24.พี่เสือ น้องกระต่ายกับหัวใจ
วันนั้นพี่เสือหน้าบูดแทบทั้งวัน พอตกบ่าย คนเริ่มซา กระต่ายน้อยจึงได้ถอดผ้ากันเปื้อนมานั่งเล่นกับพี่ชาย
"พี่เสือ กินน้ำเก๊กฮวยเย็นๆ ไหม ?" เป็นพี่น้องกันมาตลอดชีวิต กระต่ายรู้ดีว่าควรจัดการกับพี่ชายเจ้าอารมณ์อย่างไร ถึงจะไม่รู้สาเหตุของหน้าบึ้งๆ ก็เถอะ
"วันนี้หนูทำห่อหมกด้วยนะ หนูเก็บไว้ชิ้นนึงให้พี่เสือ กินไหมจ๊ะ ?" กระต่ายน้อยยังคงพยายามต่อไป มือน้อยเกาะแขนแข็งแรงออดอ้อน "หนูจะไปอุ่นให้นะ มีผัดเผ็ดหมูสามชั้น พะแนงหมู จับฉ่ายโครงไก่ด้วย พี่เสือชอบไหมจ๊ะ ?"
พี่เสือยกผ้าขนหนูขึ้นซับเหงื่อ ทำหูทวนลมกับเมนูโปรด รู้ดีว่าน้องน้อยกำลังเอาใจ แต่อารมณ์หึงยังคับแน่นในอก เมื่อก้มลงมองคนน่ารักทำตาแป๋ว ริมฝีปากอิ่มขยับไปมาแล้วยิ่งโมโห
หึ! น่ารัก เอาใจเก่งขนาดนี้ทำไมใครๆ จะไม่อยากได้
ยิ่งคิดยิ่งแค้น ปกติไอ้พีมันกล้าแค่ทักกระต่าย พี่เสือเลยปล่อยไป แต่วันนี้บังอาจมาสั่งสอนเขาต่อหน้าสุดที่รัก คิดแล้วก็กัดฟันกรอด ทำไมกระต่ายต้องน่ารักขนาดนี้ด้วยนะ! ทำไมตอนยิ้มไม่เก็บไปยิ้มที่บ้าน ให้พี่เสือเห็นคนเดียว! ทีนี้คนทั้งตลาดเห็นหมดแล้ว ไอ้ทั้งหลายที่ตามกอร้อกอติกก็จะเยอะขึ้นอีก!
แล้วไหนจะช่วงกลางวัน ไม่ใช่แค่ไอ้พีที่มาป้วนเปี้ยนแผงขายอาหารของซ้อเง็กทั้งๆ ที่บ้านก็ทำกับข้าวหรอก แต่เป็นหนุ่มรุ่นๆ แทบทั้งซอยเดินสวนสนามหน้าร้านแปะ! บางคนมาซื้อจับฉ่ายแล้วเดินไปนั่งที่ม้าหินอ่อนหน้าร้าน สั่งโค้กจากพี่เสือแล้วนั่งมองคนสวยขายกับข้าวเพลิน เสร็จแล้วก็ลุกขึ้นไปซื้อข้าวสวยอีกสิบบาท! คนพวกนี้มาเยอะจนซ้อเง็กชักรำคาญ แต่จะไล่ก็กระไรอยู่ ม้านั่งของแปะกลายเป็นเก้าอี้ดนตรีที่มีแต่หนุ่มๆ มาจับจอง อาหารที่ขายดีอยู่แล้วยิ่งขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ซ้อเง็กแทบทอดไก่ไม่ทัน เลยเจียวไข่ใส่เห็ดสับ เนื้อปู แครอท หอมแบบง่ายๆ ขายเป็นกับอีกอย่าง
พวกหนุ่มๆ มีทั้งที่กล้ามาจีบหมวยเล็กอย่างเปิดเผย ยิ่งกระต่ายใส่เสื้อยืดตัวเล็กกับกางเกงขาสั้นสีเข้มเผยเรียวขาขาวๆ เพรียวๆ แล้วไอ้หนุ่มกลัดมันยิ่งน้ำลายหก ขนาดซ้อเง็กประกาศแล้วประกาศอีกจนปากเปียกปากแฉะว่าอาหมวยมันเป็นผู้ชาย แม้จะมีบางคนล่าถอยไป แต่ก็ยังมีจำนวนไม่น้อยที่ขอมาดูหน้าตาน่ารักๆ ก็ยังดี
"หมวยต่ายอีเปงผู้ชาย ลื้อจะมาจีบทำไมกัง!" ซ็อเง็กขึ้นเสียงกับไอ้หนุ่มร้านขายน้ำแข็งที่ทำตาเยิ้ม กุมมือน้อยแน่นไม่ยอมรับเงินทอนไปเสียที
"ซ้อ เรื่องนั้นเรื่องเล็กแล้ว... หมวยเล็ก พี่ขอเบอร์ได้ไหม ?"
"เอาเบอร์ตีนกูไหม ?" พี่เสือแทรก ใบหน้าถมึงทึงเหมือนยักษ์ ไอ้หนุ่มเลยรีบชักมือออก หัวเราะแหะๆ ยังไม่วายหยอด
"แหมๆ ผัวน้องมาแล้ว ไว้ผัวเผลอเจอกันนะจ๊ะ" ว่าแล้วก็เผ่นแผล็บไป ถึงจะรู้ดีกันว่าพี่เสือเป็นพี่ชายก็เถอะ ก็ท่าทางทะนุถนอม หึงหวงขนาดนั้นดูยังไงก็เหมือนผัวแก่หวงเมียสาว
กรณีนี้ยังดี มีอีกหลายครั้ง หลายคนที่ไม่กลัวพี่เสือเพราะเห็นว่าเป็นเด็ก เล่นเอาพี่เสือฟาดงวงฟาดงาไปหลายคน
คิดแล้วยิ่งปะทุ อากาศร้อนๆ บวกกับอารมณ์รุนแรงของพี่เสือแทบจะระเบิด สุดจะทานทนกับไอ้พวกหนุ่มไม่เจียมกะลาหัว อาจหาญมาแทะโลมสุดที่รัก วินาทีถัดมาพี่เสือก็ยั้งตัวเองไม่ได้เสียงห้าวของพี่ชายก็ตวาดใส่น้องเล็ก
"หนวกหู!"
ดวงตากลมเบิกกว้าง เสียงพี่เสือดัง รุนแรงอย่างที่กระต่ายไม่เคยได้ยินมาก่อน.... อย่างน้อยก็ไม่ใช่กับกระต่าย
ที่ผ่านมาพี่เสือทั้งรัก ทั้งทนุถนอมน้องมาตลอด ขึ้นเสียงสักครั้งก็ไม่เคย แล้วจู่ๆ....
ดวงตากลมวาวน้ำ ไหล่บางลู่ลง ก่อนที่น้ำอุ่นๆ เม็ดเล็กๆ จะหยดพราวจากดวงตา ร่างเล็กทั้งร่างสั่นสะท้าน
"หนะ... หนูขอโทษ" เสียงหวานสั่นเครือ ความรู้สึกเจ็บแปลบเสียดแทงขึ้นมาในอก กระทันหันจนร่างเล็กต้องคู้กายลงนั่งกับพื้น
พี่เสือตะครุบปากตัวเองไม่ทันเสียแล้ว อารมณ์ชั่ววูบที่ตะคอกน้องที่ไม่มีความผิดเอากลับมาไม่ทัน ร่างสูงรีบคว้าร่างเล็กที่จู่ๆ ก็ล้มลงไปกอง
"ต่าย ต่ายพี่ขอโทษครับ"
หากหยาดน้ำใสกลับไหลออกจากดวงตาไม่หยุด พี่เสือเจ็บปวดเหลือเกิน
ครั้งที่สองในชีวิตแล้วนะ....
"พี่เสือแย่เอง อารมณ์เสียใส่ต่ายเอง ขอโทษนะครับคนดี"
ริมฝีปากอิ่มสั่นระริก ความเจ็บปวดในอกยังไม่จางหายเลย ป่วยเป็นอะไรกันนะ ?
ความกลัวอันไร้สาเหตุเบียดแทรกเข้ามาในร่างน้อย เสียงดุ รุนแรงของพี่ชายยังสะท้านอยู่ในสมอง พี่เสือไม่ค่อยพูดรุนแรงแบบนั้นเท่าไหร่นัก นอกเสียจากว่าโกรธจัดหรือเกลียดใครจริงๆ
...เกลียด...แค่คิดก็ตัวก็ชาวาบแล้ว สมองน้อยๆ ของกระต่ายแทบระเบิด ร่างกายก็ทานทนไม่ไหว น้ำตายิ่งทะลักออกมามากขึ้น ริมฝีปากน่ารักเผยอขึ้น ส่งเสียงหวานลอดออกมาสั่นเครือ... และทำให้พี่เสือใจสลาย
"อย่าเกลียดหนูนะ... หนูรักพี่เสือ... อย่าเกลียดหนู..."
พี่เสือคว้าเอวบางแนบอก ไม่สนใจแล้วว่านี่อยู่กลางร้านของเถ้าแก่ พี่เสืองกเงินก็จริง แต่กระต่ายสำคัญกว่านั้น
"พี่เสือไม่เกลียดนะครับ ไม่เกลียดกระต่าย อย่าร้องนะคนดี"
แต่ราวกับว่าเสียงนั้นไปไม่ถึงสุดที่รัก ร่างบางสั่นเทิ้ม น้ำตาไหลไม่หยุด
เจ็บปวดเหลือเกิน....
หัวใจกระต่ายเพิ่งจะได้สัมผัสคำๆ นี้เป็นคำแรก เจ็บปวดที่ไม่ใช่ร่างกาย ทรมานที่ไม่ใช่จากโรคภัย
เจ้าตัวเล็กหลับตา ให้นิ้วหยาบไกล่น้ำตาออกจากขอบตาแผ่วเบา
"พี่เสือขอโทษ พี่เสือรักกระต่ายนะครับ รักที่สุดในโลกเลย" น่าแปลกเหลือเกินที่ปากเดียวกัน จากคนเดียวกัน สามารถทำร้ายและให้ความรักกับกระต่ายได้อย่างเหลือเชื่อ
"รักหนู...." เสียงหวานมีวี่แววเหมือนคำถาม พี่เสือปวดหัวใจหนึบ
"รักกระต่ายนะ ที่รักของพี่เสือ" พี่เสือปลอบประโลม จะให้บอกน้องน้อยได้อย่างไรว่า
...พี่เสือหึงหวงน้อง ไม่ใช่แบบพี่น้อง...เย็นวันนั้น สองพี่น้องเลิกงานด้วยสภาพเหนื่อยล้ากว่าปกติ แม้ผู้เฒ่าทั้งสองจะบอกให้กลับบ้านไปพักผ่อนเท่าไหร่ก็ตาม แต่กระต่ายตัวเล็กกลับยืนกรานจะทำงานให้เสร็จ พี่เสือเพียงแต่บอกสั้นๆ ว่า หากกระต่ายอยู่ทำงาน พี่เสือก็จะอยู่
กระต่ายไม่ต้องการจะกลับบ้าน... เพื่อไปอยู่กับพี่เสือสองต่อสอง ตอนนี้เขาสับสนและอ่อนล้าเหลือเกิน...
เสียงดุ เสียงตวาดไม่ใช่กระต่ายจะไม่เคยได้ยิน อาจตกใจหรือเศร้าบ้าง แต่ไม่ใช่เจ็บปวดเช่นนี้...
...พี่เสือคนเดียว... ที่บอกรักกระต่ายแล้วหัวใจฟูฟ่อง เป็นกระต่ายบินได้ ต่างจากคำบอกรักของพ่อแม่หรือป้านก
...พี่เสือคนเดียว... ที่ตวาดแล้วกระต่ายเจ็บปวดที่สุด เหมือนใจจะขาด ยิ่งคิดว่าจะโดนเกลียด ยิ่งเจ็บปวดยิ่งกว่าตอนเจ็บป่วย...
...พี่เสือคนเดียว ที่พิเศษกว่าใครทั้งหมด...
...และส่งผลกระทบ... ต่อกระต่ายได้มากที่สุด...
น้องเล็กเดินตามพี่ชายกลับบ้าน ในหัวมีแต่คำถาม
ทำไม... ? วันถัดๆ มา น้องกระต่ายยังคงพูดจาน้อยคำ กับคนอื่นยังร่าเริงดี แต่กับพี่เสือกลับเงียบสนิท แต่กระนั้นดวงตาคู่สวยก็ไม่มีวี่แววโทสะ มิใยที่พี่เสือเว้าวอน ขอโทษและบอกรักเท่าไหร่ ใบหน้าหวานเล็กก็เฉยเมยและจงใจมองเลยผ่านพี่เสือไป
ตราบใดที่ยังไม่รู้เหตุผลว่าทำไม... พี่เสือจึงแตกต่าง กระต่ายน้อยไม่อยากรับรู้คำหวานของพี่เสือแม้แต่น้อย
กลัว... กลัวบางสิ่งภายในหัวใจ
มันลึกล้ำจนกระต่ายไม่อยากไปแตะต้อง
แต่ถ้าหาก... ยังปล่อยไปเป็นแบบนี้ หัวใจกระต่ายกลับยิ่งปวดร้าวมากขึ้นเรื่อยๆ
อยากไปเป็นเหมือนเมื่อก่อน ใจเต้นตึกตัก ดีใจ ตื่นเต้นกับทุกคำหวานของพี่เสือ ซุกตัวในอ้อมกอดอุ่นๆ และสามารถมอบจุมพิตให้พี่เสือได้เมื่อต้องการ
กระต่ายน้อยหลับตา กี่วันแล้วหนอที่นอนคนละฝั่งเตียงกับพี่เสือ กี่วันแล้วหนอที่ไม่ยอมจับมือพี่เสือ...
เสียงน้ำแกงในหม้อเดือดปุดๆ เรียกสติกลับคืนมาพร้อมๆ กับเสียงคุณแม่
"กระต่าย มาคุยกับแม่หน่อยลูก" คุณแม่ปิดเตาแก๊ส ให้น้ำแกงเย็นลง
ทำไมคุณพ่อคุณแม่จะไม่รู้ว่าสองพี่น้องทะเลาะกันอีกแล้ว ดูเหมือนคราวนี้จะหนักหนากว่าครั้งที่แล้ว เพราะกระต่ายไม่พูดกับพี่เสือเกือบสิบวันแล้ว
ท่าทางพี่เสือไม่ต่างจากคนอกหัก ซึมเศร้าและเงียบขรึมจนคุณแม่ทนไม่ไหว
ลูกชายคนเล็กเดินไปหาคุณแม่ที่ยืนข้างเตา ถามเบาๆ "เรื่องพี่เสือใช่ไหมจ๊ะ ?"
คุณแม่ยกมือขึ้นประคองใบหน้าเล็ก "ใช่จ้ะ หนูโกรธอะไรพี่เสือ ?"
คนตัวเล็กหลุบตาลง ท่าทางเหนื่อยอ่อน "เปล่าจ้ะ หนูหายโกรธแล้ว..."
"ถ้าอย่างนั้นก็คืนดีกับพี่เขาเสีย พี่เสียใจมากนะ"
กระต่ายกัดริมฝีปาก ลังเลและสับสน "คุณแม่ หนูถามคุณแม่ได้ไหม ?"
"ได้อยู่แล้ว บอกแม่สิลูก"
"ถ้าหาก... คนๆ นึง ทำให้คุณแม่ดีใจได้ตลอดเวลา... แต่พอเค้าทำเรื่องแย่ๆ คุณแม่กลับเสียใจเหลือเกิน... มาก... ยิ่งกว่าใครๆ กลัวเค้าเกลียด... พอแค่คิด... ก็..." น้ำตาค่อยๆ กลิ้งออกจากดวงตา
คุณแม่ไม่แน่ใจว่าทำไมลูกชายคนเล็กเป็นหนุ่มเร็วกว่าพี่ชาย หรือบางทีลูกชายคนโตอาจจัดการกับตัวเองได้ดีกว่าเลยไม่มาปรึกษากับพ่อแม่
แต่อย่างไรก็ตาม คุณแม่ย่อมอยากทำให้แน่ใจเสียก่อน
"มากยิ่งกว่าคนในครอบครัว เพื่อนๆ เหรอลูก ?"
เจ้าตัวเล็กลังเลครู่หนึ่ง ก่อนพยักหน้าช้าๆ
คุณแม่ถอนหายใจ ไม่อยากเชื่อ... ลูกคนเล็กที่ไร้เดียงสาจะเริ่มเติบโต เรียนรู้ความรู้สึกเสียแล้ว...
"แปลว่า หนูรู้สึกดีกับเขา... อาจพัฒนาเป็นความรักครับ" คุณแม่เกลี่ยน้ำตาออกจากข้างแก้ม "เป็นหนุ่มแล้วนะเรา อย่าร้องไห้ หนูแค่รู้สึกพิเศษ หวั่นไหวกับเค้า อาจแค่เพราะหนูยังเด็ก อีกไม่นาน พอหนูโตขึ้น หนูก็จะเจอคนเยอะแยะ แล้วความรู้สึกนี้จะค่อยๆ หายไป"
คำตอบของคุณแม่ช่วยชีวิตกระต่ายน้อยไว้ รอยยิ้มหวานค่อยๆ แต่งแต้มบนใบหน้า
ที่เศร้าใจ ดีใจเป็นพิเศษเพราะรู้สึกพิเศษ... กับพี่เสือ เพราะพี่เสือ... สำคัญ
...รักพี่เสือถึงแม้ความรู้สึกนี้อาจจะจางหายในอนาคต แต่กระต่ายน้อยเชื่อมั่นว่า
พี่เสือจะเป็นคนสำคัญที่สุดของกระต่ายน้อย
ตลอดไป...เสียงประตูหน้าบ้านเปิดเข้ามา คงเป็นพี่เสือที่กลับจากซื้อของให้คุณแม่ กระต่ายน้อยปาดน้ำตาออกจากใบหน้า แล้วรีบวิ่งไปรับ
"พี่เสือ!"
เด็กชายร่างสูงหน้าประตูเสียหลักเล็กน้อย เมื่อร่างเล็กของน้องชายกระโจนเข้าหา
"ดีใจจัง"
หัวใจพี่เสือเต้นไม่เป็นจังหวะ เจ้าตัวเล็กของเขาให้อภัยเขาแล้ว... "กระต่าย"
ใบหน้าหวานเงยขึ้นสบ ดวงตากลมโตแวววาว แก้มเนียนอมชมพู ริมฝีปากจิ้มลิ้มขยับไปมา
"ดีใจจัง หนูรักพี่เสือ พี่เสือพิเศษที่สุด"
พี่เสือไม่เข้าใจความหมาย เพียงแต่รู้ว่าสุดที่รักของเขาให้อภัยแล้ว แค่นั้นก็มีค่ายิ่งกว่าสิ่งไหน
"ครับ พี่ก็รักต่ายน้อย"
เจ้าตัวเล็กหัวเราะคิก แม้จะมีรอยน้ำตาแต่หัวใจก็เต้นแรงเพียงเพราะคำบอกรัก... อ้อมกอดที่อบอุ่นยิ่งกว่าใครๆ
เพราะพี่เสือพิเศษ...
"จุ๊บหนูหน่อย"
พี่เสือเลิกคิ้ว โน้มใบหน้าลง หน้าผากชนกับกระหม่อมบาง
"หายโกรธพี่แล้วเหรอ ?" จมูกโด่งคลอเคลียกับจมูกเล็ก เจ้าตัวในอ้อมแขนคว่ำปาก
"ไม่บอก"
"งั้นจูบ"
น้องหัวเราะคิก "เอาสิจ๊ะ"
มีหรือที่พี่เสือจะยอมปล่อยไป ริมฝีปากหนาเข้าประกบริมฝีปากอิ่มนิ่ม ยวบหยุ่นน่ารัก พี่เสือประคองท้ายทอย ค่อยๆ สอดลิ้นเข้าไปละเลียดภายในอย่างดื่มด่ำ
เจ้าตัวเล็กสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ยอมเผยอริมฝีปากให้พี่ชายอย่างลังเล เรียวลิ้นพี่เสือบุกรุกอุกอาจหยอกล้อกับลิ้นของต่ายน้อย เกี่ยวกระหวัดไปทั่วโพรงปาก ดูดเลียไรฟัน เหงือกนิ่มอุ่น ดูดดื่มจนน้องเล็กสั่นสะท้าน
ร่างบางหอบน้อยๆ พี่เสือดูดเอาลมหายใจ จังหวะหัวใจไปหมดสิ้น... ร่างกายอ่อนปวกเปียกในอ้อมแขนแข็งแรง พี่เสือจึงค่อยๆ ละริมฝีปากออก และมอบจุมพิตเอาใจ อ่อนหวานให้ที่แก้มนุ่ม
"พี่เสือรักต่ายน้อย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น โปรดเชื่อพี่เสือนะครับ"
กระต่ายน้อยไม่มีแม้แต่ความลังเล เสียงหวานตอบคำที่ไม่ต่างจากสายฝนหวานฉ่ำพรมลงหัวใจพี่ชาย "หนูก็รักพี่เสือ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น"
ดวงตาคู่ดุของพี่เสือส่องประกายวิบวับกับคำตอบ ส่งผลให้แก้มเนียนแดงก่ำ เจ้าตัวดิ้นขลุกขลักอย่างเขินอาย
"พะ... พอแล้ว"
เสียงฝีเท้าจากหลังบ้านดังขึ้นพอดี คุณแม่เดินเข้ามา "อ้าว เสือ ทำไมน้องไปอ้อนเราอย่างนั้น ?"
พี่เสือหัวเราะ "ไม่มีอะไรครับคุณแม่ น้องต่ายแค่รักเสือมาก... แค่นั้น"
จบคำ... น้องเล็กเลยมอบกำปั้นเล็กๆ ทุบรัวๆ ที่อกแกร่งดังตุ้บตั้บ
___
คำตาม
ซดกันเบาๆ ขอแจ้งนิดนึงนะคะ แจ้งไปแล้วทางเพจ แต่ลืมบอกทางนี้ไป เรื่องขอเพิ่มเติมภาค Summer wine เรื่อง appearance ของพี่เสือหน่อยนะคะ
'ร่างสูงใหญ่พิงกรอบประตูห้องนอน ใบหน้าคมคายเฉยชาราวรูปปั้นสลัก ไรหนวดเคราเข้มหนาเหนือริมฝีปากและคางเรียว ริมฝีปากหนาได้รูปพ่นควันเจือจางออกมาเชื่องช้า กล้ามเนื้อแน่นหนั่นได้รูปสีเข้มมีเหงื่อเกาะพราวทั้งต้นคอและไหลลามเลื้อยไปถึงช่วงหน้าท้องเป็นลอน ตรงต้นแขนสีน้ำตาลมีรอยสักภาษากรีกไว้ว่า ????????? ทั้งร่างเขาเป็นสีมะกอก เส้นผมสีดำขลับสนิทขัดกับริ้วรอยจางๆ ที่หางตาและหว่างคิ้ว บ่งบอกว่าเป็นคนเคร่งเครียดมากเพียงใด เขาค่อยๆ ขยี้บุหรี่กับโต๊ะที่อยู่ใกล้ สะโพกหนาในกางเกงยีนส์ไม่รูดซิปนั้นพาร่างหนา บึกบึนไปยังเตียงกว้างสีดำสนิท'
**เพิ่มรอยสักที่ต้นแขนซ้ายค่ะ ที่ขึ้น "???" เพราะตั้งใจจะไม่บอกว่าสักอะไรค่ะ ฮุฮิๆๆๆๆ พี่เสือจะสักอะไร ที่ไหน เมื่อไหร่มีในเนื้อเรื่องปกติแน่นอนค้า
อีกเรื่องคือตอนนี้เปิดโหวต 2 เรื่องค่ะ
เรื่องแรก เรื่องตอนพิเศษค่ะ ไปโหวตได้ในเพจนะคะ Special ผุดๆ ภาคพิเศษ (พิศดาร ?) ของพี่เสือน้องต่ายค่า เปิดโหวตว่าอยากอ่านพี่เสือน้องต่ายภาคไหนมากที่สุด ?? :
https://www.facebook.com/questions/454592447960935/อีกเรื่องคือเรื่องรอยสักของน้องกระต่ายค่ะ ไม่อยากให้สักไลค์ อยากให้สักคอมเมนต์ค่ะ เลือกเอาอย่างเดียวนะคะ ถ้าทั้งไลค์ทั้งเมนต์ขออนุญาตไม่คิดคะแนนค่ะ :
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=458631834223663&set=a.449890541764459.1073741828.449883245098522&type=1&theaterขอบคุณค่า <3
หัวข้อ: Tiger&Bunny : พี่เสือร้ายกับน้องกระต่ายน้อย เปิดจองแล้วค่ะ P.136 15/11/15 (อ่าน 1179678 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก