หัวข้อ: BTS Next Station สถานีรักถัดไป {จบแล้ว/รวมเล่ม}{ตอนพิเศษวาเลนไทน์ - 14.2.58} #หน้า 91

[EverGreen™]

ไม่รู้ทำไม แต่เริ่มรักพี่เทมแล้วล่ะ 
แคร์ไฟไม่น้อยเลยน้าาา
นึกว่าจะดราม่าจัดซะอีก

เอาเทมไฟมาขัดมาม่าคู่หลักเยอะๆเลยนะ
สงสารคู่หลักอะ ให้พักก่อนเถอะ
คนอ่านก็ขอพักก่อน
เครียดดด 

[Yunatsu]

พี่เทมน่าจะรับโทสับพี่ฮิมนะ ฮิมจะได้เต้นน แล้วมาเค้นหยุ่นให้เปิดปากก

โอ้ยยยยไฟฟฟ ไม่รักกก แต่หวงมากกกกซินะ 555
ทำดีมากกไฟฟฟฟ

เริ่มรักพี่เทมขึ้นมานิดๆและ รักไฟมากๆนะ
และจะรักมากขึ้น ถ้าจัดการเฮอร์ให้ 555

[river]

หลงรักกันไปแล้ว เทมกะไฟ
อ่านไป ไม่รอดแน่แต่ปากแข็ง

[zabzebra]

พี่เทมทำดี เอาไปหนึ่งจุ๊บค่ะ

น้องไฟน่ารัก เอาไปหนึ่งจุ๊บอีกเหมือนกัน

เทมไฟเมื่อไหร่จะเปิดเผยคะ พี่จะไม่ไหวแล้วข่า อ่านคู่นี้ทีไรมันอีโรติดมว๊ากกกกกกกกกกกก ชอบ

[Aoya]

ไฟน่ารักอ่ะ จะไปก็ไป ไม่มีรั้ง ไม่ดราม่า
แต่ถ้าจะมาก็ได้อยู่แล้ว
รู้สึกว่าพี่เทมเริ่มเปิดรับไฟนิดๆ ดีใจอ่ะ 

[anchoviiz]

อืมมม..... คู่นี้เริ่มเพิ่มระดับความหวานขึ้นเรื่อยๆ
เบรคดราม่าคู่หลักได้ชะงักงันนัก

[JustWait]

 :กอด1:ให้เทมไฟค่ะ

[kokoro]

น้องไฟขา น้องแสดงออกชัดเจนเลยนะว่าหึงอ่ะ
ที่ไปยุเขา นี่แค่อยากลองใจรึไง
เป็นไงล่ะ รู้สึกชัดเจนมั้ย ว่ามีใจให้เขาไปแล้ว
คู่นี้น่าจะรอเวลาเพื่อให้อะไรๆชัดเจนขึ้น ตอนนี้คงไม่น่าห่วงเท่าไหร่
ขอไปลุ้นคู่น้องหยุ่นก่อนละกันนะ
น้องเราจะไหวมั้ยเนี่ยยยยยยย

[A-J.seiya*]

เรตติ้งคู่นี้พุ่งมาก
ฮ่าๆๆ
น้องไฟน่ารัก พี่เทมก็ดูจะไม่อะไรกะหยุ่นแล้ว
การแคร์น้องไฟเป็นสัญญาณที่ดี

[Minnie~Moo]

สงสารหยุ่นกับพี่ฮิม 

เกลียดอิน้องเฮอร์

  สงสัยลูกคนละแม่แน่ๆผู้หญิงที่มาคุยกับหยุ่นอาจเป็นแม่เลี้ยงแน่เลย

[Arancia]

กรี๊ดดดดด ฟินนนนนน

เทมไฟๆๆๆๆๆ เชียร์คู่นี้ ร้อนแรงมากกกกกก

รออ่านฮิมหยุ่นอย่ามาม่ามากนะ พี่ฮิมคงเครียดอยู่ TT เป็นกำลังใจให้คะ

[ka[ze]na]

ไฟรักพี่เทมแน่ๆล่ะงานนี้ เหอะๆๆๆๆๆๆๆ
เดี๋ยวมันก็ผ่านไปนะหนูหยุ่น ใจเย็นๆ ค่อยๆคุยกันนะ........

[na-au]

สงสารหลานหยุ่นจังเลย

 

[~มือวางอันดับ1~]

ร้อนแรง ที่สุดไฟ และเทม

[NUTSANAN]

 เฮอร์น่าโดนตบสั่งสอนเนอะ 
น้องหยุ่นต้องสู่ๆนะ อย่าเพิ่งยอมแพ้ ถ้าหยุ่นถอย คนที่เสียใจที่สุดก็คงไม่พ้นหยุ่นกับพี่ฮิมอ่ะ

[u_cosmos]

น้องหยุ่นสู้ๆ เรื่องที่เขารับไม่ได้เนี่ยมันก็ธรรมดานะ ใครมันจะไปรู้สึกชอบอะไรเหมือนกันทุกคน
ถึงจะบอกว่าสมัยนี้แล้วเขาไม่ถือไม่คิดมากกันแล้วก็เถอะ แต่ดันแจ็คพ็อตไปเจอไอ้ส่วนน้อยที่ดันรับไม่ได้เนี่ยสิ
ความรักมีอุปสรรคแบบนี้ ถือซะว่าเป็นอีกหนึ่งรสชาตินอกจากหวานแล้วก็หวานเลี่ยน(เค้าอิจฉา><)ละกันเนอะ

ส่วนคู่เทมไฟ มันเหมือนกับว่าพี่เริ่มเอ็นดู?น้องมากขึ้น
ในขณะที่น้องซึ่งมีความรู้สึกแปลกแยกโดดเดี่ยวมานาน พอได้มีใครสักคนมาแบ่งปันอะไรบางอย่างกันก็เลยรู้สึกติดพี่ขึ้นมาบ้างเหมือนกัน
ไม่รู้ว่าที่สุดแล้วจะเป็นยังไง แต่เหมือนจะดราม่า ถูกจริตอิฉันจริงๆ โอ๊ย ชอบบบบบบ ><

และสุดท้าย ไม่พูดถึงนางไม่ได้ ก่อนหน้านี้คิดว่าน้องเฮอร์จะแค่รับไม่ได้ ทะเลาะกับพี่อะไรประมาณนั้น
แต่นี่ผิดคาด น้องเกลียดหยุ่นถึงขนาดที่ทำได้ทุกวิถีทางขนาดนี้
แล้วตอนที่เลิกกับเทมเพราะรู้ว่าเป็นไบเนี่ยน้องอาการขนาดไหน

ต้องติดตามอีกแล้ว

[minenat]

เทมไฟนี้อยู่ในช่วงสับสนใช่มั้ย หรือว่าแน่ใจแล้วแต่ไม่ยอมรับ
แอบสงสารไฟตอนที่บอกให้เทใไปหาหยุ่น

[Lily teddy]

อ่านพาสของเทมแล้วชอบจัง รู้สึกให้ความสำคัญกะไฟมากขึ้นด้วย
ขนาดหยุ่นที่รักนอนอยู่ตรงหน้า เทมยังยอมห้ามใจเพราะเริ่มมีเงาของไฟเข้ามาแทนล่ะ
ส่วนไฟถึงจะพยายามผลักไส ทำเป็นไม่คิดอะไร แต่ยังไงพฤติกรรมก็สวนทาง
แอบรั้งเทมไว้ทีละนิด โดยไม่รู้ตัว  ถึงยังไงตอนนี้ทั้งเทมและไฟก็เริ่มเห็นความสำคัญของกันมากขึ้นล่ะ
ส่วนคู่ของพี่ฮิมกะหยุ่นจะผ่านอุปสรรคนี้ไปยังไงน๊า ตอนนี้ขอแค่หยุ่นเลือกที่จะสู้ไปกะพี่ฮิมก็พอ
รอติดตามและเป็นกำลังใจให้ขนมเหมือนเดิมจ้า 

[patwo]

ตอนที่ 32


มีแต่ความเงียบ กับสภาพมึนหัวดึงโทรศัพท์ออกมาจากใต้เตียง มีสายไม่ได้รับ สิบสาย เป็นของคนคนเดียวนาฬิกาบอกเวลาเช้าแปดโมงแล้ว วันนี้มีเรียนบ่ายสอง


“ โชคดีมึง คว้าเอมาฝากกูให้ได้นะมึง!  " ผมกดส่งข้อความหามันพร้อมกับรูปไฟท์ติ้งไม่รู้มันจะได้รับรึเปล่า เพราะตอนสอบมันชอบปิดเครื่อง ภายในคอนโดเงียบ เงียบเหมือนไม่มีใครอยู่ ช่วงนี้เป็นฤดูสอบของมหาลัยพวกมัน พี่เทมอาจจะมีสอบ เดินออกมานอกห้องทุกอย่างเรียบร้อยกว่าที่ผมคิด


คอนโนนี้แตกต่างจากคอนโดไอ้ฮิมที่มีภาพครอบครัวเต็มไปหมด แต่ที่นี่กลับไม่มี  มีแค่ภาพของมันไม่กี่ภาพ แล้วก็ภาพเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่ผมไม่รู้จัก 


“ แม่งเป็นโซตะค่อนรึเปล่าว่ะ "


“ นั่นน้องสาวกู " เสียงที่ทำให้ผมหันควับไปมอง พี่เทมเดินเข้ามาในห้องด้วยรอยยิ้ม มีโจ๊กติดมือเข้ามาด้วยเป็นอาหารที่ผมเองรู้สึกเหยะจนไม่อยากจะเห็นเลยด้วยซ้ำมันตั้งของไว้บนโต๊ะในครัว เพิ่งสังเกตว่ามันใส่ชุดเมื่อคืนอยู่..


“ อ๋อ คนสุดท้องที่พี่เคยเล่าผมว่า เป็นลูกหลง " มันพยักหน้าก่อนจะชี้ไปถุงโจ๊ก


“ กินเลยมั๊ย ? “


“ อื้ออ " ผมพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะ มองไปรอบๆดูเหมือนพี่เทมมันจะใช้แค่ไว้นอนอย่างเดียว " พี่นอนที่นี่คนเดียวเหรอว่ะ "


“ เออดิ มึงจะให้กูมีใครละ กูโสดนะครับ "


“ เลิกกับพี่เซียแล้วเหรอว่ะ "


“ เลิกแล้ว " มันตอบสั้นๆก่อนจะวางโจ๊กไว้ตรงหน้าผม " เจ้าอร่อยแถวทองหล่อกินซะ มีคนแนะนำว่าให้กูซื้อมาฝากมึง  "


“ ใครว่ะ แล้วพี่ไปทำอะไรแถวทองหล่อ "


“ กินเข้าไปเถอะ มึงมีเรียนบ่ายสองไม่ใช่รึไง "


“ อื้ออ " ไม่บอกก็ไม่อยากจะสนใจครับ แต่แปลกที่ผมว่ามันดูยิ้มคนเดียวตลอดตั้งแต่เข้ามาในห้อง อ๊อฟเด็กมาแหง่ กูไม่ได้โง่ครับ ไอ้ฮิมเวลามีอะไรกับผม พูดไม่อายเลยว่า มันก็ชอบยิ้มบ้าคนเดียว พอถามว่ายิ้มทำไม มันชอบบอกว่า มันมีความสุข ครับมึงสุุข แต่กูนี่ทุกข์เต็มๆ เจ็บแบบจัดเต็มตูด " เออ พี่เทม "


“ ว่าไง "


“ พี่ไม่สอบเหรอว่ะ ช่วงนี้มหาลัยพี่เค้าสอบกันนี่หว่า "


“ สอบ แต่ของกูพรุ่งนี้ "


“ หรอ โชคเอนะพี่ " มันพยักหน้าก่อนจะยิ้มกว้าง ไม่เคยเห็นเลยครับเลยตกใจตาโตไปหน่อย มันเลยหัวเราะออกมา " พี่แม่ง ยิ้มกว้าง แล้วโคตรหล่ออะ "


“ หล่อกว่าไอ้ฮิมเปล่าว่ะ "  เงียบแดกเลยกู ก้มลงเจาะไข่แดงแดกดีกว่า เหลืองเยิ้มทั้งถ้วย อร่อยว่ะ " ที่กูยิ้มเพราะวันนี้มีคนอวยพรให้กูได้เอ สองคนแล้ว มึงคนที่สอง "


“ ใครมันตัดหน้าผมว่ะ " เห็นมันยกยิ้มผมก็อยากจะเดาขึ้นมาทันที แต่ไม่ดีกว่า เดี๋ยวหน้าแตก พี่แกจะพาผมไปส่งโรงพยาบาลไม่ทัน


ผมกินแบบเงียบๆมันก็เดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง ได้ยินเสียงน้ำไม่ได้สนใจอะไร กินเสร็จก็เอาถ้วยไปล้าง ออกมานั่งดูทีวี อาทิตย์หน้ามหาลัยผมก็จะสอบเหมือนกัน คงยุ่งกันทั้งอาทิตย์แน่เพราะต้องติวให้ไอ้สามตัวที่พวกมันก็ค่อนข้างเข้าใจอะไรยาก โดยเฉพาะไอ้ไฟ ติดเข้าขั้นวิกฤตเลยครับ


มันไม่โง่ แค่อธิบายครั้งเดียวแล้วไม่ค่อยเข้าใจ ต้องพยายามอธิบายซ้ำๆซากๆ วนเวียนอยู่แบบนั้น แล้วบอกให้มันจำ เหมือนสอนพิเศษเด็กเล็กๆเลยครับ แต่มันก็ดีครับ มันมักพยายามมากกว่าคนอื่นๆ แม้จะชอบทำเงียบๆคนเดียวก็เถอะนะ


“ ไม่มีเสื้อว่ะ ผมลืม " เกาหัวหน้ามึนให้คนที่ไล่ผมไปอาบน้ำพี่เทมบอกว่าจะไปส่งผมที่มหาลัย แต่พอออกมาไม่เสื้อผ้าใส่ครับ กางเกงมันพอทนได้แต่เสื้อนี่ไม่ไหวครับ คือกลิ่นเหล้ากลิ่นเหงื่อคุ้งมากถึงมากที่สุด " วันนี้คราสอาจารย์ดุด้วยว่ะ ต้องใส่เสื้อนักศึกษา พี่พาผม..”


“ แปปนึง " มันเดินตรงไปยังตู้ของมัน ค้นๆสองสามทีก็เอาออกมาให้ผม เป็นเสื้อนักศึกษาแบบมหาลัยผมครับที่ดูออกเพราะผมกับมันเราใส่ไม่เหมือนกัน แถมยังไซส์เล็กอีก


“ ของพี่เหรอว่ะ "


“ เปล่า แต่มีคนมาลืมไว้ มึงใส่ไปก่อนแล้วกัน " หน้าตาลำบากใจนิดนึงตอนยื่นให้ ไม่รู้ผมคิดไปเองรึเปล่า


“ เฮ้ยย ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมกลับหอไปเอาก็ได้ ตรงนี้เอง "


“ มึงกล้าใส่เสื้อตัวนี้ขึ้นบีทีเอสด้วยเหรอว่ะ " ครับสภาพมันเหมือนผมไปทำเลวระยำที่ไหนมา แล้วเพิ่งกลับบ้าน ทำหน้าแหย่ๆแล้วรับเสื้อมาใส่ เสื้อหอมมากครับนุ่มด้วย ไม่ต้องบอกว่าราคาคงแพงหูฉี่น่าดู  คุ้นครับผมเองละที่คุ้นเพราะในกลุ่มผมมีคนเดียวที่ใส่เสื้อยี่ห้อนี้.. อีกอย่างไอ้เนียเคยหลับคาไหล่เสื้อยี่ห้อนี้มาแล้วครับ การันตีได้เลยว่า มีคนเดียวในกลุ่ม


“  พี่เสื้อตัวนี้ของไอ้..”


“ มึงอย่าถามอะไรกูเลย กูไม่อยากตอบ " อ้าปากค้างแล้วหุบลง แม่ง เซงว่ะ อยากจะเสือกสักหน่อย  นี่ถ้ากูจะถามว่าเจ็บขี้ว่ะพี่มีสเปย์ดับกลิ่นม่ะ  กูคงไม่ได้คำตอบจากมึงสินะครับ  " เสร็จยังเดี๋ยวกูไปส่ง "


“ เดี๋ยวผมไปเองดีกว่าว่ะ คอนโดพี่ก็ติดกับบีทีเอส พี่นอนเถอะว่ะ อ่านหนังสือก็ได้ พรุ่งนี้จะสอบแล้ว "


“ เออน่า บอกว่าจะไปส่งก็ไปส่งดิว่ะ มึงคิดมากทำไม หนังสือกูมีเวลาอ่านอีกเยอะ " โดนจับแขนลากออกมาจากห้อง สุดท้ายก็ต้องนั่งพอร์ชไปเรียน แต่ทำไมรู้สึกว่า กลิ่นมันเหม่งๆว่ะ


“ พี่.. คือผมก็ไม่ได้อะไรหรอกว่ะ แต่ว่านี่ " ต้องใช้ทิชชูหยิบขึ้นมาเลยครับ เป็นถุงยางใช้แล้วน้ำยังเหลืออยู่ในถุงเลยครับ คือมันจะไม่อะไรหรอกนะ ถ้ามันไม่ตั้งอยู่ตรงที่วางเท้าของกูไง


“ มึงทำเป็นไม่เห็น ไม่ได้กลิ่นได้มั๊ย "


“ ได้ครับ " อดทนนั่งกันไปครับ ยามเที่ยงที่รถเยอะ แต่ผมนี่แทบจะอ้วกอยู่แล้ว ในรถกลิ่นมีของน้ำหอม กลิ่นของคาวอะไรไม่รู้เเม่งตีกันไปหมด พอร์ชแม่งโคตรจะเสียยี่ห้ออะ เจอเข้ากับแบบนี้


“ ลงไป ถึงแล้ว "


“ ขอบคุณครับ " หันไปไหว้มันมันก็พยักหน้า " เออ พี่ "


“ อะไร "


“ ถ้าผมไปนอนคอนโดพี่อีกได้เปล่า ช่วงนี้ทะเลาะกับไอ้ฮิม แต่ถ้าไม่ได้ไม่เป็นไรนะเว้ย เกรงใจเหมือนกันว่ะ "


“ เกรงใจอะไร ได้ดิ จะมาก็มา โทรบอกกูก่อนแล้วกัน " มันยิ้มก่อนจะยกมือขึ้นลูบหัวผม


“ เกรงใจ เผื่อพี่จะพาไอ้ไฟมา "  มือที่ลูบหัวผมหยุดลง รอยยิ้มนั่นก็เช่นกัน ทุกอย่างดูตึงเครียดขึ้นมาแบบไม่มีสาเหตุ


“  ถ้ามึงทำเป็นไม่รู้อะไร กูจะขอบใจมาก ..กับไอ้ไฟด้วยนะ  "


“  ได้ครับ งั้นผมไปนะ  " ลงมาจากรถยืนรอจนรถนั่นขับออกไปหันหลังจะเดินเข้ามหาลัยก็เจอกับใครบางคนที่ยืนอยู่ก่อนแล้ว สีหน้านิ่งๆที่คงเพิ่งมาถึงเหมือนกัน " ไอ้ไฟ...”


“ ใครมาส่งว่ะ "  มันถามผมก่อนที่ผมจะวิ่งเข้าไปใกล้ ไอ้ไฟดูหน้าซีดๆเหมือนคนที่ยังไม่ได้นอนขอบตามันดำคล้ำ


“ พี่เทม พอดีเมื่อคืนกูไปนอนคอนโดเค้ามา "


“ เอ้ย! จริงดิ " ท่าทางตื่นเต้นที่มึงรู้มาก่อนแล้วสินะ แบบไม่ใช่ เอ้ย!! แล้วตาโต แบบตกใจ หรือยิ้มกว้างเหมือนที่เพื่อนชอบแซวแต่เป็นความตกใจที่ทำเป็นไม่รู้มากกว่า  อย่าดูถูกกูครับ เดี๋ยวนี้ผมชักเก่งครับ จับพิรุธคน


“ เออๆ "  ตอบมันแค่นั้น ไอ้ไฟกอดคอผมนำให้เดินไปด้วยกันแต่มันกลับนิ่งก่อนจะหันมาหาผม ด้วยสายตาที่ผมเองก็ไม่เข้าใจครับ   " มีไรว่ะ "


“ มึงใส่เสื้อใครมาว่ะ "


“ ก็เสื้อไอ้พี่เทมดิ เสื้อกูเหม็นเหล้าสัดๆ มันเลยให้กูยืมมา ..” ครับ ก็เสื้อมึงนั่นเหละ อยากจะตะโกนไปแบบนี้แต่เพราะสัญญากับคนให้ยืมมาแล้วว่าจะทำเป็นไม่รู้ กูก็ชิวเลยแล้วกันนะ " ห๊อมมมหอม นุ่มสัดๆอะ โคตรชอบ "


“ เอาไปเลยกูให้ " มันพูดเสียงเบาแต่เพราะอยู่ใกล้แค่นี้ผมเลยได้ยิน... แต่ แต่ไม่ได้ยินดีกว่า


“ มึงว่าอะไรนะ "


“ เปล่า มึงกินโจ็กแล้วใช่เปล่า "


“ อื้ออ แต่มึงรู้ได้ไงว่ะ "


“ เหรอ?  กูเดา " แล้วมันก็หลุดหัวเราะออกมาดัง ดังจนผมต้องหัวเราะด้วย เป็นการหัวเราะที่แม่งโคตรจะเคล้นแรงครับ คือไม่ได้ตลกไงแต่ต้องขำ  การโกหกหรือปิดบังเป็นอะไรที่ผมเกลียดเป็นอันดับต้นๆเลยละครับ แม่งโคตรทรมาน อยากจะถามปากนี่คันแบบยุบยิบมาก  " แล้วเมื่อคืนมึงนอนกับพี่เทม เป็นไงบ้างว่ะ "


“ อะไรเป็นไงว่ะ มึงคิดเหี้ยอะไร "


“ เปล่า  กูถามดู " เสียงสูงใส่กูทำไม กูไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย เหล่มองมันที่รอฟังอยู่ ท่าทางอยากฟังมากครับแต่ทำเหมือนไม่อยากฟังลอยหน้าลอยตาไปทางอื่น ต้องบอกเค้าหน่อยครับ สงสารเด็กอยากรู้


“ ไม่รู้เค้าหายไปไหนทั้งคืนเลยว่ะ กลับมาตอนเช้าๆ พร้อมกับไอ้โจ๊กนั่นที่ มึงแม่งทายถูกนั่นละ "


“ ระ เหรอว่ะ แล้ว ตอนเช้าทำอะไรกัน "


“ อะไรทำอะไรว่ะ "


“ ก็มึงกับเค้าไง ทำอะไรกัน "


“ ทำ..” ลากเสียงยานมองหน้ามันที่มองมาแบบลุ้นๆ.. เออ มันก็น่าหนุกดีเว้ย  ผมหลบหน้าหันไปหัวเราะคนเดียวหน้าหลังก่อนจะหันกลับมา " ทำอะไรว่ะ ฮ่าๆๆ มึงจะบ้าเหรอ คิดอะไรว่ะ พี่เทมไปอ๊อฟเด็กมา กว่าจะกลับก็เช้าแล้วเหี้ยย สงสัยบ้านเด็กจะอยู่แถวทองหล่อเลยแวะซื้อโจ๊กมาให้กู พอมาก็เข้าไปอาบน้ำนอนแล้วมาส่งกูเนี้ย "


“ แค่นั้น "


“ มึงกลายเป็นคนที่ชอบเสือกเรื่องของชาวบ้านตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะไอ้ไฟ "


“ เหี้ยย ถ้า ไอ้เนีย รู้มันก็ต้องอยากรู้เว้ยยย ใครๆก็อยากรู้ "


“ เหรอว่ะ " พยักหน้าก่อนจะหันมาสนใจโทรศัพท์ที่กำลังสั่นในกระเป๋า ไอ้หนวดหน้าจอทำเอาผมถอนหายใจออกมาอีกครั้ง ยกนาฬิกาไอ้ไฟขึ้นมาดู ตอนนี้ก็เกือบจะบ่ายสองแล้วครับ มันคงจะสอบวิชาแรกเสร็จแล้ว


“เดี๋ยวกูมา " ผมบอกไอ้คนข้างๆที่เดินเข้าห้องไปก่อนผม เลือกที่นั่งว่างๆบนตึกก่อนจะหย่นก้นแล้วรับสาย  " เอออ โทรจิกจริงเว้ย "


“ มึงหลับนี่ไม่คิดจะโทรมากู๊ดไนท์คิสกูหน่อยเหรอ "


“ มึงเป็นเหี้ยอะไร ต้องได้รับมันว่ะ เด็กเหรอ " ผมถามมันที่ได้รับกลับมาแค่เสียงหัวเราะ " เป็นไง สอบได้มั๊ย "


“  เตรียมของขวัญมึงไว้ให้กูเถอะ หยุ่น "


“ ถ้ามึงได้คะแนนเกินครึ่งมาแปดคะแนน เป็นอย่างน้อย ค่อยมาอวดกูนะ "


“ เหี้ยย ทำไมต้องแปดว่ะ สิบคะแนนไปเลย!! ” โหหห กล้าว่ะ ไอ้สัดมั่นใจมาก หวังว่าน้ำตามึงจะไม่นองหน้าวันประกาศผลนะ


“ เออ สิบก็สิบ มึงพูดเองนะ "


“ เออ "


“ มั่นใจอะไรขนาดนั้นว่ะ "


“ แล้วทำไมต้องไม่มั่นใจว่ะ กูแดกข้าวไม่ได้แดกหญ้า "  อวดตัวเอง น่าหมั่นใส้มากๆ นี่ถ้าอยู่ใกล้จะตบกระโหลกมันสักที แต่ให้ดีขอหอมแก้มก่อน คิดถึงมันครับ บอกตรงๆว่าแค่ได้ยินเสียง ผมก็มีความสุขแล้ว ไม่รู้มันจะรู้สึกเหมือนผมรึเปล่า


บางทีเวลาที่เรามีความรัก เรามักจะสงสัยว่า คนที่เรารัก เค้าจะรักเราอย่างที่เราเองรักเค้ารึเปล่า จะคิดถึงเรา จะห่วงเราอย่างที่เรา คิดถึงและห่วงเค้าบ้างมั๊ย ผมว่ามันเป็นความรู้สึกที่ละเอียดอ่อนเอามากครับ ความรู้สึกนี้ อ่อนไหวจนผมเองยังไม่เคยคิดเลยว่า ผมเองจะมาเป็นคนที่มีความรู้สึกนี้ แต่ทั้งนี้คิดแค่ว่า ถ้ากูปลงใจเป็นเมียมันได้ อย่างอื่นคงไม่มีอะไรที่กูทำไม่ได้แล้วละ


“ คิดถึงว่ะ กอดหน่อยดิ เดี๋ยวกูสอบตอนบ่ายอีก "


“ อะ กอดดดดดดด " แล้วผมก็หัวเราะ มันก็เหมือนกัน " เอาอะไรอีก "


“ จูบหน่อย "


“ อะ จูบบบบบบบบ จ๊วบ  "


“ มาให้กูเอาหน่อย "


“ พ่อมึงสิ อุบาทต์ว่ะ ได้ทีเล่นใหญ่เลยนะมึง " ปากว่าแต่ผมก็ยิ้มกว้าง "  ว่าแต่..ไปได้จริงอะ "


“ อยากอะดิ คืนนี้กูว่างนะเว้ยย หยุ่นนนนนนนนนนนนน " ลากเสียงยาวงอแงเหมือนเด็กเล็กๆ " กู..”


“ มึงสอบให้เสร็จก่อน สอบเสร็จค่อยว่ากัน ช่วงนี้มึงเก็บแรงไว้เถอะนะ กูจะไม่โผล่หัวไปหามึงเลย ให้มึงสอบเสร็จก่อน  "


“ เหี้ยไรว่ะ คิดถึง สะกดเป็นมั๊ย กู คิดถึง มึง  กูสอบนะมึง หยุ่น ไม่ใช่จำศีล ไอ้เหี้ย  "


“ กูต้องช่วยติวหนังสือ ไอ้พวกนี้ว่ะ กูนอนบ้านไอ้ไฟ มึงไม่ต้องห่วงหรอก มึงก็สอบให้สบายใจ ไม่มีกูกวนด้วย "


“ แต่กูคิดถึงมึง " เสียงมันเงียบลงคล้ายกับกำลังอ้อนผมอยู่กลายๆ ตอนนี้ถ้าเราอยู่ด้วยกัน มันคงเข้ามากอด แล้วบอกให้ผมอยู่ตรงนั้น ไอ้ฮิมมันรู้จักผมดีถ้าคุยมากกว่านี้ ความกังวลก็คงแตก " หยุ่น..”


“ เฮ้ยๆ กูต้องเรียนแล้วว่ะ เข้าคราสก่อน เจอกัน "


“ หยุ่น หยุ่น ไอ้หยุ่น! “


“ อะไร เร็วๆ กูให้ประโยคสุดท้าย " แค่อยากฟังครับ อีกสักสองสามคำก็ยังดี ยอมรับว่ายังไม่หายคิดถึงเลยสักนิด


“ เฮอร์ไปพูดอะไรกับมึงรึเปล่า "  ประโยคสุดท้ายที่ผมไม่อยากฟัง ได้แต่ยิ้มผ่านปลายสายตรงนี้ ยิ้มที่กำลังจะเปลี่ยนเป็นน้ำตา โชคดีที่มันจะไม่เห็น ผมไม่ใช่คนเข้มแข็งนักถ้ามีคนที่เข้มแข็งกว่าอยู่ข้างๆ


“ เรื่องนั้นช่างมันเถอะว่ะ มึงนะตั้งใจสอบ เอาเอมาฝากกูให้ได้เยอะๆ  " ยังไม่ทันจะอวยพรจบ อยากจะอวยพรมันมากกว่านี้ แต่มันกลับดันขัดขึ้นมาก่อน ประโยคที่ผมเอง ก็ต้องเงียบไป


“ ถ้ามันเป็นเรื่องของเรา แล้วมึงต้องเครียดคนเดียว เรามาเป็นแฟนกันทำไมว่ะหยุ่น "


ไม่มีเสียงตอบรับอะไร มันวางสายไปในวินาทีต่อมา ผมเองก็เช่นกัน เดินเข้าห้องเรียนทั้งๆที่สมองไม่ได้สั่งการให้จดจำอะไรอีกแล้ว มองออกไปนอกหน้าต่าง ช่วงเวลาต่อจากนี้ ภาวนาขออย่าให้มันคิดอะไร แล้วตั้งใจสอบให้ได้คะแนนเยอะๆ  ' คว้าเอมาให้ได้นะมึง สู้ๆ '

..........................................................

[patwo]

“ เช้าถึงเย็นถึงเลยว่ะ " ไอ้เนียมองไปยังคนด้านหน้าผม ที่กำลังยืนพิงรถของตัวเองอยู่ พี่เทมใส่ชุดอยู่บ้านสูบบุหรี่อยู่ในสถานศึกษาของคนอื่น วันนี้ผมจะไปค้างที่คอนโดมันครับ มันเลยออกมารับ  " สวัสดีค่ะ พี่เทม "


“ สวัสดีครับ " มันทักทายเพื่อนผมก่อนจะหันมาจ้องหน้าผม " ไปกลับ "


“ ไอ้ไฟละว่ะ "


“ กลับไปตั้งแต่รู้ว่าพี่เทมมารับมึงแล้วละ " เหมือนฝันจีบปากจีบคอพูดเหมือนอยากให้ใครบางคนรู้ตัว ไอ้เทมยืนนิ่งก่อนจะยิ้มเหมือนมันก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรกับประโยคนั้น


“ งั้นกูกลับก่อนนะ เจอกัน "


“ เจอกัน " สองสาวจอดรถอยู่ข้างๆพี่เทมพอดีครับ มันแยกย้ายรถใครรถมัน ผมย้ายตัวเองเข้าไปในรถก่อนจะมองเจ้าของรถที่ยืนมองรถมินิสีเหลืองที่จอดอยู่ตรงบริเวณนั้น   รถของไฟ..ก็แสดงว่ามันยังไม่กลับ
 

“ พี่..”


“ ว่าไง "


“ ผมขอกลับไปเอาเสื้อที่หอก่อนได้เปล่า ใส่เสื้อคนอื่น เรียนหนังสือไม่รู้เรื่องว่ะ " 


“ เออ เดี๋ยวพาไป วันนี้ไปกินข้าวที่บ้านกูก่อน วันนี้วันศุกร์ "


“ วันศุกร์เกี่ยวอะไรกันว่ะ กับกินข้าวที่บ้าน "


“ ก็พรุ่งนี้วันหยุด เทอมจะนอนดึกได้ "  ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี แต่ก็ต้องพยักหน้า จะเอาไงก็เอาครับ ไม่ได้ไปไหนอยู่แล้ว ผมไม่ใช่คนที่อ่านหนังสือเผื่อวันสอบด้วยแล้ว ยิ่งว่างไปกันใหญ่


ห้องของผมเงียบตอนนี้มันคงยังไม่กลับ หรืออาจจะไปอยู่ห้องพี่เต๋อ ไม่อยากจะคิดอะไรมากครับ ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่มีอะไรดีขึ้น ผมเขียนโพสอิทแปะไว้ เผื่อมันจะกลับมา เพราะอาทิตย์ที่ผ่านมาที่มันทะเลาะกับเฮอร์ มันก็เอาของมาไว้ที่นี่เยอะครับ


“ เสร็จแล้ว " ไอ้พี่เทมถามผมก็พยักหน้า วางกระเป๋าเป้ไว้ด้านหลังก่อนจะย้ายมานั่งหน้า รู้สึกว่ามันคงเอารถไปล้างแล้วครับ ทุกอย่างเลยเรียบร้อยไปหมด เบาะนี่มันวาว


“ ตกลงมึงจะหนีผัวแล้วตามชู้อย่างกูไปจริงๆเหรอว่ะ "


“ ไอ้เหี้ยพี่เทม ผมไปเป็นชู้พี่ เมื่อไหร่ว่ะ เค้าเรียกว่า อพยพไม่ตอบคำถามสื่อชั่วคราว เว้ย "


“ ผัวมึงเป็นสื่อสินะ " มันยิ้มก่อนจะหันมาขยี้หัวผม


“ พี่กูอายว่ะ อย่าเรียกไอ้ฮิมว่ามันเป็นผัวผมได้มั๊ยว่ะ กูผู้ชายนะเว้ย "


“ ถ้ามึงนอนให้เค้าเอา จะเพศไหนกูก็เรียกเมียว่ะ "


“ งั้นไอ้ไฟก็...” ผมหุบปากเงียบในจังหวะที่มันหันมามองหน้า ตามันจ้องมองมาที่ผม จ้องแบบให้ผมหยุดพูดคำนั้น  “ ง่วงนอนจัง เลยว่ะ เห้ออ หลับดีกว่า " คอพับคออ่อนกับเค้าขึ้นมาทันที น่ากลัวมากครับ ผมขอลืมสายตาของมันเมื่อสักครู่ เหมือนน้ำทะเลลูกใหญ่กำลังซัดใส่ตัวผมอย่างแรง แน่นอนว่าคงยืนไม่อยู่แน่


รถพาผมเข้ามาในเขตบ้านที่ไม่น่าเรียกว่าบ้านได้ครับ ตั้งแต่เกิดมาก็เคยเห็นแต่ในทีวี คฤหาสน์แบบเวอร์ซาเช่ที่เคยดูแต่ในทีวี ขาผมแข็งตั้งแต่รั้วบ้านเปิดออกมาแล้วละครับ หันมองหน้ามันที่ไม่ได้หันหลับมามองผมสักนิด พอรู้มาบ้างว่า คุณตาคุณยายของมันก็เป็นพวกคนมีเชื้อมาจากชั้นชนสูงครับ ส่วนคุณปู่คุณย่าก็เป็นทูตกันมาตลอด


กูเข้าใจนะว่ามึงรวย แต่มึงพากูมาแบบไม่ตั้งตัวแบบนี้ คือกูก็เกร็งไงครับ


“ คุณเทม "


“ วันนี้มีเพื่อนผมอีกคนนะครับ ป้า " หันไปบอกป้าคนงานที่ดูเหมือนจะอายุ เป็นรุ่นแม่ผมได้แล้วครับ เธอหันมายิ้มให้ผม ผมก็ยกมือไหว้ " นี่แม่นมกู ป้านวล "


“ สวัสดีครับป้า ผมหยุ่นครับ " แกยิ้มให้ผมก่อนเสียง อีกเสียงที่ดังมาแต่ไกลจนเรียกความสนใจของทุกคน


“ พี่เทมมมมม กลับบ้านแล้ววววววววว " ลากเสียงยาวพอรถไฟฟ้าครับ เด็กผู้หญิงตัวเล็กวิ่งดุ๊กดิ๊กหนีบตุ๊กตาหมีตัวเล็กๆพุ่งเข้ากอดคนข้างๆแบบเต็มแรง ยิ้มกว้างที่มอบให้กันและกัน ก่อนเจ้าตัวน้อยจะก้มลงหอมแก้มพี่ชายเต็มฟอดทั้งสองแก้ม..  อยากได้บ้างครับ ผมอยากได้น้องผู้หญิงมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว เห็นแบบนี้ก็ยิ่งชอบ  " วันนี้น้องเทอมทำการบ้านเสร็จแล้ว รอพี่เทมมารับไปเที่ยวพรุ่งนี้ด้วย  "


“ พรุ่งนี้พี่เทมพาน้องเทอมไปเที่ยวไม่ได้หรอก พรุ่งนี้พี่เทมมีสอบ "


“ ทำไมสอบวันเสาร์ " เด็กน้อยเอียงหน้างง แต่พี่ชายกลับแค่ยิ้มแล้วจูงมือหนูน้อยเข้ามาใกล้ผม


“ สวัสดีค่ะ เพื่อนพี่เทมก่อนน้องเทอม นี่พี่หยุ่น "


“ สวัสดีค่ะ พี่หยุ่น หนูชื่อน้องเทอมค่ะ "


“ น่ารักจังเลยครับ "” ผมย่อตัวลงคุยกับน้องสาวสุดน่ารักของมัน ยกมือเกาหัวน้องหมีในมือ " น้องเทอม น้องหมีชื่ออะไรครับ "


“ บิลลี่ค่ะ พี่ทามซื้อให้น้องเทอม น่ารักมั๊ยค่ะ " น้องยื่นตุ๊กตาหมีมาให้ผมดูชัดๆ เป็นตุ๊กตาหมีสีขาวไม่มีขนครับ


“ สวัสดีครับ บิลลี่พี่ชื่อหยุ่นนะครับ " จับมือถือแขนกับตุ๊กตาทักทายกันตามประสาคนมีโลกแห่งจินตนาการ


“ สวัสดีค่ะ พี่หยุ่น "


“ บิลลี่เป็นผู้หญิง " ผมเอียงหน้าถามน้องที่ก็พยักหน้าให้ผม " ผู้หญิงทำไมชื่อบิลลี่ละครับ "


“ เพราะพี่ทามตั้งให้ค่ะ ตุ๊กตาของน้องเทอมมีชื่อหมดเลย พี่หยุ่นมาดูในน้องน้องเทอมนะ ไปกับน้องเทอม " น้องลากผมขึ้นห้องแล้วครับ ครั้งแรกครับขาแอบสั่น สาวบริสุทธิ์จูงมือผมเข้าห้อง


“ เฮ้ยพี่เทม ไม่ห้ามเหรอว่ะ น้องสาวพี่พาผู้ชายเข้าห้องแล้วนะเว้ย "


“ เออ เชิญมึงเถอะครับ เชิญรู้จักกับเหล่าเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ของน้องกูให้พอ " ส่ายหน้าไม่ใส่ใจ เออ ใช่สินะ..กูไม่ใช่ คนนั้นของมึงนี่หว่า  แต่ดีครับผมจะได้แอบหอมแก้มน้องสาวมันได้ สาวแก้มยุ้ยน่าหอมเหลือเกินครับ จัดไปหลายทีทั้งทีเผลอและสมยอม
 

“ น้องเทอม พี่หยุ่น..สวัสดีค่ะ หนูแทมนะค่ะ พี่เทมบอกทานข้าวค่ะ "  สาวสวยคราวนี้สวยจริงๆครับ เห็นแล้วพาลให้คิดถึงน้องเฮอร์ตะหงิดๆครับ คงรุ่นๆเดียวกัน ไม่รู้ตอนนี้จะเป็นยังไงบ้าง “ พี่หยุ่นค่ะ "


“ คะ ครับ "


“ ทานข้าวค่ะ ไปเทอม กินข้าวกัน "  ขาเล็กที่นั่งอยู่ข้างผมดึงผมให้ลุกขึ้นตามเธอ เสียงใสๆที่พูดออกมาแบบอ้อนๆ


“ พี่หยุ่น พี่หยุ่น  กินข้าวกับน้องเทอมนะ นั่งข้างๆน้องเทอมนะ เดี๋ยวขึ้นมาเล่นกับน้องเทอมอีกนะ " ไม่อยากจะตกลงแต่ต้องตกลงไปครับ เมื่อกี้มันยังไม่หมดเหรอครับคนสวย หนูเล่นแนะนำตุ๊กตาให้พี่รู้จักทั้งชั้น น้องจำได้ไงครับ ทุกตัวชื่อไม่ซ้ำกัน ผมงง


“ น้องเทอม เกรงใจพี่หยุ่นบ้างสิ "


“ ก็พี่แทมไม่เล่นกับน้องเทอม น้องเทอมเหงา " แล้วก็ส่งสายตาอ้อนมาทางผม จบครับ กูยอมแพ้


โต๊ะอาหารกว้างแบบกินสักยี่คนกระจุกกันอยู่ด้านบนแค่ไม่กี่ตัวครับ ผมเคยสงสัยว่าไอ้บ้านรวยๆนี่มันมีโต๊ะแบบนี้ไว้ทำไมครับ คือมึงก็กินกันแค่นั้นไงครับ ไม่ได้คนเยอะถึงขั้นนี้ แต่ผมไม่ได้รวยถามไปเค้าจะรู้ว่า ไม่มีตังค์เงียบปากไว้ดีกว่า  ก็นั่งกินข้าวกันไปครับชวนน้องเทอมกินข้าว อารมณ์ดียิ้มตลอดเลยครับ เห็นมีคนบอกว่าปกติทานยาก ก็ไม่ยากนะครับ วันนี้ทานข้าวเยอะด้วย


“ คำสุดท้าย มาเลย ไก่ชิ้นโต อ้ามมม " ตักเข้าปากพร้อมกันเป็นอันเสร็จพิธี น้องกินน้ำผมก็กินตามเป็นมื้อที่อิ่มสุดๆเลยครับ " อร่อยมากเลยครับ ยิ่งกว่าไปกินร้านอาหารอีก "


“ อร๊อยอร่อยค่ะ แม่นวลของน้องเทอมเก่งที่สุดเลย " น่ารักเหลือเกินครับผมเลยขยี้แก้มแรงๆสักที หมั่นใส้  " ไปเล่นกันต่อนะค่ะ พี่หยุ่น "


“ ไม่ได้เดี๋ยวพี่ต้องกลับแล้ว "


“ ทำไมอะ น้องเทอมไม่อยากอยู่กับพี่แทมคนเดียวที่บ้านนิ "


“ ไม่ดื้อน่า วันอาทิตย์เดี๋ยวพี่พาพี่หยุ่นมาอีก ตกลงมั๊ย "


“ ไม่ตกลง พี่เทมชอบโกหก วันนู้นพาพี่ไฟมา บอกว่าจะพามาอีกก็โกหก "


“ พี่ไฟเคยมาที่นี่ด้วยเหรอครับน้องเทอม " น้องพยักหน้าแต่มันดันมาตาขวางใส่ผม ใครเริ่มครับมึงควรตาขวางให้ถูกคน น้องมึงชัดๆเลยนะ สร้างประเด็นให้กูต่อนะ


“ เคยค่ะ หนนึงพี่เทมพามาหาน้องเทอม "


“ อิ่มแล้วครับ " เช็ดปากแล้วก็เดินจากไปสำหรับคุณชายหัวโต๊ะ ผมก็ไม่รู้มันจะอะไรนักครับ พูดเรื่องไอ้ไฟทีไรมันเบี่ยงประเด็นตลอด ทุกคนมองหน้ากันก่อนน้องแทมจะหันมามองหน้าผม สายตากรุ่มกริ่มเหมือนคิดอะไร  หรือวันนี้กูจะได้แฟนเด็กว่ะ


“ พี่หยุ่นค่ะ พี่เป็นอะไรกับพี่เทมเหรอ "


“ เพื่อนครับ " ตอบแบบไม่โกหกอะไรเลยครับ ไอศกรีมไมโลเป็นอาหารปิดท้ายของมื้อนี้ มองดูหน้าเทอมกินผมก็ชักจะอิ่มแล้วครับ น้องมีอาการงอแง แต่พอได้ของหวานทุกอย่างก็เหมือนจะดีขึ้น


“ จริงเหรอค่ะ หนูนึกว่า พี่เป็นแฟนพี่เทมซะอีก "


“ อึก แค่กๆ " สำลักน้ำเลยกู เหงยหน้ามองคนพูดที่ยิ้มแห้งๆ


“ ขอโทษที่ทำให้ ตกใจค่ะ หนูคิดว่าพี่เป็นแบบนั้น "


“ ไม่ได้เป็นแฟนพี่เทมหรอกครับ พี่มีแฟนแล้ว "


“ แฟนพี่เป็นคือ ผู้ชายหรอค่ะ  " เหมือนจะพูดไม่ถูก มีอาการประหลาดเกิดขึ้นครับ มือนี่ถูเข้าหากัน เม้มปาก หน้าก็แดงจัด หลบตาผมเป็นระยะ...  เดี๋ยวนะ นี่ถ้าน้องไม่เริ่มคำถามค้าง คงคิดว่าเดี๋ยวคงโดนบอกรัก แต่จากรูปการณ์คือมันไม่ใช่ไง


“ ทำไมน้องแทมคิดแบบนั้นละครับ "


“ พี่ทำให้หนูคิดถึงพี่ไฟเลยค่ะ ตอนแรกหนูก็คิดว่า พี่ไฟเป็นแฟนพี่เทม แม่ก็เชียร์นะค่ะ เพราะบ้านพี่ไฟรวยมากเป็นเจ้าของธุรกิจส่งออกสินค้าท่าเรือ แต่พี่เทมก็บอกว่าไม่ใช่ แม่หนูบ่นเสียดายเลยค่ะ " .. เอ๊ะ ครอบครัวนี้ ผมชักงงครับ 


“ คือ แม่น้องแทมรู้เหรอครับ เรื่องพี่เทมชอบผู้ชายนะ "


“ พี่เทมบอกแม่ค่ะ ว่าชอบผู้ชายก็ได้ผู้หญิงก็ได้ ทุกคนที่นี่ก็รู้ค่ะ แต่น้องเทอมไม่รู้ " ใช่ครับ..ไม่รู้นั่นละดีแล้ว  น้องยังเด็กยังมีอนาคตที่สดใส ค่อยหม่นตอนโตแล้วกันนะหนู


“ แล้วแม่ไม่ว่าเหรอครับ หมายถึง ไม่ชอบแบบนี้นะ "


“ ว่าสิค่ะ แต่พี่เทมก็บอกแม่แล้วว่าตัวเอง หญิงก็ได้ชายก็ดี จะทำไงได้ละค่ะ แม่เลยทำใจค่ะ แต่กว่าจะทำใจได้ก็นานนะค่ะ แม่นะเค้าเห็นพี่เทมเป็นแบบนี้เลยอยากให้พี่เทมคบกันคนดีๆไปเลยค่ะ  แม่เล็งพี่ไฟไว้ แต่พี่เทมไม่ชอบ พี่เทมบอก "  หน้าน้องเซ็งได้อีกครับ เป็นความรู้สึกเดียวกับผมที่เวลาไปเชียร์บอลแล้วทีมที่เชียร์เสือกแพ้  " หนูว่าพี่ไฟเค้าดูน่ารักดีค่ะ เหมือนนายเอกฟิคที่หนูชอบอ่านเลย "


“ ฟิค ? “ ศัพท์เหี้ยอะไรว่ะ


“ นิยายเกย์นะค่ะ หนูเป็นสาววายไอ้พวกที่ชอบพวกผู้ชายได้กันเองค่ะ " .


“ อ๋อ... “ โลกนี้แม่งอยู่ยากขึ้นทุกวันละกูว่า มีผู้หญิงสนับสนุนให้ผู้ชายได้กันเองก็มี นี่มึงไม่คิดจะมีผัวกันรึไงว่ะ


“ ว่าแต่พี่หยุ่น ไม่ได้เป็นแฟนพี่เทมจริงๆนะ " ผมพยักหน้าก่อนจะยิ้มแห้งๆให้ น้องมีเหล่มองผม ไม่ตอบดีกว่าครับ กลัวน้องช๊อค


“ เคยจีบครั้งนึง แต่ไม่ติด จะถามอะไรอีกมั๊ยแทม "


“ พี่เทม..” น้องเรียกชื่อคนที่ยืนอยู่ด้านหลังผม มันกอดคอผมเอาไว้ก่อนจะสะกิดให้ลุกขึ้น " พี่เทมออกจะหล่อ ทำไมพี่หยุ่นไม่ชอบละค่ะ น่ารักดีออกเหมาะสมนะ "


“ บังเอิญมันชอบคนหน้าเหี้ยนะ " ได้ยินแบบนี้ แล้วกูจะดีใจแทนมึงดีมั๊ย ฮิม ฮ่าๆ


บอกลากันเสร็จเรียบร้อย น้องเทอมก็ร้องไห้ตามระเบียบครับ ไอ้เทมเลยสัญญาว่าพรุ่งนี้จะพาใครสักคนมา..(ใครว่ะ) ให้น้องเทอมไปนอนคิดได้เลยว่าอยากจะให้ใครมา น้องสาวเทวดาชัดๆ. สุดท้ายก็ต้องยอมออกมายืนโบกมือลากพวกผมสองคนด้วยรอยยิ้มกว้าง


“ น้องพี่น่ารักดีนะ "


“ ใครๆก็พูดแบบนั้น " รวมทั้งไอ้ไฟด้วยใช่มั๊ย เป็นคำถามที่ผมอยากจะถามครับ แต่เงียบไว้ มองออกไปนอนหน้าต่างรถ  รถยังติดเหมือนเดิมแม้จะมืดสนิทขนาดนี้แล้ว โทรศัพท์ของผมไม่มีสายเข้า ไม่มีแม้ไลน์ที่ถูกส่งเข้ามา


คงจะดีครับ ถ้าความคิดสามารถกลายเป็นความจริงได้ ความคิดที่ว่า ถ้าน้องเฮอร์ดีกับผมเหมือนน้องแทม น่าเสียดายที่ความคิดยังคงเป็นแค่ความคิด เป็นสิ่งที่เราไม่สามารถทำให้เป็นจริงได้


“ หยุ่น อย่าคิดมาก " มือหนาที่ยื่นมาลูบหัวผม ทำได้เพียงพยักหน้าเบาๆแต่ไม่หันกลับไปมองสายตาและท่าทางที่ห่วงใยนั่น " มึงเศร้าดูไม่เหมือนไม่ใช่มึงเลย "


“ ผมต้องเป็นไงว่ะพี่ "


“ ยิ้มให้กูหน่อย "


“ เอ้า ยิ้ม! " จัดไปแบบกว้างๆ แต่มันกลับก้มลงมาหมายจะจูบผมครับ " เฮ้ยย พี่เทม แม่ง! “ แต่โชคดีที่หลบทัน หันมองหน้ามันที่ยักคิ้วให้ 


“ หึ อยากกินอะไรมั๊ย อิ่มรึยัง "


“ อยากกินส้มตำหน้าเซ็นเวิลล์ " แค่อยากครับ ไม่ได้หิวอะไรหรอก แต่ถ้าให้กินยังมีที่เหลือในท้องอีกนิดหน่อย


“ ร้านริมข้างทาง " ผมพยักหน้าแต่มันส่ายหน้าทันที


“ สกปรก " พูดจบก็หันไปเปิดเพลงฟังในรถ เป็นเพลงสบายๆชวนให้หลับอย่างที่สุด มึงไม่แหกโค้งตายบ้างเหรอว่ะ ฟังเพลงแบบนี้ แค่ทำนองขึ้นกูเองยังอยากหลับใน


“ ผมเคยกินก็ปกตินะ ไม่ได้ขี้แตกอะไร... เออ แตกว่ะ "  พูดแล้วก็ยิ้ม ยิ้มกว้างจนต้องเอามือปิดหน้าตัวเองไว้ ไม่อยากจะหัวเราะออกมา ยังคงจำวันนั้นได้ วันที่กำลังจะมีอะไรกับไอ้ฮิมครั้งแรก แต่เสือกเจ็บขี้ขึ้นมาทุกอย่างเลยหยุดไว้ตรงนั้น 


“ ตกลงไงแน่ว่ะ "


“ ก็ขี้แตกไง " ผมหันไปหามัน มันก็เอื้อมมือมากอดคอผมเอาไว้ ดึงเข้าไปใกล้ โชว์ทักษะขับรถด้วยมือเดียว


“ หยุ่น กูมีความสุข "


“ เรื่องอะไรว่ะ "


“ ก็มีมึงอยู่ตรงนี้  เหมือนความฝัน " เราหันมามองหน้ากัน เป็นความรู้สึกที่ผมพูดไม่ออก จนได้แต่ยิ้ม  ถ้าใครของผมหรือใครของมัน มาได้ยิน พวกเขาจะมีความรู้สึกยังไงกันว่ะ ฮิมคงหึงผม และต่อยพี่เทมให้หงายหลัง แต่สำหรับไอ้ไฟคงไม่.. คนอย่างมันคงทำได้แต่เงียบ


“  พี่รู้สึกยังไง เวลาอยู่กับผมเหรอ "


“ ถามทำไม "


“ ผมอยากรู้ " ปล่อยมือจากไหล่ กลับไปนั่งตามท่าเดิมของแต่ละคน เลี้ยวรถเข้าคอนโด จนรถจอดสนิทในตำแหน่งเดิมที่จอดอยู่ทุกวัน


“ ก็มีความสุข "


“ มากกว่าที่พี่อยู่กับไอ้ไฟรึเปล่า " มันหันมามองหน้าผม สายตาน่ากลัวใช้การไม่ได้แล้วสำหรับผม ถ้าพี่แสดงออกขนาดนี้ความรู้สึกของพี่มันต้องเกินมากกว่าพี่น้องแบบที่ผมคิด ตอนแรกคิดว่าพี่คงจะลืมผมไปแล้วเพราะพี่มีเพื่อนของผม แม้ผมจะไม่รู้ว่าอยู่ในฐานะอะไร เพราะงั้น ทุกอย่างมันควรชัดเจน


“ มันคนละแบบกัน "


“ ยังไงว่ะ " หันมาจ้องหน้าผมโน้มตัวเข้ามาใกล้ ใกล้จนระยะห่างของลมหายใจเริ่มลดลง ทุกอย่างรอบตัวของเราเริ่มมืดดับ ผมกำลังจมสู่น้ำลึก ปากของเราแนบสนิทกันเป็นครั้งแรกที่ผมเต็มใจจะมอบมันให้คนตรงหน้า ริมฝีปากแห้งแต่อุ่นกดย้ำลงบนปากของผมครั้งแล้วครั้งเล่า มือคู่นั้นเลื้อยเข้ามากอดเอวของผมไว้ ดึงให้เข้ามาใกล้ ลิ้นพยายามหาทางเข้าเหมือนน้ำที่ตอนนี้ทำให้ผมจมลึก ไม่มีทางรอดแล้ว ถ้ายังคงไม่ดิ้นรนช่วยตัวเองอยู่แบบนี้


กอดลิ้นของกันและกัน ผลตอบรับของผมไม่อาจถึงใจมันเท่าไหร่ ถึงได้กอดรัดลิ้นของผมรุนแรงแบบนี้ เสียงน้ำลายดังก้องไปทั้งรถ ผมหลับตาแน่นสมองว่างเปล่า ในขณะที่ภาพของใครบางคนลอยผ่านตาเข้ามา ภาพที่เค้าคนนั้นกำลังจูบผม สูดลมหายใจของกลิ่นนั้นเอาไว้เต็มปอด คิดถึง.. คิดถึงเหลือเกิน 


“ ฮิม.. คิดถึง อื้ออ ฮิม "


“ ไอ้หยุ่น " รูปปากนั่นละออก พร้อมผ่ามือที่ยกขึ้นเช็ดน้ำตาให้ผม ไม่รู้ว่ามันไหลเมื่อไหร่ รู้แค่คนที่เช็ดน้ำตาเป็นคนเดียวกันที่ยิ้มให้กับผมตอนนี้ " กูเข้าใจแล้วละ .. ยังไงก็ต้องเป็นมันใช่มั๊ย "


“ ครับ ไม่ว่ายังไง สำหรับผมก็ต้องเป็น ไอ้ฮิม "

.................................................

นิยายยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพทหาร 
เทมหยุ่น.. จำได้ว่า เคยมีคน รีเครสมา .. ว่าไม่อยากให้ หยุ่นได้กับฮิม อยากให้ได้กับเทม 
จัดไปตามคำขอ 
ใครมีทวิต หนมฝากแท็ก #BTS #สถานีรัก ด้วยจ้า ขอบคุณจ๊ะ

[Donaldye]

ระหว่างเทมกับไฟ เกิดอะไรขึ้นนนนนนน
อยากให้ลงเอยกันจัง ขนาดว่าแม่พี่เทมก็เชียร์ เฮ้ออ

อยากให้พี่ฮิมสอบเสร็จไวๆจะได้เคลียกันสักที

[Lily teddy]

โอ้วอ่านแล้วลุ้นมาก  นี่ถ้าหยุ่นไม่พูดตอนจบว่ายังไงก็ต้องเป็นฮิม คนอ่านคงน้ำตาท่วมจอ 
กลัวหยุ่นเผลอตัวถึงจะรักพี่ฮิม แต่ตอนนี้หยุ่นกำลังจิตใจอ่อนแอ เหมือนต้องการที่พึ่งซักคน
และถึงเทมจะดูให้ความสำคัญกับไฟมากขึ้น แต่ก็ยังลืมหยุ่นไม่ได้อยู่ดี ช่วงเวลาแบบนี้อันตรายที่สุด
เมื่อไหร่พี่ฮิมจะกลับมาหาน้องหยุ่นซักที แล้วเทมก็กลับไปหาน้องไฟซะนะ
ป่านนี้ไฟเป็นยังไงไม่รู้ เหมือนจะทำไม่สนใจแต่ก็แอบกังวลเรื่องหยุ่นแน่นอน
แล้วครอบครัวพี่เทมนี่ก็ช่างต่างกับบ้านพี่ฮิมจริง ๆ นอกจากพวกน้อง ๆ จะเป็นสาววายยังน่ารักไม่ก้าวร้าวด้วย
แถมคุณแม่ยังหมายตาไฟให้พี่เทมอีก ตอนนี้ก็เหลือแต่ให้พี่เทมกะไฟยอมเปิดใจให้กันซักที
ส่วนพี่ฮิมกลับมาเมื่อไหร่คงต้องจัดการเรื่องแม่กับน้องตัวเองให้ได้ซะทีไม่งั้นหยุ่นคงแย่แน่
รอติดตามและเป็นกำลังใจให้ขนมต่อไปจ้า  ถ้าเรื่องนี้เปลี่ยนเป็นเทมหยุ่นคนอ่านคงรับไม่ได้อะคะ 

[ice_spok]

ไฟ ไฟ ไฟ

ฮิม ฮิม ฮิม

เรื่องนี้จะเป็นเช่นไร

คนอ่านลุ้นตัวโก่งเลยครับ

[♠DekDoy♠]

ทำไมต้องไปนอนห้องพี่เทม หยุ่นกำลังทำเรื่องให้ยุ่งมากขึ้นไปอีก ยิ่งรู้ว่าไฟกะพี่เทมเป็นยังไงก็ยังจะไปนอนกะพี่เทมอีกให้เพื่อนไม่สาบายใจ? ถ้าพี่ฮิมรู้จะเป็นยังไง คิดอะไรตื้น ๆ ลองกลับกันดูดิถ้าพี่ฮิมไปค้าาาางห้องคนที่เคยมาจีบพี่ฮิมหยุ่นจะเฉย ๆ ได้อยู่มั้ย เป็นห่วงพี่ฮิมอ่ะคิดดีแล้วแต่คิดไม่รอบคอบทั้งหมด

[dukdikdukdik]

พี่ฮิม มาพาน้องหยุ่นกลับไปที 

รีบ ๆ เคลียร์กับน้องสาวนรกนั้นซะ 

สงสารน้องหยุ่นจะแย่ละ   

[evilheart]

สงสารไฟ ตอนนี้หยุ่นไม่น่าจะทำแบบนี้เลยอ่ะ

[masochism2018]

กรี๊ดดดด เทมหยุ่นนน คือกีอะ !!!!

[Aoya]

ม่ายยยยยย เค้าไม่เอา เทมหยุ่น 
ความลับไม่มีในโลก เดี๋ยวฮิมกับไฟก็รู้ เรื่องวันนี้ ในรถ และทุกๆ เรื่อง
หยุ่นเตรียมหาข้อแก้ตัวดีๆ ไว้ได้เลย หรือจะใช้โอกาสนี้ชิ่งจากฮิมก็ได้นะ
เห็นพยายามทำให้มันเป็นเรื่องเหลือเกิน แทนทีจะให้กำลังใจกันและกัน
จับมือกันฟันฝ่าไปด้วยกัน แต่นี่หยุ่นกำลังทำอะไรอยู่

ส่วนเทม รอรับช่องว่างจากไฟได้เลย
แค่เห็นหยุ่นใส่เสื้อตัวเอง ไฟยังยกให้
คนอย่างไฟคงไม่แย่งหรือใช้อะไรร่วมกับใครโดยเฉพาะถ้าคนๆ นั้นเป็นเพื่อน
มีแต่จะถอยและหลีกทาง ถ้าถึงวันนั้นละจะสมน้ำหน้าไอ้พี่เทม

[namngern]

แอบเสียใจนิดหน่อยที่หยุ่นจูบกับเทม
แบบว่า เราไม่ค่อยชอบอะไรแบบนี้ง่ะ คือถึงมันจะมีเหตุผลอะไรก็เหอะ
แต่อีกคนเขาจะเป็นไงถ้ารู้ว่าเราไปจูบกับคนอื่นที่ไม่ใช่เข่
นั่นนน มาดราม่าเลย
พี่เทมสรุปไงกันแน่ฟ่ะ  สงสารไฟอะตอนนี้บอกตรง
อยากให้เทมไฟรักกันเร็วๆ
รอออ่านตอนต่อไปจ้า

[quiicheh.]

พี่เทมแม่งไม่ใช่พระรองที่เฝ้าหาละ
นี่ขนาดเอากับไฟไป2 3รอบยังจะมาทำฟึดฟัดเวลาโดนแซว
หนอยยยยยยยยยยยยยยหลงไฟแล้วจะรู้สึก
เอ้ะ? ไม่ใช่ว่าหลงแล้วแต่ทำเก๊ก
เบื่อคนหล่อและรวยอะ มาเชียร์พี่ฮิมดีกว่า สอบเสร็จได้ละม้างงงงงงงงง
คิดถึงฉากหวานของฮิมหยุ่นละ