ตอนที่ 15.2 “ You are my happiness “ ฮิ้ววววววววววววววววว , โอ๊ยพ่อมึง , แสดดดดดดด เพิ่งรู้ว่าตัวเองโดนแท็กก็ตอนที่ได้นั่งเล่นมือถือเพราะรอมันอาบน้ำนี่ละครับ ไอ้ฮิมอัพภาพของผมอีกแล้วลงใน อตก.ของมันที่ไม่ค่อยมีรูปใคร เป็นภาพที่ผมกำลังยิ้มตาปิดหมดเลยครับ ท่าทางเมามากจนไม่รู้เรื่องอะไร แต่ก็ขอบคุณที่มันปรับสีให้เป็นขาวดำ ก่อนถ่ายมันคงจัดหน้าจัดท่าให้ผมหน่อยๆ
“ มึงเล่นกูทีเผลอเหรอ ได้เลย " บ่นพึมพำกับตัวเองครับ ผมมีภาพไอ้ฮิมบ้างนิดนึงในเครื่อง ชอบแอบถ่ายมันหน้าข้างเพราะมันเท่ห์มาก มันเป็นภาพที่เหมือนกำลังจะคิดอะไรบางอย่างอยู่ครับ เบ้ปากนิดนึง แต่มองไปอื่น แท็กชื่อมันไปครับ " Me too “
“ นั่งยิ้มอะไรคนเดียว "
“ อยากกินเค้ก " ตอบไม่ตรงคำถามแต่ก็ยื่นโทรศัพท์มันไปให้มันครับ ได้ข่าวว่าพรุ่งนี้มันมีสอบ น่าจะรีบกลับไปอ่านหนังสือของมัน
“ ที่ไหน กูไม่กิน ครีมในเค้กนะ "
“ กูก็ไม่กิน " ผมตอบ มันก้มหน้าก้มตายืนอ่านอะไรบางอย่างในมือถือครับ
“ มึงดูอาเนียดิ " ผมหัวเราะเสียงดังเลยครับ ไอ้เนียมันแคปข้อความของผมกับ ข้อความของไอ้ฮิมมาต่อกัน แท็กชื่อผมกับไอ้ฮิม แล้วเขียนว่า " สวยไปก็ไร้ประโยชน์ "
“ เอ้ยๆ อะไร เปียก เชี้ยฮิม " ผมร้องห้ามทันทีที่มัน โน้มลงมาใกล้ผมครับ
“ อะไร กูจะถามว่ามึงจะแดกอะไร "
“ เค้ก " ผมตอบแต่ก็ยกมือถือขึ้นมาปิดหน้าตัวเองทำเป็นกดอะไรยิกๆ " ชีสเค้ก "
“ ไปกินร้านฟาร์ม " มันตอบผมแล้วลุกขึ้นไปแต่งตัว มันใส่กางเกงตัวเมื่อวานครับ แต่เอาเสื้อผมไปใส่ เป็นเสื้อตัวที่ผมซื้อมาไซส์ผิด พอดี
“ อร่อยเปล่าว่ะ "
“ มึงน่าจะชอบ "
ห้างใหม่ที่อโศกครับ ผมไม่เคยมาหรอก ไอ้คนข้างๆนี่ถ้าจะเชี่ยวชาญ บันไดเลื่อนสูงเห็นแล้วมึนครับ ยิ่งกูหิวๆด้วยแล้ว ถ้ากลิ้งลงมาคงข่าวหน้าหนึ่ง ผมดูตื่นตาตื่นใจกับสิ่งที่ตัวผมไม่เคยเห็นเสมอครับ
“ สวยว่ะ "
“ เหรอว่ะ " มันหันมายิ้มให้ผมครับ " แต่กูว่าน่ารักนะ "
“ อะไร " เถียงออกไปทั้งๆที่ใจเต้น ไอ้เหี้ยนี่กวนส้นตีน เดี๋ยวเถอะ แต่หน้ากูแดงเฉยเลยว่ะ ได้ไงว่ะ สายตามึงก็เจ้าเล่ห์ได้อีก จพอมยิ้ม หาพ่อรึไง
" มึงจะเดินหรือจะกินก่อน "
“ กินดิ กูหิวจนจะแดกมึงได้ทั้งตัวแล้ว ห่า "
“ พูดเองนะ " มันหันมายิ้มล้อๆครับ
“ กวนส้นตีน " ผมถีบมันตรงข้อพับเบาๆ มันยิ้มครับไม่รู้จะอารมณ์ดีอะไรนักหนา มาถึงร้านเค้กก็ซัดไปคนละสองชิ้น อร่อยอย่างบอกไม่ถูก เปรี้ยวๆ นมๆ ฟินครับฟิน ยิ้มจนมันยังส่ายหน้า
“ อร่อยอะดิ "
“ เออ มึงพามากินอีกนะ " ทุกอย่างครับ ถ้าผมถูกใจจะบอกให้มันพามากินอีก " กูเลี้ยงนะ " มันเลิกคิ้วเหมือนไม่อยากให้เป็นแบบนั้นครับ ทุกครั้งเวลามากินด้วยกันเราจะแชร์กันครับไม่งั้นมันก็เลี้ยง แต่หนนี้ผมอยากจะเลี้ยงมันบ้าง
“ ทำไม "
“ มึงเลี้ยงกูมาหลายครั้งแล้ว กูอยากเลี้ยงมึงบ้าง "
“ แล้วแต่มึง สบายกระเป๋ากู "
“ มึงกูอยากซื้อเสื้อ " ผมบอกมันเพราะเมื้อกี้เห็นชั้นเสื้อผ้าผู้ชายครับ เลยอยากไปดูสักหน่อย เดินซื้อของเรื่อยๆ ได้รองเท้าใหม่ เสื้อมาสองสามตัว กางเกงยีนส์สีดำใส่กับเสื้อนักศึกษา เป็นอันว่ากลับบ้านมานั่งกินข้าวกันก่อนจะแยกย้ายกลับ
บางทีมันก็รู้สึกเหงานะครับ กับการที่เราอยู่กับใครบางคนมาหลายวัน แล้วพอวันนึงที่เค้าขาดหายไป แค่ช่วงเวลานึง เราก็รู้สึกเหงาแล้ว มันเหมือนเรามีความสุขมากๆ แล้วพอมันจบลง ก็อยากจะต่อความสุขนั้นอีก
ผมตั้งของทั้งหมดลงไปในตะกร้ารอส่งซัก เชยชมรองเท้าของตัวเอง แล้วก็ถอนหายใจเซงๆ ดอทเอก็ไม่อยากจะเล่น แปลกครับทั้งๆที่ผมชอบจะอยู่คนเดียวมากเพราะติดคอม แต่ทำไมตอนนี้กูถึงเหงาจังว่ะ เห้อ..ถอนหายใจแล้วหลับตาลง ผมหลับไปเพราะความเหงาที่กำลังคิดถึงใครบางคนในใจของตัวเอง
ครืนนน ครืนนนนนน ครืนน
“ เออ " ผมรับสายมันด้วยเสียงงัวเงีย เมื่อกี้เผลอหลับไปจริงๆครับ ทั้งๆที่แค่อยากจะหลับตาเฉยๆ
“ ทำอะไร "
“ นอน "
“ หึ ขี้เกียจ " ได้ยินเสียงมันแล้วยิ่งแต่จะทำให้ผมถอนหายใจครับ ก็ถ้ามึงจะมาแต่เสียงก็ช่วยอยู่เงียบๆ เถอะ
“ อ่านหนังสือไปสัด กูจะนอน " มันเงียบผมก็เงียบครับ เลยได้ยินแต่เสียงถอนหายใจของมันกับผม บางทีผมว่ามันอาจจะรู้ว่าผมคิดอะไร " มึง..”
“ พรุ่งนี้สอบเสร็จกูไปหา "
“ มึงจะมาทำไมว่ะ สัด " พูดไปก็ยิ้มไปครับ มันคงรู้
“ มึงไม่มีเรียนใช่มั๊ย "
“ อื้อ ไปดูหนังกัน "
“ ไหนบอกไม่ต้องมา " มันย้อนครับ ได้แต่เงียบเลยกูงานนี้ ได้ยินเสียงมันหัวเราะ " เหงาละสิมึง "
“ ตลกละ "
“ นั่งเล่นดอทเอไป เดี๋ยวมึงก็หายเหงา พรุ่งนี้กูไปหา "
“ ไอ้เชี้ยฮิม "
“ อะไร "
“ ตั้งใจสอบนะมึง โชคเอ "
“ แน่นอนอยู่แล้ว " วางสายไปด้วยรอยยิ้มครับ ลุกไปเล่นดอทเอดีกว่า อย่างน้อยก็ แค่รอถึงวันพรุ่งนี้ ..
................................................
“ ไปไหน " ผมเงยหน้ามองคนที่เหมือนจะเดินตรงเข้ามาหา ไอ้พี่เทมครับ มันเดินเข้ามาหาผมแบบยิ้มกว้างเลยครับ วันนี้ผมบอกไอ้ฮิมว่าจะมารอมันที่มหาลัยครับเพราะยังไงก็ไม่มีเรียนอยู่แล้ว มันจะได้ไม่ต้องวกไปวกมาด้วยเปลือง แต่ทำไมผมรู้สึกผู้ชายตรงหน้ามีออร่าแปลกๆ ยิ้มเหมือนเมื่อสองวันก่อนผมไม่ได้พูดอะไรให้มันรู้สึกแย่
“ จะไปตึกวิดวะ แล้วพี่มาทำอะไรตรงนี้ "
“ มึงกำลังเดินผ่านหน้าคณะกูนะ " เออ ใช่จริงๆด้วยว่ะ ตัวโตๆเลยครับ รัฐศาสตร์ “ ป่านี้มันยังไม่เลิกหรอก ไปข้าวกับกูก่อนเปล่า "
“ ผมนัดคนอื่นไว้ว่ะ รอบหน้านะพี่ " ปฏิเสธไปก่อน ไอ้ฮิมมาเห็นกูกับมึงอยู่ด้วย ตายแน่ ห่า กูคงไม่อยากเป็นศพในมหาลัยมึงว่ะ แค่คิดก็สยองละ
“ แน่นะมึง " มันขยี้หัวผมเบาๆ พยักหน้าให้มัน เห็นมันยิ้มแล้วเบาใจครับ อย่างน้อยก็ยังคุยกันได้เอาไว้พึ่งพากัน ตามสไตส์มันครับ ไอ้พี่เทมเป็นคนอบอุ่น ผู้ดีสุดๆ ยกเว้นเรื่องวันนั้น กูก็ไม่รู้ว่ามันเอานิสัยเถื่อนนี่มาจากยีนส์ฝั่งไหน
ผมเป็นคนค่อนข้างเตี้ย เวลายืนกับไอ้พี่เทมหรือไอ้ฮิม ผมจะเหมือนเด็กม.ปลายเลยครับ ความสูงเหมือนน้องชายห่างกันประมาณเจ็ดปี หน้ากูอ่อนด้วยแล้วยิ่งพวกมึงหน้าแก่อีก ตายกันเลย มันสองคนนี่เทียบกันแทบไม่ติดครับ ไม่รู้ใครจะดีกว่ากัน ไอ้พี่เทมหล่อขาวแบบดูดี ผมมันนี่เป็นทรงยังกับคุณชาย ต่างกับไอ้ฮิมมัน อันนั้นหล่อเถื่อนครับ ผิวไม่ขาวมากตอนนี้เริ่มมีหนวดนิดๆ ผมชอบครับเพราะผมขาวกว่า ฮ่าๆ ไว้โกรธมันกูจะเรียกมันว่า ไอ้เถื่อนดำครับ คงฮา
“ เทมค่ะ ไปเถอะค่ะ เซียหิวข้าวแล้วนะ " สายตาผมเบนเข็มไปมองเธอทันทีที่ได้ยินเสียงครับ แอบยิ้มนิดๆเหมือนจะล้อเลียนมัน ขาวสูงสวยผมทองดัดลอนมาเลยครับ กระโปรงนี่ สั้นนิดนึงแต่ก็ยาวกว่าไอ้เนียไอ้เหมือนครับ
“ แปปนะ ขอเทมคุยกับน้องก่อน " มันบอกก่อนจะที่ผู้หญิงคนนั้นจะหันมายิ้มให้ผมครับ
“ เรียนคณะไหนค่ะ ไม่เคยเห็นหน้าเลย " โอ๊ยเสียงหวานจะละลายแล้วครับ ผมยิ้มมุมปากนิดๆให้เธอก่อนพี่เทมจะผลักหัวผมเบาๆครับ
“ ของกู "
“ แค่นี้ก็ต้องหวง โด่ "
“ กูหวงมึง " ผมหัวเราะกลบเสียงที่มันกำลังพูดครับ เอาเป็นว่าให้กูได้ยินคนเดียวก็พอครับ สงสารผู้หญิงเค้า ดูท่าทางเธอจะไม่ค่อยได้ยินหรอก ยิ้มให้ผมเต็มที่เลย ผมชอบครับผู้หญิงเฟรนรี่ไม่หยิ่งครับ แต่ไม่รู้เธอจะเป็นแบบนั้นรึเปล่านะ
“ ผมไม่ได้เรียนที่นี่ครับเรียนอีกที่ แต่บังเอิญวันนี้ผมมาหาเพื่อน "
“ อ้าวแบบนี้รู้จักกับเทมได้ไงละ "
“ เรื่องมันยาว " มันบอกผู้หญิงคนนั้นที่ก็แค่พยักหน้าเข้าใจ
“ แล้วชื่ออะไร พี่ชื่อเชียนะ เรียนอยู่บัญชี "
“ ครับ ผมชื่อหยุ่น ยินดีที่ได้รู้จักครับ " รู้สึกมือถือของผมในกางเกงมันจะเริ่มสั่นแล้วละครับ สงสัยมันคงจะสอบเสร็จแล้ว " ไปก่อนนะพี่เซียพี่เทม " ผมบอกลาคนสองคนก่อนจะเดินหันหลัง ไม่วายหันไปแซวอีกสักรอบ " นายแน่มากเลยว่ะ พี่เทม เด็ดสัด " มันยกนิ้วกลางส่งให้ผมทันทีเลยครับ แหมมม กูไม่ได้ขอมึงเลยครับไอ้พี่เทม
“ ไอ้หยุ่น "
“ ว่า " ผมหันมาหามันอีกครับ มันยิ้มมองผม สายตาเจ้าเล่ห์แบบนี้เสียวสันหลังยังไงบอกไม่ถูกครับ
“ สัญญากับกูแล้วนะ ว่ารอบหน้า "
“ เออน่า นัดมาแล้วกัน " ผมบอกก่อนจะรีบวิ่งไปคณะวิศวะเลยครับ ไอ้หมาบ้าเม่งโทรจิกยังกับกูเป็นไก่เลยครับ นี่คงไม่ต่ำกว่าห้าสายแล้วครับ
...........................................
“ นู้นไงมึง " เสียงไอ้พี่บินบอกเพื่อนมันที่ยังคงกดโทรศัพท์ครับ " กูคิดว่ามึงจะหลงทางตรงรัฐศาจนหาวิศวะไม่เจอละ "
“ ตลกว่ะพี่บิน เป็นไง ทำข้อสอบกันได้เปล่าว่ะ "
“ กูเหมือนได้ทำว่ะ ฮ่าๆ " ไอ้พี่โอ้พูดพร้อมแท็กมือกับไอ้พี่เต๋อครับ ท่าทางมันบอกกับผมว่าคงไม่เป็นแบบนั้นละ
“ มึงละ "
“ ทำไมมึงช้า " ได้ข่าวว่ามึงยังไม่ได้ตอบคำถามกูนะ อยู่ๆมาให้กูตอบคำถามมึง " ตอบกู " เสียงหัวเราะรอบข้างผมเริ่มเงียบลงครับ สามคนจ้องมองมาที่ผมเหมือนรู้อยู่แล้ว แต่ก็อยากจะฟัง
“ มึงรู้แล้วนิ "
“ มึงไปไหนมา "
“ กูเจอพี่เทม แล้วก็เลยยืนคุยกับพี่เค้า " มันหลบสายตาผมครับ เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าถ้ามันไม่พอใจอะไรมันจะหลบหน้าแล้วไปหงุดหงิดโดยการจ้องอย่างอื่นเหมือนกำลังสงบสติ " อะไรของมึงว่ะ "
“ คนมันหึง มึงก็เอาใจมันหน่อย " ไอ้พี่เต๋อเอาตีนมาถีบผมให้เข้าไปใกล้มันครับ หันมองไอ้พี่บินพี่โอ้ก็ล้อกูใหญ่
สายตานี่ล้อเลียนได้อีก แต่เดี๋ยว ถีบกูมานี่จะให้กูพูดอะไร
“ หึงเชี้ยไรมึง เป็นอะไรกับกู " ผมเชิดหน้าถามมันที่ขมวดคิ้ว
“ ถ้ากูยังไม่เอามึงนี่ ไม่เรียกแฟนใช่ป่ะ " กูตาเหลือกเลยครับกับคำนี้ผมถอยทันทีแต่ไอ้พี่เต๋อเสือกยกตีนกั้นผมไว้แล้วเสือกกันแค่ข้อเท้าไง ก้นเลยจ้ำลงกับพื้นปูนหน้าคณะมัน หัวเราะสะใจกูกันใหญ่
“ สะดุดหน้าตึกกู ระวังได้ผัวเป็นเพื่อนกูนะ " ยู้หน้าใส่ไอ้พี่โอ้ครับ มันหัวเราะแต่ก็ดึงผมให้ยืนขึ้น
“ สะดุดแล้วไงว่ะ "
“ มีความเชื่อว่ามึงจะได้กับเด็กคณะกูไง ควายถามว่ะ พูดเมื่อกี้มึงไม่เข้าใจรึไง "
“ กูว่าละ สะดุดมาพันรอบละเว้ย เพื่อนพี่เม่งโยนหนังสือใส่ขาผมตลอดกูมาทีไร เป็นเชี้ยอะไรนัก " เพื่อนมันสามคนมองหน้าไอ้ฮิมที่เม่งยังนิ่งได้อีกครับ ทุกคนระเบิดเสียงหัวเราะที่ผมยังต้องเหวอ มึงหัวเราะจริงใจไปนะ
“ แล้วไง มึงรู้ไว้ซะกูนี่เหละที่จะทำให้มึง สะดุดหน้าวิศวะ ไม่สะดุดก็ต้องสะดุด สัด มึงเลิกเดินผ่านรัฐสาดได้แล้ว มึงเมียเด็กวิศวะ มึงสะดุดหน้าตึกกูแล้ว "
“ สะดุดเหี้ยสิ มึงจงใจชัดๆ ห่า กูไม่นับ "
“ เรื่องมึง กูนับ "
“ เห้ยยย ไอ้เชี่ยหยุ่นนนน " เสียงคุ้นดังอยู่ข้างหลังผมครับ ไอ้ปอมันวิ่งเข้ามา ท่าทางเม่งดีใจเหมือนกูเอาตังค์มาให้ ผมก็ดีใจครับยังกับหนังอินเดีย สองผัวเมียวิ่งเข้าหากัน แต่ไม่รู้ว่าผมไม่ทันดู หรือเม่งเป็นอาถรรพ์ตึก ขาผมดันไปเหยียบกับเศษถุงที่คนมักงายมันทิ้งไว้ครับ ลื่นหัวขมำก่อนจะถึงตัวไอ้เชี้ยปอซะอีก ล้มทั้งตัวเลยครับ
“ อูยยยย กูเจ็บ " ลุกขึ้นมาผมก็หน้าเบ้แล้วครับ แต่ไอ้พวกเชี่ยฮิมสิ มันหัวเราะเหมือนสะใจมาก ห่ารากเอ้ยย
“ มึงเป็นไรมากเปล่า เชี้ย จะได้ผัววิศวะไง สะดุดเลย สัด " ไอ้เชี้ยปอถ้ามึงมาเพื่อพูดคำนี้กรุณากลับไปในที่ที่มึงจากมาครับ
“ ไหนมาดู นั่นไงกูบอกแล้ว ยังไงมึงก็ได้กู ท่ามาก " ไอ้ฮิมมันดึงให้ผมนั่งลงกับโต๊ะที่เพื่อนมันนั่งครับ ขากูเจ็บเลย โชคดีที่ใส่กางเกงยีนส์ ไม่เป็นแผลครับแต่คาดว่าน่าจะซ้ำ
“ พ่อมึงสิ "
“ ทำไม มึงจะทำอะไรพ่อกู "
“ เเม่ง "
“ ไม่นับไม่ได้แล้วนะมึง คราวนี้นะ ผัววิศวะแน่ นายภากร สิริกุล ครับ เอาไปๆ " ไอ้พี่บินมันเขย่าหัวผมเล่นเลยครับ ไม่สนหน้ากูเลยว่ากูเบ้ขนาดไหน อยากได้มากครับ อยากได้มากกกเลย โปรดมองหน้ากูนิด
“ กูเจ็บว่ะ สัด " ผมบอกไอ้ปอที่เม่งยังยืนยิ้มครับ ผมเกลียดการเจ็บปวดทางร่างกายครับ มันทำให้ผมกลายเป็นคนที่ต้องการที่พึ่ง
“ เดี๋ยวก็หาย มันก็แค่ซ้ำ ใช่เปล่าว่ะพี่ฮิม "
“ เออ เดี๋ยวก็หายน่า แล้วทำหน้า " กูเจ็บ ห่า มึงจะให้กูยิ้มเหรอ กูเจ็บนะ เป็นอะไรกันมากเปล่าว่ะ เจ็บแต่บอกกูว่าอย่าร้อง กูเจ็บแล้วบอกว่ากูว่าเดี่ยวก็หาย ห่ากูไม่ได้เด็กอนุบาลที่จะเชื่อนะครับ " เดี๋ยวกูพาไปกินไอติม "
“ กูไม่ใช่เด็ก ห่า "
“ ฮ่าๆ เดี่ยวกูพาไปกินข้าวกินติมเลี้ยงหนัง ไปๆ ลุก มึงอย่าแรด กูขอร้อง มึงเดินไหวกูรู้ " ครับผมเดินไหว แล้วไง กูยังเจ็บ
“ อีกสิบนาที " ผมบอกมันแล้วหันไปคุยกับไอ้ปอครับ เราคุยกันเป็นภาษาจีนเพราะที่บ้านผมมีเชื้อจีน ไอ้ปอก็เหมือนกันเรียนโรงเรียนจีนกันมาตั้งแต่เด็กๆ
“เม่งกูไปไม่เป็นเลยไอ้สัด " พี่โอ้สถบเลยครับ คือผมเข้าใจว่าถ้าพูดอังกฤษ ไอ้ฮิมมันก็ฟังออกครับ มันไปอเมริกาตลอดทุกซัมเมอร์อยู่แล้วเพราะพ่อแม่มันอยู่นู้น
“ นี่ถ้าเม่ง นินทากูไม่มีทางรู้อะ " ถึงตรงนี้ไอ้ปอเเม่งหลุดขำเลยครับ ไอ้พวกพี่ๆก็มองหน้ามัน " สัด นินทาพวกกูเหรอ " ส่ายหัวดุ๊กดิ๊กกันทั้งคู่ครับ ทั้งๆที่กำลังทำ ผมบอกไอ้ปอว่าจะไปเที่ยวกับไอ้เชี้ยฮิม โดนแซวนิดหน่อย จนมันถามว่า ผมชอบไอ้ฮิมเหรอ .. ผมไม่ตอบครับ เรื่องอะไรละ บางทีถ้าคิดว่ามันน่าจะดีกว่าถ้าเราแน่ใจความรู้สึกของเราแล้วบอกกับคนที่อยากจะบอกเป็นคนแรก
“ นายภากรจะพานายมหาสมุทรไปสวีวี่วี กันที่ไหนหรือครับ " ไอ้พี่บินเสือกขึ้นมาทันทีเลยครับ พอผมลุกขึ้นไปยืนข้างๆไอ้ฮิม
“ สยาม "
“ แค่ดูหนังเว้ย สวีวี่วีเชี้ยไร พี่ "
“ เหรออออออ ให้กูมอมเหล้ามึงอีกสักรอบมั๊ย ไอ้จีนถ้วยแตก กูจะล้วงความลับมึงออกมาแฉเลย " ผมยกยิ้มให้เพื่อนมันก่อนจะยกมือไหว้ลาแล้วเดินออกไปตามแรงดึงเลยครับ เสียงโห่ของพวกมันตามติดผมมาตลอด เพราะไอ้เชี้ยข้างๆมันเสือกเอามือมากอดคอผมไว้ไม่พอยังล๊อคกูแน่นอีก ขากูก็เจ็บอยู่นะ ส้นตีนนี่ จะเบาหน่อยก็ไม่ได้
...................................................................
ใครเล่นทวิตเตอร์ฝากติดแท็ก #BTS #สถานีรัก นะคร่าาาาาาาาา
หัวข้อ: BTS Next Station สถานีรักถัดไป {จบแล้ว/รวมเล่ม}{ตอนพิเศษวาเลนไทน์ - 14.2.58} #หน้า 91 (อ่าน 1198874 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก