:: ตอนที่ 4 ::
Welcome Songkran Day
สวัสดีคร้าบบบบบ กระผมแฟ้ม คนหล่อที่สุดในเรื่อง (ถุยยยย:วอร์ม) ตอนนี้ผมกับวอร์มกลับบ้านกันฮะ
พวกเรามีเชื้อสายจีนทำให้ต้องกลับมาไหว้บรรพบุรุษที่บ้านของตน
“นี่เฮีย ทำไมทำหน้างั้น เฮียวอร์มยอมให้ปล้ำแล้วเรอะ?”
ไอเฟย์หันมาถามผม ผมทำแค่แสยะยิ้มชั่วๆใส่หน้ามันเท่านั้น มันเบ้ปากก่อนจะเข้าไปวุ่นอยู่ในครัวอีกรอบ
ที่ผมอารมณ์ดีขนาดนี้จะเพราะอะไรอีกละ ก็ไอวอร์มก่อนที่มันจะลงรถนะ
.
.
.
.
.
‘แฟ้ม! อย่าลืมมารับกลับหอน่ะ!’ ร่างเล็กของวอร์มหันกลับมาพูดกับผม
ผมแวะมาส่งวอร์มที่หน้าบ้านนะครับ เพราะเจ้าตัวดันบอกว่าขี้เกียจขับรถ พาระมันเลยมาตกที่ ผม !!
ขี้ข้าและคนที่รักมัน (และมันรัก) คนนี้ วะฮะฮ่า....อย่าเพิ่งอ้วกครับ ขอโทษๆ ผิดบทไปหน่อย
ผมไหว้บรรพบุรุษและรดน้ำดำหัวกับผู้ใหญ่สักพักไอเฟย์ก็เรียกให้มานั่งดื่มด่ำกับบรรยากาศพระอาทิตย์ตกดิน
เห็นมันแบบนี้แต่มันเป็นเด็กศิลป์ฯ เชียวนะครับ อย่าได้ดถูกมันไป !
เอ่อ.. ถึงแม้บางทีมันจะชอบทำตัวโสโครกเหมือนพวกที่เรียนวิดวะไม่ก็ถาปัตก็เถอะ....“เฮียวอร์มนี่แม่งสวยเนอะ” อยู่ดีไอเฟย์ก็พูดขึ้นทำเอผมหลุดออกจากภวังค์ตัวเองแล้วตวัดสายตาคมประดุจเหยี่ยวไปจ้องมันทันที
“หึๆ ไม่ต้องมองแบบนั้นหรอก พอดีผมชอบแบบน่ารักๆ เหมือนพี่ฉีนะ” มันพูดยิ้มๆ
หารู้ไม่มึงได้รนหาที่ตายเป็นอย่างมาก!
ผมจะรายงานสถานการณ์อีเฮียวิชกับอิน้องฉีให้ฟังคร่าวๆครับ หลังจากที่อิฉีมันโดนลากไปจากโรงหนังวันนั้นจากคำให้การณ์ของ
ไอวอร์มพอเจอกันวันต่อมาก็เจอไอฉีเดินหน้าเริดควงแขนมากับอิเฮียด้วยท่าทางสวีทสุดๆ
‘เฮ้ย ไหงมาแนวนี้วะเนี่ย...’ ไอแก๊ปทำท่าเหมือนจะร้องไห้จนไอฉีต้องเข้าไปปลอบๆโอ๋ๆ แล้วจุ๊บแก้มมัน ถึงจะยอมสงบ
‘เฮ้อออ เอาจริงๆกูก็ไม่อยากปิดพวกมึงหรอกนะ แต่ว่ากูกับเฮียเคยคบกันมาแล้วว่ะ’ ไอฉีหันไปยิ้มกับอิเฮียก่อนจะอธิบายต่อ
ไอแก๊ปนั่งอ้าปากค้างไอไวท์ทำหน้าครุ่นคิดไอวอร์มทำหน้าเหม็นเบื่อ ส่วนผม นอนเอาคางเกยโต๊ะฟังมันเงียบๆ
‘ก็แบบตอนนั้นอิเฮียมันไปเรียนต่อม.ปลายที่ต่างประเทศกูก็เลยเลิกกับมัน ไม่คิดเหมือนกันนะว่าจะได้เจออีก แต่เอาเถอะ’
‘หึๆๆๆ ฉีเป็นของกูแล้ว ฮะๆฮ่าๆ’ ไอเฮียทำหน้าวอนส้นตีนไอสามตัวที่ตอนนี้กำลังคิ้วกระตุก
‘เอาละๆ ว่าไงพวกคุณพ่อ จะให้ผ่านมั๊ยครับ’ ฉีน้อยทำท่าแอ๊บแบ๊วได้ตอแหลสุดๆ ผมเกือบหัวเราะแล้วถ้าอฉีไม่โผล่หางเดวิลออกมาให้เห็นแว้บๆ
‘ไม่’ แก๊ปตอบคนแรกแล้วทำท่าปาดคอให้ไอฉี
‘มีวัน’ ไอไวท์แสยะยิ้มแล้วพูดต่อ ‘ว่าแต่ความลับของน้องฉีตอนเมาจะเป็นยังไงกันนะ?’
‘ไวทททท์ อย่าน้า ฉีขอโทษ’ ฉีแทบจะกราบแทบท้าไอไวท์ ไอเฮียทำหน้างงๆแต่ก็แซะตัวไอฉีออกมาจากไวท์แต่ไวท์ยังคงยื้อไว้
เอาละซิครับ ใครจะชนะในการแย่งน้องฉี…..!?!?
‘ฉีมากับกู’ ไอแก๊ปกับไอวอร์มพุ่งเข้าชาร์ตฉีแล้วเผ่นแน่บออกไปทันที
‘พวกมึงนี่เล่นอะไรอย่างกับเด็กๆเลยน่ะ’ ผมหาวหวอดก่อนจะล้มตัวฟุบลงกับโต๊ะอีกรอบ
.......ไว้เดี๋ยวไอว่าที่เมียของผมมันจะกลับมันก็มาเรียกเองนั่นแหละกลับมาสู่ปัจจุบัน
“จะแย่งกับเฮียวิชอ่อ?”
“ห๊ะ!?!? เฮียวิชกับพี่ฉี?” ไอเฟย์ทำหน้าเหรอหราที่สุดในอนาจักรปลวก เวรกรรม
“เออ เค้าคบกันแล้วเว้ยย ไอพวกที่สถาปนาตัวเองเป็นพ่อไอฉีนี่เดือดร้อนเป็นแถบ” ผมพูดพลางกลั้วหัวเราะ
......แต่ก็แอบสะใจละนะ หึๆๆ
“โห่ไรวะ กูเศร้าเลยมึง” เฟย์มันส่ายๆหัว
“ไปรับเฮียวอร์มได้แล้วมั้ง เดี๋ยวบ่นขึ้นมากูไม่รู้นะ”
“เออวะ ไปละๆ”
ผมเดินพรวดๆเข้าไปในบ้านแล้วมองหาป๊ากับม๊า
“ป๊าม๊าแฟ้มไปรับวอร์มก่อนนะ พรุ่งนี้มีเรียนเช้า”
“ไม่ต้องๆ อาวอร์มมาแล้ว มีคนหล่อมาส่งอีด้วย ฮิๆๆ” ม๊าหัวเราะป้องปากแล้วชี้ไปที่ห้องนั่งเล่น
ที่มีไอวอร์มกับไอหล่อคนนึงกำลังหวานแหววกัน!?!?“วอร์มไหนบอกให้ไปรับ?” ผมพุ่งพรวดเข้าไปในห้องนั่งเล่นทันที คิดหรอผมจะให้นั่งสวีทกันนะ
.....
ว่าที่เมียทั้งคนนะ หึๆๆ
”เอ้อ นี่แฟ้มฮะพี่บลูเพื่อนสนิทวอร์ม แฟ้มนี่พี่บลูญาติห่างๆป๊าเค้างะ” มันรีบอธิบายซะผมกลัวลิ้นมันจะพันกัน
ผมยิ้ม ไอพี่บลูยิ้ม แต่สายตานี่แม่งฟันกันเละละ
มันกวนตีนวะ!! สงสัยอยากแดกตีนเป็นของขวัญวันสงกรานต์
“เอ่อพี่บลูวอร์มกับแฟ้มขอตัวกลับหอก่อนนะครับ ไปละครับสวัสดีฮะ” ไอวอร์มลากผมออกมาทันทีที่พูดจบ
“ไม่ดีใจรึไงได้นั่งกับคนหล่อๆนะ หึ!” ผมแค่นหัวเราะก่อนจะสะบัดแขนออกแล้วเดินลิ่วๆนำไปที่รถ ไม่ได้สนใจไอวอร์มที่ยืนอยู่ข้างหลัง
ร่างเล็กยืนก้มหน้าขมริมฝีปากเพราะไม่รู้จะทำอย่างไรดี เขาทำอะไรให้งั้นหรอ แค่คุยกับญาติๆห่างๆนี่นะหรอ
เขาถอนหายใจเบาๆก่อนจะเดินตามร่างสูงไปอย่างเงียบๆ กลัวว่าจะหันมาวีนแตกใส่เขาอีก
คิดว่าเขาไม่รู้สึกอะไรเลยรึไง!!ผมสตาร์ทรถแล้วเหยียบให้ถึงหอไอวอร์มเร็วๆ ไม่อยากเห็นหน้ามัน กลัวพาลใส่มันอีกรอบ
แย่จริงๆเลยมึงไอแฟ้มเอ้ยยย
ผมแทบจะเอาหัวโขกกับพวกมาลัยรถซะเดี๋ยวนั้น ถ้าไม่ติดว่าไอตัวคนโดนพาลใส่นะนอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างผมนะ ฮึ่มมม
ผมเอี้ยวตัวไปหยิบผ้าห่มมาคลุมร่างมันเบาๆ กลัวมันตื่นครับ
“ขอโทษนะ....” ผมกระซิบชิดริมฝีบอกมัน ก่อนจะแตะลงไปอย่างแผ่วเบา กลัวมันตื่น
.....กลัวมันไม่เข้าใจในการกระทำของผม....ร่างเล็กได้แต่นอนนิ่งๆจนโดนกระทำชำเรากับริมฝีปาก จริงๆเขาก็ไม่ได้หลับหรอก แต่กลัวถ้าไม่หลับจะมองหน้ามันไม่ติด
ก็เลยแบบ... แกล้งหลับแม่ง
ใครจะคิดละว่าอยู่ดีๆมันจะเอ่อ.. มาพูดอะไรแบบนี้น่ะ! ฮึ่ยย เขินเลยเนี่ยเห็นมั้ยๆๆ ไอแฟ้มบ้าบอเอ้ย!
แต่แบบนี้ก็มีความสุขดีนะ หึๆ
ผมวนรถเข้ามาจอดในหอไอวอร์ม สงสัยใช่มั้ย คอนโดก็มีทำไมไม่อยู่ ผมติดวอร์มครับ! ฮ่าๆๆ
ผมอ้อมเดินไปเปิดประตูฝั่งที่วอร์มนอนอยู่แล้วช้อนตัวมันขึ้นมาอุ้ม ไม่ต้องปล่งต้องปลุกมันละ แอบลวนลามไปด้วยในตัวครับ กร๊ากกกก
“อืออ... เฮ้ย! ปล่อย!” ไอวอร์มค่อยๆลืมตางัวเงียขึ้นมาก่อนจะร้องโวยวายเสียงดัง
“เสียงดังทำไม เดี๋ยวกูจับปล้ำตรงนี้หรอก!” ผมขู่ฟ่อ ผมมั่นใจว่ามันกลัวครับ หึหึหึ
“แม่ง...” มันสวดสรรเสริญผมใหญ่เลย แหม๊ น่ารักจริงๆ
ผมอุ้มมันจนไปถึงหน้าห้องแล้วสั่งให้มันไขกุญแจเข้าห้องทันที
“ทำไมมึงไม่ปล่อยกูลงไขกุญแจละ”
สายตามีแต่ความเคลือบแคลง ปล่อยก็โง่ละมึง หึ
“ไขๆ ไปเหอะ เร็วๆด้วย อยากให้กูปล้ำหน้าห้องก็ไม่บอกนะ” มันหน้าขึ้นสีทันทีที่ผมพูดจบ รีบไขกุญแจด้วยความเร็วแสง
“ปะ ปล่อย” มันดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดผม ผมแสยะยิ้มแล้วล็อคประตูห้องอย่างแน่นหนา
พึ่บ!
“โอ๊ยไอเหี้ยวางดีๆไม่เป็นหร อ๊ะ ปล่อยกู๊!!”
ผมจะอธิบายเสียงซาวน์เอ็ฟเฟคเมื่อกี้ให้เอง
ฟึ่บ คือผมโยนลงมันเตียง
เสียงต่อมาคือมันโวยวายผม
ที่มันร้องว่าให้ปล่อย หึๆ ผมกระโดดทับคร่อมตัวมันเองแหละ วะฮะฮ่า!!
“ถ้าวันนี้มึงไม่ได้เป็นเมียกูก็อย่าหวังว่าจะได้นอนนะวอร์ม หึๆ” ผมเริ่มซุกไซร้ที่ซอกคอขาว ยิ่งมันขยับหนีเท่าไหร่ก็ยิ่งเหมือนเปิดทางให้ผม
“อืออ แฟ้ม ปะ ปล่อย” มันพูดเสียงเบาหวิว ผมบดเบียดริมฝีปากลิ้นสากค่อยๆเข้าไปสำรวจโพรงปากหวานอย่างหิวกระหาย
......วอร์มหวาน อยากรู้ว่าหวานไปทั้งตัวรึเปล่า....“กูจะทำโทษ....” ผมกระซิบชิดใบหูของมัน ขบเม้มเบาๆที่ติ่งหู เรียกเสียงครางหวานจากคนใต้ร่างผมเป็นอย่างดี
“ระ..เรื่องอะไร ฮ่า” มันหอบหายใจ หน้าแดงซ่าน มือมันมาโอบรอบคอผมตอนไหนก็ไม่รู้แฮะ แต่ข้ามไปครับ ไม่ได้สนใจหึๆ
“ทำให้กู...
...หึง”
..........หลังจากนั้นมันก็ไม่มีโอกาสจะพูดปฏิเสธผมอีกเลย จากเสียงโวยวายกลายเป็นเสียงครางไปซะได้ หึๆTBC.
ใครขอ NC ยกมือขึ้นนนน ฮิ้วววว55555
เดี๋ยวส่ง PM ไปให้นะตัว อึ๋ยๆ เขินจังงง
ล้อเล่นจ้ากร๊ากกก ถ้าผลตอบรับออกมาดี(?) เราก็จะลงแม่มตรงนี้เลย ฮ่าๆๆ
กราบขอโทษที่หายไปนาน ร่างกายมันป่วยมากๆ พยายามปั่นสุดชีวิตแล้วว
ออกไปเล่นน้ำก็ระวังตัวกันด้วยนะค่ะ! อย่าลืมไปรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ในบ้านกันน้า:)
สุขสันต์วันปีใหม่ไทยยยย~
โหวต 1 ลง NC ตรงนี้เลย
โหวต 2 ส่งให้ทาง PM เถอะ!
ช่วยกันโหวนเพื่อสวัสดิภาพของความหื่นคุณ!
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
