ตอนที่ 18.2 กลับมาถึงหอก็รู้สึกเพลียอย่างบอกไม่ถูกครับ นอนแผ่หราอยู่บนเตียงก็โดนเรียกให้ไปอาบน้ำ มันก็คงจะจัดห้องของผมเหมือนเดิม งานแม่บ้านที่มันทำตลอดเวลามาที่นี่ จริงๆผมก็ทำครับแต่พอมันมาทำให้ทุกอาทิตย์ต่อมขี้เกียจก็เลยกำเริบ เดินออกมาด้วยชุดนอนก่อนจะกอดเอวมันจากด้านหลัง เห็นเบลล์ยิ้มดูแล้วมีความสุข อย่างน้อยมันก็ยังรู้สึกโอเคกับการกระทำของผม
เราไม่ได้หวานกันมาก เป็นการคบกันที่เรื่อยๆ ไม่มีอะไรให้ต้องรู้สึก เร้าใจแบบ งอนกันง้อกัน หรือไม่เชื่อใจกัน ก็ไม่มี
“ อะไร " มันถามก่อนที่ผมจะปล่อยให้มันจัดการพื้นที่มันกำลังถู ยกเท้าขึ้นเตียงนอนกระดิกตีนดูทีวีดีกว่า เปิดช่องเพลงให้มันฟังไปเรื่อยรอเวลามันอาบน้ำเสร็จจะได้ดูหนังกัน
“ วันนี้เหนื่อยว่ะ เอ้อ อาหารร้านที่เรากินก่อนกลับอร่อยว่ะ มึงว่าเปล่า "
“ ก็อร่อยนะ เพื่อนกูในกลุ่มมันชอบ ที่สยามก็มี ไม่ต้องไปไกลถึงเซ็นลาดหรอก "
“ จริงดิ ไว้ว่างๆกูชวนไอ้ฮิมไปกินอีกดีกว่า " ประโยคของผมทำมันเงียบไปเลยครับ เบลล์ถอนหายใจจนผมยังได้ยิน " มีอะไรว่ะ "
“ มึงสนิทกับพี่ฮิมโน๊ะ ตั้งแต่กูมาหามึง ไม่เคยเจอเพื่อนมึงเลย จะเจอก็หนนี้ละ ตอนแรกที่มึงพาเข้ามาทัก กูคิดว่า จะเป็น บอทหรือไฟที่มึงบอกว่าเป็นเพื่อนในคณะมึงซะอีก "
“ อ๋อ..” ผมตอบไปแบบไม่รู้จะอธิบายยังไงครับ เราสนิทกันตอนไหน ไปไหนมาไหนด้วยกันตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมมันถึงเข้ามาเป็นหนึ่งในชีวิตผม ตอนนี้ให้ผมหาคำตอบยังไม่รู้จะพูดยังไงเลยครับ
“ ทั้งๆที่เค้าก็เรียนคนละคณะ คนละมหาลัย แต่มึงกลับสนิทกับเค้า แปลกว่ะ อื้ออ แต่โลกมันกลมก็แบบนี้ละ "
“ พรหมลิขิต .. มั้ง "
“ มึงคิดว่าแบบนั้นเหรอ " เบลล์หันมายิ้มให้ผม เป็นรอยยิ้มที่มักปลอบใจผมตลอด ยิ้มที่มันจะเอื้อมมือมาจับแก้มแล้วบอกว่า มึงจะโอเคไม่เป็นไรหรอกกูเข้าใจมึงนะ จะอยู่ข้างๆมึงเอง
“ ทุกอย่างในโลกมันเป็นแบบนั้นไม่ใช่เหรอว่ะ คนเราเจอกันก็เพราะพรหมลิขิต "
“ แต่กับมึงกูคิดว่าเป็นกรรมเก่า " ดูมันพูดตวัดตามองผมอีก อยากจะยื่นตีนไปถีบหน้านัก
“ งั้นมึงคงกรรมหนาว่ะ เพราะกูติดกับมึงมาตั้งแต่เกิด มีกรรมแต่เกิด "
“ ใกล้หมดกรรมละ " เสียงมันพูดไม่ใส่ใจก่อนที่จะเงียบไปจัดของตัวเองใส่กระเป๋าเดินทางที่ขอยืมผม เยอะจนใส่เป๋าตัวเองไม่ได้ " นี่ของใคร ไม่ใช่ของกู " มันยื่นถุงเสื้อมาให้ผม คล้ายๆว่าจะคุ้น
“ อ้าว แล้วมาอยู่ในถุงมึงได้ไง " ผมถาม สุดท้ายเบลล์มันคลี่ออกมาครับเป็นเสื้อสีขาว ลายอักษรสีดำ คุ้นครับ คุ้นมากๆ แต่คิดยังไงก็คิดไม่ออก
“ เอาไปของมึง " มันโยนใส่หน้าผม ก่อนจะถึงบางอ้อเมื่อมันหันมาบอกผม" พี่ฮิมคงซื้อให้ "
“ อ้ออ เหรอว่ะ " จำได้แล้วครับเป็นเสื้อที่มันซื้อสองตัวในร้านก่อนกลับ ลายเหมือนกันแต่คนละสี .. เอ๊ะ ? เสื้อคู่เหรอ ตลกมากไปละมึง " มึงว่าไอ้ฮิมหล่อเปล่าว่ะ กูกับมันใครหล่อกว่ากัน "
“ หึงกูเหรอ ถามจริง " มันหันมองหน้าผมก่อนจะยักคิ้วให้ แบะปากน่าเอาปากฟาดหน้า ก่อนจะก้มลงไปจัดเสื้อผ้าต่อ " มันคนละแบบ เค้าหล่อแบบผู้ชายเข้มๆ น่ามอง น่าหลงใหล เป็นคนที่สะกดในผู้หญิงที่เดินผ่านไปผ่านมามองแล้วพูดว่า อื้ออหื้ออ หล่อจัง " มาเป็นเพลง
“ แล้วกูละ กูก็หล่อนะ "
“ มึงหล่อน่ารักว่ะ น่าเอ็นดู เป็นลูกหมาตัวน้อยๆของกูไง " ไม่พูดเปล่า ยื่นมือมาเขย่าหัวกูด้วย ให้มันได้แบบนี้ดิว่ะ " แล้วมึงคิดว่า เค้าเป็นไง "
“ ใครเป็นไง "
“ ก็พี่ฮิมไง "
“ กวนตีน "
“ เหมาะสมกันดีนะ " อะไรของมันว่ะ ผมโคตรงงกับคำพูดของมันที่ผมฟังยังไงก็ไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง ไอ้เบลล์มันอาร์ตๆครับ ชนิดที่ว่าผมเองก็ตามไม่ค่อยจะทันหรอก หรืออาจเพราะกูโง่ว่ะ นั่นก็ยังคงสงสัยอยู่
“ อะไรของมึง "
“ เห้ออ กูไปอาบน้ำดีกว่า ร้อนสัดๆ มัดผมให้หน่อย " มันลงข้างหน้าตัวผมก่อนจะส่งยางตรงข้อแขนให้ ผมเบลล์สวยครับผมชอบเลยให้มันไว้ยาว ไม่อยากให้ตัด ทั้งๆที่มันอยากจะตัดใจจะขาด เพราะบอกว่าไว้ยาวมาทั้งชีวิตแล้ว " หยุ่น..”
“ ว่าไง "
“ ถ้ามึงมีความสุขที่จะทำอะไรก็ทำไปเถอะนะ "
“ อะไรว่ะ " ผมงงกับมันที่อยู่ๆก็พูดประโยคแบบนี้ขึ้น
“ อาบน้ำดีกว่าว่ะ ร้อนๆ " ไม่ตอบอะไรสักอย่าง มันหอมแก้มผม แถมยังเดินเข้าห้องน้ำไปไม่สนใจผมอีกเลยครับ ท่าทางมันดูแปลกๆตั้งแต่กลับมาจากช๊อปปิ้ง.. ไอ้ฮิมไปบอกอะไรมันรึเปล่าว่ะ บอกว่ามันชอบผม บอกรึเปล่าว่ะ ..
' คิดถึงกูเหรอ ' สาบานกับกูว่านี่คือการรับสายโทรศัพท์ของไอ้เชี้ยฮิม
' กูมีธุระบ้างเถอะ '
' มีอะไร ' ผมรู้สึกเงียบๆจากสภาพแวดล้อมที่มันอยู่ครับ ท่าทางเหมือนกำลังจะนอนแต่ก็ไม่ใช่สักทีเดียวเพราะได้ยินเสียงเหมือนไลน์เด้งอยู่ใกล้ๆ
' มึงทำอะไรว่ะ '
' สอนการบ้านเด็ก '
' น้องเฮอร์เหรอ '
' เออ หึงกูจริง จะมีใครว่ะ กูเลี้ยงเด็กอยู่สองคน มึงกับเฮอร์จะให้กูไปเลี้ยงเด็กที่ไหนอีก ' พ่อมึงสิครับกูยังไม่ได้พูดเชี่ยอะไรเลย มึงคิดเอง เออเองอีกแล้วนะครับ สัดฮิม
' กูว่ากูไม่ได้พูดนะ ' ผมว่าเสียงเบาจนมันหัวเราะลั่นเลยครับ ได้ยินเสียงน้องเฮอร์บอกว่า ไม่มีสมาธิมันก็เลยเงิียบๆ เสียงลง ' กูมีอะไรจะถาม มึงพูดอะไรกับเบลล์รึเปล่าว่ะ ทำไมมันดูแปลกๆกับกู '
' กูเปล่านิ มันแปลกยังไง '
' พูดจาแปลกๆ '
' มึงโง่แล้วไม่เก็ตรึเปล่า มันห่างกันแค่เส้นกั้นนะครับมึง โง่กับไม่เก็ตนะ '
' พ่อมึงสิ '
' พรุ่งนี้กูไปหา '
' ไม่ต้องมากูจะนอน '
' เดี๋ยวกูไปนอนเป็นเพื่อน '
' กูจะอยู่กับเมีย '
' ผัวน้อยอย่างกู รอเมียมึงกลับก็ได้ครับ เพราะงั้นก็โทรมาถ้าเบลล์กลับแล้ว '
' ฝันเหรอ '
' กูก็อยากจะรู้ว่าพรุ่งนี้กูจะฝันรึเปล่า ฝันดีนะครับ ' ไอ้ฮิมวางสายไปแล้ว เหลือแต่ผมที่ยังอ้าปากค้างจะด่าแต่จะหยุดเมื่อได้ยินคำสุดท้าย หลุดยิ้มออกมาก่อนจะก้มหน้าลงกับหมอนบี้มันแบบนั้น แล้วเงยหน้าขึ้นมาดูจอมือถือที่มีไลน์ข้อความเข้ามาอีกครั้ง เป็นภาพไอ้ตัวหัวเหลืองผมสั้นกำลังส่งจูบ ก็เลยจัดการส่งเป็นภาพไอ้หัวเหลืองอุดหูไม่อยากจะฟังอะไรกลับไป
“ ยิ้มบ้าอะไรคนเดียวว่ะ "
“ เปล่า เสร็จแล้วอะ เป่าผมด้วยมึง "
“ ไม่เอาอะ ทำร้ายผมกู นั่งจนกว่าจะแห้งนี่ละ มึงเอาหนังมาเปิดดูดิ ที่ซื้อๆมา "
ก็ได้ตามคำขอครับ ตอนนี้เราเลยนอนดูหนังกัน เป็นภาพที่ช่างโรแมนติกยิ่งนัก ปิดไฟห่มผ้าดูหนังดูไปสักสามสิบนาที ผมเริ่มไปแล้วครับ ตาแม่งโคตรทรยศจะปิดลงให้ได้ สุดท้ายก็เข้าชานไปเป็นที่เรียบร้อย ได้เสียงปิดทีวีแว่วๆในหูไม่ได้สนใจขึ้นมองหรอกครับ สนใจแต่เสียงของคนที่นอนข้างๆมากกว่า
“ กูว่ามึงเหมาะจะให้คนอื่นดูแล มากกว่าดูแลคนอื่นว่ะ หึ.. ไอ้หยุ่นเอ้ย "
อยากจะลุกขึ้นมาเถียงแต่เอาไว้พรุ่งนี้ก็แล้วกัน เพราะตอนนี้ความคิดของผมคิดถึงแค่ประโยคที่ว่า ฝันดีครับ เผลออมยิ้มออกมาแล้วหลับสนิทเลยครับ คืนนี้ก็เป็นอีกคืนที่ไอ้ฮิมได้ตามคำขอนั้น
........................................................................
“ กลับแล้ว " เป็นข้อความสั้นๆที่ผมส่งไปให้มันตอนบ่ายโมงครับ กูจึงได้ข้อความตอบกลับมาเป็นความกวนตีนขั้นสุดยอดจากมัน
“ อุ้ย กูฝันละ คิ "
คิ พ่อ คิ แม่มึงสิไอ้สัดแล้วทำไมกูต้องยิ้ม ประหลาดขึ้นทุกวันทั้งๆที่ยังไม่เข้าใจตัวเอง ลุกขึ้นมาอาบน้ำ ใส่เสื้ออยู่บ้านธรรมดากลัวมันจะลากผมออกไปไหนครับ แต่ขี้เกียจก้าวมากครับจุดนี้ นาทีนี้ก็ขอนั่งยาวๆ ชดเชยที่เมื่อวานกูไม่ได้นั่งเลย ประมาณบ่ายโมงประตูหอก็มีคนเคาะครับ
“ มะ มึง..” ยังไม่ทันจะทำห่าอะไร มันพุ่งเข้ามากอดผมเอาไว้เลยครับ กอดเอวผมแน่นแถมด้วยยังไซร์จมูกไปตามคอผมก่อนจะวกกับมาหอมแก้ม เรียกได้ว่าถ้ามันฝังมาได้ทั้งหน้าคงทำไปแล้ว " เชี้ยยย พอ ! “
“ ฮ่าๆ ทำไม ทำไม มึงจะทำอะไรกู " มันผลักไหล่ผมครับ ไอ้เชี้ยนี่เม่งโคตรจะกวนตีน " ดูทำหน้า "
“ กูเพื่อนเล่นมึงเหรอ "
“ จะบอกว่าใช่มันก็ใช่นะ จะไม่ใช่มันก็ไม่ใช่ว่ะ ฮ่าๆ เอาน่าๆ นี่มึงกินอะไรยัง "
“ ยัง "
“ งั้นไป..” ยังไม่ทันที่มันจะพูดจบครับกูสวนขึ้นเลย
“ กูจะไม่ไปไหน สั่งอาหารมากินกันดีกว่าว่ะ กูเหนื่อย กูไม่อยากออกไปไหน " ทำเสียงล้าๆใส่มันเอียงหน้านิดๆด้วยเอา หลับตาทำตาปริบๆ อยากให้รู้ว่าเหนื่อยจริงๆครับโคตรจะไม่อยากออก แต่ไอ้สัดนี่เสือกหน้าแดง. สงสัยจะร้อน
“ ละ แล้วมึงจะกินอะไร "
“ เคเอฟซี กูอยากกิน "
จบมื้อเที่ยงด้วยอาหารที่โคตรจะสิ้นคิดครับ สั่งชุดข้าวคู่ใจที่ชื่อหวานเหมาะกับเรามาก ไอ้ฮิมมันบอกครับ กับไก่ชุดใหญ่อีกหนึ่งชุด คราวนี้ก็รอครับ ในหอผมมีโต๊ะกินข้าวเล็กๆอยู่ตัวนึง มันก็จัดการจัดโต๊ะครับ ส่วนผมก็มีหน้าที่เปิดทีวี และ รอ
“ มาแล้วคร๊าบบบบ โอ๊ยหอมเถอะ " ผมเปิดกล่องไก่ใบใหญ่แล้วอยากจะร้องไห้ครับ เยอะมากจริงๆ เยอะจนรู้สึกว่าสั่งน้อยไปรึเปล่า ไอ้ฮิมมันเป็นคนที่โคตรจะคล่องครับ ตอนที่ผมกำลังสูดกลิ่นไอ้เชี่ยนี่จัดการเปิดกับข้าวแล้วส่งมาให้ผมแล้วละ
“ กูลืมไปว่ะ ว่ามึงกินเผ็ดไม่ค่อยได้ " ใช่ครับมันเป็นข้าวไก่สองแบบที่เผ็ดทั้งคู่ มันเลือกกินอันที่เผ็ดกว่า แล้วให้ผมกินที่เผ็ดน้อยกว่า แต่ผิดประเด็นครับแค่คำแรกก็แดกไม่ได้ครับ เผ็ดมาก จน มันต้องเอาทั้งหมดไปกินเหลือไว้แต่ข้าวให้กินกับไก่ทอดธรรมดาที่สั่งแยก จัดการให้กูทุกอย่างนั้นละ นั่งแดกอย่างเดียว
นั่งกินกันไปคุยกันไปจนเสร็จครับ สภาพของกินบนโต๊ะราบคาบ ฟาดทาร์ตไข่กันคนละคำเป็นการจบมื้อเที่ยงที่ผมโคตรจะแฮปปี้ เพราะไม่ต้องออกไปไหน เอิ้ก
“ จะดูหนังเรื่องอะไรดีว่ะ "
“ ก็ดูเรื่องที่มึงอยากดู " ผมหันไปทางต้นเสียงที่กำลังเก็บจาน ไอ้ฮิมนี่ถ้ามันไปเป็นเมียใครนี่ท่าจะรุ่งครับ หน่วยก้านแม่บ้านแผ่กระจายแต่ติดที่หน้าไปหน่อยนะจ๊ะหนู
“ ดูเรื่องนี้ดีกว่าไอ้เบลล์บอกกูว่าสนุก " มันเป็นหนังญี่ปุ่นที่ดังมากครับ ตามที่ได้ยินข่าวมา ชื่อเรื่องว่า Be with you เป็นเรื่องความรักเศร้าๆ ไอ้ฮิมมันดูได้ครับเพราะผมจะดู กูนี่โคตรเลว พอใส่แผ่นก็ย้ายตัวเองมานั่งครับ ปิดม่าน ปิดไฟ ประดุจดูอยู่ในโรงหนัง ผมคว้ามือไอ้ฮิมที่ยืนดูงงๆให้ลงมานั่งข้างๆผม มันเพิ่งจัดการล้างจานเสร็จมือมันยังชื้นๆอยู่เลยครับ จัดการห่มผ้าให้ มันก็ว่าง่ายครับ คืนล้มตัวนอนหนุนตักกูเลย
“ ร้องแน่มึง "
“ ไม่มีทางเถอะ กูไม่ขนาดนั้น " ว่าไปครับทั้งๆที่ก็ไม่รู้หรอก เพราะผมเป็นผมค่อนข้างอ่อนไหวครับ แต่ไม่ได้ขี้แยอะไรขนาดนั้นแค่คิดมากแล้วชอบคิดถึงคนอื่นมากไปนิด
“ แล้วกูจะคอยดู "
นี่มันหนังห่าอะไรครับ ผมร้องไห้ยังกับฟ้ารั่ว คำสัญญาของผู้หญิงคนนึงที่มีให้ลูกชาย ว่าเธอจะกลับตอนหน้าฝน หน้าไอ้ฮิมโดนน้ำตาผมไปหลายหยดครับแต่มันก็ยังหัวเราะไม่ยอมลุกจากตักผมไปไหน มันเอาชายผ้าห่มขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้ผมเป็นระยะ ตอนนี้กูเริ่มมีเสียงครับ อินสัดๆ
“ เยอะนะมึง เยอะละ "
“ ลุกๆ เชี้ย กูจะร้อง มึงอย่ามากวน " ตั้งใจมากครับ กำลังจะจบแล้ว กูปากแบะร้องเม่งเลย ไม่กั๊กละสัด ใครว่าอุบาตก็ช่างพ่อง สะอึกสะอื้นพอเป็นพิธีไอ้ฮิมมันคว้าผมไปกอดครับ
“ แค่หนังน่า มึงนี่อิน "
“ เรื่องกู มึงไม่ต้องยุ่ง " ว่าไปมือก็ยังยกขึ้นปาดน้ำตาครับ " เศร้าว่ะ เหี้ย หนังเหี้ยไร ใครคิด กูเกลียด"
“ แล้วดูทำไม "
“ เรื่องกู เสือก " ถึงจะด่าแบบนั้นแต่ผมกับนั่งนิ่งๆให้มันเช็ดน้ำตาให้ครับ ไอ้ฮิมยกยิ้มเป็นการยิ้มที่ผมรู้สึกอุ่นขึ้นมาทันที หัวใจผมเต้นแรงไม่เกี่ยวอะไรกับหนังแล้วครับตอนนี้ ในช่วงจังหวะที่ผมกำลังนิ่งมันก็กำลังเข้ามาใกล้ " สันดาน "
“ แล้วไง " ฟอดที่หนึ่งโดนโฉบไปแดก ไอ้เชี่ยนี่หน้าด้านครับ คราวนี้มาทั้งมือทั้งหน้า คลอเคลียใกล้ตัวผมจนมันผลักให้ล้มลงบนเตียงนั่นครับ ถึงจะรู้ตัว.. เอ้ยย นี่มันพื้นที่เสี่ยง
“ ไม่แล้วไงอะมึง "
“ กูขอ "
“ กูไม่ให้ " ชัดตรงประเด็นแต่มึงฟังมั๊ยครับ ท่าจะไม่ จมูกคมของมันไล้ไปตามรูปคอของผม หยุดลงแล้วจูบเบาๆเป็นการขบเม้มที่ทำให้เกิดรอยแดงจางๆไล้ขึ้นมาอีกข้างจบลงที่ปากของผม เรากลืนน้ำลายหนืดๆลงคอแล้วใส่ใจกันเพียงแค่ความรู้สึกของเกลียวลิ้นที่ค่อยๆสอดแทรกเข้ามา ดึงดันกันจนลมหายใจของเราติดขึ้น ความรู้สึกที่มันจะละผ่ามือที่กอดเอวผม
จับมือของผมไว้แน่นแล้วไหลลงไปต่ำ ส่วนกลางของมันพองขึ้นมาขนาดมือผม อยากถามมันเหมือนกันทำไมติดไฟง่ายจังว่ะ อ่อนมากอะมึง
“ เพราะมึง "
“ มึงมันอ่อนเอง " ถูกหยุดคำพูดด้วยริมฝีปากของมันที่จูบผมอยู่ โดนกัดที่ปากล่างแต่มันก็ยังไม่หยุดครับ ใช้มือผมคลึงของของมันอยู่แบบนั้น ยกยิ้มเข้มๆให้ผม แล้วจูบลงที่ข้างแก้ม เสียงของมันสั่น สั่นจนผมรู้สึกลำคอแห้งผาด " หยุ่น..มึง กู อื้ออ "
“ อุบาตว่ะ " ผมดึงตัวเองขึ้นจากเตียงดันให้มันถอยห่าง มองดูฝ่ามือตัวเองที่มันบังคับผมอยู่แบบนั้น " แค่ชักว่าว ถ้ามึงตกลงกูจะทำให้ "
“ ทำไมว่ะ..”
“ เพราะมึงก็รู้ว่าทำไม อย่าเสือกถาม จะทำมั๊ย "
“ ทำ " สูดหายใจหลังจากประโยคนี้ ผมหน้าแดงกล่ำจนมันต้องก้มลงหอมแก้ม มันย้ายขาสองข้างมาพาดที่ขาของผมที่กำลังขัดสมาธิ แค่รูดซิบมันมือผมยังสั่นครับ นับภาษาอะไรใจของผมจะหยุดทั้งๆที่มีใครสักคนมาเอียงขวาเอียงซ้ายหอมแก้มผมอยู่
ลูกชายของมันผงาดสู้มือทันทีที่ผมดึงออกจากกางเกงใน ลูบมันเบาๆจากปลายถึงหัวคิดไปว่า นี่ก็คือของตัวเอง ก็คิดว่าทำให้ตัวเอง ผิดตรงที่ว่าเสียงครางฮือฮานั่นมันไม่ใช่ของผมมันก็เท่านั้นละครับ ไอ้ฮิมกอดผมไว้ไม่ละหน้าออกจากซอกคอและแก้มผมเลยสักครัง เราจูบกันพร้อมกับกับมือผมที่กำลังทำงานของตัวเองอย่างแข็งขัน
จับมันไว้เต็มสองมือ เขย่าขึ้นลงเหมือนกำลังคิดว่ามันเป็นแค่กล่องหมีโคอาล่าแบร์ รูดขึ้นลงช้าๆ ได้ยินเสียงฮือฮาจากหูที่กระซิบลงมาบอก " ปากได้มั๊ยว่ะ "
“ พ่อมึงสิ "
“ ก็กูไม่ไหวแล้วว่ะ คือถ้ามึงใช้มือกูทำเองก็ได้ครับ "
“ เรื่องมาก อะไรของมึงว่ะ หลับตาเลยเชี้ย " แล้วทำไมกูต้องตามใจมันเรื่อยเลยว่ะ ก้มลงเอาปากครอบสิ่งนั้นใหญ่เต็มปากชนิดที่ว่ารูดลงที แทบจะแทงคอหอย ผมใช้มือจับแลมเลียมาไปรอบๆ ไอ้ฮิมครางเสียงดังกว่าใช้มืออีกครับ ผมเลียคล้ายกับว่ามันคือไอติมรสนึงที่ตัวเองชอบมาก แม้กลิ่นมันจะไม่ได้โสพีอะไรแต่ก็พร้อมที่จะครอบมันทั้งอันด้วยปากแล้วรูปขึ้นลงรัดมันแน่นๆด้วยริมฝีปากของผม
พยักหน้ารัวเร็ว ทั้งลิ้นทั้งปาก ตามเสียงลมหายใจดังๆของมัน รู้สึกแค่ว่ายิ่งมันหายใจถี่แค่ไหน ผมก็ยิ่งทำให้เร็วขึ้น เร็วขึ้นจนมึนหน้าไปหมด พยักหน้าจนร้สึกว่าส่วนที่กำลังกัดกินเป็นอะไรที่ยังอยากกินอีก และไม่ว่ากินยังไงก็กินไม่หมด หัวของผมโยกเป็นจังหวะที่แรงขึ้นเพราะมือของไอ้ฮิมที่คอยบังคับอย่างเอาแต่ใจ ทุกอย่างมันดูเงียบแต่ตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก เหมือนตัวเองค้างอยู่ในที่สูง และกำลังถูกปล่อยลงมาก็ตอนที่ น้ำขุ่นสีขาวจากท่อของมันพุ่งเข้าปากผมเต็มๆแบบไม่มีหยั้ง ผมกลืนมันไปทั้งหมดแต่ไม่พ้นยังต้องสำลัก
“ แค่กๆ เยอะนะมึง " เศษเหลือของมันติดข้างขอบปากที่ไหลลงมา โดนมือหนายกขึ้นมาเช็ดให้เบาๆ มันประคองหน้าผมเข้าไปใกล้เราจูบกันรับรู้ถึงความรู้สึกของน้ำคาวในปาก แต่แปลกมันกลับรู้สึกดีที่สุดที่เราได้ทำแบบนั้น ลิ้นของเราเกี่ยวกัน เสียงจูบดังไปทั่วห้อง
รู้ตัวเองอีกที กางเกงของผมเปียกจนชุ่มไปหมดแล้ว เป็นไอ้ฮิมที่คอยจัดการให้ เราทำแบบเดียวกัน เพียงแค่เสียงครางของผม มันดังกว่าก็เท่านั้น ไม่สามารถเบาเสียงลงได้กว่านี้ครับ มันทรมาณผมเกินไป ชั้นเชิงของมัน หนวดของมันเส้นเล็กๆถูไปตามส่วนกลางของผมช้าๆ เป็นอะไรทีทำให้ผมต้องบิดตัวส่ายก้นบดกับเตียงที่แทบจะแยกร่างออกได้
“ ฮิม.. อ้า เร็วสิว่ะ อื้ออ เร็ว เร็วอีก.. อื้ออ จะถึงแล้ว อะ อ้า~ “ ทั้งๆลิ้นทั้งมือรุนแรงจนแทบอยากจะหายตัวออกไปจากตรงนี้ ผมหน้าแดงส่ายหน้าไปมาเหมือนรู้สึกว่าทุกอย่างมันกำลังกระตุกออกจากร่าง สุดจะทนจนต้องปลดปล่อยออกไป แล้วเสียงสุดท้ายที่ผมเปล่งออกมาพร้อมเสียงหายใจอ่อนๆ เป็นคำที่ไอ้ฮิมอยากจะฟังมาทั้งชีวิตครับ
“ อ้า.. พี่ครับ พี่ฮิม "
“ ไหนลองพูดอีกทีสิครับ เมื่อกี้ว่าอะไรนะ " ผมยกมือขึ้นกอดคอมันแน่น หายใจถี่รัวอยู่ข้างๆหูของมัน ก่อนจะหลับตาลง เรายิ้มให้กันและกันแม้ไม่มีใครมองเห็นหน้ากันในตอนนี้ แต่เรารู้ดี
“ พี่ฮิม "
........................................................................
มันต้องค่อยเป็น ค่อยเป็น ใช่เปล่า ถูกม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ฉากหยุ่นเสร็จฮิม มีแน่น๊อน น น ไม่ต้องห่วงจ้า แต่หยุ่นยังเป็นแฟนกับเบลล์ มีอะไรกับคนอื่นทั้งๆที่แฟน มันก็นะ..
เข้าใจหยุ่นนะค่ะ ทุกคนนนนนนนนนนนนนนน
วันนี้มีสถานีเข้าอ่านแค่ที่เดียวคือ ที่นี่..
เพราะงั้นใครที่ไม่มีพาสในเล้าเป็ด
เม้นท์ผ่านทวิตเตอร์ก็ได้คร่า แค่แท็ก #BTS #สถานีรัก หนมก็จะเห้นทันทีเด้อออ 
ฝากด้วยนะค่ะ
หัวข้อ: BTS Next Station สถานีรักถัดไป {จบแล้ว/รวมเล่ม}{ตอนพิเศษวาเลนไทน์ - 14.2.58} #หน้า 91 (อ่าน 1199305 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก