หัวข้อ: "Yes,I love him"

[cinquain]

มาแนวนี้แสดงว่ากำลังจะมีอะไรเกิดขึ้นกับตาลแน่ๆ

งั้นรอตอนพิเศษก่อนเลยแล้วกัน ^ ^

[Zinub]

"อยากให้ระวังตัว” อูยย ...น่ากลัวอ่ะ
   ไอ้คนชั่วมันจะไม่ปล่อยตาลใช่มั๊ย
ต้องมีอะไรลึกๆกว่านี้แน่เลย

[why yyy]

ยังไงคนผิดก็ต้องโดนลงโทษ

[sukie_moo]

ฉลองหลุดซะงั้น

[toshika]

 

วันชาติมาคิดถึงเดลทำไม!!!!!! ไป๊ กลับไปหาครูโรจน์สุดที่รักหักสวาทนู่น ชิส์ เราเอฟซีน้องเดล 

[CarToonMiZa]

ใจคนเราอยากแท้หยั่งถึงจริงๆ

[kyoya11]

ตอนนี้ปล่อยเรื่องของวันชาติแล้ว 
ดูเรื่องของฟางกับตาลาไลดีกว่า
ปล.คิดถึงเดล 

[skynotebook]

น้องทีไจฟ์!! บอกมาเดี๋ยวนี้นะว่าไปเอาเรื่องของใครมาเล่าใช่มะ
ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกเหมือนกับว่าเป็นเรื่องของคนที่มีอยู่รอบๆตัวเลย

[PAAPAENG~]

โอ้ยยยยย
อ่านแล้วรู้สึกเกลียดฉลองขึ้นเป็นกอง!
แม่งงงงงง ทำไมเพื่อนกันทำกันได้ขนาดนี้
แต่มันก็จริงนะ
ไม่ต้องดูถึงตำรวจหรอก
ดูคนธรรมดาอย่างเราๆนี่แหละ
เฮ้อ...

รอติดตามนะคะ
อยากให้วันชาติมาต่อยอิพวกนั้นจัง ๕๕๕

[yayee2]

อ่านตอนนี้อึนไปกับตาล และยิ่งรู้สึกเ.ลียดตำรวจของไทย

[Gohan]

อ่านจนจบตอนแล้ว ลืมเรื่องความโลเลของวันชาติไปเลย
เป็นความจริงในด้านมืดของสังคมคนเมืองและราชการมาก
ควานหาได้น้อยลงกับคนที่จะรู้จัก Give มันตั้งท่าจะ Take อย่างเดียว คนดีอยู่ยากขึ้นจริงๆ
งานนี้ขอกดไลค์น้องประมวล ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น พูดได้ตรงแสกหน้าดี ชอบอะ
ฉลองแกก็ยังกล้าพูดเนอะ ว่าจะกล่าวหาต้องมีหลักฐาน 
เรื่องฉลองนี่เป็นอะไรที่เกินคาดมาก ยังแอบหวังลึกๆ ว่าสองหนุ่มจะพลิกเรื่องของฉลอง (สงสัยพี่จะดูโคนันมากไปหน่อย 55)
ไหนๆ ตาลก็โดนให้เล่นบทแพะแล้ว ก็ทำซื่อๆ เล่นต่อให้สาวถึุงคนบงการได้ก่อนแล้วกัน
คนดีทั้งพระทั้งผีคุ้มแน่นอน

ขอบคุณสองหนุ่มครับ
ปล. ตอนพิเศษวันศุกร์เนี่ย ดูท่าน้ำตาลในกระแสเลือดจะขึ้นสูงกว่าปกติแหงม 55

[maemix]

อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมต้องเป็นพี่ตาล

ขอบคุณไจฟ์กับที กดบวกให้กำลังใจ

[zombi]

มีให้ลุ้นตลอด ทั้งเรื่องรัก เรื่องงาน

[@PurPle SuN@]

เฮียวันชาติฮะ ว่างจากเคลียร์เรื่องหัวใจแล้วช่วยมาเก็บฉลองไปทิ้งที ขัดหูขัดตาขัดใจ โอ๊ยยยย ทำไมคนเลวร้ายแบบนี้มันยืดตัวเสนอหน้าอยู่ในสังคมได้เนอะ

[puppyluv]

อรุณสวัสดิ์
เมาขี้ตารอเดล

[MyTeaMeJive]

ตอนที่ 18

ตาลาไตจอดรถหน้าบ้าน ลงจากรถไปเปิดประตูเอง แต่คนที่อยู่ในบ้านรีบวิ่งออกมาเปิดให้
“อ้าว ดึกแล้ว ทำไมยังไม่กลับหอ” ตาลาไตทักก่อนที่จะเดินกลับไปที่รถ
ฟังดูเหมือนไล่ แต่เพราะที่ผ่านมาฟางจะมาทำความสะอาดหรือเตรียมอาหารเย็นไว้ให้แล้วก็กลับไปนอนหอ แต่วันนี้กลับยังอยู่ที่บ้าน
“วันนี้พี่ไปงานศพ ฉันก็เลยอยู่รอ”
ตาลาไตพยักหน้ารับรู้ กลับมาถอยรถเข้าบ้าน แล้วพาดลงที่ไหล่ผอมของคนที่รออยู่ ขณะที่เดินเข้าบ้านไปพร้อมกัน
“กลัวพี่จะเหมือนเมื่อครั้งงานบุ๋มหรือ”
ฟางพยักหน้า ขณะที่หันมามอง “ถ้าพี่ไม่เป็นไร ฉันกลับไปหอก็ได้”
ตาลาไตจับไหล่ผอมให้หันมาหา
“พี่ไม่เป็นไร แต่พี่อยากให้ฟางอยู่กับพี่....คืนนี้”
ฟางขมวดคิ้วแน่น ดวงตาคมจ้องมองคนที่มองกลับมาด้วยแววตาจริงจัง
“ได้ครับ พี่มีเรื่องเครียดหรือครับ”

ตาลาไตยอมรับ ว่านับตั้งแต่คุยกับประมวล ภายในสมองก็มีแต่คำถามเดิม ๆที่ไม่รู้คำตอบวนเวียนกลับมาใหม่ แม้จะกลุ่มนายตำรวจอาวุโสที่มาเตือนให้เพิ่มความระมัดระวัง แต่ไอ้คำถามชวนโมโหพวกนั้น มันก็ยังอยู่จนเริ่มโกรธตัวเอง
และมันย่อมต้องดีแน่นอน หากมีใครสักคนอยู่เป็นเพื่อน

หนุ่มตัวผอมยังคงรับคำสั่งโดยง่ายดายเหมือนที่ผ่านมา “ฉันอยู่ก็ได้ พี่ไปอาบน้ำ แล้วลงมากินข้าวต้มนะครับ”

อาบน้ำเสร็จ เดินลงมาที่ชั้นล่าง ฟางก็ปิดหนังสือเรียน ลุกไปตักข้าวต้มให้ แต่พอจะเลี่ยงไปทางอื่น ตาลาไตก็เรียกไว้
“ช่วยอยู่ตรงนี้ก่อน”
ปัญหาก็คือ ฟางไม่ใช่คนคุยเก่งอย่างวันชาติ ดังนั้นตาลาไตต้องเป็นฝ่ายชวนคุย
“ที่มหาวิทยาลัยเป็นไงบ้าง”
“เรื่อย ๆครับ ฉันไม่ใช่เด็กกิจกรรม เลิกเรียนก็กลับหอ แล้วก็มาทำความสะอาดบ้านให้พี่”
“แล้วเดลล่ะ”
“มันพูดถูกที่ว่า พี่วันชาติจะต้องกลับไปหาครูโรจน์”
ตาลาไตยิ้มขำ เพราะคำถามนี้หมายถึงเรื่องเรียน ไม่ใช่เรื่องเดลกับวันชาติ แต่เข้าใจว่า นี่คงเป็นเรื่องที่ค้างคาใจฟางอยู่ เจ้าตัวถึงได้พูดถึง
“ฉันก็รู้ว่าเดลมันก็คนละแบบกับพี่วันชาตินะ คบกันอาจทะเลาะกันทุกวันก็ได้ แต่ครูโรจน์เขา....”
“หือ” ตาลาไตทำเสียงเป็นเครื่องหมายคำถาม
“เขามีคนของเขาอยู่ ถึงต่อมาเขาจะเลิกกันแล้ว แต่นั่นก็เพราะพี่วันชาติไปบอกเลิกเขา เขาถึงได้มาง้อ แล้วการกลับไปกลับมาแบบนั้น มันไม่ดีเลย”
ตาลาไตยิ้มขำ เพราะไม่เคยได้ยินฟางวิจารณ์ใครแบบนี้มาก่อน
“แล้วเดลว่าไง”
“มันก็บอกว่า กูว่าแล้ว กูว่าแล้ว"
"คนบางคนให้ทำความรู้จักกันมากขนาดไหนก็เป็นได้แค่เพื่อน บางคนต่อให้โลกทั้งโลกบอกว่าเขาเป็นคนเลว เราก็ยังรัก"
ฟางช้อนตามองคนพูด เห็นดวงตาหวานเชื่อมที่มองมาก็หน้าร้อนผ่าว

....ถ้าเขาเป็นเพื่อน เราคงถามเล่น ๆว่า แต่เราเป็นคนดี พี่จะรักเรามั้ย...
แต่เพราะนี่ไม่ใช่เพื่อน พูดเล่นอะไรไปเรื่องอาจยิ่งไปกันใหญ่ ชวนคุยเรื่องพี่วันชาติอย่างเดิมดีกว่า....

"ฉันนะไม่อยากเชื่อเลยว่าพี่วันชาติจะเป็นคนแบบนี้ เพราะที่เคยเห็นมาเขาเป็นคนจริงจังทั้งเรื่องงานที่บ้าน หรือเรื่องที่เขามาช่วยพี่ เขาไม่น่าจะโลเลเรื่องนี้ได้เลย”
“เพราะวันชาติรักครูโรจน์ไง ถึงได้ยอมคบกันแบบหลบ ๆซ่อน ๆ แล้วก็กลับไปหาเขาอีก”
ฟางพยักหน้าช้า ๆ
“พยักหน้านี่แปลว่ารับทราบหรือเข้าใจ”
ฟางก้มหน้ามองหนังสือเรียน
“เข้าใจครับ ความรักแบบนั้นฉันเข้าใจดีที่สุด ที่ไม่เข้าใจก็คือ ความรู้สึกลังเลแบบนั้นต่างหาก”

“ลังเล หรือ ตัดไม่ขาดมีแต่พวกเขาที่รู้ดีที่สุด”

ฟางเหลือบตามองตาลาไตอีกครั้งแล้วก้มหน้ามองหนังสือของตัวเอง
“ฉันไม่ใช่คนลังเล”
เมื่อข้าวต้มหมดถ้วย ตาลาไตลุกขึ้นแตะที่ไหล่ผอมเบา ๆ “พี่ก็ไม่ใช่คนลังเล แต่เพราะพี่ไม่เคยฟังอะไรเลย ทำให้พี่กลัวใจพี่เอง”
คนตัวโตเดินผ่านไปเปิดโทรทัศน์ดูข่าว สี่ทุ่มกว่า ๆก็เดินมาบอกคนที่กำลังอ่านหนังสือ ว่าจะเข้านอนแล้ว
ฟางพยักหน้าแล้วเดินไปปิดบ้าน

ทั้งที่บอกว่าจะเข้านอนแล้ว แต่ตาลาไตก็กลับนั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียงนอน สังเกตคำถามในสมองตอนนี้ มันมีแต่เรื่องงานที่มหาวิทยาลัยในวันพรุ่งนี้
เรื่องที่ชวนโมโหลดน้ำหนักในใจลงไป
มีเสียงเคาะประตูเบา ๆแบบเกรงใจ ทำให้ตาลาไตลุกไปเปิดประตู
“มีอะไรหรือ”
ฟางก้าวเข้ามาในห้อง ก้มหน้ามองพื้น
“คืนนี้ ขอฉันนอนห้องนี้ได้มั้ย”

ถามว่างงมั้ย ตาลาไตก็ตอบได้ทันทีว่าไม่ได้งง แต่สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับฟาง ถ้าถามไปเจ้าตัวคงไม่ตอบง่าย ๆ ตาลาไตก็เลยพยักหน้า
ฟางก็เดินไปนอนที่ด้านหนึ่งของเตียงทันที คนตัวโตเดินไปปิดไฟแล้วลงนอนอีกด้าน
หนุ่มตัวเล็กพลิกตัวแล้วหันมากอดแขนไว้
เพียงแค่ต้นแขนใหญ่ที่สัมผัสอกบาง ยังรู้สึกได้ว่าหัวใจเต้นแรง
“ฟางกลัวอะไร”
แน่นอนว่าฟางไม่ได้ตอบคำถามแต่กระชับกอดแขนใหญ่แน่นกว่าเดิม

.....ที่ผ่านมา เวลาที่พี่สับสน พี่มักจะกอดเราไว้แน่น ๆแต่ตอนนี้เขากลับนิ่งเฉย....
.....หรือเราไม่ได้เป็นที่ต้องการของเขาแล้ว....
....ที่ผ่านมา เราหลงตัวเองเกินไปจริง ๆหรือ ว่าเราคือคนสำคัญของเขา....

ความไม่แน่ใจหยุดชะงัก เมื่อพี่จับมือที่กอดแขนพี่ไว้
“ตอนนี้พี่มีฟางอยู่ พี่ไม่ได้เป็น...เป็นอะไรนะที่วันชาติมันเรียกน่ะ”
“มนุษย์ผัก” ฟางตอบกลั้วหัวเราะ เพราะเพิ่งรู้ว่า ตาลาไตก็รู้ตัวเหมือนกันว่าน้องชายเรียกตัวเองลับหลังว่าอะไร
“เออ นั่นแหละมนุษย์ผัก ฟางไม่ต้องกลัว คนเรามันก็ต้องรู้จักวิวัฒนาการกันบ้าง”
“แต่ฉันกลับอยากให้พี่เป็นอย่างวันนั้น”
“หือ” ตาลาไตขยับตัวมองสบตาคมท่ามกลางสลัว
“ฉัน....อยากให้พี่กอดฉัน”
“ฟาง”
“ฉันจำได้ที่พี่บอกกับฉัน เรื่องความกังวลของพี่ แต่นี่คือความกังวลของฉัน ฉันกำลัง...รู้สึกว่าพี่ไม่ต้องการฉันแล้ว  แล้วนี่คือความต้องการของฉัน.....พี่...กอดฉันได้มั้ย ส่วนวันพรุ่งนี้มันจะเป็นยังไง จะเกิดอะไรขึ้น ก็ให้เป็นเรื่องของวันพรุ่งนี้ไม่ได้หรือครับ”
ฟางขยับตัวพลิกขึ้นมาคร่อมด้านบน ทิ้งน้ำหนักตัวลง แล้วซบศีรษะอยู่ที่อกกว้าง
แขนใหญ่โอบกอดคนที่นอนอยู่ด้านบน
“เพิ่งรู้ว่าเอาแต่ใจเป็นเหมือนกัน”
“ไม่ได้เอาแต่ใจ แต่ที่ผ่านมาเวลาที่พี่ไม่สบายแล้วพี่กอดฉันทุกครั้ง แต่ครั้งนี้เจอหน้ากันพี่ก็ถามว่าทำไมไม่กลับหอ”
ตาลาไตยิ้มในความมืด
“พี่เห็นว่า ทุกครั้งฟางจะมาทำงานเสร็จก็กลับ คิดว่ามีอะไรหรือเปล่า แล้วพี่ก็ไม่อยากให้ฟางเห็นพี่อ่อนแอ”
“พี่ไม่ได้อ่อนแอสักหน่อย พี่เป็นฮีโร่ของฉันเสมอ แล้วฉันก็รู้สึกดีที่มีประโยชน์กับพี่อยู่บ้าง”
“อยู่ข้าง ๆ กันก็ดีที่สุดแล้ว”
ฟางขยับศีรษะขึ้นแล้วจูบที่ริมฝีปากพี่
“ฟาง...”
ฟางก้มลงหาอีกครั้ง แต่ตาลาไตพลิกตัวให้ฟางอยู่ด้านล่าง
“พี่ไม่ชอบอยู่ล่าง”
แม้จะมีแสงสลัว แต่ก็ยังเห็นได้ว่าใบหน้าฟางกำลังแดงจัด
ตาลาไตก้มลงกดจูบปากแล้วละไปจูบแก้ม แล้ววนกลับมาที่ริมฝีปากอีกครั้ง แทรกปลายลิ้นอย่างอ่อนโยน เหมือนการเคลื่อนไหวของมือที่แทรกเข้าใต้เสื้อนอนแล้วถอดเสื้อออก ปลายนิ้วสะกิดที่ยอดอกแล้วบีบ
แขนผอมกอดไหล่หนาไว้แน่น พี่หันมาจูบที่ใบหู จูบไซ้คอจนคนผอมบางขนลุกเกรียว
ลากมือลงมาที่แก่นกายที่ตื่นตัวรับสัมผัส
ฟางหอบหายใจหนัก ๆแล้วพลิกหน้ารับจูบพี่ เมื่อพี่นวดคลึงแก่นกายผ่านเนื้อผ้า
สะโพกบางขยับเข้าหาฝ่ามือ
“พี่ครับ”
มือใหญ่รั้งขอบกางเกงลงแล้วกอบกุมที่แก่นกายอุ่น ขยับรูดช้าๆ ริมฝีปากหนาก้มลงจูบที่อกบางแล้วเลื่อนลงมาหาหน้าท้องแบนราบ
ร่างกายผอมบางสั่นไหว จนตาลาไตต้องขยับขึ้นมาจูบปาก แล้วผละมองสบตา
ฟางกลืนก้อนน้ำลายหนืด ๆลงคอแล้วพยักหน้า ตาลาไตจูบปากอีกครั้งแล้วขยับลงไปหาแก่นกาย แตะลิ้นที่ส่วนปลาย ตวัดเลียแล้ว ครอบริมฝีปากดูด
ฟางครางแผ่วเบา รับรู้ความรู้สึกเสียวซ่านที่แล่นผ่านไปทั่วตัว
ทั้งปลายลิ้น ฝ่ามือและปลายนิ้วที่สัมผัสไปทั่วสะโพกบาง
กล้ามเนื้อรัดเกร็ง ผสานความรุ่มร้อน เริ่มไต่ขึ้นสู่ที่สูง มือผอมดันไหล่พี่ออก
ตาลาไตขยับตัวขึ้นมาจูบปาก ขณะที่เร่งมือรูดให้จนน้ำขาวขุ่นไหลท่วมหลังมือ
ฟางหอบหายใจหนัก ๆ หันมาดึงเสื้อนอนของพี่ แต่ตาลาไตส่ายหน้า
“ไม่เป็นไร”
“แต่ว่า...”
“พี่ไม่มีอุปกรณ์อะไรสักอย่าง”
ฟางขมวดคิ้วคิดตาม แล้วหัวเราะเขิน ๆ
“ฉันทำให้พี่อย่างที่พี่ทำให้ฉันก็ได้”
“ก็ไม่ชอบอย่างนี้เหมือนกัน พี่ไม่ชอบอยู่ล่างไง”
ฟางก้มลงมองหน้าท้องของตัวเอง “งั้นฉันไปล้างตัวก่อนนะ”
แต่ตาลาไตก็เดินตามมาล้างมือล้างหน้าด้วย 
ฟางยังคิดว่าตาลาไตอาจจะเอาออกเอง แต่เจ้าตัวก็ได้แต่ยิ้มแล้วรอจนฟางอาบน้ำเสร็จ ช่วยสวมเสื้อผ้าให้ แล้วจับให้นอนหนุนแขนจนหลับไป

----จบตอนที่ 18----
มีความรู้สึกว่าตอนนี้สั้นมากจนผิดปกติ ขออภัยเป็นอย่างยิ่งครับ
วันศุกร์เป็นตอนพิเศษ
วันอาทิตย์เป็นตอนจบของภาคแรกครับ
ขอบคุณครับ
ไจฟ์กับที

[lizzii]

ฟางจ๋า ทำไมน่ารักงี้อ้ะ

 

[--รมยกร--]

ตั้งแต่อ่านมาจนอีกหนึ่งตอนจะจบภาคแรก เพิ่งจะมีตอนนี้นี่แหละที่ตาลาไลน่ารัก  (ไม่นับตอนพิเศษนะคะ)
ตอนนี้ฟางก็น่ารักมากมาย เกือบไปแล้วไหมล้าาาา  รอตอนพิเศษอย่างใจจดจ่อ

[daboo]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


สำเร็จ  (ภายนอก)


เขิลเลย

[malula]

ฟางเหมาะที่จะเป็นเมียที่ดีจริง ๆ

[maemix]

ไม่มั่นในตัวเอวซะงั้นนะฟาง
เรียกความมั่นใจจากพี่ตาลนิดนึง
 

ขอบคุณไจฟ์กับที กดบวกเป็นกำลังใจ

[nongrak]

ต้องอย่างนี้สิฟาง เรียกร้องซะบ้างพี่จะได้รู้ว่าเราอยู่ข้างๆ พี่เสมอ

[puppyluv]

ม่ายยยยยยยยยยยย
ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กลับมาต่อเด๋วเน้
น้องเพิ่งจะเข้าไปล้างตัวเอง
 
บวกเป็ดกระหน่ำด้วยความ...

[aehJTS]

ตอนที่แล้วยังว่าสองคนนี้เฉื่อยอยู่เลย
มาตอนนี้ไหงฟางใจกล้าเช่นนี้
แต่พี่ตาลก็น่ารักเวอร์ทำให้น้องด้วย 

  คะ

[mystery Y]

ตอนนี้อ่านแล้วคิ้วไม่ขมวด ฮ่ะๆ

[MiSS-U]

อีกนิดเท่านั้น 

รอวันศุกร์ในตอนพิเศษๆ

บวกเป็ด

[greensoda]

น้องฟางน่ารักจังงง

[indy❣zaka]

“พี่ก็ไม่ใช่คนลังเล แต่เพราะพี่ไม่เคยฟังอะไรเลย ทำให้พี่กลัวใจพี่เอง”   --->  ลังเลชัดๆ   

[=นีรนาคา=]

ทำไมรู้สึกเหมือนน้องฟางรุกพี่ ยังไงๆ
เริ่มมีวิวัฒนาการ อิอิ

[TIKA_n]

แหม ตอนนี้นี่มัน ถูกใจมากเลย  ถึงมันจะดูข้ามขั้นตอนไปซักหน่อย
พี่ตาลยังไม่เคลียร์ ยังไม่ได้บอกรัก ร่างกายก็พากันไปก่อนซะแล้ว แต่ไม่เป็นไร เพราะเราชอบ 
ความกังวลของน้องฟาง กลัวไม่เป็นที่ต้องการ ทำให้น้องฟางใจกล้าขึ้นสินะ
บอกกันตรง ๆ อย่างนี้สิดี ไม่ต้องคิดเดากันไปเองแบบผิด ๆ เรื่องก็ยิ่งวุ่นวาย
พี่ตาลนี่ก็หื่นใช่ย่อย นี่ขนาดยังไม่ตกลงปลงใจกับน้องฟางแน่นอนเลยนะ
ถ้าถึงตอนนั้นเหมือนในตอนพิเศษคงยิ่งหื่นเพิ่มขึ้นหลายเท่า แต่น้องฟางก็ชอบแหละเนอะ
รอตอนพิเศษพรุ่งนี้ ชอบ ๆ  วันอาทิตย์จบภาคแรกแล้ว เร็วจัง จะได้เคลียร์เรื่องอะไรบ้างน้า ลุ้น ๆ
รอนะคะ ขอบคุณค่า