8. พี่เสือ น้องกระต่ายกับของโปรด
หลังจากนั้นมา พี่เสือไม่อาจห้ามตัวเองให้หยุดคิดถึงเรือนร่างเปลือยเปล่าของน้องได้ เพราะโตขึ้น พี่เสือจึงไม่ได้อาบน้ำกับน้องอีก แต่บางครั้งน้องกระต่ายก็จะชอบมาออดอ้อนให้อาบน้ำด้วย
พี่เสืออยากปฏิเสธ เพราะไม่อยากแสดงปฏิกิริยาใดๆ ให้น้องเห็น
แต่ทว่าดวงตากลมโตคู่นั้นทำให้พี่เสือไม่อาจปฏิเสธได้
น้องน้อยถอดเสื้อผ้าจนหมด กางเกงในตัวน้อยชิ้นสุดท้ายวางลง เจ้าตัวเล็กก็โน้มตัวลงพับผ้าให้เรียบร้อยตามนิสัย
แต่ท่าทางเช่นนั้นเอง พี่เสือที่นั่งอยู่ในอ่างน้ำเห็นบั้นท้ายกลมกลึง ขาวสะอาดชัดเจน เอวน้องคอดบางรับกับสะโพกกลม เนียนนุ่ม ยิ่งร่างเล็กหันหลังโน้มตัวลงเช่นนี้ เขายิ่งเห็นรอยแยกสีชมพูหวานราวกลีบดอกไม้
พี่เสือกลืนน้ำลาย
เจ้าตัวไม่รู้ตัวสักนิดว่าร่างกายพี่เสือร้อนรุ่มแค่ไหน
กระต่ายส่งเสียงอย่างขัดใจเมื่อพับผ้าออกมาไม่สวย จึงโน้มตัวลงต่ำอีก คราวนี้จึงปรากฏสิ่งที่อยู่กลางเนินเนื้อกลมๆ นั่น
ช่องทางของน้องเป็นสีชมพูใส เรียบเนียน รอยจับจีบแลดูนุ่มนวลนัก พี่เสือไม่อาจห้ามใจได้อีกต่อไป
พี่เสือรู้จากบรรดาเพื่อนๆ ที่คุยกันว่า ผู้ชายสามารถสุขสมกันได้อย่างไร
เด็กชายลุกพรวดจากอ่างอาบน้ำ คว้าเอวบอบบางของน้องแล้วจับนั่งตักอย่างหมิ่นเหม่ตรงขอบอ่าง
"ต่ายน้อยครับ ?"
"จ๋า ?"
"ต่ายน้อยเคยช่วยตัวเองหรือยัง ?" เสียงพี่เสือทุ้มพร่า อยากรังแก อยากรุกรานทำให้คนตัวเล็กร้องคราง
เจ้าตัวน้อยหน้าร้อนผ่าว เขาก็เคยได้ยินจากที่โรงเรียนมาเหมือนกัน "ยะ.. ยัง หนูทำไม่เป็น"
"พี่สอนให้นะ ?" พี่เสือไม่ว่าเปล่า มือหนึ่งเลื่อนจากเอวบางมาจากเจ้าหนอนน้อยของเจ้าตัวเล็ก
"เล็กจัง" พี่เสือกระซิบข้างหู เล่นเอาน้องเล็กอายม้วน
"อย่าจับนะ!"
พี่เสือลูบไล้ไปจรดโคน เรียบลื่น นุ่มนวลไม่มีแม้กระทั่งขนสักเส้น
"ทำแบบนี้นะ..." พี่ชายขยับมือ รูดรั้งท่อนหวานไปจนสุดปลาย ช้าๆ เนิบนาบ เล่นเอากระต่ายน้อยตัวสั่นระริก
"อะ..." ความรู้สึกแปลกประหลาดก่อขึ้นช้าๆ มือหยาบของพี่ชายค่อยๆ โลมไล้อย่างนุ่มนวล พร้อมกับอีกมือหนึ่งที่จับคางเขาแล้วประทับจูบบางเบา
"ปละ.... แปลก อา... พี่..." ร่างกายกระต่ายน้อยไม่เป็นของตัวเองอีกต่อไป พี่เสือเห็นเช่นนั้นจึงเร่งมือ จากจังหวะเชื่องช้า เนิบนาบเป็นเร็ว รุนแรงจนร่างเล็กสะเทือน
"โอ๊ยย หนูจั๊กจี้ อา อา..."
พี่เสือกัดใบหูนิ่ม กลิ่นกายหอมหวานชวนมัวเมา "เค้าเรียกว่ารู้สึกดี"
"อา อา.... อือ...." เสียงหวานครางลั่นห้องน้ำ โชคดีที่คุณพ่อสร้างห้องน้ำไว้ในห้องนอนเด็กแฝด
ความรู้สึกรุนแรงราวเกลียวคลื่นยักษ์ขมวดตึงอยู่ในอก เคลื่อนย้ายไปยังช่องท้อง ความเสียวแปลบปลาบทำให้กระต่ายที่ยังไม่เคยเรียนรู้ในเพศรสบิดตัวเร่าบนตักพี่ชาย
ร่างเล็กทั้งร่างสั่นไหว
"อะ... พี่จ๋า พี่เสือ หนูจะ... อา..." น้ำตาเม็ดน้อยผุดขึ้นจากหางตา ทั้งหวาดกลัว เสียวซ่านและรู้สึกดีปะปนกันไปหมด
พี่เสือไม่รีรอ มือขยับให้รุนแรงยิ่งขึ้น ส่งแรงจนร่างเล็กสั่นพั่บๆ ไปตามจังหวะ
"พี่จ๋า... อา... พอ พอ!"
แต่พี่เสือไม่ปราณีน้องเลย เสียงครางและเนื้อนวลทำให้พี่ชายแทบสิ้นสติเช่นกัน เขาบีบคางน้องให้เผยอปาก ก่อนประกบริมฝีปากตัวเองแนบแน่น
พี่เสือเรียนรู้จากหนังโป๊ของเพื่อนๆ
พี่เสือเป็นคนเรียนรู้เร็วแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว
ลิ้นเรียวดูดกลืนอีกฝ่ายรุนแรง โดยอีกมือไม่ลดละความรุนแรงที่กลางลำตัวลงเลย
"อื๊อ อื๊อ" น้องน้อยน้ำตาคลอ หวาดกลัวจับใจ ร่างกายเสียววูบวาบ ความรู้สึกนั้นเหมือนขึ้นรถไฟเหาะ
พี่เสือยอมปล่อยริมฝีปากออก เพราะอยากได้ยินเสียงครางแสนหวาน
"พี่ อาาา ปวด....ฉี่ พอ!" เสียงหวานกรี๊ด สองขาเรียวแยกจากกันเกร็งเขม็ง
"ปล่อยออกมา" พี่เสือสั่ง
"ฉะ.. ฉี่... อะ อา อา" ริมฝีปากพี่เสือแทะเล็มริมฝีปากน้องไม่หยุด
น้องขมวดคิ้วมุ่น หัวสมองว่างเปล่า ร่างกายเกร็งกระตุก เสียงหวานกรีดร้อง
ของเหลวสีขุ่นพุ่งออกจากปลายหัวรุนแรง!
"อา..." ร่างน้อยค่อยๆ หายใจช้าลง เอนกายลงซบกับอกพี่ชาย
"พี่จ๋า" น้องกระต่ายกระซิบอย่างอับอาย "หนูฉี่แตก"
พี่เสือจูบหน้าผากนวล "ไม่ใช่ฉี่หรอกต่ายน้อย เป็นอสุจิ"
กระต่ายเงยหน้าขึ้นมองเหมือนถาม
พี่เสือจูบแก้มใส "ผู้ชายมีกันทุกคน เก็บไว้นานๆ ไม่ดีกับร่างกาย ถ้ามีอารมณ์ก็ต้องปลดปล่อย"
"พี่เสือก็ทำเหรอ ?" เสียงใสย้อนถาม พี่เสือจึงพยักหน้า เจ้าตัวเล็กค่อยโล่งใจ
พี่เสือค่อยๆ วางร่างน้อยให้นั่งมั่นคงตรงขอบอ่าง ก่อนจะไปหยิบฝักบัวมาทำความสะอาดให้น้อง
"ต่ายน้อยไม่ต้องกลัว ใครๆ ก็ทำกันทั้งนั้น แต่สำหรับต่ายน้อย" พี่เสือเว้นวรรค ถูสบู่เหลวชนิดสำหรับผิวแพ้ง่ายกลิ่นลูกกวาดหอมหวานกับฟองน้ำ
"ต่ายน้อยทำไม่เป็นอาจอันตรายได้ ทุกครั้งที่อยากทำ ต้องมาหาพี่เข้าใจไหม ?" พี่ชายโมเมเสียอย่างนั้น
"เอ๋ ?"
"ไม่มีเอ๋ พี่เป็นห่วงต่ายน้อย ต่ายต้องมาหาพี่ ให้พี่ทำให้ สัญญาก่อน!"
"อะ.. อ่า จ้ะ สัญญา" น้องตกลงอย่างงงๆ
เรื่องแบบนี้กระต่ายก็พอรู้บ้าง... ว่ามันเป็นเรื่อง.... ส่วนตัว....
แต่... พี่เสือจะโกหกกระต่ายไปทำไม แล้วยัง... เอ่อ... พี่เสือก็ทำเก่งออกจะตาย...
ดังนั้น... บางทีให้พี่เสือทำให้.... คงจะดีเหมือนกัน!
พักหลังมานี้คุณพ่อกับคุณแม่ปรึกษากันบ่อยๆ ด้วยหัวข้อเดิมๆ คือ "จะให้อะไรเป็นของขวัญวันเกิดเสือ ?"
ที่ต้องเน้นเสือเป็นพิเศษเพราะผู้ปกครองทั้งสองไม่แน่ใจนักว่าจริงๆ แล้วลูกชายคนโตโปรดปรานอะไรเป็นพิเศษ ไม่เหมือนลูกคนเล็ก ซึ่งออกจะประหลาด เพราะพี่เสือเองก็อายุสิบสอง เป็นวัยที่เริ่มมีความชอบ ความเกลียด ค้นหาตัวตนชัดเจนแล้ว
ที่ผ่านมาพี่เสือมักเอาความชอบตัวเองไปผูกติดกับน้องเล็กตลอด หากน้องชอบอะไร พี่เสือก็ชอบด้วย ทั้งของเล่น ของกิน ภาพยนตร์ เพลง ทุกอย่างพี่เสือให้น้องเป็นคนเลือก
คุณแม่รู้แค่พี่เสือชอบคำนวน ชอบอ่านหนังสือ ส่วนเกมนั้น คุณพ่อเคยซื้อให้ ทั้งเกมกดราคาแพง เกมคอมพิวเตอร์แต่พี่เสือก็เล่นๆ จับๆ ไม่กี่ครั้ง ส่วนใหญ่ให้น้องชายเล่นมากกว่า สองพี่น้องเลยไม่เคยทะเลาะกันเพราะแย่งของกันสักครั้ง
ของกินน่ะเหรอ น้องกระต่ายชอบกินอาหารญี่ปุ่น ชอบกินผัก พี่เสือก็ว่าง่าย กินตามน้องได้ทุกอย่าง อะไรที่น้องชอบ พี่เสือมักจะช้อนใส่จานน้องเสมอ
เสื้อผ้า น้องเล็กชอบใส่เสื้อผ้าที่คุณแม่ซื้อให้ แต่ไม่ชอบเสื้อสีหวานที่ดูก้ำกึ่งเป็นเด็กผู้หญิง ส่วนพี่เสือนั้นก็ไม่มีแนวทาง คุณแม่ซื้อให้ใส่ พี่เสือก็ใส่
"ผมว่าเราน่าจะถามเสือนะ" คุณพ่อถอนหายใจ
"คือช่วงก่อนฉันเห็นเสืออยากได้หนังสือสารคดีน่ะค่ะ"
"หืม ? ใช่ของเนชั่นแนลจีโอกราฟฟิกหรือเปล่า ? เล่มนั้นหลายพัน..."
"ค่ะ ตอนแรกฉันก็กะจะซื้อให้ลูก ถึงแพงก็คุ้ม เพราะเสือสอบได้ที่ดีๆ มาตลอด แล้วก็ไม่เคยรบเร้าขออะไรด้วย... แต่..." คุณแม่ชะงัก ก่อนจะต่อว่า
"วันก่อนฉันไปทำความสะอาดห้อง เห็นเสือซื้อแล้วน่ะค่ะ"
"หืม ? เสือคงใช้เงินที่ทำงานพิเศษซื้อสินะ"
"ค่ะ ฉันเลยไม่รู้จะซื้ออะไรให้ลูกดี" คุณแม่เอามือปิดหน้า น่าขายหน้าจริงๆ ปกติมีแต่ลูกรบเร้าขอของขวัญวันเกิด แต่นี่พ่อกับแม่ต้องคิดหาของขวัญวันเกิดให้ลูก
"หรือว่าเราจะซื้อโน้ตบุ๊กให้ลูก ?"
"ตอนแรกฉันก็คิดอย่างนั้นค่ะ แต่เสือเคยห้ามไม่ให้ฉันซื้อ เพราะแค่คอมธรรมดาของฉันนี่ กระต่ายก็แอบเล่นจนติดเกมมาแล้ว"
คุณพ่อเอนหลัง จิบกาแฟก่อนตอบเนือยๆ "ผมว่าเราถามลูกเถอะ"
หลังกลับมาจากโรงเรียน คุณพ่อไปส่งกระต่ายเรียนพิเศษแล้ว พี่เสืออยู่กับคุณแม่สองคน คุณแม่จึงได้ฤกษ์ถาม
"เสือ วันเกิดปีนี้ลูกอยากได้อะไร ?"
พี่เสือวางกระเป๋าลง ตอบทันใด "กระต่าย"
"เอ๋ ?" คุณแม่แปลกใจเล็กน้อย เพราะไม่คิดว่าลูกชายคนโตจะชอบสัตว์ตัวเล็กๆ "ลูกอยากเลี้ยงเหรอ ? เอาเป็นปลา หรือหนูไหม ?"
"เสืออยากได้กระต่ายฮะแม่" พี่เสือยืนกราน จ้องตาคุณแม่เขม็ง ถ้าหากเป็นคนอื่นคงหาว่าพี่เสือก้าวร้าว แต่คุณแม่ชินกับนิสัยเอาจริงเอาจังกับตาดุๆ แล้วเลยไม่สนใจ
"เอ้า กระต่ายก็กระต่าย อยากได้พันธุ์ไหนล่ะ ? ไว้เราไปเลือกกัน หนูต่ายคงตื่นเต้นน่าดู" คุณแม่ยอม ก่อนสำทับ "ลูกต้องเลี้ยงดีๆ นะ อย่าให้ตาย"
พี่เสือประสานมือไว้ตรงหน้า แลดูเรียบร้อย "เสือไม่ได้หมายถึงกระต่ายหูยาวฮะ เสือหมายถึงกระต่ายลูกชายคุณแม่"
"ฮะ ?" คุณแม่ร้อง เกือบทำตะหลิวหลุดมือ "อะไรนะลูก ?"
พี่เสือนิ่งคิด ใคร่ครวญราวกับผู้ใหญ่ "เสืออยากได้กระต่าย... มาเป็นของเสือคนเดียว"
คุณแม่หัวเราะ ไม่เข้าในความนัยของลูกชาย "ทุกวันนี้เห็นน้องเป็นของใครอีกล่ะ ตื่นมาก็พี่เสือ จะนอนก็พี่เสือ จะเอาอะไรอีก ?"
พี่เสือนิ่งเงียบ
คุณแม่ไม่มีวันเข้าใจ...
พี่เสือแค่ลองดู.... แต่ในอนาคต พี่เสือจะต้องขออีกแน่ๆ และจะไม่ใช่การขอสำหรับ "ของขวัญ" แต่เป็นการ "สู่ขอ"
น้องกระต่ายจะไม่มีวันเป็นสามีใครได้ อยู่เคียงข้างมนุษย์คนใดได้ รักใครอื่นได้ จะต้องรัก ยิ้ม หัวเราะ ร้องไห้ ครวญคราง และเป็นเมียพี่เสือคนเดียว!
___
คำตาม
อาการดีขึ้นแล้วค่ะ เมื่อวานกินยาดักไว้ วันนี้เหมือนง่วงยามากกว่า
ตอนนี้ สั้นใช่ไหมคะ

คือเรื่องนี้เหมือนซีรีย์อ่ะค่ะ ตอนสั้น ยาวไม่เท่ากัน จะค่อยๆ เดินเรื่องไปเรื่อยๆ ค่ะ บางตอนไม่เกี่ยวข้อง บางตอนก็เกี่ยวค่ะ
ฉากโป๊ะ

ไม่ใช่ว่าไม่เคยเขียนนะคะ แต่เขียนหญิงชายอ่ะ

เรื่องนี้เป็นนิยายวายเรื่องแรกทีมีฉากโป๊ะค่ะ

ผิดถูกยังไงช่วยเตือนๆ กันหน่อยนะคะ
