ตอนที่ 26หวางหลี่ผิงงานวันเกิดน้องนลินเริ่มได้ไม่นาน ไอ้พอลก็มาถึงพร้อมคนที่ทำให้พวกเราแปลกใจ นั่นก็คือฝูหรงเลขาคนสนิทของผมนั่นเอง แต่พอมองหน้าเลขาของตัวเองแล้วก็ให้เบาใจ เพราะฝูหรงไม่มีแววตาที่แสดงถึงความไม่พอใจ หรือท่าทางลำบากใจให้เห็น แถมพอผมสังเกตดีๆกิริยาที่ทั้งคู่แสดงออกต่อกัน กลับมีแววเอื้ออาทรให้เห็นด้วยซ้ำ
ไอ้พอลแม้จะเฮฮาออกปากแซว ทั้งน้องธันว์และเจ้าของวันเกิดอย่างนลินเหมือนปกติแล้ว แต่สายตามันกลับคอยมองไปที่ฝูหรงเป็นระยะ และหยิบยื่นสิ่งที่ฝูหรงต้องการ ให้ก่อนที่เจ้าตัวเค้าจะเอ่ยปากขอซะอีก ส่วนฝูหรงเองก็รับน้ำใจจากไอ้พอลไม่มีอิดออด แถมในแววตาก็มีแววสะท้านเขินอายให้เห็นด้วย ดูท่าคู่นี้คงไปได้สวยกว่าที่ผมคิดไว้ซะแล้วล่ะ
“ขอบคุณเฮียพอลและพี่ฝูหรงสำหรับของขวัญกล่องนี้นะคะ ทีแรกนลินนึกว่าจะได้สองกล่องจากพี่ๆซะอีก แล้วไปไงมาไง เฮียพอลกับพี่ฝูหรงถึงไปเลือกของขวัญให้นลินพร้อมกันได้คะ” แม้คำถามของน้องนลินจะฟังดูเจาะลึกอย่างตั้งใจมากไปหน่อย แต่ก็ไม่มีใครค้านเพราะที่นั่งๆกันอยู่เนี่ยก็อยากรู้ทั้งนั้น ไม่เว้นน้องธันว์ที่นั่งจ้องทั้งคู่ตาแป๋วอย่างรอคอย
ผมเห็นน้องยังนึกขำจึงโยกหัวกลมเบาๆ แต่ดูท่าการกระทำของผมจะไม่สามารถเรียกร้องความสนใจของน้องได้ เหตุเพราะฝูหรงที่นั่งอึ้งอ้าปากค้าง พร้อมแก้มขาวที่ขึ้นสีระเรื่ออย่างมีพิรุธนั่นเอง ก่อนไอ้พอลจะออกหน้าช่วยคนข้างตัวมัน ด้วยการเอ่ยปากใช้อาอู๋ที่ยืนอยู่ด้านหลังผม ให้พาฝูหรงไปเข้าห้องน้ำ
เมื่อลับหลังฝูหรงที่ไอ้พอลมองจนลับตาแล้ว มันจึงหันไปเขกหัวน้องนลินเบาๆ ก่อนเอ่ยปากบอกสิ่งที่พวกเราอยากรู้ออกมาด้วยรอยยิ้มเต็มหน้า
“ก็นัดกันไปสิครับน้องนลินคนสวย ไม่งั้นจะมีของขวัญมาให้เรารึไง คิดอีกทียึดคืนซะดีกว่า ข้อหามาทำให้เลขาหน้าใสของหลี่ผิงเขิน” สิ้นคำของไอ้พอลนั้น น้องนลินถึงกลับร้องปฏิเสธเสียงหลง ก่อนเอ่ยขอโทษไอ้พอลจนลิ้นพันกัน เล่นเอาฮากันทั้งวง
แต่แล้วเจ้าของวันเกิดเองก็ได้กลับมานั่งยิ้มแก้มปริ ยักคิ้วแจกรอบวงด้วยความทะเล้น เมื่อไอ้พอลยื่นกล่องของขวัญใบโตคืนใส่มือ
ผมที่นั่งยิ้มไม่ต่างจากคนอื่นๆก็ต้องเหวอยิ้มค้าง เมื่ออยู่ๆคนในอ้อมกอดก็ค้านเสียงดังออกมากลางวง
“ไม่ใช่ซะหน่อย...ถึงพี่ฝูหรงจะเป็นเลขา แต่ก็ไม่ใช่ของเฮียหลี่ผิงนะครับ เฮียพอลอย่าเติมคำแสดงความเป็นเจ้าของแบบนั้นสิ เดี๋ยวคนอื่นก็เข้าใจผิดกันหมดหรอก...เฮียหลี่ผิงของผมนะ” สิ้นคำของน้องธันว์ที่นั่งหน้ามุ่ยไม่สบอารมณ์แล้ว
ทั้งวงนั่งเงียบกริบพร้อมจ้องมาที่น้องเป็นตาเดียว ก่อนจะค่อยๆฉีกยิ้มจนกว้างไม่ต่างจากผมในตอนนี้ และตามมาด้วยเสียงโห่แซวคนน่ารักอย่างดัง จนน้องๆคนอื่นที่ร้องคาราโอเกะอยู่ถึงกับหยุดร้อง ก่อนคนทั้งห้องจะให้ความสนใจมาที่น้องธันว์คนเดียว
“อูยยย มีหวงเว้ยเฮ้ย ร้ายนะคะเดี๋ยวนี้ ฮ่าๆ” น้องนลินเอ่ยปากแซวเพื่อนสนิทก่อนใคร
น้องธันว์เองก็เหมือนจะเริ่มรู้ตัวว่าหลุดอะไรออกมา จึงเป็นฝ่ายนั่งอึ้งตัวแข็งค้างซะเอง
“ฮ่าๆ ไอ้ธันว์ เดี๋ยวนี้ชักออกอาการหวงเฮียหลี่ผิงออกหน้าใหญ่แล้วนะ” ตามมาด้วยซี้อีกคนของคนน่ารัก
นายนนทำเอาน้องธันว์ถึงกลับเบือนหน้าหนี หันมาสบตาผมด้วยพวงแก้มที่แดงก่ำ แววตาไหววูบสะเทิ้นอายอย่างน่าดู แต่น้องยังไม่ทันได้เอ่ยอะไร กลับมีอีกเสียงหัวเราะพลิ้วหวานดังขึ้นจากน้องสาวคนสวยของผม
“คิกๆ ธันว์น่ารักจังเลย รู้จักหวงเฮียหลี่ผิงแล้วน้า โตเป็นหนุ่มแล้วนะเรา”
เด็กขี้หวงของผมแก้มแทบระเบิดแล้วนั่น แถมน้องยังเม้มปากซะแน่นอย่างน่าเสียดาย ด้วยผมกลัวว่าจะช้ำไปซะก่อน ก่อนน้องจะช้อนตาขึ้นมองผมอย่างช้าๆ ด้วยแววออดอ้อนขอร้องอย่างน่าสงสาร
ผมจึงรั้งต้นคอขาวเข้าหา เพื่อซ่อนหน้าแดงๆของน้องไว้กับอก และแกล้งคำรามในลำคอเบาๆเพื่อปรามคนรอบตัว ทั้งๆที่ผมเองยังหยุดยิ้มไม่ได้เลย แต่ก็ได้รับความร่วมมือจากทุกคน ด้วยพร้อมใจกันหยุดเสียงหัวเราะ และเหลือเพียงรอยยิ้มบางเบาที่ฉายชัดถึงความเอ็นดู ที่มีต่อคนในอ้อมกอดของผม
“น้องธันว์ไม่ต้องห่วงนะครับ เพราะตอนนี้คงไม่มีใครไม่รู้แล้วล่ะ ว่าไอ้หลี่ผิงน่ะมันเป็นของใคร และต่อไปเฮียสัญญาว่าจะระวังคำพูดนะครับ” คำพูดที่ฟังแล้วเหมือนไอ้พอลกำลังปลอบคนของผม แต่ผมว่ามันกลับทำให้ยิ่งดูแย่ลงนะครับ
น้องธันว์ไม่มีอือออรับคำไอ้พอลสักนิด แถมยังซุกหน้าเข้ากับอกผม จนแทบจะแทรกร่างเข้ามาให้ตัวผมอยู่แล้ว
ผมจึงเตะขาไอ้พอลไปเบาะๆเป็นการสั่งสอน แต่มันก็ไม่มีสลด ยังหันไปส่งยิ้มและแท็คมือกับไอ้ไรอันหน้าตาเฉย แม้ผมจะเคืองเพื่อนสนิทแค่ไหน แต่ก็ทำไปพร้อมรอยยิ้มนะครับ ก็ใครจะหุบยิ้มลงได้ล่ะ ในเมื่อคนรักแสดงออกชัดว่าหวงแหนกันซะขนาดนั้น เพราะความหมายแฝงของคำว่าหวงนั้นเท่ากับคำว่ารักนี่ครับ
นายนนและนายเบสดูท่าจะเห็นใจน้องธันว์มากล่ะครับ ทั้งคู่จึงชวนน้องออกไปร้องเพลง เพื่อหลีกหนีสายตาล้อเลียนของคนรอบโต๊ะ ผมจึงได้โอกาสปรามเพื่อนๆอย่างจริงจัง แต่พวกมันก็ยังเหน็บผมได้อยู่ล่ะดี ว่าผมแกล้งดุพวกมันเพื่อเอาใจน้อง ซึ่งก็จริงของพวกมันครับ ผมจึงลอบส่งยิ้มถูกใจให้มันสองคน ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเรายังขาดเพื่อนสนิทอีกคน
เมื่อหันไปถามน้องนลินก็ได้ความว่าไอ้โจเซฟมันขอมาช้าหน่อย เพราะมันกำลังเตรียมของขวัญมาเซอร์ไพรส์เจ้าของงานอยู่ และไม่ทันขาดคำของน้องนลิน คนที่ผมนึกถึงก็เปิดประตูเข้ามา แต่มันไม่ได้มาคนเดียวครับ เพราะมีผู้ชายอีกสามเดินตามมันเข้ามาด้วย ก่อนเสียงกรี๊ดและเสียงฮือฮาจะดังลั่นห้อง
“Chic!! อ๊ายยย...Chic จริงๆด้วย กรี๊ดดด อเล็กซ์ ลีโอ ซีอาร์ Chic ตัวจริง กรี๊ดดด” เสียงกรีดร้องของน้องนลินทำเอาผมแทบสะดุ้ง แต่ก็ทำให้รู้ว่าไอ้สามคนที่เดินตามหลังโจเซฟมานั้นคือใคร และที่ทำเอาผมแปลกใจมากกว่าเก่าคือคนสุดท้ายที่เดินมาหยุดตรงหน้าผม พร้อมรอยยิ้มสว่างไสว
“เฮียขอโทษที่มาสาย เพราะต้องรอวง Chic เสร็จงานก่อน ถึงจะพาตัวมาได้ สุขสันต์วันเกิดนะครับน้องนลิน” ไอ้โจเซฟส่งยิ้มละมุนตามสไตล์ให้เจ้าของวันเกิดหลังอวยพรจบ
แต่ดูท่าสาวเจ้าจะไม่ได้ยิน เพราะยืนยิ้มตาลอยจ้องสามหนุ่มที่เพิ่งมาใหม่ไม่กระพริบ ก่อนบรรดาเพื่อนๆของน้องจะเริ่มมารุม และส่งเสียงอื้ออึงกับบอยแบนด์ในสังกัดไอ้โจเซฟ ที่มันลงทุนพามาเป็นของขวัญให้น้องนลิน
หลังจากนั้นก็มีการแนะนำตัวกันนิดหน่อย ระหว่างสามหนุ่มกับพวกเรา และผมก็ตากระตุกเมื่อไอ้คนที่ชื่อซีอาร์จับมือผมไม่ปล่อย ผมมองหน้ามันก็ยังใจกล้าส่งยิ้มมาให้ แต่เสียงใสๆที่เรียกชื่อผมขึ้นมา ทำให้ผมละความสนใจจากสายตาวาวหวานคู่ตรงหน้า และกระตุกมือกลับ เพื่อหันมาใส่ใจคนน่ารักที่กลับมายืนข้างตัว
ใบหน้าใสๆที่มีแววตาไม่พอใจนัก ประกอบกับหน้าผากและปลายจมูกชื้นเหงื่อ ทำให้ผมต้องอมยิ้มด้วยความเอ็นดู ก่อนคว้ามือน้อยมากุม และใช้อีกมือควักผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ากางเกงออกมาซับเหงื่อให้น้อง ผมไม่สนว่าใครจะคิดอย่างไรกับการกระทำของผมที่มีต่อน้อง เพราะการได้ดูแลใส่ใจคนน่ารักของผมนั้น มันไม่ใช่หน้าที่ที่ผมต้องฝืนทำ แต่มันเป็นไปเองตามธรรมชาติต่างหาก ดังนั้นผมจึงไม่เสียเวลามาคิดถึงจิตใจใครทั้งนั้น
ระหว่างที่ผมดูแลคนรักตัวน้อยอยู่ ผมไม่รู้ตัวเลยว่าห้องทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบตั้งแต่เมื่อไหร่ จะมารู้ตัวก็ต่อเมื่อคนแก้มแดงตรงหน้ากระตุกชายเสื้อ พร้อมเรียกชื่อผมเบาๆและเหลือบมองไปรอบตัว ทำให้ผมเห็นว่าทุกสายตาในห้องจ้องมาที่เราทั้งคู่เป็นตาเดียว ซึ่งส่วนใหญ่มีสายตาชื่นชมเปิดเผย มีบางคนถึงกับแก้มแดงและหลบตาผมทันที ยามที่ผมเบือนหน้าไปสบตาด้วย
หนึ่งในนั้นคือฝูหรงที่กลับมาจากห้องน้ำตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้รวมอยู่ด้วย ทำเอาไอ้พอลถึงกับสะกิดแขนฝูหรงให้หันไปมองมัน ด้วยใบหน้าบูดบึ้งเชียวล่ะ ผมที่นึกขำท่าทางของทั้งคู่ก็ต้องชะงัก เมื่อได้เห็นแววตาที่แปลกแยกของซีอาร์แห่งวง Chic
แววตาที่แสดงออกถึงความริษยา และที่สำคัญสายตาคู่นั้นกลับจับจ้องไปที่น้องธันว์ไม่ใช่ผม น้องที่มัวแต่ก้มหน้าหลบตาด้วยความอาย จึงไม่รับรู้ถึงสายตาคู่นี้ แต่ผมที่มองอยู่ก็ให้ตาสว่าง ว่าที่ผ่านมาไอ้ซีอาร์คนนี้มันไม่ได้สนใจในตัวน้องธันว์ตามที่ผมคิดไปเอง แต่คนที่มันสนใจกลับเป็นผม!!
ทั้งเหตุการณ์ในห้างสรรพสินค้าและร้านอาหาร คนที่มันติดตามและเฝ้าสังเกตการณ์คือตัวผมคนนี้ แต่เหตุการณ์ที่กลายมาแบบนี้ ผมว่ามันง่ายที่จะจัดการขึ้นเยอะเชียวล่ะ ทำให้ผมไม่ต้องเสี่ยงว่าน้องธันว์จะโกรธด้วย หากผมต้องจัดการกับนายซีอาร์คนนี้ แต่กลับกันน้องคงจะโกรธผมมากกว่า ถ้าผมไม่รีบตัดไฟเสียแต่ต้นลม เพราะผมคือคนที่น้องธันว์ออกอาการ ‘หวง’ โชว์คนทั้งห้องมาแล้วนี่ครับ ขืนผมช้าน้องคงพาลคิดไปไกลว่า ผมคงชอบที่มีผู้ชายคนอื่นมาให้ความสนใจก็เป็นได้
เมื่อคิดได้ดังนั้น ผมจึงคว้าเอวคนรักตัวเล็กติดมือมา และรั้งให้นั่งลงเคียงข้างกันเหมือนเดิม ก่อนพวกที่เหลือจะทยอยนั่งตามมา ผมเลิกสนใจบรรดา Chic ทั้งหลายที่ยืนฉีกยิ้มให้น้องๆได้ถ่ายรูป แม้จะรู้แก่ใจว่ามีหนึ่งในนั้นคอยมองตามผมก็เถอะ แต่ผมกลับหันมาสนใจน้องธันว์แทน ด้วยการส่งน้ำส้มเย็นๆให้น้องดื่มแก้กระหาย ซึ่งคนน่ารักเองก็เหมือนเริ่มจับสังเกตได้ เพราะน้องมองมาที่ผมทีมองนายซีอาร์ที และที่สุดน้องก็เอ่ยปากถามออกมาจนได้
“เฮียหลี่ผิง คนนั้นใช่คนที่เราเคยเจอรึเปล่าครับ แล้วทำไมเค้าต้องคอยมองเฮียตลอดด้วย” เอาแล้วครับคนน่ารักชักเสียงแข็งแล้ว แม้ใบหน้าน้องธันว์จะยังคงปกติก็เถอะ
“ขนาดเฮียยังไม่สนว่ามันจะมองด้วยเหตุผลอะไร น้องธันว์ก็อย่าไปสนใจเลยครับ อยากร้องเพลงอีกรึเปล่า หืม หรือร้องจนหมดแรงแล้ว แต่เฮียว่าปกติน้องธันว์ ‘ร้อง’ ได้นานกว่านี้นะ รึว่าไง ฮึๆ”
“เฮียหลี่ผิง!...ลามก ชิ!” คนน่ารักของผมตวาดออกมาเบาๆ เมื่อน้องเข้าใจในสิ่งที่ผมต้องการสื่อ ด้วยผมจงใจเบี่ยงเบนความสนใจของน้องออกจากเรื่องไม่เป็นเรื่อง
การกระทำของผมนั้นได้ผล เพราะน้องสะบัดหน้าหนีทั้งๆที่แก้มแดง ก่อนน้องจะหันไปชวนเหมยอิงที่นั่งข้างไอ้ไรอันคุยแทน เหมยอิงที่จิบน้ำส้มมองมาทางเราอยู่แล้ว จึงยิ่งกว่าเต็มใจทำตามที่น้องธันว์ต้องการ ผมจึงส่งยิ้มขอบใจให้น้องสาวฝาแฝดผู้รู้ใจ ก่อนแสยะยิ้มใส่ตาไอ้โจเซฟทันทีที่หันมาเจอว่ามันมองอยู่ มันเองมีสายตากึ่งขำกึ่งขอโทษ เพราะมันคงมองเหตุการณ์รอบตัวผมออกล่ะครับว่าเกิดอะไรขึ้น
ผมล่ะอยากเตะไอ้โจเซฟสักป้าบ นักร้องในบริษัทมันมีตั้งมากมาย ทำไมต้องเฉพาะเจาะจงเลือกไอ้วง Chic อะไรนี่มาร่วมงานวันเกิดน้องนลินด้วยวะ แล้วนั่นดูสิครับ ขนาดไอ้ซีอาร์มันขึ้นไปลิปซิงค์พร้อมเต้นหย็อยๆ ท่ามกลางเสียงกรี๊ดกร๊าดของสาวๆ มันยังมีแก่ใจหันมาส่งสายตาให้ผมได้อีก
“ฮึๆ เสน่ห์แรงนะนายน่ะ” แรงตะปบที่หัวไหล่พร้อมประโยคดังกล่าวที่มาเพียงเสียงกระซิบ ทำให้ผมต้องหันไปมอง
ไอ้พอลที่ไม่รู้ว่ามันเดินมาจากไหน หลังจากมันหายไปพักใหญ่พร้อมฝูหรง ที่มีท่าทางขวยเขินกับสิ่งที่ผมปฏิบัติต่อน้องธันว์ จึงได้เห็นว่าไอ้พอลกำลังยิ้มเต็มหน้าส่งสายตาล้อเลียนใส่ ทั้งๆที่มือมันยังคงเกาะกุมข้อมือของฝูหรงไม่ปล่อย แม้เลขาคนสนิทของผมจะพยายามกระตุกข้อมือ หรือแม้แต่จิกเล็บใส่หลังมือมัน มันก็ไม่ยอมปล่อย จนฝูหรงต้องปล่อยเลยตามเลย และยืนหน้าแดงก้มหน้าหลบตาพวกผมแทน
เห็นแบบนี้ผมก็ได้แต่ส่ายหน้าใส่มันอย่างหน่ายๆ ด้วยไม่อยากมีเรื่อง แต่เหตุผลหลักคือไม่อยากให้เด็กข้างตัว ต้องกลับมากังวลกับเรื่องไม่เป็นเรื่องอีกก็เท่านั้น
ผมเลิกสนใจสายตาที่จับจ้องของนายซีอาร์อะไรนั่น และหันกลับมาคุยกับบรรดาเพื่อนสนิทแทน พวกมันมีถามถึงเหตุการณ์ที่โรงแรมเขตกงอินด้วยคงรู้ผ่านสื่อต่างๆ ผมเหลือบมองน้องธันว์นิด เมื่อเห็นว่าน้องกำลังคุยออกรสกับเหมยอิง จึงหันมาเปิดปากเล่าเรื่องทั้งหมดแบบรวบรัดให้สามเพื่อนซี้ฟัง และส่งสัญญาณด้วยการขยิบตาให้ไอ้พอลที่ทำท่าจะลงลึกในรายละเอียดได้หยุดเพียงเท่านี้ เพราะไม่อยากให้น้องธันว์ต้องมากังวลกับเรื่องที่มันจบไปแล้วอีก
ไอ้พอลเองก็ทำท่าเข้าใจไม่ซักเพิ่ม และหันไปก้มหน้ากระซิบอะไรไม่รู้ข้างหูฝูหรง ทำเอาเลขาของผมหน้ามุ่ยคาตา แต่มันกลับอมยิ้มถูกใจจ้องฝูหรงไม่กระพริบ ทำเอาพวกผมสามคนได้แต่สบตากันไปมา ก่อนส่ายหน้าส่งยิ้มเพลียๆให้กัน ด้วยนึกสงสารฝูหรงขึ้นมาจับใจ เพราะต่อจากนี้ฝูหรงคงหนีเงื้อมือเจ้าพ่ออสังหาอย่างไอ้พอลไม่พ้นเป็นแน่
เมื่อหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทของผม ให้ความสนใจคนข้างตัวมากกว่าเพื่อนที่นั่งหน้าสลอนแล้ว ผมจึงหันมาให้ความสนใจในบทสนทนาเด็กของตัวเองบ้าง ด้วยตอนนี้น้องธันว์กำลังสุมหัวคุยกับเหมยอิงและนายเบส ผมได้ยินแว่วๆว่าจะมีการเซอร์ไพรส์น้องนลินด้วยเค้กก้อนโตด้วย
ผมถึงกับต้องอมยิ้มให้กับท่าทางลอกแลกของน้องธันว์ มีชะเง้อคอแอบมองน้องนลินด้วยว่าจะเดินเข้ามาในระยะที่จะได้ยินมั้ย แถมด้วยการป้องปากคุยเหมือนกลัวใครจะได้ยินอีกแน่ะ เหลือเกินจริงๆเลย หากผมเป็นน้องนลินก็คงจับสังเกตได้แล้วครับ ว่าน้องธันว์กำลังวางแผนการบางอย่างอยู่ แต่ยังดีที่ตอนนี้น้องนลินให้ความสนใจวง Chic ที่กำลังร้องเพลง แถมยังมีนายนนคอยประกบ เหมือนว่าแผนได้ถูกเตรียมไว้แล้ว จึงทำให้การเซอร์ไพรส์ครั้งนี้เป็นไปตามที่คนน่ารักของผมต้องการ
เสียงร้องเพลงอวยพรวันเกิดดังฝ่าความมืดในห้องขึ้นมา ด้วยเสียงนักร้องวงบอยแบนด์ พร้อมแสงเทียนที่ถูกจุดบนเค้กก้อนใหญ่ แสงสีส้มกระทบกับใบหน้าประดับยิ้มหวานของน้องธันว์ ผู้ที่ถือเค้กเข้าหาเจ้าของวันเกิด เมื่อน้องที่มีผมตามประกบหยุดยืนตรงหน้าน้องนลินแล้ว สาวน้อยหน้าสวยเจ้าของวันเกิด ถึงกลับคลี่ยิ้มกว้างพร้อมดวงตาวาวรื้น แสดงถึงความสุขและความตื้นตัน เมื่อเพลงจบลงคนตัวน้อยตรงหน้าผม จึงเอ่ยปากอวยพรเพื่อนสนิทอีกครั้ง
“กูดีใจที่ปีนี้มีโอกาสแสดงความยินดีกับมึงเหมือนปีที่ผ่านมา นลินมีความสุขมากๆนะ และขอให้เรายังเป็นเพื่อนแท้แบบนี้ตลอดไป”
น้องนลินน้ำตาซึมแต่ยังคงยิ้มกว้างแจกจ่ายให้ทุกคนรอบตัว ก่อนพยักหน้าให้น้องธันว์กับนายนน และเอื้อมมาจับข้อมือของคนทั้งคู่ไว้ พร้อมเอ่ยปากขอบใจด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ก่อนเพื่อนรักทั้งสามจะร่วมเป่าเค้กก้อนเดียวกัน
ผมยืนระบายยิ้มให้กับมิตรภาพของเพื่อนแท้ทั้งสาม ก่อนจะก้มตัวไปกระซิบปลอบข้างหูของน้องธันว์ เมื่อสังเกตว่าน้องน้ำตาซึมกับความซาบซึ้งในเหตุการณ์เบื้องหน้า น้องเงยหน้าขึ้นมองผมและคลี่ยิ้มหวานใส่ตา เมื่อผมเห็นว่าน้องไม่เป็นอะไรแล้ว จึงยืนดูเฉยๆและปล่อยให้น้องได้อยู่กับเพื่อนๆ ก่อนผมจะโดนเหมยอิงลากกลับมาที่โต๊ะ โดยมีเพื่อนสนิททั้งสามเดินตามมา แต่ผมยังไม่ทันนั่งก็มีเสียงเรียกผมมาจากด้านหลัง เมื่อหันไปมองจึงได้รู้ว่ามันคือใคร...ซีอาร์แห่งวง Chic
“สวัสดีครับ ผมขอแนะนำตัวเองอย่างเป็นทางการอีกครั้ง ผมซีอาร์ และผม...ชอบคุณครับ”
ถามว่าผมตกใจมั้ยกับประโยคที่ได้ยิน ตอบเลยว่าตกใจแต่ไม่นึกแปลกใจครับ แต่คนที่ออกอาการเดือดร้อนใจกลับเป็นน้องสาวฝาแฝดของผม เพราะเหมยอิงถึงกลับเข้ามาคล้องแขนผม และส่งสายตาดุดันแบบที่นานๆน้องจะใช้ใส่นายซีอาร์ แต่คนตรงหน้ากลับไม่รู้สึกรู้สา เพราะมันยังจ้องผมด้วยสายตายั่วยวนเปิดเผย ผมยังคงยืนนิ่งและจ้องตามันกลับ
เมื่อได้สำรวจใบหน้านายซีอาร์แล้ว ผมก็ต้องยอมรับว่ามันหน้าตาดีไม่น้อย ซีอาร์แห่งวง Chic เป็นผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อใสและออกหวานนิดๆ จากดวงตาคมโตที่ประกอบด้วยขนตางอนเป็นแพ คิ้วเข้ม จมูกโด่ง ริมฝีปากบางสีแดงจัด ส่วนรูปร่างก็สมส่วนมีกล้ามเนื้อพองาม รูปลักษณ์แบบนี้เหมาะสมแล้ว กับการเป็นนักร้องที่กำลังได้รับความนิยม เรียกได้ว่าสามารถดึงดูดความสนใจทั้งหญิงและชายได้ไม่น้อย แต่มันใช้ไม่ได้กับผมครับ
แม้ผมจะมีคนรักเป็นผู้ชาย แต่ผมไม่ได้มีรสนิยมชอบผู้ชายด้วยกัน แค่ผมรักน้องธันว์ที่เป็นน้องธันว์เหมือนในทุกวันนี้เท่านั้น หากโลกนี้ไม่มีน้อง คงไม่มีผู้ชายคนไหนทำให้ผมสนใจเพศเดียวกันได้อีกแล้ว และผมคงเลือกที่จะมีคนรักเป็นผู้หญิงเหมือนผู้ชายทั่วไป ดังนั้นแม้นายซีอาร์จะหล่อและน่ามองกว่านี้อีกหลายเท่า ผมก็ไม่มีวันเหลือบแล!!
“ซีอาร์!...” ไอ้โจเซฟมันคงอดใจไม่ไหวครับ ที่เห็นเด็กในสังกัดตัวเองออกตัวแรงขนาดนั้น แถมผมเองก็ยืนเงียบไม่ตอบโต้
ผมเพียงแค่ยกมือขึ้นห้ามไอ้โจเซฟไว้ ก่อนจะหันไปปลดฝ่ามือของเหมยอิง ที่ทำหน้ายุ่งมองนายซีอาร์ไม่ละสายตาออกจากแขนตัวเอง และหันมาเผชิญหน้าคนที่หาญกล้าเข้ามาเปิดเผยความรู้สึกต่อหน้าคนมากมาย
“ฉันไม่รู้นะว่าทำไมนายถึงพูดคำว่าชอบออกมาได้ง่ายดายนัก เท่าที่จำได้เราเจอกันไม่เกินสามครั้ง...นายจะไม่ ‘ใจง่าย’ ไปรึไง” ใครจะว่าผมใจร้ายปากร้ายก็เชิญ แต่ขอให้รู้ไว้ว่าผมจะใจดีก็เฉพาะแต่คนที่ผมรักเท่านั้น
ขืนผมทำใจดีถนอมน้ำใจกับคนแบบนี้ คงเหมือนให้ความหวังแบบไม่ตั้งใจ พาลให้อะไรๆมันยืดเยื้อ เผลอๆจะสร้างความเดือดร้อนให้อย่างคาดไม่ถึง
นายซีอาร์จ้องผมอย่างตกตะลึงไม่มีคำพูดใดหลุดจากปาก และมีแววตาผิดหวังรุนแรง แถมแอบมีแววตัดพ้อส่งมาให้กันด้วย แต่ผมไม่ได้นึกเห็นใจหรือเสียใจกับสิ่งที่พูดไปสักนิด และคงได้เวลาตอกตะปูปิดฝาโลง ตัดกระแสความคาดหวังว่าผมจะตอบรับอย่างเด็ดขาดสักที แต่ก่อนที่ผมจะเอ่ยอะไรออกไป
ผมกลับรู้สึกถึงฝ่ามืออุ่นร้อนที่เข้ามาแตะท่อนแขน เมื่อเบนสายตากลับมามองจึงได้เห็นว่าเป็นน้องธันว์ ซึ่งสายตาสงสัยเปิดเผยที่ผมได้สบกับน้อง อ่านได้ว่าคนน่ารักยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมจึงส่งยิ้มอ่อนโยนให้คนรักตัวน้อย ก่อนจะโอบเอวบางไว้และดันน้องให้มายืนซ้อนด้านหน้า
ภาพที่นายซีอาร์เห็นขณะนี้คงเป็นผมที่ยืนซ้อนหลังกอดเอวน้องธันว์อยู่ ก่อนผมโน้มใบหน้าวางคางลงกับไหล่มน พร้อมกระชับวงแขนให้แผ่นหลังบางแนบชิดเข้าหาอกมากขึ้น และจ้องตามันด้วยแววตาจริงจัง ก่อนพูดประโยคที่คิดไว้ออกไป
“เลิกคิด เลิกหวังซะ...ดูไว้ซะ คนนี้คือคนที่ฉันรัก และความรักของเราก็ไม่ได้เกิดเพียงชั่วข้ามคืน ถ้าไม่มีคนในอ้อมกอดฉันคนนี้...หวางหลี่ผิงแห่งหวางหย่งกังคงไม่รู้จักคำว่า ‘รัก’ ”
.....................................
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ
ฮิ้วววว มาเฟียใหญ่นอกจากรักจริงแล้วยังชัดเจนสุดๆด้วย
หลังจากคำพูดของหลี่ผิงที่มีให้นายซีอาร์
ไม่รู้ลิงน้อยน่ารักจะกลายเป็นกุ้งเผารึเปล่าน้า
แต่ที่แน่ๆเดี๋ยวนี้น้องธันว์มีพัฒนาการ รู้จักหวงซะด้วย
ตอนหน้าบอกเลยว่าห้ามพลาด เพราะเดาไม่ยากว่าอะไรจะเกิดขึ้น
หลี่ผิงประกาศรักซะขนาดนั้น เด็กน่ารักจะไม่มีรางวัลให้เชียวรึ
+1และเป็ดสำหรับทุกเม้นท์ ขอบคุณทุกการติดตามค่ะ
หัวข้อ: *หลุดจอง*{รักหวานๆของมาเฟียขี้หึง} ธันว์ & หลี่ผิง...The End...[14/10/59] (อ่าน 539643 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก