หัวข้อ: BTS Next Station สถานีรักถัดไป {จบแล้ว/รวมเล่ม}{ตอนพิเศษวาเลนไทน์ - 14.2.58} #หน้า 91

[Pisoi]

เจอเรื่องนี้เมื่อเช้า อ่านรวดเดียวถึงตอน 54 เลย ^^
บอกตามตรงตอนที่ฮิมกับหยุ่นทะเลาะกันเราเครียดมาก 
พอฮิมพูดแบบนั้นกับเนย สะใจสุดๆ
หยุ่นเชื่อใจฮิมได้ ฮิมไม่คิดนอกใจแน่นอน 

รอพาทเทมไฟ (ชอบคู่นี้เหมือนกัน ^^)

[NOoTuNE]

โคตรสะใจ บอกเลยไม่สงสารอิเนยเลย สมน้ำหน้า สมควร และ สมเพช ทำตัวเอง อ้างว่ารักแล้วคิดว่าจะลายความรักของคนอื่นได้เหรอ ไม่พอ ยังทำร้ายคนที่รักมึงอีกด้วยอิเนย คนอย่างมึง สมควรแล้วที่จะไม่เหลืออะไรแม้แต่ความรักแบบเพื่อนเพราะมึงมันไม่มีความจริงใจให้ใคร นอกจากความเห็นแก่ตัวรักตัวเองของมึง


อ่านเรื่องนี้แบบโคตรชอบ เอาอารมณ์มนุษย์จริงๆมาเขียน ที่ฮิมทำกับเนยลงไปทั้งหมดเพราะกลัวต้องเสียหยุ่น ทั้งการพูดต่อหน้าทั้งการยกมือไหว้ ชอบหว่ะ

รวมถึงฉากก  สุดยอดดดดดดดดดดด

[dukdikdukdik]

พี่ฮิมโคดเท่ พระเอกในดวงใจเลย

[Flowerrice13]

เป็นตอนเอาคืนนางร้ายที่สะใจที่สุดตั้งแต่อ่านนิยายมาเป็นร้อยๆเรื่อง ชอบมาก ทั้งคำพูดที่ตรงไปตรงมา จนเนยไม่สามารถเถียงอะไรได้นอกจากยอมรับและคร่ำครวญ บีมก็คงเสียใจมากเนอะตบเลยอะ รุนแรง แหะๆ ส่วนตัวชอบคำพูดฮิมในตอนนี้ที่สุดเลย บางทีคาแรกเตอร์นี้ฮิมถ่ายทอดได้สะใจจริง

[evilheart]

เป็นวิธีการบอกที่เจ็บปวดทุกคน แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้ น้องเนยก็จะไม่ยอมจบ

[thejaoil]

ตอนนี้คิดไม่ถึงจริงๆ นะ แต่ว่า ชอบอ่ะ แบบฮิมกะหยุ่น ไม่ได้เป็นคนดีเวอร์ หรือแย่เกิ๊น ดีจ้าๆๆๆ ชอบๆๆ

 

[B52]

 :laugh:สะใจอย่างที่สุด

[toou]

สมน้ำหน้านังเนย วู๊ววววววววววว
แต่ฮิมเมาแล้วโคตรน่ารักอ๊าาาาาาา  อ๊ากกกกกกกกก

[Arancia]

โอยแรงอะ เอาจริงๆ ฮิมนี่เวลาโกรธแล้วเอาเรื่องมากๆอะ ผิดลุคที่ผ่านมาที่เป็นคนอบอุ่นไปเลย

แต่ก็สมควรนะคะ น้องเนยขา โดนไปซะบ้าง ไม่นึกว่าจะเป็นได้ถึงขนาดนี้ สงสารเฮียบีมอะ

แต่คู่นี้เก็บกดนะคะ ร้อนแรง เลือดพุ่งเชียว

รออ่านตอนหน้า แม่ยกเทมไฟมาแว้วววว จะวันเกิดคุณน้องไฟแล้ว พี่เทมต้องจัดเต็มนะคะ ขอความจริงใจไม่จิงโจ้เน้อ เอาใ้น้องมันรู้ไปเลยว่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกก

[aeTitiya]

 

[AdLy]

ร้อนแรง สมการรอคอย

[kissme]

สุดของที่สุดยอดมั่กๆเลยจ๊ะ
ได้หลากหลายอารมณ์มากตอนนี้

[loveyous]

ชอบตอนนี้
#เนยไร้ค่าถึงที่สุดแล้วจริงจริง

[greensnake]

อย่าว่าใจร้ายเลย แต่คนเราก็ต้องมองความทุกข์ของตัวเองก่อนอยู่แล้ว
สายตาคนนอกก็มองว่าเนยน่าสงสาร ในสถาณการณ์อย่างนั้นอ่ะนะ
แต่พอมองในมุมของคนที่รับเคราะห์แล้ว มันก็สาสมกันดีอยู่หรอก
พอได้ความเชื่อใจคืนมาก็จัดเลย มันดูน่ารักมากกว่าทุกครั้งนะเนี่ย
ความสุขกลับคืนมาสู่ฮิมกับหยุ่นแล้ว ลุ้นเทมกับไฟกันต่อตอนหน้า
จริงอย่างที่หยุ่นพูด ทุกอย่างอยู่ที่ใจของไฟ จะสุขหรือทุกข์ก็เลือกเอานะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[namngern]

ช็อตที่ฮิมไหว้อิเนย โห โคตรสะใจเลยคุณหนม
มันแบบ สุดๆอะ  คือถ้าผช.คนนึงถึงกับยอมไหว้ในคงสุดๆจริงๆ
เนยควรสำเหนียกตัวเองได้แล้วนะ  เขาไม่อยากเอามึงขนาดนี้
คนที่น่าสงสารที่สุดในเรื่องรักสี่เส้าคือเฮียบีม
เฮ้ออออออ ขอให้ฮิมกีบหยุ่นรักกีนไปอีกนาน
บอกเลยความรักของฮิมมันใหญ่มาก
และหวังว่าน้องหยุ่นเองจะรักษามันให้ดีนะจ๊ะ อิอิ
อินมาก รออ่านตอนต่อไปค่า

[Minnie~Moo]

ถึงฮิมจะเมาแต่ทำให้เราสะใจได้  สมน้ำหน้านังเนยบูด 

[mooping-7]

พี่ฮิมสุดยอดดดดด จะรอดูพรุ่งนี้คงเป็นวันเกิดไฟ พี่เทมจะทำยังไงอิอิ

[ReiiHarem]

ฮิมเมาก็น่ารักดีอ๊า คริคริ

[hembetaro]

สะใจจุง..นังเนย  แต่ก็สงสารเฮียบีมอ่ะ

งั้นเรามาจัดคู่ให้เฮียบีมกันดีฝ่าเนอะ...หนม

 

[gayraygirl]

ชอบคำพูดพี่ฮิมมากเลย มันแบบว่าเข้าใจได้ถึงความรู้สึกพี่ฮิมเลย

[patwo]

ตอนที่ 55

“ อีกแล้วเหรอว่ะ "  ได้ยินเสียงไม่สถบอารมณ์จากโซฟาในห้องนั่งเล่น ไม่ได้หันไปดูแต่ก็พอรู้ว่าเรื่องอะไร เดินออกจากห้องหลังแต่งตัวเสร็จ โยนผ้าเช็ดตัวที่ผมใช้ให้มันอาบต่อ ไอ้ไฟยังอยู่ในชุดนักศึกษา กลับมาได้ตั้งนานแต่มัวเล่นคอมอยู่

“ ไปอาบน้ำ "

“ เหี้ย มึงดูดิ " ชี้ไปที่หน้าจอคอม เป็นหน้าเว็บที่มันชอบเอานาฬิกาของมันไปขายครับ ไอ้ไฟมันชอบนาฬิกามากก็จริงแต่พอออกมาอันใหม่ มันก็ชอบซื้อใหม่ครับ แต่แน่นอนว่าเงินมันก็คงไม่คล่องขนาดนั้น ถึงที่บ้านมันจะรวยก็ใช่ว่าจะใช้จ่ายคล่องนะครับ พ่อแม่มันก็สอนให้ใช้เงินเหมือนกัน แบบนี้พอมันอยากได้นาฬิกาใหม่ มันก็เอาของเก่าที่ไม่ค่อยถูกใจไปขาย เหมือนอย่างตอนนี้

“ ทำไม "

“ กูขายนาฬิกาได้อีกแล้ว เรือนที่ไฟท์ซื้อให้เมื่อสองปีก่อน  "

“ ก็ดีแล้วไง "

“ เออดี แต่กูขายให้ไอ้เหี้ยนี่อีกแล้วว่ะ " มันบ่น อะไรของมึงว่ะ ขายได้ก็บ่น คนเรา ผมพลักหัวมัน " ไอ้อิ้งค์นี่ใคร กูขายให้แม่งไปสองเรือนติดละ "

“ จะไปสนใจทำไมแค่ขายได้ก็พอไม่ใช่เหรอว่ะ "

“ เออก็จริงนะ  เพราะแม่งไม่ต่อให้น่ารำคาญ พอบอกจะซื้อมันก็โอนเงินเข้ามาให้เลย " หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู " เดี๋ยวพรุ่งนี้กูต้องเข้าบ้านไปเอาของ มึงเตือนกูด้วยนะ "

“  เออ  "  ก้มลงไปพิมข้อความบางอย่างในอีเมล์ สงสัยจะพิมให้ลูกค้าคนนั้นที่ชื่ออิ้งค์ คงเป็นอีเมล์การส่งสินค้าของมันผมยกยิ้ม   กริ๊ก.. มันหันมองหน้าผม ตอนที่โทรศัพท์ของผมดัง และมันก็ดังขึ้นอีกครั้งไอ้ไฟหันกลับไปสนใจคอมตามเดิม ได้ยินเสียงถอนหายใจออกมาคงกำลังคิดหนักน่าดูสินะมึง

“ มึงว่ากูจะซื้อ สายสีน้ำตาล หรือสายสีดำดีว่ะ " 

“ มึงชอบสีไหนมากกว่ากันละ "

“ สองสีเลย " มันยกโน๊ตบุ๊คมาให้ผมดูชัดๆ มองดูข้อมือมัน ไอ้ไฟมันขาวมาก ใส่สีอะไรก็สวยนะผมว่า

“ ก็ซื้อสองสี "

“ ไอ้สัด ตลกแดก " มันเอาคอมกลับไปพิจารณานาฬิกาของมันตรงที่เดิม  ใช้เวลาเป็นวันๆ แค่ตัดสินใจว่าจะซื้อนาฬิกาสีอะไรดี

“ รีบอาบน้ำเถอะมึง พรุ่งนี้มึงมีเรียนเช้าไม่ใช่รึไง " มันไม่ตอบอะไร ผมเอาผ้าขนหนูคลุมหัวมันเอาไว้ ตัดสินใจเดินเข้ามาในห้องนอน ถอนหายใจตอนที่มือดันประตูให้ปิดลง ผมกดเปิดโทรศัพท์มือถือที่กำลังสั่น มันแจ้งเตือนบางอย่างขึ้นมาเป็นอีเมล์หนึ่งฉบับ และแจ้งเตือนวันสำคัญที่จะถึง จริงๆก็เตือนกันมา สามรอบแล้วละครับ กลัวลืมอย่างจริงจัง

“ เอาไงดีว่ะกู..”

เวลาใกล้เข้ามาอีกนิด อีกสองวันเท่านั้น ผมนั่งมองนาฬิกาข้อมือของตัวเองพลางหมุนโทรศัพท์ในมือไปเรื่อย ความคิดมากมายล่องลอยในหัว ไม่ได้สนใจวิชาที่กำลังเรียนเลยด้วยซ้ำ เอาแต่คิดเรื่องสำคัญอยู่แค่เรื่องเดียว

“ ซื้ออะไรดีว่ะ "

“ อะไรว่ะ " ไอ้นิวหันมาถาม มันทำหน้างง กูเผลอพูดออกมา มึงเผลอได้ยินได้ไงว่ะ

“ อะไรของมึง "

“ มึงนั่นเหละไอ้สัด อะไรของมึง บ่นเหี้ยอะไร "

“ ได้ยินได้ไงว่ะ "

“ ห้องเงียบขนาดนี้ไม่ได้ยินก็บ้าแล้วไอ้สัด " ไอ้โจ๊กร่วมด้วย ผมถอนหายใจเซงๆ พวกมันก็เอียงหูเข้ามาใกล้

“ ศุกร์นี้วันเกิดไอ้ไฟ แต่กูยังไม่รู้เลยว่ะ ว่าจะซื้ออะไร "

“ เลิกคราสได้ เจอกันอาทิตย์หน้า " อาจารย์หน้าห้องพูดก่อนเสียงดังของนักศึกษาคนอื่นที่ต่างพากันเก็บของเตรียมออกจากห้องเรียน

“ มึงว่ากูซื้ออะไรดีว่ะ "

“ ของที่ไอ้ไฟชอบ " ไอ้นิวบอก

" แน่นอนกูคงไม่ซื้อของที่มึงชอบให้มันหรอก "  ผมตบไหล่มันสองคนก่อนจะเดินออกจากห้องวันนี้ไม่มีเรียนแล้ว คิดว่าอยากจะเตรียมการเกี่ยวกับงานวันเกิดไอ้ไฟให้เสร็จ ไม่เคยทำเลยครับงานวันเกิด ของตัวเองก็จัดร้านเหล้าธรรมดา แต่ของไอ้ไฟอยากจัดอะไรที่มันพิเศษ อยากให้รู้สึกว่า ตัวเองนะ โคตรจะพิเศษสำหรับผมเลย

" ของที่ไอ้ไฟชอบเหรอว่ะ "

“ บ่นอะไรคนเดียวนะ พี่เทม " ผมหันไปตามเสียงที่พูดขึ้นข้างตัวผม ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามายืนอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่

“ ไอ้ฟู่ " ยกยิ้มยักคิ้วให้มันที่กำลังเอียงหน้างงได้ที่ เด็กปีหนึ่งหน้าสวยสุดฮอตของปีการศึกษานี้หนีไม่พ้นมัน เป็นดาวเด่นของคณะสถาปัตยที่หนุ่มๆทั้งมหาลัยอยากจะเป็นเกย์ เพราะหลงใหลในความน่ารักของมัน ผมเองก็รู้จักมันมาก่อนครับ ไอ้กล้าเพื่อนในคณะขอร้องให้ผมไปจีบให้ แต่เสียใจด้วย มันมีคนจีบครับ มันบอกผมว่า ถ้าป๊อดก็หลบไปขอเบอร์ต่อไปเข้ามาเลย

“ ก็ใช่ ฟู่เอง พี่เทมมายืนบ่นอะไรอยู่ตรงนี้ " มันมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า ตากลมๆน่ารักแบบนั้น ถ้าผมไม่มีไอ้ไฟคงจีบไปแล้วครับ โคตรของโคตรสเป็คเลย

“ กำลังมีเรื่องให้คิดนิดหน่อย "

“ ช่วยคิดมั๊ย " กระพริบตาถี่ๆใส่ผม หัวเราะออกมาเพราะน่ารักของมันที่เป็นเด็กช่างพูด ไอ้ฟู่สนิทกับคนง่ายครับถ้าคนคนนั้นไม่คิดจะจีบมัน แต่ถ้าจีบมันมันจะถอยห่างวางตัว กลายเป็นคนขี้เหวี่ยง ปากร้าย ขึ้นมาทันที

“ มึงจะช่วยคิดอะไรกู ช่วยได้รึไง "

“ ก็น่าจะได้น้า ฟู่เรียนสถาปัตยนะเว้ย พี่ลืมไปแล้วเหรอ แบบเผื่อมีความคิดดีๆไง ว่าแต่พี่คิดเรื่องอะไรละ "

“ เรื่องแฟน ศุกร์นี้วันเกิดแฟนกู แต่กูไม่รู้ว่าจะซื้ออะไรให้ว่ะ " ผมนั่งลงโต๊ะม้าหินที่ห่างออกมาจากคณะ ไอ้ฟู่นั่งลงข้างๆ

“ อื้มม ก็ของที่แฟนพี่ชอบไง "

“ อันนั้นกูรู้ " ทำไมใครๆต้องพูดเหมือนกูไม่รู้ว่ะ " ไอ้ไฟมีของที่ชอบหลายอย่าง แต่กูไม่รู้ว่าอะไรที่มันชอบที่สุด ไม่สิกูรู้ว่าของที่มันชอบที่สุดคืออะไร แต่คิดว่าคงมีคนอื่นให้มันแล้ว "

“ ทำไมพี่ไม่เขียนว่ะ ว่าแฟนพี่ชอบยอะไร เริ่มตั้งแต่ของที่ชอบไม่มากไปจนถึงของที่ชอบมาก "

“ ของที่ไม่ชอบมาก " ผมเริ่มเขียน ก็งงนะ ว่าทำไมต้องมาทำอะไร แบบที่มันบอกก้วยว่ะ แต่ก็ดีกว่าเดินเข้าไปห้างไปแล้ว ไม่รู้จะซื้ออะไรให้มัน ไม่อยากเดินไปแบบไร้จุดหมาย  " ดาว มันชอบมองดาว "

“ แล้วอะไรอีก "

“ การ์ตูนเรื่องโปรดคือวันพีช ตัวการ์ตูนที่ชอบคือช๊อปเปอร์ มีซูชิตับห่านเป็นเมนูโปรด แซลม่อนโรลนี่ก็ชอบนะ แต่มันไม่ชอบกินผัก เค้ก ชอบกินบลูเบอร์รี่ชีสเค้ก ของที่ชอบที่สุด คือนาฬิกา  แต่ตอนนี้มันเหมือนจะชอบหมวก ไอ้ไฟไม่เคยบอกว่า อยากได้อะไร ถ้าเอาที่กูรู้ๆ มันก็ชอบเท่านี้ "  ผมเงียบแต่เหมือนจะลืมไปบางอย่าง " อ้อ มันชอบกินคิทแคทชาเขียวด้วย "

“ เยอะนะนั่น "

“ ก็มึงให้กูบอกของที่แฟนกูชอบ "

“ ท่าทางจะรักแฟนเว้ย ขอดูหน้าหน่อยดิ " มันแบมือมาตรงหน้าผม ผมยิ้มก่อนจะเปิดมือถือส่งไปให้มันดู มีความรู้สึกเด็กๆเกิดขึ้นมาทันที  อยากอวดครับ แฟนกูก็หน้าตาน่ารักไง เลยอยากจะให้มันชมว่า แฟนพี่น่ารักจัง  " เฮ้ยยย เอ็กซ์ว่ะ "

“ อะไรว่ะ " ไอ้ฟู่หันหน้าจอมาทางผม ก็ไม่มีอะไรมาครับ ก็แค่ภาพที่เราจูบกัน ภาพจูบที่ไอ้ไฟกำลังมองกล้อง สายตามันเหมือนกับบอกว่า นี่ของกู ผมชอบภาพนี้เป็นพิเศษก็เลยเก็บเอาไว้ในมือถือ ถ้าเอ็กซ์กว่านี้คือเก็บไว้ในที่ลับครับ มีภาพหน้ามันตอนที่ผมกำลังใส่ กัดปากนิดๆเพราะมันกำลังทรมาณ

“ พี่เทมแม่ง ถ่ายภาพตอนเอากับแฟนด้วยเหรอว่ะ แฟนพี่ไม่รู้รึไง ว่าพี่ถ่ายอยู่ "  ใครบอกมึงแบบนั้น คือผมชอบถ่ายภาพมันต้องมีอะไรอะไรกันอยู่แล้ว แต่ไม่เห็นของลับนะ แค่พอกอดจูบแค่ช่วงครึ่งตัวบน ไอ้ไฟในเวลาแบบนั้น มันน่าค้นหา แววตาที่จ้องมองผม ปากที่เผยอขึ้นรอคอย

“ งั้นมึงดูนี่ " หยิบมือถือจากมือมันมาเลื่อนเป็นอีกภาพให้ดู  เป็นภาพตอนที่ผมกำลังจูบมัน แต่มือมันชูนิ้วกลางใส่กล้อง ถึงมันจะไม่ชอบแต่ไฟไม่เคยห้าม

“ เอาเห็นหน้าชัดๆดิ " เลื่อนไปดูอีกภาพ เป็นภาพที่ไอ้ไฟยิ้ม มีไม่ถึงสิบภาพในเครื่องผม

“ หน้าตาน่ารักดีนะ เหมือนพี่ฮิมเลย พี่หยุ่นป่ะ คนนั้นก็น่ารัก "

“ ก็เค้าเพื่อนสนิทกัน " 

“ นี่ๆ พี่เทม แฟนพี่เพื่อนสนิทพี่หยุ่นนะ เค้าไม่ได้เล่าอะไรให้ฟังบ้างเหรอ " มันทำหน้าทำตาอยากรู้  ผมว่าผมเดาไม่ผิดนะ

“ เรื่อง เรื่องอะไรว่ะ "

“ ทำเป็นไม่รู้เรื่องน่า ก็เรื่องที่แฟนของพี่บีมชอบพี่ฮิมไง ได้ข่าวว่า เอาตัวเข้าแลกด้วยนะพี่เทม ผู้หญิงบ้าอะไรว่ะ ไม่ศักดิ์ศรีเอาซะเลย คิดว่าผู้ชายเค้าอยากเอาผู้หญิงกันทุกคนรึไงว่ะ ถ้าแม่งคิดแบบนั้นนะ โลกนี้จะมีเกย์ไปทำไม " 

“ มึงดูอินนะ "

“ ก็มันเป็นพี่ฮิมอะ พี่เทม พี่ก็รู้ เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นไปเรียนเมืองนอกแล้วนะ เพราะอยู่ๆก็มีข่าวแพร่ไปในมหาลัยของเค้า เห็นว่าเพื่อนพี่หยุ่นนี่เหละเป็นคนบอกไปทั่วเลย สงสารก็แต่พี่ฮิมนะ ว่ามั๊ย โชคดีที่แฟนเค้าเข้าใจ " มันทำหน้างอ ผมรู้ครับว่าใครบอก มีแค่ไม่กี่คนในกลุ่มมันที่สามารถทำเรื่องแบบนี้ได้  และผมก็รู้ด้วยว่า  ไอ้ฟู่ชอบไอ้ฮิม แต่แบบมึงชอบคนที่รักแฟนมากแบบไอ้ฮิมไง มันไม่นอกใจแฟนมันมาหามึงหรอก  " เสียดาย พี่ฮิมกับฟู่นะ น่าจะเจอกันเร็วกว่านี้ "

“ มึงพูดเหมือน มึงเจอไอ้ฮิมเร็วกว่าไอ้หยุ่น ไอ้ฮิมจะชอบมึง "

“ ก็ไม่แน่นะเว้ยพี่เทม "

“ กูจะแนะนำให้ ถ้ามึงอยากจะให้ไอ้ฮิมสนใจ ง่ายมาก มึงทำตัวงงๆเว้ย มึนๆ ไม่รู้เรื่อง ทำหน้าตานี่เอาให้แบบ งงตลอดเวลานะ ไอ้ฮิมชอบ "

“ สเป็คแปลกดีนะพี่เทม แฟนเค้าเป็นแบบนั้นเหรอ  "

“ กูว่าแฟนมัน น่ารักกว่าที่มึงคิด ที่กูพูดมันแค่ภายนอก ไม่รู้สิ ถ้ามึงได้เจอ ได้คุย มึงจะรู้ว่า หยุ่นมันไม่ได้มีแค่นั้น แต่เป็นคนที่มีอะไรมากกว่านั้น " ผมยิ้ม แค่กำลังคิดถึงความรู้สึกแรกที่ได้เจอมัน

“ นี่ๆ จริงเหรอ ที่เค้าลือกันว่า  จริงๆพี่ชอบแฟนพี่ฮิม แต่ไม่ได้เลยมาเอาเพื่อนเค้า "

“ มึงคิดตามที่มึงเห็นเถอะ " ผมบอก " กูไม่แคร์คำพูดคนอื่นที่ไม่รู้ว่าตัวตนของกูเป็นยังไง แต่เอากูไปนินทาหรอก ถ้ากูไปนั่งอธิบายให้คนพวกนั้นฟังชีวิตนี้คงไม่ต้องทำอะไร เรื่องของกูกับไอ้ไฟเป็นยังไง กูกับไอ้ไฟรู้ดีที่สุด "

“ โคตรเท่ห์เลยอะพี่  " เสียงเพ้อๆของมันไอ้ฟู่ยิ้มน่ารักให้ผมตบท้าย เห็นแล้วก็คิดถึงเวลาไอ้ไฟยิ้ม มันเป็นคนไม่ค่อยชอบยิ้ม แต่กลับเป็นคนที่ยิ้มแล้วดูน่ารักมาก มีฟันกระต่ายนิดๆ แล้วถ้าเอียงหน้านิดนึงด้วยละก็ มีบ้านแถมขายบ้านมีรถแทบขายรถ อยากได้อะไรก็อยากจะซื้อให้หมด แต่ไฟ ก็คือไฟครับ เปลี่ยนแปลงไม่ได้

“ มึงช่วยคิดเร็วๆ "

“ ก็ซื้อให้หมดนั่นเลยมั๊ยละ ยังไงพี่ก็คิดไม่ออกอยู่แล้ว ว่าพี่จะให้อะไรแฟนพี่ " ผมมองดูรายการของที่ผมเขียน เยอะไปนะมึง

“ แล้วถ้าเป็นมึง มึงอยากได้อะไร "

“ ก็ต้องดูก่อนว่าแฟนคนนี้นะรักมากมั๊ย ถ้ารักมากก็อยากได้ของที่มีค่ามากๆ แบบแหวนอะไรแบบนี้ " ทำหน้าเหมือนวาดฝัน อยู่สองวิ ก่อนจะหันมามองหน้าผม   “ พี่ไม่คิดงั้นเหรอ "

“ ไม่รู้ว่ะ แหวนเหรอว่ะ " กูว่านอกจากไม่ใส่แล้วคงจะเควี้ยงทิ้ง หรือไม่ก็เอาไปขายแล้วซื้อนาฬิกา แต่ถ้าพูดถึงในแง่ที่อยากจะจับจองเป็นเจ้าของ ถึงมันจะฟังดูเลี่ยนๆ แต่กูก็อยากจะซื้อนะ

“ อื้ม มันก็แล้วแต่อะนะพี่เทม แต่ฟู่ว่า ของที่ทำมาจากใจนะ ก็ต้องเป็นของที่มีค่าที่สุด สำหรับแฟนพี่อยู่แล้ว " มันลุกขึ้นยืนก่อนจะล้วงมือออกมา มันกดสองสามครั้งก่อนจะยิ้มแห้งๆ " ส่งมาอีกละ เห้อ ฟู่ไปนะพี่เทม "

“ ทำไมรีบไปว่ะ "

“ ไม่อยากมีเรื่องนะ แถวนี้หมาเสือกมันเยอะ " ผมเอียงหน้างง

“ ทำไมว่ะ ไอ้ฟ่าเหรอ "

“ พี่อย่าพูดถึงชื่ออะไร หรือเรื่องอะไร ในตระกูลนี้ได้มั๊ยว่ะ ไม่อยากได้ยิน " มันส่ายหน้าเอื้อมๆ  " ไปนะพี่ เจอกัน บ๊าย " แล้วก็เดินจากไปปล่อยให้ผมงง เรื่องราวของมันอยู่ตรงนี้  ไอ้ฟู่เป็นคนน่ารักก็จริง มันจริงที่คนจีบมันเยอะ แต่ผมไม่เห็นว่ามันจะสนใจใคร ที่เห้นมันควงบ่อยๆ ก็ไอ้ฟ่า แต่ไอ้นิวแฟนคลับตัวยงของน้องเล่าว่า ไอ้ฟู่มันโดนจีบทั้งพี่ทั้งน้อง น้องชายไอ้ฟ่าดังมากในมหาลัยผม สาวๆกรี๊ดกันเยอะมาก เพราะมันก็ชอบมาที่นี่บ่อยๆ แต่ผมไม่รู้ครับ ว่าตกลงมันจะคบกับใคร กันแน่

“ แล้วตกลง ใครจะช่วยกูต่อว่ะ " ผมนั่งงกับสิ่งที่ตัวเองเอง กำลังคิดว่าจะเอาของที่มันชอบใส่ลงไปหมดได้ยังไงว่ะ ผมกดโทรศัพท์ เห็นทีงานนี้น่าจะมีผู้ช่วย

ผ่านไปครึ่งชั่วโมงที่ผมนั่งรอผู้ช่วยของผม ย้ายที่มาเป็นใต้คณะครับ กลับมาก็เจอไอ้โจ๊กไอ้นิวนั่งอยู่ กำลังทำการบ้านอะไรสักอย่าง คือผมเสร็จแล้วครับ ทำตั้งแต่อาจารย์สั่งจะได้ไม่ต้องมาวุ่นวายตอนงานวันเกิดไอ้ไฟด้วย

“ อ้าว ไอ้เทม กูคิดว่ามึงกลับแล้ว "

“ กลับเหี้ยไร กูไปคุยกับไอ้ฟู่มา "

“ ฟู่ น้องฟู่ถาปัต " ผมพยักหน้าไอ้นิว มันก็ยืนขึ้น " ไอ้เควี่ย ไอ้เทม มึงไม่ชวนกูเลยไอ้สัด "

“ กูเจอแบบไม่ได้ตั้งใจเว้ย มันมาช่วยกูคิดงานวันเกิดไฟ "

“ อ้างป่ะสัด มึงคิดจะเคลมน้องเหรอ " ไอ้โจ๊กก็เอากับเค้าด้วย ถึงกูจะคิดแต่กูทำได้เหรอ กูคงไม่คิดลงนรกก่อนจะตายหรอกนะ ถ้าไอ้ไฟรู้ มันคงไม่พูดกับผมเลยละ ไม่แน่อาจจะหนีหน้ากันไปเลย

ผมนั่งกับไอ้นิวไอ้โจ๊กได้สักพัก อาเนียก็เดินเข้ามาพร้อมเหมือนฝันแล้วก็ไอ้หยุ่น มันเดินเชิดฉายเข้ามาแบบไม่กลัวสายตาที่มองดู พวกมันเลย มาถึงก็นั่งลงข้างผม ถอนหายใจกันยกใหญ่

“ รู้ตัวค่ะว่าสวย มองกันจริงๆเลย เกิดมาหน้าตาดี ทำตัวลำบาก " มันบ่น แต่พวกผมกลับขำ ท่าทางมันเอาเรื่องใช่ย่อยครับ มีสะบัดผมไปข้างหลัง  " เข้าเรื่องพี่เทม อย่านานเวลาพวกหนูเป็นเงินเป็นทอง มีสามีให้จัดการอีก  เรื่องมันเยอะ "

“ มึงก็เยอะ พี่เทมยังไม่ทันเอ่ยเหี้ยไรเลย "

“ มึงทั้งสองคนนั้นละ เร็วๆเลยพี่ ผมนัดไอ้ฮิมไว้ อีกครึ่งชั่วโมงแม่งเลิกเรียนแล้ว วันนี้ผมมีนัดจะไปเอาของที่สั่งไว้กับมัน  "

“ กูด้วยเถอะ ไม่ใช่มึงคนเดียว " อาเนียว่าไอ้หยุ่น

“ กูว่าพวกมึงสามตัวนั่นละที่ต้องเงียบ " ไอ้นิวว่า จบการเถียงกันเอง มันมองหน้ากันก่อนจะถอนหายใจแล้วหันมามองหน้าผม

“ แล้วพี่มีอะไร "

“ ศุกร์นี้วันเกิดไอ้ไฟ พวกมึงจะซื้ออะไรให้มันกันเหรอ "

“ อ๋อออออออ " เหมือนฝันลากเสียงยาวในสายตาที่แววล้อๆผม "  ยังไม่รู้เลยพี่ ฮ่าๆ " แล้วก็ตบด้วยเสียงหัวเราะของทุกๆคน

“ คือเอาจริงๆ ไอ้ไฟแม่งเป็นคนที่ซื้อของขวัญให้ยากมากสุดๆ เพราะของที่มันอยากได้ พวกเราไม่มีปัญญาหรอก แบบนาฬิกาเรือนนึงที่มันชอบก็ตั้งหลายตังค์  นางใส่เรือนเป็นแสนนะจ้า พี่เทม"

“ แล้วของอย่างอื่นละ ทำไมพวกมึงต้องคิดซื้อนาฬิกา กูยังไม่คิดเลย เพราะรู้ว่า แม่มัน พ่อมัน พี่ชายมันก็ต้องซื้อให้อยู่แล้ว "

“ ก็จริงนะ " น้องเหมือนว่า

“ มึงเคยได้ยินมันบอกอยากได้อะไรบ้างมั๊ย "

“  จริงๆเนียเคยได้ยินว่ามันบอกว่า อยากได้กระเป๋าเป้ของ MCM นะ "

“ สีครีมป่ะ กูก็เห็นมันบ่นอยู่ "

“ คือจะบอกว่า คือกูมีของที่จะให้มันแล้วว่ะ " ทุกคนหันหน้าไปมองไอ้หยุ่น " ไอ้ไฟอยากได้หมวกบอยลอนดอน แล้วช่วงนี้คนฮิต มันก็หายาก มันหาไม่ได้เลยมันมาบ่นกับกูเมื่อวานกูเลยให้ไอ้ฮิมหามาให้  แล้วมันก็หามาให้กูได้แล้ว กูเลยจะให้มันวันเกิด กูซื้อแล้ว ก็ที่จะไปเอาเย็นนี้ "

“ ได้ข่าวว่าไอ้บอทก็ซื้อแล้ว แต่มันไม่ได้บอกกูว่าอะไร หน้าตาโคตรเจ้าเล่ห์ "

“ ซื้อกระเป๋า MCM ให้มันสิ " ผมบอก แต่สองสาวก็ถอนหายใจใส่ทันที

“ ก็อยากจะซื้ออยู่หรอกนะพี่เทม แต่ว่าเราสองคนเพิ่งไปถอยกระเป๋ามาเหมือนกัน ไม่มีงบว่ะ ตอนนี้แดกแกลบใช้เงินแฟนอย่างเดียว " มันทำหน้าเซงๆเป็นแพ็คเก็ตคู่

“ ไอ้ไฟเคยบอกอยากได้กระเป๋านั่นจริงๆเหรอว่ะ " ผมถามมันก็พยักหน้ารัวกันทั้งสามคน จริงๆก็รู้สึกเซ็งนิดหน่อยเพราะไอ้ไฟไม่เคยขออะไรจากผม มันไม่เคยอยากได้อะไรจากผมเลย ยกเว้นนาฬิกาเรือนนั้น แต่ผมว่ามันก็แค่แกล้งมากกว่า เป็นคนที่อยากให้คนอื่นสนใจว่าตัวเองชอบอะไรโดยที่ตัวเองไม่ออกให้สังเกตเอาเอง ก็นะ ใครมันไปรู้ว่ะ

“ บ่นอยู่สองวันติดอะ "

 " งั้นก็ซื้อสิ "

“ กระเป๋าอะนะ เอาตังค์จากไหนอะพี่เทม "

“ กูไง ขาดเท่าไหร่กูออกให้ ไปซื้อมาเลย เอาสีที่มันชอบด้วยนะ  สยามอยู่แค่นี้ ซื้อวันนี้เลยนะ เดี๋ยวโอนเงินไปให้จะเอาเท่าไหร่ " ยกมือถือขึ้นเตรียมโอนเงินมาสาวๆทำปากตัวโอใส่ผม " ทำไม "

“ ลงทุนไปรึเปล่า "

“ กูอยากซื้อของทุกอย่างที่ไอ้ไฟอยากจะได้ " แต่จะซื้อคนเดียวทุกอย่าง มันคงจะล้อผมทั้งเดือน ก็แค่อยากให้วันนั้นเป็นวันสำคัญของมันจริงๆ วันที่มันจะได้ของที่มันอยากจะได้ อยากให้มันเป็นคืนที่มันจะยิ้มไปทั้งคืน

“ งั้นพี่ช่วยออกให้ผม สัก 1000 ดิ หมวกแม่งทำช๊อต " ไอ้หยุ่นแบนมือมาตรงหน้า ผมก็ชักให้ครับ พันนึงไม่มีปัญหาอยู่แล้ว  มันเลิกคิ้วใส่ ก่อนจะยกมือไหว้

“ ขอบคุณครับ เย้ กูไม่แดกแกลบละไม่ต้องยืมไอ้ฮิมด้วย "

“ พูดเหมือนแดกอยู่บ่อยๆ พี่ฮิมเลี้ยงมึงดีจะตายไม่ใช่รึไง แล้วแค่พันเดียวมึงขอพี่ฮิมไม่ได้ " เหมือนฝันหันมาแบะปากใส่มัน


“ เดือนนี้ทั้งกูกับมันช๊อคพอๆกันว่ะ ก็สิ้นเดือน คือสิ้นใจมึงไม่เคยได้ยินเหรอ กูค่าหนังสือก็ยังไม่ออก ถ้าออกแล้วผมจะเอามาคืนพี่เทมนะ "

“ ไม่ต้องคืน กูไม่ได้ให้มึง กูให้ไอ้ไฟ "

“ หัวใจกูจะสลายเพราะความอิจฉา "  อาเนียว่าแต่ทุกคนส่ายหน้าใส่มัน  " ไอ้ไฟน่าจะมีความสุขมากๆเลยนะ วันนั้นนะ แค่คิดก็อยากให้ถึงไวๆละ "

“ เท่าไหร่ก็โทรมาบอกกูจะโอนไปให้ "

“ คร่าๆ " สองสาวรับคำผมก่อนไอ้หยุ่นจะหันมามองหน้า
   
“ แล้วพี่จะซื้ออะไรว่ะ "

“ ของกูเหรอ ของกูมัน ยังมีอีกเยอะ "

รวบรวมทุกอย่างที่มันชอบเอาไว้ในห้องเล็กๆของเรา วันพิเศษสุดของมึง ไอ้ไฟจะยิ้มกว้างแค่ไหนกันน้า
 
.................................................

“ สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับ อ้าวคุณเทม " พี่พนักงานทักทายผม ก้มหน้าให้ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ ผมมาร้านนี้บ่อยอยู่พักนึงครับ เค้ารู้กันทั้งร้านว่าผมเป็นอะไรกับลูกชายเจ้าของร้าน  มีแต่ลูกเจ้าของร้านนั่นละครับ ที่ตอนนั้นทำเป็นไม่รู้เรื่องใส่ผม

“ คุณหญิงแม่อยู่มั๊ยครับ "

“  อยู่ค่ะ เดี๋ยวพี่เรียกให้นะ "

“ ครับผม " นั่งรอที่โต๊ะประจำที่ชอบนั่งสักพัก คุณหญิงแม่ก็เดินออกมา

“ เทม ว่าไง ลมหอบมาถึงนี่ครับ " แม่เดินเข้ามาทักผม มือคู่นั้นจีบที่ไหล่ แววตาอบอุ่น รู้สึกอิจฉาไอ้ไฟจริงๆครับ แม่มันทั้งใจดีและน่ารัก  " แล้วน้องไฟละ "

“ ไปเรียนครับ เพิ่งไปส่งมาก่อนจะแวะมาที่นี่ "

“ รบกวนเราแย่ น้องไฟก็ดื้อน้อยกับเค้าซะที่ไหน หนักใจใช่ย่อยเลยใช่มั๊ยละ " ครับ หนักใจมาก มากถึงมากที่สุดคนอะไรโคตรจะดื้อ แต่เพราะอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่ คำตอบของผมจึงเป็น

“ ไม่เลยครับ "

“ ไม่ต้องโกหกแม่เพื่อเอาใจหรอก เป็นยังไงบ้างละช่วงนี้ น้องไฟไม่ค่อยกลับบ้าน แต่เงินในบัตรก็ไม่ค่อยลด เพราๆการตามใจน้องลงหน่อยนะเทม "

“ ไม่หรอกครับ ผมไม่ได้ลำบากอะไรเรื่องค่าใช้จ่ายอยู่แล้ว เงินเดือนที่แม่ผมให้มา แล้วก็หุ้นตัวที่ผมเล่นอยู่มันก็ค่อนข้างดีครับ แม่ต้องห่วงไฟหรอกครับ  "

“ ไม่ห่วงหรอกน้องไฟนะ ห่วงเทมมากกว่า เพราะแม่รู้ว่ายังไงซะ น้องไฟอยู่กับเทม ยังไงเทมก็ต้องดูแลน้องไฟอยู่แล้ว เรานะน่าเป็นห่วงมากกว่า  "

“ ผม มีความสุขดีครับ " นั่นอาจจะเป็นคำพูดที่คนเป้นแม่คนอาจจะสบายใจที่สุดก็ได้ เธอเผยยิ้มกว้าง เอื้อมมือมาจับมือของผม

“ ขอบคุณนะ ตั้งแต่ที่น้องไฟคบกับเทม  ก็ดูเหมือนจะพูดอะไร ฟังง่ายขึ้นเยอะ กับพ่อเค้าก็ไม่ค่อยทะเลาะ แต่ไม่รู้ว่าเพราะไม่อยู่ด้วยกันรึเปล่า "

“ แม่ครับ ผมถามอะไรหน่อยนะ พ่อนะ รู้เรื่องของผมกับไฟรึยัง "

“ รู้สิ แต่พี่เค้าทำเป็นไม่รู้ แม่ว่าอาจเพราะเค้าเห็นไฟดีขึ้นกว่าแต่ก่อนมั้ง ไฟนะ รู้มั๊ยเพราะตอนที่เค้าเกิดเค้าตัวเย็นมากเลยนะ เย็นมากกว่าเด็กปกติ เราก็เลยตั้งชื่อว่า ไฟ  เค้าจะได้อบอุ่น แต่ไม่นึกว่า อารมณ์จะร้อนเหมือนไฟด้วย เค้าไม่เคยพูดกับพ่อเค้าดีๆเลยตั้งแต่เรียนม.ต้น ตอนที่ไฟหายไปนานๆ พ่อเค้าก็ถามแม่ก็เลยเล่าให้ฟัง เรื่องของเทมนะ พ่อตกใจใหญ่ที่เป็นเทม เค้าสั่งให้ แม่พาไฟกลับบ้านด้วยนะ แต่พอไฟกลับมาเค้าไม่เถียงอะไรเลย เป็นครั้งแรกที่เค้าเอ่นถามพ่อเค้าว่า ทำอะไรอยู่ กินข้าวรึยัง พ่อตลกใหญ่เลย เค้าเลยบอกว่า ตั้งแต่ไปอยู่ข้างนอกรู้สึกไฟมีความสุข มันก็เลยทำให้ไฟร้อนๆ กลายเป็นอุ่น "

“ เหรอครับ " ผมไม่เห็นเคยรู้สึกเลย อาจเพราะผมคือ น้ำ เทมส์นธีหมายถึงสายน้ำ ต่อให้มันร้อนหรืออุ่น ผมก็ชอบมากกว่าความเย็นของตัวผมอยู่แล้ว เราเป็นเหมือนสองสิ่งที่ไม่สามารถอยู่ใกล้กันได้แต่กลับเติมเต็มส่วนที่ขาดหายให้กันและกันได้

“ ไม่ต้องกังวลเรื่องครอบครัวของไฟหรอกเทม มันไม่ถึงเวลาที่เราต้องทุกข์ เพราะงั้นช่วงเวลาที่เรามีความสุขก็เก็บเกี่ยวมันไว้เยอะๆ และขอให้จำไว้ว่า พ่อแม่ที่ดีและรักลูก ย่อมเห็นความสุขของลูกมาเหนือสิ่งอื่นใด "

“ ครับผม "

“ แม่ก็พูดซะยาว เรามานี่มีอะไรเหรอ "

“ อ้อ ผมก็ลืมไปเลยครับ ผมจะให้แม่ช่วยทำบลูเบอรรี่ชีสเค้กให้หน่อยนะครับ "

“ วันเกิดไฟสินะ " เธอยิ้มก่อนจะพยักหน้า " เย็นดีเค้าก็จะกลับมานอนบ้านนิ เพราะว่าพรุ่งนี้มีนัดตักบาตรกับแม่กันตั้งแต่เช้า "

“ ครับ ของอร่อยๆเลยนะครับ "

“ ต้องสุดฝีมืออยู่แล้วจ๊ะ แล้วแม่จะให้คนไปส่งให้นะ "

“ ขอบคุณครับ "

“ อ้อ แล้วเทมให้อะไร ไฟวันเกิดละ ห้ามเป็นนาฬิกานะ เพราะแม่ซื้อแล้ว "

“ ผมก็ซื้อแล้วครับ ไม่ใช่นาฬิกาแน่นอน " แต่เป็นของที่มันดีกว่านั้น อย่างน้อยก็มาจากใจของผมที่อยากให้มันจริงๆ

ส่งไอ้ไฟกลับไปที่บ้านมันมีอิดออดเล็กน้อย เพราะอยากนอนคอนโดแล้วขอให้ผมมาส่งมันตอนตีสี่ มะเหงกสิมึงผมเดินเข้ามาในห้องขนของที่อยู่หลังรถขึ้นมาด้วย เวลาอยู่คนเดียวก็ใจหายพิกล คงเคยชินที่มีมันอยู่แล้วมั้ง ผมแอบยิ้มกับเรื่องราวเมื่อสามสิบนาทีก่อน

“ พรุ่งนี้มารับกูเร็วๆนะ " มันบอกตอนที่ผมจอดรถลงที่หน้าบ้านของมัน

“ โทรไปแล้วกัน " สงสัยนักทำไมไม่เอารถตัวเองมา ถ้ากูช้าแม่งก็บ่นอีก

“ พรุ่งนี้วันศุกร์เป็นวันที่พิเศษกว่าทุกวันนะมึง " ผมก้มหน้ากำลังแอบขำเด็กที่โคตรไม่อยากจะให้ผมลืม กลั้นขำแล้วหันไปมอง

“ เหรอ ทำไมว่ะ " ทำเป็นไม่รู้ ไอ้ไฟก็ถอนหายใจ

“ ทำเป็นไม่รู้ให้ได้ตลอดแล้วกันมึง "

“ ฮ่าๆ " ผมเผลอหัวเราะออกมาแต่ดูเหมือนจะขำคนเดียวครับอีกคนไม่ขำเท่าไหร่

“ ไม่อยากกลับบ้านเลย มึงมาส่งกูตอนตีสี่ก็ไม่ได้ เหี้ยไรว่ะ  "

“ มึงเป็นเหี้ยไรกลับบ้านไม่ได้ ติดกูเหรอ เอาเสื้อกูไปด้วยมั๊ย จะได้นอนกอด " อารมณ์เหมือนเด็กติดหมอนเหม็น แค่คิดว่าไอ้ไฟเป็นแบบนั้น ผมก็ยิ้มไม่หุบแล้วครับ

“ กูแค่ไม่อยากจะอยู่กับพ่อกู มันไม่ชินเพราะไม่ค่อยอยู่ด้วยกันแล้ว "

“ กูจะมารับเร็วๆ แล้วกัน มึงโทรไปนะ " ผมจับผมมันไอ้ไฟพยักหน้า บางมุมจะเด็กก็น่ารักไม่น่าเชื่อ " อยู่บ้านก็อย่างเถียงพ่อ เค้าพูดอะไรทนได้ก็ทนไว้ หัดถามเค้าบ้างว่าเค้า เป็นไงบ้าง อย่างที่กูเคยบอกไว้ โอเคนะ มึงทำได้น่า ไฟของกูเก่งอยู่แล้ว "

“ กูไม่ใช่เด็ก " มันดึงหัวตัวเองออกจากมือของผม  กำลังจะลงจากรถแต่ก็หันกลับมาสั่ง " มึงมารับกูไวๆละกัน กูไปละ "

“ เดี๋ยว " ไหล่มันไว้ได้ ผมจูบเบาๆลงบนปากของมัน คืนนี้คงไม่ได้จูบไม่ได้กอดเหมือนทุกที " ฝันดี "

“ ฝันดี "

คิดถึงแผ่นหลังมันตอนที่วิ่งเข้าไปในบ้านแล้วใจหายพิกล ทั้งๆที่ปกติผมนอนคนเดียวออกจากบ่อยก่อนที่จะเจอมัน แต่แปลกพอมีมันอยู่แล้ว กลับรู้สึกทุกอย่างไม่เหมือนเดิม ส่ายหน้าสองสามครั้งสลัดความคิดฟุ้งซ่านของตัวเองก่อนจะเริ่มจัดของ ผมได้หลอดไฟหลอดเล็กมาจากห้างครับ เป็นหลอดไฟสีขาวคล้ายไฟคริสมาสจะเอามาติดรอบๆห้องจะได้ดูเหมือน ดาวดวงเล็กๆ

“ คิดว่าน่าจะชอบนะ "

ทุกอย่างถูกจัดเอาไว้เรียบร้อยแล้ว วันนี้เป็นศุกร์ แต่ไม่รู้เจ้าของวันเกิดยังไม่โผล่หัวมาหรือว่าโทรให้ผมไปรับเลย ตอนเช้าผมเห็นพี่ไฟท์อัพอินสตาแกรมตักบาตรทำบุญกันอยู่แล้วก็เห็นภาพร้านอาหารแม่มันตอนมื้อเที่ยง พร้อมหน้าพร้อมตาครอบครัว ผมถอนหายใจมองรอบห้องที่ถูกจัดเสร็จเรียบร้อย

“ ตกลงว่ามึงจะให้พวกกูไปกันกี่โมง " เสียงโทรศัพท์แทรกเข้ามาในหู ไอ้ฮิมโทรมาหาผมครับ เตรียมแผนการณ์เซอร์ไฟส์มันนิดหน่อย

“ เตรียมตัวให้พร้อมกูให้มากี่โมงพวกมึงต้องมาพร้อมกัน "

“ สัด " รับฟังคำด่าก่อนวางสาย มองดูเวลาตอนนี้สองทุ่มแล้วครับ ทุกคนกำลังเตรียมตัวมาที่นี่ แผนแรกของเราคือ ผมไม่ให้ใครโทรไปอวยพร หรือไลน์ ไปหาไอ้ไฟทั้งนั้นครับ ให้มันคิดว่าทุกคนลืม แต่ผมคิดว่ามันรู้ ตอนนี้เลยไปเลี้ยงเหล้าเพื่อนอยู่ที่ผับ เห็นว่าเป็นเพื่อนม.ปลาย

[patwo]

ครืนน ครืนนน ครืนนน  มองดูโทรศัพท์ที่กำลังสั่น ภาพหน้าจอเป็นเจ้าของวันเกิดที่กำลังชูนิ้วกลางให้ผม มันตั้งของมันเองครับ ผมไม่เกี่ยว ถึงเปลี่ยนเป็นภาพน่ารักๆมันก็ชอบเปลี่ยนกลับทุกที

“ ว่าไง "

“ มารับหน่อย "  มองดูเวลานี่ไม่น่าจะใช่เวลากลับของคนไปผับ

“ อะไร เพิ่งจะสองทุ่ม มึงจะกลับแล้ว "

“ เออ " เสียงรอบตัวของมันดัง แต่มันกลับเงียบคงอยากให้ผมได้ยินเสียงรอบข้างชัดขึ้น " มึงรีบมาเถอะว่ะ "

ท่าทางมันคงกำลังหงุดหงิดอะไรสักอย่าง ผมออกจากคอนโด โทรศัพท์หาทุกคนแทบจะทุกเบอร์ด้วยซ้ำ ผมให้เวลาพวกมัน สามสิบนาทีพวกมันต้องถึงที่นี่ทุกคน ตามแผนคือให้พวกมันแอบกันเอาไว้ก่อน ห้ามมีใครออกมาโชว์หน้าให้ไอ้ไฟเห็นให้มันคิดว่าทุกคนลืม แผนการณ์ดูเหมือนพร้อมแต่ไอ้หยุ่นมันก็ทักขึ้นมาว่า ' พี่คิดว่าไอ้ไฟจะโง่แบบผมเหรอว่ะ ' คำพูดมันก็ดูน่าเชื่ออยู่นะ

ผับแถวเอกมัย คนเริ่มเยอะมากขึ้น เดินเข้าไปในร้าน ตั้งใจจะกดโทรศัพท์โทรหาแต่คงไม่ต้องหาโคตรง่ายครับ โต๊ะใหญ่แถมเสียงดังนั่งกันเป็นสิบชีวิต เหล้าเพียบทั้งโต๊ะ มองไปเห็นมันนั่งหัวเราะแบบเซงๆ กับแก้วเหล้าที่เพื่อนมันก็ชงมาให้ ผมไม่รู้ว่าแก้วที่เท่าไหร่แล้ว

“ เฮ้ย! " ผมทัก มองไปที่มันที่ตั้งแก้วเหล้าไว้บนโต๊ะทันที

“ นี่พี่กู " มันบอกคนที่นั่งอยู่ทุกคนยกมือขึ้นไหว้ผม  " กูต้องกลับแล้วว่ะ ฉลองอีกหลายที่ "

“ เออ สุขสันต์วันเกิดมึง " เพื่อนมันทุกคนตะโกนในประโยคแบบนี้ ผมหันไปอีกทางทำเหมือนไม่ได้ยิน ไอ้ไฟพยักหน้า ผมพอเข้าใจแล้วครับว่าทำไม พ่อมันถึงมองว่ามันเหี้ยนัก ก็ดูจากกลุ่มเพื่อนก็น่าห่วงอยู่หรอก  แต่ละคนกินเหล้าเหมือนน้ำ ท่าทางสูบบุหรี่คล่องยิ่งกว่าจับปากกาอีกมั้งนั่น  อนาคตไม่มีเกาะพ่อแม่กินอย่างเดียว เยี่ยมมากพวกมึง

“ มึงช้า "

“ กูรีบที่สุดแล้ว รถติด " ตอแหลนิดหน่อย ไอ้ไฟมีกลิ่นเหล้า ถึงจะแค่เวลาไม่นานแต่ผมว่ามันคงดื่มไปไม่น้อย " ทำไมมึงกลับเร็ว "

“ น่าเบื่อ โทรมาจะให้เลี้ยงอย่างเดียว บอกว่าไม่ว่างมันก็อ้างโน้นอ้างนี่ จะเอาแค่เงินกูไปกินเหล้ากัน ก็บอกกูมาเถอะ ทำเป็นพูดว่า กูไม่คบเพื่อน เพื่อนหัวดออะไร โทรมาเฉพาะวันนี้ อ้าง เหี้ยเอ้ย "

“ แล้วมึงเลี้ยงมันทำไม "

“ ไม่อยากจะมีปัญหา "

“ ตัดปัญหาแบบเด็กๆ "

“ เออ " มันหันมาพยักหน้าให้ผม เอนลงนอนกับเบาะ หันออกไปนอกหน้าต่าง งอนอีกละ ท่าทาง " น่าเบื่อจริงเว้ยแม่ง ..  เทม "

“ ว่า "

“ ของขวัญ กูอะ "

“ ของขวัญอะไร " มันหันมามองหน้าผม ที่ตอนนี้ก็แค่มองมันแบบนิ่งๆ

“ วันนี้วันอะไร "

“ วันศุกร์ "

“ วันนี้วันเกิดกู " 

“ แล้วไง "

“ ก็ไหน ของขวัญกู " มันถามเหมือนเป็นคำถามปกติ เหมือนถามว่า กินข้าวรึยัง

“ ยังไม่ได้เตรียม "

“ ดีว่ะ เยี่ยมสัดอะ " มันถอนหายใจ ปรับเบาะรถ มันหลับตาลง " อยากไปเที่ยว พรุ่งนี้ไปเที่ยวกับกูนะ "

“ เที่ยวไหน "

“ เออ เดี๋ยวกูคิดออกแล้วกูบอก "

“ ดีเว้ย " ไปไหนก็ไม่บอกกูสักคำ

“ ตามใจกูหน่อย วันเกิดกูนะ "

“ วันเกิดมึงจริงอะ ไหนขอดูบัตร " ยื่นมือไปหามันก็ยื่นกระเป๋าตังค์กับมาให้ " เอาบัตรออกมากูขับรถอยู่ "

“ วันเกิดกูเว้ย "

“ ไม่เห็นเตือนใน มือถือ "  ตอแหลไปงั้น ไอ้ไฟถอนหายใจบัตรถูกส่งมาให้ผม แอบขำนายเตโช เล็กน้อย มันรีบเอาบัตรคืนพอเห็นผมกลั้นขำ

“ ไอ้สันดานกูรู้ มึงรู้เทม "

“ เด็กชายเตโช หัวมึงโคตรเกรียนสัดอะ "

“ ตอนนั้น กูเรียน ร.ด. เว้ย "  มันเก็บบัตรเข้ากระเป๋าตังค์  อยากรู้ว่าเซอร์ไฟส์กูจะแห้วเปล่าหว้า ทำไมมันดูไม่ค่อยสนใจเหี้ยอะไรเท่าไหร่เลย  จอดรถใต้คอนโด ผมใช้เวลาขับรถเกือบสี่สิบนาทีครับ กะเวลาให้คนข้างบนเตรียมตัว

ไอ้ไฟเปิดประตูรถ มันเซนิดหน่อยเพราะเหล้าที่กินมา ยืนพิงรถสักพักมันก็เริ่มออกเดินมาอยู่ข้างๆผม กดลิฟท์ขึ้นไปบนคอนโด อยู่ๆมันก็พูดขึ้น

“ มึงจะไม่พูดเหี้ยอะไรหน่อยเหรอว่ะ นี่วันเกิดกูนะ "

“ ไม่รู้จะพูดอะไร "  ผมกอดคอมันก็ ไอ้ไฟพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจ แต่แน่นอนว่าต้องน้อยใจอยู่

“ กูเข้าใจทุกอย่าง " คงน้อยใจว่าตัวเองไม่ใช่ไอ้หยุ่นอีกละสิมึง แม่งชอบเปรียบเทียบจังนะ กูไม่มีของขวัญแบบนี้ คงคิดไปถึงคราววันเกิดไอ้หยุ่น

ถึงชั้นของตัวเองเดินตรงไปที่ประตู ผมเปิดล๊อคห้อง มันเดินเข้าไปก่อนโดยที่ผมกอดคออยู่ ใช้ตีนถีบประตูจนมันปิดเอง ผมพามันมายืนอยู่กลางห้อง

“ ทำไมมึงไม่เปิดไฟ "

“ เออว่ะ กูลืม "  ปล่อยมันทิ้งไว้กลางห้อง ผมไม่ได้เดินไปเปิดไฟแต่เปิดไฟคริสมาสสีขาวที่เตือนไว้แทน มันสว่างเหมือนดาวเล็กๆเต็มห้องไปหมดแว่บแรกที่ผมมอง ไอ้ไฟยิ้มกว้างท่าทางมันไม่ค่อยเชื่อสายตาตัวเองเท่าไหร่  ผมเดินไปที่ตู้เย็นหยิบบลูเบอรรี่ชีสเค้กออกมา ปักเทียนต่อหน้าแม่งที่เหละ จะให้กูเอาเวลาไหนไปปักได้อีก

" ไอ้สัด กูว่าแระ แม่งต้องเล่นมุขนี้ " เอากันโต้งๆเลย มันชี้หน้าผมยิ้มกว้างแบบนี้ ค่อยโล่งหน่อย  ปีนี้ไอ้ไฟอายุครบ 20 แล้ว ผมปักเทียนเลข 20 กับเทียนยาวๆสองสามอัน เหมือนดาวดีครับ มันชอบก็สังสรรค์ทุกอย่างให้มันแบบสุดๆไปเลย

“ รู้แล้วมึงยิ้มจะทำไม "  เดินเข้าไปใกล้ มันก็ถอนหายใจ ผมร้องเพลงวันเกิด " แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้ เบิร์ด เดย์ ทู ยู "

ยังไม่ทันที่มันจะเป่าหรืออธิษฐาน ผมเบี่ยงเค้กออกจับต้นคอมันเข้าใกล้ ก้มลงจูบมันเบาๆลงบนปาก  ลิ้นของผมถูกส่งเข้าไปมันก็ตอบรับใบหน้าของเราหมุนวนไปมาพร้อมด้วยเสียงของน้ำลายที่แทบจะรวมลิ้นของเราให้เป็นลิ้นเดียวกัน ผมรู้สึกถึงกลิ่นเหล้าในปากมัน

ไอ้ไฟเริ่มบุกมันไม่ปล่อยมือจากคอผมง่ายๆ เหมือนที่ผมไม่ยอมละริมฝีปาก เหมือนมันกำลังจะบอกว่ามันดีใจ ลิ้นเล็กๆเกี่ยวลิ้นของผม ดูดดันจนเทียนที่เค้กเริ่มละลาย ผมดึงตัวเองออก แต่มันก็ไม่ยอมดึงหน้าตัวเองเข้ามาใกล้ ผมเบี่ยงหน้าหอมแก้มมันจับคอมันลูบเบาๆ เอาเค้กยื่นไปที่หน้ามัน เทียนเริ่มละลายแล้ว

" เป่าเค้กก่อน " มันถอนหายใจหลับตาลงกำลังจะอธิษฐาน แต่เสียงดังที่ทำให้มันต้องหยุดทุกอย่าง 

" แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้ เบิร์ด เดย์ ทู ยู "  เสียงร้องเพลงที่ดังมาจากทุกทิศล้อมมันและผมเป็นวงกลม จากทั้งเพื่อน และคนที่มันก็รู้จักดี  แสงเทียนทำให้มันพอรู้ว่าใครเป็นใครบ้าง ไอ้ไฟยิ้ม ยิ้มกว้างของมันทำให้ผมยิ้มตาม มันหันมาจ้องหน้าผมมีลูกแก้วดวงเล็กๆเต้นอยู่ในตาคู่นั้น

“ เป่าได้แล้วย๊ะ อย่าให้กูต้องอิจฉาไปมากกว่านี้ เป่าๆ น่าหมั่นใส้ "  อาเนียบอก  มันอธิษฐานสองสามคำแล้วก็เป่าเทียนให้หลับลง

ในความมืดนั้น ผมดึงมันมาจูบอีกครั้ง เป็นจูบที่ไม่นานเท่าไหร่ก่อนที่ผมจะกระซิบลงข้างหูมัน “  สุขสันต์วันเกิดครับไฟ "

“ หวานจริ๊ง อิจฉานะเว้ย " ไม่รู้ใครพูดแต่เสียงโคตรดัง ไฟเริ่มสว่างขึ้นผมกับมันยิ้มให้กัน เค้กบลูเบอรี่ที่มันชอบถูกวางเอาไว้บนโต๊ะ เพื่อนๆรุมมากอดมัน แล้วก็ให้ของขวัญ

“ อันนี้ของกูนะ " ไอ้หยุ่นมันยื่นมาให้ กล่องใหญ่พอประมาณครับ   " มีความสุขมากๆมึง แล้วก็มีความสุขมากๆนะ สุขสันต์วันเกิด"

“ อะไรของมึง อวยพรเหี้ยอะไรสองทีติด เออๆ ขอบใจนะ " ไอ้ไฟรับของขวัญมา มันแกะตรงนั้นเลยครับไม่มีรอ เป็นหมวกอย่างที่มันชอบ หมวกสีดำของบอยลอนดอน ได้แล้วก็ใส่ซะเลย มันหันมาหาผม  " มึงถ่ายรูปให้หน่อย " 

“ โอเค " ยื่นกล้องให้ไอ้นิว มันชอบถ่ายรูปอยู่แล้ว

“ ช่วงนี้กูมึน " ยังไม่ทันที่ไอ้หยุ่นจะพูดจบ อาเนียเหมือนฝันเดินเข้ามาพร้อมกล่องของขวัญกล่องใหญ่เลยครับ

“ หลบไปอีหมวกราคาถูก "

“ เหี้ยย พูดอย่างกับซื้อเองหมด กูเป็นลูกนายพลเมื่อไหร่ กูจะซื้อบ้านให้แม่งเลย " ไอ้หยุ่นตะโกนกลับ แต่สองสาวแค่ยักไหล่ไม่สนใจ

“ ลูกนายพลคงไม่ได้เป็นแล้วละ งั้นก็รอเป็นว่าที่เมียวิศวะแล้วกันนะ " อาเนียว่ามันถอนหายใจแต่ทุกคนหัวเราะ ไอ้ฮิมขยี้หัวมันตอนไอ้หยุ่นจิ๊ปากใส่อาเนียเพราะมันเถียงไม่ได้  " กูสองคนรวมเงินกันซื้อ แต่เงินกูนะนิดหน่อย พอดีมีนายทุนหนุนหลังให้ ก็เลยได้ชิ้นนี้มา  "

“ อะแฮ่ม! ” รู้สึกคันคอครับ ไม่มีอะไรหรอก สองสาวถอนหายใจใส่

“ คนรู้ที่มึงก็รู้ว่าใคร แม่งออกเยอะสุดเลย สุขสันต์วันเกิดคะมึง มีความสุขมากๆ กูเชื่อว่ามึงก็ต้องการแม่งมากๆเหมือนกัน " น้องเหมือนฝันบอกรวดเดียวน้องอาเนียพยักหน้าตาม สองสาวกอดมัน ก่อนที่มันเปิดของขวัญ

“ โหหห " กระเป๋า MCM  สีครีมไซต์กลางถูกแกะออกมา มันเควี้ยงกล่องไว้แถวๆนั้นไม่สนใจอะไรแล้ว สะพายมันเดี๋ยวนั้น ท่าทางจะอยากได้มาก   " ขอบคุณค๊าบบบบ คนสวย ชอบมาก "  ต่อด้วยน้องบอท คนนี้มาเป็นกล่องครับ กล่องที่ที่พวกเรารู้จักกันดี

“  ให้เหล้าเท่ากับแช่งนะไอ้สัด " ถึงปากจะพูดแบบนั้นแต่มือเอื้อมไปประคองยิ่งกว่าลูก เหล้าบลูเลเบิ้ลครับ  น้องบอทพยักหน้า เค้าตบไหล่กันเป็นพิธี

“ กูรู้มึงไม่ถือคำแช่งกู ถ้าขวดนี้ "

“ เออ กูไม่ถือๆ " ตบไหล่เพื่อนมัน วางกล่องสำคัญไว้บนโต๊ะ  " ไหนมีใครอีก " มองไปรอบๆ ก็ไม่มีแล้วครับ ทุกคนเลยหันมาที่ กู..

“ ไอ้เทม มึงอะ " ไอ้ฮิมครับ ของขวัญไม่มีมึงไม่ต้องเสือกได้มั๊ย  ไอ้ไฟมองหน้าผม

“ ไม่มี "

“ มึงเลียนแบบกูตอนงานวันเกิดไอ้หยุ่นเหรอ ให้กันสองต่อสองไรงี้ "

“ ทำไมกูต้องทำแบบนั้นว่ะ " ผมยักไหล่ มองหน้ามันที่ยักไหล่ตาม

“ กูว่าแม่งไม่มีหรอก แม่งไม่ได้ดีขนาดนั้นไง "  ขอบคุณมึงนะ ไอ้ไฟ

“ จริงๆ ก็มี แปปนึง " เดินเข้าไปในห้อง เดินถือออกมาก่อนจะใส่ให้เจ้าของวันเกิด หมวกช๊อปเปอร์ในการ์ตูนวันพีช สวมทับหมวกของไอ้หยุ่นเลย

“ แค่นี้ ? “ ผมพยักหน้า ก่อนทุกคนจะพูดขึ้นพร้อมๆกัน

“ อะไรว่ะ "

“ เออๆ ไม่มีก็ช่าง ฉลองกันดีกว่าเว้ยยยยยย " ไอ้นิวนำทัพทุกคนแยกย้ายไปเอาขวดเหล้า ขวดเบียร์ที่ซ่อนเอาไว้ออกมา เราเปิดเพลงไม่ดังมากพอให้จังหวะมือถือแก้ว ปากก็พูด ชนกันไม่หยุดเสียง

“ วันนี้มึงไปทำอะไรมาบ้างว่ะ " ไอ้บอทถามมัน

“ ตักบาตรกับแม่ พาแม่ไปชอปปิ้ง ไปเลี้ยงเหล้าพวกไอ้สน แล้วก็มานี่ "

“ ไฟ กูอยากจะชิม " อาเนียมองไปที่ขวดเหล้าของขวัญที่ไอ้บอทให้ มันยกขึ้นมาเลยครับ

“ เรื่องงงง ของกู ไอ้บอทให้กูครับ "

“ ชิมเว้ย ชิม สัด ขี้เหนียว "  จิ๊ปากไม่พอใจแต่ก็ทนกินเรดเลเบิ้ลไปครับ " ทีหลังกูซื้อของก๊อปให้แม่งพอ "

“ ถามจริง มึงออกให้กูเท่าไหร่ "

“ ของขวัญมันไม่สำคัญที่ราคานะจ๊ะ " เอื้อมตัวมาหยิกแก้มเพื่อนมัน ไอ้ไฟก็เปิดกล่องเหล้าที่ทุกคนรอชิม มีเต็มแก้วแม่งซดหมดแก้วครับ

“ ไม่ค่อยอยากจะแดกกันเลยนะ "

“ มาเลยๆ กูรอมาตั้งนานแล้ว ไหนว่าเด็ด " ไอ้หยุ่นเขย่าแก้วเหล้า ดูเหมือนมันต้องการกว่าใคร บลูเลเบิ้ลเป็นเหล้าที่แพงที่สุดในตระกูลเลเบิ้ลแล้วครับ หมักมา 25 ปี 

“ ไม่ผสมนะมึง " ทุกคนพยักหน้า ผสมก็โง่เต็มทีแล้ว มันรินให้คนละครึ่งแก้ว เหลืออีกครึ่งขวดมันเก็บไว้ครับ  " อันนี้กูขอ "

“ มาๆชนพร้อมกัน " อาเนียเขย่าแก้วเหล้าเรียกทุกคน " หนึ่งสองสะ..”

“ มีความสุขมากๆนะมึง " ผมพูดขึ้น จากที่จะเฮทุกคนกลับหันมามองผม ไอ้ไฟหันมาแบบงงๆ

“ มึงบอกตัวเองเถอะ " คงกำลังบอกว่า ถ้ากูทำให้มึงมีความสุขมึงก็คงมีความสุข

“ ชนๆ อย่าสนใจพี่เทม แม่งเรียกร้องความสนใจจากไอ้ไฟ " เหมือนฝันเรียกสติทุกคน " หนึ่งสองสาม แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ไฟของกูจงเจริญ เว้ยย "

“ เออ ขอบใจจ " มันยิ้มกว้างกว่าที่มันเคยยิ้ม ยกซดเหล้าไปคนละครึ่งแก้ว เสียงซี๊ดร้องตามกันแทบจะเป็นจังหวะเดียว

“ ร้อนคอ เหี้ยยยย " ไอ้หยุ่นดิ้นอยู่บนโซฟา ไอ้ฮิมหาน้ำเปล่ามาให้มันล้างคอ ผมหันมองไอ้ไฟที่กำลังสุขใจกับเหล้าของมัน

“ มึงไม่ร้อนคอรึไง " ยื่นน้ำเปล่าให้มันก็ส่ายหน้า

“ สบาย แค่นี้เอง " มันก้มหน้ามาใกล้  ผมจูบมัน ไอ้ไฟดึงตัวเองออก " ไอ้สัด "

“ หึ " ขยี้หัวมัน แต่คราวนี้มันกลับยิ้มออกมาเฉยๆ เหมือนกับจะบอกผมว่าคำเมื่อกี้ก็แค่แก้เขิน เพราะตอนนี้มันเองก็โคตรมีความสุข

งานวันเกิด สนุกสนานไปตามเรื่อง ตามราวของมัน มีทั้งร้องเพลงคาราโอเกะ เล่นเกมส์ สารพัดจะงัดกันออกมาเล่น ไอ้ไฟยิ้มตลอดงาน ไอ้หยุ่นกินเหล้าทุกแก้วที่ทุกคนยื่นให้มัน เมาหัวทิ่มหัวตำไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น

“ กูไม่เมา ใครบอกกูเมาว่ะ ไอ้เหี้ย กิน นิดดดดดดด เดียว จะเมาเหี้ยไร "

“ นี่เลขอะไร บอกกูที " ไอ้ฮิมกอดคอมัน ชูนิ้วชี้ให้ ส่ายไปมาตรงหน้า

“ สองไง กูโง่ที่ไหน "

“ งั้นกลับเถอะสัด ท่าทางจะไม่ค่อยเมาเท่าไหร่แล้วละ "

“ เหี้ยได้ไง กูยังไม่มันส์เลย ร้องต่อๆ พี่โจ๊ก ร้องเพลงต่อดิ "

“ กูร้องที่ไหน คนร้องมันไอ้นิว " ไอ้โจ๊กส่ายหน้า มันเมาเหี้ยมากคือไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น

“ นี่กูเมาเหรอว่ะ ฮิม "  ชี้หน้าตัวเองถามไอ้ฮิม

“ เปล่าหรอก "  มันดึงไอ้หยุ่นให้ยืนขึ้นแต่ไม่รอดทรุดนั่งลงไปอีกรอบ

“ ขากูไม่มีแรงแล้วว่ะ "

“ มึงนี่นะ "

“ กรุณาแบกกูกลับไปที " มันยกมือขึ้นสองข้าง ไอ้ฮิมย่อตัวลงตรงหน้ามัน ก้มลงไปต่ำ " คนเยอะแยะ มึงอย่าเงี่ยนแถวนี้ "

“ กูเงี่ยนตรงไหน "

“ จะทำอะไรกูอีก กับคนเมามึงก็ไม่เว้น มึงเมามึงก็ไม่เว้น สงสารกูบ้าง " ไอ้หยุ่นตบอกตัวเอง " ถึงกูจะเงี่ยนเวลามึงปลุก แต่กูก็อดทนได้นะเว้ย "

“ มึงอายเค้าบ้างมั๊ยเนี้ย "

“ มีคนอื่นเหรอ กูเห็นแค่มึงอะ "

“ โอ๊ย ไอ้เหี้ยหยุ่นกูขนลุกว่ะ " ไอ้ไฟลูบแขนตัวเอง ไอ้หยุ่นถูกพยุงให้ลุกขึ้น

“ กูกลับก่อน " มันหันมาบอกผม พยักหน้าให้มันก็หันไปหาไอ้ไฟ " สุขสันต์วันเกิดนะ มีความสุขมากๆละ ไม่สิกูต้องบอกมึงไอ้เทม ทำให้ไฟมันมีความสุขมากๆ  "

“ เออน่า.. “ มึงนี่ไม่ต่างจากพ่อคนจริงๆ ไอ้สัด

“  ขอบคุณครับพี่ฮิม "

“ ไอ้ไฟ รักมึงนะเว้ยย " แขนมันกอดไอ้ไฟแน่น ไอ้ไฟก็กอดกลับ " มีความสุขมากๆ ไม่ต้องห่วงเรื่องกูกับพี่เทมนะ เพราะกูรักไอ้ฮิมคนเดียว "

“ เออ " ไอ้ไฟยิ้ม มันก็หยิกแก้มตบสองสามที ไอ้ฮิมก็ลากมันออกไป

ทุกคนเริ่มทะยอยกลับกันออกไปหลงเหลือทิ้งไว้แต่ขวดเหล้าและซากของขนม โชคดีที่เหมือนฝันกับอาเนียช่วยทำความสะอาดกันแล้วบ้างนิดหน่อย  แตกต่างจากตอนที่คนอื่นอยู่ ตอนนี้คอนโดโคตรเงียบมีแค่เสียงเพลงคลอมาเบาๆ ไอ้ไฟนั่งลงบนโซฟาผมเดินไปนั่งลงข้างๆ

“ วันนี้ชอบของขวัญของใครสุด "

“ ของแม่ " มันบอก " แม่ซื้อนาฬิการุ่นใหม่ให้ สวยดี "

ไอ้ไฟลุกขึ้นจากโซฟามันเดินไปที่ห้องครัวหยิบแก้วมาสี่ใบ มันรินน้ำแร่ใส่ในแก้วมาสองใบ อีกสองใบเป็นแก้วเปล่า ไม่ลืมปิดไฟเหลือทิ้งไว้แต่ไฟดวงเล็กๆที่ผมจัดไว้ แก้วถูกตั้งไว้ตรงหน้าผม

“ แดกเหล้ากัน "

“ มาดิ " รินบลูเลเบิ้ลลงในแก้วที่ว่าง การกินบรั่นดีรสชาติดีขนาดนี้ มันมีวิธีกินของมันนะครับ ผมดื่มน้ำแร่ไปก่อน เพื่อปรับอนุหภูมิในปาก ชนแก้วเหล้ากับมัน กินเหล้าเข้าไปต่อ ทุกอย่างมันนุ่ม รสชาติดีอย่างไม่มีที่ติจริงๆ

“ สุดยอดอะ "

“ เออ อร่อย " ผมบอกมันก็พิงหลังลงกับโซฟาอีกครั้ง ถอนหายใจออกมา ผมพาดแขนกับพนักพิงโซฟาเหมือนกำลังกอดมันไว้ " วันนี้มึงได้ของขวัญจากใครบ้าง "

“ ถ้าไม่นับที่มึงรู้ ไฟท์ให้รองเท้ากู แค่นั้นอะ พ่อกูให้ตังค์มา "

“ เหลือกูสินะ ที่ยังไม่ให้ " ผมหยิบรีโมตทีวีขึ้นเปิด ดีวีดีเรื่องวันพีชที่มันชอบครับ ผมใส่เครื่องเตรียมเอาไว้แล้ว

“ ก็มึงให้หมวกนี่กูแล้ว " ขยับหมวกที่ตัวเองใส่ คือมันใส่แล้วโคตรน่ารักเลย วันนี้ได้ภาพไอ้ไฟมาเกือบร้อยรูปในเครื่องของผมที่ไอ้นิวถ่าย "  .. เฮ้ย นี่มัน วันพีชเดอะมูฟวี่นี่หว่า "

“ เออดิ " ตั้งรีโมทไว้ข้างๆตัว ไอ้ไฟมองหน้าผม " ทำไม "

“ มึงซื้อมา "

“ ก็แค่เดินผ่าน เห็นมันขาย ก็เลยซื้อมา " ไอ้ไฟพยักหน้าจริงๆกูตั้งใจไปหาเพื่อมึงเลยละ  นั่งดูไปสักพัก " มึงอยากได้ของขวัญอะไรจากกูเป็นพิเศษรึเปล่าว่ะ "

“ ไม่ให้ก็ไม่อยากได้ "

“ แล้วถ้าเลือกได้มึงจะเอาอะไร " 

“ นาฬิกา " ตอบแบบไม่ต้องคิด

“ งั้นมึงเอามือข้างซ้ายมา " ยื่นมาให้ สายตามันก็หันมามองผม ยกยิ้มตรงที่มันเหมือนกำลังลุ้นว่าผมแอบหยิบอะไรออกมาจากกระเป๋า

“ ปากกา " มันถอนหายใจทำหน้างงๆเซงๆ ก่อนจะหันไปดูหนังต่อ ท่าทางผิดหวังของคนที่ไม่ได้อยากได้เท่าไหร่ สำหรับของขวัญ  ผมเปิดฝาปากกา  เริ่มวาดนาฬิกาลงบนแขนของมัน ไอ้ไฟหันมาโวยวายใส่ " เหี้ยๆ เดี๋ยวๆ มึงจะทำเหี้ยอะไร "

“ ให้ของขวัญมึง "

“ พ่อมึงสิ ไม่เอาแบบนี้เว้ย "

“ ก็ไหนมึงอยากจะได้ กูก็กำลังจะให้นี่ไง นิ่งๆน่า " จับแขนมันให้นิ่ง ผมวาดนาฬิกาลงบนแขนมันจนเสร็จ " เอาเวลากี่โมงดีว่ะ "

“ มึงแม่งสกปรกสัดอะ "

“ เอาสักเที่ยงวาดง่ายดี " บอกเวลาเที่ยงสิบห้าพอดี  " อะ เสร็จ "

“ ไอ้สัด " มันก้มลงมองนาฬิกาสถบออกมาแบบนั้น แล้วก็ส่ายหน้า แอบเห็นรอยยิ้มของมัน ก็ใช่ว่าจะแย่ซะมากมายสำหรับของขวัญของผม

“ สวยจะตาย มึงไม่คิดงั้นเหรอ " เงียบ ไม่มีความคิดเห็น  " ไฟ "

เรียกก็ไม่ตอบ ไม่รู้ทำไมกูถึงอยากจะทำแบบนั้น เรานั่งอยู่ข้างกัน ไม่มีใครเมา เหล้าทำอะไรเราไม่ได้แต่ผมกลับรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังเมา ไม่รู้ทำไม อยู่ๆมือมันก็เลื้อยไปจับมือของไอ้ไฟซะแน่น ห้านิ้วของผมประสานของลงกับมือของมัน  ผมกำแน่นแล้วก็คาย มันเองก็เหมือนกัน กำแน่นแล้วก็คาย ตอนนี้จับมือกันนิ่งๆ หันไปมองคนละทาง ผมยิ้มมันก็ยิ้ม กูอดไม่ได้จริงๆ  ไอ้เหี้ย แม่งโคตรจะมีความสุขอะ

“  กูอยากให้ของขวัญมึงชิ้นนึง "

“ อะไร " หันมามอง ถอนหายใจใส่ผม ทำไมว่ะถ้ากูจะวาดอีก ก็ไหนมึงบอกไม่อยากได้ของขวัญ  พลิกมือตัวเองให้มือมันมาอยู่ด้านบน นิ้วนางข้างซ้ายของมัน ผมวาดวงกลมครอบเอาไว้ กำลังลังเลว่าจะให้เพชรสักกี่กระรัตดี

“ เอาสัก 10 กระรัต เอาใหญ่ๆ "

“ จัดไป " กูวาดซะเต็มนิ้ว ไอ้ไฟนิ้วเล็กครับ เรียวด้วย กูวาดใหญ่ขนาดนี้ยิ่งกว่าการ์ตูนอีก

“ มึงจะให้กูสักห้าวง เลยก็ได้นะ "

“ แค่นี้พอ ความเชื่อใจกูมีให้แค่ชิ้นเดียว "

“ หึ "   ความเชื่อใจไม่สามารถสร้างได้ในวันเดียว ผมดึงตัวให้หันมาหาผม ดึงขาขึ้นมาบนโซฟา ไอ้ไฟมันผอม ออกแรงนิดเดียวทั้งตัวมันก็มานั่งบนโซฟา ขาซ้ายของมันพาดอยู่บนตักผมขาขวาก็ด้วย  ล้วงบางอย่างออกจากกระเป๋า  สวมมันลงบนนิ้วนางเท้าข้างซ้าย

“ สุขสันต์วันเกิด " มันยิ้มก่อนจะมองหน้าผม

“ ทำไมต้องแหวนเท้า "

“ แหวนนิ้วมึงไม่ใส่หรอก " ไอ้ไฟพยักหน้า กูไม่ได้โง่ขนาดนั้นที่จะเห็นของที่กูอยากซื้อให้มึงนอนกลิ้งอยู่โต๊ะหรอก " แหวนเท้านี่เหละ ไม่มีใครเห็น ยังไงก็ใส่ผ้าใบออกนอกตลอดอยู่แล้ว จะเห็นก็แค่เวลาอยู่กับบ้าน"

“ ให้แหวน มึงต้องการอะไรรึเปล่าว่ะ "

“ อยากให้มึงเชื่อใจกูบ้าง อยากให้มึงมีความสุข "

“ เทม กูบอกมึงตรงๆนะ บางทีกูแม่งโคตรอยากจะบอกมึงว่า อย่าพยายามเลยว่ะ คือ มึงจะเป็นอะไรก็เป็นไปเถอะ อย่างที่มึงเป็น ไม่ต้องสนใจกูหรอก "

“ ถ้ามึงเจ็บ จะไม่ให้กูสนใจหรอว่ะ " ไอ้ไฟเงียบ มันยกขาขวาขึ้นอ้อมหัวไปไว้ข้างหลังผมเอาขากอดเอวผมไว้ ถอนหายใจ

“ กูไม่เป็นไร ไม่รู้ทำไมกูถึงพูดแบบนี้ แต่มึง มาคิดอีกที ความรักแม่งต้องใช้ความพยายามด้วยเหรอว่ะ ความรักจริงๆมันไม่ต้องใช้ความพยายามไม่ใช่เหรอ แต่มันเป็นการที่เราทำตามในสิ่งที่หัวใจเราต้องการ มันก็แค่นั้นไม่ใช่เหรอว่ะ "

“ ก็อาจจะไม่ต้องนะ "

“ ทำตามที่มึงกับกูอยากทำเถอะว่ะ ถ้าเราจะรักกัน แม่งต้องรับให้ได้ทุกอย่างดิ ความจริงเป็นสิ่งที่เราต้องยอมรับนะ กูมาคิดๆดูแล้วมึงเปลี่ยนอดีตไม่ได้ มึงเปลี่ยนให้มึงชอบกูก่อนไอ้หยุ่นเหมือนอย่างที่กูต้องการไม่ได้ กูขอโทษที่บางทีกูมันเอาแต่ใจมากไป กูพูดจริงๆนะ ขอโทษที่เอาแต่คิดมาก ทั้งๆที่รู้ว่า มึงก็กำลังพยายามแม้จะล้มเหลว แต่ก็ยังพยายาม "

“ แต่ตอนนี้ไม่ต้องพยายามแล้ว  " กูรักมึง กูไม่ต้องพยายามอะไรแล้ว ไอ้ไฟยิ้มคงรู้ว่าผมหมายถึงอะไร

“ งั้นกูจะพยายามต่อไป " หมายถึงจะเชื่อใจผมให้มากขึ้นกว่านี้

“ มึงก็เหมือนเกมส์ " เอาหน้าเข้าไปใกล้มันไอ้ไฟกอดอก มันยิ้มให้ผม น่ารักที่สุดเท่าที่กูเคยเห็น

“ ยังไง "

“ กูต้องเอาชนะให้ได้ " ดึงมันมาอยู่ที่ระหว่างขา ยกตัวของมันขึ้นไอ้ไฟยกแขนมากอดไว้ที่รอบคอของผม มันยืดตัวมาจูบปากผมไม่มีคำว่ายอมแพ้ ลิ้นของเราสวดกอดกันเกี่ยวพันกันอยู่แอบบนั้น ความอุ่นไหลลงไปถึงกระเพาะ ผมเดินผ่านทุกอย่างเดินไปจนถึงห้องครัว วางมันลงบนโต๊ะ ปากเราละออกจากกัน ผมถอดเสื้อ เควี้ยงลงตรงนั้นไอ้ไฟก็เหมือนกัน

ตอนนี้ความพยายามถูกเก็บเอาไว้ ให้มันเป็นของที่ถูกลืม  อดีตผมเหมือนคนที่พยายามทำให้มันเชื่อใจ อย่างที่ผมรู้ดีว่ามันเองก็พยายามหาข้อดีของผมเพื่อเชื่อใจผม แต่อย่างที่มันบอก ความรักไม่ต้องใช้ความพยายาม บางทีเราก็ไม่ต้องทำอะไร แค่ปล่อยมันไปตามที่ใจมันอยากจะทำ  ต่อไปนี้เราแค่จับมือกันไว้ให้แน่นเติมเต็มส่วนที่มันขาดหายไปทีละนิด

                           จิ๊กซอร์ อาจยากที่จะตามหาส่วนที่ขาด แต่เชื่อว่าถ้าคุณไม่ทำหาย และพยายามมันจนถึงที่สุด ภาพนั้นก็จะเสร็จสมบูรณ์ตามที่คิด หวังว่าพอถึงวันที่จิ๊กซอร์ของผมกับไอ้ไฟนั่นเสร็จสมบูรณ์มันจะมีความสัพันธ์บางอย่างติดแน่น เพื่อไม่ให้ รัก หลุดออกจากกรอบไปไหน

“ เทม ชัยชนะ มันไม่ได้ ได้มาง่ายๆนะเว้ย "

“ เรื่องนั้นกูรู้ "  เพราะงั้นแมทแรกนี้ ก็เหมือนด่านแรกที่กูต้องผ่านไป

.....................................................

หวานทั้งพาส หวานที่สุดตั้งแต่แต่งเทมไฟมา ยาวสุดด้วย
ไม่รู้ทำไมพอเป็นเทมไฟ มือหยุดพิมไม่ได้ มันน่ารักแบบน่าหมั่นเขี้ยวจริงๆ
ตอนหน้าก็เลยยังคงเป็นเทมไฟนะจ๊ะ
วันนี้พูดน้อยเพราะไม่รู้จะพูดอะไร มีคนบอกว่า ให้ยกบอทให้พี่บีม
อยากบอกว่า บอทมีคู่แล้วแต่ไม่ใช่พี่บีมหรอก ไว้รออ่านนะ จะมีมานิดๆหน่อยๆ
ส่วนพี่บีมนี่ปล่อยให้พักใจไปละกัน คงบอบซ้ำแสนสาหัส

ใครมีทวิตหนมฝากแท็ก #BTSสถานีรัก ด้วยจ้า
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านแล้สคอมเม้นท์

[Donaldye]

กรี๊ดดดดดดดเป็นการอ่านเทมไฟที่ปลื้มปริ่มที่สุด
คือหวานมากกกกกกกกกรี๊ดดดดด รักพี่เทมน้องไฟ

[KilGharRah]

ชอบตอนนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกก
ดีใจที่ไฟชอบที่พี่เทมทำให้ แบบว่ามันหวานปนน่าหยิกหน่อยๆ ไม่เลี่ยนจนเกินไป
กำลังน่ารักเลย

สักวันไฟต้องเชื่อใจพี่เทมได้แน่ๆ

[NUTSANAN]

หวานมากกก
เราชอบคู่เทมไฟจริงๆนะ
แอบเข้าใจอารมเทมม คือไม่รุ้จะซื้ออไรให้ อยากให้ทุกอย่างที่อีกคนชอบ โอ้ยยหลงรักเทมอะ 

[FahFon]

เราคิดว่า...คนแต่งคงไม่ค่อยได้อ่านคอมเม้นแน่ๆเลย

เพราะคนแต่งก็ยังคงพิมพ์คำว่า คลาส เป็น คราส อยู่ดี ^^

เขวี้ยงทิ้ง สะกดแบบนี้ค่ะ ^^

[Arancia]

โอยยยย พี่เทมน่ารัก ซื้อทุกอย่างที่ไฟอยากได้ อิจฉาคร่าาาาา รักเลยๆๆ

หวานมากหวานที่สุด รออ่านตอนหน้าต่อ อิอิอิ

[Gutjang]

เทม แม่มหวาน

[patwo]

เราคิดว่า...คนแต่งคงไม่ค่อยได้อ่านคอมเม้นแน่ๆเลย

เพราะคนแต่งก็ยังคงพิมพ์คำว่า คลาส เป็น คราส อยู่ดี ^^

เขวี้ยงทิ้ง สะกดแบบนี้ค่ะ ^^

เราอ่านนะ แต่เราลืม เราขอโทษ TT
เราจะพยายามทำให้ดีกว่านี้ ครั้งหน้าจะไม่ผิดอีก #วิ่งหายไปในป่า

[NOoTuNE]

น่ารักกกกกก คู่นี้พอรักกันแล้วเชื่อใจกัน 100%เมื่อไหร่ เมื่อนั้นพายุห่าเหวววก็ทำอะไรคู่นี้ไม่ได้