ตอนที่ 12“ ทำอะไรมึง " มันยกน้ำตรงหน้าผมขึ้นดูดเฉยเลยครับ แต่ก็ดี ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ " ไม่ชอบเหรอว่ะ "
“ กูชอบชาเขียวร้านนั้นมากกว่า "
“ ท่าทางจะชอบจริง "
“ กูอยากดูหนังว่ะ "
“ เอาดิ กูก็ยังไม่อยากกลับบ้าน มึงอยากดูหนังเรื่องอะไรละ "
“ ไปดูหน้าโรง " ผมบอกมันเลยเดินพาผมไปครับ เดินไกลไปโผล่ที่เซ็นทรัลเวิลล์เลยครับ กูไม่เข้าใจว่าทำไมมึงไม่ดูพารากอน แต่ขี้เกียจถามผมมีหน้าที่เดินตามก็เดินครับ เห็นมันถือถุงมา สงสัยจะเป็นของที่น้องมันฝากซื้อ ถุงทึบครับผมไม่รู้เหมือนกันว่าอะไร
ได้ตั๋วมาคนละใบ ตอนนี้ก็รอเวลามันเลยชวนผมไปดูของครับ แถวๆนั้นไม่มีอะไรมากเลย เดินไปเดินมาจนต้องมานั่งกันหน้าโรงหนังรอเวลา เวลาว่างผมก็แค่เล่นเกมส์ครับ มันก็กดอะไรสักอย่างในมือถือ
“ มึง " มันบอกให้ผมยิ้มให้กล้องครับ กล้องหน้าของมันมีผมอยู่ในนั้นพร้อมกับมัน อย่าเปรียบเทียบความหล่อได้เปล่าว่ะ สัด เอาซะชัดเจน
ผมยกมือทำท่าของวงไทเท ยิ้มตาหยีใส่กล่อง ทั้งๆที่มันเห็นแค่นิดเดียว เห็นมันกดๆคงจะอัพลง อตกของมัน ไอ้ฮิมเป็นคนติดอตก.มากครับเพราะมันชอบถ่ายรูป มีเป็นร้อยภาพ แต่ไม่ใช่ ของกิน คนหรืออะไรแบบนี้นะครับ มีวิว ข้างทางซะเยอะ นอกนั้นก็ภาพมันบ้าง เพื่อนมันบ้าง ปนๆกันไป หลังนี่มีรูปผมซะเยอะ
“ ได้เวลาแล้วมึงไป " มันกอดคอผมลากไปครับ มือผมก็กดไม่หยั้งลงเครื่องตัวเอง ไม่ได้สนใจหรอกครับว่าไปทางไหน ตอนนี้เป็นหน้าที่ไอ้ฮิมมันเลยครับ " แบตหมดแล้วกูจะฮาให้ "
“ อย่าแช่งสัด อีก 10% ละ "
“ เออ เดี๋ยวก็หมด " แช่งกูแบบนี้ผมปิดเกมส์เลยครับแต่พอดูแบตยังไม่ทันแน่ใจ มันก็ดับใส่เลย สงสัยจะงอน จิ้มหนักหน่อยทำเป็นงอนโด่
“ ไม่เดี๋ยวอะ มันหมดแล้ว " หน้าเจื่อนๆของผมคงทำมันฮามากครับ หัวเราะไม่หยุดเลยสัด ดีนะหนังยังไม่ฉาย คนก็ยังไม่เยอะ " เอาของมึงมาเล่นหน่อย "
“ เรื่องอะไรเดี๋ยวแบตหมด "
“ แปปนึง " ผมว่ามันก็ยื่นให้ครับ แต่นะ..ทำไมผมต้องหน้าแดงด้วยละครับท่าน นี่มึงเล่นเอาภาพกูตั้งเป็นหน้าจอเหรอฮิม กูคิดว่ามึงจะอัพ เปล่า มึงเอาตั้งแต่เป็นหน้าจอครับ แต่งภาพด้วยเป็นภาพผมในร้านกับที่โรงหนัง เห็นมันเขียนวันที่วันนี้ด้วย ผมเกลียดหน้าตาตัวเองแบบนี้ครับ เวลาผมยิ้ม รู้สึกตัวเอง ไม่หล่อเลย เวลาถ่ายภาพกับไอ้เนียเลยไม่ยิ้มเก็กเท่ห์ให้ผัวมันมาถีบยอดอก
“ เอาไป กูไม่เล่นละ "
“ หึหึ ตั้งใจดูหนังเถอะมึง " มันเอาที่ค้ำกั้นกลางออก มือมันโคตรไว มาจับมือผมตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ครับ
“ เหี้ย ฮิม "
“ สามชั่วโมงเองมึง " มันพูดแต่ผมก็ยังดึงออกครับ มึงไม่อายคนข้างๆของมึงแต่กูอายเว้ย สัด
“ เชี้ยนี่ "
“ กูขอ น่า " มันกำมือผมแน่นเลยครับ ตอนนั้นหนังมาพอดี เลยขี้เกียจเถียงมัน กลัวคนอื่นเค้าหันมาสนใจ เลยปล่อยให้มันจับมืออยู่แบบนั้น แอร์หนาวนิดหน่อย ผมไม่ชอบครับไม่ถูกกับอากาศหนาว เลยหันเอาไหล่ไปเบียดมันนิดนึง อยู่แบบนั้นจนหนังจบครับ
“ ไปมึง " ผมกระตุกมือมันที่จับผมอยู่ เดินจูงออกไปตรงทางออกครับ ตอนนี้ฟ้าเริ่มมืดแล้ว แอร์นี่ก็โคตรหนาวมึงจะเปิดแรงไปไหนว่ะ " หิวว่ะ มึงอยากแดกไร "
“ มึงละ "
“ กูหนาว "
“ ราเมงมั๊ย " มันถามผมเองก็พยักหน้าครับ
“ ไปทางไหนอะ " เห็นหน้ามันยิ้มๆผมนี่งงแตกไปเลยครับ อะไรว่ะกูถามว่าไปทางไหน มึงเสือกยิ้ม ห่านี่กวน มันไม่ตอบหรอกครับ แค่กุมมือผมแน่น อ๋อ กูถึงบางอ้อตอนนั้นละ คือตลอดทางจากโรงหนังมานี่ ผมจูงมือมันมาครับ เพลินจนไม่รู้สึกตัว
“ ปล่อยทำไมว่ะ "
“ พ่อมึงสิ สามชั่วโมงไงเหี้ย " ไอ้ห่านี่ยิ่งหัวเราะผมยิ่งหงุดหงิดครับ มันเลยเปลี่ยนมากอดคอผมแล้วเดินไปร้านแทน มันเป็นร้านราเมงครับ คุ้นๆว่าวันนี้ผมเห็นมันที่สยามด้วยครับ คนไม่เยอะครับแดกได้เลย
อร่อยมากอีกร้าน มีความสุขครับผมชอบกินของอร่อยๆอยู่แล้ว มีของกินเล่นนิดนึง มื้อนี้ผมเลี้ยงมันครับเพราะมันเลี้ยงข้าวเที่ยงผมแล้ว หนังเราแชร์กันเลยไม่ซีเรียสอะไร วันนี้เลยเจ๊ากันไป
“ พรุ่งนี้จะกินอะไร " มันถามผมระหว่างที่รอบีทีเอสจะกลับบ้านแล้วครับ
“ ไม่ค่อยอยากกินว่ะ "
“ เอาจริงๆมั๊ย กูจะได้ไม่ต้องซื้อ "
“ ไม่ต้องซื้อหรอก กูไม่ค่อยอยากกินว่ะ แต่กูไม่ได้เบื่อนะ "
“ มึงเบื่อกูก็ไม่ได้ว่าอะไร มึงแดกทุกวัน " มือมันยกขึ้นขยี้หัวผม อีกละ..มึงรู้มั๊ยกูใช้เวลาเซ็ตนานเท่าไหร่นะสัด
“ กูชอบมันอร่อย "
“ ถือดิ " มันยื่นถุงที่มันถือทั้งวันนี้มาให้ผมครับ เลิกคิ้วงงๆ มันก็เขย่าถุงเหมือนให้ผมรับไปเร็วๆ " กูเปลี่ยนใจเอาคืนนะ "
“ อะไรว่ะ " เอาออกมาเปิดดู ตาผมโตขึ้นกว่าเดิมอีกครั้ง ยิ้มแบบดีใจสุดๆไม่เก็บอาการเลยครับ มันเป็นเสื้อตัวแพงๆที่ผมอยากได้ที่สยามตอนไปเดินกับมัน จริงๆผมลืมไปตอนนี้ ไม่คิดว่ามันจะซื้อให้ " ขอบใจว่ะมึง ป๋าเหี้ยๆอะ ป๋าฮิมมมมม เม่ง เหี้ย ถูกใจโคตรร "
“ แน่ละสัด "
“ มึงซื้อให้กูทำไมว่ะ "
“ อยากซื้อ " มันตอบผมก่อนที่รถบีทีเอสจะมาครับ คนเยอะเหมือนทุกวันเบียดกันจนแทบจะเป็นผัวเจ๊ที่เดินตามหลังผม ตลอดทางผมเงียบไมไ่ด้คุยอะไรกับมันเลยสักคำ รู้แค่สายตาผมจ้องแต่เสื้อที่เอามาชมอยู่ในมือยิ้มไม่หุบปาก ยิ้มจนเมื่อยและคิดว่ามันคงสังเกตเห็น
บางทีผมเองก็ไม่คิดว่า ความชอบของผมจะมีความสำคัญกับใครหรอก ไม่คิดว่าเค้าจะมาสนใจ
สถานีต่อไป เอกมัย.. เน็กสเตชั่น เอกมัย..
“ มึง..” จะพูดดีๆขอบใจมันสักหน่อยครับ
“ ไม่ต้องหรอก กูได้มันแล้ว " มันยื่นมือถือมาให้ผมดูครับ เป็นภาพที่ผมกำลังก้มหน้าเชยชมเสื้อของมัน ยิ้มจนตาปิด แต่ตอนนี้ผมหน้าแดงเลยครับ พยักหน้าให้มันเห็นมันยักคิ้ว " หนหน้าเที่ยวกันอีก มึงใส่มันมานะ "
คิดไปเองรึเปล่าครับ ว่ามันกำลังอ้อนผม แต่ไม่ต้องบอกผมก็มีมารยาทพอครับ ต้องทำแบบนั้นอยู่แล้ว
คืนนั้นก็ไม่ทำอะไร นอกจากเอาเสื้อมาลอง ถ่ายภาพ เพราะโคตรจะเห่อ ก่อนจะเอาไปซักแล้วตากไว้หลังห้อง นอนกลิ้งอัพภาพตัวเอง " เสื้อใหม่ จากป๋าฮิม " เท็กชื่อมันไปนิดนึง ก็ได้ข้อความตอบกลับมา
“ ไอ้เด็กขี้เห่อเอ้ย " ผิดเหรอครับมึง..กูดีใจนี่ สาด
.........................
“ ตกลงมึงจะเดินทางสายนี้ใช่ม่ะ ไอ้สัด " ไอ้ไฟโผล่มารับผมตั้งแต่เช้าครับ เพราะว่ามันมาส่งแม่มันทำธุระแถวนี้พอดี เช้าที่ผมยังง่วง เลยลืมทุกอย่างแล้วเดินขึ้นรถมากับมัน
“ อะไรว่ะ เดินทางสายไหนของมึง " อ้าปากหาวนอนอีกที แล้วหลับตาพิงเบาะ
“ เมื่อวานมึงไปเดทมาไม่ใช่รึไง ไอ้สัดทำลืม "
“ พ่อมึงสิ ไร้สาระกูแค่ไปกินข้าวกับเพื่อน ไม่ได้คิดแบบพวกมึงหรอก "
“ แต่เค้าก็จีบมึง หรือมึงไม่รู้ ทำน่อมแน้มนะมึงไอ้สัด " มันบ่นยิ้มๆตามประสามันครับ ไอ้ไฟมันก็แบบนี้ แม้มันไม่ค่อยพูด หรือพูดให้ดีก็ดูโง่ๆ แต่มันก็เป็นห่วงผม
“ แล้วถ้ากูเป็นจริงๆ มึงจะคบกูเปล่าว่ะ "
“ ถามทำไม "
“ ก็กูอยากรู้ "
“ เกย์มันถ่ายทอดกันทางการหายใจไม่ได้ไม่ใช่เหรอว่ะ แล้วทำไมกูต้องเลิกคบมึง " แถมด้วยฝ่ามือแน่นๆกลางหัวผม โทษฐานถามอะไรไม่คิด
“ หึ "
“ หรือมึงชอบมัน "
“ เปล่า แต่กูแค่ไม่ได้รังเกลียด " ตามความจริงครับ มันพยักหน้าเป็นอันว่ารู้กัน
“ กูว่านะ มึงดูเข้ากับทางนี้ดี ไม่ได้ดูน่าเกลียด แบบไอ้พวกล้ำๆ ตัวใหญ่ๆอะ แบบนั้นกูขนลุกเหี้ย " ท่าทางมันออกมากครับ เห็นแล้วหัวเราะ นั่งรถเพลินจนเหมือนวันนี้ผมลืมอะไรไปบางอย่าง
“ ชิบหายละ " ผมสถบขึ้นห่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมากด
“ ทำไมว่ะ "
“ กูลืมโทรหาไอ้ฮิมว่ะ มันจะได้ไม่ต้องซื้อน้ำให้กู "
“ เปิดลำโพงได้นะสัด "
“ พ่อมึงสิ " ตบหัวมันก่อนจะกดโทรออกครับ
“ มึง วันนี้ไม่ต้องซื้อนะ " ผมพูดไปตามสายครับดูท่ามันจะยังงงๆ " มึงทำอะไรว่ะ "
“ ยืนต่อแถวซื้อ "
“ ไม่แล้วแล้วเชี้ย วันนี้ไอ้ไฟมารับกูไปเรียน กูจะถึงม.แล้วเนี้ย "
“ กูจะพูดกับมัน "
“ พูดกับใครว่ะ " ผมถามปลายสายงงๆ
“ ไอ้ไฟเพื่อนมึง " ผมหันไปหาไอ้ไฟทั้งๆที่หน้ามันยังงงๆ จอดรถติดไฟแดงพอดีครับ " ไอ้ไฟ ไอ้ฮิมจะพูดกับมึงว่ะ "
“ พูดกับกู ? “ มันชี้หน้าเข้าหาตัวเอง แล้วรับไปพูดแบบงง " ครับ ใช่ครับ ชื่อไฟครับ เอ่อ..เพื่อนห้องเดียวกันครับ อ๋อ ก็มาบ่อยครับ สามครั้ง แต่ที่ผมไม่เห็นหน้านี่ก็ไม่รู้นะ ได้ๆครับ จะช่วยดูให้ มันใจดีครับ โง่ด้วย ฮ่าๆ ได้ครับพี่ฮิม ครับผม จะดูแลให้ครับ สวัสดีครับ "
“ คุยอะไรกันว่ะ " ผมรับมือถือมากดตัดสายก่อนจะถามมัน
“ หึ ท่าทางมึงนี่จะใช่ย่อยนะ "
“ เชี้ยไร "
“ เค้าถามกูว่ากูชื่ออะไร เป็นอะไรกับมึง แล้วก็บอกว่าเค้าเป็นแฟนมึงชื่อ พี่ฮิม ถามว่าพี่เทมของมึง มาหามึงบ่อยเปล่า แล้วก็ฝากมึงด้วย มึงไม่ค่อยฉลาด หรือที่เรียกง่ายๆว่ามึงนะ โง่ นั่นเอง "
“ พ่อมึงสิ " กดข้อความส่งไปหา ไอ้เชี่ยนั่นเดี๋ยวนั่นเลยครับ " มึงไม่ใช่แฟนกูไอ้เชี่ยฮิม นิสัยว่ะ "
“ กำลังจะเป็น " ครับ กวนตีนน้อยที่ไหนละ ไอ้สัดนี่
เดินเข้ามาในโรงอาหารหลังจากที่จอดรถ แต่รู้สึกจะเห็นคนหน้าคุ้นๆแต่ท่าทางไม่เข้าพวกนั่งอยู่ในวงล้อมของสาวๆ ที่ผมคุ้นหน้า ท่าทางพวกมันดูมีความสุขเอามากๆ โดยเฉพาะไอ้เนียที่แทบจะซุกเข้ากับซอกคอของผู้ชายคนนั้นเพราะความใกล้
“ ว้าย ตัวจริงมา " มันสะดุ้งจากแขนพี่เทมเลยครับ พอผมทัก ไอ้คนที่นั่งอยู่มันก็หันมายิ้มตึงๆให้ผม
“ มาตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ "
“ ตั้งแต่กูมาถึงเค้าก็นั่งอยู่แล้วละ มึงนี่นิสัย มาช้า "
“ อย่าโทษกู โทษมัน เพราะมันเสือกไปรับกู กูเลยช้า " ชี้ไปทางตัวต้นเหตุที่วิ่งออกไปซื้อข้าวแล้วครับ
“ มึงมากับมัน "
“ เออดิ แล้วพี่เทมมาทำอะไรว่ะ "
“ มาหากูมั้งค่ะ ดอก มาหามึงสิ " บางทีผมว่า ผมก็ไม่ได้ถามไอ้เนียนะ เม่ง เสือกจริง ยอมรับเลย
“ กูมีเรื่องจะคุยด้วย " พี่เค้าบอกผมก่อนจะลุกขึ้นครับ ท่าทางดูสบายๆ ก็จริง แต่ทำไมผมไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลยว่ะ เดินตามไปเรื่อยๆ จนถึงรถของมัน เปิดประตูเดินเข้าไปนั่งกันในรถ ที่แคบๆแบบนี้ น่าอึดอัดครับ ผมไม่ค่อยชอบ
“ ว่ามา มีอะไรว่ะ อื้อ.. อึก " เหมือนโดนจู่โจมอย่างแรงเลยครับ แขนของมันผลักยึดผมให้ตึงลงเบาะ บดเบียดรูปปากของมันเข้ามาในโพลงปากของผม ลิ้นที่พยายามกอดลิ้นของผม ตกใจจนพยายามขืนตัวเองหนีให้มากที่สุด สติที่เริ่มดันตัวเองออก แรงที่ไม่รู้มันเอามาจากไหน ขืนยากมากกว่าใครมัดเชือกเอาไว้ซะอีก ให้มันจูบแม้จะไม่จูบตอบอยู่นาน รวบรวมแรงแล้วซัดหมัดลงบนหน้ามันเลยครับ ผลั่ก!
“ ทำไมมึงไม่ชอบกู ทำไมมึงไม่รับสาย ทำไมมึงถึงเมิน หรือมึงชอบมัน..”
“ ไอ้เชี้ย!!! ผลั่ก! “ ต่อยมันอีกทีครับ ยังแค้นไม่หาย ผมหายใจแรงเหนื่อยพอๆกับมันที่พยายามจะใช้ลิ้นกับผม ปากของผมคงแดงรู้สึกหนักๆชาๆเพราะแรงกด โกรธจนต้องกำมือแน่น “ อย่ามายุ่งกับกู กูไม่ชอบแบบนี้"
“ มึงชอบมัน " ยังคงย้ำคำเดิมครับ คำที่ผมฟังแล้วก็ยังไม่รู้เรื่อง
“ อะไรของมึง! อะไรของมึงว่ะพี่เทม "
“ มึงชอบไอ้ฮิม ใช่มั๊ย " สายตาของมัน ทำไมผมถึงต้องรู้สึกผิดนักว่ะ สายตาที่เหมือนจะวิงวานให้คำตอบของผมเป็นตามอย่างใจมัน
“ กูไม่ได้ชอบ.. แต่ก็ไม่ได้เกลียดจูบของมัน เหมือนจูบของมึงเมื่อกี้ "
“ ขอโทษ "
“ ถ้ามันใช้ได้ผล กูว่ามันคงดีนะ " เปิดประตูเดินออกมาแล้วปิดลงอย่างแรงเลยครับ เห็นมันขับออกไปด้วยความเร็วสูงแล้วยิ่งหายใจไม่ออก หงุดหงิด วุ่นวาย ทำไมหัวใจผมมันถึงเป็นแบบนี้ ทำไมรู้สึกแย่ทั้งๆที่จูบกับไอ้ฮิมไม่เคยเป็น กัดปากตัวเองจนแดง ในสมองคิดถึงแค่หน้าใครบางคนจนมันดูน่าตลก ร้อนๆตรงขอบตา ทั้งเเค้นทั้งโกรธ เป็นอารมณ์ที่กรุ่นขึ้นมาเรื่อยๆ
“ อยู่ไหนว่ะ " คิดอยู่นานก่อนมือจะกดโทรออกไปแล้วในตอนนี้
“ กำลังจะไปมหาลัย เรียนสิบเอ็ดโมง "
“ โดดได้มั๊ย มึงลาได้มั๊ย "
“ ทำไมว่ะ "
“ อยู่คอนโดนนะ เดี๋ยวกูออกไปหา " วางสายใส่มันแล้วออกไปเลยครับ ไม่มีการร่ำลาเพื่อนสักคน ไม่อยากคิดด้วยว่าทำไมถึงรู้สึกผิดขนาดนี้ เคยคิดว่าตัวเองเป็นผู้ชาย ตอนนี้ก็ยังคิด และคิดมาเสมอว่า ถ้าต้องจูบกับผู้ชายด้วยกัน ก็ต้องมาจากความเต็มใจของตัวเอง แค่ของตัวเองเท่านั้นไม่ใช่การบังคับ
“ มีอะไรว่ะ " คำถามแรกที่มันเปิดประตูให้ผม ผมวางกระเป๋าลงบนโต๊ะ หงุดหงิดจนมันสังเกตได้เลยเดินเข้ามาใกล้ มือของผมกำแน่นเลยต้องแอบเอาไว้ในกระเป๋ากางเกงทั้งสองข้าง หายใจไม่ออกจนต้องหันมาเผชิญหน้ามัน สูดลมหายใจลึกๆ แล้วบุกเข้าไปกอดรอบคอแล้วยึดมันที่สูงกว่าให้ก้มลงมาใกล้จนปากเราชิดกัน
“ หยุ่น..” อุ่นจนอยากจะร้องไห้เลยครับ น้ำตาของผมไหลลงมาจนมันต้องกอดเอวผมแน่น ลิ้นที่มันค่อยๆสอดเข้ามา เลียขอบปากของผมอ่อนโยนจนรู้สึกตัวเองอ่อนลงทันที เกลียวลิ้นของมันแทรกซึมและกอดเกี่ยวดึงรัดเป็นจังหวะที่ผมตามทันและค่อยๆเรียนรู้ เสียงครางเบาๆสลับกับเสียงหยาดน้ำลายได้ยินชัด เหนื่อยแต่ไม่มีใครละออกจากกัน ยังคงเป็นแบบนั้น ทั้งๆที่ขาของผมก็เริ่มเมื่อย เพราะต้องเขย่ง คอของมันก็เช่นกันคงจะล้าที่ต้องก้มลงมาแบบนี้
มันเดินช้าๆมาที่โซฟาทั้งๆที่ ปากของเราก็ยังติดกันอยู่ ทรุดลงโซฟามือของมันเปลี่ยนจากรอบเอวเข้ามาในเสื้อของผม ทุกอย่างของมันอุ่น หดเกร็งท้องไปตามมือของมันที่ลูบไปตามผิวของผม นอนราบลงกับเบาะนุ่มๆ มันที่คร่อมทับลงมา ละปากมองกันสักพักแล้วจูบกันต่อ ไม่มีคำถาม..ว่าทำไม และผมคิดว่าดีแล้วที่เป็นแบบนั้น
“ อื้ออ " รอยยิ้มของผมละออกจากปากของมัน มือที่ไหลลงมาเป็นจับที่หน้าอก รู้สึกถึงเสียงหัวใจที่เต้นเร็ว มันเลยจูบเบาๆอีกครั้งที่ริมฝีปากของผม
“ บอกกูได้ยังว่ามึงเป็นอะไร "
“ กี่โมงแล้วว่ะ "
“ สิบเอ็ดโมง "
“ มึงไม่ไปเรียน ? "
“ มึงไม่สบายใจกูไม่ไป มึงมีอะไร บอกกูมา "
“ มึง ไอ้เทมจูบกู " ผมไม่อยากมองหน้ามันเลยครับ ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกผิด " มันมาหากูที่มหาลัยเมื่อเช้า บอกมีอะไรจะคุยด้วย แต่พอกูเข้าไปในรถ มันก็จับกูจูบ กูไม่ชอบ กู.. "
“ ....” มันเงียบ สายตาของมันแข็งขึ้นจนผมรู้สึกกลัว
“ กูไม่อยากจำของของมัน จำของมึงซะยังดีกว่า " อ้อมกอดรัดเอวของผมแน่นขึ้น เหมือนมีไอร้อนๆมาซบลงตรงคอ ก่อนความเย็นจะเข้ามาแทนที่พร้อมด้วยน้ำหนืดๆจากชิ้นเนื้อลื้นที่ดูดดึงเนื้อของผมที่ซอกคอ เคลิ้มจนต้องเอียงคอไปอีกด้าน ฉีกขาให้มันแทรกตัวเข้ามากอด พอเป็นคนคนนี้โอนอ่อนลงง่ายๆทุกที ไม่รู้ทำไม
“ มึงน่ารัก..” เสียงกระซิบบอกผมที่ข้างหู
“ กูง่วงนอน "
“ เดี๋ยวกูกลับ คราสหน้ากูมีเทส คาบนี้กูต้องเข้า ตอนนี้มึงโอเคแล้ว กูพูดถูกใช่มั๊ย " มันถามผมที่แค่พยักหน้า ผมลุกจากโซฟาเดินเข้าห้องมันไป มันเดินตามมาติดๆ เปิดแอร์แล้วห่มผ้าให้ " ดอทเอไม่ได้ช่วยให้มึงได้เอนะ เบาๆบ้างก็ได้ "
“ หึ..” มันจูบหน้าผากผมเบาๆ คงรู้ว่าผมไม่ชอบนอนคนเดียวในห้องที่ไม่คุ้น
“ เดี๋ยวกูมา แค่ไม่นาน "
“ เออ ไปเถอะ " บอกมันแล้วหันหลังให้ มันก็เดินออกจากห้องไปแล้ว รู้สึกเหนื่อย เลยหลับไปทันทีที่คิดว่าจะหลับ
............................................
อบอุ่นเบาๆ.. อิจฉาเว้ยยยยยยยยย
อ่านแล้ว ถ้าไม่มียูสในเล้า ติดแท็กในทวิตเตอร์ได้นะ เออ #BTS #สถานีรัก ติดสองเท็กนี้พร้อมกันเดี๋ยวเราเข้าไปอ่านเอง
อยากรู้ววววว ~~~~~~
หัวข้อ: BTS Next Station สถานีรักถัดไป {จบแล้ว/รวมเล่ม}{ตอนพิเศษวาเลนไทน์ - 14.2.58} #หน้า 91 (อ่าน 1199301 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก