17. พี่เสือ น้องกระต่ายกับน้ำตา
พี่เสือเป็นคนตื่นเช้า
หกโมงพี่เสือก็ตื่นไปวิ่งแล้ว แต่น้องกระต่ายยังหลับฝันหวานอยู่เลย บางครั้งน้องก็ไม่ชอบให้พี่ชายตื่นเช้าๆ เพราะแทนที่จะใช้เวลากอดน้องนานๆ กลับไปวิ่งจ๊อกกิ้งเสียนี่
พอเจ็ดโมง น้องกระต่ายก็ยังนอนอยู่ พี่เสือก็จะเข้ามาปลุก ตัวพี่เสือชื้นเหงื่อไปหมด แต่น้องกระต่ายก็ชอบให้พี่เสืออุ้มไปอาบน้ำ
ถ้าหากเป็นช่วงเปิดเทอม น้องจะผลักให้ไปทานข้าวก่อน แต่ช่วงนี้ปิดเทอม ถึงจะแค่เดือนเดียวก็เถอะ น้องกระต่ายเลยได้ทีอ้อนให้เต็มที่
"อุ้ม" กระต่ายน้อยชอบให้พี่เสืออุ้มที่สุด ทุกครั้งที่น้อยเนื้อต่ำใจว่าเกิดมาผิดพ่อผิดพี่ชาย กระต่ายจะคิดในแง่ดีทุกครั้งว่า อย่างน้อยตัวเองตัวเล็ก พี่เสือก็จะได้อุ้มบ่อยๆ
วงแขนพี่เสือแข็งแรงมาก ครูเบิ้มบอกว่าอีกไม่กี่ปีก็จะเป็นมัดๆ หิ้วน้องกระต่ายได้ด้วยมือข้างเดียว
กระต่ายชอบตาพี่เสือ มันเป็นสีดำเข้ม เรียวดุสวยงาม ไม่เหมือนของน้องที่กลมโตบ๊องแบ๊ว หลังจากนั้น พี่เสือจะบริการถอดเสื้อผ้าให้น้อง แล้วพี่เสือกับกระต่ายจะอาบน้ำด้วยกัน
"ทำไมของพี่ไม่เหมือนของหนู ?" น้องมักถามแบบนี้เสมอ พลางจ้องเสือน้อยของพี่ชายเขินๆ
"กระต่ายยังเด็กอยู่ไง" พี่ชายตอบ จับรูดแท่นลำแข็งขืน มันผงาด ชูคอน่ากลัว
"น่ากลัวจัง" น้องกระซิบเบาๆ พี่เสือเลยอุ้มน้องให้นั่งขอบอ่าง
"ทำเหมือนทุกทีนะครับ ?" พี่เสืองับหูน้องเล่น เล่นเอาคนตัวเล็กขนลุกเกรียว
"ฮื้อ... ต้องทำทุกวันเลยเหรอ ?" น้องมองของพี่เสืออย่างหวาดๆ แต่พี่เสือตะปบมือนิ่มให้กอบกุมท่อนลำรวดเร็ว
"ผู้ชายสุขภาพดีทำทุกวัน" โกหกหน้าตาเฉย แถมยังสำทับอีกว่า "ต่ายน้อยมาให้พี่ทำด้วยสิ"
เจ้าตัวเล็กขยับตัวเข้าหาอย่างไม่ค่อยสบายตัวนัก พี่เสือแตะท่อนเล็กๆ นุ่มนิ่มเบาๆ
"ทำให้พี่ก่อน"
คล้ายเป็นคำสั่งที่ทำให้กระต่ายน้อยเคลิบเคลิ้ม มือเล็กชักรูดของพี่ชายตามที่เคยเรียน น้องกระต่ายทำไม่เก่งหรอก เข้าขั้นแย่ด้วยซ้ำ เพราะเจ้าตัวทั้งเขิน ทั้งกลัวของพี่ชาย
แต่ที่ทำให้พี่เสือถึงทุกครั้งคือแก้มเนียนใสที่แดงจัด ดวงตากลมโตที่มีทั้งแววเขินอายระคนหวาดกลัวนั่น
เมื่อถึงฝั่ง พี่เสือจะจับมือน้องออก ขนหยาบเสียดสีทำให้มือน้องแดงกร้าน พี่เสือรีบล้างมือให้น้อง หากเป็นปกติพี่เสือคงจะเอื้อมมือมาปลดปล่อยให้น้อยกระต่ายแล้ว ถ้าไม่ติดที่ว่าเมื่อวาน ในค่ายมวย รุ่นพี่เอาคลิปโป๊มาแอบดูกัน
พี่เสือเลยดันตัวน้องให้นั่งบนเคาเตอร์ เครื่องเพศขาวสะอาด กระจุ๋มกระจิ๋มน่ารักลอยอยู่ตรงหน้า
"พี่เสือ ?" น้องพยายามหุบขาแน่น ให้พ้นสายตาลามกของพี่ชายให้มากที่สุด
"ให้พี่ดูหน่อย" พี่เสือค่อยๆ แหวกเข่ามนทั้งสองออก แท่งเล็กๆ ของน้องช่าง...
...น่ากินเป็นบ้า
"ฮื้อ!" กระต่ายน้อยคราง สะบัดศีรษะ เมื่อพี่ชายจู่ๆ ก็งับเอาท่อนเล็กๆ ของน้องเข้าปาก
"พี่จ๋า สกปรก..." มือนิ่มพยายามดันศีรษะพี่ชายออกไป แต่ทว่าไม่สำเร็จ
"ไม่หรอก ของต่ายน้อยอร่อย" พี่ชายดูดไล้เลียตรงหัวหยัก ตวัดลิ้นไปจรดโคน ดูดกลืนกินเต็มช่องปาก เจ้าตัวเล็กเกร็งเขม็งด้วยความไร้เดียงสาในเรื่องเพศ
"พะ....พี่" เสียงหวานกระเซ่า พี่เสืออมรูดรุนแรง ค่อยปล่อยแท่งเรียว แล้วไปโลมเลียเน้นย้ำตรงลูกกลมๆ นุ่มๆ ฟันเรียวขบกันเบาๆ ให้น้องชายสะดุ้งเฮือก
"อา... อา..." สะโพกมนบิดไปมาด้วยความวาบหวาม สองขาหนีบแน่นให้ศีรษะพี่ชายถลำลึกเข้าไปในตัวมากขึ้น มือเรียวจิกเรือนผมดำแน่นหนาเพื่อระบายความอึดอัดภายใน
"พี่จ๋า พี่เสือ หนู อา อา..." เจ้าตัวเล็กครางอย่างหมดเรี่ยวแรง ภายในร่างกายบิดเกลียวแน่น หายใจถอบถี่
นี่มันยิ่งกว่าที่พี่เสือใช้มือทำให้...
ภายในโพรงปากพี่เสืออุ่นร้อนวูบวาบไปหมด กระต่ายน้อยไม่อาจทานทนได้อีกต่อไป
"อ๊าาา!!" เสียงหวานกรีดร้องดังคับห้อง น้ำรักสีขาวขุ่นเปรอะเต็มปากพี่ชาย
"พี่จ๋า โฮ... หนูขอโทษ...." กระต่ายน้อยรีบเช็ดน้ำรักตัวเองออกจากปากพี่ชาย
"ปล่อยออกมาก็ดีแล้วครับ" พี่เสือปลอบ จุมพิตแก้มเนียนแผ่วเบา
"ต่ายน้อยทำให้พี่บ้างดีไหม ?"
กระต่ายน้อยสะดุ้งสุดตัว "เอ๋ ?"
"ถ้ารังเกียจไม่ต้องก็ได้นะ" พี่เสือยิ้มๆ ทำให้คนเป็นน้องใจอ่อนยวบ
"ได้จ้ะ" กระต่ายน้อยผู้แสนซื่อโดนพี่ชายหลอกอีกครา
พี่เสือจัดให้น้องนั่งพิงผนัง ส่วนตัวพี่ชายยืนชิด ยื่นแท่งลำอวบหนาให้น้องเข้าปาก
"อุ..." ต่างกันเหลือหลาย ของพี่ชายใหญ่และแข็งมาก จนปากน้อยๆ ไม่สามารถกลืนกินได้หมด
"เลียตรงปลาย เหมือนที่พี่ทำให้ไง" พี่เสือค่อยๆ สอนทั้งๆ ที่ใจอยากกดกระชากเข้าปากนุ่มๆ เหลือเกินแล้ว เจ้าตัวขาวช้อนตาขึ้นมองอย่างลังเลก่อนจะค่อยๆ วาดลิ้นเลียตรงหัวหยัก ดูดเบาๆ จนไปถึงโคน ต้นขาของพี่เสือแข็งเกร็งอย่างเสียวซ่าน
"ดีมาก" พี่เสือเอ่ยชม ทำให้คนด้านล่างมีกำลังใจ ปากน่ารักดูดเลียไปตามลำท่อน ก่อนจะค่อยๆ ละริมฝีปากออก พี่เสือแทบทนไม่ไหวแล้ว เมื่อความอุ่นร้อนของโพรงนิ่มละออก มือหนาของพี่ชายก็พ่ายแพ้ให้แก่ตัณหา
พี่เสือกดศีรษะเล็กให้ดูดอมลึกล้ำ สะโพกหนากระแทกเข้าริมฝีปากนุ่มรุนแรงจนน้องตัวโยน
"อุ อุ.." เสียงร้องปานจะขาดใจของกระต่ายน้อยดังขึ้น ไม่สามารถบอกพี่ชายได้ว่าพอ เพราะท่อนลำอันเขื่องนั้นปิดปากแน่น แล้วยังกระแทกลึกจนถึงโคนลิ้น
ทั้งอึดอัดและเจ็บปากเหลือเกิน กระต่ายรู้สึกเหมือนปากฉีกไปแล้ว
"อุ อุ" พยายามส่งเสียงร้องบอกให้พี่ชายเบาแรงลง แต่นั่นไม่ช่วยเลย ราวกับเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดได้เพิ่มแรงราคะให้พี่ชาย สะโพกสอบกระแทกอย่างเมามัน ไม่สนใจคนเบื้องล่างแม้แต่น้อย
"อา ต่ายน้อย" ความรู้สึกอบอุ่น รัดรึงนั้นช่างวิเศษ ริมฝีปากน้องชายช่างหอมหวาน
พี่เสือลืมตัว...
...ลืมไปแล้วว่าคนตรงหน้า พี่เสือเคยสัญญาไว้ว่าอย่างไรน้ำใสกลิ้งจากดวงตาคู่โต เมื่อพี่เสือกระแทกตัวครั้งสุดท้าย ปลดปล่อยน้ำรักเต็มปาก
"ต่าย!" พี่เสือลืมตัว ก็พบคนน่ารักตรงหน้านิ่งงัน ดวงตาวาวรื้นด้วยน้ำตา ร่างกายเปลือยเปล่าเปรอะด้วยคราบคาว ภายในโพรงและมุมปากมีน้ำรักเปรอะเปื้อน
"ไม่เป็นไรนะครับ" พี่เสือใจหายวาบ ตั้งแต่เกิดมา ไม่มีครั้งใดที่หัวใจสั่นไหวเช่นนี้มาก่อน
"เจ็บ..." เสียงหวานนั้นเบา ไม่ต่างจากเสียงกระซิบแต่ทำให้หัวใจพี่เสือบีบรัดแน่น
ร่างสูงใหญ่รีบช้อนร่างน้อยขึ้นกับอก
"พี่ขอโทษ พี่ขอโทษครับ" พี่เสือพึมพำ เขาเกือบจะ... ขืนใจกระต่ายน้อยไปแล้ว
กระต่ายน้อย... คนที่เขารักที่สุดในโลก
เจ้าตัวเล็กซุกใบหน้ากับอกแน่น ไหล่บางสั่นเทิ้มเพราะแรงสะอื้น"ไม่เอาแล้วนะ ไม่ทำแล้ว"
"ครับๆ ไม่มีอีกแล้ว" พี่เสือรีบตกลง น้องจึงเงยหน้าขึ้น ดวงตากลมโตแวววาวนั้นบอกว่าเชื่อพี่เสือหมดใจ
แต่หัวใจพี่เสือกลับบิดเกลียวสั่นไหว
"พี่ขอโทษนะครับ"
"หนูรักพี่เสือ" น้องสะอื้น "อย่าทำแบบนั้นกับหนูอีกนะ"
"ไม่มีแล้วครับ ไม่มี"
พี่เสือจำไม่ได้ว่าสัญญากับน้องไปกี่ครั้ง กว่ากระต่ายน้อยจะยอมให้เขาอาบน้ำให้ แต่สิ่งหนึ่งที่พี่เสือจำจนตายคือ
อย่าทำให้น้องร้องไห้.... ไม่ว่าจะเพราะอะไรก็ตาม
หลังจากนั้น น้องกระต่ายจะลงมาช่วยคุณแม่ทำกับข้าว พี่เสือจะไปแต่งตัว เตรียมไปซ้อมบาสเกตบอลที่โรงเรียน แต่วันนี้กระต่ายน้อยดูซึมๆ จนคุณแม่สงสัย
"ไม่สบายรึเปล่าลูก ?" คำถามคุณแม่ทำให้พี่เสือร้อนตัว คนที่ทำให้กระต่ายไม่สบายก็นั่งอยู่ไม่ไกลนี่แหละ
"เปล่าจ้ะ" น้องตอบเสียงเบา พี่เสือได้แต่ถอนหายใจ
วันนี้ไม่อยากออกบ้านเลย... ไม่อยากทิ้งกระต่ายน้อยไว้กับความอึดอัด
"เหรอ งั้นรีบๆ กินนะลูก จะได้ไปเรียนพิเศษ" คุณแม่ไม่ได้ใส่ใจอีก เพราะขนาดพี่เสือยังเฉยๆ แสดงว่าไม่เป็นอะไรมาก
กระต่ายกลับจากเรียนพิเศษประมาณเกือบเที่ยง เจ้าตัวจะเข้าครัว ทำของหวานๆ เย็นๆ เตรียมให้พี่ชายกิน แต่วันนี้กระต่ายน้อยดูเนือยผิดปกติ
"เป็นอะไรรึเปล่า ?" คุณแม่ชักไม่แน่ใจแล้ว ปกติเจ้าตัวเล็กจะกระตือรือร้นกับสูตรขนมใหม่ๆ ตลอด แต่วันนี้ดูใจลอยเหลือเกิน
"คุณแม่" ดวงตากลมโตหันมาสบ คุณแม่ถึงกับตกใจ เพราะในดวงนั้นบรรจุด้วยความสับสนและเสียใจ
"ต่ายน้อย" คุณแม่รีบโอบลูกชายคนเล็ก จูบกระหม่อมบางก่อนค่อยๆ ถาม "เป็นอะไรครับ ? บอกแม่ได้ไหม ?"
ไหล่บางไหวกระเพื่อม ฟันขาวขบริมฝีปากจนช้ำก่อนค่อยๆ พูดเสียงเบา "ถ้า... ถ้า... คนที่คุณแม่รัก บังคับให้คุณแม่ทำอะไรที่คุณแม่ไม่ชอบ คุณแม่จะโกรธไหม ?"
คุณแม่เดาเรื่องได้ทันที
พี่เสือแน่ๆ
แต่ไม่เข้าใจว่าพี่เสือบังคับน้องเรื่องอะไร ก็ทั้งทนุถนอม ทั้งหวง ทั้งห่วงขนาดนี้
"โกรธสิลูก"
"แต่คุณแม่รักเค้ามากนะ" เจ้าตัวเล็กทำท่าคิด
"ถ้าอย่างนั้นก็ให้อภัยเค้า"
"ให้อภัย ?"
"ใช่จ้ะ ถ้าเค้าขอโทษอย่างจริงใจ ก็ให้อภัยเค้าจ้ะ" คุณแม่ลูบศีรษะเล็กอย่างรักใคร่
นานทีปีหนที่ลูกชายจะทะเลาะกัน ดวงตาหวานเงยขึ้นสบ ก่อนจะพยักหน้า
พี่เสือเอาใจน้องเป็นพิเศษ ทั้งสอนหนังสือ ทั้งแต่งตัวให้ ส่วนกระต่ายน้อยกลับเงียบๆ ไม่ได้มึนตึง แต่ก็ไม่ได้ยิ้มหวานให้พี่เสือ เมื่อเข้านอน พี่เสือจึงเอนกายนอนข้างๆ น้องน้อย กอบกุมสองมือนิ่มมาจรดริมฝีปาก
"ยังโกรธพี่อยู่เหรอ ?" พี่เสือถาม น้อยครั้งนักที่น้องเล็กจะโกรธพี่ชาย
"หนูก็ไม่รู้" กระต่ายน้อยตอบตามความรู้สึก
"ถ้าอย่างนั้นยิ้มให้พี่หน่อย" พี่เสือพยายามส่งยิ้มให้ในความมืด "พี่เสือรักต่ายน้อยนะ"
คำบอกรักของพี่เสือ... มีบางอย่างมากกว่าเพื่องอนง้อ มันชุ่มฉ่ำ ราวกับไหลรินเข้าไปในใจของต่ายน้อย รอยยิ้มหวานถูกแต่งแต้มอย่างบังคับไม่อยู่ พี่เสือโล่งอก
"หนูก็รักพี่เสือจ้ะ อย่าทำอย่างนั้นอีกนะ"
พี่เสือจูบแก้มเนียน ฝังใบหน้ากับซอกคอนิ่ม "ไม่มีแล้วครับ พี่เสือสาบาน"
น้องเล็กลูบหลังปลอบใจพี่เสือเบาๆ พึมพำคำเดิมว่า "หนูรักพี่เสือที่สุดเลยนะ"
___
คำตาม
เสพดรามาส่วนตัวของคนเขียนจากเพจแล้ว เสพมาม่าเบาๆ ต่อ
จริงๆ ตอนนี้แต่งก่อนตัวเองจะเข้าโหมดเศร้าค่ะ แล้วคิดว่าไว้หลังกลับมาจากอินโดอาจจะมาเปลี่ยนเลยยังไม่ได้อัพก่อนไป (เลยมีแต่สปอย)
จริงๆ แล้วคำตามจะจบลงตรงนี้ค่ะ เพราะเราไปเวิ่นเว้อในเพจเกาะส่วนตัวไปแล้ว ชาวเกาะคงจะสำลักมาม่ากันแย่ แต่ถ้าใครยังมีเวลาว่างก็เลื่อนอ่านอนาคตและสปอย (เหรอ ??) ของสองพี่น้องข้างล่างได้เลยค่ะ
ให้เวลาพักสายตาสักครู่ด้วยเพลงอาเซียนร่วมใจ 1 เพลง 5555
http://www.youtube.com/watch?v=sZ_RZR5rZYg ร้องพร้อมกันนะคะ อาเซียนร่วมใจๆๆๆๆๆ
ได้บรรยากาศตปท. กันยัง ??
>>
สารภาพตามตรงว่าไม่ได้มีเค้าโครงนิยายอยู่ในหัวเลยระหว่างอยู่ ตปท. ค่ะ ถ้าเป็นชาวเกาะก็จะเห็นว่าวันแรกๆ เราแสนจะลัลล้าเฮฮาบาหลีมาก อัพรูปจนเมื่อย แต่พอวันท้ายๆ จะเงียบ.... แล้วดราม่า
เครียดค่ะ ยิ่งอยู่ไกลบ้านยิ่งเครียด
เอกสาร ติดต่อเรื่องอะไรก็ต้องรอวันทำการ บินกลับไทยก็ไม่ทัน นอนเอาส้นเท้าที่ทาครีม 91E ได้สองคืนก็คิดตกค่ะ บินกลับด้วยสมองที่โล่งกว่าเดิม (ปกติบรรจุขี้เลื่อย 90%) แต่พอกลับมาไทย เปลี่ยนซิมเท่านั้น ไลน์ก็เรียกใหญ่...เปิดดู อ้าว คำขอส่งเกมนี่หว่า... นี่อัพเดทโว้กไทยแลนด์.... และข่าวดีกับข้อความจากญาติมิตรค่ะ.... เมื่อเช้านี้เพื่อความชัวร์เลยเช็กด้วยตัวเองอีกครั้งนึง เว้ยเฮ้ย สวรรค์มีตา พระเจ้ามีจริงค่ะ
ก่อนอัพเพจเลยมีอารมณ์ดี (จะเข้าเรื่องสปอยน้องๆ แล้วค่ะ มารวมตัวกันก่อน) นั่งวาดโครงร่างไทม์ไลน์ของเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องเป็นราว และได้ออกมาว่า... น้องกระต่ายจะมีหนุ่มมาจีบ.... พี่ชายแทบจะกลายเป็นเสือหัวเน่า.... ป้านกชีจะกลับมา......จะมีตัวละครเพิ่มเติมอีกเรื่อยๆ.... จะได้อ่านในมุมมองคุณแม่..... เราจะสอดแทรกบทเรียนมนุษยธรรม.... สองศรีพี่น้องจะไปฝึกงานเตรียมแต่งงาน (ไม่ใช่!).... และจะมีภาคฮันนีมูนของสองศรีพี่น้องค่ะ อันนั้นนั่งคิดตั้งนานว่าจะไปประเทศไหน ไทยเราก็ไม่ค่อยเชี่ยว เป็นสตรีฮิกกี้ ตปท. ที่ไปมาพอขุดคุ้ยก็ย้อนอดีตนานเกินไป.... อียิปต์ อาา ไกลไปมั้ย มันประท้วงกันรึเปล่า เด็กๆ จะโดนลักพาตัวมั้ย หรือน้องต่ายจะโดดลงแม่น้ำไนล์แล้วได้กับเมมฟิสแทนนังแครอล แต่หนุ่มที่อเล็กซานเดรียหล่อมากนะ.... นิโกรที่นั่นก็แหม่ะ... พรีเมี่ยมสุดๆ เวียดนาม อาาา อดีตอันทรหด ประเทศที่ไปมาสองที กลับมานอนเป็นศพทุกที ฮ่องกง จีน อาาา กลิ่นส้วมลอยมาาา ญี่ปุ่น เพิ่งกลับมา แต่ไปเที่ยวไม่กี่ที่เพราะเวลาไม่อำนวย ยุโรป อาาาาาา เรื่องมันก็นานมาแล้วจริงๆ จำได้ว่าปารีสขี้หมาเยอะมาก สวิสสวยมาก อิตาลีหนุ่มหล่อมาก..... อินโด สดๆ ร้อนๆ แม่เจ้า ไม่ต่างจากไทยเลยค่า! เขมร ลาว น่าสนใจสุดๆ แต่สุดท้ายเลยคิดตก เอาประเทศที่ตู(จำเป็น)ต้องไปบ่อยที่สุดก็ได้วะ! บอกใบ้ว่าอยู่ในอาเซียนค่ะ และตอนฮันนีมูนนี้ จะเป็นตอนที่แต่งขึ้นเพื่อเชื่อมสัมพันธ์อันดีในหมู่ประเทศอาเซียน!?
หัวข้อ: Tiger&Bunny : พี่เสือร้ายกับน้องกระต่ายน้อย เปิดจองแล้วค่ะ P.136 15/11/15 (อ่าน 1178374 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก