ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
โตเกียวโดม คงเป็นที่ใฝ่ฝันของศิลปินมากมายที่ใฝ่ฝันอยากจะจัดคอนเสิร์ตที่นี่สักครั้ง ถ้าดังไม่พอก็อย่าหวังว่าที่นั่งจะเต็ม จะดังในญี่ปุ่นนั้นยากเต็มที แต่สำหรับผู้ชายตรงหน้าผมเขาทำได้ .. เรียกเรทติ้งได้ทั้งเอเชียจนกระทั่งมีเอเชียทัวร์ทั้งๆที่เดบิวต์เป็นศิลปินได้ไม่ถึงสองปี และคงจะดังไปถึงฝั่งยุโรปหรืออเมริกาในอีกไม่นานนี้เป็นแน่ เพราะตามตารางงานอันแน่นเอี้ยดในมือผม .. กว่าจะได้พักคาดว่าอีกนาน
เพลงรันมาจนถึงท่อนสุดท้าย.. และแล้วคอนเสิร์ตก็จบลงในที่สุดท่ามกลางเสียงเชีร์ยจากแฟนคลับและโปรเจคพิเศษที่เหล่าแฟนคลับพร้อมใจกันทำเพื่อเขา ‘ ฟอง ’
ศิลปินเดี่ยวของค่ายเอริส คนไทยที่แหวกกระแสเกาหลีมาแรงจนกระทั่งโด่งดั่งไปทั่วเอเชียในลุคกวนๆทะเล้นน่ารัก ซึ่งผลโพลที่ให้แฟนคลับโหวตได้ส่งมาถึงมือผมเมื่อวานนี้ก็ไม่แปลกใจ ที่เขาจะได้รับการโหวตให้เป็น ‘น้องชายน่ารักที่สุดในเอเชีย’ หรือ ‘ ลูกแมวขี้อ้อน ’และอีกมากมายในทำนองน่ารักน่าชังทั้งหลายแหล่
“โอ้ยย เหนื่อยชะมัดเลย ขอน้ำหน่อยคร้าบบบบบบบบบ”
ผู้ชายคนบนเวทีตอนนี้วิ่งเข้ามายืนปาดเหงื่อตรงหน้าผม เสยผมสีส้มชุ่มเหงื่อสองสามทีแล้วสะบัดไปมา เสื้อกล้ามสีดำยี่ห้อดังชุ่มเปียกจนแนบเนื้อ กางเกงเดฟสีซีดและรองเท้าคู่ใหญ่สีสันแสบตา ใบหน้ายังคงน่ามองแม้จะชุ่มเหงื่อด้วยเครื่องสำอางค์กันน้ำ
“อืม”
ผมส่งน้ำแร่ขวดใหญ่ในมือให้ เจ้าตัวก็รับไปดื่มอึกใหญ่ๆ เดี๋ยวก็ ….
“แค่กๆๆๆ”
นั่นไง .. สำลักจนได้ ผมก็ต้องเป็นคนลูบหลังให้เหมือนเดิม จนเจ้าตัวเริ่มโอเคก็เบะปากเทน้ำแร่ที่เหลือราดตัว พนักงานแบ็คสเตจก็เริ่มโค้งขอบคุณกันไปมา การ์ดที่รับหน้าที่รวบรวมของจากแฟนคลับก็ทยอยยกกล่องใหญ่หลายใบออกไปขึ้นรถ ผมกับฟองก็เริ่มเดินกลับห้องแต่งตัว เตรียมตัวกลับโรงแรม
“ฟองได้พักกี่วันอ่ะ”
เจ้าตัวกวาดโทรศัพท์ ไอแพด เกมส์เพลทั้งหลายแหล่บนโต๊ะกระจกลงกระเป๋าเป้ตัวเอง ยัดหนังสือการ์ตูนตามไปแบบส่งๆ คงจะเหนื่อยจริงๆ คอนเสิร์ตสองวันใช้พลังไปเยอะ ตาเรียวสดใสตอนแสดงเริ่มจะปรือลง
“สามวัน แต่วันที่สองมีสัมภาษณ์ตอนเช้านิดหน่อย กระเป๋ามาสิเดี๋ยวถือให้”
“รบกวนด้วยค้าบ .. ฮ้าวว .. แล้วอยากไปเที่ยวไหนมั้ย มาญี่ปุ่นทั้งที”
“ฟองอยากไปหรอ”
ผมแบกกระเป๋าเป้สะพายไหล่ข้างหนึ่ง จากนั้นหยิบเสื้อคลุมมีฮู้ดสีดำใส่ให้ฟอง ตามด้วยแว่นกันแดดยี่ห้อดังที่เจ้าตัวเป็นพรีเซนเตอร์ ตรวจเชคของทั้งหมดอีกรอบ คว้ากระเป๋าตัวเองเดินนำฟองออกมา
“อยาก .. แต่ฟองว่าคงไม่ไหว หมดแรง สลบสองวันติดๆแน่เลย ไว้วันสุดท้ายค่อยออกมาเดินเล่นแล้วกัน ฮ้าวววว ง่วงจัง”
ฟองเกาะแขนผมแล้วเอียงหัวพิงไหล่เดินไปคู่กัน ความสูงของเราไม่ต่างกันเท่าไหร่ ตัวก็เท่าๆกัน เพราะผมต้องเข้าฟิตเนสไปพร้อมๆฟอง แต่ถึงผมจะสูงกว่า แต่ฟองก็ตัวหนากว่า อาจจะเพราะเป็นศิลปินที่ต้องเต้น ร้อง ออกรายการต่างๆ มันต้องใช้แรง เหมือนออกกำลังกายตลอดเวลา ส่วนผมมีหน้าที่นั่งรอหลังกล้อง เชคเวลาและกำหนดการ
“อืม คงต้องรีบเดินหน่อย แฟนคลับคงมาดักรอเหมือนเดิม”
จบคอนเสิร์ตแฟนคลับมากมายก็พยายามจะมารอเพื่อให้ได้ถ่ายรูปหรือจับมือ ฟองที่คงใกล้จะหลับเต็มทีก็ปล่อยมือจากแขนผม ตบหน้าตัวเองเบาๆให้ตื่นก่อนจะฉีกยิ้มเมื่อเราสองคนก้าวพ้นประตูทางออก
“กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด …”
เสียงเรียกเสียงกริ๊ดดังขึ้นพร้อมๆกับการ์ดต้องพยายามกันกลุ่มแฟนคลับ ฟองก็ทำได้แค่โบกมือ ฉีกยิ้ม ก้าวเท้าเร็วๆขึ้นรถบัสสกรีนลายฟองในชุดสูทสีดำ คลุมเสื้อคลุมเหมือนพระราชาสีแดง และมงกุฎหรูหราเอียงปิดหน้าไปข้าง .. คอนเซ็ป Dark King ซิงเกิ้ลล่าสุดที่กำลังโด่งดัง แน่นอนว่ารถมันเด่นขนาดนี้เหล่าแฟนคลับบางส่วนคงตามไปจนถึงโรงแรมนั่นล่ะ แต่นี้คือนโยบายการโฆษณาของบริษัท
ผมกับฟองและทีมงานบางส่วนขึ้นมาบนรถบัสคันใหญ่ ฟองเดินลากเท้าไปเบาะยาวด้านหลังและเอนตัวนอนลงทันที แว่นตากันแดดถูกโยนไว้บนพื้น ผมก็เก็บขึ้นมาวางไว้อีกเบาะเพราะต้องใช้อีกตอนเข้าโรงแรม หยิบหมอนใบเล็กยกหัวฟองขึ้นแล้วสอดหมอนให้ ทีมงานอีกหลายคนก็จับจองที่นั่งด้านหน้าคนละมุม เหนื่อยกันทุกคน ม่านโดนสั่งปิดทั้งรถเพื่อความเป็นส่วนตัว ผมก็ขยับมานั่งเบาะที่ว่างใกล้ๆฟอง ปรับเก้าอี้เอนลงเล็กน้อย .. พักสายตาบ้างแล้วกัน
ผมรู้สีกตัวอีกทีเมื่อรู้สึกว่ามีคนซุกลงมาบนตัก.. ฟองนั่นเอง นอนขดตัวบนเบาะเล็กๆสำหรับนั่งหนุนตักผมตายังคงปิดสนิท ผมอดไม่ได้ที่จะยกมือลูบหัวสีส้มเบาๆ แต่แล้วมือผมก็ถูกมือฟองจับไปหอมหนักๆ ก่อนฟันคมจะขบเม้มลงมาบ่นฝ่ามือดูดดุนเล็กน้อยจนรู้สึกถึงไอร้อนผะผ่าวกับใจที่เริ่มสั่น
ฟองหยุดแล้ว .. แต่ยังคงจับมือผมแน่น .. ผมก็ไม่คิดจะดึงมือตัวเองออกเหมือนกัน
ห้องพักหรูหราห้องหนึ่งในชั้นเกือบบนสุดของโรงแรมคือที่พักของผมกับฟอง เตียงคิงไซส์ขนาดใหญ่ ทีวีจอยักษ์และชุดเฟอร์นิเจอร์บิวด์อินหรูหรา ทุกอย่างดูดีแต่เราสองคนไม่ได้ใส่ใจอะไรกับมันนักหรอก ฟองถอดรองเท้าถุงเท้ากระจัดกระจายถอดเสื้อกล้ามและกางเกงเหลือบอกเซอร์สีน้ำเงินตัวเดียวกระโดดลงนอนกลางเตียง ผมก็วางกระเป๋าแล้วเดินเก็บของทั้งหมดให้เรียบร้อย หยิบกล่องเครื่องสำอางบนโต๊ะเครื่องแป้งมาเปิดเอาคลีนซิ่งกับสำลีออกมาเดินไปนั่งพิงหัวเตียง ฟองก็ขยับตัวมาหนอนหงายหนุนตักผมหลับตาลง
หน้าที่ของผมคือเช็ดเครื่องสำอางทั้งหมด ทั้งแป้งและรองพื้น ขอบตาและคิ้วที่เขียนตวัดให้ดูคมเท่ ลิปติกสีอ่อนธรรมชาติ เปิดเปลือยผิวหน้าที่ซีดกว่า มีสิวเม็ดเล็กประปราย รอยสิวจางๆ หรือรอยแผลเป็นเล็กใต้ตาซ้าย .. ความไม่สมบูรณ์แบบเล็กๆน้อยๆนี้ทำให้ผมยังรู้สึกได้ .. ฟองยังเป็นผู้ชายธรรมดาที่จับต้องได้ ไม่ใช่เจ้าชายที่ไหนเหมือนอย่างภาพลักษณ์ศิลปินที่ต้องแสดงออก
“อืม .. เสร็จแล้วหรอ ..”
เสียงพึมพำดังลอดออกมา เจ้าตัวขยับออกจากตัวผมไปนอนข้างๆ ผมลุกไปถอดเสื้อเชิ้ตสีเรียบออก กางเกงยีนต์ เหลือเพียงบอกเซอร์ตัวเดียวเหมือนกัน แล้วกลับขึ้นไปนอนข้างๆฟอง ดึงผ้าห่มคลุมเราสองคนแล้วหลับตาลง สักพักก็รู้สึกถึงแขนยาวรั้งเอวผมเข้าใกล้จนตัวติดกันและลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดซอกคอ ขายาวที่ยกก่ายแทรกลงมาระหว่างขา มือสากเล็กน้อยลูบไล้เบาๆบนเอวเปล่าเปลือยของผม ก่อนจะหยุดนิ่งพร้อมๆกับที่สัมผัสเปียกชื้นขบเม้มเบาๆบนลาดไหล่พร้อมๆเสียงกระซิบเบาๆ .. ฝันดี
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาหลังจากได้นอนเต็มอิ่ม ไม่รู้ว่ากี่โมงเพราะผ้าม่านผืนหน้าบดบังทัศนียภาพจนหมด คนข้างตัวที่นอนซุกไหล่ผมเมื่อคืนตอนนี้ขยับหัวไปหนุนอยู่บนแผ่นอกผม มือสากที่ลูบเอวผมเมื่อคืนเปลี่ยนไปวางบนหน้าท้องใต้สะดือ ขายาวๆขยับไปมาระหว่างขาผม เสียดสีทั้งไปทั้งช่วงล่างจนผมรู้สึกวาบหวามแปลกๆ จนต้องเขยิบหนี
“อืม ..”
เสียงครางด้วยความขัดใจดังลอดออกมา พร้อมๆกับหน้าที่ซุกลงผ่อนลมหายใจรดยอดอกผมช้าๆ ขยับหน้าไปมาปลายจมูกเสียดสีกับยอดอก แล้วหยุดนิ่งเหมือนเดิมแนบแก้มลงเหมือนเดิม ผมลอบผ่อนลมหายใจที่กลั้นไว้ออกมา
“ฟอง .. เขยิบหน่อย”
ผมลูบหัวฟองเบาๆพร้อมๆกับกระซิบบอก เจ้าตัวก็เริ่มงัวเงียท้าวมือสองข้างบนตัวผมยกตัวขึ้นตาฉ่ำปรือจ้องมองผมเลื่อนลอย แผ่นอกขาวแอ่นขึ้นมาโชว์ยอดอกสีน้ำตาลจางๆ กับกล้ามหน้าท้องที่กำลังพอดี และไรขนจางๆไล่ลงจากสะดือหายเข้าไปใต้ของบอกเซอร์
“กี่โมงแล้ว หาวว ง่วงจัง”
“ไม่รู้เหมือนกัน จะนอนต่อก็ได้ แต่เขยิบหน่อยจะไปอาบน้ำ”
“ไม่นอนแล้วหรอ.. งั้นฟองตื่นด้วย ฮ้าววววว หิวจัง”
เจ้าตัวขยับลุกขึ้น เดินลูบท้องพร้อมๆกับหาวโซเซไปเปิดกระเป๋าเสื้อผ้า
“โทรไปสั่งเลย เบอร์ภายในอยู่บนโต๊ะ หรือฟองจะอาบน้ำก่อน จะได้สั่งให้”
“ฟองอาบก่อนก็ได้ .. อยากมาแกะของแฟนคลับด้วย อยู่ไหนอ่ะ”
ฟองหยิบผ้าเช็ดตัวออกมาจากกระเป๋าพาดไหล่ หันมาถามผม ผมลุกจากเตียงเดินออกไปดูห้องข้างๆที่มีประตูเชื่อมกัน ซึ่งจริงๆควรจะเป็นห้องนอนของฟอง กล่องใหญ่หลายใบถูกวางไว้บริเวณใกล้ประตู ของบางส่วนจำพวกตุ๊กตาหล่นลงมาประปราย
“อยู่นี่ล่ะ แล้วจะกินอะไร”
“โอเค ฟองเอาไรก็ได้ สั่งมาเหอะ อาบน้ำก่อน เน่าตั้งแต่เมื่อคืน”
ลับล่างที่หายเข้าไปในห้องน้ำ ผมก็จัดการโทรสั่งอาหารให้ตัวเองกับฟอง แล้วเตรียมผ้าเช็ดตัวรออาบต่อ จริงๆไปอาบอีกห้องก็ได้ แต่ผมชินที่จะทำตัวแบบนี้ และฟองก็คงชินเหมือนกัน ไม่ว่าจะไปไหน ห้องสองห้อง มันจะว่างห้องหนึ่งเสมอ ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน ไม่เคยถามฟอง ฟองก็ไม่เคยถาม เราแค่เป็นแบบนี้โดยไร้เหตุผล
สักพักฟองก็นุ่งผ้าเช็ดตัวหลวมๆออกมา พร้อมผ้าผืนเล็กของโรงแรมขยี้อยู่บนหัว ผมก็เดินสวนเข้าไปอาบน้ำบ้าง ห้องน้ำตอนนี้หอมกลิ่นสบู่และแชมพูที่ฟองใช้ … ซึ่งเป็นของที่ผมซื้อทั้งหมด .. เราก็แค่ใช้ด้วยกัน
ผมออกจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเหมือนฟองและผ้าผืนเล็กขยี้หัวเปียกๆเหมือนกัน เสียงรื้อของจากห้องข้างๆบ่งบอกว่าเจ้าตัวคงจะเช็คของแฟนคลับอยู่ ผมก็มีหน้าที่หยิบโทรศัพท์ตัวเองไปถ่ายรูปฟองกำลังดูของเพื่ออัพลงเว็บเพจของฟอง แต่ตอนนี้ฟองยังอยู่ในสภาพเดิม นุ่งผ้าเช็ดตัวหมิ่นเหม่กับผมเปียกชี้ฟู ผมเลยได้แต่วางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะใกล้ๆ ถ่ายสภาพฟองตอนนี้คงเป็นข่าว
จริงๆของแฟนคลับก็มีจำพวกงานสกรีน การ์ดสวยๆ หรือจะตุ๊กตา หมอน ของแฮนเมดทั้งหลายแหล่ที่สำหรับฟองคงได้มาครบทุกอย่างแล้ว แต่ฟองก็ยังคงตื่นตาตื่นใจเสมอ สังเกตได้จากยิ้มระรื่นตาลุกวาวกับของต่างๆ ผมก็เลยมานั่งดูของในกล่องอีกใบ จะได้จัดแบ่งพวกของที่อาจจะแตกหักเสียหายไว้ด้วยกัน ต้องระวังเป็นพิเศษ
“เอะ …”
กล่องใส่ของใบใหญ่เรียบๆกับการ์ดที่เป็นภาษาญี่ปุ่น ซึ่งผมอ่านไม่ออก ฟองก็หันมาสนใจเหมือนกัน เพราะไม่บ่อยนักที่จะมีแฟนคลับให้ของที่เป็นกล่องไซส์ใหญ่ปิดแน่นขนาดนี้ ผมสบตากับฟองแล้วค่อยๆแกะกล่องออก จนกระทั่งมันเปิดออกทั้งหมดนั่นล่ะ … ผมก็อดไม่ได้ที่จะตะลึงกับมัน
“อะไรน่ะ .. นี่มัน …”
ฟองชะโงกหน้ามาดูแล้วขมวดคิ้ว ก่อนจะมองหน้าผมสลับกับของในกล่อง ซึ่งผมก็ไม่ได้เด็กขนาดจะไม่รู้จักสิ่งที่เรียกว่า…ไวเบรเตอร์… ซึ่งกล่องใหญ่ขนาดนี้ .. เพราะมันมีถึงห้าอันและหลากรูปแบบ ทั้งแบบมีหนาม เป็นปุ่ม ส่วนหัวกระดกเป็นจะงอย แถมแบตเตอร์มาให้ พร้อมอุปกรณ์ชาร์จ รวมถึงเจลหล่อลื่นขวดใหญ่ กุญแจมือและแผ่นซีดีสีดำที่ผมคิดว่าเนื้อหาข้างในคงไม่พ้นเกี่ยวกับพวกของเล่นผู้ใหญ่พวกนี้
เราสองคนมองกันแบบเก้อๆเล็กน้อยทำอะไรไม่ถูก จนกระทั่งออดห้องดัง ฟองเป็นฝ่ายลุกขึ้นก่อน คว้าเสื้อฮู้ดมาคลุมตัวหยิบแว่นกันแดดเดินมาใส่เดินไปเปิดประตูอีกห้อง ส่วนผมก็รีบปิดฝากล่องไปวางอีกฝั่งของห้องไกลๆทันที … แฟนคลับแบบนี้ก็มีด้วย
“ตกลงมันบ่ายโมงแล้วล่ะ”
ฟองทำหน้ายุ่งๆนั่งขัดสมาธิบนเก้าอี้ริมระเบียงกดมือถือเล่น แสดงแดดอ่อนๆมาพร้อมกับลมพัดเอื่อยๆทำให้บรรยากาศสบายน่านอน เมนูอาหารจานเดียวง่ายๆสองจานว่างคู่กันอยู่บนโต๊ะตัวเล็ก ฟองกลับมานุ่งผ้าเช็ดตัวหมิ่นเหม่เหมือนเดิม ผมในสภาพเหมือนกันและไม่คิดจะเปลี่ยนก็เดินไปนั่งเก้าอี้ว่างอีกตัว ต่างคนต่างกินไม่ได้พูดอะไรกัน ส่วนฟองก็เหมือนเดิมกินไปก็นั่งเล่นทวิตเตอร์ส่วนตัวที่คนติดตามเป็นแสนใกล้จะครบล้านอีกไม่เท่าไหร่
“แฟนคลับญี่ปุ่นลงรูปคอนเมื่อวานเต็มเลย แต่ฟองหน้ายุ่งไปหน่อยรูปนี้ตลกจัง”
ฟองยิ้มเรื่อยๆมองดูรูปตัวเองมากมาย ไม่ได้สนใจคำตอบผมแต่อย่างใด ผมก็เอนตัวยกขาไขว่ห้างหลับตาลง นอนดีกว่าอากาศกำลังดี
“ไปนอนข้างในเถอะ เดี๋ยวไม่สบายนะ”
เสียงฟองดังขึ้นข้างหู พร้อมๆกับมือสากเล็กน้อยวางบนไหล่สองข้างของผมลูบลงมาช้าๆบนแผ่นอกผ่านยอดอกและวางนิ่งบนหน้าท้อง ระหว่างเรามีเก้าอี้กั้นอยู่
“กำลังสบายเลย”
ผมตอบเอื่อยๆยังคงหลับตาเหมือนเดิม รู้สึกได้ถึงเสียงครางขัดใจเบาๆข้างหู มือของฟองเริ่มขยับอีกครั้ง มือหนึ่งลูบไล้วนบนหน้าท้องก่อนจะลากขึ้นมาบนแผ่นอก พร้อมๆกับที่นิ้วยาวเรียวกดเบาๆบนริมฝีปากผมให้เผยอออกแล้วสอดเข้ามาตวัดเล่นกับลิ้นผม
“ไปข้างในเถอะ เชื่อฟอง.. นะครับ”
ฟองจูบเบาๆบนต้นคอผมลากลิ้นเปียกชื้นมาไล้เลียใบหูแล้วผละออก หยุดทุกอย่างแล้วดึงแขนผมให้ลุกขึ้นตามไปในห้อง ผมเดินตามเข้ามาปิดประตูกระจกดึงม่านหนาทึบปิดลง ห้องกลายเป็นสีเหลืองนวลจากแสงไฟ ฟองเดินหายเข้าไปในห้องที่เก็บของจากแฟนคลับ ส่วนผมก็ทอดตัวนอนคว่ำลงบนเตียงฝั่งตัวเอง แอร์เย็นฉ่ำทำให้ที่นอนเย็นสบาย ผมดันตัวขึ้นสอดตัวไปใต้ผ้าห่มผืนหนาที่ดึงมาคลุมถึงสะโพก แล้วดึงผ้าเช็ดตัวออกโยนไว้ตรงไหนสักที่
เตียงยวบลงเล็กน้อยทำให้ผมรู้ว่าฟองคงมานั่งบนเตียงเหมือนกัน เสียงทีวีภาษาญี่ปุ่นดังขึ้นเบาๆ แต่สำหรับผมเหมือนเสียงกล่อมให้ยิ่งหลับง่ายเข้าไปอีก
“ใช้ยังไงนะ .. เอะ”
เสียงฟองร้องเบาๆทำให้ผมเริ่มงัวเงียตื่นอีกครั้ง พร้อมๆกับที่อะไรบางอย่างกระแทกเบาๆบนหลังผมแล้วสั่นครืดๆไม่หยุด ผมงัวเงียชันตัวลุกขึ้นหยิบไอ้ตัวกวนที่กลิ้งลงจากหลังผมขึ้นมาดู ไวเบรเตอร์แบบมีปุ่มทั่วอันกำลังสั่นหมุนควงในมือผมด้วยระดับการสั่นสูงสุด ผมกำลังจะอ้าปากดุฟองแต่แล้วเสียงผู้ชายครางกระสันก็ดังขึ้นมา ผมหันขวับไปทางต้นเสียงทันที ทีวีจอยักษ์ตอนนี้กำลังฉายหนังผู้ชายสองคน .. พร้อมอุปกรณ์คล้ายๆของในมือผม
ฝ่ายรับนอนคว่ำหน้ากับเตียงมองจ้องมา ตาปรือฉ่ำน้ำปากเล็กครางกระสัน ส่วนฝ่ายรุกกำลังรั้งสะโพกเนียนแล้วจับไวเบรเตอร์ยัดเข้าไปทางช่องทางด้านหลัง จนกระทั่งภาพตัดไปมุมมองผู้ชายถึงเห็นว่าเขากำลังยัดเข้าไป… อันที่สาม น้ำใสหนืดไหลออกมาสวนกับไวเบรเตอร์คงจะเป็นเจล
ผมเหลือบมองคนข้างๆด้วยหางตา เห็นเจ้าตัวกำลังจ้องทีวีตาไม่กระพริบ แลบลิ้นเลียปากด้วยความเผลอไผล ผ้าเช็ดตัวหมิ่นเหม่บนตัวฟองแหวกออกเล็กน้อย พร้อมๆกับอวัยวะบางส่วนที่ชูชันดันพ้นผ้าออกมา น้ำใสๆไหลเยิ้มส่วนยอดบ่งบอกอารมณ์ที่ผมก็กำลังรู้สึกอยู่ .. แค่ดูแค่นี้ตรงนั้นของผมก็ชักปวดหน่วงๆ และคงจะเยิ้มแบบฟองในอีกไม่ช้า
ผมละสายตามองภาพในทีวีต่อ บัดนี้ฝ่ายรุกดึงไวเบรเตอร์ออกจนหมดแล้วเอนตัวนอนหงายกับเตียงท่อนลำใหญ่ยักษ์ผงาดพาดบนหน้าท้อง ซิกแพคสวยท่อนขาแข็งแรงแผ่นอกหนาถูกกล้องถ่ายจนครบ แล้วฝ่ายรับตัวเล็กก็คลานช้าๆขึ้นไปนั่งคร่อม ภาพตัดมาที่ฝ่ายรับขยับสะโพกไปมาให้พวงแฝดเสียดสีกับสะโพกมน แกล้งเลียปากแอ่นอกโชว์แผ่นอกขาวเนียน ยอดอกสีชมพูแข็งขัน ปากเล็กๆครางกระสันยั่วยวน
ผมเหลือบมองฟองอีกครั้งตอนนี้เขาจ้องมาที่ผมแต่ไม่ใช่หน้าผม ผมมองตามสายตาเขาเห็นเขาจ้องอวัยวะบางส่วนของผมที่แข็งขันขึ้นมาจนผ้าห่มที่คลุมอยู่บนเอวถูกดันขึ้น สุดท้ายด้วยสายตาของฟองทำให้มันเด้งพ้นขอบผ้าห่มออกมาโชว์ส่วนหัวที่น้ำใสเยิ้มที่เริ่มหยาดหยดลงมาบนแท่งลำ
“ฟองอยากลองใช้ .. เราลองกันมั้ย”
เสียงแหบพร่าของฟองถามผมเบาๆ ผ้าเช็ดตัวฟองถูกดึงออกไปแล้วโชว์ร่างเปล่าเปลือยและท่อนลำผงาดแข็งขัน สายตาร้อนเลื่อนมาสบตาผมก่อนเจ้าตัวจะขยับมาใกล้กระทั่งชิดพอจะโอบเอวผมรั้งเข้าหา ดึงขาผมเข้าใกล้จนตอนนี้ผมนั่งคร่อมอยู่บนตักฟอง ตรงนั้นของเราแข็งขันบดเบียดกันอยู่
“ฟองก็ทำตาม … ในทีวีสิ เอา เอ่อ ไวเบรเตอร์ใส่เข้าไป …”
“ฟองดูจบไปสองรอบแล้ว … แต่ว่า …”
เสียงฟองครางต่ำตาฉ่ำเยิ้มจ้องมองผม มือของฟองเริ่มลูบไล้ต้นขาผมช้าๆจนขนลุกซู่ แต่ไม่รู้ทำไมสายตาฟองทำให้ผมไม่อาจขยับตัวหนีได้เลย ได้แต่วางมือทาบบนอกของฟอง
“อะไร …”
เสียงผมแหบพร่าจนไม่คิดว่าเป็นเสียงตัวเอง ผมเห็นเงานัยน์ตาฟองสะท้อนภาพผมชัดเจน จนเผลอแลบลิ้นเลียปากไม่รู้ตัว ตอนนี้มือของฟองเริ่มไล้มาที่แผ่นหลังผมก่อนลูบลงมาบนก้นผมแล้วบีบเบาๆ จนผมเผลอครางเล็ดลอดออกมา
“ก็ตอนเสร็จแล้วคนโดนใส่มันเหมือนจะลุกไม่ขึ้น … แต่พรุ่งนี้ฟองต้องทำงานอีก .. ฟองลุกไม่ขึ้นจะไม่เป็นไรหรอ”
“งะ …งั้น .. ฟองก็อดทนรอเสร็จงานก่อน .. คะ .. ค่อยใส่เข้าไปดีมั้ย อะ .. อา”
มืออีกข้างของฟองสะกิดยอดอกผมแผ่วเบาจนผมเผลอแอ่นตัวเข้าหาฟองครางออกมา ฟองละสายตาจากผมมองผ่านไหล่ผมไปจ้องทีวี แล้วจับผมหันไปนอนคว่ำกับเตียงอีกครั้ง หน้าผมหันเข้าหาทีวีชัดเจน ตอนนี้เหตุการณ์ไปถึงฝ่ายรับกำลังขย่อมตัวขึ้นลงเหมือนขี่ม้า สายตาจ้องมาพร้อมๆกับเสียงครางดังลั่น แล้วกล้องค่อยๆแพลนต่ำลงมาถึงแกนกายที่ขึ้นลงตามแรงกระแทก ก่อนมือใหญ่ของคนข้างล่างจะเลื่อนมากุมแล้วขยับขึ้นลง
“ฟองอยาก .. อยากทำ … แต่ฟองกลัวเจ็บ .. ยอมฟองหน่อยไม่ได้หรอ”
สะโพกผมถึงรั้งขึ้นเพี่อสอดหมอนเข้ามาให้ช่วงล่างโก่งโค้งขึ้น ผมหลุบตาลงจากภาพฉากตรงหน้าในหัวคิดเรื่องงานและผลกระทบถ้าฟองต้อง เอ่อ .. ใช้เจ้าของเล่นผู้ใหญ่พวกนี้ .. แน่นอนว่าคงจะเจ็บ .. และฟองอาจจะไม่ได้ทำมานาน อย่างน้อยตั้งแต่ทำงานกับฟองมาเกือบสามปี ก็ย่อมรู้ว่าฟองไม่ได้ทำในช่วงเวลานี้แน่ๆ .. ไม่ได้ทำนานแล้วกลับมาทำ .. มันก็ต้องช้ำหรือระบมกันบ้าง ซึ่งผมยอมไม่ได้จริงๆถ้าฟองจะลุกไปทำงานไม่ได้
“ฟอง .. ต้องทำงานนะ ..”
ผมหันไปบอกฟองแต่แล้วฟองกลับยิ้มอ้อนๆ พร้อมกับเทน้ำบางอย่างลงบนช่องทางด้านหลังของผมพร้อมกับเคล้นคลึงบั้นท้ายผมช้าๆและเกลี่ยนิ้วแตะสัมผัสเบาๆ .. ตรงนั้น
“ยอมฟองนะ … นะครับ”
ฟองโน้มตัวลงมาใกล้ผม จูบปากผมแผ่วเบาก่อนจะเริ่มดูดดุนและเล็มริมฝีปากผมช้าๆ จนกระทั่งสอดลิ้นเข้ามาเกี่ยวกระหวัดลิ้นผมในที่สุด ผมได้ยินเสียงตัวเองครางในลำคอเบาๆ รู้สึกเหมือนตัวเบาเพราะรสจูบของฟอง สะดุ้งรู้สึกตัวอีกทีนิ้วฟองหลายนิ้วก็เคลื่อนเข้าออกด้านหลังผมช้าๆจนเจ็บแปลกๆ
“ชู่วว… ไม่เจ็บนะครับ .. ฟองจะระวัง … เงยหน้ามองทีวีสิ …ฉากนี้เหมือนพวกเราตอนนี้เลยนะ …”
ผมเงยหน้ามองทีวีอีกครั้ง ตอนนี้ฝ่ายรับนอนในท่าเดียวกับผมจ้องมา สองมือกำผ้าปูที่นอน ตาฉ่ำเยิ้มมีน้ำตาไหลลงมา ปากแดงสดเผยอครางลั่น มีฝ่ายรุกกำลังนั่งคุกเข่าคร่อมตัวยึดสะโพกไว้แน่นแล้วกระแทกไม่หยุดจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันพับๆ
และแล้วอะไรบางอย่างก็ถูกสอดเข้ามาในตัวผม …. และเริ่มสั่นช้าๆ …
“อะ .. อา …”
ไวเบรเตอร์นั่นเอง … ผมไม่เคยเล่นอะไรพวกนี้มาก่อนในชีวิต แต่มันกลับสร้างความรู้สึกเสียวกระสันแปลกใหม่ จนผมเริ่มรู้สึกว่ามันสั่นน้อยไป..
“ฟองชอบฟังเสียงคราง…”
เสียงฟองแหบพร่าดังขึ้นข้างหูผม ก่อนระดับการสั่นจะเริ่มแรงขึ้นอีก ผมแหงนหน้ามือกำผ้าปูที่นอนแน่นครางออกมา มองคนในทีวีที่คงกำลังความรู้สึกเดียวกับผม ทำได้แค่ขยำผ้าปูที่นอน เงยหน้าคราง และเผลอตอดรัดสิ่งที่สอดเข้ามาตามแรงอารมณ์ มือข้างหนึ่งผมเลื่อนลงไปเผื่อจะจับตรงนั้นของตัวเอง แต่ฟองกลับจับผมนอนหงายรั้งขาผมข้างหนึ่งพาดบนไหล่ แล้วดึงไวเบรเตอร์ออกมาโยนไปไหนไม่รู้ ผมรู้แต่ว่าตัวเองเผลอครางประท้วงเบาๆ
ฟองยิ้มกริ่มถูกใจดันขาอีกข้างผมให้อ้าออกยิ่งขึ้นแล้วสอดท่อนลำตัวเองเข้ามาเล็กน้อยแล้วกระแทกเข้ามาทีเดียวจนมิด ผมแอ่นตัวคราวด้วยความเจ็บปนเสียว สองมือยกขยำไหล่ฟองแน่น น้ำตาอุ่นๆไหลพรากออกมา จนกระทั่งฟองเริ่มสัมผัสท่อนลำของผมแล้วรูดแรงๆ ความเจ็บจึงเริ่มหายไปแทนที่ด้วยความเสียวกระสัน เสียงครางของผม ของฟอง ทั้งของในทีวี ดังประสานกันจนแทบแยกไม่ออก ผมรู้ตัวแต่ว่าเหมือนตัวเองจะบินสูงขึ้น สูงขึ้น และสุดท้ายก็แตะที่ปลายขอบฟ้าเมื่อน้ำอุ่นร้อนพุ่งแรงเข้ามาในตัว พร้อมๆกับที่น้ำบางอย่างจากตัวผมถูกปล่อยออกมาอย่างแรงจนเลอะทั้งตัวผมและฟองรวมถึงหน้าฟองบางส่วน ผมกับฟองสบตากันด้วยความตกใจ ก่อนฟองจะเริ่มยิ้มน่ารัก ผมก็คงยิ้ม … และเราก็หัวเราะออกมา
ฟองค่อยๆขยับถอนตัวออก จนน้ำอุ่นร้อนไหลออกมาด้วย แต่ทั้งผมและฟองไม่ได้ใส่ใจสภาพเลอะเทอะของตัวเองฟองแค่ทิ้งตัวลงซุกหน้ากับอกผม ผมก็แค่ยกมือลูบหัวฟองเบาๆ ผมหลับตาลงหูยังได้ยินเสียงเพลงในทีวีก่อนจะเงียบลง .. หนังเรื่องนั้นคงจบแล้วเหมือนกัน เหมือนผมกับฟองที่คงต้องนอนพักกันยาวอีกรอบ
สิ่งที่ผมได้ยินแผ่วเบาก่อนจะลับลึก
"จริงๆกล่องนั้น .. ฟองซื้อมาเอง .. ส่งให้ตัวเอง .. เพราะฟองอยากใช้กับ ... ..."
จบ
- ------------------------------------------------------------------------------------------------------
เห็นมั้ย .. ฟองแตกจริงๆนะ 555555555555555555555555555+
เป็นเรื่องสั้นค่ะตอนเดียวจบ หรือแต่งต่อดี ? 555555555555555555555555
ปล. นายเอกชื่ออะไรนะ ?
หัวข้อ: เรื่องสั้น ฟอง .... ' แตก ' (อ่าน 82238 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก