ตอนที่ 6ธันว์ ‘ธันว์ กูว่ามึงระวังพี่ฝูหรงอะไรเนี่ยไว้หน่อยนะ เพราะสายตาตอนที่เค้ามองเฮียหลี่ผิงเวลาเผลอมันไม่ธรรมดา ไม่งั้นคงไม่มีสุภาษิตไทยที่ว่า ‘น้ำตาลใกล้มด’ หรอกมึง’
ผมเฝ้าครุ่นคิดคำพูดของไอ้นลินมาตลอดทาง หลังจากมันอาศัยจังหวะที่เราเข้าห้องน้ำกระซิบเตือนผมเรื่องสายตาพี่ฝูหรงยามมองเฮียหลี่ผิง คราแรกที่ได้ยินผมเองยังนึกขำเพราะเชื่อว่าไอ้นลินมันคิดมากไปเอง แต่พอได้ลองจับสังเกตตามที่นลินแนะนำก็ให้เห็นจริง ด้วยสายตาทอดอ่อนแฝงแววชื่นชมที่พี่ฝูหรงใช้มองมังกรรูปหล่อของผม ยามเจ้าตัวเผลอตัวและคงคิดว่าไม่มีใครเห็น
ผมจึงเริ่มหนักใจเพราะผมนั้นนับถือเลขาของเฮียหลี่ผิงเหมือนพี่ชายคนหนึ่งมาตลอด พอได้รู้แบบนี้ก็อดระแวงไม่ได้ เพราะเจ้านายและเลขาคู่นี้เค้าอยู่ด้วยกันตลอด ระยะเวลานั้นอาจจะมากกว่าผมที่ได้อยู่กับเฮียหลี่ผิงซะอีกมั้ง ถ้าไม่นับรวมเวลานอนอ่ะนะ
ถ้ามองดีๆพี่ฝูหรงเองก็ดูน่าสนใจไม่น้อย ด้วยรูปร่างโปร่งบางหน้าใสผิวผ่อง แถมบุคลิกก็ดูเป็นผู้ใหญ่แบบที่ผมไม่มี บางทีเฮียหลี่ผิงอาจจะหวั่นไหวไปกับพี่ฝูหรงก็ได้ น้ำตาลที่ทั้งหอมและหวานจะมีมดที่ไหนบ้างไม่คิดสนใจ
“น้องธันว์เป็นอะไร ทำไมดูหน้าเครียดๆ ปวดท้องหรือไม่สบายรึเปล่าหืม” สายตาแสดงความห่วงใยชัดเจนของเฮียหลี่ผิงยามเอ่ยประโยคนี้มานั้น ทำให้รอยกังวลในใจที่ผมมีค่อยๆจางลง
จริงๆผมไม่น่าต้องคิดมากให้ปวดหัวเลย เพราะเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาและแววตาอ่อนหวานตรงหน้าผมนี้ เขาคือคนที่อยู่เคียงข้างผมมาตั้งแต่เด็ก ซึ่งเป็นคนเดียวกับที่บอกรักและดูแลผมมาตลอด เวลาที่ผ่านมาพิสูจน์ได้แล้วว่าเฮียหลี่ผิงรักผม และเห็นผมเป็นที่หนึ่งมาตลอด ผมจะต้องกังวลไปทำไมในเมื่อคนกลางเลือกผม แต่สิ่งที่ผมต้องทำต่อจากนี้คือการจับตาเฝ้าระวังพี่ฝูหรงไว้บ้างแล้วล่ะครับ เพราะไม่ใช่ว่ามีแค่เฮียหลี่ผิงที่หวงผมเท่านั้น แต่ในความเป็นจริงผมก็หวงเฮียหลี่ผิงไม่ต่างกัน เพียงแต่ผมไม่ได้แสดงออกโจ่งแจ้งแบบที่เฮียหลี่ผิงทำก็เท่านั้น
“ฮึๆ อะไรครับ กินมากไปรึเปล่าเรา ทำหน้ายุ่งอยู่แป๊บๆ นี่กลับส่งยิ้มหวานมาให้เฮียใจสั่นเล่นซะแล้ว ว่าไงคนเก่งตกลงเป็นอะไร” แรงโยกหัวเบาๆมาพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยนของเฮียหลี่ผิง ทำให้ผมยิ่งฉีกยิ้มกว้างด้วยต้องการเอาใจ เพราะแอบรู้สึกผิดที่คิดไม่ดีกับคนที่รักผมสุดใจขนาดนี้ได้ ก่อนผมจะสั่นหัวเบาๆและเอนหัวซบอกอุ่น พร้อมเอ่ยอย่างอ้อนๆออกไป
“ธันว์แค่คิดอะไรนิดหน่อย แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้ว และอยากขอร้องเฮียว่าช่วยดูแลธันว์แบบนี้ไปนานๆได้มั้ยครับ เพราะธันว์คงแย่แน่ๆถ้าวันหนึ่งเฮียหลี่ผิงเปลี่ยนไป” เสียงหัวเราะคลอเบาๆพร้อมสัมผัสจากมืออุ่นที่ลูบหัวผมหยุดลงทันทีที่ผมเอ่ยจบประโยค เฮียหลี่ผิงนั้นดันไหล่ผมออกจากอก ทำให้ผมได้เห็นแววตากังวลพร้อมสีหน้าเคร่งขรึม
“เฮียไม่รู้นะว่าน้องธันว์คิดอะไร แต่ในเมื่อบอกว่าไม่มีอะไรแล้ว เฮียก็จะเชื่อ แต่เฮียขอร้องให้ธันว์เชื่อเฮียด้วยเช่นกัน ว่าเฮียหลี่ผิงคนนี้รักน้องธันว์คนเดียว และไม่มีทางเปลี่ยนไป จนทำให้คนเก่งของเฮียต้องรู้สึกเสียใจอย่างแน่นอน เพราะเฮียไม่มีทางเปลี่ยนใจจากลิงน้อยของเฮีย” แววตาจริงจังที่ผมได้สบยามเจ้าของเอื้อนเอ่ยประโยคนี้นั้น ทำให้ผมฉีกยิ้มกว้างและพยักหน้ารับคำขอทันที ก่อนผมจะโผไปกอดร่างแกร่งและออกแรงรัดเต็มวงแขน
“ครับ ธันว์เชื่อเฮีย...รักเฮียหลี่ผิงเหมือนกัน” ผมลืมไปได้ยังไงน้าว่าเฮียหลี่ผิงน่ะเป็นพญามังกร ไม่ใช่มดตัวเล็กๆซะหน่อย มังกรอย่างเฮียไม่มีทางสนใจน้ำตาลสีสวยใกล้ตัวหรอก แถมมีลิงน้อยจอมซนอย่างผมคอยป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ๆ และผมยังได้สิทธิ์เป็นเจ้าของพญามังกรแล้วทั้งคน ดังนั้นหัวใจมังกรทั้งดวงต้องเป็นของผมแต่เพียงผู้เดียว เพราะผมไม่มีทางแบ่งมันให้ใคร แม้แต่เศษเสี้ยวของหัวใจผมก็ไม่ให้
ผมที่กำลังลำพองว่าได้เป็นเจ้าของมังกรรูปหล่อแต่เพียงผู้เดียว และไม่ทันคิดว่าคำบอกรักที่เอ่ยในยามปลาบปลื้มใจนั้น ได้ส่งผลแก่คนฟังมากมายแค่ไหน แต่ผลที่ผมเห็นชัดในเวลาต่อมาคือ ผมโดนปล้นจูบบนรถเอาดื้อๆ เล่นซะปากเจ่อหายใจหายคอไม่ทัน
“น้องธันว์ทำตัวน่ารักให้เฮียหลงไปถึงไหนกันหืม รู้มั้ยว่ามันอันตรายน่ะ” เสียงพูดแผ่วหวิวและใบหน้าเพ้อๆของเฮียหลี่ผิง แถมด้วยสายตาที่จ้องริมฝีปากผมไม่กระพริบนั้น ทำให้ผมยิ่งได้ใจแม้ผมจะหอบตัวโยน แต่กลับกล้าที่จะส่งยิ้มหวานๆไปแกล้งพญามังกรให้ยิ่งคุ้มคลั่ง จนได้ยินเสียงกัดฟันกรอดชัดหู และได้เห็นแววตามุ่งมั่นชัดเจน ก่อนเฮียหลี่ผิงจะเปิดบานกระจกที่คั่นระหว่างตอนหน้าและหลังของรถ เพื่อสั่งคนสนิทด้วยเสียงดังกึ่งคำราม
“อาเป๋าทำยังไงก็ได้ ฉันต้องถึงบ้านในอีกสิบห้านาที!”
สิบห้านาทีไม่ขาดไม่เกินรถที่เรานั่งก็จอดพรืดหน้าบันไดคฤหาสน์ ผมที่สมองกำลังเบลอร่างกายอ่อนระทวยไม่มีแม้แต่แรงจะยืน เพราะฤทธิ์จูบดุดันของพญามังกร ที่เจ้าของนั้นแทบไม่ปล่อยให้ผมได้หายใจนั้น โดนหิ้วเอวลงจากรถและแทบจะโดนอุ้มขึ้นห้องในที่สุด
“ตุ้บ!...ฮะ เฮียใจ ยะ...อื้อออ” ไม่ทันแล้วครับ ไอ้ที่จะห้ามจะรั้งให้เฮียหลี่ผิงได้ใจเย็นๆ เพราะหลังจากที่ผมโดนโยนลงเตียงและมีเงาร่างทะมึนตามขึ้นคร่อมนั้น ปากที่กำลังจะเอ่ยปรามก็ถูกประกบปิดให้เสียงที่ตั้งใจเปล่งติดอยู่แค่ลำคอ
จูบดุดันปลุกปั่นอารมณ์รักให้โหมกระพือ จนสมองเบลอสายตาพร่าเลือนไม่เป็นตัวของตัวเอง ส่วนผิวกายก็แทบมอดไหม้และใจนั้นก็หลอมละลาย สิ่งที่ผมทำได้ขณะนี้คือการนอนระทวยหมดแรงและหอบตัวโยน ยามที่เปิดตาอีกครั้งก็ให้แก้มร้อนผ่าว เมื่อสายตาปะทะเข้ากับร่างเปลือยสมบูรณ์แบบประกอบด้วยมัดกล้ามสวยเต็มตา แต่ไม่เท่ากับดวงตาคมกริบที่เปล่งประกายปรารถนายามจับจ้องมายังร่างเปลือยของผม ไล่ตั้งแต่หน้าอกเคลื่อนไปช้าๆจนหยุดที่กึ่งกลางลำตัว จนเลือดทั่วร่างไหลไปรวมกัน ทำให้ธันว์น้อยเริ่มผงกหัวทักทายสายตาเร่าร้อนคู่นี้ และจุดประกายรอยยิ้มถูกใจบนใบหน้าคมเข้มคาตา
ผมอายแทบแทรกแผ่นดิน เพราะร่างกายดันมีปฏิกิริยาทันที เพียงแค่สายตาคู่คมจับจ้อง ทั้งๆที่ไม่มีสัมผัสปลุกเร้าทางกายสักนิด บวกกับรอยยิ้มถูกใจของเฮียหลี่ผิงที่เห็นธันว์น้อยตื่นตัวคาตา ผมรีบกุมมือปกปิดกลางลำตัวและพลิกร่างหนีสายตาเร่าร้อนตรงหน้า แม้ร่างกายของผมนี้จะเคยถูกสำรวจตีตราไปทุกตารางนิ้ว จนไม่ถือว่าเป็นความลับสำหรับเฮียหลี่ผิงแล้วก็ตาม แต่ผมก็ไม่ชินอยู่ดีที่จะนอนนิ่งๆให้อีกฝ่ายได้จับจ้อง
ระหว่างที่ผมอายจนหน้าแทบระเบิด ก็มีมืออุ่นๆแตะเข้าที่หัวไหล่และลูบคลึงอย่างช้าๆ ก่อนเสียงนุ่มๆจะดังเบาๆที่ข้างหู พร้อมสัมผัสชื้นที่แตะไล้ไปมาแถวใบหู
“คนเก่ง ไม่เห็นต้องอายเลย รู้มั้ยว่าร่างกายนี้ ทำให้เฮียหลี่ผิงคนนี้หลงใหลมากมายแค่ไหน” ผมส่ายหน้าไปกับหมอนและไม่แม้แต่จะเบือนกลับมาสบตาคนพูด ไม่ใช่ว่าผมไม่รู้คำตอบของคำถาม แต่ที่ส่ายหน้าเพราะไม่อยากฟังคำตอบโต้งๆ ในขณะที่อยู่ในภาวะวิกฤตเสี่ยงหัวใจวายเช่นนี้ แต่ดูท่าคนถามจะไม่เข้าใจท่าทางที่ผมแสดงออกซะแล้วสิ
“ถ้าน้องธันว์ไม่รู้ ก็รู้ไว้นะครับ ว่าเฮียทั้งรักทั้งหลงใหลคนน่ารักของเฮียคนนี้แทบคลั่ง ถ้าธันว์ไม่เชื่อนี่คือสิ่งพิสูจน์” อื้อ ที่ผมส่ายหัวไม่ใช่ไม่เชื่อ พวกคุณรู้แล้วใช่มั้ย ก็ผมอายน่ะ แบบว่าอายมาก แต่ไอ้เฮียนี่สิไม่ได้รู้ภาษาเลย แถมยังดันร่างผมให้กลับมานอนหงายจ้องตาวาวๆของอาเฮียตามเดิม และคว้ามือผมไปกอบกุมสิ่งที่เฮียหลี่ผิงใช้พิสูจน์ว่าหลงใหลในตัวผมตามปากพูดอีกแน่ะ แถมพอนิ้วแตะโดนของร้อนในมือก็ขยายใหญ่แทบทิ่มตา
“อ๊ะ! ชะ เชื่อแล้วเหอะ” ผมสะบัดหน้าหนีทั้งๆที่หน้าไหม้และพยายามละมือออกจากของร้อน แต่อาเฮียมันดื้อไม่ยอมเพราะดันกุมทับมือผมไม่ปล่อย แถมยึดให้ฝ่ามือผมได้รูดรั้งไปตามความยาวของมังกรหัวแดงของเฮียด้วย
จนผมได้ยินเสียงสูดปากครางแผ่วหวิวตามมาพาให้ขนลุก และผมต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อธันว์น้อยโดนก่อกวนให้ยิ่งตื่นตระหนก ก่อนฝ่ามือหนาจะขยับรั้งในจังหวะเดียวกับที่มือผมกำลังชักพา คราวนี้ล่ะทั้งมังกรตัวเขื่องและธันว์น้อยแข่งกันเบ่งบานเต็มมือ
ระหว่างที่ผมกำลังเพลินด้วยการปรนเปรอจากมือหนาที่ซอกซอนบีบเค้นไปทั้งร่าง และจากจมูกโด่งกับปากนุ่มที่ฟอนเฟ้นไปตามหน้าอกและหน้าท้องนั้น ผมต้องเสียวแปลบและเกร็งไปทั้งร่าง เมื่อธันว์น้อยถูกครอบด้วยโพรงปากอุ่น และถูกดูดเม้มจนผมแทบปลดปล่อยเสียวแทบขาดใจ ผมจึงจิกหัวพญามังกรรั้งไว้ และเสยสะโพกเข้าหาเป็นจังหวะต่อเนื่อง รู้สึกตัวอีกทีก็เหมือนว่ามีนิ้วเย็นๆแหวกช่องทางเบื้องหลัง และกดนวดคลึงเบาๆอย่างยั่วยวน จนผมเริ่มขัดใจจึงคำรามพร้อมจิกนิ้วเข้าที่หนังหัวไอ้เฮียขี้แกล้งแรงๆ แต่อีกฝ่ายทำเพียงหัวเราะเสียงทุ้มเบาๆ ทำให้ผมหัวเสียหนักกว่าเดิม ก่อนจะดูดหัวธันว์น้อยจนแก้มบุ๋ม พร้อมดันนิ้วร้ายแทงมาพรวดเดียว ทำให้ผมกรีดร้องดังลั่นห้องเลยทีเดียว
“อ๊าๆๆๆ อึก! ซี้ดดด เฮีย...อย่าแกล้งธันว์ อ่าๆๆ” ผมผวาเฮือกเมื่อจุดไวสัมผัสในตัวถูกนิ้วร้ายขยี้อย่างแรง และรู้สึกได้ถึงกล้ามเนื้อต้นขาที่สั่นระริกจากการหดเกร็งแบบเฉียบพลัน
อาเฮียขี้แกล้งยังไม่หยุดเท่านั้น เพราะทั้งควานทั้งหมุนทั้งสะกิด แถมเพิ่มจำนวนนิ้วร้ายบุกทะลวงจนผมหัวหมุนได้แต่กรีดร้องระบายความเสียว สุดท้ายผมก็ปลดปล่อยของร้อนในตัวเข้าเต็มปากเต็มคอของคนที่รอรับ ดูเหมือนว่าของผมจะอร่อยนักหนา เพราะเฮียหลี่ผิงกลืนลงคอจนหมด แถมทำความสะอาดธันว์น้อยด้วยความเอ็นดูอีกด้วย
ผมนั้นได้แต่มองตาปรอยด้วยไม่มีแรงแม้แต่จะขยับ เพราะได้แต่นอนหอบตัวโยนอยู่บนเตียงเท่านั้น แต่อดภูมิใจอยู่ลึกๆไม่ได้ว่าผมนั้นเป็นคนที่เฮียหลี่ผิงรัก ไม่เช่นนั้นอาเฮียคงไม่เก็บกลืนน้ำรักของผมจนหมด และไม่มีทีท่ารังเกียจให้เห็นสักนิดอีกด้วย ก่อนผมจะรีบเบือนสายตาหนีแววตาปรารถนา ที่ผมอ่านได้ว่าเจ้าของมันแทบอยากจับผมกินใจแทบขาด แต่ผมต้องเบือนหน้ากลับจากปลายนิ้วร้อนจัดที่ยื่นมาเชยคาง
“พร้อมนะครับคนเก่ง ให้เฮียรักน้องธันว์นะ” ไม่รู้อีกฝ่ายจะต้องขอทำไมในเมื่อพอเฮียหลี่ผิงพูดจบ หัวมังกรน้อยก็มุดปากถ้ำเข้ามาพาให้ผมสะดุ้ง ก่อนผมจะคว้าคอแกร่งเข้าหาและซ่อนหน้าแดงๆของตัวเองเข้ากับซอกคอกรุ่นกลิ่นปรารถนา
“อึก...อือ เฮีย อ๊ะ...ช้าๆ อื้อออ” ผมเอ่ยเตือนเจ้าของมังกรร้ายที่พยายามมุดปากถ้ำ ด้วยการทุบเบาๆที่แผ่นหลังกว้าง และพยายามผ่อนคลายไม่ให้ตัวเองเจ็บตัว จากขนาดอันใหญ่โตของมังกรร้าย
แม้เราจะเคยร่วมรักกันมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ผมก็ไม่เคยชินกับขนาดของมันสักที ในที่สุดจากความพยายามของผมที่จะกลืนกินเจ้ามังกรตัวเขื่อง และการเล้าโลมจากฝ่ามือพร้อมเรียวลิ้นของพญามังกร ผมก็สามารถรับมังกรร้ายเข้ามานอนสงบนิ่งภายในตัวได้สำเร็จ แต่ก็ทำให้ผมจุกแทบขาดใจและหายใจขาดห้วงสติแทบหลุดลอย ถ้าไม่รักผมคงไม่ยอมอยู่ในสถานะที่เป็นอยู่นี้หรอกครับ แต่เพราะผมรักพญามังกรตัวนี้มากทำให้ผมยินยอมที่จะเจ็บตัว ที่สำคัญผมรู้ว่าหลังจากนี้ผมจะพบความสุขแบบที่ไม่สามารถหาได้จากที่ไหน และความสุขที่ว่ามันก็เริ่มขึ้นแล้ว
ความอุ่นร้อนที่แข็งแกร่งภายในตัวผมเริ่มขยับเสียดสีไปกับช่องทางเบื้องล่าง ส่งถ่ายความร้อนมาให้พร้อมแรงกระแทกที่พาให้ร่างผมสั่นไหว ผมทำได้เพียงการกอดร่างหนาไว้แน่น และระบายความเสียวซ่านด้วยการกรีดร้อง พร้อมกับจิกเล็บเข้าที่ไหล่แกร่งและลากยาวเป็นทาง จนเจ้าของซี้ดปากครางเครืออย่างถูกใจ ก่อนร่างผมจะถูกผ่อนลงบนเตียงและถูกปิดปากด้วยจูบร้อน ที่มาพร้อมแรงขยี้ที่ยอดอกและการรูดรั้งธันว์น้อยแรงๆจากฝีมือพญามังกรที่อยู่เหนือร่าง
หลังจากจูบร้อนแรงและแรงกระตุ้นทั้งบนและล่าง ผมก็เสียววาบและวูบโหวงเมื่อมังกรร้ายถูกถอนออก แต่ยังไม่ทันตั้งตัวผมก็ถูกพลิกคว่ำ ก่อนสะโพกจะถูกยกขึ้นและมังกรร้ายก็กระโจนเข้าสู่ตัวผมอย่างแรงในครั้งเดียว จนผมแทบไถลไปกับเตียงยังดีที่สะโพกผมถูกรั้งไว้ด้วยฝ่ามือหนา ที่เริ่มขยำแก้มก้นผมแรงๆด้วยความมันเขี้ยว พร้อมเสียงคำรามลั่นอย่างถูกใจของพญามังกร และแรงกระแทกกระทั้นส่งมังกรร้ายสำรวจโพรงถ้ำอย่างยามใจ
ผมก็ได้แต่ครางและมีตอบโต้ด้วยการขยับเอว ให้มังกรร้ายได้แหวกว่ายได้ลึกกว่าเดิม เติมเต็มอารมณ์ร้อนของเราให้พุ่งทะยาน ส่วนธันว์น้อยแม้จะถูกละเลยแต่ก็จวนเจียนจะปลดปล่อยซะให้ได้ ผมเลยเอื้อมมือเข้าปลอบประโลม และออกแรงรูดรั้งตามจังหวะเดียวกับมังกรร้ายที่สวนเข้าร่าง
ท่ามกลางเสียงครางกระเส่า เสียงเนื้อกระทบเนื้อ พร้อมกลิ่นอบอวลไปด้วยแรงปรารถนา ส่งผลให้ผมและพญามังกรไต่ระดับถึงขีดสุดอารมณ์แห่งรัก และปลดปล่อยของร้อนในกายในเวลาใกล้เคียงกัน ก่อนผมจะถูกดึงสะโพกเข้าแนบชิดหน้าท้องแกร่ง พร้อมรู้สึกถึงความร้อนเป็นสายที่ฉีดพ่นเข้าร่าง
“ซี้ดดด อ่าๆๆๆๆ” สิ้นเสียงคำรามที่ดังฝ่าคลื่นแห่งความสุขสม ร่างผมก็ถูกรวบกอดให้เอนกายลงกับเตียง พร้อมร่างหนาที่ตามประกบแผ่นหลังไม่ห่าง
ฝ่ามือร้อนลูบไล้ผิวกายผมไปทั่ว ไร้ซึ่งคำพูดระหว่างกัน แต่ต่างรับรู้ถึงความสุขสมแห่งการร่วมรักครั้งนี้ ก่อนผมจะรับรู้ถึงริมฝีปากชื้นที่แตะไล้ตั้งแต่หลังคอไล่มาที่หัวไหล่ และกดแช่นิ่งที่ตำแหน่งนี้อยู่นาน พร้อมกับมือทั้งคู่ของผมถูกรวบจับไว้ภายใต้ฝ่ามืออุ่นเพียงข้างเดียว ก่อนมีเสียงนุ่มๆดังขึ้นข้างขมับ
“ขอบคุณที่รัก รักน้องธันว์นะครับ” ผมอมยิ้มกับหมอนนุ่มพร้อมใจที่เต้นแรง และตัดสินใจเอียงหน้าเพื่อสบตาสื่อความนัยเหมือนดังคำพูดที่ได้ยิน
“รักเฮียหลี่ผิงเหมือนกัน...จุ๊บ” ไม่ใช่มีแต่ผมที่ขี้อายแต่พญามังกรเค้าก็อายเป็นนะครับ
หลังจากที่ผมบอกรักพร้อมจุ๊บปากแดงไปที เฮียหลี่ผิงก็แก้มแดงก่ำ ทั้งๆใบหน้าคมยิ้มค้างอยู่ท่าเดิม จนผมได้ใจจุ๊บปากแดงๆคู่นี้อีกหลายครั้ง พร้อมส่งยิ้มล้อเลียนในแบบที่เฮียหลี่ผิงเคยยิ้มกระเซ้าผม เวลาที่ผมเขินอายจากการกระทำของเจ้าตัว จนคนที่ได้เห็นแบบผมต้องเบือนหน้าหนี แต่กับเฮียหลี่ผิงไม่ได้มีปฏิกิริยาแบบที่ผมเป็น เมื่อพญามังกรตั้งสติได้ก็ส่งยิ้มหล่อแววตาเจ้าเล่ห์ให้ผมทันที
“ยั่วเฮียเหรอครับคนเก่ง เฮียว่าจะแค่รอบเดียวแท้ๆ แต่เมื่อน้องธันว์ยั่วกันแบบนี้แสดงว่าอยากได้อีก งั้นจัดไปที่รัก ฮึๆ” หลังเสียงหัวเราะทุ้มหูผมก็โดนปิดปากด้วยจูบหวานๆทันที
เหตุการณ์ต่อจากนั้นไม่ต้องบอกคุณก็น่าจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม เพราะผมโดนพญามังกรจับกินไปอีกสองรอบเต็ม ร้องครางจนเสียงแหบและเหนื่อยแทบขาดใจ รอบหลังจะว่าผมยั่วก็ไม่ได้นะครับ เพราะผมแค่นอนเฉยๆไอ้เฮียก็ยังว่าผมนอนยั่วมันอีกแหนะ แบบนี้เค้าเรียกว่าเป็นเพราะความหื่นส่วนตัวแล้วเหอะ
แต่ผมก็อดยอมรับไม่ได้ว่าการร่วมรักกับคนที่เรารักนั้น ก่อให้เกิดความสุขและความผูกพันระหว่างกันเพิ่มขึ้น ผมจึงไม่คิดอิดออดยามเฮียหลี่ผิงขอมีอะไรด้วย แต่มีบ้างที่ขอเล่นตัวนิดหน่อยให้ดูยากสักนิด เพื่อกระตุ้นสัญชาตญาณนักล่าไม่ให้นึกเบื่อกันง่ายๆ และสามารถสร้างความภาคภูมิใจให้คนรักได้ด้วย แค่นี้พญามังกรเจ้าเสน่ห์ที่ใครๆก็หมายปองก็หนีผมไปไหนไม่รอดแล้วล่ะครับ
.................................................
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ
เด็กน่ารักอย่างน้องธันว์เค้าก็ยั่วเป็นเนอะ
ทำเอาพญามังกรจอมหื่นไปไม่เป็นเลยทีเดียว
แต่หลังจากนั้นไม่อยากจะคิดว่าน้องจะอยู่สภาพไหน
ดูท่าคงหมดแรงติ่มซำแน่ๆ
และตอนนี้เราคงต้องยกความดีให้นลิน ถ้านางไม่ยุ
เราคงไม่ได้เห็นเด็กน่ารักเค้าออกตัวยั่วยวนแบบนี้หรอกเนอะ
รึจะเป็นแผนนางกันแน่ แต่สงสัยต้องหาคู่ให้นางตามที่ Gokusan ว่าไว้ซะแล้ว
ได้เห็นเด็กน่ารักของหลี่ผิงยั่วไปแล้ว ตอนหน้าเรามาตามดูกันค่ะ
ว่าเด็กน่ารักที่แอบหึงมาเฟียรูปหล่อของตัวเอง จะมีวิธีกันท่าฝูหรงอย่างไร
ไม่แน่อาจจะนึกสงสารฝูหรงกันก็ได้ ฮุๆ
หลี่ผิง : น้องธันว์หึงเฮียเหรอครับ ดีใจจัง ~
ธันว์ : ธันว์เป็นเด็กขี้หวง เพราะงั้นของๆธันว์ต้องเป็นของธันว์...แต่ถ้าเบื่อก็เป็นอีกเรื่อง ฮิๆ
หลี่ผิง : ลิงน้อย! ห้ามพูดว่าจะเบื่อเฮียสิครับ แต่ถึงเบื่อจริง เฮียก็ไม่ปล่อยธันว์หรอกนะ...รู้ไว้ซะ!
+1และเป็ดแทนคำขอบคุณจากใจค่า เจอกันอีกทีวันสีชมพู ~
ปล.คู่นี้ยังคงหวานให้คุณได้ชื่นมื่นกันต่อไปค่ะ ฮิ้ววว
หัวข้อ: *หลุดจอง*{รักหวานๆของมาเฟียขี้หึง} ธันว์ & หลี่ผิง...The End...[14/10/59] (อ่าน 539657 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก