ตอนที่ 17 จะยิ้ม จะหัวเราะ หรือกูจะสมเพชมึงดีว่ะ ผมนั่งกลั้นยิ้มกับหน้าจอทีวีที่ฉายหนังดราม่าน้ำตาท่วมจออยู่ในห้องไอ้ฮิม ที่ตอนนี้เพิ่งอาบน้ำเสร็จ มันคงหงุดหงิดที่ต้องชักว่าวตัวเอง แล้วผมไม่ต้องชักเหรอว่ะ ผมใช้เท้าถีบตูดของมันเบาๆ ไม่มีกระดิกครับ งอนเหี้ยๆ
“ อะไรของมึง "
“ งอนเชี้ยไร อดเอากูแค่นี้ งอนเป็นตุ๊ดเลยนะมึง "
“ พ่อมึงสิ " มันหันมาด่าผมแล้ว สนใจละครต่อครับ ละครเหี้ยอะไร ปัญญาอ่อน ผมว่ามันไม่ได้สนใจหรอก แค่ไม่อยากพูดกับผมเท่านั้นเองละ
“ เรื่องของมึง " เอาเป็นว่ากูถามแล้วนะ แต่มึงเสือกไม่พูดเอง งั้นกูก็ช่วยมึงไม่ได้ครับ กูจนปัญญา หนังที่ฉายไปเริ่มจบเปลี่ยนไปดูเคเบิ้ลแทนแล้วครับ คราวนี้เป็นหนังการ์ตูน มันก็ยังนั่งดูแบบนั้น นานจนผมเองก็เริ่มจะง่วง
“ ทำไมไม่ได้ว่ะ " เสียงมันปลุกผมที่กำลังง่วงนอนให้หันจ้องหน้ามันครับ เรานั่งกันอยู่คนละมุมของเก้าอี้โซฟาตรงปลายเตียงมัน " ทำไมถึงมีอะไรกับกูไม่ได้ว่ะ "
“ กู..”
“ มึงรู้รึเปล่า ว่ากูต้องรวบรวมความกล้ามากแค่ไหน ก่อนที่กูจะทำแบบนั้น มึงรู้รึเปล่าว่ากูดีใจมากแค่ไหนที่มึงมา "
“ เชี้ยฮิม อย่าเครียดดิว่ะ เรื่องแค่นี้เองนะเว้ย " ผมพยายามทำให้มันเปลี่ยนเรื่องครับ เกลียดเสียงแบบนี้ของมันจริงๆครับ ทุ้มแต่บาดลึกกลางใจของผม
“ กูไม่ได้เป็นเกย์แต่กูชอบมึง กูสนใจมึง มึงรังเกียจนักเหรอว่ะ "
“ ไม่ใช่ " โธ่เว้ย อึดอัดชิบหาย พูดเชี้ยไรว่ะ คิดเองเออเองอยู่ได้
“ ไม่ใช่แล้วยังไงว่ะ มึงบอกว่ามึงมีความสุข เมื่อกีี้มึงก็ร่วมด้วยแต่พอกูหลงจริงๆ มึงก็ ตัดกู เหี้ยว่ะ ตกลงว่า มึงคิดเชี้ยไรกันแน่ว่ะ "
“ โธ่เว้ย เหี้ยไรของมึงเนี้ย " ผมลุกขึ้นยืนตรงหน้ามัน รู้สึกแค้นในอกบอกไม่พูดเลยครับ มันคันๆจนรู้สึกต้องพูดออกมาให้มันรู้แล้วรู้รอด " กูไม่ให้มึงเอากูก็เพราะกูไม่เคย มึงบ้าเปล่าว่ะ เบลล์กับกูคบมาหกปีกูยังไม่เคยเอามันเลย แต่กูต้องมาเอามึงก่อน เอาไงว่ะ ตูดกูเหรอ จะเอาตูดกู กูยังไม่ดูเลย ว่าเป็นไง กูขี้ล่าสุดเมื่อไหร่กูยังไม่รู้เลย กูลืม แล้วถ้ามึงเป็นหนองใน ใครซวย มึงป่ะ คิดบ้างดิว่ะ สัด แล้วมึงจะให้กูเอากับมึง ทั้งๆที่กูยังมีเมียติดอยู่ที่หลังเหรอว่ะ ห่าว่ะ คิดได้โน๊ะ "
“ มึง..”
“ ถ้ากูเกลียดมึง กูไม่แม้จะให้มึงจูบด้วยซ้ำไป " สายตาของผมแข็งจนตัวเองยังรู้สึกตัว กำมือตัวเองแน่นจนรู้สึกว่า หงุดหงิดที่อีกคนคิดไปในแบบที่ตัวเองไม่ได้คิด
“ ก็เท่านี้เหละ ที่กูอยากฟัง "
“ ห๊ะ..” กูก็งงสิครับ ทำไมคดีมันพลิกง่ายจังว่ะ มือมันดึงผมที่ยังงงๆลงมานั่งตัก ใช้มืออีกข้างของมันดึงหน้าผมให้ก้มลงจูบมันอีกครั้ง ความรู้สึกที่เราค่อยๆดื่มด่ำมันทีละนิดทีละนิด เป็นลิ้นที่สอดเกี่ยวกันและกัน เชื่องช้าและอ่อนโยน ความรู้สึกที่ท้องจะค่อยๆหายไปเหมือนไม่มีอะไรอยู่ในนั้น เนื้อตัวของเราเหมือนไม่มีความรู้สึก แล้วทุกอย่างก็ค่อยๆ ละออกมาจ้องมองกัน รอยยิ้มของมัน ดูดีอย่างไม่น่าเชื่อในตอนนี้
“ มึงทำให้กูรู้หลายอย่าง " มันจูบปากผมเบาๆอีกครั้ง
“ รู้เชี้ยไร " เขินครับ แต่ก็ต้องจ้องหน้ามันแบบนี้
“ มึงรักเบลล์แบบเพื่อน และมึงห่วงกูมากกว่าเพื่อน " ยักคิ้วกวนตีนเหมือนรู้สึกว่าตัวเองทายถูกทุกข้อนั่นละ สัด
“ รู้ดี ไอ้สัด "
“ แล้วมันจริงมั๊ยละ " ผมเงียบจึงทำให้มันได้แต่ยกยิ้มครับ มือมันกระตุกมือผมถี่ๆ " ถ้าจริงก็จูบกู "
“ เพื่อ ? “
“ หึ " แต่หลังจากเสียงหัวเราะของมันก็มีแค่ผมที่ก้มลงไปจูบมันตามที่หัวใจต้องตอบคำถามครับ
สายตาของผมจ้องมองมาที่มันที่ยังคงยิ้มแม้ปากของเราจะไม่ห่างกันเลยแม้สักนาที จูบดูดดื่มที่กลืนลมหายใจของเรา เปลี่ยนมาเป็นจูบเบาๆ แล้วอมยิ้ม สลับสับเปลี่ยนอยู่แบบนั้นจนรู้สึกว่า คำตอบในหัวใจชัดขึ้นมาเรื่อยๆ
ผมรักเบลล์แบบเพื่อน มันถูกต้องครับ เราอยู่ด้วยกันจนทุกอย่างกลายเป็นความเคยชิน ไม่สามารถรู้ได้เลยว่า รักแบบไหนกันแน่ที่เราเป็นอยู่ แตกต่างจากมัน ที่ทุกครั้งที่เราค่อยๆถลำลึก จนผมไม่รู้ว่าจุดเริ่มต้นของมันคืออะไร ทุกอย่างดูง่ายจนผม งง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า มายืนอยู่ตรงนี้ และรู้สึกชอบกับความสัมพันธ์แบบนี้ได้ยังไง
ผมมักจะหัวใจเต้นแรงแม้เป็นแค่เรื่องเล็กน้อย ผมยอมรับว่าที่ไม่ทำแบบนั้นเพราะ ยังติดที่ผมเป็นแฟนเบลล์เป็นเหตุผลส่วนใหญ่ ไม่กล้าเป็นเหตุรองลงมา และสุดท้ายคือ กลัวมันติดเชื้ออะไร จากเรื่องแบบนั้นที่ไม่ได้เตรียมตัว
“ เมื่อไหร่มึงจะรับความจริงสักที "
“ เมื่อวันที่กูหมดความอดทน " และนั่นเป็นคำตอบในใจของผม..เพื่อมันโดยเฉพาะครับ
...........................................
ครืนนนนน ครืนนนนนน ครืนนนนนน
“ อื้ออ ว่าไง "
“ ลงมารับด้วย! “ เสียงใครว่ะ ไม่คุ้น หันจ้องมองเบอร์ เท่านั้นก็เด้งขึ้นจากเตียงแทบไม่ทันเลยครับ วันนี้วันเสาร์แล้วกูก็มีนัดกับเบลล์ที่หอ เชี้ยแล้วว
“ มึงอยู่ไหนว่ะ "
“ ใต้หอมึงไง " กูอยากจะฆ่าปาดคอตัวเองให้ตายตรงนี้ ลืมส่งข้อความไปบอกมันว่านอนบ้านไอ้ฮิม เชี้ยแล้วละ
“ กูมีอะไรจะบอกว่ะ "
“ กูดูท่าว่าจะไม่ใช่ข่าวดี "
“ กูนอนอยู่บ้านเพื่อนว่ะ "
“ แล้ว ? “ มันทวนเสียงใส่ผมโคตรจะหาเรื่องกันเลยครับ " กูเอาผ้ามา กูหนักว่ะ "
“ งั้นมึงให้กูพูดกับพี่ที่ดูแลหอแล้วกัน " ผมสูดน้ำมูกเพราะเพิ่งตื่นนอนปรับเสียงให้ดูจริงจังหน่อยครับ เจรจาให้พี่เค้าเอากุญแจให้มันแล้วเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บ " มึงจะนอนก่อนเปล่า "
“ ไม่อะ กูหิว นี่มันจะเที่ยงแล้วนะ เชี้ยหยุ่น "
“ เออ มึงเข้าไปในห้อง แล้วขึ้นบีทีเอสมาเอกมัย ไม่ต้องสอดบัตรออกมานะ ถึงแล้วโทรมากูจะออกไปหา " ตอบรับคำด่าสองสามคำจากมันก่อนจะวางแล้วแล้ววิ่งไปอาบน้ำอย่างไวครับ
“ มึงจะไปแล้วเหรอว่ะ "
“ เออดิ ไอ้เบลล์เเม่งจะฆ่ากูอยู่แล้ว " วันนี้แต่งตัวรีบๆหยิบเสื้อที่ซื้อเมื่อวานมาใส่ครับ ไม่ต้องซักเม่งแล้วดีกว่ากูใส่ซื้อเมื่อวานแล้วกัน
“ กูไปด้วยดิ "
“ พ่อมึงสิ ไปทำไม " รู้สึกระแวงสัดๆเลยครับ เชี้ยนี่ไม่น่าไว้วางใจ มันเกาหัวตัวเอง อ้าปากหาวนอนเหมือนยังไม่เต็มอิ่ม ก็แน่ละเมื่อคืนผมกับมันกว่าจะนอนปาไปจะตีสาม เพราะมัวเล่นปล้ำจูบกันอยู่มันบอกว่าจะทำให้ผมหมดความอนทน พ่อมึงสิถ้ามันง่ายขนาดนั้น
“ กูให้เวลา สิบวิ " ผมบอกมันแค่นั้นแล้วก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ไอ้เชี้ยฮิมเม่งอย่างเร็วมันทำทุกอย่างเร็วมาก แถมยังหล่อกว่าปกติด้วยซ้ำ เวลาออกไปเที่ยว
หยิบนมออกมากินกันคนละกล่อง ก่อนที่เสียงโทรศัพท์ผมจะดังขึ้น ไอ้เบลล์ส่งข้อความมาบอกว่าถึงแล้ว ผมกับไอ้ฮิมเลยเดินลงไปหา วันนี้ไม่มีอะไรมาก เป็นอะไรที่ยังคิดไม่ออกว่าจะไปไหนกัน แค่ได้เจอกันก็โอเคละ
“ เฮ้ย ! " ผมกอดคอคนสวยที่กำลังยืนพิมข้อความในมือถือไม่หยุดมือ คบกันนานไม่มีกอดพลาดครับ จำได้แน่นอน มันหันมาจะอ้าปากด่าผมแต่ต้องเงียบไป เพราะเจอไอ้หล่อที่ยืนอยู่หลังผม " แหมเห็นผู้ชายแล้วงองอกเลยนะมึง เก็บๆบ้างความแรดนะ กูผัวมึงนะ "
“ พ่อมึงสิ เสียมารยาท แนะนำกูสิว่ะ ต้องให้สอน "
“ นี่เบลล์แฟนกู ส่วนมึง นี่ไอ้ฮิม เพื่อนรุ่นพี่กู "
“ เพื่อนรุ่นพี่ มึงใช้มึงกู สวัสดีค่ะ หนูเบลล์นะค่ะ " ไอ้เบลล์ถามผมแบบงงๆ ก่อนที่มันจะหันไปยกมือไหว้ไอ้คนที่ยืนหล่ออยู่แบบควบคุมสติไม่ค่อยได้ วันนี้ไอ้ฮิมหล่อจริงๆครับ ใส่เสื้อกล้ามสีดำแขนกว้างกับกางเกงยีนต์ ปกหมวกมาด้วย ไอ้เบลล์น้ำลายจะหกอยู่แล้ว มองกูบ้างก็ได้วันนี้กูก็หล่อ
“ นั่นนะสิ " ไอ้ฮิมเม่งโคตรเห็นด้วยครับ
“ กูไม่ได้เอามึงมาเพื่อ รุมกูนะ "
“ ฮ่าๆ " เกิดเสียงหัวเราะของคนสองคนที่เพิ่งรู้จักกันครับ กูชักจะเห็นทางสวรรค์ของวันนี้แล้วสิ
“ แล้ววันนี้เราจะไปไหนกัน "
“ พี่ฮิมไปด้วยเหรอว่ะ " เบลล์หันมาถามผม ที่ก็ต้องพยักหน้าตอบมันไป มันหันไปยิ้มให้ไอ้ฮิมที่ก็ไม่รู้สึกอะไรกับคำพูดของมันหรอกครับ หน้าด้านอยู่แล้ว
“ ไม่อยากให้พี่ไปเหรอ "
“ เปล่าค่ะ เปล่าเลย เบลล์ชอบค่ะ ไปไหนมาไหนกับผู้ชาย ดูเหมือนเราสวยดี เบลล์ชอบ " มันยิ้มร่ายิ่งกว่าถูกหวย ข้อดีของมันคือมันไม่แอ๊บครับ คิดอะไรมันก็พูดออกมาอย่างงั้น ชอบคือชอบไม่ชอบคือไม่ชอบ
เบลล์เป็นคนสวย ที่ยิ้มแล้วโคตรจะน่ารัก ไม่ว่าใครอยู่ด้วยก็มีความสุข เป็นสาวตัวเล็กๆที่คล่องแคล่วทุกอย่าง ผมยาวสีน้ำตาลของมันดัดเป็นลอนเข้ากับเสื้อยืดตัวสั้นกับกางเกงทรงสูงขาสั้น นี่เหละครับสิ่งที่ทำให้ใครหลายๆคนอิจฉาผมตลอด แฟนกูน่ารักโคตรๆอะ
ตัดสินใจจะไปเซ็นทรัลลาดพร้าวครับ คุณนายเธอจะชอปปิ้งห้างใกล้ๆกันตรงนั้นด้วย ตอนนี้เลยแวะกินข้าวกันแถวๆนี้ก่อน ห้างใกล้ๆ มันก็ยังไม่เคยมา เห็นพูดกับไอ้ฮิมตลอด เบลล์พูดเก่งเข้ากับคนง่ายครับ ไม่แปลกหรอกจะเข้าขากัน
“ มึงแดกไร "
“ มึงเลือกดิ " ผมบอกมันที่ทำท่าคิดนิดๆ " เอาร้านนี้ละกัน "
“ กูไม่ค่อยอยากกินว่ะ " ผมบอกมันที่เดินเข้ามากอดเอวผมทันที
“ เอาน่ามึงแดกไปก่อน รอท้องเดี๋ยวพอไปชอปเสร็จเราค่อยไปกินของอร่อยๆที่มึงอยากกินที่เซ็นลาด ตกลงมั๊ย "
“ เออก็ได้ว่ะ " ผมคล้อยตามมันแบบนี้ตลอดครับ ตั้งแต่เด็กๆจนกลายเป็นว่า มันมักจะดูแลผมมากกว่าที่ผมจะไปดูแลมัน ไอ้เบลล์จัดการสั่งอาหารให้ผมสองสามอย่างครับ ส่วนไอ้ฮิมมันก็เลือกของมันเอง
“ วิศวะท่าทางจะยากนะค่ะ ทำไมพี่ฮิมเรียนโยธาละ "
“ อยากช่วยพ่อทำงานครับ " มันตอบเสียงเรียบๆแต่ไอ้เบลล์นี่เพ้อแล้วครับ ผมโยนผ้าเย็นใส่หน้ามันก่อนที่มันจะโยนหลับมา
“ หึงรึไง "
“ พ่อมึงสิ " ด่ามันแต่ไม่สะท้านหรอกครับ ด้าน
“ กูก็แค่คิดว่าพี่เค้าเท่ห์ดี มึงนี่ยังไง หวงไปได้ "
“ น้องเบลล์ละ เรียนหนักมั๊ย " ไอ้ฮิมมันถามเบลล์บ้างครับ กูละหมั่นใส้จริงๆ คำก็น้องเบลล์สองคำก็น้องเบลล์ ทีกูเรียก อีเชี้ย นี่คืออะไร
“ ก็ไม่หนักหรอกคร่า เบลล์ชอบ ของที่เราชอบ เราก็สู้ตายกับมันอยู่แล้ว "
“ นั่นนะสิ แล้วคบกับหยุ่นมันมาแล้วเหรอ "
“ ถ้านับรวมๆก็ 18 ปีแล้วมั้งพี่ฮิม ตั้งแต่เกิดอะค่ะ แต่มาเป็นแฟนนี่สัก หกปีได้ จำความได้หนูก็เจอหน้ามันแล้วละ พูดแบบนั้นเลยก็ได้ "
“ ท่าทางจะมีเรื่องตอนเด็กๆเยอะ "
“ อย่านะเว้ย ไอ้เชี้ยเบลล์ " ผมออกปากห้ามแต่มีเหรอครับ ที่มันจะฟัง ยิ้มกรุ่มกริ้มมองหน้าผม พอดีกับที่อาหารมาวางลงทันทีเลยครับ
“ น่าอร่อย "
“ แดกๆ ไปเถอะ "
“ ไม่เป็นไร กูเล่าไปแดกไปก็ได้ พี่ฮิมแกไม่ถือหรอก " อย่างที่มันพูดครับ ไอ้เชี้ยฮิมหูโคตรตั้งดูตั้งใจมันเผาผมเป็นพิเศษเลยละครับ
“ งั้นก็เชิญมึงเถอะครับ กูขอให้ติดคอตาย "
“ ปากหมา เดี่ยวกูตบฟันร่วง " ถึงจะด่าแต่มันก็เล่าครับ เป็นเรื่องฮาๆสมัยเด็กๆ บ้านเราอยู่ติดกัน มีเรื่องอารมณ์แฟนฉันอยู่เต็มไปหมด ทุกเรื่องที่มันเล่าทำให้ผมยิ้มตลอดเลยครับ มันทั้งฮาแล้วก็ตลก
“ แล้วเคยมีครั้งนึงนะค่ะ ไอ้หยุ่นมันอกหักค่ะพี่ฮิม ร้องไห้จะเป็นจะตาย หนูก็มีหน้าที่ไปปลอบมันนะ สักพักมันเดินเข้าห้องน้ำคิดว่าไปฉี่แต่ไม่พี่มันเดินไปเปิดก๊อกน้ำ ให้น้ำรดตัว สงสัยคิดว่าเป็นพระเอกเอ็มวี แต่เปล่าเลยพี่ น้ำไม่ไหล พ่อมันที่ซ่อมก๊อกอยู่โดยน้ำสาดใส่หน้าเต็มๆ โคตรฮาอะ ฮ่าๆ "
“ มึงก็มีมุมนี้นะ "
“ เข้าใจคำว่า โบ็กเค้นฮาร์ทมั๊ยสัด กูต้องมีสิ "
“ แล้วพี่ฮิมมีแฟนรึยังค่ะ " สายตาวิบวั๊บได้อีกนะมึง ยังมีความหวังเชี้ยไรอีก
“ ไม่มีครับ มีแต่แอบรักเค้าข้างเดียว " มันบอกก่อนจะเหล่มองผมครับ แหมจริงๆ ไม่ต้องก็ได้นะมึง
“ โอ๊ะ จริงเหรอค่ะ ไม่อยากจะเชื่อเลย หล่อๆแบบนี้อะนะค่ะ "
“ ไม่เชื่อถามหยุ่นสิครับ มันรู้ดี "
“ ไม่รู้เว้ยเรื่องของมึง " ยกน้ำขึ้นมากินไม่สนใจมันทันทีเลยครับ ไอ้เบลล์ยิ้มมุมปาก เม่งกูเสียวไปทั้งไขสันหลังละ
“ แหมชักอยากจะเห็นคนคนนั้นแล้วสิค่ะ "
“ ก็อยู่..อ๊ากกกก เชี้ยหยุ่นกูเจ็บ " ก็แน่ละมึงกูเหยียบเต็มตีนขนาดนั้นมึงไม่เจ็บก็ไม่ใช่คนแล้วสัด
“ หึ ท่าทางจะมีอะไรให้รู้อีกเยอะเลยค่ะวันนี้ ท่าทางจะสนุก " เหมือนมันพูดลอยๆแล้วก้มหน้ากินข้าวของมันไปครับ มีตักบริการผมบริการไอ้ฮิมบ้างเป็นระยะ สุดท้ายได้ก็อิ่มแป้ออกมาจากห้าง ตรงเข้ารถไฟฟ้าเดินทางต่อกันทันที
ห้างชอปปิ้งใกล้เซ็นลาดที่มันอยากมา ผมรู้สึกว่าเห็นมันร่าเริงเกินมนุษย์ก็ตอนที่มันกดเงินมาเกือบสองหมื่นนี่เหละครับ นี่มึงกะหมดตัวเลยรึไงว่ะสัด
“ ถ้าเดินไม่ไหวเมื่อไหร่บอกกูนะ " มันหันมาบอกผมก่อนที่ผมจะแค่ขยี้หัวมันแล้วกอดเดินไปดูเสื้อผ้าเรื่อยๆ ยังคงเป็นไอ้ฮิมที่เดินตามครับ เดินไปเรื่อยๆได้ของถูกใจมาสองสามถุงผมก็ถือให้
“ มึงไปเดินกับพี่ฮิมเถอะ กูเดินคนเดียวได้ "
“ พอเป็นผู้ชายอื่นที่แคร์จังนะ สัด " ผมผลักหัวมันที่ยิ้มให้ไอ้ฮิมอยู่
“ แน่นอน " มันตอบผมก่อนจะหันไปบอกไอ้ฮิม " พี่ฮิมถ้าเมื่อยไปนั่งกินหนมแถวๆนั้นกับหยุ่นก่อนก็ได้นะ เด๊ี๋ยวเบลล์ขอชอปก่อน "
“ ตามสบายครับ ไม่เป็นไร " ไอ้นี่ก็ขานรับเพราะจริงๆ หงุดหงิดเว้ย ทำไมรู้สึกมันขัดหูขัดตายังไงก็ไม่รู้ครับ ขวางไปหมดทุกอย่างว่ะ ทั้งๆกูเองก็เดินไปแค่สามสี่ร้าน ถอนหายใจแรงๆ จิ๊ปากใส่เม่งทั้งคู่นั้นละ.. แต่ใครจะสนผมครับ โลกนี้มีแต่มันสองตัวแคร์กันอยู่ เม่ง กูหงุดหงิดเว้ยยยยยยย
.......................TBC..............................
เมื่อไหร่ที่ หยุ่นของเราจะหมดความอดทนหนอ... หึหึหึ
ตอนที่แล้ว เกือบมีคนบุกฆ่า ฮ่าๆๆๆๆๆ เอาน่าของแบบนี้มันมีกันได้ทุกคนนะเฮ้ยย
ฝากแท็ก #BTS #สถานีรัก พร้อมข้อความ ในทวิตด้วยนะฮ้าาาา
ถ้าใครมี รักจ๊ะ หนม
หัวข้อ: BTS Next Station สถานีรักถัดไป {จบแล้ว/รวมเล่ม}{ตอนพิเศษวาเลนไทน์ - 14.2.58} #หน้า 91 (อ่าน 1199223 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก