หัวข้อ: - - OMG! หมดกัน..มันเอาผมเป็นเมีย - - ตอนที่40 (END) P.54 >Up.15/04/14<

[Kelvin Degree]

เชื่อเหอะ!!

เดี๋ยวก็ได้กัน ฮ่าๆๆๆๆ

มาต่อไวๆๆนะครับผม!!

[TIKA_n]

น้องเหนือ ระวังพี่เขียนตามมานะ ทำไมไม่ให้กี้มาส่งล่ะ พี่เขียนอย่าเพิ่งปล้ำน้องนะ ใจเย็นนะพี่นะ กลัวใจพี่เขียนจริง ๆ เลย  ว่าแต่ คู่รองยังไม่เปิดตัวเหรอเนี่ย อ้าว? แล้วพี่มุธกับพี่เพทาย ไม่ได้คู่กันหรอกเหรอ เมียพี่มุธไม่ใช่พี่ทายเหรอเนี่ย ไหงงั้นอ่ะ เราอุตส่าห์เชียร์นะ ถ้าไม่ได้เป็นคู่รอง ให้เป็นคู่ที่สามก็ได้นะ แล้วคู่รองเป็นใคร ชอบแพะอ่ะ ให้เป็นแพะคู่กับใครสักคนได้มั้ยเนี่ย  รอตอนต่อปายอยู่น้า 

[Ipatza]

ตามนั้นย์

[ormn]

 

[yowyow]

งี้ต้องส่งพี่เขียนไปเทคแคร์ 555555

 

[Ouizzz]

พี่เขียนมาแล้วววววววววววว เอ้า!!เหนือสู้ๆๆๆเสร็จพี่เขียนแน่ ฮ่าๆๆๆ

[tuktik_narak]

ปัง!

   “อื้อ!”ผมครางอู้อี้ ตกใจที่จู่ๆก็มีมือมาปิดที่ปากในขณะที่ผมกำลังจะเปิดประตูเข้าห้อง ไอ้ห่านั้นมันก็แทรกกายเข้ามาแถมยังปิดประตูลงกลอนอีกต่างหาก บอกตรงๆตกใจมากครับหรือว่ามันจะเป็นโจร ตอนนี้ผมปวดหัวมากคิดว่าไม่มีแรงสู้แน่ๆจะร้องก็คงไม่มีใครได้ยินในเมื่อคนอื่นๆเขาอยู่ริมหาดกันหมด


   งั่ม!


   ผมกัดมือมันอย่างแรง เอาวะอย่างน้อยถ้าผมจะต้องถูกปล้นก็ขอให้มันได้เจ็บตัวบ้าง


   “โอ๊ย! เด็กเวรกัดกู”แต่เสียงที่ดังขึ้นมันคุ้นหูอย่างประหลาด ผมตวัดสายตาไปมองทันที


   “มึงไอ้พี่เขียน!!”ผมตะโกนลั่นจนมันต้องเอามือมาปิดปากผมอีกรอบ คราวนี้ผมสู้ขาดใจ อยู่ๆมันตามผมมาทำไมหรือจะมาแก้แค้นผมที่ผมชอบทำท่าทางกวนตีนใส่มัน


   “เงียบ”มันพูดรอดไรฟัน ฟังดูน่ากลัวพิลึกแต่จุดๆนี้ความโกรธมีมากกว่า


   ผมดิ้นไปดิ้นมาหวังจะให้หลุดส่วนมันก็ปิดปากผมแน่นแถมยังเอาจมูกมาคลอเคลียที่หลังใบหูของผม


   จี๊ดดดด!!!


   ขนผมลุกไปทั่วร่างเมื่อพี่มันทำอย่างนั้น ผมเบี่ยงหัวหวังจะหลบพี่มันแต่พี่เขียนแม่งเขาเสือกแรงเยอะล็อคคอผมดิ้นไปไหนไม่ได้ มือข้างหนึ่งปิดปากส่วนอีกข้างก็ลูบวนๆแถวๆหน้าท้องชวนเสียวนัก แม่ง!


   “อื้ออ ไอ้เอี้ย!!”ผมอยากจะตะโกนด่ามัน มันรู้ไหมว่าสิ่งที่มันกำลังทำกับร่างกายของผมมันไม่ควรจะเกิดขึ้นกับผู้ชายด้วยกัน แต่ยังไงผมก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเริ่มรู้สึกขึ้นมานิดๆละ ผมไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่จะทนได้เมื่อมีคนมาปลุกเร้าร่างกายแบบนี้

   
   “มึงไอ้เด็กเวร มึงกำลังทำให้กูของขึ้น”มันพูดเสียงรอดไรฟันคล้ายเสียงครางจับใจความไม่ค่อยได้ ลมหายใจถูกพ่นออกมาอย่างแรงเหมือนกำลังควบคุมอะไรสักอย่าง ผมนี่ขนลุกทั่วสารร่างสยิวกิ๊วอย่างบอกไม่ถูกครั้งแรกที่ถูกผู้ชายอื่นนอกจากญาติตัวเองกอดแถมมันยังนัวเนียจนเกือบจะรวมร่างกันอยู่แล้ว


   บอกตรงๆกูไม่เคย แต่โคตรรู้สึกดี


   “กูจะร้องให้คนช่วย อึก!”ผมว่าผมพูดเสียงหนักแน่นแล้วนะแต่มันกลับเบาหวิวจนคนฟังมันยิ้มกริ่มแบบว่าพอใจ


ผมส่ายตัวไปมาหนักขึ้นเมื่อมือพี่มันข้างหนึ่งกำลังเลื่อนต่ำลงไปกว่าหน้าท้อง มือผมจิกที่แขนล่ำๆของพี่มันแน่น สติผมตอนนี้คงเหลือแค่ไม่ถึงสิบขนาดว่ายังยืนกันอยู่หน้าประตูยังลืมไปเลยคิดดูดิ


   มือข้างที่ผิดปากผมเริ่มคลายออกพอให้ผมได้ส่งเสียง มือข้างนั้นเริ่มสอดเข้าใต้เสื้อยืดตัวยาวของผมอย่างแผ่วเบา


   “อื้อออ อืมมมม”ผมพยายามกลั้นเสียงตัวเองเต็มที่แต่ก็ยังมีหลุดมาจนได้ ได้ยินเสียงตัวเองแล้วโคตรอนาถ


   “ถ้ามึงไม่อายก็เอาสิ กูชอบแบบนั้นอยู่แล้ว”


   เหยดโด้! มันโรคจิตป่ะวะ กูเริ่มกลัวละนะไอ้ห่า


   มือหนาไล้วนที่สะดือจนหน้าท้องผมหดเกร็งตามสัญชาติญาณ ก่อนจะเลื่อนสูงขึ้นจนถึงยอดอกของผม มันใช้นิ้วเขี่ยเล่นจนผมผวาเฮือก


   หูย!แม่งโคตรเสียว


   ปัง ปัง ปัง!!


   “เหนือมึงนอนยังกูเอายามาให้”


   แต่ในขณะที่ผมกะพี่มันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ เสียงเคาะประตูตามมาด้วยเสียงไอ้วิสกี้ก็ดังขึ้นจังหวะ โคตรเสียดาย เฮ้ย!! โคตรโล่งอกที่ไอ้กี้มันมา ผมหันตัวกลับมาดันอกพี่มันออกอย่างแรงแต่ก็ยังถูกพี่มันจับแขนไว้ข้างนึงอยู่ดี ผมมองหน้ามันด้วยแววตาโกรธเกรี้ยว อายก็อาย เขินก็เขินที่กูเกือยจะคล้อยตาม มันยกยิ้มมุมปากแต่ก็ยังไม่ปล่อยแขนผม

   
   “ปล่อยกูดิ”ผมกระซิบบอกพี่มัน แต่มันก็ยังทำเฉยๆแค่คลายแรงจับที่แขนแต่ก็ยังไม่ปล่อย

   “……”มันไม่ตอบ


   “จิ๊”ผมจิ๊ปากอย่างขัดใจ กูก็เสือกสู้แรงมันไม่ได้ แม่ง!เกลียดตัวเอง
   

   ปัง ปัง ปัง


   “ไอ้ห่าเหนือ”ไอ้กี้ตะโกนดังกว่าเดิมเมื่อเห็นผมไม่ตอบ ผมกำลังหนักใจไอ้ห่านี่ก็วุ่นวายกับกูจัง


   “ตอบญาติมึงไปดิ”ไอ่พี่เขียนมันก้มลงมากระซิบที่ข้างหูผม ผมสะดุ้งสิครับ แหม่ไอ้ห่า กูตกใจหมด ผมถลึงตาใส่มัน แต่มันก็แค่ขำเบาๆ


   “มีไรมึง”ผมตะโกนออกไปอย่างงช่วยไม่ได้ รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังแอบชู้ไว้ในห้องแล้วผัวกลับมาเจอเลยแฮะกู


   “เปิดประตูดิ กูเอายามาให้”มันตะโกนกลับมา


   “มะ มะ อื้อ ไม่เป็นไร”ผมพูดแทบไม่เป็นภาษาเลยครับ เพราะจู่ๆไอ้คนที่จับแขนผมมันก็กระชากตัวผมเข้าไปหามันก่อนจะทำการอุกอาจ งับใบหูผมแถมใช้ลิ้นดุนไปมาให้กูสยิวเล่นๆ


   ตอนนี้ผมเริ่มออกอาการดิ้นอีกรอบเมื่อพี่มันเริ่มรุกแรงเกินไปจนผมตั้งรับไม่ทัน อีกทั้งไอ้กี้ก็ยังอยู่หน้าห้องถ้าเกิดมันได้ยินเสียงแล้วไปบอกคนอื่นคนที่ซวยก็เป็นผมไม่ใช่หรือไง


   “ไอ้เหี้ย”ผมด่ามันเน้นๆ ไม่อยากด่าเสียงดังมากกลัวไอ้กี้มันได้ยิน


   “กูเหี้ยได้มากกว่านี้อีก”มันตอบผมกลับมาเล่นเอาผมหน้าชา คนห่าอะไรโคตรหน้าด้านโดนด่ายังไม่รู้สึก


   “เออๆงั้นมึงนอนไป หายเมื่อไหร่ก็ออกไปหาพวกกูละกัน”ไอ้กี้มันตะโกนมาอีกทีก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินห่างออกไปเรื่อยๆ


   ทำเอาผมโล่งใจ แต่กูคงลืมนึกไป



   ว่ากูกำลังจะโดนงาบ!


   ตึง!

   “อ๊ะ”ผมสะดุ้งเฮือก เมื่อพี่มันดันตัวผมชิดกำแพง หลังผมกระแทกดังปังเล่นเอาจุกยันลำไส้ใหญ่


   “มึงทำกูตื่น”มันพูดชิดริมฝีปากผมแถมยังคลอเคลียไปมา


ไอ้บ้านี่มันจะสร้างความสยิวให้ร่างกายกูไปถึงไหน กูนี่ก็ระทวยง่ายจริงๆแม่ง!


“ตื่นเหี้ยไร ปล่อยกูนะเว้ย!”ผมจิกหัวมันด้วยมือทั้งสองข้างจนหน้ามันแหงนไปด้านหลัง ผมตะโกนจนเกือบจะสุดเสียง ถ้าไม่ติดว่าเกรงใจกลัวใครมาได้ยินนะ


“หึ ปากแบบนี้ไง กูถึงชอบ”มันบีบปากผมแรงๆ ก่อนจะก้มลงจูบปากผม จูบแบบรุนแรงมากจนผมได้กลิ่นคาวเลือด


ครั้งที่สองแล้วนะเว้ย ที่กูโดนมึงจูบปากอ่ะ อะ อะไอ่เหี้ย!


“อื้ออ”ยิ่งผมจิกหัวมันแรงมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งบดเบียดปากมันเข้ามากระแทกปากผมแรงขึ้นเท่านั้น


มันส่งลิ้นดุนดันที่ฟันผมเพื่อให้ผมอ้าปาก แต่ผมไม่ยอมมันก็เลยใช้นิ้วสะกิดหัวนมผมเบาๆ เจอแบบนี้ไม่อ้าปากไม่ได้แล้ว


“หึ”มันส่งเสียงในลำคอ ก่อนจะจูบผมอย่างดิบเถื่อน มือทั้งสองข้างก็กอดรัดร่างผมจนจะรวมเป็นเนื้อเดียวกัน


สติผมเริ่มเลือนรางเมื่อความปวดหัวในตอนแรกมันเริ่มกลับมา แต่ที่ผมสงสัยคือมันมาทำกับผมแบบนี้ทำไม


“ดะ เดี๋ยว มึงทำกะกูแบบนี้ทะ ทำไม แฮ่กๆ”ผมจิกหัวมันขึ้นอีกครั้งจนปากเราหลุดออกจากกัน ผมก็เริ่มถามในสิ่งที่ผมสงสัยทันที


คราวนี้มันยอมอยู่นิ่งๆแต่แววตาที่มันมองมาที่ผมกลับเต็มไปด้วยไฟราคะ ตามันหื่นมากจนผมเริ่มกลัวแล้วจริงๆ แต่ก่อนที่ผมจะคิดฟุ้งซ่านมันก็ยอมตอบผม


“กูเห็นมึงแล้วเกิดอารมณ์ กระตุ้นกูดีฉิบหาย”มันตอบพร้อมทั้งเริ่มไซร้ซอกคอของผม


“เดี๋ยว!!”ผมจิกหัวมันขึ้นอีกครั้ง เพราะความสงสัยผมยังไม่จบ รู้สึกมันมือดีจริงๆ


“จิ๊”มันส่งเสียงรำคาญมาให้ แถมยังทำท่าว่าจะกลับไปแทะเล็มร่างกายผมต่ออีกแหนะ ผมเลยต้องจิกหัวมันขึ้นมาแรงๆอีกครั้งคราวนี้ทั้งจิกทั้งกระชาก เริ่มทนไม่ไหวกะแม่งละ


“แล้วทำไมต้องกู!”ผมถามมัน มันนิ่งอยู่นานแต่สายตาเราก็ยังประสานกันไม่ได้หลบไปไหน


ผมมองตาของมันคู่นั้นแล้วรู้สึกแปลกๆ แววตาดูดุดันมีอำนาจที่แบบว่าใครก็ไม่สามารถขัดใจได้ ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนนั่นมีเสน่ห์อย่างประหลาด


“เพราะ......”มันลากเสียงยาวๆเพื่อแกล้งผมให้กระวนกระวาย


กูว่ากูเริ่มโมโหแม่งละ อีกสิบวิถ้ามันไม่ตอบมีเลือดหัวออกแน่


“เพราะกูไม่รู้สึกแบบนี้กับใครนอกจากมึง!”


อึ้งสิครับ


ผมไม่ใช่ผู้หญิงไม่จำเป็นต้องเหนียมอาย แต่กูก็ใช่ว่าจะเคยกะผู้ชาย กูตกใจแล้วกูก็จะไม่ยอม


แต่เชื่อไหม ว่าผมยังไม่ทันได้ตอบโต้มันกลับไป


สติผมก็ดับวูบ


ในอ้อมแขนมัน


ทันที




TBC_______________________________

[Aomampapeln]

ถ้าจะเขียนเรื่องพี่มุธกะพี่ทายแล้วละก็จัดไปเลยค่ะคึคึเชียร์สุดใจแต่ตอนนี้ลุ้นคู่นี้ก่อนละกัน

[yuyie]

ตัดซะงั้นอ่ะ 

[MunashiiSora]

พี่เขียนรุกอย่างไวอ่ะ
55555555 

อ้าว !? พี่มุธกับพี่ทายเหรอ ?
นึกว่าพี่ซันกับพี่ทายซะอีก อิอิ 

[TIKA_n]

แง ๆ  พี่เขียนคงไม่ทำอะไรน้องเหนือน้า  ไม่อยากให้เหนือถูกปล้ำอ่ะ แบบ ถ้ามีอะไรกัน เป็นแบบสมยอมได้มั้ยอ่า เราคิดไม่เหมือนคนอื่นรึเปล่าเนี่ย  แล้วเหนือก็ไม่สบายอยู่ด้วย พี่เขียนอย่ารังแกคนป่วยน้า 

แหม แนน เล่นมามุกนี้เหรอ เอา ๆ ไม่ให้พี่มุธกับพี่เพทายเป็นคู่รองแล้ว เอาเป็นคู่หลักภาคต่อไปดีกว่า ชอบอ่ะ พี่มุธหล่อเข้มดี พี่เพทายก็กวน ๆ ดีอ่ะ  แล้วคู่รองจะเป็นใครอ่า เชียร์แพะได้มั้ย ชอบแพะจังเลย มาแบบงง ๆ เชียร์แพะกับพี่ริวอ่ะ 
ให้แนน จ้า 

[wi_OoO_wi]

อ้าว ต๋อยๆ ตื่นๆ

กรรม หลับล้ะ

 

[biwtiz]

เซ็งเลย  นึกว่าจะ..................

[Nano PL]

    รุนแรงดีจังพี่เขียน กิกิ 

[moredee]

นายเอกที่ดี ต้องชิงเป็นลม
เอิ่ม ขอคู่นี้จบก่อนนะ คู่อื่นค่อยทยอยตามมา เรื่อยๆ 

[m.mixxy]

อ๊ากกกกก~ มาต่อเร็วๆนะคับ ค้างคามากอะ.   

[Kelvin Degree]

ใกล้ละ
เกือบล่ะ

ดับพรึบ!! มาต่ ไวๆนะครับ

รออ่าน !

[sukaz]

 



 



 

[GGG24]

วูบ...ไหงตัดฉับแบบนี้ล่ะ
 


 

[didi]

วูบผิดเวลาไปหรือเปล่า

[Nus@nT@R@]

อิพี่เขียนดิบเถื่อนได้อีก
อยากอ่านคู่ทายกับมุธด้วยค่ะ

[ormn]

  เป็นลมเลยเหรอ

[maykiz]

หวังว่าคงไม่โดนลักหลับหรอกนะ

[na-au]

อ่านตอนต้น คนแก่น้ำหมากกระจาย 

อ่านตอนท้าย คนแก่ค้างอ่ะ 

คนแ่ก่ 

[tuktik_narak]

ตอนที่5

ผมปรือตาขึ้นอย่างช้าๆ ค่อยๆกระพริบตาเพื่อปรับแสงไฟที่มันสว่างทิ่มลูกตาผม กลิ่นหอมของโจ๊กลอยเข้าจมูกแล้วน้ำย่อยก็เริ่มทำงานทันที ผมพลิกตัวไปมาเพื่อไล่ความเมื่อยขบ รู้สึกปวดหัวสมองมันเบลอๆ ยังจำอะไรไม่ค่อยได้

“เหนือ เป็นไงมึง”ผมหันไปมองหน้าคนถาม ก็เจอญาติผมนั่งอยู่ข้างเตียงกำลังคนชามโจ๊กในมืออยู่ มองถัดไปก็เป็นพี่มุธแกวางนิตยสารตกแต่งรถไว้ข้างตัวก่อนจะลุกขึ้นเดินมาหาผม

“กูเป็นไรวะ”ผมถามเสียงแหบเสียงแห้ง รู้สึกเจ็บคอขึ้นมา นี่กูป่วยหรอวะเนี่ยไม่เห็นจะรู้ตัวเลย

“มึงเป็นลม ไหนบอกว่าจะมานอนไง”มันถามผมแถมยังทำหน้าหาเรื่องอีก เดี๋ยวนะไอ้คำว่า’ไหนว่าจะมานอนไง’ของมันเริ่มทำให้สติสตังของผมกลับมาทีละนิด

ผมนั่งนึกถึงเรื่องราวก่อนหน้าทั้งที่หัวกำลังเต้นตุบๆ แล้วผมก็นึกออก

ไอ้เหี้ยเขียน!

ไม่เรียกพงเรียกพี่แม่งแล้ว ผมโกรธมันมากเพราะมันที่บังอาจมาทำอย่างนั้นกับผม ผมเป็นผู้ชายมันเป็นผู้ชายมันทำอย่างนั้นได้อย่างไร ห๊า!

“ไอ้เหี้ย!”ผมสบถอย่างลืมตัว ไอ้กี้มันหันมามองมันคงนึกว่าผมด่ามัน

“มึงด่าใครวะ”มันโวย

“ก็ด่าไอ้คนที่ทำให้กูเป็นลมนี่ไง”ผมพูดเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน กัดฟันจนหินปูนจะหลุดหมดปากอยู่ละ แม่งรู้สึกโมโหจนตัวสั่น โมโหไอ้ห่านั่นแล้วก็โมโหตัวเองที่ไม่ขัดขืนมันให้มากกว่านี้

ผมรู้แต่เพียงว่าถ้าตอนนั้นผมไม่ปวดหัวเหมือนจะเป็นไข้ มันได้โดนผมต่อยปากไปแล้ว

“ใคร”พีมุธถามเสียงเย็น หน้าพี่แกนิ่งมากราวกับว่าถ้าผมพูดชื่อออกไปพี่แกจะไปจัดการไอ้นั่นให้

แต่ไม่! ผมจะจัดการเอง แล้วอีกอย่างผมจะให้คนอื่นรู้เรื่องนี้ได้ยังไง

“ช่างมันเหอะพี่ ผมไม่เป็นไรแล้ว”ผมพูดก่อนจะพลิกตัวหันหลังให้ทั้งสองคน ไม่ได้อะไรนะแต่กูเริ่มอายละไม่อยากให้ใครเห็นว่าผมหน้าแดง

แล้วทำไมผมต้องหน้าแดง อ่อ กูเป็นไข้ไง ใช่ๆ

ยวบ!

“เหนือเป็นน้องพี่เหนือรู้ใช่ไหม”น้ำหนักที่ยวบลงข้างเตียง พร้อมทั้งมือหนาที่ลูบเส้นผมเบาๆโคตรทำให้ผมรู้สึกดีเลยอ่ะ

“อื้ม แต่ผมไม่เป็นไรจริงๆ เรื่องเล็กๆผมเคลียร์เองได้”ผมตอบกลับแต่ก็ยังไม่หันหน้ากลับไป

“อืม”พี่มันตอบ ก่อนที่พักนึงผมจะได้ยินเสียงปิดประตูบ่งบอกว่าทั้งพี่มุธและไอ้กี้มันคงออกไปให้ผมพักผ่อนแล้ว

ผมรู้ว่าพี่มันคงเป็นห่วงปกติผมไม่เคยอ่อนแอจนเป็นลมเป็นแล้งไปแบบนี้แต่เรื่องนี้ผมไม่อยากให้ใครรู้ ผมบอกตรงๆว่าผมอาย

.
.
.

ผมหลับไปตอนไหนไม่รู้ตื่นมาอีกทีฟ้าข้างนอกก็มืดซะแล้ว ผมค่อยๆลุกขึ้นนั่ง แม่ง!ปวดหัวเหมือนจะระเบิดเลยว่ะนึกว่านอนเยอะๆแล้วจะหายที่ไหนได้ปวดมากกว่าเดิมอีกสงสัยเพราะนอนตอนเย็นด้วยล่ะมั้ง

ผมลุกจากเตียงลากสังขารอันอ่อนแอของตัวเองเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นผมมองตัวเองผ่านกระจกแล้วก็แอบตกใจนะ เพราะริมฝีปากผมอ่ะดิบวมเจ่อเหมือนโดนใครต่อยมาแต่สาเหตุก็รู้ๆกันอยู่ว่าใครทำ และผมก็หวังว่าพี่มุธกับไอ้กี้จะไม่สงสัยอะไร

ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่ไม่ได้อาบน้ำรู้สึกขี้เกียจขึ้นมาพอดิบพอดี เสร็จก็เดินออกมาตามหาทุกคนไม่อยากโทรถามว่าอยู่ไหนกัน เดินหาไปเรื่อยๆดีกว่า ดีซะอีกจะได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศบ้างแม่งวันนี้นอนทั้งวันเลย

“ไอ้เหนือ”เสียงไอ้ดินมันตะโกนเรียก ผมจึงหันไปมองก็เจอทุกคนนั่งกันครบองค์ประชุมรวมถึงไอ้เลวตัวนั้นด้วย

ผมมองมันมันจ้องผมพร้อมยกมุมปากน้อยๆยิ่งทำให้ส้นตีนผมกระตุกถี่ยิบอยากจะเอาไปประดับบนหน้ามันทั้งสองข้าง ผมเลือกที่จะเมินมันไม่อยากสนใจไม่อยากใส่ใจ คนอยู่เยอะด้วยถ้าผมโวยวายไปก็จะเป็นผมนั่นแหละที่ซวย

“กินข้าวกันแล้วเหรอ”ผมถาม เมื่อเห็นว่าพวกเพื่อนๆผมและพวกพี่โตๆจับเบียร์กันคนละกระป๋องในมือ แต่ดูจากเศษซากขวดเหล้าขวดเบียร์คาดว่าน่าจะกินตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ตกดินด้วยซ้ำ

“ยังรอมึงอยู่”ไอ้กี้ตอบ

ผมพยักหน้ารับรู้ พอพูดถึงเรื่องกินข้าวท้องก็ร้องจ๊อกๆประท้วงร่างกายทันทีเลยกู จะว่าไปตั้งแต่มื้อเช้าผมก็ยังไม่ได้ทานอะไรเลยนี่หว่า

“กินไรกันอ่ะ”ผมถาม ก่อนจะไปเบียดๆบนเก้าอี้ตัวเดียวกันกับไอ้กี้มันมองหน้าผมนิดๆแต่ไม่ได้ว่าอะไรแถมยังใจดีเขยิบให้ผมเบียดมันได้ตามใจชอบอีก เออเริ่ด!

“สั่งอาหารทะเลมาแล้ว รอแปปเดี๋ยวก็มา”ไอ้กี้ตอบ

ตอนนี้เรานั่งกันริมหาดมีกองไฟตั้งตรงกลางเหมือนไฟแคมป์ทำนองนั้น มีเก้าอี้ไม้สองสามตัว แต่ตัวค่อนข้างใหญ่นั่งได้หลายคน บางคนก็เลือกนอนเปลผ้าใบนั่งกันชิวๆล้อมกองไฟรออาหารมา หิวมาก หิวจนจะแดกควายได้สามตัวละ

ตลอดเวลาที่นั่งอยู่ตรงนั้นผมมองทุกคน ผมเล่นกับทุกคนยกเว้นไอ้พี่เขียนตัวเดียว ขนาดพี่ริวพี่เชพี่ปานเพื่อนเลิฟของมันผมยังคุย พวกพี่มันคุยสนุกดีนะ เฮฮาดี แต่ผมเลือกที่จะไม่หันไปมองหน้าไอ้พี่เขียนเลยแม้แต่หางตาจะว่าผมสองมาตรฐานก็ได้ผมยอมรับ

“ชิ”ผมได้ยินเสียงใครสบถขึ้นแทรกบทสนทนาของพวกเรา ผมว่าได้ยินกันหมดนะเพราะขนาดไอ้แพะกับพี่เชที่กำลังดวนเหล้ากันอยู่ยังหยุดหันไปมองต้นเสียง

“อะไรของมึงวะเขียน”พี่ริวหันไปถามเพื่อนตัวเอง

ไอ้ตัวต้นเหตุมันไม่ตอบแถมยังยกขวดเบียร์ขึ้นกระดกอึกๆแต่เสือกมองมาที่กูไม่วางตาคือมึงจะสื่ออะไร พอพี่ริวเห็นว่าเพื่อนมันมองมาทางผมไอ้พี่ห่านี่ก็ยิ้มๆ ประเด็นที่กวนส้นตีนคือหันไปสะกิดเพื่อนตัวเองทั้งสองคนให้หันมามองทางผมเนี่ยดิ กูว่ากูไม่ควรเกลียดไอ้พี่เขียนคนเดียวนะ กูควรเกลียดไอ้พี่สามตัวนี่ด้วย

“คิกๆ”พี่เชแม่งหันไปหัวเราะกับพี่ริวอยู่สองคน ดีหน่อยที่พี่ปานแม่งยังนิ่งๆไม่ยิ้มไม่ขำ

“เหี้ย”ผมสบถบ้าง พาเอาทั้งวงนี่เงียบกริบขนาดไอ้พี่สองตัวที่มัวแต่หัวเราะยังเงียบ มันคงรู้ละว่าผมไม่ค่อยจะพอใจ

อาการปวดหัวของผมเริ่มหายดี สงสัยได้กินข้าวบวกกินเหล้าก็เลยดีขึ้นเรื่อยๆ แต่หน้าผมยังงอเหมือนเดิม เริ่มไม่สนุกแล้วว่ะ

“น้องเหนือเป็นอะไรหรือเปล่า”พี่ริวถามผมด้วยสีหน้าแหยๆ มันคงเห็นละล่ะว่าผมมีสีหน้าไม่พอใจพวกพี่มัน

“เปล่าครับ แค่คันตีน”ผมตอบ ทำเอาอึ้งกันหนักกว่าเดิม ผมไม่ได้โป้ปดนะ ผมคันจริงๆและคนเดียวที่จะเกาให้ผมได้คือไอ้คนที่มันบุกไปจูบกูถึงในห้องไงล่ะ

“อะ เอ่อเหนือมึงไปแดกรังแตนที่ไหนมาวะ”พี่ซันถามผม พี่มันคงไม่อยากให้บรรยากาศเสีย คาดว่าคงไม่มีใครรู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม และผมก็ไม่คิดจะบอก

“เปล่า กินเหอะไม่อยากทำให้งานกร่อย”ผมบอก ก่อนจะจัดการกับกุ้งตัวโตๆตรงหน้าอย่างไม่สนใจใคร

ตอนนี้ทุกคนแม่งอึ้งจนผมเริ่มฮา หน้านี่เหวอมากโคตรฮา โดยเฉพาะพี่ริวกะพี่เช มันคงจะงงกับอารมณ์ขึ้นๆลงๆของผมละมั้งอีกอย่างมันคงไม่คิดว่าผมจะกล้าพูดหยาบคายกับรุ่นพี่ที่ไม่สนิทกันขนาดนั้น เหอะ กูแคร์รึไง สนิทไม่สนิทก็ด่าดะหมดล่ะ เออเว้ย แบบนี้ค่อยอารมณ์ดีหน่อย

“เด็กกวนส้นตีน”นั่นไง กูว่าละว่าไอ้ห่านี่มันต้องพูดจะมีใครถ้าไม่ใช่ไอ้ขี้เหร่ที่ยกเบียร์ขึ้นจิบทีละนิด ควาย!เท่ตายห่าล่ะ

“เสือก”ผมหันไปพูดใส่มัน แต่ไม่มีเสียงนะครับใช้ปากพะงาบๆเอาแต่คิดว่ามันคงอ่านปากผมออกเพราะเห็นมันยิ้มมุมปาก โอยแม่ง เกลียดยิ้มเลวๆแบบนี้ของมันฉิบหาย

“เฮ้ยมึง กูว่าเรามาเล่นเกมกันดีกว่า”ไอ้แพะที่สติสตังเริ่มไม่อยู่กับตัวพูดโพล่งขึ้น แต่ก็เรียกความสนใจได้มากโข

“เกมไรมึง”ไอ้กี้มันถาม

“เกมขวดหาความจริง กร๊ากก”มันพูดเองแล้วก็ขำเอง เอ้อ เอาดิเพื่อนกูเมาแล้วเรื้อน

“เกมเหี้ยไรของมึง”ไอ้กี้ดูมันจะสงสัยเป็นพิเศษ ถามใหญ่เลย มึงก็ไม่น่าจะไปใส่ใจกับไอ้แพะนะ ผมคิดว่าเบียร์อีกครึ่งขวดก็คงทำให้ไอ้แพะเมาหัวพับหัวอ่อนลุกไม่ไหวแน่บอกแล้วไอ้ห่านี่คออ่อน

“บ้านนอกว่ะมึง ไม่เคยเล่นไง เนี่ยๆเอาขวด เอิ๊กก มาหมุนแบบนี้ แล้วถ้าปากขวดมันหยุด เอิ๊กก อยู่ที่ใครคนนั้นก็ต้องตอบคำถามมาหนึ่งข้อ ส่วนคำถามก็แล้วแต่ว่าใครจะถามอะไร เอิ๊กก”เหมือนจะฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ก็พอเข้าใจล่ะนะ สรุปคือทุกคนก็โดนบังคับให้เล่นแม้กระทั่งพี่มุธยังโดนเลย

มึงตายแน่แพะ กูอยากจะรู้ว่าถ้ามึงสร่างเมาแล้วมึงจะทำหน้ายังไง กร๊ากกกก

“มาๆ เดี่ยวพี่หมุนเอง”พี่ริวออกตัว เสนอจะเป็นคนหมุนขวดอันทรงเกียรตินี้ให้ได้ นี่ก็ต้องตบตีแย่งชิงกับไอ้แพะเลยนะ หวงแม้กระทั่งขวด ควายยยย

ติ้วๆๆๆ !

รู้สึกตื่นเต้นดีฉิบหายเวลาที่ลุ้นว่าขวดแม่งจะไปหยุดที่ใคร หัวใจนี่เต้นตึกตักๆอย่างกับเปิดเพลงใบเตยอาร์สยาม ขวดเบียร์นี่ถือค้างไว้ในมือไม่มีใครยกแดกสักคน เป็นภาพที่อเมซซิ่งดีจริงๆ

ปัก!

“สัส!”

แจ็คพอตไอ้เหี้ย ปากขวดไปตกอยู่ที่วิสกี้เพื่อนรักเพื่อนเลิฟของผม มันสบถหัวเสียเลย ตอนขวดหยุดที่มันไอ้ห่านี่ตกใจทำขวดหลุดมือเลย ฮ่าๆๆๆ

พวกผมมาประชุมกันว่าใครจะเป็นคนถาม ขอเด็ดๆขอโดนๆ ซึ่งหน้าที่นี้ก็ตกมาอยู่ที่ผมซึ่งกูชอบมากถ้าได้ทับถมคนอื่น ตอนแรกก็จะให้พี่มุธอ่ะ แต่พี่แกบอกให้ผมถามแทน เออดี

“คำถาม! มึงเสียตัวครั้งแรกเมื่อไหร่ ตอบ!”ผมแกล้งถามด้วยความรุนแรง แกล้งให้ตกใจเล่นๆ ไอ้ห่านี่หน้าเหวอ ก่อนจะยิ้มๆแล้วตอบว่า

“เสียตัวให้คนอื่นไม่เคย แต่ถ้าได้ตัวคนอื่นครั้งแรกตอนม.สาม”เหยดดดดดดดดดดดโด้! เพื่อนกูวินสุด

พวกพี่ๆแม่งปรบมือชอบใจใหญ่เลยอ่ะ ขนาดว่าพี่ทายกะพี่ซันที่นั่งแดกเงียบๆยังหลุดขำ บอกแล้วไอ้ห่ากี้แม่งดูเงียบๆแต่ลีลาเพียบนะครับ

“ไม่น่าเชื่อว่าน้องกี้จะเชี่ยวขนาดนี้”พี่ริวปากมอมพูดขึ้น กูว่าพี่แม่งแซวผิดคนละ ไอ้กี้มันยิ่งขึ้นง่ายๆอยู่

“ก็ไม่เท่าไหร่ หึ”ไอ้กี้มันย้อน

พี่ริวยักไหล่ไม่เถียงต่อ กูว่าดีแล้วล่ะที่ไม่ต่อ ไม่งั้นพี่แกอาจจะโดนไอ้กี้ถีบเผลอๆกูว่าอาจจะโดนพี่มุธถีบได้

“มาๆหมุนต่อๆ”ไอ้แพะที่นอนตายไปพักนึง ตอนนี้มันฟิ้นชีพมาชี้นิ้วสั่งการพวกผมละ พี่ริวแกก็ทำหน้าที่ของแกไปคือหมุนขวด

ขวดแก้วสีเขียวหมุนไปๆก่อนจะค่อยๆลดความเร็ว ตอนนี้แหละที่ใจแม่งโคตรสั่น ลุ้นนะว่าจะเป็นตัวเองหรือเปล่า ประเด็นคือไม่ได้อะไรหรอกถ้าจะโดนถามจริงๆแต่คือกูกลัวมากเลยว่าพวกเพื่อนเหี้ยทั้งหลายจะเอาคำถามที่กูตอบไม่ได้มาถามกู

ปั่ก!

เหยดโด้! คราวนี้ปากขวดชี้ไปทางพี่ทายแบบเป๊ะๆอย่างกับจับวาง พี่มันถึงกับสำลักเหล้านี่หกเลอะเทอะเต็มตัว เสียดายของชะมัด แต่ที่ฮาคือหน้าพี่มัน เหวอได้ใจ

ผม ไอ้กี้ ไอ้ดิน ไอ้แพะ นี่สบตาอย่างรู้กัน คำถามที่กูสงสัยแม่งมานานละ แล้ววันนี้ก็มาถึง ผมก็อยากสงสารนะแต่ความเสือกผมมีมากกว่า ฮ่าๆๆๆ

“คำถามนี้ผมขอ”ไอ้ดินมันพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าไอ้พวกพี่เชก็กำลังจะถามเพื่อนตัวเองเหมือนกัน มึงไม่ทันกูหรอก แก่แล้วก็เงี้ย

แต่นั่งอยู่ดีๆผมก็รู้สึกว่าเหมือนมีคนมองมาตลอดเวลาหันซ้ายหันขวาก็ไปเจอไอ้พี่เขียนมองมาที่ผม จริงๆทุกครั้งที่ผมหันไปทางมันผมก็มักจะเห็นมันมองมาที่ผมตลอดเลยอ่ะ ไม่ได้คิดไปเองนะ เหมือนว่ามันจะไม่ได้สนใจกับเกมที่กำลังคึกคักนี่สักเท่าไหร่เลย ไอ้ห่ามันมองเหมือนอยากจะกินตัวผมอย่างงั้นแหละ เอาขนผมลุกซู่ซ่าเลย

“ผมอยากรู้ว่าพี่มีเรื่องเครียดอะไร อ้อ ขอความจริงถ้าพี่โกหกขอให้เป็นไส้เลื่อน”อูยย ไอ้ห่าดินมันแช่งแรง พี่ทายแม่งถึงกับอ้าปากเถียงไม่ได้อ่ะ ปกติมันไม่ค่อยพูดนะแต่พอเหล้าเข้าปากก็ว่ากันอีกที แต่มันไม่เคยปล่อยตัวเองให้เมาเลยนะเหตุผลคือ มันจะคอยดูแลพวกผม แต่วันนี้มันไม่ต้องดูแลใครมันเลยแดกเยอะเป็นพิเศษ ถึงว่าปากหมาจัง


“กู เอ่อ กู ไม่ตอบได้เปล่าวะ”พี่มันส่ายหัวไปมาจนเส้นผมจะรัดคอตายห่าอยู่ละ ยิ่งพี่มันปฏิเสธมากเท่าไหร่ ความอยากรู้ในร่างกายพวกผมมันก็ยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น

“ไม่ตอบเป็นตุ๊ด”พี่เชแกว่า สงสัยพวกพี่มันก็อยากรู้เรื่องเดียวกับผมนะ หูนี่ตั้งเชียว

“กูยอม”พี่ทายแม่งก็ยอมง่ายจัง วู้ว!

“ถ้าไม่ตอบ จูบตีนพวกกูคนละที”ไอ้ห่า คำขอแรงมาก คนพูดก็ไม่ใช่ใครที่ไหนไอ้ห่าเขียน ให้ทำแต่ละอย่างดีๆทั้งนั้น

พี่ทายหันขวับไปมองเหมือนจะแดกหัว แต่ก็ทำไรไม่ได้ได้แต่กัดฟันกรอดๆ แต่สุดท้ายพี่แม่งก็ยอมเล่านะแต่ถอนหายใจทีกูนึกว่าเป็นจมูกแหว่งเพดานโหว่

“กูเครียดเรื่องแฟน แค่นี้พอจบ!”พี่มันพูดแค่นั้น สั้นๆง่ายๆแต่เอาพวกผมเกือบฟังไม่ทันแหนะ ไอ้บ้า กูยังไม่รู้เรื่องเลย

“ไอ้เหี้ยทายมึงขี้โกง”พี่ปานชี้หน้าด่า แต่ท่านั่งพี่แกกูนึกว่าร่างทรง คือพี่แกนั่งแบบเอาเข่าชันขึ้นข้างนึง นั่งตัวสั่นๆเหมือนเจ้าเข้า ไอ้ห่ากูกลัว

“ก็มึงถามว่ากูเครียดเรื่องอะไร ไม่ได้ถามรายละเอียดว่าเครียดเรื่องอะไร ยังไง ทำไม เมื่อไหร่”พี่มันตอบหน้าตาย แต่เห็นแอบหน้าแดงหน่อยๆไม่รู้เมาหรือเขิน

ผมหัวเสียนิดๆที่ไม่สามารถง้างปากพี่มันได้ เผลอแปปเดียววงเหล้าแทบแตกวิ่งจับกันแทบไม่ทัน ก็ไอ้กี้อ่ะดิแม่งวิ่งไปไขว้กะพี่ริวเฉย แม่งเกือบมีวางมวยกันพอผมถามว่าเกิดไรขึ้นมันก็ตอบมาแบบเหวี่ยงๆ

“ไอ้ห่านี่แม่งยักคิ้วกวนตีนกู”แค่นี้ มึงโมโหด้วยเรื่องแค่นี้ กูละพูดไม่ถูกเลยห่า คือแค่ยักคิ้วนี่ถึงกับทำตีนลั่นเลยหรอกี้

ผมจับมันแยกออกผมว่ามันเมาละไม่ใช่แค่ไอ้กี้นะพี่ริวก็ใช่ย่อย เพ้อหาแต่น้องน้ำๆ น้ำไหนวะ หรือว่าน้ำท่วมไม่เอานะกูยังไม่อยากนั่งเรือ

“เอามันสองคนไปส่งห้องก่อนไปกูว่าแม่งไม่ไหวละ ทำท่าเหมือนจะอ้วกรดหัวกู”พี่ปานพูดขึ้น ใช้ตีนถีบๆพี่ริวให้ออกห่างตัวด้วย รักกันมากพวกมึง

วันนี้ไอ้กี้มันเมาเร็วมากสงสัยแพ้เบียร์ ปกติคอแข็งกับเหล้าแต่เจอเบียร์แล้วไม่ไหว จอดสนิท หน้าที่นี้เลยตกไปอยู่กับไอ้ดินแล้วก็พี่เช จริงๆสองคนก็ไม่ได้ว่ายืนตรงเท่าไหร่หรอกแต่ยังพอรู้เรื่องอยู่บ้าง

ไอ้ดินลากไอ้กี้ไป ส่วนพี่เชนี่ลากพี่ริวไปน่าสงสารวะดูๆไปเหมือนพี่ริวแม่งจะตัวใหญ่กว่าด้วยซ้ำ แต่พี่แกยกมือโอเคบอกสบายมาก แหมกูแอบเห็นนะมึงปากเบี้ยวตาเหลือกเพราะหนักอ่ะ

ส่วนไอ้แพะไม่ต้องแบก ให้มันตอนตายอยู่ตรงนี้

จัดการกับเพื่อนสองตัวเสร็จก็หันกลับมามองคนอื่นๆที่เหลือ เหมือนว่าเกมส์ขวดหมุนติ้วๆนี่จะไม่มีใครสนใจละ พี่ซัน พี่ทาย พี่มุธ หายไปไหนไม่รู้ แต่เห็นพี่มุธแกเปรยๆไว้นานแล้วว่ามีงานด่วน พี่ปานยังกรึบต่อไปแบบไม่หยุดยั้ง แถมยังใจดีเปิดขวดใหม่ให้ผมอีกต่างหาก

หันไปมองไอ้แพะก็ได้แต่อนาถจิตแล้วก็คิดว่าจะจองศาลาวัดไหนให้มันดี

แต่อีกหนึ่งคนที่ไม่อยากจะมองแต่ก็ดันเสือกเหลือบไปมอง แม่งทำหน้าหื่นๆกวนส้นตีนใส่ผม ท่าทางมันดูเหมือนยังไม่เมาเท่าไหร่ แต่ตามันนี่เยิ้มเชียวมองกูทีนี่เหมือนงูเหลือมจ้องจะเขมือบเหยื่อ ผมทำเป็นไม่สนใจ ไม่อยากจะสนใจเดี๋ยวนอนฝันร้าย และก็คิดว่าถ้ายังนั่งอยู่ตรงนี้ ชีวิตผมอาจจะเริ่มไม่ปลอดภัย

“โอ๊ย ไอ้เหี้ย”ผมร้องลั่น ไม่ไหวจะเจ็บ หันไปมองคนที่กระชากแขนก็หน้างอทันที นี่ขนาดว่าเดินหนีมันมาแล้วนะยังเสือกเดินตามมาอีก

“หึ อ่อน”มันพูดเสียงยานครางเล็กๆ ไม่ถึงกับเมา แต่ก็ไม่ถึงกับสติหลุดเหมือนคนอื่นๆ มันจ้องหน้าผมแล้วยิ้มแบบกวนตีน ผมเกลียด เกลียดยิ้มเลวๆแบบนี้ของมันที่สุด เพราะมันทำให้ไอ้ห่านี้ดูหล่อขึ้นอีกสิบคะแนน

“อ่อน แล้วหนักหัวพ่องงงงง”ผมแกล้งลากเสียงยาวๆ อยากลองกวนส้นตีนมันดูเหมือนกัน อีกอย่างตอนนี้ผมไม่ปวดหัวแล้วเพราะงั้นมีแรงสู้แน่นอน

หมับ

“หืม”ผมขมวดคิ้วจนแทบจะผูกโบว์ เพราะจู่ๆไอ้พี่เขียนมันไม่ตอบโต้ที่ผมกวนตีนมันแต่มันกลับยื่นหลังมืออันใหญ่โตมาอังที่หน้าผากผม

ตอนนี้ผมได้แต่ยืนนิ่งๆ ไม่ใช่เพราะยอมแต่เพราะมันอึ้งจนขยับตัวไม่ได้ คือไม่เข้าใจไงว่าทำไมมันถึงมาแสดงท่าทีว่าเป็นห่วงผมขนาดนี้ แถมสายตามันยังดูอ่อนๆลงยังไงก็บอกไม่ถูก ทำเอาผมไม่มีแรงสะบัดมือมันออกเลยอ่ะ

“ไม่มีไข้ก็ดีแล้ว จะได้ไม่เป็นภาระคนอื่น”พี่มันพูด เกือบจะดีแล้วนะถ้าไม่ติดว่าประโยคหลังมันหลอกด่า

“ใครใช้ให้มายุ่ง”ผมสะบัดมือมันทิ้งอย่างแรงแล้วตอบหน้างอ ไม่ชอบเลยคำว่าเป็นภาระเนี่ย มันเหมือนกับว่าผมทำอะไรไม่เป็น ตั้งแต่พี่เวอร์มุธ พี่วอดก้า แล้วก็วิสกี้ ทกุคนชอบว่าผมว่าเป็นภาระของสามพี่น้องนี้ ถึงทั้งสามจะบอกว่าไม่เป็นไรก็เถอะ

ผมมองหน้ามันเคืองๆ ก่อนจะหันหลังเดินหนี ไม่คุยกะแม่งละ เพิ่งแดกเหล้ามาแบบนี้อารมณ์ยิ่งอ่อนไหวง่ายๆอยู่เสือกมาพูดให้กูเสียใจทำไม ไอ้ควาย

“ทำตัวเหมือนผู้หญิง”มันว่าผมอีกแล้ว ทำไมชอบหลอกด่าว่ากูเหมือนตุ๊ดจังเลย ผมคิดว่าผมก็ไม่ได้สะดีดสะดิ้งอะไรจนดูสาวแตกขนาดนั้นนะ

“ไม่ต้องเสือก”ผมพูดแล้วหันหลังทำท่าจะเดินหนีอีกรอบ ตั้งแต่รู้จักกับมึงชีวิตกูดูมุ้งมิ้งขึ้นเยอะเลย ห่า

“แต่ไม่เป็นไรกูเต็มใจจะยุ่ง”

ผมได้ยินเสียงมันพูดตามหลังมา ผมหยุดเดิน แต่มันก็ไม่ได้เดินตาม ผมอดคิดไม่ได้ว่าที่มันพูดแบบนี้มันหมายความว่าไง

ผมหันกลับไปมองหน้ามันอีกครั้ง คิดในใจว่ายังไงวันนี้ก็ต้องคุยกับมันให้รู้เรื่อง เคลียร์ไปให้จบๆ มันจะได้ไม่ต้องมาทำท่ารำคาญผม ผมจะได้ไม่ต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัวให้มันแบบนี้ด้วย

“พูดมาเลยดีกว่าว่าพี่ต้องการอะไร”นี่กูยอมมากเลยนะ ยอมเรียกมันพี่ ผมคิดว่าถ้าอยากคุยกันดีๆแบบไม่กวนส้นตีน ผมต้องยอมเคารพมันก่อนนิดนึง แค่นิดนึง ไม่เยอะๆ

“ต้องการมึง”มันพูดพร้อมเข้ามาประชิดตัว

ผมสะดุ้งแต่หลบไม่ทัน ผมถูกมันดันหลังติดต้นไม้ใหญ่ ตรงนี้โคตรเงียบ โคตรมืดและวังเวง ถ้าถูกหลอกมาฆ่าคิดว่าไม่น่าจะมีใครเจอศพง่ายๆ

“อย่ามาลุ่มล่ามกูไม่ใช่ผู้หญิง”เห็นมะดีกับมันได้ไม่ถึงสองประโยคผมหลุดมึงๆกูๆกับมันอีกละ ไม่ชินปากจริงๆให้ตายเหอะ

“กูรู้”มันฝังหน้าลงซอกคอ ผมพยายามเบี่ยงตัวหลบแต่มือมันที่ดันไหล่ผมอยู่โคตรแน่น ผมขยับตัวไม่ได้มาก แถมยังรู้สึกว่าการที่มันเล้าโลมผมครั้งนี้ดีกว่าเมื่อตอนเช้าเยอะเลย สงสัยเป็นเพราะแอลกอฮอลในร่างกายที่ทำให้ตัวผมมันร้อนขึ้นแปลกๆ

“กะ กูไม่ใช่ผู้หญิงนะ ไอ่เหี้ย!”ผมจับหูมันแล้วตะโกนเข้าไปแบบไม่ดังมากแต่คิดว่าขนหูก็คงสะเทือนอยู่หลายริกเตอร์

“ไม่เป็นไร กูไม่ถือ”แต่กูถือ มันพูดแบบโคตรเห็นแก่ตัว

มือมันเริ่มเลื้อยเข้าเสื้อผม มันปล่อยไหล่ผมแล้วแต่เปลี่ยนมารั้งเอวผมเข้าหาตัวมันแทน มืออีกข้างก็ลูบวนแถวๆหน้าอก ไล้วนเป็นวงกลมก่อนจะแกล้งลากผ่านหัวนมผมเบาๆจนตัวผมเองที่สะดุ้งแอ่นกายเข้าหามัน

มืออีกข้างเลื่อนลงจากเอวผมไล่ลงไปตามขอบกางเกง ตอนนั้นที่สติสตังเริ่มกลับมา รู้สึกว่าคุยกับมันทีไรไม่เคยจะรู้เรื่อง เพราะไอ้ห่านี้วกเข้าเรื่องลามกอยู่ตลอดเวลา

“โอ๊ย กูเจ็บ”มันร้องเสียงดัง เมื่อผมเลื่อนหน้าไปกัดใบหูมันเต็มแรง ถึงสติจะมีน้อยกว่าความเสียว แต่ความถูกต้องมันก็แย้งให้ผมควรหยุดสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นนี้ซะ

“หลายครั้งแล้วนะไอ้เหี้ย ปล่อยกู”ผมมองหน้ามันตาขวางก่อนจะพูดกับมันแบบตรงๆ แต่เสียงที่ออกมาดูแหบพร่าชอบกล สงสัยอารมณ์ค้างจากเมื่อกี้

“แล้วถ้ากูไม่ปล่อยล่ะ”มันจ้องหน้าถามกวนตีน มือมันเปลี่ยนมารัดร่างผมเข้าหามันแน่น มันกอดผมเข้าทั้งตัวจนจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่ละ ผมอึดอัดแต่ดิ้นได้ไม่เยอะ สู้แรงมันไม่ได้

“กูจะบอกทุกคนว่ามึงมันโรคจิต”ผมยกเรื่องเพื่อนๆมันมาขู่ ผมคิดว่าอย่างน้อยมันก็ต้องอายเพื่อนมันบ้างแหละที่รุ้ว่ามันเป็นเกย์มาลวนลามผู้ชาย แถมผู้ชายคนนั้นยังเป็นผม

“เพื่อนกูรู้แล้วเหอะ”มันตอบมาหน้าซื่อ แต่ทำผมอ้าปากเหวอ แสดงว่าพวกเพื่อนๆมันก็รู้แล้วสินะว่าไอ้ห่านี่ไม่ใช่คนปกติ ตายๆ พี่ทายกับพี่ซันคบเพื่อนอะไรของเขาวะ

“แต่กูไม่ใช่เกย์”ผมบอกมัน

“แต่ก็ไม่เคยเห็นมึงขัดกูได้สักที เคลิ้มตลอดไม่ใช่รึไง”มันพูดแบบมั่นใจ แต่ทำเอาผมทั้งอาย ทั้งพูดไม่ออกจะว่าไปมันก็พูดถูกนิดนึง

“นั่นเพราะมึงใช้กำลังกับกู กูจะสู้แรงมึงได้ยังไง”โยนความผิดให้แม่งซะ รู้สึกตัวเองใจง่ายคอดๆที่ยอมให้มันกอด มันจูบ แม่งผู้ชายใจง่ายเอ๊ย


ผมดิ้นๆหวังจะให้มันปล่อยตัวผม แต่เชื่อป่ะว่ายิ่งผมดิ้นมันยิ่งรัดผมแน่นขึ้น หน้ามันก็ซุกไซร้อยุ่แถวๆคอกับริมฝีปาก แต่ที่น่าแปลกคือทำไมผมไม่รังเกียจ

“ถึงไม่ใช้แรง มึงก็ขัดขืนกูไม่ได้”มั่นใจจังนะ แค่มึงหล่อ มึงรวย คารมดี ลีลาเด็ด คิดว่าจะเคลมกูได้หรือไง”

“อย่างที่บอก กูชอบผู้หญิง แล้วที่กูไม่ขัดขืนไม่ใช่เพราะยอม แต่เพราะกูสู้แรงมึงไม่ได้ ปล่อยกูซะ”ผมพยายามพูดให้มันเข้าใจ ผมไม่ใช่คนคิดเล็กคิดน้อย จูบนิดจับหน่อยช่างมัน ผมไม่คิดมาก

“ไม่เห็นเกี่ยวกับที่กูจะงาบมึงเลย เพราะสุดท้ายมึงต้องเป็นของกู”

“อื้มมม อ่า”ผมถูกพี่เขียนมันจูบทันทีที่พูดจบ จูบแบบใช้ลิ้น มันสอดลิ้นเข้ามาควานในโพรงปากผมแบบโคตรชำนาญ มือมันดันหัวผมให้เงยขึ้นรับจูบมันให้ถนัดๆ เราปล้ำจูบกันนานเป็นนาทีๆจนผมต้องทุบหลังมัน มันถึงจะยอมปล่อยปากผมให้เป็นอิสระ

“ฝากไว้ก่อน กลับม.ชีวิตมึงสนุกกว่านี้แน่ จุ๊บ”พี่เขียนมันละจากปากผมแล้วพูดยาวเหยียด ก่อนไปยังก้มลงมาดูดปากผมแรงๆทีนึง

มันปล่อยตัวผมให้ยืนทรุดอยู่ตรงนั้นคนเดียว ส่วนมันเดินกลับที่พักไปแล้ว ผมยกมือขึ้นลูบหน้าลูบตาเพื่อเรียกสติ บอกตรงๆว่าเมื่อกี้ถ้ามันต่ออีกนิดสติผมเตลิดตามเกมของมันแน่ๆ ผมเป็นคนโดนเล้าโลมย่อมมีอารมณ์เป็นธรรมดาถึงจะเป็นฝ่ายถูกกระทำก็เถอะ

แต่จู่ๆมันก็เป็นคนปล่อยผมให้เป็นอิสระ สติกลับร่างแบบงงๆแต่ลึกๆก็ขอบคุณสวรรค์ที่ยังให้ผมเป็นชายชาตรีต่อไปอีกหนึ่งวัน

กลับกรุงเทพชีวิตกูคงหยุงเหยิงกว่านี้แน่ๆ


TBC__________ 

[wi_OoO_wi]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ทำไมตัดฉากไปที่ยอดใบล้ะ

 

[nunnan]

เขียนนิสัยยไม่ดีี 

[Gutjang]

ม่ายยนะ ไอ้พี่เขียนแม่งหื่นอ่ะ 

[Aomampapeln]

กี้กะริวคึคึ
โอ้!ไม่น่ารอดนะน้องเหนือไว้อาลัยให้น้องเหนือ3วินาทีหึหึ

[วัวพันปี]

ภาวนาให้น้องรอดไปอีกสักตอน คึ คึ