หัวข้อ: Tiger&Bunny : พี่เสือร้ายกับน้องกระต่ายน้อย เปิดจองแล้วค่ะ P.136 15/11/15

[PJansam]

ลุ้นนนนนนนนนนนนน

[L@DYMELLOW]

ขอกรี๊ดแพร๊บ

 

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ในที่สุด! ในที่สุด!!!

เฮ้อ... เรื่องส่อเค้าจะวุ่นวาย เราก็เข้าใจความรู้สึกต่ายน้อยนะ

แต่ไม่อยากจะคิดเลยว่าพี่เสือจะอาระวาดแค่ไหนถ้ารู้เรื่อง

ปล. ย่อสวยๆด้วยความเคารพ ยาวสะใจมากค่ะ 

[kimhamwong]

  ดีใจนะที่เห็นต่ายน้อยได้เดินทางของตัวเอง ไม่คอยมาตามหลังพี่เสือ
ว่าแต่ ถ้าพี่เสือรู้เข้า จะยอมมั้ยล่ะนั่น  เมียตัวน้อย สุดที่รักเขาเลยนี่
ต่ายน้อยสู้ ๆ นะ เลิกคิดว่าตัวเองเป็นตัวถ่วงได้แล้วววว อยากเห็นต่ายน้อยยิ้มเยอะ ๆ

[comkacom]

ยิ่งอ่านยิ่งไม่เข้าใจ ทำไมไม่แนะต่ายเรียนคหกรรมตั้งแต่เเรก หรือมหาลัยพี่เสือไม่มีคณะนี้ คืองงตั้งแต่แกงเเนะให้สอบครุแล้ว มันไม่ใช่ต่ายเลย แล้วทุกคนก็ไม่เเนะนำไรอีกเลย ปล่อยผ่านจนบัดนี้ เฮ้อ ไม่อยากคิดว่า ถ้าต่ายได้จริงๆ อิพี่เสือมันจะอาละวาดขนาดไหน

[Teddysdeath]

พี่เสือจะขาดใจตายไหมนี่ ถ้าต้องห่างกันสองปี

[Red_sister]

ยาวมากกสะใจมาก ตอนนี้แบบได้รู้ความรู้สึกของกระต่าย
แล้วแบบมันรุ้สึกใช่ คนเขียนเก่งมากๆเลยค่ะ ชื่นชมจริงๆ

[grimace]

กาลครั้งหนึ่งของความฝัน อ่านจบตอนนี้ก็รู้สึกได้แบบนี้
กระต่ายอยากอยู่มหาลัยเดียวกับพี่เสือก็จริง แต่พออ่านช่วงท้ายเรื่องแล้ว กระต่ายดูมีความสุขมากๆกับการได้ทำขนม
มันก็ดีแล้วที่จะได้ลองทำอะไรนอกกรอบความคิดแบบที่เคยคิดว่ามันจะต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้
อย่างน้อยก็ขอให้ได้ลอง ถ้าระหว่างทางเรารู้สึกมีความสุขที่ได้ทำ ก็คิดว่าความเสียใจ ผลกระทบหลังจากรู้ผลก็คงไม่สาหัสเหมือนอย่างที่กระต่ายเป็นในตอนแรก
คราวนี้ก็อยู่ที่ตัวพี่เสือเอง จะเปิดมุมมองอีกด้านหนึ่งออกมาไหม น้องทุ่มหมดตัว สุดตัวแล้วไม่ว่าจะเรื่องไหน
คือไม่ได้บอกว่าพี่เสือไม่ทุ่ม แต่คราวนี้ก็เหมือนเป็นการวัดใจพี่เสือเหมือนกัน
อ่านแล้วรู้สึกเครียดๆ ต่ายน้อยยังมีออร่าสีเทาๆกระจ่ายอยู่รอบตัว พี่เสือคือหลงน้องไปแล้ว
กลัวมากว่าถ้าน้องสอบผ่านแล้วจะอาละวาดไปกันใหญ่
กระต่ายพิสูจน์ตัวเองไปเรียบร้อยแล้ว ก้าวข้ามความรู้สึกที่หนักๆไปได้แล้ว ที่นี้ก็ตาพี่เสือแล้ว
เอาใจช่วยทั้งคู่ ตอนนี้ยาวสะใจมาก หลายอารมณ์มากจริงๆ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ รอลุ้นผลสอบของกระต่ายน้อยไปด้วยคน 

[Maewjunsu]

ยาวมากๆแต่ก็ได้รู้สึกถึงมุมของกระต่ายบ้างว่ารู้สึกยังไง ถึงไม่ใช่กระต่าแต่ถ้ามีพี่ที่เก่งขนาดเสือก็ต้องรู้สึกต่ำต้อยด้อยค่ารู้สึกว่าตัวเองไม่เอาไหนได้เหมือนกัน เรื่องเรียนครุที่จริงต่ายน้อยก็ไม่ใช่คนที่ต้องการจะเรียนหรืออยากเรียนแต่แรกแต่เป็นเสือที่พูดชักจูงต่ายน้อยว่าต่ายน้อยน่าจะเหมาะกับการเป็นครูต่ายน้อยถึงได้คิดอยากจะเป็นครูไม่ใช่ความต้องการลึกๆที่อยู่ในใจของต่ายน้อย แต่เพราะซอทำให้ต่ายน้อยได้รู้สิ่งที่เหมาะกับตัวเองสิ่งที่ตัวเองต้องการจริงๆ คิดอยู่แล้วว่าต่ายน้อยเหมาะกับการเป็นเชฟมากกว่าเพราะต่ายน้อยชอบทำอาหารคิดค้นอาหารใหม่ๆอยู่เรื่อย ถ้าต่ายน้อยได้ไปเรียนที่ฝรั่งเศสจริงๆคนที่จะไม่ยอมคือเสือ ต่อไปเสือจะต้องเป็นฝ่ายที่ไล่ตามต่ายน้อยบ้างแล้วหลังจากที่ต่ายน้อยไล่ตามเสือมาตลอดชีวิต ถ้าเสือยังอยากที่จะอยู่กับต่ายน้อยตลอดเวลาและตลอดไป

[puppyluv]

นึกภาพแววตาของกระต่ายน้อยตอนมองพี่เสือในรถแล้ว
อืม...เยส!!!
ต่ายน้อยโตขึ้นจริงๆ
สู้ๆ นะครับ ทั้งพี่เสือและคนเขียนด้วย
บวกและเป็ดขอบคุณ
จุใจดีจริงๆ
 
ปล. หมาที่บ้านชื่อ ไค
ตัวโตขาล่ำ กรามใหญ่กว่าเพื่อน ตาเฉียงออกเจ้าเล่ห์ อันธพาลชัดๆ
อายุ 2 เดือนครึ่งก็กร่างคุมอีก 5 ตัวที่เหลือได้ชะงัด
เห็นชื่อไคโรในนี้เลย เออว่ะ คิดถึงมัน
 

[yoyo]

โอ๊ยยย ขอให้ได้ขอให้ติด!
ตอนอ่านช่วงต่ายน้อยหาที่เรียน  คิดเหมือนกันว่าน่าไปเรียน กอร์ดอง เบลอ
ช่วงเตรียมสอบสมัยมัธยมมีคนรู้จักไปเรียนต่อเหมือนกัน
ส่วนตัวคิดว่าดี  คนที่พบตัวเองแล้วไม่ติดกับระบบคือโชคดีมาก

ถ้าต่ายน้อยมีทุน  ไม่ยึดติดว่าจบมาแล้วต้องเป็นเชฟโรงแรมดังก็คงไม่กดดันมาก
เพราะงานครัวจริงๆแล้วเป็นงานหนักเหมือนกัน โดยเฉพาะเชฟตามโรงแรม  ต้องแข่งขันกันสุดฤทธิ์
ร่วมภาวนา อยากให้ต่ายน้อยสอบติด

[am_am]

สุดยอดเลยยาวววววววมากกกกกกก
มิเสียแรงรอมานาน นี่มันใช่เลย
มีครบทุกรสชาติ กระต่ายทำถูกแล้ว
ทำสิ่งที่ชอบมีความสุขกว่าอยู่แล้ว
ถ้าไม่ติดว่าขี้โรค ก็อยากให้กระต่ายโบยบินสู่โลกกว้าง
สู้ ๆ ทั้งกระต่าย&คนเขียนจร้า ขอบคุณค่ะ   

[fay 13]

 

[mamajie]

  ในที่สุดกระต่ายก็สามารถทำตามความรู้สึกขตัวเองซักที <3

[greensnake]

ยาวมากๆ (อยากใส่ ก ไก่ สักหลายๆตัว) อ่านกันหายคิดถึงไปเลย
มีหลายอารมณ์มากตอนนี้ แต่มีอย่างหนึ่งที่ดีใจ คือพัฒนาการของต่ายน้อย
ไม่ใช่เรื่องบนเตียงนะ แต่เป็นเรื่องอนาคตที่เป็นครั้งแรกที่เลือกเอง
ผลลัพธ์ช่างมัน เจ้าตัวก็บอกอยู่แล้วว่าไม่ติดก็ไม่เป็นอะไร ขอแค่ได้ทำ
นี่คงเป็นทางที่เหมาะกับต่ายน้อย แค่ได้ทำก็มีความสุขแล้วนี่แหละ ใช่เลย
เด็กน้อยน่ารักเวลาสวมเครื่องแบบเชฟจะน่ารักแค่ไหนกันนะ
ไม่น่ามีปัญหา แต่ปัญหามันหลังจากที่พี่เสือรู้เรื่องนี่ต่างหากล่ะ
พ่อกับแม่น่ะมีแต่จะดีใจ อะไรที่ลูกทำแล้วมีความสุขพ่อแม่ก็มีแต่ยินดี
เอาใจช่วยอีกครั้ง ไม่ใช่เรื่องติดไม่ติดนะ เอาใจช่วยให้พี่เสือเข้าใจต่างหาก
สถาบันระดับโลกขนาดนั้น ถ้าได้เรียนฟรีๆ เป็นเรื่องน่าดีใจจะตายเนาะต่าย
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ
+1และเป็ดค่ะ

[punchnaja]

แหม เสียดายความสามารถต่ายน้อยด้านคหกรรม

[sukie_moo]

จริงๆต่ายก็น่าจะพาพี่เสือไปด้วยเลยนะ

พี่เสือจได้เห็นวินาทีที่ต่ายมีความสุข มีชีวิตชีวา  พี่เสืออาจเข้าใจเหตุผลโดยไม่ต้องอธิบายก็ได้นะ

[Infinity 888]

กระต่ายน้อย กลายเป็นกระต่ายที่เห็นแต่ตัวเองไปแล้ว

ถ้าพี่เสือทำลับหลังโดยไม่บอกกระต่ายบ้าง จะเป็นยังไงน้าาาาา

เป็นทั้งคนรักและพี่น้อง อยู่ด้วยกันมาเป็นสิบๆปี ไม่คิดจะเชื่อใจและปรึกษาบ้างเลยเหรอ

[mpp]

ตอนนี้ยาวลากเลือดมาก อ่านแล้วอารมณ์มีขึ้นมีลง
จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้มุ้งมิ้งมากนะคะ ตอนสองแฝดเกิดมาจนถึงตอนประถมฯ
แล้วพอพี่เสือเริ่มเปลี่ยนไปเติบโตขึ้นตามธรรมชาติของเด็กผู้ชาย
พี่เสือเริ่มมีความดิบเถื่อนผสมเข้ามาปนกับความน่ารักแบบเด็กๆ จนมาถึงตอนนี้พี่เสือเท่ห์มาก
ดูมีเสน่ห์สุดๆ หน้าหล่อ ตัวสูง หุ่นดี เรียนเก่ง คุณสมบัติเป๊ะเนอะ
ส่วนกระต่ายยังคงเป็นเด็กน้อยน่ารักตั้งแต่เล็กจนโต แต่ไม่รู้สิ ตอนนี้เราไม่ได้มองว่ากระต่ายน่ารักเหมือนตอนเด็กๆเลย
ยิ่งพาร์ทนี้ที่กระต่ายผิดหวังจนสติแตก คิดแต่เรื่องแง่ลบกัดกร่อนหัวใจตัวเองไปวันๆ
เราแบบ รู้สึกเหมือนกระต่ายใกล้โรคจิตเข้าไปทุกที -..-
เหตุผลที่กระต่ายรู้สึกกับพี่เสือแบบนั้นเราก็พอเข้าใจนะคะ
คนสองคนที่มันต่างกันมาก มาอยู่ใกล้กันมันก็อดเปรียบเทียบแล้วคิดน้อยใจไม่ได้
แต่ต่ายน้อยกลับ จะว่าไงดี คิดถึงแต่ตัวเองเหรอ มันก็ธรรมชาติของคนทั่วไปอ่ะเนอะ
แต่คือมันผิดกับพี่เสือไง พี่เสือคือให้ต่ายน้อยเป็นที่หนึ่ง คือมันก็เป็นเพราะพี่เสือไม่เคยผิดหวังแบบต่ายน้อยด้วยอ่ะเนอะ
โอ้ยคือเราสับสนตามต่ายน้อยไปแล้ว 55555555555555 มันมึนๆงงๆ จับต้นชนปลายเหตุปละผลของต่ายน้อยไม่ได้แล้ว

พอมาอ่านช่วงท้ายของพาร์ทค่อยดีขึ้นหน่อย ในที่สุดต่ายน้อยก็เข้าใจความชอบของตัวเอง
จากที่เราคิดว่ากระต่ายตัวน้อยใกล้โรคจิตก็หายไปแล้วค่ะ กลับมาเป็นเด็กน้อยน่ารักในสายตาเราเหมือนเดิม -//-
ดีใจที่กระต่ายเจอสิ่งที่ใช่สักที เราค่อนข้างัม่นใจว่าคราวนี้ต่ายน้อยจะสมหวังนะ
คนเราถ้าได้ทำอะไรที่มันตรงกับใจ ผลของมันก็จะออกมาดี ต่ายน้อยทำแล้วมีความสุข มันต้องผ่านแน่ๆเนอะ
ปลื้มใจจังค่ะ ทำไมรู้สึกเหมือนต่ายน้อยโตขึ้นแล้ว โตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นอีกนิดแล้ว
ทีนี้ปัญหาก็จะมาอยู่ที่พี่เสือคนขี้หวง แม่เมียรักสอบผ่านขึ้นมาต้องไปเรียนไกลถึงปารีส พี่เสือจะยอมม้ายยย~
แต่เราว่าพี่เสือเข้าใจนะ ทั้งเรื่องที่ผ่านมา ถึงพี่เสือจะโกรธต่ายน้อยหรือทำอะไรให้น้องต้องร้องไห้
แต่สุดท้ายแล้วพี่เสือก็จะเลือกสิ่งที่ทำให้ต่ายน้อยมีความสุขที่สุดเสมอ เป็นกำลังใจให้นะก๊ะ

คุณคนแต่งด้วยนะคะ ช่วงนี้สภาพอากาศมีทั้งลมทั้งฝน จะเข้าหน้าหนาวอยู่รอมร่อแล้วด้วย
รักษาสุขภาพนะคะ เห็นตัวเองอัพแฟนเพนเกี่ยวกับอาการป่วยทีไรใจหายทุกที
เพื่อนเราก็เป็นภูมิแพ้กันสองคนเลยพอจะรู้ความทรมานของมันอยู่ สู้ๆนะคะ เอาใจช่วยค่ะ

 

[hayatosan]

 

ยาวได้ใจค่ะตอนนี้  พูดเลยว่าเริศศศศศศศ!!

รอตอนต่อไปนะค่ะ  ลุ้นไปกับน้องต่ายด้วย 

ตื่นเต้นจนแทบรอตอนหน้าไม่ไหวแล้วละค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ

 

[Pam_ban]

คล้ายเป็นการปลดปล่อยอย่างยิ่งใหญ่  หลังจากอัดอั้นมานาน  จนจะบอกได้ว่าหน้านี้เป็นของเธอก็ไม่ผิด     เพราะว่ามาคราวนี้จุใจมาก ๆ   


พอน้องต่ายได้ค้นพบความชอบ  ความถนัด  แล้วได้ปลดปล่อยความเป็นตัวของตัวเองออกมา  ค่อยรู้สึกโล่งใจตามไปด้วย  แต่โล่งยังไม่ทันเท่าไหร่  ก็สัมผัสได้ว่ามีเมฆครึ้มพายุฝนกำลังตั้งเค้าเข้ามา  ท้องฟ้าที่กำลังสดใสใกล้จะถูกพายุบดบังอีกครั้ง  กลัวฟีดแบคจากพี่เสีอออกมาไม่ดีอย่างที่หวัง   ก็ได้แต่เอาใจช่วยให้พี่ชายเข้าใจ "เมียตัวน้อย"  นะจ๊ะ   


รอตอนต่อไปค่ะ  คนเขียนจัดมายาว  คนอ่านก็เลยยาวตาม    ได้ใจจริง ๆ


 

[Whatever it is]

สงสารอีพี่เสือจริงๆ เหอะๆ

sometimes love just ain't enough เฮ้อออออ

[~ณิมมานรฎี~]

นุ้งต่ายสู้ๆๆๆๆๆ .พี่เสือหลงน้องแบบหน้ามืดตามัวมากก

[uknowvry]

ตื่นเเต้น!!!!

[silverspoon]

อ่านในมือถือตั้งแต่วันที่ลง จนวันนี้ตังใจว่าจับคอมมาให้คอมเม้นท์

ส่วนที่เราชอบคือ ตัวละครมีพัฒนาการมาก เราชื่นชมนะ บางเรื่องจะคงคอนเซปใสๆ โนดราม่าไว้ตลอด ในขณะที่ผู้เขียนเรื่องนี้ พัฒนาให้ตัวละคร ให้มีความซับซ้อนและความขัดแย้งในจิตใจมากขึนตามวัย ซึ่งสมจริงมาก ไม่มีใครหรอกที่จะไร้เดียงสาเป็นเด็กน้อยได้ตลอดชีวิต ทุกคนมีเส้นทางชีวิตของตัวเอง แม้แต่ฝาแฝดก็เถอะ กระต่ายน้อยที่ดูไร้เดียงสา ทำไรไม่เป็นกำลังจะเติบโตขึ้น ขณะที่เสือกลับพยายามกักกระต่ายน้อยไว้ ไม่ให้เติบโต อยากให้เป็นนกน้อยในกรงทองของเสือตลอดไป ความรักในอุดมคติของเราคือการที่นกสองตัวบินเคียงข้างกันไป และอีกตัวสามารถแวะโฉบที่ไหนก็ได้ตามใจ แล้วค่อยกลับรังพร้อมกันตะหาก

ส่วนที่ไม่ชอบคือฉาก NC เราว่ามันละเอียดเกิน (ความเห็นส่วนตัวน้า) อีกอย่าง ดูเหมือนเสือขืนใจกระต่ายมากกว่าจะเป็นการ make love ของคนสองคน รู้สึกกระอักกระอ่วนไงไม่รู้ เหมือนมันเป็น NC ครั้งแรกของพระนาย ที่ไม่ถูกจังหวะยังไงไม่รู้อ่ะค่ะ เเต่ยังไงก็ตาม การทิ้งปมให้กระต่ายค่อยๆค้นเจอตัวเองก็ทำให้เรื่องเข้มข้นและน่าติดตามมาก

[silver]

รู้สึกหน่วงๆ ตลอดเวลาที่อ่านตอนนี้มากเลยละค่ะ อาจจะเพราะว่า เป็นมุมมองที่ไม่มีใครคาดคิด

ว่ากระต่ายตัวน้อยๆของทุกคน จะมีความคิดและความรู้สึกเศร้าได้ขนาดนี้ 

และอาจเป็นเพราะตรงกับชีวิตจริงด้วย อ่านไปแล้วแทบร้องไห้ ชื่นชมมากเลยค่ะที่สามารถสื่อออกมา

ผ่านทางตัวอักษรได้ยอดเยี่ยม และทำให้คนที่ไม่สามารถทำอะไรได้ มีความพยายาม และค้นพบจุดยืนของตัวเองได้

พออ่านแล้วทำให้เข้าใจอะไรได้มากขึ้นเลยละค่ะ รู้สึกหายเครียดไปเลยกับชีวิตที่กำลังถึงจุดเปลี่ยนของนักอ่านหน้าใหม่คนนี้

ขอบคุณจริงๆค่ะ     

[shikyu3211]

อ่าวมาตั้งยาวอยู่ดีๆมาตัดจบกันซะงั้น ว่าแต่ตอนนี้ถือว่าเดินเรื่องเร็วกระชับเข้าใจง่ายนะ ผิดกับตอนอื่นๆที่เดินเรื่องช้ามาตลอด รอตอนต่อไปนะ

[helpmeiiz]

ลุ้นแทนกระต่ายน้อย ...

[tomoe]

ก็เข้าใจต่ายน้อยที่ไม่บอกเสือ คือต้องการพื้นที่ส่วนตัว ที่ได้คิดและเลือกเองบ้าง
สร้างความสุขให้ตัวเองได้ภูมิใจ โดยไม่มีเสือบ้าง แต่หลังจากนี้ถ้าสอบติด!
นึกไม่ออกเลยว่าต่ายน้อยจะใช้ชีวิตต่างประเทศยังไง ดูจากที่ไปสิงคโปร์กับเสือ555
คิดว่าในที่สุดเสือคงเข้าใจ ยอมให้น้องไป และก็ตามไปเรียนต่อในอีกปีหรือ2ปีต่อมาแน่เลย

[Ryoooo]

ดีใจที่กระต่ายเจอสิ่งที่ตัวเองขอบและทำมันอย่างตั้งใจที่สุด
เข้าใจต่ายเลย
ก่อนหน้านี้มันฝืน
ตอนนี้ถือว่าต่ายน้อยโตแล้ว
รู้จักคิดไตร่ตรอง
ต้องขอบคุณลักซอร์มากๆๆๆๆ
ดีใจที่ไม่ได้มีแค่คนโอ๋ แต่มีคนช่วยแนะโลกแห่งความเป็นจริงให้

แต่ท่าทางจะต้องเปิดอกคุยกับเสือยาวล่ะ
ปารีสเชียวน่ะ แค่หน้าปากซอยยังไม่ให้ไปคนเดียวเลย
เอาไงดีวุ้ย ท้องต้องอืดด้วยมาม่าแน่ๆ

[Poseidon]

จิ้มก่อน