮิๆๆๆๆ”เธอพูดพร้อมหัวเราะเสียงเสียดหู เดินตามหลังนายไปบ้าง เหลือแต่พวกเรา

“ดีใจด้วยโว้ย”ไอ้รันพูดพร้อมสำรวจ

“ทีนี้มึงก็อยู่ได้แล้ว แต่ก็ต้องระวังไว้ด้วยล่ะ อย่าหลุดล่ะคิดว่าเป็นเมียไอ้เฮียเอาไว้”ไอ้เบียร์พูดพร้อมกำชับให้ได้ยินแค่พวกเรา ปานกับโจ๊กเดินมาสมทบทีหลัง

“หมั่นไส้ไอ้เหี้ยทวน กับไอ้เข้ม ถุย”ปานพูดพร้อมถุยอย่างไม่ชอบใจ

“หึ ปล่อยมันเถอะ ถือว่าคนโปรดนาย แม่งจะเล่นมึง สม”โจ๊กตบไหล่ปานพูดหมั่นไส้ก่อนจะเยาะที่พวกมันเล่นไอ้เฮียไม่ได้ ว่าแต่อีเจ๊หลิงมันอวยพรให้สนุกกับอะไรวะ

“เจ็บตรงไหนไหม ไหนดูสิ”เสียงทุ้มขัดความคิด เอามือพลิกหน้าผมที่แดงเถือกไปด้วยฝ่ามืออีเจ๊

“นิดหน่อย”ผมบอกทั้งที่รู้สึกเหมือนจะเริ่มยอกไปหมด

“กูว่าไม่นิดหรอก พาไปให้หมอดูดีกว่า”ไอ้รันส่ายหน้ากับสภาพผมที่เห็น

“ไปตรวจดวงชะตาเหรอวะ”ผมพูดแหย่มัน ไม่อยากให้เครียดและห่วง ถึงจะคบพวกมันไม่นาน แต่ที่ผ่านมามันก็มีน้ำใจกับผมไม่น้อยไปกว่าไอ้เฮีย

“เดี๋ยวกูซ้ำ เสือกเล่นมุก ไปวัดเลยมึง เชี่ยะ”ไอ้รันยกขาทำท่าบอกสถานที่ให้ใหม่ พากันหัวเราะ

“แล้วมึงจับหน้าอก ยายหลิง นิ่มไหมวะ บอกกูหน่อยดิ”โจ๊กถามหน้าหื่นๆ พอกับปาน

“นิ่ม ใหญ่ด้วย สงสัยจะยัดเยอะ”ผมตอบตามจริง ไอ้เฮียมองหน้า”อะไร พูดเรื่องจริงโว้ย ไม่ได้ตั้งใจจะจับสักหน่อย อึดอัดคอไม่รู้จะทำยังไง จะจับอย่างอื่นมันเสือกไม่ยื่นเหมือนนมนี่หว่า ทำไม เสียดายหรือไงไม่ได้จับ”นี่ผมพูดทำไมวะ เหมือนร้อนตัวและหาเรื่องผัวแต่งตั้งยังไงไม่รู้

“ไม่ได้ว่าอะไรนิ”มันเหมือนจะยิ้ม

“ฮ่าๆๆๆๆ เอาแล้วโว้ย”

“ผัวเมียจะตีกัน”

“พวกกูไปดีกว่า ฮ่าๆๆๆๆ” แต่ยังไปไม่ถึงไหน ผมกลับทรุดตัวลงเกือบกระแทกพื้นถ้าไม่ได้ตัวแทนประกันชั้นดีรับอย่างเร็ว

“หนู”เฮียเรียกอย่างตกใจ พวกนั้นหันกลับมา ทำไมผมรู้สึกแปลกๆ

“ฮะ เฮีย”ผมเรียกมัน

“เฮ้ย เป็นอะไรวะ”

“ไอ้หนู”

“ไอ้หนู”

เสียงเรียกผมดังรอบข้าง แต่ผมกลับไม่มีแรงสักนิด ก่อนจะถูกอุ้มขึ้นอย่างเร็ว

“อย่าเพิ่งเป็นอะไร”เสียงไอ้เฮียพูด พร้อมกับอุ้มผมเดินแกมวิ่งอย่างเร็ว ทั้งที่ผมไม่ได้ตัวเล็กเลย มือ ขา ไร้เรี่ยวแรง เหมือนจะวูบแต่ก็ยังมีสติ จนรู้สึกถูกวางบนเตียง เสียงไอ้รันเรียกหมอ

“เฮีย”ผมเรียกอีก

“เฮียอยู่นี่”มันจับมือผมแนบหน้า

“หนูเจ็บ”ผมบอกมัน ตาจะหลับ

“เจ็บตรงไหน บอกเฮีย”มันถามตามองสำรวจ

“ท้ายทอย”ผมบอก เฮียยกหัวพลิกขึ้นดู

“ไม่เห็นมีอะไรเลย ข้างในเหรอ”มันถามผมอีก ตาก็มองอีกครั้ง

“ไม่รู้ เจ็บ”ผมส่ายหน้าพูดแค่ เจ็บ มันแปล๊บเหมือนโดนอะไรทิ่มแทง ทำไมผมไม่รู้ตัวล่ะ เมื่อไหร่

“ไอ้เบียร์ หมอมาหรือยัง เร็วหน่อย”เสียงไอ้เฮียตะโกนอย่างดัง แต่มันกอดผมแนบอก เหงื่อเริ่มออก

“มาแล้วๆๆ”เสียงไอ้เบียร์ตอบ

“อดทนนะ หมอมาแล้ว หนูต้องไม่เป็นอะไร เชื่อเฮีย”มันพูดปลอบลูบหัวผมไปมา

“ขอหมอดูอาการหน่อย”เสียงหมอพูดพร้อมกับถึงตัวผมพอดี

“เขาเจ็บตรงท้ายทอย”ไอ้เฮียบอกตรงจุดให้หมอทราบ คุณหมอน่าจะวัยใกล้มันดูและเอามือคลำ ก่อนจะตรวจร่องรอยอื่นที่ปรากฏตามหน้า และจะเปิดเสื้อแต่สบตาคนที่แนบชิดผมอยู่ เฮียพยักหน้า หมอถึงได้เปิดดูที่ลำตัว หลัง

“ไม่มีอะไรผิดปกติ นอกจากรอยช้ำตามตัว ที่กินยาและทาก็หาย ตัวร้อนคงจะเกิดจากการฟกช้ำ  เดี๋ยวหมอฉีดยาแก้อักเสบ และให้ยาไปทานและทาเบื้องต้นก่อน ถ้าพรุ่งนี้อาการไม่ดีขึ้น คงต้องขอนายส่งตัวไปแผ่นดินใหญ่”หมอบอกอาการที่เกิดกับผม

“และถ้าเขาเป็นอะไรก่อนล่ะ หมอจะว่ายังไง”ไอ้เฮียยังคงไม่วางใจ แต่มึงอย่าเพิ่งฆ่าเขานะ เผื่อพรุ่งนี้กูหาย

“หมอคงว่าอะไรไม่ได้ พูดตามอาการที่ปรากฏ”คุณหมอยังพูดด้วยความใจเย็น ไม่ได้มีทีท่าว่ากลัว คงเพราะเคยชินแล้วไม่งั้นอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอก แต่ตอนนี้กูรู้แล้วว่าแปล๊บตรงไหน ทิ่มก้นไม่บอกกูเลยว่าเตรียมตัว เชี่ยะ จะร้องก็ไม่ได้เพราะหมอทิ่มเสร็จพอดี มือไวจริงๆ

“หรือจะนอนให้น้ำเกลือที่นี่ ใกล้หมอด้วย เอาไหม”หมอแนะนำอย่างหวังดี

“ขอเป็นที่ห้อง ช่วยจัดการให้ด้วย”ไอ้เฮียพูดและอุ้มผมกลับไปทันที คุณหมอพยักหน้าก่อนจะหันไปสั่งผู้ช่วย ระหว่างทางกลับไม่มีใครถาม จนมาถึงห้องวางลงบนเตียง

“เฮีย กูกำลังจะตายใช่ไหม”ผมเรียกและถามมันที่มองด้วยแววตาอ่อนโยน

“ไม่ เฮียไม่ให้ตาย บอกแล้วไง”มันส่ายหน้าพูดถึงเรื่องที่คุยกัน

“เมื่อคืนเขียนที่อยู่ให้แล้วนะ อยู่ในลิ้นชัก”ผมชี้ไปทางที่บอกมันยกยิ้ม

“ใครจะส่งล่ะ เสือกตายทั้งคู่ หืม”มันพูดขำๆ สอดแขนมากอดผม

“ฝากไอ้รันกับไอ้เบียร์ดีไหม”ผมนึกถึงไอ้สองคนที่ตอนนี้มันกำลังกำชับหมออยู่

“ไม่พูดแล้ว นอนพักซะ เดี๋ยวก็หาย”มันลูบหัว

“กลัวไม่ตื่น มันเจ็บไปหมด”ผมส่ายหน้าบอกอาการที่รู้สึกได้ อยู่ดีๆก็เป็น มันต้องเกิดอะไรกับผมแน่ แต่เมื่อไหร่ล่ะ ทำไมผมไม่รู้ตัวเลย ผมจะตายแบบนี้เหรอ

“ตื่นสิ ถ้าไม่ตื่นเฮียจะปลุก และถ้าไม่ตื่นจริงๆ เฮียจะหลับไปด้วย นอนนะ ไม่ต้องกลัว เฮียจะอยู่ตรงนี้ ไม่ไปไหน”ผมยิ้มให้คนพูด นอกจากพ่อ ไม่เคยได้ยินผู้ชายคนไหนพูดปลอบได้อ่อนโยนทั้งน้ำเสียงและสีหน้าฟังแล้วอุ่นใจอย่างนี้มาก่อนในชีวิต ทั้งที่ตำแหน่งงานดูไม่น่าจะทำให้เชื่อได้ กลับทำให้ความกลัวว่าถ้าผมจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกหายไปจากสำนึกสุดท้ายก่อนหลับตาลง แค่อยู่ในอ้อมแขนของเฮีย
.
.
.
.
***นิดๆ***

“ใจร้ายไปหน่อยไหม หลิง”ผู้เป็นนายถามหญิงสาวที่ตอนนี้นอนอยู่บนเตียงด้วยท่าทางเชิญชวน อวดรูปร่างยวนตา

“ช่วยไม่ได้ อยากไม่สนใจหลิงเอง ทั้งหล่อ หุ่นแน่นปึก ถ้าได้กอดสักคืนสองคืน ถ้าจะดี ฮึ แต่ดันมีเมียเป็นผู้ชาย ไหนนายบอกว่าลูกน้องนายคนนี้ไม่สนใจอะไรง่ายๆ นี่ดูจะรักหลงเด็กนั่นจะตาย”สาวสวยยักไหล่พูดอย่างเจ็บใจนิดที่ชายหนุ่มไม่สนใจเธอ ใครเห็นก็ยากจะหลุดพ้น แต่หลังจากนั้นจะมีเป็นยังไงขึ้นอยู่กับถูกใจเธอหรือไม่

“เสน่ห์เธอตกหรือเปล่า เขาถึงไม่สนใจแม้แต่จะปรายตามอง หืม”ผู้เป็นายเอ่ยอย่างอารมณ์ดี มือลูบไล้ปลุกอารมณ์ แต่แววตาและสีหน้าเฉยชาต่างจากอารมณ์ที่พูด

“นะ นาย ขะ เขาโง่ต่างหาก”สาวสวยพยายามสะกดอารมณ์เมื่อมือใหญ่สอดไปภายในผ่านจุดที่ควรสัมผัสแต่ผ่านเลยไปคลึงตรงอื่นแทน
 
“การที่เขาไม่สนใจเธอ ไม่ได้หมายความว่าโง่ แต่อาจจะหมายถึงเขาเลือกสิ่งที่ดีที่สุดแล้วก็ได้ ฮึฮึ”นายหัวเราะในลำคอในคำพูดแฝงหมิ่นไปในตัว เธอหรี่ตามองกัดปากอย่างขัดใจกับสิ่งที่ได้ยินแต่พูดไม่ได้

“แต่ก็ดี ฉันจะดูว่าเขาจะทำยังไงต่อไป”ผู้เป็นนายตัดบทก่อนจะลุกไป ทำเอาเธอชะงักกับสัมผัสที่ถูกปลุกและโดนปล่อย

“ถ้าเด็กนั่นเป็นอะไรไป เขาฆ่าเธอแน่ ฉันคงช่วยอะไรไม่ได้หรอกนะ”ผู้เป็นนายพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกไป ปล่อยให้เธอแทบจะกรี๊ดออกมา แต่ต้องหุบลงเปลี่ยนเป็นยกยิ้มเมื่อเห็นคนที่จะมาดับอารมณ์รูปร่างตรงกับที่ต้องการ ก่อนทุกอย่างดำเนินไปตามกามารมณ์ที่ก่อตัวขึ้นโดยปราศจากความรัก
.
.
.
ต่างจากอีกฟากที่คนคู่หนึ่งเริ่มผูกพันจนอาจจะเลยไปถึงความรู้สึกที่เรียกว่า ‘รัก’ กันอย่างไม่รู้ตัวหรือรู้แต่ยังปิดกั้นใจเอาไว้พยายามยกเหตุผลต่างๆมาแย้งใจตัวเอง มือใหญ่ลูบตามใบหน้า หลัง ก่อนจะกอดเมื่ออีกฝ่ายครางด้วยความเจ็บปวดแต่ไม่ลืมตา เขาทำอะไรไม่ได้เลย ได้แต่เฝ้ามองด้วยความเป็นห่วง กลัวว่าจะเป็นอะไรไป เขาจะหลับไม่ได้ จะเฝ้าโดยไม่ไปไหน จนกว่าจะตื่นและปลอดภัย และถ้าคนที่หลับไม่ตื่นขึ้นมาอีก เขาตัดสินใจแล้วว่าจะหลับตามไปโดยไม่มีข้อแม้ใดทั้งสิ้นตามที่สัญญาไว้

*************************************************************************************************************************

ปล. มาต่อแล้ววววววววววว เห็นไหมไม่มีอะไร น้องหนูเขาต้องเลือกผัวแต่งตั้งอยู่แล้ว ไม่น่ากลัวสักนิดแถมออกจะบรรยากาศหวานมากกว่าดุเดือดซะอีก เปลี่ยนมั่งสู้น่ากลัวตื่นเต้นมาเยอะแล้ว ให้ชิวๆกันบ้าง แม้แต่ตบท้ายที่ค้างคาก็ยังหวาน แต่ตอนหน้า ฮึฮึ ค่อยมาติดตามกัน ส่วนคนอื่นๆ ขอโทษที่พักไว้ก่อน เดี๋ยวเคลียร์คู่เฮียกับหนูก่อนนะ โอเค ไปเคลียร์งานต่อแล้วจ้า ปวดหัวจุงเบยยยยยยยยยยยยย ขอบคุณกันทุกครั้งจะกี่ครั้งก็ขอบคุณที่ติดตามและเม้นท์ให้กำลังใจเด้อ

[harumi]

 

[rujaya]

เฮ้อ กว่าเจ้าหนูมันจะผ่านมาได้ลุ้นแทบตาย

แต่หนูจะเป็นอะไรหรือป่าว เป็นห่วงจัง 

[วัวพันปี]

 

[Infinity 888]

ขำเฮียกับหนูมากๆอ่ะ พากันตั้งคณะได้เลย

ลุ้นกับการต่อสู้มาก กลัวเจ้นมแตก 

อิเจ้หลิงทำอะไรหนูอ่ะ เข็มพิษหรือเปล่า เด๋วส่งเฮียไปตืบเลย   

[gneuhp]

หวานกันจังเลย หนู กับ เฮีย แต่ยังไงก็ไม่ละทิ้งความฮาเลยจริงๆๆ 555
ว่าแต่ ยัยป้าหลิง ทำอะไร หนู เนี่ย
หนู อย่าเป็นไรเลยนะ อยู่กับ เฮีย ก่อน สู้ๆๆ

[Zinub]

รอเรื่องนี้จริงจังเลยค่ะ ติดใจเจ้าหนูแสนซื่อ(บื้อ)มากๆ

“ตื่นสิ ถ้าไม่ตื่นเฮียจะปลุก และถ้าไม่ตื่นจริงๆ เฮียจะหลับไปด้วย นอนนะ ไม่ต้องกลัว เฮียจะอยู่ตรงนี้ ไม่ไปไหน”        

อรั๊ยยย .....เป็นประโยคละลายใจเลยคร้าาเฮียแมนมาก

[Monkey D lufy]

ป้าหลิงคงทำอะไรสักอย่างแน่ๆเลยอ่ะ 

หนูอย่าเป็นไรไปนะ  เฮียช่วยหนูทีนะ

นายนี่ท่าทางโรคจิตนิดๆนะ  หึหึ

[nutjisub]

กรี๊ด อ่านตอนนี้ฟิน อิน มาก ๆๆ มันเป็นนิยายที่หวานท่ามกลางความขัดแย้งมาก ๆๆๆ หนูเป็นนายเอกที่น่ารักมาก ๆๆๆ มีความคิดแนวบวก
และซื่อมาก ๆๆๆ เฮียนี่ก็น่ารักมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  อ่านแล้วมีความสุขมาก ๆๆๆ  หวังว่านายคงไม่มาตกหลุมรักน้องหนูอีกคนนะ งานเข้า
นะทีนี้ แต่อะไรก็เกิดขึ้นได้เนอะ น้องหนูของเราออกจะน่ารักขนาดนี้ 

ปล. จะบอกคนเขียนว่าชอบเรื่องนี้มาก ๆๆเขียนได้สนุกและน่าติดตามมาก ๆๆ +1เป็ดให้กำลังใจนะค่ะ รอตอนต่อไป มาถี่หน่อยนะค่ะ อยาก
อ่านแล้ว 

[เก้าแต้ม]

สงสารหนูอ่ะ เปนอะไรไปอ่า

[puppyluv]

เฮียหวานกับหนูตอนพูดให้นอนนี่ล่ะ
แอบหวั่นตรงหนูเจ็บท้ายทอย
ลุ้นว่ายังไงหนอ 
บวกและเป็ดขอบคุณ

[pichayakamon]

แอร๊ย !!! เฮียน่ารักมากอ่ะ หลงรักเฮียเลย <3

[Minnie~Moo]

อิป้านมใหญ่ทำอะไรน้องหนูอ่ะ