“ทำอะไร”ทำไมผมจะต้องอยากรู้ถามมันกลับด้วยนะ มันเปลี่ยนเป็นโอบไหล่จะเลี่ยงมันก็เอามืออีกข้างรวบไว้ จนถึงห้องรับแขก นั่งบนโซฟาสีแดงเลือดนกตัวยาวบุนวม ส่งสายตายกยิ้มมุมปาก
“ก็”
“ให้นายกินเฟยของฉันไง หึหึ”ปึก
ปึก
“อุ๊บ ตะ แตกแล้วมั้งเทียน นายไม่เสียดายหรือไง”มันร้องออกมาเมื่อโดนเสยปลายคางหมัดแรก ตามด้วยกลางเป้า โชคดีที่มันใส่กางเกงผ้าเนื้อบาง
“ไม่ ต่อให้ตัดทิ้งฉันก็ไม่เสียดาย แต่ถ้ายอมให้ฉันเข้าไปขยับในตัวนาย ฉันอาจจะยอมก็ได้”ผมตอบผลักมันที่เข้ามาคลอเคลีย หัวเราะยั่วมือยั่วตีนสิ้นดี
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เทียน ขอสามคำ”มันหัวเราะเสียงดัง พูดศัพท์ขัดกับวัย ไม่เจียมซะเลย
“ทำเป็นป่ะ”“=__=”
“ฮ่าๆๆๆๆๆโอ้ย เอาน่า อย่างน้อยนายก็ได้ใช้ของแนเกินคุ้มแล้ว หึหึ”มันยังไม่เลิกยั่ว รวบมือผมไปหอม หน้าซบไหล่
“ไม่เอาน่า อารมณ์เสียไปได้ แทนที่จะอารมณ์ดี ในความโชคดีของตัวเองนะ เทียน”เหมือนจะฟังดูดี มันรวบผมแน่นกว่าเดิมตอนทอดเสียงชื่อผมหน้ายกยิ้ม เมื่อเอ่ยประโยคถัดมา
“ฉันมอบตัวเดียวอันเดียวให้นายคนเดียวเลยนะ หึหึ”
“ไอ้เฟย!!!!”กัดฟันเรียกเน้นๆ
“อะไร ฮ่าๆๆๆๆ คิดลึกและ คิดลึก”มันหัวเราะพูดหยอกผมสองแง่สองง่าม ก่อนจะหยุดจ้องตา
“ฉันหมายถึง”ทอดเสียงอีกแล้ว จะให้ตีนกระตุกให้ได้เลยใช่ไหม ไม่มีเข็ด
“หัวใจฉันต่างหากล่ะ นายควักจากอกฉันไปได้ทุกเมื่อเลย เทียน”คราวนี้ใจกระตุกแทนเมื่อมันพูดจริงจังพอกับสีหน้า จ้องตาผม ที่จะเบือนหนีก็หนีไม่ได้ เพราะมันก้มมาซุกซอกคอ เงยจูบปลายคางและซุกต่อ ทำเอาผมนั่งนิ่ง
“บางครั้งฉันก็อยากเห็นแก่ตัวนะ อยากเอานายไปด้วยทุกที่ แม้กระทั่งตอนตาย ฉันไม่อยากทิ้งนายไว้ให้ใครมาเอาไป นายเป็นของฉันคนเดียว และถ้านายตายก่อน ฉันจะตายตามทันที”เฟยพูดเหมือนเป็นประโยคบอกเล่าตามปกติ แต่ใจผมไม่เคยปกติสักครั้ง มันพองฟูคับอกไปหมดชอบฟังมันพูด จนอดยกมือลูบหัวไม่ได้ อายุอย่างเราไม่ใช่น้อยแล้วที่จะมาทำอะไร
เขาเรียก
อืม??
มุ้งมิ้ง!ใช่ไหม ที่วัยรุ่นเขาเรียกกัน แต่เฟยลับหลังกลับทำทั้งหมด แต่กับผมเท่านั้นนะ ถ้าอยู่ต่อหน้าคนอื่นที่มีท่าทางใส่ผมจะไม่ใช่แบบนี้ จะกระด้าง แข็งกร้าว และถึงขั้นลงมือทันที ถ้าเตือนแล้วยังไม่ฟัง
“แล้วนายล่ะ คิดเหมือนฉันไหม”เฟยถามกลับ เลื่อนตัวเองลงมาหนุนตัก
“ฉันเหรอ”ผมพูดพึมพำ
“อืม”
“ตอนนี้คิด”
“คิดอะไร?”
“คิดว่า”
“^__^” หน้ามันลุ้นคำตอบด้วยรอยยิ้ม
“นายควรจะดื่มนมให้หมดสักที ได้แล้ว”ผมตอบมันพร้อมเหยียดยิ้มมุมปาก
“โธ่เว้ย มันใช่เรื่องไหม ห๊ะ”ไอ้ปีศาจกระเด้งตัวลุกมาโวยวาย แต่ผมพูดขัดอารมณ์สุนทรีของมัน ใครจะพูดวะ พูดบ่อยๆเลี่ยนจะตาย ถ้าให้ฟังมันพูดก็ไม่เท่าไหร่ ลื่นหูดี
“ทำไมต้องให้เตือนทุกวัน จัดการซะ มันดีต่อตัวนายเอง”ผมเตือนและยกส่งให้ เฟยเป็นภูมิแพ้ไม่รุนแรงมาก ควรจะป้องกันไว้ และนมแพะช่วยได้ รวมถึงประโยชน์อย่างอื่นด้วย
“ดื่ม จนฉันหน้าจะเป็นแพะอยู่แล้ว ไม่ใช่เด็กนะโว้ย ที่ผ่านเป็นแพะรับบาปไม่พอหรือยังไง”มันยังไม่ยอมเถียงกลับข้างๆคูๆ
“ก็ได้”สองคำผมให้มัน ที่หรี่ตามองอย่างไม่วางใจ
“เบื่อหน้าเหมือนแพะ”
“คราวหน้า”
“ฉันจะเปลี่ยนเป็นนมควายให้ นายจะได้มีเขาเหมือนควายแทน ดีไหม”ผมเหยียดยิ้ม กับสีหน้าที่อึ้งไปของมัน หึหึ แต่ไม่ถึงอึดใจ มันบึ้งตึง ตาลุก พูดเสียงดัง กระชากผมเข้าไปใกล้หน้ามัน ทำเอาต้องหลับตา เพราะไม่มีจะปิดหู
“เทียน! นี่นายคิดจะสวมเขาให้ฉันใช่ไหม บอกมานะ ว่าวันนั้น ไอ้ฟงมันทำอะไรนาย บอกมา”มันเรียกผมเสียงดัง เสือกตีความหมายไปอีกอย่าง
“ทำไมไม่พูด นายอยากให้ฉันฆ่ามันให้ได้ใช่ไหม ห๊ะหึ่ม”มันเขย่าอีกเมื่อผมไม่พูด เสียงมันคำรามก่อนจะบดเบียดลงมาบนปากอย่างแรง รวบเข้าไปกอด ผมต้องจิกไหล่จิกหลัง เมื่อรู้สึกเริ่มหายใจไม่ออก จนต้องเปิดปากเป็นโอกาสให้มันสอดลิ้นเข้าไปบุกรุก รู้อีกทีผมตอบกลับและถูกยกขึ้นไปนั่งคร่อมมันทั้งตัว
“อืม อา”
“อือ”
“อืม เทียน”
“อา ปะ ปล่อย”
“ไม่ อืม บอกฉัน”
“อื้อออ”ไม่ปล่อยจะบอกได้ยังไงวะ ผมเลยต้องเป็นฝ่ายไล่ต้อนมันบ้าง จนมันส่งเสียงในลำคออย่างพอใจ ค่อยคลายอ้อมแขนลง มือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วหลังไล่ต่ำลงไปบีบบั้นท้าย จนผมสะดุ้งแต่ไม่คิดจะผลักมันออก ไล่เลาะเล็ม
“จะตอบได้หรือยัง”มันถามพร้อมรวบตัวไว้อีกหน เจ็บใจดันรู้ทันว่าจะโดนดี
“ไม่มีอะไรจะตอบ เพราะไม่ได้ทำ”มันจะจู่โจมเมื่อยังฟังไม่จบดี ก่อนจะหยุดแค่คืบ
“ฉันเชื่อ”มันพูดแค่นั้น
“แล้วมึงจะโกรธทำไม”ผมเผลอพูดคำหยาบกับมัน จนตัวเองยังตกใจ แต่คืนไม่ได้แล้ว
“เฮ้ย ขึ้นมึงกับผัวได้ยังไงโอ้ยยยยยยยย”มันว่าใส่ก่อนจะร้องเสียงดัง เมื่อผมกัดจมูกมันอย่างแรง พอปล่อยออกแดงแปร๊ด มันปล่อยเอามือกุมจมูกและหงายหลังเมื่อโดนยันที่ท้องอีกที
“ตัวเองพูดดีตายห่า”อีกสักคำ คราวนี้ตั้งใจ หน้าผมนี่แดงด้วยความโกรธ ได้ยินคำว่า ‘ผัว’จากปากมันทีไร คราวก่อนก็พูดต่อหน้าฟง และอีกหลายๆหน้า ให้ตายก็ไม่ชิน
“ก็ได้ๆ สามี เพราะพอไหม ครึครึ”มันแก้ให้สุภาพกว่าเดิม ไม่อยากจะพูดว่า ไอ้สัตว์ เหมือนที่เคยได้ยินมาเลย
“จะกินได้หรือยัง”ขี้เกียจเถียงกับมัน เหนื่อยและสิ้นเปลืองพลังงาน มันเบะปากก่อนจะหยิบมาจิบๆ
“เทียน ช่วยหน่อย นะ”มันเรียกเสียงอ้อน พยักหน้า เมื่อเห็นผมนิ่ง มันถืออยู่อย่างนั้น ก่อนผมจะก้าวเข้าไป และทำให้
“อืม ค่อยดีหน่อย”มันดื่มจนหมด เมื่อผมช่วยมันเสร็จ อ้อ อย่ามโนว่าผมดื่มเข้าไปในปากแล้วป้อนมันเหมือนในนิยายรักที่ตัวเอกทำกันนะ ผมแค่เอามือปิดจมูกมันเท่านั้นเอง ประจำชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ เรื่องของเรื่อง คือ มันอ้อน(ตีน) ก่อนจะเอนตัวหนุนตักตามเดิม ผมเหยียดขานั่งพิงโซฟาตัวนุ่ม พรหมก็นุ่ม อากาศก็เย็นกำลังสบาย ว่าจะออกไปดูต้นไม้ดอกไม้ แต่เหมือนไอ้คนตัวโตจะหลับอีกแล้ว ที่จริงเฟยไม่สบายมากเมื่อหลายวันก่อน
‘เทียน หนาว กอดเร็ว’
‘เทียน อย่าไปไหนนะ’
‘เทียน อย่ารักใคร’
‘เทียน รักเทียน รัก’
และอีกหลายๆเทียน ที่ผมอยากจะจุดให้ทั่วห้อง มันจะได้อุ่น แต่ผมก็ทำตามที่มันพร่ำเพ้อทุกข้อ คำพูดแบบนี้ ตอนเด็กยังไง แก่แล้วมันก็อย่างนั้น มันตะแคงซุกหน้ากอดรอบเอว ลมหายใจสม่ำเสมอ ผมลูบหัวและหลัง ยกยิ้มและรู้สึกหน้าเห่อร้อนเมื่อลูบไล้ตามตัวไอ้ปีศาจ
เพราะ
เมื่อหลายวันก่อนตอนมันป่วย
ในห้องนี้
‘ไม่เอา อย่า’
‘ฉันจะลงโทษนาย อืม’
‘ไอ้ อื้อออ อืมมม’
ไอ้ปีศาจมันจู่โจม ทั้งที่ตัวมันยังป่วยอยู่แต่พละกำลังมันไม่ได้ลดลงสักนิด เมื่อมันจับปล้ำถอดจนผมเหลือแค่เสื้อคอจีนตัวเดียวแต่ดูจะไม่ทันใจมันเลยกระชากจนขาดวิ่น มันซุกหน้าลงซอกคอ ขบเม้น จนสะดุ้ง มือกับหลังถูกตรึงกับพนักโซฟาสีเลือดนกตัวใหญ่ ปากมือไล่ระดมอย่างคลั่งไคล้ในตัวผมไปหมด มันโกรธฟงที่มาบ้าน มาคุยธุระและถือโอกาสเยี่ยมมันไปด้วย พอผมออกไปคุยหลังจากมันหลับ ตื่นมามันโวยวายเสียงดังลั่นบ้าน ลากผมกลับเข้าข้างในฟงได้แต่ส่ายหน้าเอือมๆ แต่ก็แหย่ให้มันหงุดหงิดทุกครั้ง โดยไม่รู้เลยว่าความหงุดหงิดนั้นมันเอามาลงกับผมหนักและเหนื่อยขนาดไหน
‘เทียน เทียน’
‘อืม อา’
มันพูดชิดปาก มือขยำผมแทบจะทั้งตัว ปากก้มดึงจุกสีแดงตรงอก ไล้เลียดุนดันไปมา ทำเอาแอ่นตัว ขายกเกี่ยวสะโพกสอบแกร่งที่แทรกเข้าตรงกลาง ยังมีชั้นในมันกั้นอยู่แต่ผมเหลือแค่เสื้อขาดๆเท่านั้น หน้ามันซุกไซ้จนแทบอ่อนแรง
‘อา อา ไม่ พอ’ผมร้องห้ามเพราะไม่อยากให้ใครได้ยินเสียง ถึงจะเป็นห้องส่วนตัว แต่เกิดมีคนมาล่ะ
‘ไม่ นายคุยกับมัน ยิ้มให้มัน’มันกระซิบและเน้นลงไปอีก แยกขาผมออกกว้าง บดเบียด อีกมือเกี่ยวปราการสุดท้ายออก ผมเบือนหน้าหนีสิ่งตรงหน้า ก็ชินแต่ก็ไม่อยากมอง ได้ยินมันหัวเราะจิตๆก่อนจะเข้ามาฟัดจนเกิดเสียงน่าอาย เสียงดูดเม้มซอกคอจนรู้สึกแสบจี๊ดๆ เป็นการตีตรา ก็เหมือนกับที่ผมตีตรามันด้วยการจิก ข่วน กัด ไม่น้อยรอยมันเช่นกัน
‘กลั้นทำไม’ผมกัดปาก บิดตัว เล็บนี่ครูดหลังครูดไหล่ มันเต็มไปหมด ได้ยินเสียงมันซี๊ดแต่ปากยิ้ม เข้ามาจูบ มันสะดุ้งเมื่อโดนกัดปากจนได้รับรสคาว มันก็กระแทกกลับไม่แรงนักแต่รู้สึก มันเลื่อนตัวลง จูบผ่านหน้าท้อง ไล่ไปซอกขา จะหนีก็ถูกมันตรึง จะดึงหัวก็ไม่ถึง ได้แต่จิกเบาะนุ่ม จูบเม้มด้านในซ้ำรอยเดิม ไล่ต่ำลง ต่ำลง จนรู้ว่ามันเริ่มคิดจะกระทำใฝ่ต่ำเหมือนทุกครั้ง คือ ยกเท้าผมที่คิดจะฉวยยันหน้า แต่มันกลับจูบดูดดุนทำเอาผ่อนคลายคิดว่ามันนวดให้ จนครบนิ้ว ไล่ขึ้นมาหยอกเย้าตรงที่มันละไว้สุดท้าย
‘อา อี้ออ’กัดปากเมื่อความอบอุ่นครอบคลุมลำเทียนที่รอรับอย่างคุ้นเคย เสียงน่าอายหลุดทั้งจากมันและผม
‘เมื่อไหร่จะกินเฟยของฉันบ้างล่ะ เทียน หืม’มันพูดเสียงหยอกล้อกับปลายเทียนที่ถูกคลุมอีกครั้ง จนรู้สึกอยากจะปลดปล่อยยกสะโพกสอดรับ จนคิดว่าอยากจะให้ทะลุคอหอยมันไปซะ แต่ที่ไหนได้
‘อุ๊ก ไอ้ออออ’ผมร้องและผวากอดมันทั้งตัว เมื่อโดนแทงทีเผลอ จุกจนต้องเอามือบีบคอมันที่ยิ้มชอบใจ ก่อนจะทำหน้าหายใจไม่ออก มันเลยเบียดกดกระแทกย้ำๆ ซ้ำๆ ผมก็ออกแรงมือ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นโอบรอบคอเมื่อรู้สึกว่ามันเหมือนจะขาดอากาศ ตาปรือ
‘เทียน อืม บีบฉันหน่อย’โรคจิตจริงๆเลย อุตส่าห์สงสาร ผมเอื้อมมือไปบีบคอ มันผละตัวแต่ไอ้นั่นมันไม่ผละด้วย
‘ไม่ใช่ มะ เออ ยะ อย่างนั้น’ผมงงก่อนรู้ว่าหมายถึงอะไร และผมก็ทำไปแล้ว
‘ดี แน่นไปแล้ว อูย อือ เทียน’ผมไม่ได้ไร้เดียงสา แต่ไม่รู้ตัวว่าร่ายกายตอบรับมันไปได้ยังไง แค่ได้ยินเสียงกระเส่า เป็นฝ่ายเบียดตัวเข้าหามันบ้าง มันยิ้มก่อนจะยกสะโพกผมขึ้นทำให้แทรกกายลงลึกกว่าเดิม การขยับเป็นตามจังหวะสอดรับ ก่อนจะถูกเปลี่ยนท่า ผมอ้าปากหอบหายใจ ทำอะไรไม่นึกถึงวัยบ้างเลย ถึงจะเป็นการออกกำลังทำให้เลือดสูบฉีดและเป็นอมตะ เพราะได้กินเด็ก มันเป็นคนพูด ผมตอกหน้ามันกลับว่า ถ้าเด็กกว่านี้คงจะดี และก็ต้องร้องเมื่อมันตอกอย่างแรง จนสาสมใจ
‘จับไว’มันให้ผมเกาะขอบโซฟา มองแล้วเป็นท่าน่าเกลียดจริงๆเลย ผมจะหันกลับ แต่มันเสียบเข้ามาอีก ทำเอาหน้าเริด
‘อา อืม’ครางออกมา มือจิกโซฟา มันแนบชิด กระซิบข้างหู
‘ผ่อนหน่อย แยกขาด้วย อืม’ผมย้ำไม่ใช่ไม่รู้ แต่กูไม่อยากทำ พูดหยาบแต่ขาก็กางออกให้มันเข้าได้สะดวก มองผ่านกระจกที่ข้างนอกฝนตกพร่ามัว ผ้าม่านพลิ้วตามลมทำให้เห็นคนงานต่างเก็บของหลบฝน ผมกำผ้าม่านให้ปิดลง
‘ชอบไม่เหรอ ชมวิว เทียน อืม’ไอ้ปีศาจกระซิบข้างหู พร้อมขยับโยก
‘อย่ายิ้มให้มัน อย่ายิ้มให้ใคร อึก อา’มันกำชับ ชิดใบหู ขบเม้ม โน้มตัวมาใกล้
‘นายสวยที่สุดเลย เทียน อืม อา ฉันไม่เคยเห็นใครสวยเท่านาย นายเท่านั้น โอ๊ะ’มันก้มมากระซิบเสียงอ่อนหวาน แต่ช่วงล่างรุนแรงราวกับไฟแผดเผา
‘หุบปาก อื้อออ อา อา’ผมซัดครึ่งปากครึ่งจมูกมันด้วยหลังมือแต่เป็นกำปั้น ผมไม่ชอบที่มันพูดแบบนี้ หรือไม่ชอบที่มันพูดถึงใครที่ไม่รู้ว่าใครในเวลาที่เราอยู่กันสองคน ก่อนจะรู้สึกว่าของเหลวไหลลงบนบ่า ทำเอาตกใจ ผมปรือตา กัดปาก เอียงหน้าไปมอง อยากจะซ้ำมันจริงๆ ยังเสือกยิ้มเอาเลือดละเลงซอกคอและหลังผม
‘หึหึ สวยจริงๆ เลย เลือดฉันบนตัวนาย เทียน’มันพูดพร้อมขยับอย่างแรง จนต้องปล่อยเสียงออกมาอย่างเลิกเกรงอะไรแล้ว เฟยจับหน้าผมไปรับจูบปากเรากระแทกกันจนได้เลือดแต่ไม่มีความเจ็บมีแต่ความต้องการอย่างรุนแรงของกันและกัน จนกระทั่งทุกอย่างถึงปลายทาง ผมฟุบตัวลงกับโซฟาสีเลือดนก ตามด้วยร่างแกร่งทาบทับ แต่ยังขยับเป็นการส่งท้ายพร้อมเสียงลมหายใจอย่างที่ค่อยๆสงบลง
“เทียน”
“เทียน”
“อ้าว ตื่นแล้วเหรอ”ผมมองคนหนุนตักที่ผุดลุกนั่งสีหน้าตกใจ เป็นอะไรของมัน จนกระทั่งมันเอื้อมมือมาใกล้
“นายเลือดกำเดาไหล!!”เฟยพูดอย่างตกใจ เอามือเช็ดให้อย่างแผ่วเบา จับหน้าผมให้หงายขึ้น ผมตกใจเหมือนกัน เลือดไหลได้ยังไง ทั้งที่ไม่เคยเป็นมานานแล้วถ้าไม่ถูกของแข็งกระแทกหน้า แต่ก็น้อยมากอย่างน้อยมันก็ต้องผ่านหน้าเฟยก่อน
“สงสัยอากาศเย็น เงยไว้ เดี๋ยวฉันให้เด็กเอาน้ำแข็งมาประคบดีไหม นายไม่เคยเป็นมานานแล้วนะ แล้วว่าแต่ฉัน เป็นโน่นเป็นนี่ รู้ว่าห่วง แต่ห่วงตัวเองด้วยสิ”ถือโอกาสมากไอ้ปีศาจ ได้ทีบ่นยาวเหยียด แต่พอนึกได้ ก็ร้อนหน้าไปหมดพลางคิดว่า ดีแล้วล่ะที่มันเข้าใจอย่างนั้น ดีกว่าให้มันรู้ว่า
ผมเลือดกำเดาไหล เพราะนึกถึงบทรักร้อนแรงเมื่อคราวก่อน ได้โดนล้อและโดนกระทำชำเราแน่ !!!ไม่ได้ ไม่ได้ ให้มันรู้ไม่ได้ เงียบไว้เทียน เงียบไว้ ปล่อยให้มันห่วงไป ชู่ววว และก็ชู่วววววววววววววววววววววววว
*******************************************************************************************************************************
ปล. มาแล้ว สั้นๆ (แต่ลงเม้นท์เดียวไม่พอวะ
) ตามวัยของคู่รักหวานๆ ใช่ป่ะ
มากไปเดี๋ยวหัวใจวาย แต่ก็พอให้หายหื่น เอ้ย หายคิดถึงได้ ยังคิดถึงคนอ่านเสมอ คิดถึงเขาบ้างนะ
และฝาก เรื่อง พลิกรักจนลงล็อค ไว้ด้วยนะ ลองตามไปอ่านกันดูได้ ชอบไม่ชอบไม่ว่าจ้า
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41936.0 
หัวข้อ: >>**ปล้นร้ายกลายรัก**<< "เรือนจำเปิด" หน้า 167 (17-03-59 ) (อ่าน 1698710 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก