หัวข้อ: BTS Next Station สถานีรักถัดไป {จบแล้ว/รวมเล่ม}{ตอนพิเศษวาเลนไทน์ - 14.2.58} #หน้า 91

[NOoTuNE]

ขอบคุณมากเป็นนิยายอีกหนึ่งเรื่องที่เราเฝ้ารอทุกศุกร์และน้องขนมก็ไม่เคยทำมห้ผิดหวัง

เป็นนิยายอีกเรื่องที่อ่านแล้วอิน อ่านแล้วแมร่ง ขัดใจแต่เข้าใจว่า เหี้ยยยแมร่งทำไมเด็กจัง แต่เห้ยยยย แต่ก่อนเราก็เป็นเพื่อนเราก็เป็น

ขอบคุณมากที่ทำให้รักฮิมหยุ่นเทมไฟมาก ขอบคถณอีกครั้ง


ปล. เรื่องเชนเบลล์เป็นอะไรที่เราไม่ชอบสุดแล้ว คือหวงได้หึงได้ แต่มากไปจนไม่ให้เกียรติคำว่าเพื่อนที่เคยมีกันมาก่อน ก็เลิกคบไปเลย ถ้าไม่ใช่เพื่อนกันมาก่อน มึงจะทำกิริยาแบบนี้พูดจาแบบนี้มึงก็ทำไป แต่นี้เพื่อนกันมามึงจะไม่รู้สันดานเพื่อนมึงเลยรึไง สัส เชนทำตัวได้ทุเรศมากบอกเลย ถ้าเรามีเพื่อนแบบนี้คือไม่ยุ่งแล้ว ตามสบายมึง

[๐๐ตะวัน๐๐]

จบแล้วอ่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้

เป็นนิยายที่เราอินมากเลยอ่ะ มีอารมณ์ร่วมสุดๆ

 

[maemix]

ชอบจังตอนที่พี่ฮิมหยุ่น
กลับไปเริ่มที่สถานีที่เจอกันครั้งแรก

รอตอนพิเศษ

[pummy09]

เฮ้อออ สนุกมากค่ะ ตามอ่านตามลุ้น ฮิมหยุ่น กับเทมไฟ จนเหนื่อยเลยทีเดียว 
ถึงแม้บางครั้งจะขัดใจกับระบบความคิดของนายเอกทั้งสองอยู่บ้าง ฮ่าาาาา

ขอบคุณนะคะ ที่เขียนเรื่องสนุกๆๆ ให้อ่านกัน
จะรออ่านตอนพิเศษ รวมทั้งเรื่องต่อไปของพี่ไฟท์กะหมออินนะคะ
แต่แหม เห็นชื่อเรื่องแล้ว แอบกลัวกินมาม่าพุงกางจังเลย ^^

[วัวพันปี]

 :pig4:ขอบคุณค่ะ รอตอนพิเศษ

[firstlove]

อ่านปแค่สิบตอนแต่อยากมาแสดงความคิดเห็นก่อนเลยว่าชอบมาก
เนื้อเรื่องน่ารักภาษาก็อ่านง่าย
อยากให้มีต่อไปอีกยาวๆเลย ㅠㅠ

[YMP]

 

[loveyous]

ชอบน้องหยุ่นนนน

[four4]

ชอบเรื่องๆ นี้มากๆ อ่านแล้วทำให้ได้คิดหลายๆอย่าง มุมมองของตัวละครแต่ละตัว
สะท้อนภาพความรัก ในแต่ละมุมมองของชีวิตคนได้ดี อ่านแล้วอยากมีความรักบ้าง

****เป็นกำลังใจให้คนแต่ง ทำผลงานดีๆ อีกเยอะๆค้าบ****

[kaokorn]

ในที่สุดทุกคู่ก็ลงเอยด้วยดี หลังจากลุ้นกันมานาน
เขม่นหน้าตัวละครบางตัว รำคาญหลายๆการแสดงออกของหนุ่มๆ
แต่ในที่สุดทุกคนก็ลงเอยด้วยดี เป็นนิยายเรื่องนึงที่ต้องคอยลุ้นตาม
สนุกมากๆ ขอบคุณ คุณขนมที่แต่งเรื่องสนุกๆมาให้อ่านนะฮะ
รอตอนพิเศษ (ไม่เอาดราม่านะ ท้องอืด 555+)

[greensnake]

คิดมาตลอดว่าทั้งไฟและหยุ่นเป็นคนที่โชคดี ซึ่งมันทำให้เราอิจฉามากๆ
อ่านจนจบแล้วมันทำให้ความอิจฉาเพิ่มขึ้นร้อยเท่า แฟนรักแฟนหลงเวอร์อ่ะ
เรื่องจบแล้วแต่เหมือนเราจะไม่จบ ตอนจบนี่ยิ่งน่าเอ็นดูเข้าไปใหญ่
ยังมีตอนพิเศษมาให้เราได้ยิ้มต่อ ไหนจะรวมเล่มอีกล่ะ
แล้วก็จะรอติดตามสถานีต่อขยายแน่นอน ก็พี่ไฟท์น่ะเท่ห์น้อยซะเมื่อไรล่ะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[patwo]

ตอนพิเศษ  : A One Thousand years (ฮิมหยุ่น)

“ ไม่ๆ เพิ่มแสงและเงาเข้าไปตรงนี้ด้วย มันจะให้เหมือนว่าเราสามารถหยิบมันได้ " ผมอธิบาย กำลังอธิบายการวาดภาพสามมิติให้น้องเฮอร์ฟังอย่างละเอียด ปีหน้าน้องเฮอร์จะขึ้นม.6 แล้วเห็นว่าจะสอบเข้าสถาปัตย ไม่ก็แฟชั่นดีไซน์ เลยอยากจะเรียนวาดรูปเพื่อนๆนัดไปเรียนกันที่สยาม แต่ไอ้ฮิมมันไม่ให้น้องมันไปครับ บอกให้ผมสอนก็ได้ .. แถมยังบอกอีกว่า ไปจ่ายเงินเรียนทำไมแพงๆ แฟนมันเก่งกว่าพวกที่สอนอีก .. ไม่ได้ถามความสมัครใจกูเลยสักคำ

“  ยากอะ พี่หยุ่นเฮอร์ทำไม่ได้ " น้องบ่น เฮอร์ไม่ได้มีความสามารถทางการวาดภาพโดดเด่นอะไร แต่ก็ไม่จัดว่าแย่ ถ้าพยายามฝึกฝนก็คงวาดได้ดี

“ พยายามเข้าน่า ถ้าสอบได้พี่ฮิมต้องดีใจแน่ ๆ สอบให้ได้มหาลัยเดียวกับพี่ฮิมเลยนะ  " ผมให้กำลังใจ ทำในส่วนที่ไอ้ฮิมไม่เคยทำ ถ้าน้องบ่นมันจะพูดแค่ว่า มึงบ่นไปดิบ่นเยอะๆเดี๋ยวก็คงสอบได้ ไม่มีการให้กำลังใจทั้งๆที่มันนั่นเหละที่สมควรจะให้

“ เหรอ แต่หนูไม่คิดว่าจะทำแบบนั้นนะ " น้องหัวเราะ " หนูนะ คงไม่สอบที่นั่นหรอก หนูกำลังมีความคิดว่าจะไปเรียนอเมริกา "

“ อ้าว " เฮอร์ยิ้ม น้องมองซ้ายมองขวาทั้งๆที่ไม่มีใคร ไอ้ฮิมไม่อยู่มันไปจัดการเรื่องการรับน้องที่มหาลัย

“ ถ้าพี่หยุ่นฟังแล้วก็ไม่ต้องเครียดไปนะ เรื่องนี้เฮอร์ตัดสินใจมาตั้งนานแล้ว "

“ อ่าฮ่ะ "

“ เฮอร์นะเก็บมาคิดๆดูแล้วละ ถ้าเรียนมหาลัยก็ต้องย้ายกลับมาอยู่คอนโด เฮอร์นะอยากให้พี่ฮิมกับพี่หยุ่นอยู่ด้วยกัน มันดีกว่าที่เฮอร์จะมาอยู่ด้วย แบบนั้นพี่สองคนคงสบายใจที่จะอยู่ด้วยกันมากกว่า "

“ พี่สองคนไม่ได้คิดแบบนั้นหรอก " ถึงจะมีบ้างที่อึดอัดก็เถอะนะ ปกติผมกับไอ้ฮิมถ้าจะเอากันตรงไหนมีอารมณ์จัดตรงนั้น อยู่บ้านด้วยกันสองคนใส่แค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวเดินไปเดินมาก็ได้ แต่ตอนนี้ปิดเทอมน้องเฮอร์มาอยู่ด้วย ทำอะไรต้องระมัดระวังมากขึ้น มันจะคลอเคลียกับผมสักที ฮิมจะระวังตัวมาก ผมก็ด้วย เสียงดังอะไรมากก็ไม่ได้ เกรงใจน้องเฮอร์ แต่ผมว่าเรื่องแบบนี้มันปรับเปลี่ยนกันได้ไง

“ ไม่ได้คิดก็ไม่ได้คิด แต่เฮอร์ตัดสินใจแล้ว เฮอร์จะไปเรียนต่อที่อเมริกา จะไปอยู่กับพ่อแล้วก็แม่ที่นู้น "

“ แล้วพี่ฮิมละ " มันสองคนเป็นพี่น้องที่ค่อนข้างสนิทกัน ฮิมมันดูนิ่งๆ แต่จริงๆมันก็รักน้อง และห่วงน้องมันมาก

“ พี่ฮิมมีพี่หยุ่นอยู่แล้วนี่น่าหนูไม่ห่วงหรอก  " เฮอร์จับมือผม " ส่วนหนู ถ้าหนูไปอยู่นู้นจริงๆ พี่ฮิมก็จะไม่ต้องห่วงหนูด้วย "

“ ฟังเหตุผลมันก็ ดีอยู่นะ แต่ทำไมมันเศร้าๆว่ะ "

“ เศร้าตรงไหน หนูนะอยากไปอยู่อเมริกาจะตาย มันเก๋ออก เวลาเพื่อนถามว่า เฮ้ย เฮอร์เรียนต่อไหนว่ะ หนูจะตอบว่า อเมริกาจ้ามึง เก๋มั๊ย ไฮโซออก หนูอยากไป ไม่ต้องซีเรียสหรอกคร่า จริงๆนะ พี่หยุ่นนะ ต้องช่วยสอนวาดภาพเฮอร์นะ เฮอร์จะเก่งๆจะเป็นนักออกแบบมือทองระดับโลก "

“ ... “ ผมเงียบ คือถ้าพูดออกไปได้จะพูดว่า มึงฝันอยู่เหรอ แต่ก็คงจะหักหามน้ำใจมากเกินไป ไม่พูดดีกว่า

“ พี่หยุ่นนะไม่ต้องกังวลเรื่องหนูหรอก พี่นะ คิดเถอะว่าวันเกิดพี่ฮิมจะให้อะไร "

“ วันเกิดไอ้ฮิม " ผมทวนคำพูดของน้อง " แม่งมีวันเกิดด้วยเหรอว่ะ "

“ อ้าว ก็ต้องมีสิ พี่หยุ่นก็ " น้องหัวเราะ " แสดงว่ายังไม่ได้เตรียมอะไรไว้ให้ ใช่มั๊ยค่ะ "

“ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวันเกิด " ผมไม่เคยถามและไม่เคยขุดคุ้ยเรื่องของมันเลย เหมือนว่าทุกๆอย่างที่รู้ ก็เพราะเราคบกันมานาน ก็ทำให้เรียนรู้กันไปเอง

“  งั้นก็เริ่มคิดได้แล้ว ว่าจะซื้ออะไรเป็นของขวัญ อีกแค่อาทิตย์เดียวเองนะ "

“ อาทิตย์หน้า ก็เปิดเทอมวันแรกเลยนี่หว่า "

“ ใช่แล้ว พี่ฮิมนะ เกิดตรงกับช่วงเปิดเทอม ทุกปีเลย "

........................................................

“ วันเกิดพี่ฮิมเหรอว่ะ " ผมพยักหน้าให้ไอ้ไฟที่ตั้งคำถามกับผม ช่วงปิดเทอมเป็นช่วงที่ว่างที่สุด แต่ผมก็มีงานทำเยอะแยะ ปิดสองเดือน กลับไปเยี่ยมบ้านอาทิตย์นึง กลับมาก็มีสอนพิเศษน้องเฮอร์ วาดภาพประกอบกับปกนิยาย แล้วก็ทำงานพิเศษที่ร้านแม่ไอ้ไฟ   แล้ววันนี้ก็เป็นอีกวันที่ต้องทำงาน

“ กูจะซื้ออะไรดีว่ะ คิดไม่ออกเลยว่ะ "

“ น้องหยุ่น ชาเขียวปั่นที่นึงจ๊ะ "  พี่พนักงานเดินมาบอกผม มีหน้าที่ทำน้ำเสริ์ฟครับ คุณหญิงแม่บอกว่าฝีมือผมขั้นเทพ แน่นอนละครับ ก็แม่ผมก็มีร้านเค้กเหมือนกัน ทุกอย่างมันเลยคล่องมือ ส่วนลูกชายเจ้าของมีหน้าที่จัดเค้กกับคิดเงินเท่านั้น

“ ครับผม "

“ กูว่าก่อนอื่นมึงต้องคิดก่อนว่าพี่ฮิมเค้าชอบอะไร "

“ ของที่ไอ้ฮิมชอบเหรอว่ะ " กดเครื่องปั่น ก่อนจะเอาออกมาเทใส่แก้ว บีบวิปปิ้งโรยผงชาเขียว เสียบหลอดเป็นอันเสร็จ  " ชาเขียวปั่นเสร็จแล้วครับ "

“ ก็อย่างเช่น นาฬิกา "

“ นั่นมันของที่มึงชอบรึเปล่าว่ะ " ไอ้ไฟยิ้มแห้งๆ ก้มลงกดมือถือต่อ " มึงคุยกับใครว่ะ คุยทั้งวัน "

“ ไอ้เทม " มันบอกทั้งๆที่ตาก็ก้มลงมองมือถือตัวเองไม่ยอมหยุด ผมพยักหน้ารับ ปิดเทอมนี้พี่เทมไปอังกฤษครับ ไปกันทั้งครอบครัวเลยและไปทั้งสองเดือนด้วย ช่วงนี้แม่มันเลยบ่นใหญ่เลยว่า น้องไฟติดคอมขั้นสุด ต้องเล่นทุกวัน คุณแม่ท่านเป็นห่วงสุขภาพทางสายตา  แต่นี่ก็ใกล้เปิดเทอมแล้ว อีกไม่กี่วันคงจะกลับ น้องไฟก็คงไม่ติดคอมแล้วละครับ แต่จะไม่ติดบ้านแทน

“ ช่างเถอะว่ะ เดี๋ยวคงคิดได้ " ผมปลอบใจตัวเอง  มองดูเวลาอีกไม่นานก็เลิกงานแล้ว เดี๋ยวไอ้ฮิมก็คงรับผม วันนี้ทำงานวันสุดท้าย คุณหญิงแม่อยู่หลังร้านเดี๋ยวคงมีการให้เงินเดือนที่ผมรอคอยมาตลอดสองเดือน

“ หยุ่น มึงจะจัดงานวันเกิดให้พี่ฮิมรึเปล่าว่ะ "

“ ต้องจัดเหรอว่ะ กูทำไม่เป็นว่ะ " กูขอสารภาพจะให้คนอย่างกูมาจัดงานเซอร์ไฟส์วันเกิดมัน นี่กูไม่รอดหรอก คงรู้ตั้งแต่หาซื้อเค้กแล้ว

“ กูว่ามึงไม่ต้องหาวิธีเซอร์ไฟส์หรอก คิดแค่ว่าอยากจะทำอะไรให้เค้าก็พอ เพราะถ้าหวังให้มึงมาทำแบบที่เค้าเคยทำให้มึง คงร่วงไม่เป็นท่า "

“ แบบทำเป็นลืมวันเกิดนี่  มึงฝังกลบดินไปเลย ยังไงพี่ฮิมก็รู้ "

“ ไม่รู้หรอก ถ้ากูตั้งใจจะทำจริงๆนะ " ผมเถียงมันไอ้ไฟมองหน้าผม มันไม่เชื่อครับ

“ น้องหยุ่น คุณหญิงเรียกจ๊ะ "

“ ครับ "  ไอ้ไฟตบหลังผม เดินเข้าไปหลังร้านคุณหญิงแม่ก็นั่งอยู่

“ น้องหยุ่น วันนี้ทำงานวันสุดท้ายแล้วนะ " ผมยิ้มซองสีขาวถูกหยิบขึ้นมาจากกระเป๋าตั้งไว้บนโต๊ะ " อันนี้เป็นเงินพิเศษสำหรับบาริสต้าคนเก่งที่แม่จะให้นะ ขอบคุณสำหรับการทำน้ำอร่อยๆ ที่ทำให้ลูกค้าติดใจ เงินที่แม่ให้น้องหยุ่น ถือว่าแม่ให้ลูกชายนะ ไม่ต้องคิดมาก "

“ ครับผม " ยกมือไหว้รับซองเงิน ผมตาโตขึ้นมาทันที หนามาก เงินในซองนั้น แน่นอนว่าต้อง หนึ่งหมื่นบาทขึ้นไป " เยอะไปรึเปล่าครับ "

“ คิดว่าให้ลูกชาย ขอบคุณนะ ปิดเทอมหน้าก็มาทำอีกนะ "

“ ครับผม " ผมพยักหน้าแม่ก็ลุกขึ้นมา เธอกอดผมเอาไว้แน่น " ขอบคุณที่รักและหวังดีกับน้องไฟเสมอเลยนะ "

“ ก็ไฟเป็นเพื่อนของผม "

“ ไอ้หยุ่น พี่ฮิมมารับแล้ว " ประตูเปิดออกไปไฟพูดขึ้นเสียงดัง มันเชิดหน้าไปทางประตูหลังร้าน

“ งั้นผมกลับแล้วนะครับ " ยกมือไหว่คุณแม่อีกที ผมหยิบกระเป๋าเป้ของตัวเองก่อนจะเดินออกไป " กูไปนะมึง "

“ รีบคิดๆให้ออกนะเว้ย ว่าจะซื้ออะไรให้ วันเกิดพี่ฮิม "

“ เออ เจอกัน "  เดินออกจากร้านผมถอนหายใจออกมา รู้สึกไม่ดีเท่าไหร่ที่ได้เงินเยอะขนาดนั้น ถึงผมจะทำงานหนัก ลูกค้าจะชอบฝีมือชงน้ำของผม แต่ว่ามันก็เป็นหน้าที่ของพนักงานไม่ใช่เหรอว่ะ

“ โย่ว " ผมทักมันที่พยักหน้ารับเฉยๆ ไอ้ฮิมใส่แว่นดำตอนขับรถ รู้สึกมันเท่ห์ขึ้น 20 %

“ ทำงานวันสุดท้ายแท้ๆ ทำไมมึงทำหน้าเหมือนจะตาย เค้าต้องดี๊ด๊ากันไม่ใช่เหรอว่ะ "

“ กูได้เงินเดือนเยอะเกินไป " ผมบอกมันไอ้ฮิมขมวดคิ้ว " ก็แม่ให้กูเพราะว่ากูชงน้ำอร่อยแล้วก็เค้าเห็นกูเหมือนลูกคนนึง ก็เรียกว่าให้เพราะความเอ็นดูด้วยส่วนนึง "

“ ได้มาเท่าไหร่ละ "

“ ไม่ได้นับ แต่น่าจะหลายอยู่ " ยกซองขึ้นมา ผมดึงเงินออกมานับทีละใบ มีแบงค์พันทั้งหมด 25 ใบพอดิบพอดี

“ 25000 ไอ้เหี้ย รอบหน้ากูมาทำด้วยได้ป่ะ " ไอ้ฮิมแซว ผมเก็บเงินใส่ซอง  ในที่สุด กูก็จะมีเงินไว้ซื้อกระเป๋า MCM แล้ว อยากได้มากครับ เล็งสีน้ำตาลเอาไว้ ได้ค่าเงินค่าทำงานพิเศษเยอะขนาดนี้ บวกกับงานวาดรูปที่จะได้พรุ่งนี้อีก 15000  เปิดเทอมนี้สะพายกระเป๋าใบใหม่ไปได้เลย ยะฮู้วววว ไม่มีอะไร ดีไปกว่านี้อีกแล้ว  " ยิ้มเข้าไป ยิ้มเข้าไป มีความสุขอะไร นักหนา "

“ เปิดเทอมนี้กูมี MCM สะพายแล้วเว้ยย ไม่ต้องบ่นให้มึงรำคาญแล้ว  ตอนนี้เงินพอแล้ว พรุ่งนี้ไปซื้อกับกูนะ "

“ กูจะบอกอะไรให้ เพื่อนกู มันก็จะซื้อเหมือนกัน แต่มันบอกว่า อาทิตย์หน้า แม่งจะออกคลอเล็คชั่นใหม่ละ มันเลยไม่ซื้อ มึงไม่รอก่อนละ เผื่อคอลเล็กชั่นใหม่จะถูกใจ "  ผมหุบยิ้มลงกูเกลียดจริงๆเลย คนที่ชอบขัดขวางความต้องการของกูเนี้ย

“ แล้วถ้าอันเก่ามันถูกใจกว่าอะ "

“ ก็ซื้ออันเก่าสิ "

“ งั้นจะรอทำไมว่ะ "

“ ก็ถ้าอันใหม่มาถูกใจกว่าละ แน่ใจนะ ว่าจะไม่เสียใจ "   ผมเริ่มคิดหนัก ไอ้ฮิมหัวเราะ " รอหน่อยเถอะน่า แปปเดียวเอง " 

ถอนหายใจเซ็งๆ ผมแต่ก็จริงอย่างที่มันว่า ถ้าผมรออีกหน่อย ถ้าอันใหม่มาจริงๆแล้วไม่ชอบ ก็ค่อยมาซื้ออันเก่า แต่ถ้าซื้ออันเก่ามาแล้วอันใหม่สวยกว่ามาก ก็กลับมาซื้ออันใหม่ไม่ได้แล้ว โอเคว่ะ รอก็รอ ผมมองออกไปข้างทาง ไอ้ฮิมเลี้ยวรถเข้าปั๊มน้ำมัน มันจอดรถก่อนจะลดกระจกฝั่งผมลง

“ เต็มถังครับ "  เอากระเป๋าตังค์ของตัวเองออกมา กระเป๋าตังค์ธรรมดาของมัน เริ่มขาดตรงที่พับของกระเป๋าแล้วครับด้ายสีขาวหลุดหลุ่ยไปหมด แต่มันก็ยังใช้ กระเป๋าเงินที่ดูไม่เป็นกระเป๋า

“ ใครเอาเศษหนังแม่งมาใช้เป็นกระเป๋าตังค์บ้างว่ะ "

“ นี่เหรอว่ะ ปาก " มันดึงปากผม สะบัดออกไอ้ฮิมหัวเราะ " มึงไม่รู้อะไร นี่เหละ  กระเป๋าเสี่ยฮิม "

“  วันไหนเถอะ จะขาดออกจากกันจริงๆ " ไอ้ฮิมพับกระเป๋าตัวเองปิดไปมา ใกล้จะขาดแล้วจริงๆ หนังถลอกหมดแล้ว " ทำไมถึงยังใช้ว่ะ เก่ามากแล้วนะมึง ซื้อให้เถอะ "

“ ก็แม่กูซื้อให้ ตอนอยู่ม.สี่มั้ง ไว้ขาดก่อนแล้วกันค่อยเปลี่ยน " มันว่าก่อนจะเก็บเอาไว้ในกางเกง ผมนึกออกแล้วละ ว่าวันเกิดปีนี้จะซื้ออะไรให้ไอ้ฮิมมันดี

.................................................

“ กระเป๋าตังค์เหรอว่ะ "

“ ใช่ มึงว่าซื้อยี่ห้อไหนดีว่ะ " ผมนัดไอ้ไฟออกมากินข้าวข้างนอก ใจจริงวันนี้จะให้มันพาไปช่วยเลือกกระเป๋าตังค์สวยๆสักใบ ผมไม่เคยเข้าร้านพวกแบรนด์เนมเพื่อไปซื้อของเลยครับ แต่ไปเป็นเพื่อน อาเนียกับเหมือนฝันนะ ผมไปบ่อยอยู่

“ ก็แล้วแต่นะ ว่ามึงชอบแบบไหน เหมือนกู กูใช้กุชชี่ อันนี้แม่กูซื้อให้ มันสวยดี " ไอ้ไฟดึงกระเป๋าตังค์ตัวเองออกมา เป็นแบบหนังสีดำน้ำตาล คาดแถบกุชชี่สีเขียวแดง ลูกคุณหนูที่มันใช้ของดีๆทั้งนั้นเลยเว้ย  " ส่วนไอ้เทมมันใช้ แอร์เมส แต่มึงอย่าซื้อของไอ้เทมให้พี่ฮิมเลย "

“ ทำไมว่ะ แพงมากเหรอ " มันพยักหน้า

“ สามหมื่นกว่าบาทอะครับ  "  นั่นกระเป๋าหรือทองคำแท่ง ผมส่ายหน้าจนผมปลิว

“ มีถูกๆป่ะ "

“ ถูกๆของมึงอะเท่าไหร่ "

“ เจ็ดแปดพัน "

“ ออกจากห้างแล้วไปคลองถมกันเถอะ สัด! ไปซื้อสินค้า hiend top mirror เกรด AAA เยอะแยะไป "  มันคว้ามือผมเปลี่ยนเส้น ไม่เดินเข้าห้าง

“ เดี๋ยวสิไอ้สัด กูไม่อยากซื้อของก๊อปให้มัน "

“ แต่วันเกิดมึง พี่ฮิมก็ซื้อของก๊อปให้ไม่ใช่เหรอว่ะ " อย่าเรียกว่าของก๊อป ให้เรียกว่า งานของแท้ที่เอามาฉับฉ่ายกัน นาฬิกาเรือนที่ผมยังคงใส่อยู่จนถึงวันนี้ เป็นเด็กดีไม่มีงอแงไม่เคยไม่ทำงานเดินตรงต่อเวลาทุกวัน

“ กูอยากให้ของดีๆกับมัน ของที่มันจะได้ใช้ไปนานๆ ใช้มันจนขาด เหมือนใบที่มันกำลังใช้อยู่ ฮิมให้อะไรกูมาตั้งหลายอย่าง กูรู้ว่าของขวัญมันไม่อยู่ที่ราคา แต่ว่า ก็อยากให้มันได้ใช้แต่ของดีๆ "

“ งั้นก็ไปเลือก ถ้าเงินมึงไม่พอ กูจะให้ยืม "  ไอ้ไฟกอดคอผม เดินไปทั่ว ร้านนู้น ร้านนี่ แต่ละร้านพนักงานต้อนรับเหมือนเห็นไอ้ไฟเป็นพระเจ้า มันคงมาที่นี่บ่อย บางคนถึงขั้นรู้จักชื่อ

“ ไม่ถูกใจเลยว่ะ " ส่ายหน้าให้มันที่ยักไหล่

“ ก็ชอปสุดท้ายละ ตรงนู้น ไปดูกัน " เป็นกระเป๋าผู้หญิงยี่ห้อนึง มีสัญลักษณ์เป็นต้นไม้ ชื่อว่า มัลเบอรี่

“ คุณไฟ สวัสดีค่ะ วันนี้ไม่มากับคุณหญิงเหรอค่ะ " 

“ ไม่ครับ วันนี้ผมมาดูกระเป๋าตังค์ให้เพื่อน  "  มันบอกพี่พนักงานที่เดินเข้ามาทัก

“ เพื่อนผู้หญิงหรือผู้ชายค่ะ "

“ ผู้ชายครับ " พี่พนักงานเดินนำมันไปที่โซนของกระเป๋าตังค์สำหรับผู้ชาย มีไม่เยอะ ก็เหมือนกับทุกๆร้าน แต่ผมสะดุดกับกระเป๋าสีดำใบนึงที่คาดลายทางสีเทาและดำสลับกัน ตัดตรงกลางด้วยเส้นสีขาวเล็กๆ

“ ใบนี้เท่าไหร่ครับ "

“ 16000 ค่ะ " ไอ้ไฟหันมองหน้าผม ที่ไมไ่ด้แสดงอาการอะไร

“ มีแค่นี้เหรอครับ " พนักงานพยักหน้า " ไม่งั้นก็มีแค่แบบเรียบๆ แล้วละค่ะ "

“ ขอบคุณครับ " พนักงานยิ้มส่งท้าย จบลงเท่ารี้ ผมเดินออกจากชอปพร้อมไอ้ไฟ 

" ไม่ถูกใจเหรอว่ะ " ไม่ใช่ไม่ถูกใจ ถูกใจดิ ถูกใจมาก แค่คิดว่าเวลาไอ้ฮิมใช้ คนเหมาะกับมือของมัน แบบดึงออกจากกระเป๋ากางเกงจ่ายค่านู้นค่านี้  นึกถึงภาพรอยยิ้มของมันเวลาที่ยกมือขึ้นลูบหัวผม มีอะไรที่กูอยากได้แล้ว ถ้ามันรู้ มันจะไม่ซื้อให้บ้างว่ะ ผมถามตัวเองแบบนั้นก่อนจะถอนหายใจ " ไอ้หยุ่น "

“ ไปซื้อกันมึง "

“ ห๊ะ "

“ กระเป๋าใบเมื่อกี้ "

“ เอาจริง " ผมพยักหน้า เอาว่ะ ค่อยสะสมตังค์ซื้อกระเป๋าเป้ใบใหม่ก็ได้ว่ะ ยังไงวันเกิดไอ้ฮิมมันก็ต้องสำคัญกว่า

“ ขอบคุณนะคร่า " เสียงใสเชียวนะมึง ผมถือถุงกระเป๋าใบนั้นแน่น นี่เป็นครั้งแรกที่กูซื้อของให้คนอื่นในราคาที่สูงเอามากๆ

“ หน้าซีดสัดอะไอ้เหี้ย " ไอ้ไฟขำผมกอดกระเป๋าตังค์ที่ซื้อมานั่งอยู่ในรถของมัน  ตบไหล่ของผมมันยิ้มออกมา " มึงแม่งแมนมากอะจริงๆ ใจถึงสุดๆ "

“ ก็นะ..” จากเศรษฐีหยุ่นมีเงินเป็นหมื่นๆ ตอนนี้กูก็กลับมาเป็น ไอ้หยุ่น เหมือนเดิม

กลับมาถึงห้อง น้องเฮอร์กำลังทำอาหารเย็นของวันนี้อยู่ หอมมากเลยครับ น่าจะเป็นต้มยำกับไก่ทอด " พี่หยุ่น กินข้าวเลยมั๊ย "

“ รอพี่ฮิมก่อนก็ได้ "

“ วันนี้พี่ฮิมกลับเย็นนะ พี่ฮิมบอกให้เฮอร์ทำกับข้าวแล้วกินกับพี่หยุ่นไปก่อนได้เลย " ผมพยักหน้า " แต่ยังไม่เสร็จนะ พี่หยุ่นรอแปปนึง "

“ โอเคๆ " ผมเดินเข้าไปในห้อง วางกระเป๋าลงบนโต๊ะ กำลังมีความคิดว่า จะวาดรูปให้มันดูเก๋ๆ จะได้มีมันคนเดียวที่เป็นเจ้าของกระเป๋าใบนี้ ยังไงก็มีความสามารถในการวาดภาพการ์ตูนอยู่แล้ว ก็เลยคิดจะวาดรูปการ์ตูนครับ

เปิดกระเป๋าออกมาดู กระเป๋าแพงๆ นี่มันหนังดีจริงๆเลย ข้างในมีที่ว่างของช่องบัตรอยู่พอประมาณ ใช้ปากกาเพ้นท์สีขาววาดรูปตัวการ์ตูนมีหนวดที่กำลังถือชาไข่มุก ส่งมาให้ใครอีกคนที่หันไปมองหน้า

“ พี่หยุ่นทำอะไร " น้องเฮอร์พูดขึ้นมาเสียงเบา ผมวางของในมือ ก่อนจะมองหน้าน้อง วาดเสร็จพอดี

“ ของขวัญวันเกิดไอ้ฮิมนะ โอเคมั๊ย "

“ มัลเบอรี่ สวยอะ ฮ่ะๆ รูปน่ารักจัง "  ผมพยักหน้า " เก๋อะ แบบนี้คงมีแค่พี่ฮิมคนเดียวที่มี "

“ ตอนแรกจะวาดข้างนอกแต่เสียดาย มันก็แพงอยู่ "

“ ได้กระเป๋าตังค์ใบใหม่สักที พี่ชายเฮอร์จะเก็บตังค์ไปทำไมเยอะแยะ ทำตัวเหมือนพ่อแม่ไม่ให้เงินใช้ "   น้องมันบ่น " เฮอร์นะ บอกแล้วว่าให้ซื้อกระเป๋าตังค์ใหม่ ก็เอาแต่บอกว่า กำลังเก็บเงินซื้อของอยู่ ไม่รู้จะซื้ออะไรนัก "

“ มันก็ไม่เคยบอกพี่นะ ว่ามันอยากจะได้อะไร "

“ พี่ฮิมก็ไม่เคยบอกเฮอร์เหมือนกัน "  ปากว่าไปแต่สายตาก็ยังจ้องมาที่กระเป่า น้องเฮอร์พลิกมันไปมา " สวยจัง น่ารักอะ "

“ เฮอร์ พี่ฝากไว้ในห้องก่อนนะ  ไม่อยากให้ไอ้ฮิมเห็น "

“ อ๋อ ได้คร่า " น้องรับคำ ผมวางไว้ให้สีแห้งสักพัก ออกไปนั่งกินข้าวเย็นกับน้องก่อนจะกลับมาเอามันใส่กล่องผูกโบว์ไว้ตามเดิม แต่งกล่องว่า happybirthday เอาไว้ เฮอร์เอาไปเก็บไว้ที่ห้อง ก่อนจะเอากุญแจมาให้ผม

“ นี่กุญแจลิ้นชักนะค่ะ เก็บเอาไว้ในกระเป๋าตังค์นะพี่หยุ่น " ผมพยักหน้ารับ เฮอร์ยิ้มหวานให้  “ แล้วเฮอร์ซื้ออะไรละ "

“ รองเท้า เฮอร์ซื้อแล้วของ nike  พี่ฮิมเคยไปหยิบๆอยู่ที่ชอปเมื่อวันก่อนตอนไปรับเฮอร์ที่เรียนพิเศษ เห้ออ ดีจังเลย วันเกิดพี่ชายหนูปีนี้  พี่ฮิมต้องมีความสุขมากแน่ๆเลย ไม่ใช่ ราคาของสินค้าแต่เป็นเพราะความใส่ใจของพี่หยุ่นแล้วก็หนู "

ก็ขอให้มันเป็นอย่างที่น้องพูดแล้วกันครับ 

....................................................

หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปเร็วจนน่าใจหาย ไอ้ไฟหายหัวไปจากชีวิตของผมแล้ว เพราะพี่เทมเพิ่งกลับมาจากอังกฤษเมื่อวาน ไอ้ฮิมเองก็หายไปตั้งแต่เมื่อเช้าทั้งๆที่พรุ่งนี้จะเป็นวันเกิดมันแล้วแท้ๆ  ช่วงนี้มันยุ่งมาก ถึงมากที่สุด เพราะรับน้อง ปีนี้ผมเองก็ขึ้นปีสองแล้ว ไอ้ฮิมก็อยู่ปีสาม แต่มหาลัยผมไม่ได้มีกิจกรรมเกี่ยวกับพวกรับน้อง ตอนนี้ก็เลยพอว่างให้คิดว่า ควรจะทำอะไรอีกในวันเกิดของมัน

“ แล้วมีอะไรที่มึงทำได้บ้างว่ะ "

“ กูเหรอ วาดรูปไง " ผมโทรหาไอ้เบลล์ ช่วงนี้มันว่าง ไม่ต้องทำอะไรเหมือนกัน  มันก็เลยมาช่วยคิดเรื่องวันเกิดไอ้ฮิม

“ นอกจากวาดรูป "

“ ไม่มี "  มันถอนหายใจหลังประโยคของผม

“ เค้ก มึงซื้อกันรึยัง "

“ กูให้ไอ้เนียไปสืบแล้ว ไอ้ฮิมสั่งให้พี่เต๋อซื้อให้ มันน่าจะจัดวันนี้ตอนดึกๆว่ะ "

“ ไม่บอกมึงเลยสักคำ "

“ กูคิดว่าแผนการณ์เซอร์ไฟส์ให้กูรู้สึกแบบ เฮ้ย! วันนี้วันเกิดมึงเหรอว่ะ ว้ากูไม่มีอะไรให้อะ งั้นเอาตัวกูไปก่อนแล้วกัน ตลกละ ไอ้สัด " ไอ้ฮิมเจ้าเล่ห์จะตายกูรู้หมดแล้วละ แผนของมึงนะ  แค่ไม่พูด

“ ฮ่าๆ มึงนี่คิดได้นะไอ้เหี้ยหยุ่น เป็นกู กูคงตามน้ำ ไม่เปลืองตังค์ด้วย  "

“ กูก็ว่าไปเรื่องเอากันนี่ธรรมดาว่ะ จะวันเกิดวันธรรมดาหยุดราชการ ร่างกายกูไม่เคยได้หยุดอะ ถ้ามันจะเอาขึ้นมากูตัวร้อน 50 องศา มันคงเอากู "

“ บ้า มึงนี่ เออ ไอ้หยุ่น มึงเล่นกีต้าร์ เก่งนี่หว่า "

“ แล้วไงว่ะ "

“ ร้องเพลงให้พี่ฮิมฟังดิ "

“ ตลก ไม่เอาอะ กูอายเพื่อนมันทั้งนั้นคืนนี้ ยกกันมาเกือบทั้งคณะ "

“ แล้วไงว่ะ ยิ่งคนเยอะ เค้าก็ยิ่งประทับใจ " ผมถอนหายใจออกมา ไอ้เบลล์หัวเราะ " วันนี้ไอ้เชนไอ้ปอมันก็ไป กูจะให้มันพกกีต้าร์ไปให้มึงด้วยนะ "

“ ไม่เอา ไอ้สัด เบลล์ ไม่ต้องบอก "

“ คิดเพลงที่จะร้องด้วยนะเว้ย แค่นี้เหละ บ๊าย " มันชิ่งวางสายไปจากผม ถอนหายใจมือก็กดโทรกลับ แต่ยังไม่ได้ทันได้กดอะไร เสียงเคาะประตูที่หน้าห้อง ก็ดังขึ้นมาก่อน

“ เฮ้ย โย่ววว มายเลิฟ " ไอ้เนียพุ่งตัวเข้ามาหา มันกระโดดกอดคอผม กระพริบตาให้ ผมก็พยักหน้า เรานัดกันแล้วว่าจะทำเป็นไม่รู้เรื่อง ว่าผมรู้เรื่องนี้แล้ว

“ มาทำไมว่ะ อ้าวพี่เต๋อ หวัดดีครับ "

“ ไปช่วยขนของหน่อยมึง อยู่ข้างล่าง " ไอ้พี่บินว่า ผมพยักหน้า เดินลงไปข้างล่างตามคำสั่ง ที่ลานจอดรถไอ้ฮิมขนลังเบียร์ลงมาตั้งไว้บนพื้น

“ ซื้อมาทำไมตั้งเยอะแยะว่ะ " มันถอนหายใจ กวักมือเรียกผมให้เดินเข้าไปใกล้

“ วันนี้วันเกิดกู "

“ ห๊ะ จริงอะ " ทำหน้าตกใจ ไอ้ฮิมถอนหายใจก่อนจะพยักหน้า ผมจ้องหน้าผมที่ทำหน้างอลง

“ เป็นอะไร "

“ ก็กูไม่รู้ว่าวันเกิดมึง ไม่มีใครบอก " บอกมัน  คนตรงหน้าผมก็หัวเราะ มันนั่งลงข้างหลังรถ ก่อนจะดึงผมเข้ามายืนระหว่างขาของมัน

" ตอนวันเกิดมึง ก็ไม่มีใครบอกกู "

“ มึงจะบอกว่ากูไม่สนใจมึง งั้นสิ "

“ ไม่ใช่ " มันกอดผมเอาไว้ แกล้งทำเป็นถอนหายใจแล้วก็ก้มหน้า " ไม่เอาน่า วันนี้กูจัดงานวันเกิดที่คอนโด มึงทำหน้างอแบบนี้ กูไม่สนุกเลยนะ "

“ แล้วถ้าเพื่อนมึง เดินเข้ามาถามกูว่า อ้าวหยุ่นวันนี้ วันเกิดฮิม ซื้ออะไรให้เหรอ จะให้กูตอบว่าอะไร ไม่มีครับพี่ พอดีผมไม่รู้นะ ไม่มีใครบอก จะให้กูพูดออกไปแบบนั้นเหรอ "

“ มึงมีของขวัญที่กูอยากจะได้อยู่แล้วน่า " จมูกของมันยื่นเข้ามาหอมแก้มของผม " โอเคนะ ไม่ต้องซีเรียส "

“ .. “ ผมเงียบไอ้ฮิมก็ถอนหายใจออกมา

“ หยุ่นครับ พรุ่งนี้วันเกิดฮิมนะ ยิ้มหน่อย แค่ยิ้มก็พอแล้ว " ผมหันไปมองหน้ามัน เรียกว่าชักสายตามองเลยก็ว่าได้ ผมหันกลับมา ไมไ่ด้ยิ้มหรืออะไร มันดึงผมไปกอดไว้ให้แน่นขึ้น ผมหันไปอีกทาง ช่วงที่มันไม่เห็น ผมยิ้มกว้างออกมา

“ มึงจะมานั่งสวีทอะไรกันตรงนี้ว่ะ ช่วยกันขนดิว่ะ อีกตั้งสี่ลัง " พี่บินเดินมาหามัน ผมดึงตัวเองออก หันไปขนเบียร์แล้วเดินขึ้นลิฟท์ไป ได้ยินเสียงแว่วๆของพี่บินพูดกับมัน

“ สมน้ำหน้ากูบอกมึงแล้วไอ้สัด ว่าให้บอกมัน ไอ้หยุ่นมันไม่รู้หรอก มึงเคยบอกมันที่ไหน "

เดินยิ้มเข้าห้องมา ผมตั้งลังเบียร์เอาไว้ หันไปมองหน้าพี่เต๋อที่มองผม ทำหน้างอนใส่พี่เต๋อก็ขมวดคิ้ว ไอ้เหมือนตกแต่งห้องด้วยริบบิ้นห้อยลงมาจากโคมไฟ แขวนตัวอักษร HBD  สำหรับวันเกิด   

“ อะไรว่ะ ทำหน้างอนกูด้วย "

“ ก็เพื่อนมึง บอกเพื่อนกูรึยังละ  ว่าวันนี้วันเกิด " อาเนียถลึงตาใส่แฟนมัน

“ นี่มึงไม่รู้เหรอ วันเกิดแฟนทั้งทีทำไมไม่รู้ว่ะ " ไอ้พี่เต๋อว่า ผมไม่ได้หันไปมองแค่ฟังนิ่งๆ

“ ไอ้สัดเต๋อมึงปากหมา " เสียงพี่บิน ไอ้ฮิมคงเดินตามเข้ามาแล้ว " มันทะเลาะกันอยู่ ไอ้หยุ่นเพิ่งรู้เรื่องเมื่อกี้ "

“ เอาอันนี้มั๊ย " ยื่นกรรไกรให้ ไอ้เหมือนที่กำลังเอาเชือดผูกกระป๋องเหล็กสีฟ้า

“ ขอบใจนะมึง " มันรับไปก่อนจัด นั่งช่วยมันทำ กระป๋องใส่ช้อน จนเสร็จ หันไปมองไอ้เนียที่กำลังจัดโต๊ะเครื่องดื่ม พี่บินเอาถังน้ำแข็งมาสองถังใหญ่ แช่เบียร์ลงไปให้เย็นๆ ส่วนที่เหลือก็เข้าตู้เย็นไปก่อน มันซื้อเป็นแบบกระป๋องกันมา เพราะว่ากินง่าย 

“ แล้วอาหารอะ "

“ มาพร้อมไอ้เทม " ฮิมบอกอาเนียเสียงเรียบๆ

“ ทำไมมันดู เศร้าๆว่ะ นี่งานวันเกิดรึเปล่า " ในที่สุดเหมือนฝันมันก็พูดออกมาจนได้ ผมหันมองทุกคนที่หันมามองผม

“ กูไม่ได้โกรธนะ "

“ ตอแหลได้ไม่ดูหนังหน้าเอามากๆ "

“ ไม่ได้โกรธจริงๆ ก็หน้าตึงกันไปเอง " ผมพูดไปแบบนั้น ไอ้ฮิมก็เดินเข้ามาใกล้ มันนั่งข้างหลังผม ก่อนจะกอดไว้

“ กูขอโทษที่ไม่ได้บอก "

“ ไม่เป็นไร กูผิดเองเหละว่ะ ที่ไม่รู้ว่าวันนี้วันเกิดแฟนกู " พูดไปแบบนั้น ไอ้ฮิมก็ถอนหายใจ มันคงอยากจะอธิบายต่อ

“ สรุปโง่ทั้งคู่ ตกลงนะ แล้วมาจัดการงานเถอะ พี่นัดเพื่อนพี่สองทุ่มไม่ใช่เหรอ "  อาเนียว่าแบบนั้น ไอ้ฮิมมีท่าทีที่ไม่ค่อยอยากจะทำตาม

“ งั้นยิ้มให้กูหน่อยได้มั๊ย "  ได้ตามคำขอ

“ ยิ้ม " ฉีกยิ้มกว้างๆ ไอ้ฮิมขยี้หัวผม มันเดินไปจัดการขนของของมันต่อ  หันมองไอ้เหมือนที่ยกยิ้มให้ผม มันกระซิบ

“ มึงแสดงได้เยี่ยมมาก " ยกคิ้วกับคำชม แอบตื่นเต้นกับของขวัญและเพลงที่จะร้อง

ทุกอย่างถูกจัดไว้แล้ว พี่เต๋อกับพี่บินเอาเก้าอี้นวมแบบตัวเดียวมา เอามาให้เยอะมากครับ  มันกลัวเก้าอี้นั่งไม่พอ เพราะจัดในคอนโด ที่แม้จะห้องกว้างที่สุดก็ยังดูแคบ

“ เฮ้ โย่วว " ผมมองไปที่ประตู เป็นไอ้พี่เทมกับไอ้ไฟที่เดินเข้ามา ท่าทางมันดูไม่ค่อยสู้ดีหน้าตาก็แจ่มใสดี แต่ติดที่ตรงขา มันเดินแปลกๆ แต่ผมรู้ครับ นั่นคือพยายามเต็มที่แล้ว ไม่ให้ขาถ่าง

“ ไฟมึงไหวมึงเปล่าว่ะ " ไอ้เนีย ปากหมาไม่รู้จักเวลา มันหันไปทำตาขวางใส่พี่เทมก่อนจะเดินเหมือนปกติแต่ฝืนๆ มานั่งอยู่กลางห้องข้างๆผมที่กำลังจำคอร์สกีต้าร์อยู่  “ จัดหนักจัดเต็มเลยดิพี่ "

“ พอดีว่า ของฝากที่กูเอามาฝากมัน ถูกใจกูเองมากไปหน่อย " พี่เทมยิ้มเก้อๆ เค้าส่งของขวัญมาให้ไอ้ฮิมกล่องใหญ่ " ของที่กูให้มึง อยู่ในไอ้ของนั่นอีกที สุขสันต์วันเกิดมึง "

“ ขอบใจเว้ย " ไอ้ฮิมเอาของขวัญไปตั้งไว้ที่โต๊ะตั้งของขวัญ 

“ มึง "

“ ไม่ต้องล้อ "

“ เปล่าล้อ แต่กูจะบอกว่า " ผมกระซิบมัน " กูแกล้งไอ้ฮิมนะ กูกำลังโกรธมันที่มันไม่บอกเรื่องวันเกิดกับกู "  ไอ้ไฟพยักหน้า

“ ของกินอยู่ในรถ ไปช่วยกูขน "  ทุกคนลงไปตามที่พี่เทมช่วยอีกรอบ ผมมองดูนาฬิกา อีก สิบนาที คนอื่นๆก็จะตามกันมาแล้ว ไม่รู้มันชวนใครบ้าง แต่รู้สึกงานนี้จะใหญ่เหลือเกิน

[patwo]

แขกของมันเริ่มทยอยกันมา ไอ้บอทมากับไนท์ ตามมาด้วยพี่วิน ที่มาพร้อมกับไอ้ปอไอ้เชน มีพี่เฟย์เป็นผู้หญิงคนเดียวที่มากับเพื่อนผู้ชายอีกสองคน ชื่อพี่ฟ่ากับพี่แบงค์ ดูเหมือนจะมาน้อยแต่นี่ก็เยอะเอามากๆเลยครับ แทบจะไม่ที่เดินรวมกันแล้วก็ ประมาณเกือบ 20 คน อัดกันอยู่ในห้อง

“ สุขสันต์วันเกิดนะมึง มีความสุขมากๆ " พี่เฟย์ครับ เอาของขวัญมาให้ กล่องเล็กๆที่เหละ ต้องของมีค่าแน่ ผมเหลือบไปมา ไอ้ฮิมมันก็รับของขวัญของมัน " มากอดหน่อย "

หัวใจของผมโคตรจะเต้นแรง อยากจะหลบหน้าไม่มอง แต่สายตาก็ยังคงจ้องแบบนั้น มันสองคนกอดกันเป็นไอ้ฮิมที่ดึงพี่เฟย์ไปกอดก่อน  เสียงพี่ฟ่าดังขึ้นเป็นจังหวะเพลง

“ เรากลับมารักกันได้มั๊ย เสียงหัวใจฉันร่ำร้อง ให้เธอลอง ลองฟังเสียงของหัวใจ วิ้วววว  " ยังกับอยู่ในคอนเสริ์ตมึงจะลั๊นล๊าอะไรมากมายขนาดนั้น พี่วินช่วยโห่อีกแรง พี่เฟย์ดึงตัวออกห่าง

“ ไอ้พวกปากหมา น้องหยุ่นแฟนไอ้ฮิมมองอยู่ " แล้วทุกคนก็หันหน้ามามองผม ที่ยิ้มขึ้นมา ไม่รู้ทำไม แต่ผมส่ายหน้า

“ ผมไม่คิดอะไรหรอก ตามสบายเลยครับ  " ตอแหลชัดๆ ผมหันมาสนใจไอ้ไฟ ที่กำลังนั่งกินหอยจ้อกับน้ำจิ้ม ไอ้เหี้ยนี่ก็แดกอย่างเดียวไม่สนใจอะไร

“ หึงก็บอกไปว่าหึง " ถ้าพูดแล้วเหี้ยขนาดนี้ ก็เงียบไปเถอะ

“ แฮ่ๆ " ผมยิ้มก่อนจะนั่งที่เดิม ไอ้ปอไอ้เชน เดินถือของกินมานั่งข้างๆ " เอามาเผื่อกูใช่มั๊ยว่ะ "

“ แดกดิ " ไอ้เชนว่า มันผลักจานให้ผม นั่งกินกันไปสักพัก  ทีวีกลางห้องมันก็ถูกเปิด พี่เต๋อต่อไมค์ไว้สองตัว จะมีการแข่งขันคาราโอเกะกันเกิดขึ้นครับ

“ เพลงแรกที่กูจะร้อง คือเพลงที่จะมอบให้เพื่อนรักของกู ไอ้ฮิม นั่นคือเพลง ขอใจเธอแลกเบอร์โทร มิวสิค "

“ อีเหี้ยนี่มันไม่ใช่แฟนกู " ไอ้เนียพูดขึ้นมาเสียงดังทุกคนหัวเราะตอนที่พี่เต๋อเริ่มเต้น มีพี่บินกับพี่โอ้เป็นแดนซ์เซอร์อีกสองคน

“ แป๊ะมากครับ " ไอ้ไฟว่า มันยกมือถือขึ้นถ่ายวีดีโอ " ไอ้เทมมึงน่าจะไปเต้นด้วยนะ เพลงโปรดไม่ใช่เหรอ กูเห็นเมื่อเช้าฮัมเพลงนี้อยู่ในห้องน้ำ  "

“ สัด กูทำที่ไหนละ มึงก็พูดไป  "

“ นี่มันวันเกิดกูนะเว้ย " ไอ้ฮิมว่า พี่เทมถอนหายใจ แต่ช้าไปแล้วครับ พี่เต๋อ มาดึงตัวไปยืนเต้นข้างๆ

“ กูร้องไม่เป็น ไอ้ห่า "  ปากก็พูดไป แต่พอไมค์อยู่ในมือ " แว๊บเดียวแค่ดู ก็ทำให้รู้ว่าเธอนะโดนหัวใจ อยากบอกเหลือเกินว่าเธอน่ารักแค่ไหน จริตมากไปกลัวมันไม่ดีไม่งาม "

“ โอ๊ย ไอ้สัด กล้าพูดว่า ร้องไม่เป็น " ไอ้ไฟยืนขึ้นถ่ายคลิปพี่เทม

“ เอ้าพร้อมกัน  เบอร์โทรอื่นจะได้ยินเสียงรอสายแบบๆ ว่าให้รอ แต่เบอร์นี้จะได้ยินเสียงใจบอกว่า ท่านกำลังเข้าสู่บริการรับฝากหัวใจ ลงทะเบียนฝากไว้ลงทะเบียนฝากไว้ตัวเอากลับไป ใจให้เก็บรักษา
ยอมจำนนเธอแล้ววันนี้แค่แรกเห็นหน้า ฝากไว้กับฉันนะหัวใจของเธอ แลกเบอร์โทร โอ๊ะ โอ โอย " ทุกคนตะโกนร้องเพลงท่อนนั้นกันเสียงดัง ไอ้พวกที่ร้องเพลงก็เต้นกันแบบไม่มีนม เด้งไปเด้งมา ขำกันจนน้ำตาไหล

“ วู้วๆๆๆๆ "

“ เฟอร์เฟคมาก " อาเนียมันยืนขึ้นตบมือให้แฟนมัน ทุกคนวนอยู่กับเพลงที่จะให้ไอ้ฮิม น้ำลายของผมเริ่มหนืดที่คอ ตื่นเต้นยังไงบอกไม่ถูก หันไปมองไอ้ปอ ที่พยักหน้า มันอยากให้ผมร้องเร็วๆ จะได้ผ่อนคลายกับงาน ตอนนี้ทำได้แค่นั่งกินแล้วก็หัวเราะชาวบ้าน ไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ เพราะมัวแต่กังวลกับสิ่งที่จะทำ

“ ไอ้หยุ่น " อาเนียเรียกผมเสียงเบา " อีกสิบนาทีเข้าวันใหม่แล้ว มึงมานี่ "

“ ไปไหนว่ะ "  ถามแต่ก็เดินตามมาถึงด้านหลังห้องครัว ไอ้เหมือนยืนรออยู่แล้ว

“ มึงต้องถือเค้ก เข้าไปให้พี่ฮิมนะ "

“ ไม่เอาเดี๋ยวหล่น " ผมบอกมันที่ก็รุมกันตบหัวผม

“ ถือ อย่างให้กูต้องออกแรงมากกว่านี้ " ไอ้เหมือนยื่นเค้กมาให้ผม เทียนยี่สิบเอ็ดเล่มถูกปักลงไปบนเค้กช๊อคโกเล็ต " มาช่วยกันจุดเทียนเร็วๆ จะถึงเวลาแล้ว "

“ แล้วมึงจะปักทำไมตั้ง 21 เล่มว่ะ เอาเลข 21 มาปักก็พอละ " ผมบอก คือทำทำไมให้มันยุ่งยากว่ะ

“ มึงได้ทำอะไรบ้างป่ะ งานวันเกิดพี่ฮิมนะ ได้ไปจองเค้ก ซื้อเหล้า นัดเพื่อน หรือว่าจัดการเรื่องอาหาร มึงได้ทำบ้างป่ะ " ไอ้เนียหันมาพูดกับผม ทุกอย่างเงียบลงเป็นผมเองที่เถียงไม่ออก แม่งจริงทุกคำพูด วันเกิดไอ้ฮิมทั้งทีแต่ไม่ได้ทำอะไรเลย ก็เพราะทำอะไรไม่เป็น เลยทำอะไรไม่ได้สักอย่าง น่าหงุดหงิดว่ะ

“ มึงพูดแรงไปนะเนีย "

“ ก็มันจะได้หยุดเถียงว่าไม่ทำนั่น ไม่ทำนี่สักทีไง กูรำคาญ "

“ กูเถียงไม่ได้หมายว่าจะไม่ทำ ที่กูเถียงเพราะก็แค่อาย กูไม่ได้ทำอะไรให้มันในวันเกิดเลย ทั้งๆที่แฟนกูแท้ๆ แต่เพื่อนกลับต้องมาทำให้   " ช่วยมันจุดเทียนบนเค้ก ไอ้เหมือนตบไหล่ผม

“ เอาน่า  เนียมันไม่ได้ตั้งใจหรอก กูไปดับไฟนะ "  ผมพยักหน้า ได้เวลาแล้ว แค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้น ไฟถูกดับลง ผมเดินไปข้างหน้าช้าๆ มีแค่เทียนรอบเค้กเป็นแสงนำทาง ทุกคนหันมามองจุดที่เป็นแสงพร้อมเพียงกัน เสียงโห่ดังขึ้น ตอนที่เห็นหน้ามันทำท่าตกใจเพราะผมถือเค้กมาให้  ผมกับมันก็ยิ้มกว้างให้กัน

“ พร้อมนะ  สามสี่ "

“ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู เอ้เอ้ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู เอ้เอ้ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์เดย์ทูยูววววว วู้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ "  ผมยื่นเค้กไปให้ ไอ้ฮิมยื่นมือมันมาทัดเส้นผมที่ตกลงบังแก้มเข้ากับหูให้

“ ปีหน้ามึงถือเค้กมาให้กูเป่าอีกนะ  " สายตานั่นมองผม ไอ้ฮิมก้มลงเป่าเค้กจนดับทั้งหมด

“ ว๊ายๆๆ กูได้ยินน๊า " ไอ้พี่บินแซว ทุกคนแกล้งผลักมันแบบล้อๆ  เป่าเค้กเสร็จ ทุกคนก็กำลังจะหันไปจะร้องเพลงต่อ

“ ผมขอร้องสักเพลงได้มั๊ยพี่ " ทุกคนหันมาหาผม ไอ้พี่เต๋อปิดเสียงเพลงที่ดังอยู่

“ เอาดิ มึงจะร้องเพลงอะไร "  พี่เต๋อส่งไมค์มาให้แต่ผมส่ายหน้า

“ คือผมอยากจะร้องกับไอ้นั่นอะ " ชี้ไปที่กีต้าร์ที่วางอยู่ ไอ้ฮิมขมวดคิ้ว

“ เดี๋ยว นี่มึงรู้นานแล้วใช่มั๊ยว่าวันเกิดกู " ผมไม่ตอบคำถามมัน แต่นั่งลงบนเก้าอี้ตรงกลางวง เบื้องหน้าของผมเป็นมันที่ยืนอยู่

“ กูจะร้องเพลงที่มึงชอบนะ "

“ โอ๊ยไอ้เหี้ย กูตื่นเต้นอะ  " ไอ้เนียเป็นเอามาก มันกรีดร้องออกมามือก็จับแขนพี่เต๋อแน่น

“ Well open up your mind and see like me Open up your plans and damn you’re free
Look into your heart and you’ll find love love love Listen to the music of the moment maybe sing with me
Ah la peaceful melody  It’s your God-forsaken right to be loved love loved love loved “

“   เพลง I'm Your นี่ มึงร้องตั้งแต่ต้นดิว่ะ" ไอ้ฮิมว่าทั้งๆที่ตอนนี้ก็กำลังยิ้มกว้าง  เพลง I'm your เป็นเพลงโปรดของมัน กีต้าร์ของผมดีดเข้าจังหวะไปเรื่อยๆ

“ So I won’t hesitate no more, no more  It cannot wait I’m sure... “ ผมเงียบเสียงลง ทำท่านึกเนื้อเพลง " จำเนื้อเพลงไม่ได้แล้วว่ะ "

“ อ้าว .. “ เสียงดังมาจากทุกทิศ ผมเกาหัวตัวเองเหมือนคนที่กำลังนึกไม่ออก " งั้นร้องเพลงนี้ดีกว่า "

“ กูว่าแม่งโคตรเจ้าเล่ห์อะวันนี้ " ผมยิ้ม ก่อนจะดีดกีต้าร์ลงพอเป็นจังหวะ

“ กูชอบท่อนนึงของเพลงนี้มาก ฟังแล้วก็นึกถึง ผู้ชายคนนึงที่ทำเป็นหาของตรงบีทีเอสสยามเพื่อให้กูเข้าไปบอกว่า ช่วยพาไปที่มหาลัยมันหน่อยได้มั๊ย " ผมยิ้มไอ้ฮิมก็ยิ้มหูของมันเริ่มแดง ทุกคนที่มุงดูเราอยู่กำลังยิ้ม " และประโยคนั้นก็พูดว่า A day we met frozen I held my breathe Right from the start I knew that i've found a home for my heart.  วันที่เราได้พบกัน เวลาก็เหมือนถูกแช่แข็งไว้ ฉันกลั้นหายใจ ตั้งแต่แรกเริ่ม ฉันรู้ทันทีว่า ฉันได้เจอบ้านสำหรับหัวใจฉันแล้ว .. มึงคือบ้านหลังนั้นนะ "

“ โอ๊ย ตายแล้ว " ผมเริ่มเล่นกีต้าร์ สายตาที่จ้องมองกันของเรา

“  Heart beats fast Colors and promises How do be brave How can I love when I'm afraid To fall
But watching you stand alone All of my doubt Suddenly goes away somehow  One step closer 
               I have died everyday waiting for you Darling, don't be afraid I have loved you for a Thousand years
I'll love you for a Thousand more
              Time stands still Beauty in all she is I will be brave I will not let anything Take away what's standing in front of me Every breath, Every hour has come to this  ... “ 


หัวใจเต้นรัว คำกล่าวอ้าง และ คำสัญญา
ฉันจะเข้มแข็งได้ยังไง
ฉันจะมีความรักได้ยังไงหากฉันยังหวาดกลัว ที่จะตกหลุมรัก
แต่แค่เพียงฉันมองดูเธอยืนอยู่อย่างโดดเดี่ยว
ความกลัวของฉัน ก็มลายหายไปหมดสิ้น
ก้าวเข้าไปใกล้อีกนิด
ฉันเหมือนจะตายทุกๆวัน เพื่อรอเธอ
ที่รัก อย่ากลัวไปเลย ฉันหลงรักเธอมา เป็นพันๆปีแล้ว
และฉันจะรักเธอ ไปอีกพันๆปีต่อไป

เวลาหยุดหมุน เพราะความงดงามในตัวเธอ
ฉันจะเข้มแข็ง ฉันจะไม่ยอมให้มีอะไร
พรากสิ่งที่อยู่ตรงหน้าฉันไป
ทุกๆลมหายใจ ทุกๆชั่วโมงที่ฉันมีชีวิตอยู่ ก็เพื่อสิ่งนี้


“ I'll love you for a Thousand more... “ เสียงดีดกีต้าร์ในจังหวะสุดท้ายจบลง 

" ฉันจะรักเธอ ไปอีกพันๆปีต่อไป " ไอ้ฮิมพูดขึ้น มันเดินเข้ามาหาผม ก้มตัวลงมาให้หน้าของเราอยู่ในระดับเดียวกัน ปากของเราแนบสนิทลงเข้าหากัน ทุกเสียงโดยรอบโห่ร้องออกมา มือคู่นั้นของมันกอดผมไว้ กอดทั้งๆที่มีกีต้าร์ขวางอยู่ " สัญญาแล้วนะมึง "

“ กูจะรักมึงไปอีกพันปีเลย  “ ผมพยักหน้าให้มัน “ I love you for a Thousand years "

“ โอ๊ย ห่า นี่พวกมึงสองคนไม่เห็นหัวพวกกูเลยเหรอ " ไอ้พี่เต๋อพูด ไอ้ฮิมหันไปมองมันตาขวาง

“ มึงยังอยู่กันอีกเหรอ กูคิดว่ากลับกันไปหมดแล้ว "

“ ไอ้สาดดดดดด "

ใช้เวลาไม่นานหลังจากเพลงของผม ทุกคนก็กลับออกไป ด้วยเหตุผลที่ว่าอยู่ไปก็คงจะเป็นก้างขวางคอ  อาเนียเหมือนฝันแล้วก็พี่เฟย์ช่วยกันเก็บของ ทั้งๆที่ไอ้ฮิมบอกว่าไม่ต้อง เพราะยังไงพรุ่งนี้ก็ต้องเรียกแม่บ้านมาทำอยู่แล้ว ห้องดูเงียบขึ้นถนัดตาเหมือนพายุได้หายไปแล้ว

“ มึงของขวัญได้เยอะมาก "

“ แน่นอนกูเพื่อนเยอะ "  มันตอบหลังเดินออกมาจากหลังนอน ไอ้ฮิมไปรับสายโทรศัพท์ของน้องเฮอร์แล้วก็พ่อกับแม่ที่โทรมาอวยพรวันเกิดให้มัน

“ หยุ่น / ฮิม " เราเรียกชื่อของอีกคนพร้อมกัน

“ มึงพูดก่อน มีอะไร "

“ สุขสันต์วันเกิด " ผมยื่นกล่องกระเป๋าผูกโบว์ไปให้มัน แต่ไอ้ฮิมไม่รับไป

“ ถามจริง รู้ได้ไงว่าวันนี้วันเกิดกู "

“ น้องเฮอร์บอกเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว " มันรับของขวัญก่อนจะขยี้หัวผมจนยุ่ง

“ แล้วทำเป็นโกรธ "

“ เค้าเรียกแสดงละคร " ผมบอกมันก่อนไอ้ฮิมจะยื่นกล่องของขวัญ กล่องนึงให้  " อะไร "

“ ของมึง "

“ ของกู " ผมเอียงหน้าแต่มือก็ยื่นไปรับ จำได้คับคล้ายคับคลายว่ากล่องนี้พี่เทมเป็นคนให้มัน " มึงเปิดของขวัญของกูก่อนดิว่ะ "

“ อะ โอเค " มันดึงลิบบิ้นออกกล่องใบเล็กที่ทำให้ผมใจเต้น ไอ้ฮิมดึงกระเป๋าเงินออกมากล่องจะเปิดเข้าไปข้างใน มันยิ้มกว้างออกมา " ขอบคุณครับ "

“ ชอบมั๊ย "

“ ทำไมถึงซื้อของแพงขนาดนี้ให้กู ไหนว่าจะเก็บตังค์ไว้ซื้อ MCM “ คำถามที่ทำให้ผมแค่ยิ้ม เรื่องนั้นนะ ก็เพราะ..ฮิมเป็นแฟนของผม คนที่ให้ผมได้ทุกอย่าง เรื่องกระเป๋าที่กูอยากได้นะ มันไม่เป็นไรเลยสะสมเงินใหม่เดี๋ยวก็ได้ ยังไงของของมึงก็สำคัญกว่าอยู่แล้ว

“ ไอ้นี่อะไร " ทำเปลี่ยนเรื่องคุยกล่องของขวัญที่ไอ้ฮิมให้ผมมา

“ แกะสิ " ผมทำตามที่บอกกล่องของของขวัญใบใหญ่ ที่ทำให้สายตาเปิดกว้าง ในกล่องนั้น มีกระเป๋าเป้ MCM ที่ผมอยากจะได้อยู่

“ เฮ้ย นี่มัน "

“ กูฝากไอ้เทมซื้อมาให้มึง " มันพูดสียงเรียบๆ

“ วันเกิดตัวเองใครแม่งซื้อของขวัญให้คนอื่นบ้างว่ะ " ถึงจะสถบแบบนั้นแต่ปากก็หยุดยิ้มไม่ได้เลย เป็นอะไรที่มากกว่าคำว่า ดีใจสุดๆ เสียอีก

“ ก็มึงบ่นว่าอยากได้ "

“ ถ้ามึงมีเงินมากนักมึงก็เอาเงินไปซื้อกระเป๋าตังค์ดิว่ะ " ไอ้ฮิมยิ้ม มันดึงกระเป๋าที่ผมถือมาใส่สะพายหลังให้

“ ของกูนะมันไม่เป็นไรหรอก  แต่กระเป๋าใบนี้มึงอยากได้มาก กูอยากให้มึงมีใช้หมือนคนอื่น ของกูนะ ค่อยซื้อเมื่อไหร่ก็ได้ "

“ ขอบใจนะมึง..” ผมเดินเข้าไปกอดมัน ไม่มีคำพูดไหนจะหลุดออกมา จากปากผมอีกแล้ว ไม่ใช่เพราะมันซื้อของที่ชอบให้ แต่เป็นเพราะมันเห็นผมสำคัญมากกว่าตัวเองเสมอตังหาก

“ ทำไม "

“ กูแม่ง พูดไม่ออกเลยว่ะ "

“ ทำไมจะต้องพูดไม่ออก มึงเองก็คิดเหมือนกูไม่ใช่เหรอ มึงไม่ยอมซื้อกระเป๋าที่มึงชอบ แต่มาซื้อกระเป๋าตังค์แพงๆให้กูเพราะอยากให้กูมีใช้เหมือนคนอื่น " ผมพยักหน้า ไอ้ฮิมหัวเราะตอนที่ผมร้องไห้ออกมา ทุกอย่างมันกลั้นไม่อยู่แล้ว มึงแม่งจะดีกับกูไปถึงไหนว่ะ มือที่ลูบหัวผมอยู่ตอนนี้ มีความคำถามเดียวที่ผมถามกับตัวเอง

เราสองคนรักกันมากขนาดนี้ ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ แต่ก็นะ..บางทีความรักเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ผมกับมันยังไม่รู้ตัวเองเลย กูจะรักมึงไปอีกพันปี ถ้ามันเป็นจริงได้ ก็คงจะดีมากเลยว่ะ นั่นคือสิ่งที่ผมคิด ตอนที่เราต่างก็กอดกันและกันไว้ 
..........................................

รู้สึกหยุ่นจะอัพสกิลขึ้นมาแล้ว หัดหลอกพี่ฮิมแต่หนมรู้สึกหมั่นเขี้ยวแทนพี่ฮิมมากยังไงไม่รู้ ฮ่าๆ
อยากตบ #อันนี้น่าจะอิจฉาแล้วละ อยากทึ้งแก้ม รู้สึกมันทั้งมัน งง แล้วก็น่าเอ็นดู อยากให้หยุ่นเป็นหมาในบางที
อยากเลี้ยงหยุ่น #ยิ่งแต่งฮิมหยุ่นอีหนมเริ่มไปไกลเรื่อยๆ
ตอยพิเศษตอนที่ 1 มาเสิร์ฟแล้วจ้า ทุกคนนนนนนนนนนน
ตอนหน้าเป็นขอ เทมไฟจ้า
ใครมีทวิตหรือเฟส หนมฝากแท็ก #BTSสถานีรัก นะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์จ้า

ใครอยากฟังเพลงนี้คร่า http://www.youtube.com/watch?v=rtOvBOTyX00

[saotome]

อ่า ขอบคุณคนเขียนมากๆครับ
สำหรับนิยายดีๆ

[yang]

เขินมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[stickyyrice]

มันคือเริศมากกก
น้องหยุ่นรอรับออสการ์
พี่ฮิมก็นะ จัดMCM ให้เบาๆ

รอเทมไฟ ภาคสเปคะ

[KilGharRah]

น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกก ชอบตอนพิเศษนี้มากอ่า อบอุ่นมากเลย
เหมือนเซอร์ไพร์กันไปมา ต่างคนก็ต่างรักมากเนอะ 

[kitty]

  ซึ้งอะ น่ารักอะคู่นี้ แต่รอพาสเทมไฟ ดีกว่า ชอบเทมไฟจะหวานได้มากกว่านี้หรือเปล่าอะรอลุ้น

[i c u]

เข้ามารอเทมไฟ  น้องหนมใจร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  เค้าอยากอ่านตอนจบในแบบเทมไฟบ้างอ่ะ

[mooping-7]

ตอนนี้อย่างที่ขนมบอกเลยหยุ่นอัพเวลตัวเองขึ้นเยอะมาก 555 อ่านแล้วซึ้งเลยอะ ตอนอายแอบบน้ำตาซึม ประมาณว่าซึ้ง แต่ในใจอิจฉามากกกกกก ต่างคนต่างรักซึ่งกันและกัน ดูแลกัน นี่หรอความรัก OMG. เพิ่งเพิ่งประจัก ช่างดีแท้อย่างนี้นี่เอง

 

ตอนหน้ามาพรุ่งนี้เลยปะ อยากอ่านเทมไฟค้าาา อิอิ คงเป็นฉากเด็สะระตีหลังจากห่างกันนานนับสองเดือน 555

[IsDeer]

  ขอใจเธอแลกเบอร์โทร ทำได้นะพี่เทม ฮ่าฮ่าฮ่า
ฮิมหยุ่นน่ารักมากอ่ะ

[kenghan]

แอบเดาว่าพี่ฮิมเราจะซื้อกระเป๋าให้หยุ่น และก็จริงๆด้วย  น่ารักหวานกันมากกกกกกกกกกกกก

[NOoTuNE]

เนี่ยแหละความรักที่แท้จริง คือ รักที่ต้องการให้คนตัวเองรักมีความสุข

[nunamicky]

  ฮิม-หยุ่น
อ่านแล้วยิ้มจนเมื่อยแก้มไปหมดเลยค่ะ

[Whatever it is]

สวีทวี้ดวิ้วน่ารักมากเลยอะ ชอบๆ

[hembetaro]

  พี่ฮิมกลับมาท้าชิงตำแหน่งแฟนแห่งปีจากพี่เทมแล้วสินะ อยากให้ครองตำแหน่งทั้งสองคนเลย
  คริ คริ คริ รอตอนพิเศษเทม-ไฟ

[boylove_yj]

คือหัวเราะอ่ะ ตอนที่พี่เทมร้องเพลงอ่ะ

ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[B52]

โอ้ย อิจฉา คนได้้แฟนดีแบบนี้
  อย่างเขิน หวานกันมากมาย

[BlueAngel]

โอ๊ยยยย น่ารักมากๆ ทั้งน้องฮิม น้องหยุ่น

หวานเฟ่อออ

[nuttzier]

โอ๊ยยยยยย   เขินอ่ะ