ตอนที่ 25สีน้ำตาลพาสพี่ฮิมนะค่ะ
มันน่ารัก ขนาดนอนหลับก็ยังน่ารัก แก้มนิ่มๆมีลักยิ้ม หอมอีกสักกี่ทีก็อยากจะหอมอีก เป็นแบบนี้จนคิดว่าตัวเองใกล้จะบ้าเต็มทนแล้ว ผมพลิกตัวนอนมองหน้ามัน หยุ่นเป็นคนที่ติดหมอนข้างแต่เพราะที่นี่ไม่มีตอนนี้มันเลยกอดแขนผมไว้แน่น น่าสงสารแต่ก็มีความสุขเพราะถ้าตกดึกมากๆมันจะเข้ามาซุกผมเหมือนลูกแมว
เอานิ้วไปเขี่ยปากมันเบาๆ ได้ยินเสียงอือเลยต้องหยุด อยากให้มันได้นอนสบายๆ เพราะเมื่อคืนกว่ามันจะได้นอนก็เกือบจะเช้า มันน่ารักพอทำเสร็จที่โซฟาก็พามาต่อที่ประตูหน้าห้อง ก็มันไม่ยอมเปิดประตูให้ ผมเลยทำให้มันตรงนั้นจัดไปแบบถี่ มันด่าผมถึงโคตรพ่อแต่ใครมันจะสน ปากจัดๆแบบนี้ เลยจัดให้จบที่เตียงอีกสองรอบ แต่พอเข้าไปอาบน้ำเอาน้ำของผมออกให้ เลยแถมให้อีกโดยใช้นิ้ว เป็นรอบสุดท้าย มันงอนผมขั้นสุด นอนหันหลังให้เลยครับ แต่รู้มั๊ย สุดท้ายมันก็หันมากอดแล้วซุกตัวเข้าหาผม น่ารักว่ะ
ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองจะบ้ากามขนาดนี้ จนมาเจอมัน.. รู้สึกตัวเอง น่ากลัวขึ้นทุกที
“ มึง " ผมเขย่าตัวมันแต่ดูเหมือนแขนเล็กๆจะพยายามเอาตัวผมเข้ามากอด แต่เสียใจครับ ผมลุกขึ้นอาบน้ำเตรียมพร้อมจะไปเรียนแล้วละ พยายามเขย่าให้แรงขึ้นครับ ไอ้หยุ่นเป็นคนที่หลับสนิทมากครับ ผมก้มลงจูบมัน อดใจไม่ไหวก็สอดลิ้นเข้าไป ในปากของมันตอบกลับแบบคนหลับที่ไม่ค่อยรู้เรื่อง
“ กูจะนอน อย่ายุ่ง " มันผลักตัวผมออกก่อนจะนอนพลิกไปอีกทาง
“ กูไปเรียนนะ "
“ อือ " เป็นอันว่ารับรู้ครับ รึเปล่า.. ไม่แน่ใจ แต่ที่รู้วันนี้ผมคงต้องโดนแซวอีกแน่ครับ ผมไม่ใช่คนยิ้มเก่งแต่พอนึกถึงหน้ามันขึ้นมาก็จะยิ้ม ยิ้มทั้งๆที่กำลังนั่งเรียน มองหนังสือเรียนตรงหน้าบางทีก็เห็นแต่หน้ามัน คิดถึงจนต้องเอามือถือมานั่งดูรูปมัน แอบถ่ายซะเยอะครับ หอมแก้มมันอีกที เสริมกำลังใจไปเรียนสักหน่อย
“ ยิ้มเป็นหมาบ้ามาเลยนะมึง " ไอ้เต๋อมันทักผมคนแรกครับ แต่ไม่ได้ตอบอะไรนั่งลงข้างๆเป็นจังหวะเดียวกันที่ไอ้บินกับไอ้โอ้มาถึง
“ มึงยิ้มเหี้ยอะไรนักว่ะ อารมณ์ดีเหี้ยไร "
“ อะไรของพวกมึงว่ะ กูยิ้มไม่ได้รึไง "
“ เห็นคนมีความสุขแล้วอิจฉาเว้ยย อย่าให้กูมีเมียบ้าง " ไอ้บินว่าแต่มือยังกด มือถือยิกๆครับ ผมก็พอรู้มาบ้างว่ามันจีบน้องเหมือนฝันเพื่อนไอ้หยุ่นครับ แต่น้องเค้าขอให้ผมเงียบไว้ครับ ไม่อยากให้ไอ้หยุ่นรู้
“ ใกล้แล้วไม่ใช่เหรอว่ะ "
“ แม่งโคตรจะเล่นตัว " มันบ่นแต่ก็ยังยิ้มไม่หยุด หน้าไม่ละจากมือถือด้วยซ้ำครับ " กูจีบมาจะสามวันละ ยังไม่ยอมมาเจอกูเลย "
“ สามวัน ไอ้ห่า กูคิดว่าร่วมเดือน ไอ้เชี้ย! ” เสียงหัวเราะดังจนกลุ่มเพื่อนผู้หญิงเดินเข้ามาร่วมแจมครับ กลุ่มของเฟย์สาวที่เคยจีบผม และเป็นคนเดียวที่ไอ้หยุ่นมันเขม่นอยู่ มันไม่พูดผมก็ดูออกครับ มันไม่ค่อยจะชอบเฟย์เท่าไหร่หรอก ครั้งที่แล้วที่มามันก็เอาแต่จ้องเฟย์ ทั้งๆที่เราเองก็ไม่ได้ใกล้กันเลย
“ คุยอะไรกันอยู่หนุ่มๆ สนุกสนานว่ะ กูคุยด้วย " รันเพื่อนของเฟย์นั่งลงข้างผม ตามด้วยเฟย์ที่นั่งอีกฝั่ง พวกเราสนิทกันทุกคนไม่จำเป็นต้องปิดอะไรครับ มันไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย
“ ไอ้บินมันไปจีบเพื่อนแฟนไอ้ฮิมมัน "
“ แฟนฮิม สรุปว่า น้องคนที่ชื่อหยุ่นกับมึงก็... “ เฟย์ลากเสียงยาว ผมพยักหน้า แต่เหมือนไอ้เต๋อมันอยากให้แน่ชัดครับ
“ ได้กันจนไอ้หยุ่นพรุนแล้วครับ ห่า เพิ่งจะมาขอเป็นแฟน "
“ แล้วไงว่ะ กูสนเหรอ ไม่ขอยังไงสำหรับกูมันก็แฟนกูอยู่แล้ว " ผมไม่ชอบพูดเรื่องใต้หว่างขาระหว่างผมกับแฟนหรอกครับ ไม่ว่าคนไหน แม้จะเป็นคนที่นั่งข้างๆก็เถอะ ไม่แปลกครับการมีอะไรกันแบบครั้งเดียวจบ มันเยอะแยะไป
“ ไหนมาดูภาพว่าที่แฟนมึงที่มึงจีบหน่อยบิน หน้าตาเป็นไงว่ะ " รันถามไอ้บินในตอนที่ผมคิดว่าบนโต๊ะเงียบมากครับ มันส่งมือถือมาให้คนข้างๆผมดูเป็นภาพน้องสวยมากครับ เหมือนฝันเป็นคนน่ารักที่ดูมีเสน่ห์มากครับ รับรองว่าถ้ามันได้ควงขึ้นมาจริงๆ คนทั้งคณะคงต้องตาร้อน ถ้ามันควงมาอวด
“ สวยว่ะ มึงหามาได้ไงว่ะ "
“ ก็เพื่อนแฟนไอ้ฮิมไง กูบอกแล้ว "
“ มีผู้ชายบ้างเปล่าว่ะ " ถามเหมือนสนใจ นี่ถ้ามีหางคงกระดิกไม่หยุดครับ ในคณะเราส่วนใหญ่มักมีแฟนนอกคณะ ไม่ก็ต่างมหาลัยไปเลย ผมพยักหน้ามันสองคนก็เข้ามากอดแขนผมใหญ่ " แนะนำๆ มหาลัยนั้นคงมีแต่ลูกคุณหนูรวยๆ แนะนำกูๆ "
ถ้าไอ้หยุ่นมาได้ยินมันคงกรี๊ดแตกครับ ไม่ก็งอนผมอีกตามเคย มันเกลียดนักเวลาใครมาบอกว่า ใครที่เรียนที่เดียวกับมันเรียนแล้วต้องลูกคุณหนู
“ เรียนอินเตอร์ทั้งนั้นนะเว้ย " ไอ้โอ้มันชงเพิ่มใส่ไข่จนไอ้รันกับไอ้เฟย์พยายามอยากรู้มากขึ้นไปอีก
“ มึงก็เคยเจอแล้วนิ ที่ห้าง " มันหันไปหาเฟย์มันก็ทำท่าคิด วันนั้นพวกเราทั้งหมดไปกินข้าวด้วยกันครับ แต่เฟย์มันจะซื้อของผมเลยอาสาเดินมาเป็นเพื่อนมันแทนคนอื่นที่พอหนังท้องตึง ขาก็เริ่มไม่ทำงาน ไม่คิดว่าจะเจอมันมาซื้อของขวัญให้เพื่อนพอดี ตอนนั้นเฟย์บอกผมว่า มันจะทำตามแผนของน้องเบลล์ ที่ส่วนตัวผมไม่ค่อยอยากจะทำเท่าไหร่ มันจะทำให้ผมรู้ว่าหยุ่นรู้สึกยังไง แค่สัญญากับมันว่า ห้ามใจอ่อนและทำตามมันทุกอย่าง ผลออกมาดีเกินคาด หลังจากที่ผมแอบเดินตามมันทั้งวัน สุดท้ายมันก็บอกเลิกน้องเบลล์ ก็ต้องขอบคุณมันส่วนนึงครับ แม้ไอ้หยุ่นจะไม่รู้แต่ผมว่า มันเป็นคนที่อธิบายไปยิ่งไม่เข้าใจครับ กลับจะกวนตีนใส่ผมอีก
“ หล่อนะมึง ทั้งคู่เลย แบบลูกคุณหนูสัดๆ ทั้งสามคนอะ "
“ เป็นเปล่า " ไอ้เฟย์ยักไหล่ก่อนจะหันมาเหล่ผม
" กูดูไม่ออกว่ะ "
“ กูยังดูแม่งไม่ออกเลย " ไอ้เต๋อมันคบกับผมมานานที่สุดครับมันรู้นิสัยผมดี ทุกเรื่องที่เป็นเรื่องของผม ไม่เคยมีอะไรปิดบังกัน " ดีแค่ไหน แม่งไม่แทงตูดกู กูถึงรู้ "
“ กูก็ไม่ได้เป็นนิ " มองมันหน้าพวกมันก่อนจะบิดขี้เกียจ ใกล้เวลาเรียนเต็มทนแล้ว
“ แต่หยุ่นก็เป็นผู้ชายนะฮิม "
“ แล้วไงว่ะ ก็มันเสือกเกิดมาเป็นผู้ชายเองทำไมละ กูเลือกไม่ได้ว่ะ กูรักมันไปแล้ว "
“ ดีจังเลยนะ " เฟย์หันมายิ้มให้ผม สายตาของเธอแม้จะดูเศร้าแต่ผมว่า มันเหมือนเธอหาคำตอบอะไรบางอย่างได้แล้วในตอนนี้ " ฮิมมีคนที่รักจริงๆสักที "
“เฟย์ก็ตัดใจให้ขาดสักทีได้แล้ว "
“ เออน่า หัวใจนะมึงไม่ใช่กระดาษที่มันจะตัดให้ขาดง่ายๆ "
“ กูรีบหาแฟนใหม่ดีกว่า กลัวน้อยหน้ามึง กูจะให้ให้หล่อกว่ามึงเลยค่ะ "
“ คงยากว่ะ "
มีแต่เสียงหัวเราะของพวกเราสองคน ผมกับเฟย์ก็เป็นเหมือนคนที่เดินมาถูกใจเสื้อตัวเดียวกัน แต่พอได้ลองใส่กลับกลายเป็นว่า เราไม่เหมาะกับมันเลยสักนิด อาจจะคับไป หรือหลวมไป สุดท้ายก็ถอดทิ้ง ความรู้สึกส่วนนั้นของผมกับเฟย์ก็เหมือนเสื้อตัวนั้น เราแขวนเอาไว้คิดว่า สักวันมันคงจะได้ใส่ หรืออาจจะให้ใครก็ยังดี และสุดท้ายก็คิดขึ้นได้ว่า ทิ้งมันเลยดีกว่า เก็บไปก็ใช้อะไรไม่ได้แล้ว
ความน่าเบื่อกำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ทุกทีใกล้เวลาเรียนที่พวกเราต้องก้าวเดินขึ้นตึก ผมกดหน้าจอมือถือดูเวลาก่อนจะยิ้มให้คนหน้าจอที่กำลังหลับสนิทภาพที่ผมถ่ายเมื่อเช้า คิดถึงมึงจังว่ะ หลับสนิทขนาดนั้นจะฝันถึงกูบ้างมั๊ยว่ะ ................................................................
พลิกตัวสองสามทีก็รู้สึกหัวหมุนจนต้องหลับตาลงอีกครั้ง ร่างกายผมผ่านสมรภูมิรบชายแดนมาอย่างหนัก หลังจากเข้ารับตำแหน่งใหม่จากคุณชายฮิม ปวดตุบๆที่ช่วงก้นเวลาลุกขึ้นมานั่งบนเตียง ตอนนี้มันคงนั่งเรียนอยู่ มองดูเวลาตอนนี้ปาเข้าไปตอนเที่ยงแล้ว เลยลุกขึ้นมาอาบน้ำวันนี้ไอ้ฮิมมีเรียนทั้งวันผมคงทำได้แค่ดูทีวีเล่นคอมไปตามประสา อาบน้ำเสร็จก็รู้สึกเหมือนว่าได้เกิดใหม่ยังไงอย่างงั้น สดชื่นยังไงบอกไม่ถูก แต่งตัวด้วยชุดใหม่แบบหอมๆ ถึงมันจะไม่ใช่ชุดของผม ก็ตามทีเถอะนะ
ครืนนน ครืนน ครืนนนน
“ ว่าไงว่ะ " ผมรับสายคนที่กำลังคิดถึง เสียงของมันดูเหนื่อยๆเหมือนคนเพิ่งไปออกรบแล้วกลับมา
“ มึงตื่นยัง "
“ แล้วดิ ไม่งั้นใครจะรับสายมึงว่ะ "
“ กินข้าวยัง "
“ ยัง " ผมตอบมันก่อนจะหันไปเหล่ถุงขนมปังปอนด์แถวยาวที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ เขียนชื่อว่า หมูหยองน้ำพริกเผาครับ " ไอ้หนมปังหมูหยองน้ำพริกเผานี่ แดกได้เปล่าว่ะ "
“ แดกดิ "
“ มึงมีไร " ถามพร้อมกับจัดขนมปังเข้าปากบอกเลยครับหิวมาก กูจะแดกแม่งทั้งปอนด์นี่ละ เปิดตู้เย็นหยิบไมโลในกล่องมาเจาะดูดของเพื่อนทั้งนั้นแดกแบบไม่เกรงใจ
“ กูลืมของว่ะ กินเสร็จแล้วเอาของมาให้กูที " เงียบไปสามวิ แทบอยากจะวางสายใส่หูแม่ง กูไม่อยากออกไปไหนเว้ยยย เดินในห้องยังลำบากเลยสัด จะให้กูนั่งวิวแชร์เอาไปให้รึไงว่ะ " ไอ้หยุ่น "
“ กูไม่อยากไปเลยยยยยย กูเจ็บตูดดด ปวดขาด้วยเหี้ย หุบขาเดินนี่ร้าวอะ กูต้องฉีกขาเดินในห้องอะมึง เห็นใจกูบ้างดิว่ะ กลับมาเอาเอง "
“ อีกชั่วโมงนึงกูเรียนแล้ว กูลืมหนังสือไว้เฉยๆ มันสำคัญ กูจะสอบแล้ว "
“ อีกตั้งชั่วโมงมึงมาเอาเองดิว่ะ " ไม่อยากไปเลยเว้ยย แม่ง คนก็เยอะ ในม.มึงกูเข้าไปทีก็มองกูเหมือนตัวประหลาด หน้าตาดีแบบนี้กูชักกลุ้มนะ
“ มึงไม่อยากเห็นหน้ากูรึไง มาดิ กูคิดถึง " เล่นมุขนี้กูถึงกับไปไม่เป็นเลยครับ ถอนหายใจก่อนจะยกยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ห่าเอ้ยยย " ว่าไง มาหน่อย เย็นนี้กูพาไปเลี้ยงไอติมแม็กนั่ม เร็วๆ "
“ ไม่เอาอะ เซเว่นก็มีขายเถอะ "
“ ใครบอกกูซื้อเป็นแท่งให้ เดี๋ยวกูพาไปนั่งกินในร้าน มีไอติมแม็กนั่มแบบโฮมเมด มีแบบฟองดูด้วยนะเว้ย แบบมีผลไม้ มีอาหารคาวด้วยนะ " ล่อครับ มีล่อ.. ผมชอบกินช๊อคโกเล็ตมากไม่ต่างอะไรจากมัน เล่นจุดอ่อนผมแบบนี้ผมก็เงียบนะสิครับ
“ แล้วมึงละว่ะ "
“ กูอะไร "
“ อีกครึ่งชั่วโมง มาเอาหนังสือเองดิว่ะ ไม่คิดถึงกูรึไง "
“ เลียนแบนว่ะ ปรับจูบสามที เอ๊ะ หรือเอาสักสามทีดีว่ะ "
“ ไอ้ห่า! มึงกวนตีนกูละ " ผมว่าไปแบบนั้นละครับ กูเขินบิดบล๊อคเซอร์ย้วยไปหมดละ ความรู้สึกตอดตุบๆที่ก็ยังคงจำได้ครับ กูยังเจ็บอยู่เลยสัด จะมาพูดเหี้ยอะไรอีกว่ะ " แค่นี้เหละ สัด "
วางสายไปก็นั่งกินขนมต่อครับ ได้รับข้อความไลน์ส่งมาว่ามันอยู่ตรงไหน พร้อมสติกเกอร์ ไอ้หัวเหลืองหน้าหนวดที่กำลังนั่งเซงเหมือนรออะไรสักอย่าง เห็นสติกเกอร์อันนี้แล้วฮาทุกทีครับ มึงจะเหมือนไอ้เชี้ยฮิมไปไหนว่ะ
ผมใช้เวลาแต่งตัวนานกว่าทุกครั้งที่ต้องไปที่นี่ครับ เพิ่งสังเกตว่าไอ้ฮิมเรียบร้อยมาก เสื้อผ้ามันโคตรมีระเบียบครับ จัดสรรทุกอย่างเข้าล๊อคหมดแยกแบบเห็นชัด มันเป็นคนที่ชอบสะสมหมวกครับหมวกมันมีเยอะมาก เลยหยิบมาใส่อันนึง เป็นหมวกสีแดง เขียนว่า oh! Boy ใส่กับเสื้อลายขวางของมัน
มันลืมหนังสือเกี่ยวกับ กำลังวัสดุ ครับหนาพอๆกับสมุดหน้าเหลืองแค่กูยกขึ้นมาถือยังหนัก เปิดพลิกไปพลิกมาก็มึนแล้วครับ มึงเรียนยากไปป่ะครับ เห็นแล้วกูจะอ้วก ผมรีบเดินออกจากห้อง อยากจะไปหาไอ้ปอไอ้เชนด้วย สองคนนี้มันอยู่หอครับมีเรียนครึ่งเช้า เลยบอกให้มันรออยู่ตรงนั้นก่อน
เดินผ่านทุกคณะเหมือนจะชินแล้วครับ จำทางได้ ผ่านคณะที่เขียนว่ารัฐศาสตร์ก็รู้สึกคิดถึงเรื่องบางเรื่องขึ้นมา เรื่องที่ยังไม่มีใครเคลียร์ครับ นาฬิกาของไอ้ไฟที่ที่เทมฝากไว้ก็ยังอยู่กับไอ้เนีย
“ มาแล้วเว้ยยย มาแล้ววว ชะเง้อจนคอเคล็ดแล้ว รีบมา " ไอ้พี่เต๋อตะโกนเรียก แต่ผมก็ไม่เห็นจะเป็นแบบนั้นนะ มันก็ยังนั่งแรดกับพี่เฟย์ดีนี่ครับ ทำไมกูรู้สึกเซงขึ้นมาทันทีเลยครับ กลุ่มมันมีแต่ผู้ชายก็จริงแต่มันก็สนิทกับเพื่อนทุกคนในห้องของมันครับ ตอนนี้มันนั่งเป็นกลุ่มใหญ่ แต่แปลกใจที่พี่เฟย์นั่งข้างมัน
“ แดกข้าวเปล่า " มันลุกขึ้นถามผม ส่ายหน้าปฏิเสธก่อนจะโยนหนังสือให้ ทุกคนหลบครับ แค่โดนสันเฉียดหัวมึงอาจตายได้ครับ ผมพลิกตัวกลับหลังทันทีที่เห็นไอ้ปอกับไอเชนมันกำลังจะเดินไปทางอื่นครับ สงสัยจะไปซื้อของเพราะเพิ่งเรียนเสร็จ " มึงจะไปไหน "
“ ไปหาไอ้ปอกับไอ้เชน " ผมตอบมัน แรงจากแขนดึงผมให้นั่งลงข้างๆ พี่เฟย์ขยับตัวออกห่างจากมันทันทีที่ผมมอง ผมไม่ใช่คนขี้หึงแค่แววตาผมมันโกหกใครไม่เป็นก็เท่านั้น
“ เป็นอะไรว่ะ "
“ อย่านั่งใกล้พี่เฟย์ กูไม่ชอบ "
“ หึงกูอะดิ " มันยักคิ้วล้อ ท่าทางเหมือนรู้ครับว่าคงจะปฏิเสธเหมือนทุกที
“ เออ! แล้วไงว่ะ ก็แฟนกู "
คำตอบที่มันไม่เคยฟังทำเอามันนิ่งไปสักพักก่อนจะยิ้มให้ผมแบบน่าขนลุก มือมันเอื้อมมาขยี้หัวผมแต่ติดที่ว่าวันนี้ผมใส่หมวก ได้ยินเสียงแซวจากด้านหลังแต่ไม่ก็ใส่ใจ นั่งไปสักพักไอ้ปอกับไอ้เชนก็เดินกลับมา มันทักทายพี่ๆทุกคนที่มันรู้จักและไม่รู้จักอารมณ์เหมือน ส.ส.ลงเยี่ยมชาวบ้าน
“ เรียนเสร็จเดี๋ยวกูโทรหา ฝากด้วยพวกมึง " มันบอกผมในประโยคแรกก่อนะหันไปบอกไอ้ปอไอ้เชนในประโยคที่สองพวกมันพยักหน้าเข้าใจตามนั้น
“ เรื่องของมึง หน้าที่มึงไม่ใช่หน้าที่กู "
“ เดี๋ยวกูดีดปาก "
“ กลัวตายละมึง " แต่ในนาทีนั้นผมวิ่งสี่คูณร้อยออกจากคณะมันอย่างด่วนเลยครับ
มาถึงหอไอ้ปอไอ้เชนเป็นอะไรที่ยังตื่นตาตื่นใจผมเสมอครับ หอพักมันสองคนอยู่ในแบบที่ผมโคตรอยากจะมาอาศัยมาก หรูประดุจอยู่คอนโดแพงๆ เป็นหอแบบมีห้องนอนสองห้องแถมยังแบ่งพื้นที่เป็นสัดเป็นส่วน แต่ก็สมราคาของมันครับ แพงใช่ย่อย สไลด์ตัวลงบนโซฟา ยังรู้สึกอยากนอนอยู่เลยครับ
“ ง่วงอะไรขนาดนั้นว่ะ " ไอ้ปอมันเข้ามาทักก่อนจะโยนเบียร์ให้ผมกระป๋องนึง เปิดขึ้นเสียงนี่น่าฟังได้อีกครับ
“ มันคงโดนจัดหนักมาอะดิ " ไอ้เชนเสริมไม่ปล่อยให้กูได้โต้แย้ง " เป็นไงบ้างว่ะ ชีวิตรัก "
“ มันก็คงเป็นแฟนเค้าแล้วอะดิ มึงดูนี่เลยครับ " หน้าจอมือถือของไอ้ปอโชว์ภาพผมใส่หมวกวันนี้อยู่ใน อตก.ครับ เป็นภาพที่ไอ้ฮิมเพิ่งอัพเมื่อสามนาทีก่อน ผมก้มหน้าใส่หมวก oh! Boy ส่วนมันก็เขียนใต้ภาพง่ายๆว่า friend ติดแท็กชื่อกูเรียบร้อย .. เยี่ยมครับ
“ เออเมื่อคืน มันขอกู "
“ ตกลงแล้ว " ไอ้เชนทวนถาม ผมพยักหน้าพวกมันก็ยิ้ม " ดีแล้ว คนแบบมึงต้องเป็นแบบนี้ละ มึงต้องมีคนดูแล เพราะมึงชอบ อย่ามีเมียเลย สงสารเมีย "
“ เหมือนเบลล์อะนะ "
“ พูดถึงเบลล์ แล้วเบลล์รู้รึยังว่ะ "
“ รู้แล้วดิ " ผมตอบก่อนจะหยิบมือถือขึ้นไปเล่น ทุกคนพร้อมใจเม้นท์ให้มันครับ มีแค่คำเดียวเท่านั้น oh! Boy friend ต่อเพื่ออออ แต่ละตัว
“ เบลล์เป็นไงบ้างว่ะ " ผมลดมือถือลงจ้องมองไปไอ้เชนที่มองมาทางผม
“ ทำไมว่ะ "
“ กูแค่ถามดู "
“ ก็ดี เบลล์เข้าใจกู มันบอกว่าอยากให้กูมีความสุข " ไม่รู้ว่า รู้สึกไปเองรึเปล่า แต่ทำไมหน้าไอ้เชนดูเครียดๆชอบกล
“ แล้วมึงโทรหาเบลล์รึเปล่า "
“ โทรถี่พอๆกับแม่กูอะ มันก็โอเคนะ เสาร์นี้มันจะขึ้นมาหากู ไอ้ฮิมจะพามันไปกินข้าว เค้านัดกัน " ครับ คุณได้ยินไม่ผิดหรอก ไอ้ฮิมมันสนิทกับเบลล์ครับ ในระดับนึงก็ตั้งแต่ผมเลิกกับเบลล์ไอ้ฮิมมันก็พยายามทำให้ผมกับเบลล์ไม่อึดอัดต่อกัน แบบพวกนัดมาให้กินข้าวด้วยกันบ่อยๆ แต่เพราะผมสนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆเรื่องนี้จึงง่ายครับ เจอกันสองสามหนก็กลับมาสนิทเหมือนเดิม
“ ดีแล้วละ " ท่าทางมันโล่งใจขึ้นมา ทำไมช่วงนี้มีแต่เรื่องให้กูจับผิดจังว่ะ กูอยากทราบ ว่ามึงต้องการทดสอบอะไรสมองกูรึเปล่า
“ งั้นตอนนี้ เบลล์ก็โสดอะดิ " ไอ้ปอมองหน้าไอ้เชนดีใจกันสุดๆ เดี๋ยวนะ.. กูว่าชักจะยังไงๆ
“ ใช่ ทำไม พวกมึงเป็นอะไร ท่าทางแปลกๆ บอกกูมา " ชี้หน้าขู่แม่งเลย ไอ้เชนมองหน้าไอ้ปอ ไอ้ปอมองหน้าไอ้เชนเหมือนมันอยากจะพูด " มึงชอบเบลล์ เหรอ ? “ ท้ายเสียงผมต่ำแต่ไอ้เชนเม้มปากแน่น มันพยักหน้าผมตบเข่าเสียงดังฉาด! ทำไมกูไม่แทงหวยถูกบ้างว่ะ “ ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ "
“ ตั้งแต่รู้จักกับมึง " ก็แสดงว่า ม.สี่ ไอ้เชนเป็นเด็กต่างจังหวัดที่เข้ามาสอบที่โรงเรียนผมได้ครับเลยเพิ่งเข้ามาตอนม.สี่ ผมพยักหน้าแต่มันกลับก้มหน้าเหมือนรู้สึกผิด " กูขอโทษว่ะ แต่กูพยายามแล้วที่จะไม่แอบรักแฟนเพื่อน แต่กู "
“ แต่มึงก็ทำไม่ได้ "
“ ก็มึงกับเบลล์เหมือนเพื่อนมากกว่าแฟนนี่หว่า กูไม่เคยเห็นมึงหึงเบลล์ ทุกครั้งที่มีปัญหาพวกมึงก็ไม่เคยทะเลาะกัน กู ตัดใจไม่ลงว่ะ "
“ มึงพูดมาง่ายๆเลยดีกว่า ว่ามึงตัดใจไม่ลง ไม่ใช่กูไม่ทะเลาะกับเบลล์หรอกว่ะ กูว่ามันไม่เกี่ยว "
“ โทษทีว่ะ "
“ ความรักมันห้ามกันไม่ได้นี่หว่า เวลาที่เราต้องอดทนกับการอยู่ใกล้ใครสักคนนึงที่รักมาก แต่ต้องทำเหมือนไม่ได้รัก ไม่ใส่ใจ ทรมาณว่ะ กูเข้าใจ " ผมตบไหล่มัน เห็นมันยิ้มแล้วค่อยเบาใจ เข้าใจจริงๆครับก่อนหน้านี้ผมก็เป็น แม้อาจจะไม่รู้ว่าเป็นเมื่อไหร่ เริ่มต้นที่จุดไหน แต่ผมก็รู้สึกว่า ตัวเองทรมาณในช่วงเวลาที่อยากจะกอด อยากจะอยู่ใกล้มัน แต่ทำอะไรไม่ได้ เราไม่ได้อยู่ในร่างกายที่สมควรทำได้ ในที่สาธารณะ
การกอดคอจึงเป็นอะไรที่เราทำได้บ่อยที่สุด แต่ผมว่ามันก็ไม่มีอะสำคัญไปกว่าความรู้สึกข้างในที่เรามีให้กัน น่าอึดอัดนะ แต่เพราะว่ามีมันอยู่ข้างๆ ผมยอมครับ เพราะมันมีความสุขดี
“ มีผัวแล้วเข้าใจง่ายว่ะ เออดี " ไอ้ปอพยักหน้าเลยแจกตีนแถมไปให้ มันก็หัวเราะลั่น
“ ห่า "
“ มึงจีบเบลล์ดิ " ผมหันไปบอกไอ้เชนที่เงยหน้าขึ้นมามองผม มีความไม่มั่นใจในแววตานั่น " พลาดไปเสียดายกูไม่รู้นะเว้ย กูเปิดทางให้แล้ว "
“ ใช่ๆ ไอ้หยุ่นเปิดทางไปมีผัวแล้ว มึงก็จับเบลล์เป็นเมียต่อจากมันเลย " ไอ้ปอครับ วันนี้มึงจะกวนตีนกูมากไปแล้วนะ
“ ยังเถอะ กูกลับเบลล์คบกันแบบใสๆ เว้ย จับมือหอมแก้ม เท่านี้เถอะ " มาคิดตอนนี้โคตรไม่เสียดายเลยครับ ยังไงซะ ก็ดีที่ไอ้เชนมันชอบเบลล์ ยังไงมันก็คนดีคนนึง เบลล์อยู่กับมันยังไงก็ดีกว่าผม เพราะอย่างน้อยเชนมันก็ไม่ใช่คนที่ชอบให้ผู้หญิงบริการ
“ แล้วกลับพี่ฮิมนี่ถึงขั้นไหนแล้วว่ะ "
“ กูว่าเยอะว่ะ " ไอ้สัดเชนกูเพิ่งเชียร์มึงอยู่ตระกี้
“ กี่รอบแล้วว่ะ "
“ เยอะว่ะกูว่า "
“ แล้วไงว่ะ " ผมตอบพวกมันสองคนที่แค่ยกยิ้ม เรากินเบียร์กันคนละกระป๋องแกล้มปลาฉิ้งฉ่างสามรสอร่อยมากครับเพลินสุดๆ
“ กูจะสงสารสาวๆหรือดีใจแทนมึงดีว่ะ ไอ้หยุ่น ที่มึงมาได้พี่ฮิมไปเนี้ย "
“ ทำไมว่ะ " ผมมองหน้าพวกมันที่ก็ยกเบียร์ขึ้นดื่ม ผมรู้แค่ว่ามันเป็นเดือนมหาลัยครับ ก็คงดังอยู่แล้วมหาลัยมันดังขนาดนั้น แต่ไม่คิดว่ามันจะมามีสัมพันธ์เกี่ยวข้องอะไรกับชีวิตของผม
“ มึงเป็นแฟนพี่เค้า เค้ารู้กันทั้งมหาลัย พี่เค้าเล่นแท็กชื่อมึงแทบทุกวันลง ig แถมในนั้นก็มีแต่ภาพมึงทั้งที่เมื่อก่อนก็ไม่มีเชี้ยอะไร ใครมันจะไม่รู้ว่ะ เพื่อนกูในห้องเม้าส์เรื่องพี่แกกับมึงทุกวัน จนตอนนี้กลายเป็นว่า มหาลัยกูก็เปิดตัวกันหลายคน ไบบ้างเกย์บ้าง เยอะแยะ "
“ เออ ไอ้เด็กหน้าหวานๆ โดนจีบหมดอะมึง เด็กสถาปัตย์คนนึงชื่อน้องฟู่ คือหน้าเเม่งโคตรน่ารักอะ เป็นผู้ชายนะตัวเล็กๆ ไอ้เหี้ย ท๊อปวันคิ้วบอยไปแล้วสัด ผู้หญิงอายอะมึง ตัวเล็กๆขาวๆ โอ๊ยยย กูเห็นแล้วยังอยากเป็นเกย์อะ "
“ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับไอ้ฮิมแล้วก็กูว่ะ " ยิ่งฟังยิ่งงง คือ ประเด็นกูไปดังในมหาลัยมึง ว่างั้น " ทำไมอิจฉาเหรอ คนนอกมหาลัยดังกว่า "
“ สัด กูแค่จะเล่าว่า แบบนี้ก็ดี มึงเหมาะให้พี่ฮิมดูแลจริงๆ อย่างมึงสมควรมีผัว เป็นทาวเลือกที่ฉลาดฉลาดมากๆ กินไข่ให้โปรตีนมีธาตุเหล็ก ดีกว่ากินเป็ดกินหอย ไม่มีเหี้ยไร "
“ แต่พวกมึงชอบกิน "
“ แน่นอนอยู่แล้ว! ” โดยพร้อมเพียงกัน
“ มึงอะ ระวังให้ดีเถอะ " ไอ้ปอครับยัดคิ้วใส่ผม ทำไมจะขู่เชี้ยไรกูอีก " พี่ฮิมหล่อขนาดนี้สาวๆเยอะจะตายไอ้ห่า คราวนี้พอพวกเก้งๆรู้ว่า เค้าเป็นไบ ก็ต้องมีพวกนี้มาเพิ่มอีก มึงอะระวัง "
“ ถ้ามันจะไปก็ไปดิว่ะ อกหักไม่ตาย "
“ แล้วกูจะคอยดู "
ทำไมรู้สึกกลัวคำพูดขึ้นมาตะหงิดๆว่ะ ผมเป็นคนขี้หึงผมรู้ตัว ไอ้ฮิมก็ใจร้อนชอบเอาชนะ แล้วอีกอย่างชีวิตของเราก็ไม่ได้มีอะไรมากมายเรียบๆง่ายๆ สักวันอาจจะเบื่อ ผมเตรียมใจไว้แล้วครับแต่เพราะคิดว่ามันยังไม่ถึงวัน ยังไงซะก็อยู่กับวันนี้ดีกว่า ถ้าเรารักกันให้มากและดีที่สุดในวันนี้อย่างน้อยพรุ่งนี้ก็ไม่เห็นต้องกลัวอะไร ถึงวันนั้น มันจะไปทำยังไงมันก็ไปอยู่ดีครับ ผมคิดแบบนี้
เสียงมือถือดังขึ้นปลุกให้ผมตื่นในช่วงเย็นของวัน แอร์เย็นๆให้ส่วนห้องนั่งเล่นหน้าทีวีมีสามศพนอนเกลื่อนอยู่เหมือนปลาพะยูนเกยหาดในหน้าร้อน ผมคว้าเอามือถือขึ้นมากดรับ กรอกเสียงงัวเงียขั้นสุดลงไป
“ อื้อออออ "
“ ตื่นได้แล้วไอ้สัด นิ่งเป็นหลับขยับเป็นแดกเลยนะมึง " เสียงด่าแบบนี้มีคนเดียวในโลก ผมถอนหายใจรู้สึกปวดหัวเพราะนอนนานไปหน่อย พยายามลุกขึ้นแต่หัวนี่โคตรจะยุ่งครับ ลูบๆจัดทรงมันหน่อย " กูรอที่สยามนะ "
“ ไปไงอะ " ได้ยินแต่เสียงหัวเราะ ตอบกลับ
“ มึงอยู่ไหนละ "
“ หอไอ้ปอไอ้เชน " ผมเอาตีนเขี่ยมันสองตัวที่ยังคงหลับเป็นตาย " มึง พวกมึง หออยู่ไหนว่ะ กูจะให้ไอ้ฮิมมารับ "
“ มึงเดินมาเอง " ผมได้ยินเสียงผ่านหูเข้ามา ตีนก็หยุดเขี่ยไอ้สองตัวนี้ทันทีเลยครับ
“ งั้นกูนอนต่อ เดี๋ยวตอนเย็นๆกูเรียกแท็กซี่กลับ มึงกลับไปเลย หรือจะอยู่ต่อกับเพื่อนก็แล้วแต่ "
“ งอนรึไงว่ะ มาๆกูบอกทาง มึงเดินมาตามทางที่กูบอก ตกลงมั๊ย "
“ ถ้ากูหลง "
“ กูจะไปรับเลย "
“ ไอ้ฮิม " ผมลากเสียงอ่อนใส่มัน คือกูแม่งโคตรไม่อยากไปไง กูไม่ชอบทำไมมึงต้องสอนให้กูทำอะไรแบบนี้ให้เป็นด้วยว่ะ " มึงห้ามวางสายนะเว้ย ถ้ากูหลงมึงต้องมารับทันทีเลยนะ "
“ เออ เร็วๆ น่า กูคิดถึง "
“ เชี้ยแม่ง " ผมจัดการปลุกเพื่อนทั้งสองเพื่อบอกลา สนใจผมมากครับ มันแค่ยกมือแล้วปล่อยกูไปตามยถากรรม ไอ้ฮิมมันบอกผมตลอดทางจริงๆครับ เสี้ยวซ้ายเสี้ยวขวา ละเอียดเหมือนเอากล้องมาติดตามตัวผมไว้ ผมเดินช้าหน่อยเพราะระหว่างทางมันมีร้านเสื้อผ้าครับ กูก็แวะสิ ได้เสื้อมาสองตัวแม้ปลายสายจะบ่นก็อย่าได้ใส่ใจครับ ผมเดินมาถึงสยามตามที่มันนัดก็เห็น พวกพี่เต๋อพี่บินพี่โอ้ยืนกันเต็มไปหมดเลยครับ เพราะพวกมันหันหลังอยู่ ผมเลยเดินย่องเข้าไปใกล้
หัวข้อ: BTS Next Station สถานีรักถัดไป {จบแล้ว/รวมเล่ม}{ตอนพิเศษวาเลนไทน์ - 14.2.58} #หน้า 91 (อ่าน 1199309 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก