"Yes,I love him"
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: "Yes,I love him"  (อ่าน 282341 ครั้ง)

ออฟไลน์ tuek

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +214/-3
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 4 หน้า 5 (12/06/56)
«ตอบ #150 เมื่อ13-06-2013 10:26:08 »

เรื่องใหม่มาอีกแล้ว
บุ๋มพูดเป็นลางอะเหมือนบุ๋มจะไม่อยู่เลย
ตาลบุ๋มเขาให้ทำอะไรก็ทำไปเถอะอย่าไปขัดเลย

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 4 หน้า 5 (12/06/56)
«ตอบ #151 เมื่อ13-06-2013 10:30:33 »

เพลียกับนายตาลจริงๆ :katai5:

ออฟไลน์ nunnuns

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1972
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-3
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 4 หน้า 5 (12/06/56)
«ตอบ #152 เมื่อ13-06-2013 12:58:21 »

เห็นชื่อนักเขียนแล่วเลี้ยวเข้ามาอ่านด่วนๆๆๆเลยค่ะ

หมี่คู่ฟาง หมี่คู่ฟางงงง

แต่ตาลแปลกๆนะ มองฟางทำไมหนออออ

ออฟไลน์ TIKA_n

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +308/-4
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 4 หน้า 5 (12/06/56)
«ตอบ #153 เมื่อ13-06-2013 13:53:24 »

อ่านแล้วอึดอัดแทนฟางที่สุด ทั้งตาล ทั้งบุ๋ม ทำไมถึงเจ้ากี้เจ้าการ และวุ่นวายกับฟางจนหน้ารำคาญ เหมือนฟางไม่มีสิทธิที่จะทำหรือไม่ทำอะไรเลย 
ตาล ชอบมาแสดงออกว่าชอบฟาง ทั้งการกระทำและคำพูด ย้ำอีกว่าไม่ได้ล้อเล่น ทั้ง ๆ ที่ตัวเองมีแฟนแล้ว อยู่ด้วยกัน และกำลังจะแต่งงาน แต่ชอบมาตัดพ้อว่าฟางพยายามหลบหน้าอีก ทั้งที่เป็นใครที่รู้ผิดชอบชั่วดี ก็คงทำอย่างฟางกันทั้งนั้น
บุ๋ม รู้ว่าทั้งตาล และ ฟาง มีความรู้สึกต่อกัน คาดคั้นจะให้ตาลยอมรับว่ารักฟางให้ได้  ซักไซ้กับฟาง จะจนเหมือนการจับผิดซะมากกว่าว่าฟางรู้สึกยังไงกันตาลกันแน่ พยายามจะให้ทั้งคู่ได้ใกล้ชิดกัน ยอมรับความรู้สึกกันและกัน  ไม่ว่าหรอกนะถ้าตัวบุ๋มไม่อยู่ในสถานะที่เป็นแฟนและคนที่กำลังจะแต่งงานกับตาลน่ะ ทำอย่างนี้ บุ๋มต้องการอะไร ทั้งที่ตัวเองยังอยู่ตรงนี้ อยากจะให้ตาล กับ ฟาง มีความสัมพันธ์กันขนาดไหน ถ้ามั่นใจว่าเค้ารักกัน มากขนาดนั้น ทำไมบุ๋มไม่เลิกกับตาลไปเลย ยังยื้อกันอยู่อย่างนี้เพื่ออะไร บุ๋มไม่ผิดที่จะเชื่อในลางสังหรณ์ตัวเองมากขนาดนั้น แต่ถ้าเชื่อขนาดนั้น ก็น่าจะคิดได้ว่าถ้าต่อไปบุ๋มไม่อยู่แล้ว ถ้าตาลกับฟางเค้ารักกันจริง ๆ เค้าก็จะสานสัมพันธ์กันต่อไปได้เองตามธรรมชาติ แล้วไม่ดูผิดศีลธรรมอย่างนี้ด้วย จะเที่ยวจับคู่ให้เค้าทั้งที่ตัวเองยังอยู่ในสถานะนี้ไปเพื่ออะไร อยากให้เค้าอยู่ด้วยกันในขณะที่ตัวเองยังมีชีวิตอยู่เพื่อความสบายใจของตัว แต่ไม่สนใจความสบายใจของคนอื่นเลย มันเห็นแก่ตัวเกินไปนะ แล้วตอนท้ายทำไมเหมือนบุ๋มจะจิตไม่ค่อยปรกติรึเปล่าเนี่ย
หมี่ ดูร้ายขึ้นทุกวัน ๆ เลย แต่จะร้ายถึงแค่ไหนก็ต้องรอดูต่อไป พอบอกว่าตามพล็อตแล้วหมี่ไม่มีคู่ ก็เสียดายนะ เพราะนิสัยอย่างหมี่ อยากให้มีคนที่มาปราบเด็กร้าย ๆ อย่างนี้ให้อยู่หมัดได้จัง อุตส่าห์ลุ้นพี่วันชาติไว้ แม้จะยากก็เถอะ ยังไงก็ต้องแล้วแต่คนแต่งนิเนอะ
เขียนวิจารณ์ตัวละครไปเยอะ หวังว่าจะไม่โกรธนะคะ มันอินมากไปหน่อย แหะ ๆ ยังไงก็ยังติดตามตอนต่อไปนะคะ ชอบจังที่มาต่อวันเว้นวันอย่างนี้ ไม่ขาดช่วงดี ช้อบชอบ  ขอบคุณคนเขียนทั้งคู่ค่ะ  :3123: :3123:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-06-2013 20:54:30 โดย TIKA_n »

ออฟไลน์ toshika

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 819
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-4
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 4 หน้า 5 (12/06/56)
«ตอบ #154 เมื่อ13-06-2013 19:47:36 »

สงสารน้องฟางงงงงงงงงงงง

อ่านแล้วอึดอัด เหมือนมีอะไรมาทับ555

รอติดตามค่ะ

เพื่อนบ้าน

  • บุคคลทั่วไป
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 4 หน้า 5 (12/06/56)
«ตอบ #155 เมื่อ13-06-2013 21:19:52 »

อึดอัดอ่าาาาาา อึดอัดแทนฟาง อึดอัดแทนตาล
นี่ถ้าสุดท้ายแล้วบุ๋มไม่ตายจริงนี่มีเคืองนะ
เจ้ากี้เจ้าการเกินไปหรือเปล่าเนี่ย บุ๋มเป็นสาววายใช่ไหม บอกมานะ !!
แล้วพูดซะน่ากลัวเลย จะตายๆ พูดอยู่นั่น
ถ้าพี่เป็นคนใกล้ตัวนี่ประสาทเสียเลยนะ -*-
เอาเป็นว่ารอดูต่อไปค่ะ ใครจะอยู่ใครจะไป ++

ออฟไลน์ MyTeaMeJive

  • MyTeaMeJive
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3313/-9
"Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #156 เมื่อ14-06-2013 07:33:21 »

ตอนที่ 5

ตาลาไตเดินกลับเข้ามาในบ้านแล้วทิ้งตัวลงนอนที่โซฟาตัวยาว เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้
ที่รู้ก็คือภาพและเสียงที่วิ่งวนอยู่ในสมอง

*-*-*

นายตำรวจหนุ่มเพิ่งออกมาจากห้องประชุม ในตอนที่บุ๋มโทรมาหาบอกว่าจะเอาการ์ดงานแต่งงานไปให้ญาติที่ย่านคลองกุ่ม
“อ้าว นัดกันว่าจะรอผมวันเสาร์นี้ไง บุ๋มจะขับรถไปคนเดียวหรือ”
คำตอบของบุ๋มเป็นไปตามที่คาดคิด “ก็บุ๋มไม่อยากรอตาลแล้ว ไปก่อนดีกว่า”
“งานผมมีปัญหาเรื่องของกลางน่ะบุ๋ม ขอโทษที่ทำให้รอ”
ตาลาไตบอกความจำเป็นที่ทำให้หญิงสาวต้องรอ
“เข้าใจ แล้วก็บอกว่าไปแล้วว่าไม่เป็นไร บุ๋มอยากไปคนเดียวมากกว่า ไม่ต้องห่วงนะ ไปเคลียร์เรื่องของตัวเองเหอะ”
บุ๋มบอกแล้วกดวางสายไป
เพียงแต่ในอีก 1 ชั่วโมงถัดมา ตาลาไตได้รับโทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลเรื่องผู้บาดเจ็บที่นำส่งมาที่โรงพยาบาล
แต่ในฐานะตำรวจ
ตาลาไตรู้ดีว่า การแจ้งว่าบาดเจ็บยังอาจหมายถึงเสียชีวิตได้เช่นกัน การแจ้งว่าบาดเจ็บก็เพื่อให้ญาติของผู้เสียชีวิตมีเวลาได้เตรียมใจ
ใช่ว่าในชีวิตจะไม่เคยพบกับความสูญเสีย จะญาติ หรือเพื่อนร่วมงานก็เคยผ่านมาแล้ว
แต่ตอนที่ก้าวเข้าไปในห้องเล็กๆ เพื่อยืนยันว่าร่างที่นอนสงบนิ่งอยู่คือใคร สิ่งที่อยู่ในใจกลับแตกต่าง
...ใช่บุ๋มจริงๆ หรือ...
ของใช้ส่วนตัวที่วางอยู่บนโต๊ะ...เป็นของบุ๋ม
เสื้อผ้าที่สวมอยู่..เป็นของบุ๋ม
แต่คนที่นอนอยู่ตรงนั้นคือบุ๋มจริงๆ น่ะหรือ
บุ๋มไม่ใช่คนขาวซีด ยิ่งร่องรอยบวมช้ำ เหล่านั้น...
แม้แต่ตอนที่เจ้าหน้าที่ถามซ้ำ แล้วพยักหน้าตอบไปว่าใช่ ในใจก็กลับร้องถาม
...ใช่จริงๆ หรือ...

นี่คือสิ่งที่บุ๋มบอกมาตลอดว่ามองไม่เห็นภาพของตัวเองหลังการแต่งงาน
นี่คือสิ่งที่ทำให้บุ๋มไม่อยากแต่งงาน
นี่คือเรื่องที่บอกว่าไร้สาระ และทำให้ต้องทะเลาะกันครั้งแล้วครั้งเล่า

ตาลาไตโทรไปแจ้งน้าคนที่บุ๋มบอกว่าจะเอาการ์ดแต่งงานไปให้  น้าอาสาโทรบอกทางบ้านของบุ๋มให้เอง ส่วนตาลาไตโทรกลับไปบอกพ่อกับแม่
จัดการทุกสิ่งทุกอย่างไปเท่าที่คิดออก

วันชาติคือคนที่โทรศัพท์มาบอกข่าวกับฟาง ที่ยังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในหอพัก
“ใครเป็นอะไร” เดล หรือ อัครา เพื่อนรูปร่างผอมบางไม่ต่างกันผิดแต่ผิวขาวจัดแบบคนเหนือทักถาม เมื่อเห็นฟางหน้าซีดเผือดเมื่อรับโทรศัพท์
“แฟนเจ้านายกูรถคว่ำ”
“อาการหนักหรือเปล่า อยู่โรงพยาบาลไหน” เดลถามด้วยความเป็นห่วง
ฟางส่ายหน้า “เขาตายแล้ว”
“อ้าว แล้วเราต้องไปช่วยที่วัดมั้ย”
“พี่วันชาติบอกว่า เรื่องที่วัดเขามีคนที่ทำงานของพี่บุ๋มมาช่วยอยู่แล้ว เลิกเรียนพรุ่งนี้ให้ไปดูบ้านให้เจ้านายเขาก่อน เพราะเย็นพรุ่งนี้รดน้ำศพ คงกลับดึก คืนถัดไปค่อยไปช่วยที่วัด”
“กูไปด้วย” เดลบอกทันที

ดังนั้นพอเลิกเรียน ฟางกับเดลก็มาที่บ้านทาวน์เฮ้าส์ของตาลาไตด้วยกัน
ก่อนที่จะเริ่มงานทำความสะอาดบ้าน ฟางบอกให้เดลรออยู่ที่ด้านล่าง ส่วนตัวเองเดินขึ้นไปที่ห้องนอนของตาลาไตกับบุ๋ม
ภาพถ่ายคู่กันของทั้ง 2 คนวางอยู่บนโต๊ะหน้ากระจก
ฟางพนมมือไหว้ขอขมาในเรื่องที่ผ่านมา แล้วเดินไปหยิบผ้าสะอาดมาเช็ดรูป ทำความสะอาดห้องนอน

“ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง” ฟางหันไปมองภาพบุ๋มพลางทำความสะอาดต่อไป
“ฉันเห็นเขามาตั้งแต่เด็ก เขาเหมือนพระเอกละครที่มีตัวตนอยู่จริง เขาหล่อ เรียนเก่ง แล้วก็ไม่กลัวใคร ฉันชื่นชมเขาแบบนั้น จนกระทั่งวันที่เขาพาพี่มาหาพ่อใหญ่กับแม่ใหญ่ที่บ้าน ฉันหมดแรงอยากร้องไห้ คิดเอาเองว่า คนที่เขาเป็นแฟนๆ ละครก็คงรู้สึกแบบนี้เวลาที่พระเอกเขามีแฟน มันทำให้ฉันอายที่รู้สึกกับเขาแบบนี้ ก็เลยเลี่ยงได้ก็เลี่ยงคุยกับเขาให้น้อยๆ เจอกันน้อยๆ ฉันจะได้หายบ้าพระเอกละคร จนกระทั่งวันที่.....เขากอดฉันที่ห้องครัวในบ้านใหญ่ ทั้งที่ฉันบอกเขา บอกตัวเอง พี่วันชาติก็เตือนฉัน ฉันก็เลยพยายามหลบหน้า แต่มันก็กลับทำให้พี่รู้สึกได้ ว่าฉันผิดปกติ....”
“ฉันจะต้องไม่เป็นคนเลว พี่กับพี่ตาลรักกัน ฉันเป็นคนที่ผิดปกติ ไม่ควรทำอะไรให้พี่ไม่สบายใจ ฉันก็คิดเหมือนพี่ตาล ว่าถ้าพี่แต่งงานกัน พี่คงเลิกคิดกลัว และฉันคงหายบ้า แต่พี่กลับจากไปแบบนี้.....”
ฟางใช้หลังมือปาดน้ำตา
“ฉันขอโทษที่ไม่เคยเชื่อในสิ่งที่พี่พูด ยกโทษให้ฉันด้วย......”   

เดลที่รออยู่ข้างล่าง มองตาเพื่อนที่แดงก่ำแล้วพูดปลอบใจไปตามเรื่อง
“เขาไปสบายแล้ว”
2 คนช่วยกันเก็บบ้าน ทำความสะอาด เตรียมอาหารค่ำไว้ให้แล้วกลับไปตอน 1 ทุ่ม เช้าวันถัดมาวันชาติโทรศัพท์มาถามข่าวแต่เช้าว่าตาลาไตเป็นอย่างไรบ้าง
"ไม่รู้เหมือนกัน ผมยังไม่ได้เจอเขา"
"อะไรของมึงวะ" วันชาติบ่นมาตามสาย พร้อมกับบอกว่า ตาลาไตบอกว่าสวดแค่ 3 คืนก็จะเผา แล้วจะเก็บกระดูกกลับไปบ้านที่ต่างจังหวัด "กูกับพ่อแม่น่ะ จะไปหาตั้งแต่วันที่รู้ข่าว แต่เขาบอกกูว่าไม่ต้องไป แล้วก็ไม่ต้องค้างเป็นเพื่อน เพราะทางนั้นมีญาติของบุ๋มเขาจัดการอยู่ ให้ไปวันเผาแล้วก็กลับชัยนาทได้เลย กูก็เลยจะถามมึงว่า มึงเจอเขาแล้วเขาเป็นไงบ้าง ไม่ได้เรื่องเลยมึงน่ะ"
"ผมไปซักผ้า ทำความสะอาดบ้าน กับทำกับข้าวไว้ให้ แล้วก็กลับหอ ไม่เจอเขาเลย"
"งั้นกูเตรียมเสื้อผ้าใส่รถไปดีกว่า ให้ค้างก็ค้าง ไม่ให้ค้างก็กลับขัดใจกันไปไม่ดี"
วันชาติมาถึงบ้านตอนบ่ายแล้วตามไปพบกับตาลาไตที่วัด
ฟางแนะนำเพื่อนให้รู้จัก หนุ่มนักศึกษาที่มีความสูงกว่ากันเล็กน้อย แต่มีรูปร่างผอมบางเหมือนกัน
ต่างที่ฟางจะมีสีผิว และใบหน้าที่คมเข้มกว่า

จนถึงวันเผาที่พ่อกับแม่มาจากชัยนาท
จนถึงวันนี้ ยังไม่มีใครเห็นน้ำตาของตาลาไตสักหยด
หากแต่เหมือนตาลาไตจะจมอยู่กับความคิดบางอย่างตลอดเวลา
 
"ไม่ให้พ่อกับแม่อยู่ด้วยจริงๆ น่ะหรือตาล" พ่อถาม
"ไม่เป็นไรหรอก แล้วหมี่เป็นไงบ้าง"
"มันก็อยากตามมากรุงเทพฯ ด้วย แต่พ่อบอกแค่ว่ามางานศพ ให้ฝุ่นกับฝ้ายมานอนบ้านใหญ่เป็นเพื่อนน้องก่อน แล้วสักวัน 2 วันค่อยบอกมันเรื่องบุ๋ม กับให้มันโทรหาเอ็ง"
"ดีแล้ว"
วันชาติบอกกับพี่ชาย "ไม่ต้องห่วงมันหรอก มันรู้อยู่อย่างเดียวว่าอยากมากรุงเทพฯ"
....ไม่อยากพูดต่อให้บาปปากตัวเองว่า หมี่มันไม่ได้อยากให้พี่ชายแต่งงานเลยสักนิด แต่มันคงไม่ได้ดีใจที่พี่ชายไม่ได้แต่งงานเพราะว่าที่เจ้าสาวมีอันเป็นไป....ความรู้สึกซับซ้อนแบบนั้นเด็กแบบหมี่จะมีปฏิกิริยาอย่างไร มันก็คาดเดาได้ยาก....
 
เมื่อรถปิกอัพเคลื่อนออกไปแล้ว ตาลาไตถึงได้หันมาหาคนที่ยืนอยู่ข้างกัน
"ขอบใจทั้ง 2 คนที่ไปดูบ้านให้ แล้วก็มาช่วยงาน"

ฟางยิ้มกว้าง "ฉันกลับเลยนะครับ"
"เดี๋ยวนะ"
ตาลาไตกลับไปลาพ่อกับแม่ของบุ๋ม แล้วขับรถมาส่งฟางกับเดลที่หอพัก
 
กลับเข้าบ้านครั้งนี้ ใจยอมรับแบบไม่มีข้อโต้แย้งเลยว่า บ้านหลังนี้ว่างเปล่า ทั้งที่ก็อยู่คนเดียวมาตลอด บุ๋มยังคงไปๆ มาๆ เหมือนที่ผ่านมา แต่ก็รู้สึกว่าเงียบจนผิดปกติ
ที่ 2-3 วันมานี้ยังมีแรงเคลื่อนไหว และจัดการทุกอย่างไปได้ ก็เพราะมีวันชาติอยู่ด้วย
แต่ตอนนี้....ไม่มีใครเลย...
หลับๆ ตื่นๆ อยู่ที่โซฟาจนกระทั่งเช้ามืดถึงได้อาบน้ำแต่งตัวมาที่ว้ด เก็บกระดูกและบอกลาผู้หญิงที่เปี่ยมไปด้วยความเข้าใจ เสร็จจากที่วัดก็ไปทำงาน แล้วก็เผลอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เพื่อที่จะโทรหาใครอีกคนที่ไม่มีลมหายใจแล้ว
ตอนที่เขายังอยู่ ก็ใช่ว่าจะโทรหากันบ่อย ใช่ว่าจะสวีทหวานไปดูหนังฟังเพลงทุกวันหยุด เรียนจบปริญญาโท คิดว่าบุ๋มจะเร่งรัดแต่งงาน แต่บุ๋มกลับบอกว่ายังไม่อยากแต่ง

..........."วันที่บุ๋มไม่อยู่ ตาลคิดถึงใคร"
"คิดถึงงานสิ สำนวนคดีวางอยู่เป็นตั้ง"
เหมือนยังได้ยินเสียงหัวเราะของบุ๋มก้องอยู่
“ไม่ใช่คนยิ้มง่าย แล้วก็เชื่อฟังตาลคนนั้นหรือ”
“เลิกพูดถึงเขาเถอะบุ๋ม เดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีก”
“ไม่ทะเลาะก็ได้ เพราะนี่คือคำสั่ง ต้องเป็นฟางนะตาล ไม่ใช่ใครก็ได้ แต่ต้องเป็นฟางเท่านั้น”..........


รู้ว่าบ่ายวันเสาร์แล้ว แต่กลับไม่รู้สึกหิวเลยสักนิด ได้แต่นอนมองภาพในโทรทัศน์ที่เปลี่ยนไปเรื่อยมาตั้งแต่เช้า จนกระทั่งหนุ่มนักศึกษากับกระเป๋าสะพายเดินเข้ามาในบ้านแล้วยกมือไหว้
"ฉันมาซักผ้า"
"อือ"
ตาลาไตรับคำแต่ไม่ยังไม่ขยับตัว ถึงจะรับรู้ว่าฟางมาคนเดียว แต่สมองก็ยังคิดถึงคำพูดของบุ๋มเรื่องฟาง คิดไปเรื่อยเหมือนคนพาล พลิกตัวนอนหันหลังให้คนที่ซักผ้าเสร็จก็มาทำงานบ้านอื่น ๆ
..........ทำไมต้องเป็นฟางเท่านั้น.........
..........ทำไม และ ทำไม........
"พี่ตาล เย็นนี้กินอะไรดี"
ตาลาไตหันไปมองคนถาม ด้วยดวงตาขวาง
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าอารมณ์มันก้าวไปถึงจุดที่พาลใส่คนที่ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรคนนี้ได้อย่างไร
เพราะถัาคิดตามคำพูดของบุ๋ม
คนที่ผิดปกติในเรื่องนี้คือตัวเอง
ส่วนฟางก็แค่ทำทุกอย่างไปตามคำสั่ง
....ใช่...นี่คือยิ้มง่ายและเชื่อฟังที่บุ๋มพูดถึง....
แต่ก็ยังพาลอยู่ดี
"ทำมาเถอะ"
ฟางดูงงๆ หันไปมองตู้เย็น แล้วขี่จักรยานออกไปร้านค้า

...เขาเพิ่งเสียแฟนไป แล้วเขาไม่ใช่คนพูดเยอะ หรือมีนิสัยคร่ำครวญ เวลาที่เขาเสียใจมากๆ มันก็คงออกมาแนวนี้มั้ง มึงมีหน้าที่คอยดูเขาอย่างที่พ่อใหญ่กับแม่ใหญ่สั่งไว้....
....ก็ทำได้แค่นี้แหละ จะให้พูดปลอบใจ ก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน.... 

ส่วนตาลาไตเหลียวมองไปรอบๆ บ้าน แล้วถอนหายใจแรงๆ กับความหงุดหงิดของตัวเอง

...คำพูดของบุ๋มที่วิ่งวนอยู่ในสมอง
ทุกคำพูด...
การที่บุ๋มเชื่อมั่นในลางสังหรณ์ของตัวเอง ที่จะมีชีวิตอยู่ไม่ถึงวันแต่งงาน
และ...ต้องเป็นฟาง..
ยิ่งอยู่คนเดียวมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งจมอยู่กับคำพูดของบุ๋มลึกลงไปเรื่อยๆ มากเท่านั้น
 
ฟางกลับมาแล้วก็หุงข้าว ทำกับข้าววางไว้บนโต๊ะ เสร็จก็เดินมาเรียก
"พี่ครับ ข้าวเย็นเสร็จแล้ว ฉันกลับหอนะ"
ตาลาไตมองด้วยหางตา แล้วลุกขึ้น ทั้งที่ยังไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เช้า แต่กลับยังไม่รู้สึกหิวเลยสักนิด
"ซื้อเบียร์มาหรือเปล่า"
"ไม่ได้ซื้อครับ แต่เห็นมีอยู่ 2 กระป๋องในตู้เย็น พอมั้ยครับ"
"ไม่ได้ซื้อก็ไม่ต้องซื้อ กินเป็นเพื่อนกันก่อน"
"ครับ" ฟางรับคำง่ายๆ เดินไปตักข้าวใส่จานมาวางให้ ยังไม่ทันลงมือกินก็มีโทรศัพท์เข้ามา ฟางย่นคอขอโทษตาลาไตแล้วออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอก ครู่เดียวก็กลับเข้ามา
"ใครโทรมา"
"เพื่อนที่หอน่ะครับ มันจะออกไปข้างนอกกัน"
ตาลาไตขมวดคิ้ว "ข้างนอก ไปกินเหล้ากันน่ะหรือ"
"ครับ"
ตาลาไตจ้องมองฟางด้วยแววตาไม่พอใจชัดเจน "ให้มาเรียนหนังสือ ไม่ได้ให้มาเที่ยว คิดแล้วไม่มีผิดว่าให้ไปอยู่หอ มันต้องเป็นแบบนี้"
ฟางก้มหน้ามองจานข้าวตัวเอง ไม่พูดอธิบายอะไร เพราะมันก็จริงอย่างที่ตาลาไตบอก ไม่ได้เป็นพี่เลี้ยงให้หมี่แล้ว แต่ได้เงินเดือนมากกว่าเดิม ส่วนค่าเทอมแม่ใหญ่เป็นคนส่งให้เรียน
"กินข้าวเสร็จก็นอนอยู่ที่นี่แหละ ถ้ายังรักเที่ยวมากกว่าเรียนก็ไม่ต้องอยู่หอ มาอยู่บ้านนี่แหละ"
....บุ๋มบอกไว้อย่างนี้นี่...
....บุ๋มอีกแล้ว...

ฟางแค่เหลือบตามองตาลาไตแล้วก้มหน้ามองจานข้าวเหมือนเดิม
ที่จริงชีวิตเด็กหอของฟางไม่ได้หวือหวามากนัก เพราะความไม่มีเงินเป็นสาเหตุหลัก คนที่ชวนวันนี้ก็คือเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกัน โทรมาถามถึ่งฝากว่า -จะไปด้วยกันหรือเปล่า ถ้าไม่ไปกูกลับดึกนะ-

แล้วจากที่เดินเข้าบ้านมาจนถึงตอนนี้ ที่ตาลาไตดูนิ่งผิดไปจากเดิมเพราะความเสียใจ และอาจต้องการให้มีใครสักคนอยู่เป็นเพื่อน
กินข้าวเสร็จตาลาไตก็เอาเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นมาส่งให้
ฟางคนว่าง่ายแค่รับมาแล้วเดินขึ้นไปที่ห้องนอนเล็กชั้น 2 ปูที่นอนบนพื้นจัดหมอนเสร็จ ก็ลงมาอาบน้ำ เห็นตาลาไตกลับไปอยู่หน้าโทรทัศน์เหมือนเดิม อาบน้ำเสร็จก็ยกตะกร้าผ้ามารีด

มีความเคลื่อนไหวอยู่รอบตัว คนที่ไม่ค่อยพูดอะไร ได้แต่ก้มหน้าก้มตารับคำสั่ง ทำไปตามที่บอก
ใจมันก็คิดพาลขึ้นมาอีกวูบ....ไอ้คนนี้มันมีสมองหรือเปล่าวะ
มันคิดอะไรเป็นกับเขามั้ย
ทำไมสั่งอะไรก็ได้ตามนั้น
มันสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ยังไง...
คิดเอง พาลเอง หงุดหงิดเอง จนใกล้จะสี่ทุ่มโทรศัพท์ของฟางก็ดังขึ้นอีกครั้ง ฟางกดรับโทรศัพท์แล้วพูดทันที "ไม่ได้กลับหอ อยู่บ้านเจ้านาย เออ พรุ่งนี้กลับ"
พอวางสายคำถามก็มาทันที "เพื่อนหรือแฟน ถึงต้องโทรเช็คกันด้วย"
"เดลไงครับ มันจะมาเอาหนังสือที่ห้องแต่ฉันไม่อยู่ เลยโทรมาถาม"
“คนก่อนโทรมาชวนเที่ยว คนนี้โทรมาจะเอาของ เพื่อนเยอะจริงนะ”
...แล้วกูจะไปอยากรู้อยากเห็น ประชดประชันอะไรกับเขานักหนาวะเนี่ย...
...กูเป็นบ้าของกูคนเดียว ไม่ได้เกี่ยวกับฟางเลยสักนิด...
ตาลาไตปิดโทรทัศน์ลุกไปล้างหน้า เข้านอน
ครู่เดียวก็ได้ยินเสียงปิดประตูห้องนอนเล็กที่ชั้น 2
คนที่ยังคงนอนลืมตามองเพดาน เปลี่ยนใจลุกมาดูบอลคืนนี้ แต่พอลงบันไดมาได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง
มีเสียงพูดคุยดังขึ้น
...ไม่เกี่ยวกับมึงเลยนะตาลาไต ไม่เกี่ยวเลยสักนิด...
แต่ตาลาไตก็เคาะประตู ฟางรีบมาเปิดประตูให้ทั้งที่มือยังถือโทรศัพท์อยู่
มือใหญ่ๆ ชี้ไปที่โทรศัพท์ในมือของฟาง
"วางแล้วครับ เพื่อนโทรมาถามว่าส่งรายงานวันไหนแค่นั้นเอง"
คนตัวโตก้าวเข้ามาในห้องของฟาง ที่บุ๋มเป็นคนจัดไว้ให้ ดวงตาสีเข้มละจากหนังสือเรียนยังวางอยู่ที่พื้นห้อง
"พรุ่งนี้ไปเก็บของที่หอแล้วกลับมาอยู่ที่นี่"
"ขอบคุณครับ แต่ฉันอยู่หอได้"

ตาลาไตมองใบหน้าคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าเต็มตา
ภาพที่ทำเป็นมองไม่เห็น
ฟางเป็นคนหน้าตาดี คิ้วสวย จมูกโด่ง ยิ่งริมฝีปากได้รูป
สิ่งที่หัวใจไม่เคยยอมรับ
คำพูดของบุ๋ม แต่เสียงจากหัวใจ คือเสียงของตาลาไตเอง
....ไม่ใช่ใครก็ได้ แต่ต้องเป็นคนนี้....

"อยู่กับพี่"
ฟางมองตาลาไตด้วยแววตาไม่เข้าใจ แต่ยังไม่ทันจะถาม
มือใหญ่ช้อนหลังคอดึงใบหน้าเข้ามารับจูบ เมื่อสองมือดันไหล่ต่อสู้ขัดขืนริมฝีปากยิ่งบดขยี้รุนแรง แล้วผละออก
"พะ...."
จูบซ้ำรุนแรงกว่าเดิม ฟางเงื้อขาเตะที่หน้าแข้งของตาลาไต แต่คนตัวโตแค่ละจูบจับกดล็อกแขน ผลักให้หันหน้าเข้าหาฝาผนัง

ความหวาดกลัวแล่นเข้าสู่หัวใจ
"ปล่อย พี่ตาล ปล่อยฉัน.."
มือทั้ง 2 ข้างถูกง้างออกจากเอวด้านหลัง แล้วกดรวบข้อมือไว้กับฝาผนัง ขาใหญ่แทรกเข้าหว่างกลางใช้ต้นขากดไว้ ทำให้ฟางต้องยืนกางขา
มือใหญ่อีกข้างจับที่อกบาง
ฟางน้ำตาไหลซึม ทั้งกลัวทั้งไม่เข้าใจ เบี่ยงหน้าหนีริมฝีปากที่เข้ามาหา แต่ตาลาไตละมือที่กดข้อมืออยู่เปลี่ยนมาดันคางให้หันมารับจูบ
มือใหญ่ที่อกเปลี่ยนลงมาหาแก่นกายแล้วรูดรั้ง
ยิ่งเบี่ยงตัวหนียิ่งกลายเป็นดันสะโพกเข้าหาคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง
ยิ่งปฏิเสธจูบก็ยิ่งเจ็บ
ตาลาไตเลื่อนมือที่รูดแก่นกายช้อนกอบกุมที่ผลแฝด ฟางยิ่งสะอื้นแรง
มือใหญ่เลื่อนกลับมากอบแก่นกายขยับรูดให้
ทั้งที่น้ำตายังไหล ทั้งที่บอกว่าไม่ต้องการ แต่ยอดอกบางกลับแข็งเป็นไตตอบรับนิ้วมือที่นวดเฟ้น แท่งเนื้อที่อยู่ในมือขยายตัวรุ่มร้อน หัวใจเต้นแรงจนแทบออกมาอยู่ข้างนอก

เสียงหอบหายใจอ่อนแรงจนต้องกัดริมฝีปากแน่น
"ฟาง..." เสียงเรียกชื่อติดอยู่ข้างหู เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ทำให้ภายในช่องท้องเขม็งเกลียว ภาพในสมองขาวโพลน เรี่ยวแรงทั้งหมดเหือดหายจนต้องทิ้งตัวพิงคนตัวโต

แผ่นหลังสัมผัสที่นอนผืนบาง ตามมาด้วยจูบปากก่อนที่จะพลิกหนีได้ทัน
มือใหญ่สอดเข้าใต้เสื้อนอนบีบคลึงอกบาง แล้วรั้งเสื้อขึ้นเหนือราวนม ตาลาไตก้มลงหาอกบางแต่เพียงแค่แตะปลายลิ้นก็หยุดชะงัก เงี่ยหูฟังเสียงแล้วรีบวิ่งออกไปจากห้องทันที
ฟางเพียงมองประตูห้องที่ปิดลงแล้วขดตัวร้องไห้

....นี่มันอะไรกัน...

ไม่ถึง 2 นาทีตาลาไตก็วิ่งลงมาจากห้องนอนข้างบนแล้วร้องเรียก
"ฟาง ออกมาก่อนเร็ว พี่มีงานด่วนต้องออกไปข้างนอก"
ฟางรีบใส่กางเกงแล้วตามออกมา
"เปิดประตูบ้านให้พี่หน่อย แล้วปิดบ้านให้ดี ถ้ามีคนแปลกหน้ามาวนเวียนหน้าบ้าน ไม่ต้องออกไปดู เดี๋ยวถ้ามีเวลาพี่โทรหา"
ตาลาไตสั่งอย่างรวดเร็ว ขณะที่ฟางได้แต่วิ่งตามลงมา
ก่อนที่จะเปิดประตูบ้านออกไปเลื่อนรถ จู่ๆ ตาลาไตก็หันกลับมาคว้าเอวบางเข้ามากอด จูบปากย้ำอีกครั้ง
"รอพี่นะ"

ฟางยืนมองรถของตาลาไตที่แล่นห่างออกไปแล้วถามตัวเองอีกครั้ง
....นี่มันอะไรกัน...

ตาลาไตกลับมาอยู่ในความพร้อมสำหรับการทำงาน ขณะที่เตรียมอาวุธและอุปกรณ์ หัวหน้าชุดหันมาถามย้ำ
“ไหวแน่นะตาล”
“ไหวครับพี่”
ร.ต.ต.ฉลองเพื่อนเก่าหันมาทัก “มึงทำใจได้เร็วมาก ตั้งแต่วันที่รดน้ำครูบุ๋ม ถึงไม่มีใครเห็นน้ำตามึง แต่ทุกคนก็รู้ว่ามึงเสียใจ คนกำลังจะแต่งงานกัน แต่วันนี้มึงกลายเป็นอีกคน”
“กูไม่ได้ทำใจ กูก็แค่ทำอย่างที่บุ๋มบอก”
“บอกว่าอะไร”
“กูต้องมีชีวิตอยู่ และก้าวไปข้างหน้า อันที่จริงเขาพูดอะไรหลายอย่างที่กูไม่เคยฟัง เพราะคิดว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระของผู้หญิง แต่พอวันที่เขาจากไป กูถึงได้รู้ว่าทุกอย่างที่เขาพูดมันคือความจริง เขารู้จักกูยิ่งกว่าตัวกูเอง”
ฉลองหัวเราะหึหึ “ผู้ชายก็อย่างนี้ทุกคน แต่เขายังอยู่ในใจของมึงตลอดไป ไม่มีวันแก่ไปพร้อมกับมึง”

เมื่อถึงบ้านของผู้ต้องสงสัย
เจ้าหน้าที่ชุดสืบเข้าประจำจุด และส่งสัญญาณให้ชุดจู่โจมเข้าปฏิบัติหน้าที่ เสียงร้องตะโกน เสียงต่อสู้ขัดขืนการจับกุม และเสียงปืน
เมื่อเขม่าควันปืนจางลง ผู้ต้องหาถูกควบคุมตัวขึ้นรถ ขณะที่เจ้าหน้าที่ส่วนหนึ่งรวบรวมของกลางหลักฐาน
ตาลาไตงัดช่องว่างที่ฝาผนังห้องแล้วหยิบกระเป๋าหนังออกมา ฉลองรูดซิปเปิดกระเป๋าแล้วรูดปิดตามเดิม
“ข้างนอกมีใครว่างเข้ามาช่วยกันขนของมั้ยวะ” ฉลองเสียงดัง
ตาลาไต เก็บเครื่องมือลงกล่องแล้วเดินออกมาตามคนเข้าไปช่วยฉลองขนของกลางออกมาใส่รถ

กว่าจะกลับเข้าสำนักงาน จนถึงเขียนรายงาน เวลาก็ผ่านไปข้ามวัน

เข้าบ้านกลางดึก
ฟาง...คนที่คิดว่าเขาจะคอยอยู่ที่บ้าน ก็ไม่ได้อยู่
อาจไปเที่ยวกับเพื่อน
อาจไปทำรายงานอยู่กับเพื่อน
เมื่อต้องอยู่คนเดียวทุกสิ่งทุกอย่างย้อนกลับไปสู่เวลาเดิม การกระทำเดิมๆ ขังตัวเองให้อยู่ในคำพูดของบุ๋ม
....เพราะเราดึงดันที่จะแต่งงานให้ได้ บุ๋มถึงต้องตาย....เพราะเราเอง...

--- จบตอนที่ 5 ---

ขออภัยคุณผู้อ่านที่เข้ามาก่อน แล้วเจอท้ายเรื่องสั้นกุด ประหนึ่งคนเขียนอารมณ์ไม่ดี คือถัาคุณมาแล้วเจอท้ายเรื่องแบบนี้มีสาเหตุเดียวคือ "ไม่รู้จะเขียนอะไรดี"
แล้วผมเขียนอะไรล่ะ ตัวร้ายหรือ นี่ไง เขากำลังทำหน้าที่อยู่ คุคุ
ส่วนเดล ชื่อของเขามาจาก ริเวนเดลใน  hobbit แต่ตอนที่เขียน ๆ ไปก็เกิดอาการฟุ้งว่าชื่อนี้มันเป็น เดลต้า ได้ด้วยนี่หว่า
อย่าว่าแต่คุณรู้สึกเหมือนกำลังถูกกดทับเลย ผมคนช่วยเขียนก็รู้สึกอึดอัด อยากให้บรรยากาศแบบนี้มันผ่อนคลายไปเร็ว ๆ แน่นอนว่ามันต้องอีกพักใหญ่ ถึงใหญ่มาก ก็มันยังอีกตั้งนานกว่าจะผ่านภาคนี้ไปได้นี่นะ
ผมเคยบอกพี่ไจฟ์ว่า ลองเขียนรักหวานแหววดูมั้ย เขาบอกว่า เคยเขียนแล้ว ทอมกับชุนไง ...ซึ่งหมายความว่า ....เฮ้อ........
อยากกินบลูเบอรี่จัง...อยากกินติมชาเขียวด้วย....คุกกี้ข้าวโอ้ตก็ดีนะ..นอกเรื่องละ หายเครียดหรือยัง 5555



ขอบคุณที่ติดตามและให้คำแนะนำครับ
พบกันวันอาทิตย์ครับ
ไจฟ์กับที
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-06-2013 09:29:15 โดย jivetea »

ออฟไลน์ puppyluv

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2539
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2000/-20
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #157 เมื่อ14-06-2013 07:59:21 »

ไชโย!!!
น้าตาลสู้ๆ
น้าตาลสู้ตาย
ตื้อเท่าน้านนนนนนน
ชูป้ายไฟ :mc4:
กระหน่ำเป็ดรัว
ชอบเดลอีกคน :impress2:

ออฟไลน์ --รมยกร--

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 111
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-3
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #158 เมื่อ14-06-2013 08:17:58 »

ส่วนตัวก็ยังรู้สึกไม่ชอบตาลอยู่ดี การตายของบุ๋มอาจจะเป็นทางออกให้ตาล
แต่นั่นแหละ ถ้าบุ๋มไม่ตาย ทั้งสองก็ต้องแต่งงานกัน แต่งทั้งที่มีใจให้ฟาง คอยหลบๆ ซ่อนๆ งั้นเหรอ เราว่ามันไม่ใช่นะ

ตาลควรจะชัดเจนมากกว่านี้ ถ้าตาลยังเป็บแบบนี้ เราว่าสถานการณ์มันก็ยังอึมครึมเหมือนเดิมแหละ เพราะความโลเล ความใจอ่อนของตาลเอง วันนี้ปัญหาบุ๋มหมดไป  แล้วอนาคตล่ะ หมี่คือปัญหาต่อไป ตาลอาจไม่รักหมี่แบบนั้น แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าตาลเอ็นดูและสงสารหมี่มากพอสมควร แล้วไอ้ความสงสาร บวกกับความไม่เด็ดขาดนั่นแหละั ทำให้ทุกอย่างมันเป็นแบบเดิิมอีก


เพิ่มเติม เกลียดความคิดตาล กับคำพูดที่ว่า "ทำตามที่บุ๋มบอก" แง่งง...บางที่เราว่าตาลเนี่ย น่าโดนจับกดมากกว่านะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-06-2013 09:33:01 โดย sirirat2555 »

ออฟไลน์ hpsky

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1073
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +75/-0
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #159 เมื่อ14-06-2013 09:06:49 »

เกือบไปแล้วฟางเอ้ยยยย   :mew6:
ตาลมากไปป่ะ ยังไม่เคยบอกเคยพูดถึงความรู้สึกกัน ทำอะไรตามความคิดตัวเองตลอด :m16:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
« ตอบ #159 เมื่อ: 14-06-2013 09:06:49 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #160 เมื่อ14-06-2013 09:25:43 »

พี่ตาลทำอย่างนี้กับฟางได้ไง เกือบไม่รอดแล้วฟาง
แต่พี่ตาลยังไม่ชัดเจน  ให้เวลากับตัวเองและฟางบ้าง

ออฟไลน์ aehJTS

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1830
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +216/-8
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #161 เมื่อ14-06-2013 09:25:59 »

ไปไม่เป็นเลยงานนี้เหมือนช็อคไปกับตาลด้วย
แบบทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วจนตั้งรับไม่ทัน :a5:

 :pig4: คะ

ออฟไลน์ Wordslinger

  • แป้งจี่รีรีข้าวสาร
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1180/-5
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #162 เมื่อ14-06-2013 09:43:01 »

ในความรู้สึกของดิฉัน ตัวร้ายของนิยายเรื่องนี้คือตาลาไตเอง เหมือนความผิดแปลกต่างๆ ที่กำลังเกิดขึ้น มันหมุนอยู่รอบตัวตาลาไต และได้ดึงเอาคนอื่นที่ไม่รู้เรื่องให้ตกลงมาในวังวนเดียวกันนี้ ทั้งที่มีบุ๋ม แต่ก็ไปยุ่งกับฟาง คือพฤติกรรมของเขามันบ่งบอกถึงลักษณะนิสัยบางอย่างที่ไม่ค่อยน่าพิสมัยเท่าใดนัก

ปล. พี่อยากกินเหมือนน้องทีเลยค่ะ   :mew1:

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #163 เมื่อ14-06-2013 09:55:38 »

จะอยู่หรือตายบุ๋มก็มีอิทธิพลทางความคิดกับตาลอยู่ดี
สงสารก็แต่ฟางที่ต้องมารองรับอารมณ์ ถึงจะเป็นแค่เด็กในบ้านมันก็มีหัวใจ รักเป็น เจ็บเป็น

ออฟไลน์ jiki

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1567
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +175/-2
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #164 เมื่อ14-06-2013 10:00:51 »

บรรยายกาศแบบ มืดมนทั้งเรื่อง มีไฟหลอดไส้ดวงเดียว โฟกัสเรื่อง...มืดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อึดอัดด้วย
สงสารฟาง โดนปั่นหัว โดนบังคับ พอกำลังบิ้วต์อารมณ์เสียใจร้องไห้ ก็มาโดนขัดจังหวะแบบมึนๆ โอ๊ย//ทึ้งหัว ไอ้ตาลนี่ความคิดวุ่นวายชะมัด

PAAPAENG~

  • บุคคลทั่วไป
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #165 เมื่อ14-06-2013 10:13:42 »

ครูบุ๋มน่ากลัววววววว
นี่เล่นเอาขนลุกเลยนะ!
มีลางสังหรณ์หรือเห็นอนาคตล่ะนั่น...

ทีนี้น้าตาลก็ต้องใส่เกียร์เดินหน้า
ห้ามถอยหลัง
แต่ไม่ได้หมายถึงให้ปล้ำเด็กนี่หว่า...

หมี่จะเป็นยังไงเนี่ย
ถ้ารู้ว่าคนต่อจากครูบุ๋มคือฟาง
โอย...ไม่อยากให้หมี่ต้องร้ายกับฟางเลย TwT

ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #166 เมื่อ14-06-2013 10:27:34 »

ตาลนี่คิดแบบผู้ชายแท้นะ ไม่ว่าอะไรก็กดไว้ก่อน 5555

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #167 เมื่อ14-06-2013 10:37:03 »

เกือบไปแล้ว แต่ก็ดี
เพราะหากตาลฝืนใจ  ฟางคงจะเสียใจมากกว่านี้
พูดคุยกันก่อนดีกว่านะ

บวกเป็ดและรอ

 :hao7:

ออฟไลน์ sukie_moo

  • ปัจจุบัน คือ อดีตของอนาคต
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3488
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +457/-15
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #168 เมื่อ14-06-2013 11:21:49 »

 เกือบไปแล้วฟาง

ตาลไมทำงี้หว้า 

ออฟไลน์ TIKA_n

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +308/-4
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #169 เมื่อ14-06-2013 11:23:35 »

ลางสังหรณ์ของบุ๋มเกิดขึ้นจริง ๆ แล้ว แต่สาเหตุมาจากการที่กำลังจะแต่งงานจริง ๆ น่ะเหรอ ถ้าไม่จัดพิธีแต่งงาน แต่อยู่กับตาลไปเรื่อย ๆ ก็จะไม่เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ เพราะอะไร แต่เรื่องเหนือธรรมชาติ พิสูจน์อะไรไม่ได้อย่างนี้ ก็จะลบหลู่ไม่ได้เหมือนกัน อืม แต่ยังไงซะบุ๋มก็ไปสบายแล้วล่ะนะ คนที่ยังอยู่นี่สิ ทั้งตาล และ ฟาง ต่างโทษว่าเป็นความผิดตนที่ไม่ยอมเชื่อบุ๋ม จนเกิดเรื่องขึ้น ทั้งคู่จะต้องแบกรับความรู้สึกผิดไปอีกนานเท่าไหร่ น่าเห็นใจกว่าคนที่จากไปเสียอีก
ตอนนี้ยังหมี่ยังไม่รู้เรื่องบุ๋ม ยังไม่เห็นปฎิกิริยาของหมี่ ว่าจะรู้สึกยังไง แต่คงไม่้ร้ายกาจขนาดดีใจที่บุ๋มตายจากไปหรอกนะ
่ตาลนี่ จะว่ายังไงดี มาโมโห พาลอะไรกับฟางนักหนา ตัวเองไม่เคยชัดเจน แล้วจะมาเอาอะไรกับคนที่ไม่มีปากมีเสียงอย่างฟาง พอจะพูดจะทำอะไรทำไมต้องคิดว่าบุ๋มบอกไว้อย่างนั้น อย่างนี้ ตลอดเลย ตกลงคนที่ไม่รู้จักคิดเองนี่ฟาง หรือ ตัวตาลเองกันแน่ ตอนบุ๋มอยู่ไม่เคยยอมรับใจตัวเอง พอบุ๋มไม่อยู่แล้ว ถึงยอมรับ พอยอมรับก็เกิดความต้องการงั้นเหรอ สิ่งที่ทำกับฟาง เหมือนแค่ความต้องการทางกาย ฟางจะคิดยังไงจะคิดแค่ว่าตาล จะแค่เอาตัวเองเป็นแค่ที่ระบายรึเปล่า น่าสงสารฟางมาก ๆ ถ้าตาลรักฟางจริง ควรให้เวลากับทั้งตัวเอง และฟาง ค่อย ๆ เริ่มปรับความเข้าใจ เคลียร์ให้ชัดเจนกับความรู้สึกของทั้งคู่แล้วค่อยพัฒนาความรักกับฟางมากกว่านี้นะ
ตัวร้ายทำหน้าที่อยู่แล้วเหรอ ใครอ่ะ ถ้าสำหรับเราตอนนี้ร้ายสุดก็ ตาล เองน่ะแหละ หมั่นไส้สุด ๆ เลย อยากซัด  :beat: หรึือว่า เดล จะมามีบทบาทสำคัญอะไรในเรื่องนี้นะ เดาที่ไรผิดทุกทีเลยอ่ะ  บรรยากาศอึมครึุมของคู่นี้จะมีต่อไปจนเกือบจบภาคหนึ่งเลยเหรอเนี่ย อ้า อึดอัด ๆ  แต่ก็จะตามอ่านต่อไป รอวันที่น้องฟางของเรามีความสุขซะที  หมี่จะร้ายก็ร้ายไปแต่อย่ามาร้ายกับฟางของเราจะได้มั้ย จะเป็นไปได้มั้ยเนี่ย ฟางเลี้ยงหมี่มาตั้งแต่เล็ก ๆ นะ สงสารฟาง  :mew6:
อยากอ่านหวานแหวว ๆ เดี๋ยวไปตามหา ทอมกับชุน อ่านดีกว่า ขอบคุณคนเขียน ไจฟ์กับที ค่ะ รอวันอาทิตย์น้า  :3123: :L2: 

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
« ตอบ #169 เมื่อ: 14-06-2013 11:23:35 »





ออฟไลน์ yaninjinna

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 136
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-2
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #170 เมื่อ14-06-2013 11:56:24 »

ผิดคาดนิดหน่อย นึกว่าคุณบุ๋มจะไปแบบ ป่วยระยะสุดท้าย ไม่นึกว่าจะเป็นอุบัติเหตุ  :hao5:

ไม่ชอบพระเอกเรื่องนี้เลยค่ะ บอกตรง โดยเฉพาะตอนนี้ โกรธจนอยากหาไม้ตีให้หายหล่อ

รอตอนต่อไปค่ะ


ออฟไลน์ goosongta

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1521
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +94/-6
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #171 เมื่อ14-06-2013 12:28:22 »

มันไม่เหมือนลางสังหรณ์เลย เหมือนบุ๋มตั้งใจจะตายมากกว่า
ถ้าเป็นลางสังหรณ์เค้าพูดกันแค่ครั้งเดียวนะที่เคยเจอ แต่นี่บุ๋มพูดบ่อยมาก
เป็นอุบัติเหตุแน่ๆเหรอ

Yukisae

  • บุคคลทั่วไป
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #172 เมื่อ14-06-2013 12:43:22 »

จงบอกที่อยู่ของตามมาเดี๋ยวนี้ :fire:
ทำแบบนี้ได้ไงเนี่ยยยย
สงสารบุ๋ม เหมือนจะรู้ตัวเองว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น
รอหมี่มาช่วยคลี่คลายความเครียด
++จ้า
ป่ะพี่เลี้ยงติม3ถ้วยเลย เอาที่อยู่ตาลมา 5555

ออฟไลน์ Aoya

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 906
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-3
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #173 เมื่อ14-06-2013 12:46:31 »

ตาลคงอยู่ในช่วงเวลาสับสน

ออฟไลน์ konnarak

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +182/-0
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #174 เมื่อ14-06-2013 13:46:30 »

เครียด

ออฟไลน์ love2y

  • (′~‵)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2059
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-11
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #175 เมื่อ14-06-2013 14:06:26 »

ลึกๆแล้วนึกเสียดายที่บุ๋มจากตาย อยากให้จากเป็นมากกว่า

แต่อย่างว่าแหล่ะ ถ้าจากเป็นคงมีปัญหามากกว่านี้แน่ๆเลย -*-

คาดว่าตอนต่อๆไป ตาลต้องบังคับใจฟางก่อนที่จะเต็มใจแน่ๆ

ออฟไลน์ Gokusan

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +269/-1
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #176 เมื่อ14-06-2013 14:25:07 »

เอ่อ...รวดเร็วเกินกล่าว
ทั้งเรื่องบุ๋มและความรู้สึกวนเวียน

บางทีการจมอยู่กับความคิดก็ทำให้เราขาดสติได้เหมือนกัน
พอมีเรื่องแทรกเข้ามาก็อาจทำให้เราหลงลืมว่าเรากำลังให้อีกคนรอ
กลายเป็นว่าคนรอเขารอไม่ได้แล้ว...ไม่ใช่ไม่อยากรอ แต่เวลาก็คือเวลา
ต่อให้เขาอยากจะเชื่อจะฟังแค่ไหน...ไม่ว่ายังไง ทุกคนย่อมมีเวลาเป็นของตัวเอง

หลายคน หลายเรื่อง หลายสิ่ง...บางอย่างปล่อยให้คอยเวลาได้ แต่บางอย่างไม่
อยู่ที่ว่าเราจะรู้ตัวตอนไหนและจัดการอย่างไร...เวลารักษาไม่ได้ทุกอย่าง

...ทำไมวันนี้ดูจริงจังหว่า ท่าจะอินอึน... ^^

ออฟไลน์ =นีรนาคา=

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2546
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +296/-6
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #177 เมื่อ14-06-2013 15:06:56 »

สงสารฟาง  :mew4:

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #178 เมื่อ14-06-2013 15:55:33 »

บอกได้คำเดียว อึ้งเลย

ออฟไลน์ indy❣zaka

  • กระซิกๆ เบื่อดราม่า...
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +625/-26
Re: "Yes,I love him" ตอนที่ 5 หน้า 6 (14/06/56)
«ตอบ #179 เมื่อ14-06-2013 16:14:27 »

หมั่นไส้ตาล 
หาว่าฟางไม่มีสมอง  คิดเองไม่เป็น   เราว่าคนที่ไม่มีสมองคือตาลมากกว่านะ
ตั้งแต่เมื่อก่อน  ไม่รู้ใจตัวเองว่ารักใคร แล้วทำตัวไม่ดีกับฟางทั้งๆที่มีบุ๋มอยู่ทั้งคน   
พอมาคราวนี้เอาคำพูดของบุ๋มมาบังหน้า แล้วทำยังงี้ใส่ฟางอีก

ถ้าสุดท้าย ตาลไม่เหลือใคร  จะไม่แปลกใจเลยนะ   เฮ้อ  :เฮ้อ:

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น สงสารฟางอ่ะ 
ฟางเป็นเด็กนิสัยดีมาก  ไม่น่าจะต้องกลายมาเป็นที่รองรับอารมณ์พาลๆของตาลแบบนี้เลย   :m16:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด