หัวข้อ: "Yes,I love him"

[nongrak]

ทำไมตอนพิเศษมันถึงหวานอย่างนี้ อิตอนธรรมดาทำไมมันไม่หวานเลยอ่ะ

[kyoya11]

อ่านตอนพิเศษ เขิน
ยิ้มแก้มปริกันไปข้าง

[cinquain]

งานยุ่งจนดิฉันพลาดอะไรไปบ้างนี่ 
ตามไปอ่านก่อนนะคะ

อ๊ากกก อ่านถึงหน้าไหนแล้วนี่?!?
............

เรื่องวันชาติเอาไว้ก่อนเพราะตอนพิเศษ พิเศษจริงๆ ^^
ทั้งอ้อน ทั้งหอมพี่เขาก่อนอ่ะนะ แล้วอ่านๆไปนี่คือ
นอนด้วยกันแล้วใช่ไหมคะ (แบบที่ไม่ใช่กอดกันธรรมดาน่ะ)
เพราะประโยคมันฟ้อง   ... ที่สำคัญ หลายๆประโยค
ทำให้คิดว่าชีวิตจริงของบางคนก็น่าจะเป็นแบบนี้เหมือนกัน 

เป็นกำลังใจให้ทั้งไจฟ์กับทีค่ะ .... รอวันอาทิตย์ รอวันอาทิตย์ รอวันอาทิตย์ ^^

[yaninjinna]

ฟางนี่ พอกลายเป็นที่รักของพี่ตาลแล้ว มีครบทุกอย่างจริงๆนะ

พูดเก่ง รู้ทัน ขี้อ้อน ขี้งอน ขี้แย แถมงี่เง่าอีกตะหาก 

แต่น่ารักดีค่ะ ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษนะคะ

รอตอนต่อไป

[PAAPAENG~]

โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
คุณพระ!!!!!!!!!!!!!
ฟหหส่สิสาานยาสถสวม้วยบพนยสว #ไม่เป็นภาษา #คีย์บอร์ดจะพัง
พี่ตาล...ที่รักของพี่ตาล...ฟางของพี่
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ทั้งหวานทั้งซึ้ง ยิ้มทั้งน้ำตาเลยค่ะ
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ยิ่งอ่านยิ่งรักฟาง ฟางดูน่าทนุถนอมเหลือเกิน...
เฮ้ออออออออ
ชักกลัวกับตอนปัจจุบันจริงๆ ๕๕๕

[hpsky]

อร๊ายยยย หวานๆๆๆ 
คงอีกนานสินะกว่าจะหวานกันขนาดนี้

[Yukisae]

แหมมพี่ตาล บทจะหวานก็หวานซะ ขี้บ่นอีกต่างหาก
ฟางก็น่ารักตลอด น่ารักเลยไปถึงเพื่อนบ้านด้วย
แล้วเนื้อเรื่องหลักมันใกล้จะได้หวานมั่งยังเนี่ย
สงสารฟาง หมดน้ำตาไปเป็นลิตรและมั้ง
สรุปแล้ว ตาลก็ไม่เป็นตำรวจต่อสินะ
++จ้า

[Wordslinger]

กว่าจะเข้าใจกันและหวานกันได้อย่างตอนล่าสุดนี้ เกรงว่าจะต้องผ่านเรื่องราวพิสูจน์ใจอีกมากมายทีเดียว เพราะอีตาตาลเขาเปลี่ยนบุคลิกมาเป็นคนทะลึ่งได้ขนาดนี้ มันแปลกมากๆ เลยนะคะ ยอมรับเลยค่ะว่าอ่านแล้วยังเขินตาม

ปล. คิดมาได้ระยะหนึ่งแล้วเหมือนกันเรื่องที่ว่าวันชาติแอบรักฟาง แล้วก็เป็นจริงดังที่ได้คิดไว้

[akiko]

พอเริ่มอ่านก็คิดว่าหมี่นี่ตัวเอกแน่ ไม่นายเอก ก็พระเอก พออ่านไปเรื่อยๆๆ ตกลง มันไม่ใช่นายเอก พระเอก แต่จะเป็นนายร้ายหรือเปล่า

ตามมาอ่านไจฟ์กับทีอีกเรื่องคะ ชอบตั้งแต่เริ่มอ่านโดยรู้ว่าใครเขียน พออ่านจบตอน อ้าวไจฟ์ที นี่หว่า 

[skynotebook]

ว้าวๆๆๆ ไม่อยากคาดเดาว่าใครแต่ง เพราะมันหวานมากกกกกก

[boboaje]

 :z1:มันแน่นอก. อยากให้รักกันไวไว

[Anyann]

หวานมากกกกก รอวันที่ตอนปกติจะหวานเท่านี้ อิอิ

[lizzii]

ไม่น่าเชืีอว่าฟางจะกล้าอ้อนขนาดนี้
เขิลแทนตาลเลย

[toshika]

อ่านตอนนี้
ฟินตัวจะแตก
จิกหมอนบิดไปบิดมา มันหวานมากเลย อร๊ายยยยยยยยยย

พี่ตาลก้หวาน น้องฟางยิ่งหวานกว่า น่ารักทั้งคู่ 

[tuek]

หวานมากๆๆ

[indy❣zaka]

บางทีฟางก็หงอเกินไปนะ 
เห็นแล้วก็แอบหงุดหงิดแทนตาลแหละ   
นั่นก็กลัว นี่ก็กลัว  กล้าๆหน่อยจ้าฟาง

[jaymaza]

ว้าววววววว ฟางน่ารักกกก ><

[mystery Y]

"ที่รักของพี่ตาล"อ่านคำนี้ทีไรยิ้มตามทุกที ตอนพิเศษมันก็ดีอย่างนี้แหละเนอะ

[sukie_moo]

ฟางก็อ้อนเก่งเหมือนกันนะเนี่ย

[CarToonMiZa]

หวานเกิ๊นอ่ะตอนพิเศษ
กลับไปปัจจุบันไม่อยาก
จะเสด

[yayee2]

ขอบคุณน้องไจฟ์กับน้องที สำหรับตอนพิเศษที่หวานมากๆๆๆๆๆ
ทำงานบ้านเพิ่งเสร็จมาเหนื่อยๆ ร่างกายกำลังต้องการน้ำตาลพอดี
Yes,I love him ตอนพิเศษตอนนี้ช่วยได้มากจ้ะ หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง

[Gohan]

ฟางภาคพิเศษนี่ มดไต่ยั้วเยี้ยจริงๆ
เวลาอ้อนก็จัดเต็มเหมือนกันนะ
งานนี้ดูท่าพี่ตาลจะแพ้ลูกอ้อนมากกว่าแพ้น้ำตาซะแล้ว อิอิ

[takara]

หวานอะ

[maemix]

หมดมาดตำรวจเก่าเลยพี่ตาล
เป็นลุงขี้บ่นไปซะงั้น
น้องฟางยังกดตัวไว้ ว่าเป็นแค่เด็กในบ้าน

จะมีอย่างนี้ในตอนปกติไหม อยากได้อยากได้

ขอบคุณไจฟ์กะน้องที สำหรับตอนพิเศษ

[fangkao]

หวานมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เหมือนเป็นบทสรุปของเรื่อง แสดงว่าไจฟ์กับน้องที แต่งเรื่องนี้แบบไม่ตัดฉับ เหมือนที่ผ่านๆมาใช่มั๊ย โอ๊ยดีใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[MyTeaMeJive]

ตอนที่ 13

เช้ามืดวันเสาร์ แม่ยังทำกับข้าวใส่บาตรไม่เสร็จด้วยซ้ำ ตาลาไตก็ขับรถเข้ามาจอดที่ลานหน้าบ้าน
“อ้าว ตาลมาโว้ย” แม่ตะโกนเรียกพ่อ ที่รดน้ำผักอยู่
“เออ กูได้ยินเสียงรถแล้ว”
ตาลาไตก้าวลงมาจากรถ มีฟางกับเดลตามมาด้วย
ท่าทางของเดลไม่ค่อยจะเต็มใจสักเท่าไหร่
“พ่อ แม่ ไอ้วันชาติล่ะ”
“ยังไม่ตื่น” แม่บอก
ตาลาไตพยักหน้า หันมาแนะนำเดลให้พ่อกับแม่รู้จัก
“มาพร้อมกันได้นะเอ็ง” แม่ทัก
“เสาร์อาทิตย์นี้ ฉันไม่มีกิจกรรมอะไร พี่ตาลบอกว่าจะมาบ้านก็เลยตามมาด้วย”
“เออ แล้วนี่ก็ตามมาเที่ยวสินะ ไว้สาย ๆ ค่อยออกไปเที่ยวกัน” แม่เลยไปบอกกับเดล ขณะที่ตาลาไตก้าว ยาว ๆ ขึ้นไปที่ห้องนอนของน้องชาย
“ทำไมตาลมันรีบร้อนอย่างนั้น ไอ้วันชาติมันเป็นอะไร”
ฟางส่ายหน้า “เมื่อวันที่พี่วันชาติกลับมาจากรุงเทพ ฯ แล้วโทรหาพี่ตาลตอนดึก พูดอะไรคล้าย ๆ ว่ามีปัญหา หรือมีเรื่องอะไรเนี่ยล่ะ แล้วก็ไม่ยอมรับสายอีก พี่ตาลเขาเลยเป็นห่วง”
“ไอ้วันชาติมันจะมีปัญหาอะไร นอกจากอกหัก” แม่บอกแล้วหันไปยักคิ้วกับพ่อ ที่ก็ยิ้มขำตามไปด้วย
ท่าทางของพ่อและแม่ไม่ได้เดือดร้อนเลยสักนิด
“ก็มันจีบไปทั่ว ป้อไปเรื่อย คงไปหาใครแล้วเขาถีบส่งมาแน่ ๆ” แม่ใหญ่เดาต่อท่าทางคล้ายกับแม่ของฟางตอนที่เดาเรื่องของตาลาไต แต่ท่าทางของแม่ใหญ่ค่อนไปทางเห็นเป็นเรื่องขำมากกว่า
“มันจะมีอะไร น้องเล็กก็เรียกร้องความสนใจไปเรื่อย”

ตาลาไตเปิดประตูห้องนอนน้องชาย เห็นคนตัวหนายังหลับอยู่
“เฮ้ย ตื่น คนสวนคนไร่ไงวะเนี่ย ป่านนี้ยังไม่ตื่นอีก”
วันชาติลืมตาขึ้นมอง “อ้าว พี่ตาลมาไง”
“ก็มึงน่ะสิ มีปัญหาอะไรไม่พูด ไม่บอก กูจะถามพ่อแม่ ก็กลัวว่าถ้าเป็นเรื่องความลับของมึง มันจะไปกันใหญ่ แล้วว่าที่จริงก็คิดอยู่ว่าจะมาบ้านอยู่แล้วด้วย”
“ฟางมาด้วยหรือเปล่า”
“มาสิ เดลก็ตามมา เพราะกะว่าพรุ่งนี้จะกลับ”
วันชาติถอนหายใจแรงๆ ลุกขึ้นนั่ง แล้วยกมือ
“ไม่มีอะไรหรอกน่า”
“จะเล่ามาดี ๆหรือให้กูทืบมึงก่อน” พี่ชายง้างเท้ารอ
“ไม่มีจริง ๆ”
พี่ชายเหวี่ยงขาเฉียดคนเพิ่งตื่นไปแบบเฉียดฉิว “แล้วหมาที่ไหนโทรไปทำเสียงเหมือนคนใกล้ตายบอกกูว่า ใครที่ไหนจะเป็นอะไร นอกจากตัวมันเอง”
วันชาติเลิกงัวเงีย 
“ตอนนั้นฉันกำลังสับสนน่ะ เพราะเพิ่งบอกกับโรจน์ว่าจะไม่ไปหาเขาแล้ว”
“โรจน์ที่ไหน”
“เขาเป็นครูประถมสอนอยู่โรงเรียนประจำอำเภอ อีกอำเภอ”
พี่ชายนั่งลงบนเตียง รอฟังน้องชายเล่าต่อ

...พอจะรู้เรื่องที่น้องชายจีบคนไปเรื่อย แล้วก็ประกาศไปทั่วว่าโสดเสมอ แต่คนที่ทำให้น้องชายออกอาการแบบนี้ เพิ่งเกิดขึ้นเป็นครั้งแรก...

“มันเป็นอารมณ์ชั่ววูบของฉันเองที่เปรียบตัวฉันกับพี่ กับทุกคน ก็เลยประสาทแดกพูดกับเขาแบบนั้น”
“มึงชอบครูโรจน์หรือเปล่า”
“ชอบสิ ไม่ชอบจะเทียวไปเทียวมาเป็นปีหรือไง แต่เขาก็มีคนที่ไปหาเขาเหมือนกัน”
ตาลาไตลูบหน้าตัวเอง
ทีแรกก็อยากพูดว่า ถ้าพูดอย่างนั้นกับคนที่เรารัก เราควรไปขอโทษ ไปบอกกับเขาว่าจะไม่พูด ไม่ทำอะไรแบบนั้นอีก
แต่พอน้องชายบอกว่า เขามีคุยกับคนอื่นอยู่เหมือนกัน เรื่องที่คิดว่าจะพูดก็ต้องเปลี่ยนไป
“เรื่องเปรียบเทียบน่ะ กูไม่ค่อยเห็นด้วย ชีวิตใครก็ชีวิตมัน แต่ละคนเจอเรื่องมาไม่เหมือนกัน การตัดสินใจ หรือการกระทำมันก็ต่างกันไป แต่เรื่องที่มึงบอกว่าจะไม่ไปหาเขาแล้วน่ะ กูเห็นด้วย คนเราทุกคนมีศักดิ์ศรี จะไปเป็นทางเลือกให้เขาทำไม”

วันชาติส่ายหน้า ไม่ได้เล่าเรื่องที่อยู่ในใจ
....ให้โดนพี่ชายกระทืบตายตรงนี้ กูก็ไม่มีวันบอก ว่าส่วนหนึ่งของความสับสนก็คือความเลวของกูเองที่ชอบคน ๆเดียวกับพี่ชาย...
....มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่า ใครรักใครก่อน 
....แต่เพราะว่าฟางไม่เคยมองกูเลยน่ะสิ....

“พี่ออกรถมาตั้งแต่กี่โมง”
“ตี 2 เพราะกูไปกินกับเพื่อนเมื่อหัวค่ำ ฟางกับเดลมันมารอ พอกูเข้าบ้านอาบน้ำ กินข้าวต้ม กินกาแฟแก้วก็ออกรถมาเลย”
....ไม่ต้องถามก็รู้ ว่าเรื่องละเอียดอ่อนแบบที่ให้พี่ชายอาบน้ำกินข้าว ดื่มกาแฟก่อนออกเดินทาง ต้องเป็นการจัดการของฟางแน่ๆ....
...ถ้าไม่มีฟาง พี่ชายคงมาทั้งที่มีกลิ่นเหล้าติดมาด้วยแน่นอน...
...ความละเอียดอ่อนแบบนี้...เหมือนโรจน์...แต่ถ้าเป็นเดล คงไปตามจิกกูออกมาจากวงเหล้าแน่ๆ

โว้ย!!! อะไรของกูนักหนาวะเนี่ย เริ่มต้นด้วยคนนี้ จะต้องไปลงท้ายที่คนนั้น พอเริ่มที่คนนั้น จะต้องไปวกไปหาคนโน้นเสียทุกครั้งไป
...อย่างกับเขาชอบมึงงั้นแหละ....
วันชาติถอนหายใจแรงๆ
นั่นแหละ....ปมใหญ่เพียงปมเดียวในหัวใจของคนตัวหนาพูดตรงคนนี้ก็คือ
....ไม่มีใครสักคนที่รักกูจริง....
 
หนุ่มตัวหนาเปิดก๊อกน้ำรดผักในสวน ใกล้กันคือหมี่ที่ตามติดตาลาไตไม่ยอมห่าง ปากก็พูดคุยซักถามไปเรื่อย แต่ตาลาไตกลับย้อนถามให้หมี่เล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟัง
ฟังเพลิน ๆชวนให้มองข้ามเรื่องในสมองและในหัวใจที่มันไม่มีทางออก มีแต่เรื่องยุ่ง ๆที่กูเป็นคนผูกมันขึ้นมาเอง
จนกระทั่งสาย ฟางถึงได้มากับเดล
ฟางสวมเสื้อยืดตัวเก่ากางเกงตัวเดิม ผิดที่ทรงผมที่ไม่ใช่ทรงนักเรียนอีกต่อไป ดูดีขึ้นก็จริง แต่ด้วยหน้าตาผิวพรรณต้องบอกว่าเดลหน้าตาดีกว่าฟาง
เพียงแต่รอยยิ้มแบบนั้นของฟางที่ทำให้เจ้าตัวโดดเด่นกว่าทุกคน

“ไง ยังเก็บผักเป็นหรือเปล่าฟาง” พ่อใหญ่เดินมาทัก แล้วเรียกหมี่ให้ตามไปขึ้นรถ เพราะจะไปส่งเรียนพิเศษที่บ้านครู
“น้าตาลไม่ไปส่งหนูที่บ้านครูเหรอ”
“น้ามึงเขาขับรถมาทั้งคืน เจอแดดแรงเดี๋ยวเป็นอะไรไปไม่คุ้ม กูไปส่งเนี่ยแหละ เดี๋ยวบ่ายจัด ก็กลับมาแล้ว”
หมี่ทำปากยื่น ท่าทางไม่พอใจ “หนู ม. 2 แล้วนะ น้าตาลจำได้มั้ย”
“จำได้สิ”
หมี่ยิ้มแป้นโน้มคอตาลาไตลงมาหอมแก้ม ทำเอาทุกคนถึงกับทำตาโต
“หมี่จะไปอยู่กับน้าตาล”
ตาลาไตได้แต่ส่งยิ้มตามหลังเด็กน้อยที่วิ่งไปหาพ่อใหญ่
ส่วนเดลหันมาหาฟาง “ม.2 อย่างแรง”
“ไม่หรอก....เขาติดพี่ตาล”
เดลชี้หน้าฟางตรงๆ “อย่ามา กูไม่ได้ตาบอด แล้วก็ไม่ได้ใสซื่อขนาดจะมองไม่ออก เด็กนั่นอยากเป็นเมียพี่ตาลจนตูดสั่น มิน่า เขาถึงบอกอย่าให้เด็กๆ ดูหนังดูละครมากนัก เพราะมันจะแก่แดดเกินวัย”
ยิ่งพูดเดลก็ยิ่งแรงจนฟางต้องสะกิดเตือน “อย่าพูดอย่างนั้น เดี๋ยวพี่ตาลได้ยิน”
“ได้ยินแล้วทำไม”
ฟางเกาหน้าผากตัวเอง “หมี่เป็นลูกบุญธรรมของพี่ตาล ก็ไม่รู้หรอกว่า เป็นมายังไง รู้แต่ว่าพี่ตาลเขารักแล้วก็ตามใจมาก”
ฟางเคยเล่าเรื่องหมี่ให้เดลฟัง แต่พอเล่าอีกครั้ง เดลก็เริ่มผูกเรื่องอีกรอบ ผลที่ได้ออกมาคล้ายกับที่แม่ของฟางและคนละแวกนี้พูดกัน เพียงแต่มันไม่ได้ออกมาจากปาก
หนุ่มเหนือเคาะหน้าผากตัวเองให้หยุดคิดเพ้อเจ้อ “พี่ตาลรักมันอย่างลูก แต่มันไม่ได้รักเขาอย่างพ่อน่ะสิ”
“จะยังไง มันก็เรื่องส่วนตัวเขาแหละ เรามีหน้าที่แค่เลี้ยงลูกเขาเท่านั้น”
“โอ้ววววว เพื่อนกูช่างแสนดี อย่างนี้ไม่รักได้ไง” ประโยคสุดท้ายเดลเจตนาเสียงดังจน จน 2 พี่น้องที่กำลังก้ม ๆ เงย ๆ อยู่ที่แปลงผักหันมามอง
“มาก็ทำตัวให้มันเป็นประโยชน์ มาถึงก็มาชวนไอ้ฟางคุย เดี๋ยวจะมีรถมารับของแล้ว อย่าชักช้า”

ที่จริงของที่พ่อค้ามารับ ไม่ได้มากมายอะไร เพราะเป็นแค่รับของไปขายส่งที่ตลาดในเมือง
เดลยืนมองการซื้อขายที่แทบจะเหมือนให้เปล่าแล้วหงุดหงิดใจ
จนกระทั่งรถพ่อค้าเลื่อนออกไป เดลก็หันไปหาวันชาติ
“ถูกอย่างกับให้ฟรี”
วันชาติยักไหล่ “ที่จริงกูกับพ่อใหญ่เคยเก็บมะม่วงในสวนไปแจกฟรีแถวหน้าศาลากลางอยู่เหมือนกัน”
“ทำไมล่ะ”
“มันกดราคาเหลือกิโลละห้าสิบตังค์ พ่อใหญ่เลยบอกไม่ขาย แล้วก็ชวนกันเก็บของขึ้นรถเราเอง เอาไปแจก”
“แรงทั้งพ่อทั้งลูกนะเนี่ย” เดลยิ้มขำ ทำให้วันชาติยักคิ้ว
“มันก็มีบ้าง”
“ไม่ไปประท้วงให้รัฐพยุงราคาเหรอ”
“ไม่หรอก ชัยนาทเขาทำนากันทั้งจังหวัด เราทำอะไรไม่เหมือนคนอื่น ไม่มีกลุ่ม ไม่มีอำนาจต่อรอง”
“ดราม่าว่ะ”
วันชาติกอดคอผอมๆ ไว้ “มึงหลับตอนเรียนเศรษฐศาสตร์เบื้องต้นหรือไงวะ” หนุ่มตัวหนาหันมาหาพี่ชาย
“ฉันพาเดลไปไหว้พระนะ”
“สัด พากูไป แทนที่จะถามกู เสือกถามพี่” เดลชกหน้าท้องหนาเบา ๆ
“เออ ไปเหอะ” ตาลาไตโบกมือไล่ “ฟางจะไปหรือเปล่า”
“ไปดิ ไปด้วยกัน” เดลเรียกเพื่อน แต่วันชาติกลับดึงเดลไปขึ้นรถ
ทิ้งให้ฟางมองตามหลังแล้วหันไปหาตาลาไต
“ตามไม่ทันเลยจริง ๆ”
“มีอะไรให้ตามไม่ทัน”
“ตอนที่ได้ยินว่าพี่วันชาติอกหัก เหมือนเดลมันจะเหวี่ยงอยู่หน่อย ๆแต่พอมาตอนนี้กลับดูไม่คิดอะไร”
“ก็ถ้าอกหัก แสดงว่าวันชาติมีเดลคนเดียวแล้วจะเหวี่ยงไปทำไม”
ฟางได้แต่เกาต้นคอตัวเอง
...เรื่องของคู่นี้มันไม่น่าง่ายๆ อย่างที่พี่บอก

วันชาติพาเดลไปไหว้พระที่วัดใหญ่ในเขตอำเภอเมือง แล้วพาไปกินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านใกล้วัด เสร็จก็พาไปเดินเล่นที่ซูเปอร์ยักษ์ใหญ่
“จะซื้ออะไรเหรอ”
“เปล่า แค่จะอวดว่าบ้านกูก็มีไอ้ร้านยักษ์ข้ามชาติแบบนี้มาข่มโชว์ห่วยเหมือนกัน”
วันชาติพูดพลางยักคิ้ว แต่เดลส่ายหน้า “เหวี่ยงตลอด”
“อะไรใครเหวี่ยง กูน่ะคิดยังไงพูดยังงั้น”
“มึงน่ะสิเหวี่ยง เคยพูดอะไรโดยที่ไม่จิกไม่กัดใครมั้ยเนี่ย”
ต่างคนต่างเดินดูของโดยที่ไม่คิดจะซื้ออะไรจริงๆ จนกระทั่งพบกับชายหนุ่มรูปร่างผอมบางกำลังเลือกซื้อผลไม้ วันชาติหยุดเดินทำท่าจะหลบไปอีกทาง แต่อีกฝ่ายเห็นเข้าก่อน แล้วเดินเข้ามาทัก
“ต่อ มาซื้อของหรือ”
“อือ” วันชาติรับคำสั้น ๆไม่ได้มองหน้าคนที่เข้ามาทัก
แต่คนที่เดินเข้ามาทักหันมายิ้มทักทายกับเดล “มาซื้อของกันหรือ”
“ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะซื้ออะไร” เดลตอบไป ขณะที่ในใจรู้สึกสังหรณ์แปลกๆ
....เพิ่งรู้ว่าวันชาติชื่อต่อ...

ชายหนุ่มรูปร่างล่ำสันอีกคนเดินเข้ามาหา แล้วหยุดรออยู่ห่าง ๆเมื่อเห็นวันชาติ
เดลยืนมองท่าทีทั้ง 3 คนแล้วพยักหน้า
“กูไปรอที่ร้านไอติมนะ”
“ไปกับกูสิ”
วันชาติบอกแล้วจับข้อมือเดลเดินออกมา โดยที่ไม่ได้ลา และไม่ได้กินไอศกรีม
คนตัวหนาพาเดินออกมาที่รถแล้วขับกลับมาถึงบ้าน
ต่างคนต่างไม่ได้พูดคุยกันสักคำตลอดเส้นทาง

.....คน ๆนั้นมีอะไรบางอย่างคล้ายฟาง แล้วเขาก็เลือกคนอื่น ทำให้ไอ้บ้านี่อกหัก....
....งั้นกูคือของตายหรือไง....

....ทำไมต้องมาเจอกันตอนนี้ ทำไมเขาถึงได้ออกมาเดินด้วยกัน เขาคบกันอย่างเปิดเผยมานานขนาดไหน  แล้วกูล่ะ ที่ผ่านมากูก็แค่คนที่แอบกินของเขามาโดยที่ไม่ได้มองอะไร ไม่ได้ฟังเสียงใครขนาดนี้เลยหรือ
แล้วไอ้คนที่นั่งทำหน้าเครียดอยู่ข้างนี่แหละ ปกติมันคิดเป็นคำพูดไม่ใช่หรือไง เงียบแบบนี้ไม่ดีเลย
....มันจะฆ่ากูมั้ย....

แต่เมื่อถึงบ้านก้าวลงจากรถมาแล้ว เดลถึงได้พูด
“ตอนมึงคบกับเขามึงรู้หรือเปล่าว่าเขามีคนอื่นอยู่”
“รู้สิ” วันชาติยอมรับ
“อ้าวเหี้ย แล้วมึงเป็นคนมาทีหลัง แล้วจะอกหักทำห่าอะไร”
“กูไม่ได้อกหัก กูแค่คิดห่าอะไรไม่รู้จนหัวกูจะแตก เรื่องคนนั้น เรื่องคนนี้ สุดท้ายกูก็ไปบอกเลิกกับเขา”
“ก็ถ้ามึงเป็นคนมาทีหลัง ยังไงเขาก็ต้องเลือกตัวจริงของเขาอยู่แล้ว” เดลพูดคล้ายกับที่ตาลาไตเคยพูดไว้
วันชาติเดินผ่านแม่ใหญ่ที่นั่งทำงานสานจาก อยู่ที่ใต้ถุนบ้าน นำเข้าไปในสวน นั่งลงที่แคร่ไม้ใต้ต้นมะม่วงสูง เห็นคนงานกำลังถางวัชพืชอยู่ในที่ห่างออกไป อีกด้านหนึ่ง ยังมองเห็นแม่ใหญ่ทำงานอยู่

“มีกูอยู่ในเรื่องที่มึงคิดหรือเปล่า เล่าให้กูฟังได้มั้ย”
“มี” วันชาติยอมรับ “แต่มึงต้องสัญญาก่อนว่า จะฟังกูพูดจนจบมึงค่อยตัดสินกู”
เดลพยักหน้า วันชาติก็เริ่มเล่าเรื่องที่เกี่ยวกับโรจน์และเดล
แน่นอนว่าไม่มีฟาง
แต่เดลกลับเป็นคนถามถึง
“เมื่อกี้ตอนที่เห็นเขา กูคิดว่าเขามีบางอย่างคล้ายฟาง”

....นั่นไง กูไม่ได้คิดเลอะเทอะไปคนเดียวที่จับคนนั้นคนนี้มาปนกันจนยุ่งน่ะ....

“คงเป็นไอ้ท่าทางเย็นๆ เหมือนคนไม่รู้จักร้อนรู้จักหนาวแบบนั้นมั๊ง” เดลหันมามองหน้าวันชาติตรง ๆ “มึงชอบฟาง แต่ฟางไม่ได้ชอบมึง มึงเลยไปจีบคนนั้นเป็นตัวแทนฟางหรือเปล่า”
“เปล๊า” วันชาติทำเสียงสูง “กูเห็นฟางมาตั้งแต่มันเกิดนะ”
“มันอาจเป็นความรักแบบที่ค่อย ๆรดน้ำพรวนดินให้มันโต เหมือนที่พี่ตาลกับฟางมีให้กันก็ได้”
แต่วันชาติยังคงส่ายหน้า “กูไม่ใช่คนที่จะไปชอบของ ๆพี่ชายกูหรอกน่า”
“มึงนี่มีรักต้องห้ามตลอด แล้วยังมีหน้ามาบอกว่ากูเป็นของมึง”
วันชาติทำท่าเหนื่อยใจ “ก็บอกว่า ไอ้ฟางไม่ใช่ มึงนี่พูดไปพูดมาก็เริ่มพูดจาไม่รู้เรื่องอีกแล้ว”
“แล้วเรื่องที่มึงกั๊กกูล่ะ”
“เพราะกูคิดอย่างนั้นจริง ๆน่ะสิ”
“ตอนที่มึงพูดกับกู มึงยังไม่ได้เลิกกับเขาใช่มั้ย”
“ยัง”
“สัด! ขอกูตีหัวแม่งสักทีเหอะ อยากรู้จริง ๆว่าเลือดมึงสีอะไร ข้างในกะโหลกมีสมองอยู่มั้ย ถึงได้สักแต่พูด ๆๆๆๆๆ” เดลพูดพลางมองหาไม้ ทำให้วันชาติกระโดดถอยห่าง เถียงด้วยเสียงสูง
“เลือดกูก็สีเดียวกับมึงแหละ มึงจะต้องออกแรงทำม๊ายยยย”
เดลคว้าท่อนไม้ขนาดเหมาะมือ ท่าทางเอาจริง
“บอกมา มึงจะเอายังไงกันแน่ มึงชอบกูหรือชอบครูนั่น”
“ชอบมึงสิ กูบอกเลิกเขาไปแล้ว”
“บอกเลิกเขา หรือเขาทิ้งมึง”
“เลิกเขาสิ ชั้นนี้แล้ว” วันชาติยังไม่วายอวด แต่เดลเงื้อไม้ในมือขึ้นสูง
“แล้วมึงจะสับสนงุนงงเสียดายห่าอะไร มึงต้องสนใจแต่กูสิ ไม่อย่างนั้น ก็ถอนคำพูดที่ว่า กูเป็นของมึงกลับไป”

วันชาติได้แต่พยักหน้าหงึกหงัก
....ทำไมไอ้เด็กเวรมันถึงได้ดุขนาดนี้วะเนี่ย
ที่ผ่านมาถ้าใครโวยวาย ไม่ต้องถึงขนาดเงื้อไม้ในมืออย่างนี้ กูก็สะบัดทิ้งแล้ว แต่นี่กูกำลังพยักหน้า
ใช่ กูกำลังพยักหน้ายอมรับ และเชื่อฟังคำพูดของไอ้เด็กเวร
เฮ้ย!!!! ไม่จริงใช่มั้ย!!!!!


---จบตอนที่ 13 ---
ขอบคุณที่คุณชอบตอนพิเศษ และคนที่เขียนตอนพิเศษก็คือคนที่รู้ว่าใคร บอกตามตรงว่าตอนที่เขาส่งมาให้ขยายเรื่อง ยังคิดอยู่ว่ามันโดดจากโทนเรื่องตอนนี้อย่างสิ้นเชิง คิดว่าจะรอให้จบภาคนี้ก่อนค่อยลง แต่หลังจากอ่านรีกับดูยอดวิว กับยอดรีช่วงที่ผ่านมา ก็คิดว่าลงดีกว่า เพราะยอดวิวไม่ตก แต่รีเริ่มลดลง แสดงว่า เนื้อเรื่องที่ผ่านมามันยังไม่สมบูรณ์
ขอบคุณที่คุณชอบเรื่องนี้ และขอบคุณที่คุณสละเวลาแสดงความเห็น
พบกันวันอังคารครับ
ไจฟ์กับที

[Aoya]

 เดลเริ่มกั๊กพี่วันชาติบ้าง 
เอาเลยเดล แต่ที่จริงน่าจะฟาดหัวสักทีให้ได้สตินะ

[cinquain]

ใครก็ได้ช่วยเอาชาเขียวใส่นมกับเค้กไปส่งให้น้องทีหน่อยค่ะ
แล้วเราจะได้อ่านตอนหวานๆกันอีกเยอะๆ อิอิ 

ตอนนี้วันชาติคงรู้ตัวว่าจะตกเป็นเบี้ยล่างเดลแน่นอนตอนพยักหน้ารับน่ะ
อ้าว ถือไม้แบบนี้แสดงว่าเดลก็มีใจให้วันชาติเหมือนกันสิ ... ดีๆจะได้ห่างฟางออกไปหน่อย
แต่อีหนูหมี่นี่แรงจริงๆ ยังนึกไม่ออกว่าจะเป็นตัวช่วย(อย่างที่น้องทีเคยบอก)ได้อย่างไร

รอวันอังคารค่ะ

[TIKA_n]

ค่อยยังชั่วที่พี่ตาลไม่รู้เรื่องที่พี่วันชาติแอบรักตาล เข้าใจไปว่าพี่วันชาติอกหักเพราะพี่โรจน์ก็ดี
ปมของพี่วันชาติ คือ ไม่มีใครสักคนรักตัวเองจริง งั้นเหรอ อืม แล้วพี่วันชาติรักคนอื่นจริงงั้นเหรอ เคยถามตัวเองรึยัง
หมี่ แค่ ม.2 แต่แรงสุด ๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมหมี่ถึงคิดกับน้าตาลแบบนั้นได้นะ ทั้งที่เจอน้าตาลตอนตัวกระจี๊ดเดียวเอง
ปัญหาสำคัญอีกอย่างของน้าตาล กับ ฟาง คือหมี่นี่แหละ แต่ในขณะที่ทั้งคู่ไม่คิดอะไรเลย
คนนอกอย่างเดล เห็นแวบเดียว ดูออกซะงั้น รวมถึงเรื่อง ที่พี่วันชาติ แอบชองฟางด้วย
เจอพี่โรจน์แป๊บเดียว เดลก็ส่งสัยแบบถูกทางซะแล้ว เซ้นท์ดีมาก ๆ
จากคู่จิ้น น่าจะกลายเป็นคู่จริงได้นะเนี่ย เพราะถ้ามีเดล น่าจะทำให้พี่วันชาติตัดใจจากฟางได้ง่ายขึ้น
แล้วท่าทางเดล ก็เริ่มออกอาการหึง หวง พี่วันชาติแล้วด้วย ถึงขนาดบอกให้พี่วันชาติสนใจแต่ตัวเองเนี่ย
เดลดุสุด ๆ ส่วนพี่วันชาติ ไอ้ที่ออกอาการ "เกลียมัว" ตั้งแต่ยังไม่ได้เป็นอะไรกันเนี่ย มันสะใจจริงเลย
ท่าทางเนื้อคู่ตุนาหงันที่จะเอาพี่วันชาติให้เลิกร่อนไปร่อนมาได้ คงไม่พ้นเดลซะแล้ว
เพราะงั้นเลิกเป็นคู่จิ้น แล้วเป็นคู่จริงไปซะเลย จะได้หมดปัญหากับคู่พี่ตาลและฟางไปได้ ยิงทีเดียวได้นกสองตัว
ขอบคุณไจฟ์กับทีค่ะ

[MiSS-U]

เดลวันชาติ แม้จะเริ่มแบบงงๆ แต่ตอนนี้ความรู้ของทั้งคู่กลับชัดกว่าคู่หลัก

วันชาติได้คนปราบ(ที่ดุมาก)เข้าแล้ว 

บวกเป็ด