ตอนพิเศษ : ของที่ไฟชอบ
“ คุณหญิงแม่ขา คุณหญิงแม่ น้องเทอมว่า พี่ไฟยังไม่ตื่นแน่เลย " ผมได้ยินเสียงนี้ดังอยู่ข้างหู หันพลิกตัวไปอีกทางอย่างรู้สึกรำคาญแต่ก็ยังได้ยินอีก มือเล็กๆ ยื่นมาเขย่าแขนของผม " พี่ไฟขา "
“ หอมแก้มพี่ไฟ ก่อน ไม่มีแรงเลย " ผมว่าน้องเทอมก็ขึ้นมาบนเตียง จมูกเล็กๆนั่นหอมแก้มผม
“ น้องไฟตื่นได้แล้ว น้ำก็ยังไม่อาบแล้วยังให้น้องไปหอมแก้มอีก " เสียงของแม่ ผมลืมตาขึ้นมาดู " แก้มเหม็นๆน้องเทอมไม่ต้องหอมนะลูก "
“ ไม่คะ คุณหญิงแม่ แก้มพี่ไฟหอม " น้องเทอมหอมแก้มผมอีกทีนึง " พี่เทมยังเลยหอมบ่อยๆเลย "
“ นั่นนะสินะ " แม่ก็พลอยเข้าขาไปกับเด็กด้วย
“ คนละเรื่องกันละ " ว่าแบบนั้นก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง เมื่อคืนไม่ได้นอนคอนโด วันนี้มีธุระยิ่งใหญ่ ต้องเป็นสารถีตั้งแต่เช้าให้ คุณนายแม่กับลูกสาวของเพื่อนสุดน่ารักที่ตอนนี้ก็แทบจะกลายมาเป็นลูกสาวแท้ๆของตัวเอง
“ เขินใหญ่เลย น้องเทอมดูสิ พี่ไฟเขิน " น้องเทอมยิ้มแอบยิ้มตามไม่ได้เขิน ก็แค่เห็นเด็กยิ้ม
“ ขออาบน้ำยี่สิบนาทีเดี๋ยวลงไปนะ
“ โอเคจ๊ะ " แม่เดินออกจากห้องไปพร้อมน้องเทอม
ห้างในวันหยุดคนเยอะจนทำให้รู้สึกเซง ผมหิ้วถุงเดินตามแม่กับน้องเทอมที่วันนี้มาซื้อเสื้อผ้ากัน เยอะพอจะทำให้เมื่อยมือได้ไม่ยาก เห็นแม่ทาบชุดคิตตี้ให้น้องเทอม บ่นอยู่กับตัวเองว่าชุดนั้นก็น่ารักชุดนี้ก็น่ารัก สรุปว่า น้องมันน่ารักใส่อะไรมันก็น่ารักไง
“ คุณหญิงแม่ขา ชุดนี้น่ารัก " เป็นชุดเดรสพนักงานเอามาทาบตัวน้อง น่ารักดีครับ เทอมเก่งนะ น้องเป็นคนที่ค่อนข้างมีความคิดรู้ว่าอะไรเข้ากับตัวเองอะไรไม่เข้ากับตัวเอง
“ น่ารักจ๊ะ หนูชอบเหรอ " น้องพยักหน้าแม่ก็พร้อมจะจ่าย
“ คุณหญิงแม่ น้องเทอมอยากไปเล่นตรงนู้น " มือเล็กๆชี้ไปที่บ้านตุ๊กตาครับ เป็นมุมสำหรับให้เด็กมาเล่นเหมาะกับครอบครัวที่จะพักผ่อนทางขา แม่พยักหน้าตกลงตามใจทุกอย่างก่อนจะยื่นถุงผ้ามาให้ผม
“ น้องไฟไม่อยากได้อะไรเหรอ "
“ ไม่นะแม่ " เท่าที่มีก็เยอะละ เดินตามสองสาวมาถึงที่นั่ง ผมเดินไปซื้อกาแฟร้อนของสตาร์บั๊คมาให้แม่ ช๊อคโกเล็ตเย็นของน้องเทอมแล้วก็คาราเมลของผม
“ แล้ววันนี้จะออกมาเป็นสารภีให้แม่อย่างเดียวเลยเหรอ " ผมพยักหน้ารับ วันนี้ไม่มีอะไรทำ ไอ้เทมก็ไม่อยู่ช่วงนี้มันวุ่นวายกับการหาที่ฝึกงานแล้วก็อ่านหนังสือ
“ คุณแม่ ไฟถามอะไรหน่อย "
“ ครับว่าไง " แม่ละสายตาจากน้องเทอมที่เหมือนจะเจอเพื่อนเล่นแล้วในตอนนี้
“ ตอนที่คุณแม่กับคุณพ่อคบกัน ของขวัญชิ้นแรกที่แม่ซื้อให้พ่อ คืออะไรเหรอครับ " รอยยิ้มหวานยกยิ้มขึ้นมาตอนที่จบคำถามนี้ " ทำไมครับ ยิ้มทำไม "
“ ก็น้องไฟจะซื้อของขวัญให้เทมเหรอ " ผมไม่ตอบ เพราะมันจริงแบบนั้น อีกสองวันจะเป็นวันเกิดไอ้เทมแล้ว โทรศัพท์มือถือผมเตือนมาแบบนั้น มันเตือนเหมือนกันหมด คือ สองวันก่อนถึงวันเกิดของใครสักคนที่ผมแอดเพื่อนไว้บนเฟสบุ๊ค
“ คุณแม่รู้ได้ไงว่าวันเกิดเทม "
“ ก็คุณหญิงป้าโทรมาบอกแม่ว่าท่านจะกลับไทย ท่านจะมาวันเกิดน้องเทมนะ แม่เลยถามไง น้องไฟไม่ซื้ออะไรเหรอ " อ๋อ อย่างงี้สินะ
“ แล้วตอนนั้นแม่ซื้ออะไร " ผมวกกลับมาที่คำถามเดิม
“ แม่ซื้อเนคไท ก็ตอนนั้นพ่อเค้าทำงานบริษัท ก็เลยซื้อเนคไทให้ ส่วนใหญ่แม่จะซื้อของที่พ่อได้ใช้มากกว่า " แม่เว้นเสียงไปสักพัก " เหมือนของน้องไฟ แม่ก็ซื้อนาฬิกาให้ ส่วนของไฟท์ล่าสุดแม่ก็ซื้อเนคไท เพราะว่าไฟท์ทำงานแล้ว "
“ ของที่เทมมันต้องใช้ " ผมพยายามนึก ก็ถือเป็นความคิดที่ดีนะ ซื้อของที่ต้องใช้ในวันเกิด
“ สำหรับเทม แม่ว่าไม่ว่าอะไรเค้าก็ชอบหมดละ เพราะน้องไฟซื้อให้ "
“ ไม่รู้สิ ตอนนี้ไฟยังนึกอะไรไม่ออกเลย " ใช่ สมองมันว่างเปล่าไปหมดแล้วละ นึกถึงตอนงานวันเกิดพี่ฮิมขนาดไอ้หยุ่นที่ดูไม่เอาไหนมันยังทำออกมาได้ดี
ผมพาตัวเองกลับคอนโดตอนที่ส่งทุกคนหมดแล้ว เปิดประตูมาก็เจอศพนึงที่เหมือนจะตายไปแล้วนอนอยู่ตรงโซฟาหน้าทีวี ผมเดินเข้าไปใกล้มันก็ยังหลับ เทมเป็นคนหลับลึก ถ้าเหนื่อยมากๆก็ยิ่งหลับลึก มองดูรอบตัวของมันที่มีแต่หนังสือ ผมเขย่าปลุก
“ ตื่นเว้ย ถ้าจะนอนก็ไปนอนในห้องให้มันดีๆดิว่ะ " ผมบอกมันที่ก็เหมือนจะสะลึมสะลือตื่นขึ้นมา พลิกตัวกลับมาจับมือผมไว้ทำท่าจะหลับอีกรอบ " ไอ้เทม "
“ มึงรู้มั๊ย ว่า อีกสองวัน วันอะไร "
“ ก็วันเกิดมึง " ผมตอบ มันลืมตาตื่นขึ้นมาแบบหัวยุ่งๆ จ้องหน้าผม
“ นึกว่าไม่รู้ "
“ ถ้าไม่รู้มึงเลยจะบอกเหรอ " มันพยักหน้า
“ อยากได้ของขวัญ "
“ กูไม่มีตังค์ซื้อของแพงๆหรอกนะ " บอกมันไว้ก่อนไอ้เทมยิ้ม มันดึงผมเข้าไปใกล้ ซบหน้าลงมาที่หน้าท้องของผม เหมือนเด็กเพิ่งตื่นนอนงัวเงียและคลอเคลีย
“ เอาอะไรก็ได้ "
“ มึงไม่จัดปาร์ตี้เหรอ " ผมถามเพราะอยากรู้จริงๆ มันไม่พูดอะไรเกี่ยวกับงานปาร์ตี้วันเกิดเลย คือถ้าจะจัดก็ควรจะเกริ่นได้แล้ว เทมเงียบลง
“ ไม่ค่อยอยากจะจัดว่ะ "
“ ทำไมว่ะ "
“ กูมีเหตุผลของกูเหละ " ตอบคำถามนั้นสั้นๆ ผมทำได้แต่พยักหน้าเข้าใจ
.................................................
ช่วงเย็นก่อนวันเกิดของเทม ผมไปที่ร้านแม่ทั้งๆที่วันทั้งวันต้องรับสายโทรศัพท์ของทุกคนที่โทรเข้ามาหาเหมือนเป็นเลขาส่วนตัวของคุณเทมธ์นที ตอบคำถามสุดฮิตที่ใครๆก็สงสัยว่า " มึง ไอ้ไฟ พี่เทมไม่จัดงานวันเกิดเหรอว่ะ "
“ ไม่จัด มันบอกว่าจะจัดหลังงานวันเกิด "
“ ทำไมพี่เทมแม่งไม่จัดให้มันตรงกับวันเกิดว้า " เสียงบ่นเซงๆของไอ้เนียลอดเข้ามาตามสาย มันถอนหายใจเซงๆเพราะอดแดกเหล้า ผมรู้ทุกคนคงคิดแบบนี้
“ แล้วทำไมใครๆต้องโทรมาหากูว่ะ ไอ้เทมก็มีมือถือ "
“ แหม กูโทรจนนิ้วจะกุดแล้วจ้ามึง พี่เทมปิดเครื่อง " ภาระทั้งหมดเลยตกมาที่กูสินะ " อีพี่เต๋อบ่นใหญ่ว่าพองานวันเกิดคนอื่นมากินตลอด งานวันเกิดตัวเองแล้วทำเงียบ "
“ กูฝากกระจายข่าวด้วยว่า ไอ้เทมเลี้ยงเหล้าแน่ แต่หลังวันเกิดมัน
“ โอเค จัดไปสวยๆเบาๆ " ทำไมต้องสวยๆเบาๆ ผมส่ายหน้าก่อนจะวางสายลง คืนนี้ถ้าหลังเที่ยงคืนก็เข้าสู่วันเกิดไอ้เทมแล้ว ผมอดตื่นเต้นไม่ได้เลยเมื่อนึกถึงสิ่งที่ตัวเองจะทำ
“ คุณแม่ " ผมเปิดประตูครัวลากเสียงยาวเรียก เธอที่ก็เงยหน้าขึ้นจากก้อนเค้กที่กำลังบรรจงแต่ง
“ น้องไฟ ลมอะไรหอบมาครับ แล้ววันนี้มีเรียนไม่ใช่เหรอ " แม่ถามผมก็พยักหน้า
“ ใช่ แต่ไฟเรียนเสร็จแล้ว " ผมเดินตรงเข้าไปหา หยิบบราวนี่ที่เพิ่งอบร้อนๆแต่ยังไม่แบ่งใสฟอยขึ้นมากิน ก็เลยโดนตีมือเข้าให้
“ มือก็สกปรกยังจะหยิบของกินอีก เดี๋ยวตีเลย "
“ แม่ก็ตีไฟแล้วนี่ " แม่ส่ายหน้าแต่ผมยิ้ม “ แม่ช่วยไฟหน่อย "
“ ช่วยเรื่องอะไรจ๊ะ "
“ ไฟอยากทำเค้ก " คำพูดที่ผมพูดออกไปนั้น แม่หันมามองหน้า ทำท่าทางเหมือนกำลังฝันไป เบลอๆมึนๆงงๆ
“ อะไรเข้าฝันเหรอลูก ไม่สบายเหรอ " แม่ยกมือขึ้นจับหน้า เอาหลังมือมาวัดไข้ ผมถอนหายใจแม่ก็หัวเราะ
“ วันเกิดเทม "
“ เพราะอย่างงั้นสินะ " มีสายตาล้อเลียนส่งมาให้ ผมหลบหน้าไปทางอื่นทำเป็นไม่เห็น " แล้วทำเค้กอะไรดีละ "
“ บลูเบอรี่ชีสเค้ก "
“ หื้ม ? แต่ทุกครั้งที่เทมมา เทมไม่เคยกินเลยนะ ลูก "
“ ก็ไฟชอบอะ " ตอบแบบนั้นแม่ก็ยิ่งงง เหมือนจะเถียงอะไรสักอย่าง แต่ผมพูดขึ้นไปก่อน " เถอะครับ ไฟจะทำบลูเบอรี่ชีสเค้ก "
ไม่ว่าอะไรก็ไม่ง่ายสักอย่าง ตั้งแต่ทุบคุ๊กกี้ หรือแม้แต่ผสมชีสเค้ก ทั้งๆที่แม่ก็คอยกำกับทุกอย่างอยู่ข้างๆ แต่ผมว่ามันก็ไม่ง่ายเลย จดจ่อกับเค้กจนลืมเวลาขั้นตอนสุดท้ายกำลังเสร็จแล้ว
“ ครีมนี่บีบลงไปรอบๆเค้กเลยลูก กะน้ำหนักมือให้เท่ากันนะ " แม่ส่งถุงบีบมาให้ ผมก็บีบชีสเค้กลงไปบนหน้าเค้กสีขาวที่เพิ่งเอาออกมาจากตู้เย็นหลังรอให้มันแข็งตัว บีบครีมโดยรอบสวยอย่างไม่น่าเชื่อ
“ เสร็จแล้ว "
“ คราวนี้ก็ใส่บลูเบอรี่ ใส่ลงไปเลยลูกอะ ทาให้ทั่วๆ ให้เท่ากันนะ " แยมบลูเบอรี่ผมราดลงไป ก่อนที่แม่จะยื่นอะไรบ้างอย่างมาให้ มันเป็นแผ่นช๊อคโกเล็ตสี่เหลี่ยม ที่เอาไว้แต่งหน้าเค้กวันเกิด
“ ใช้ไวท์ช๊อคโกเล็ตวาดนะ เขียนอะไรลงไปก็ได้ " ผมพยักหน้า จับถุงบีบถุงเล็กๆเอาไว้ ผมเงยหน้ามองแม่ที่ทำนู้นทำนี่อยู่ " ทำไม มีอะไรเหรอ "
“ เปล่าครับ " ผมว่าแบบนั้นแต่มือผมก็ยังไม่ได้เขียนอะไร ทั้งๆที่ใจก็คิดไว้แล้ว
“ คิดไม่ออกเหรอ ว่าจะเขียนอะไร "
“ เปล่าครับ " คราวนี้แม่ยิ้มก่อนจะพยักหน้า
“ งั้นแม่ออกไปก่อน น้องไฟก็เขียนไปนะ " แม่เดินออกไปนอกห้องทำเค้ก
คราวนี้ก็ได้เวลาลงมือเขียนได้ ผมเขียนภาษาไทยง่ายๆ ก่อนจะวาดรูปการ์ตูนที่หน้าตาคล้ายเจ้าของวันเกิดลงไปข้างหลังภาพ แม่เดินเข้ามาพอดีตอนได้ยินเสียงผมตะโกนว่าเสร็จแล้ว
“ เสร็จแล้วครับ "
“ ไหน " แม่เดินเข้ามาใกล้มองผมงานของผมที่ตั้งอยู่กลางโต๊ะ และก็อดแซวไม่ได้เลยเมื่อเห็นป้ายของเค้กที่ผมทำ " เข้าใจคิดดีนี่เรานะ "
“ กี่ทุ่มแล้วละครับ "
“ สองทุ่มแล้วละ "
“ ห๊ะ สองทุ่ม " ผมหันไปดูนาฬิกาที่แขวนอยู่ข้างผนัง นี่กูใช้เวลาเพลินไปขนาดสองทุ่มแล้วก็ยังไม่รู้ตัวเลยเหรอว่ะ " แม่ใส่กล่องให้ไฟหน่อย ไฟจะไปแล้ว "
“ ได้สิ ลูกไปเก็บของเถอะ " วิ่งไปล้างมือถอดผ้ากันเปื้อน ยังมีของที่ต้องไปเอาอีก คราวนี้กูต้องเหยียบมิดคันเร่งกลับแน่ วิ่งกลับมาหอมแก้มแม่ ผมยกถุงเค้กอย่างระวังที่สุดเอาไปไว้ในรถ ยกมือถือขึ้นดู สองทุ่มสิบนาทีแล้ว
ผมถึงคอนโดตอนสี่ทุ่มครึ่งโชคดีที่ร้านที่ผมไปซื้อของขวัญให้ไอ้เทมในห้างมันยังไม่ปิด โชคดีที่เค้ายังคอย แต่กลับต้องมาเสียเวลากับรถติดมหาประลัยเพราะดันเป็นคืนวันศุกร์ ผมถอนหายใจมองสายโทรศัพท์ของไอ้เทมที่โทรเข้ามาหาทุกสองนาที คำถามวนเวียนอยู่ที่เดิมว่า " อยู่ไหน "
เอื้อมมือไปกดกริ่งหน้าประตูห้อง เสียงเปิดล๊อคประตูดังขึ้น ไม่ทันได้ตั้งตัวไอ้เทมเปิดประตูออกมา ผมเหวี่ยงกล่องเค้กไปไว้ด้านหลังแทบจะไม่ทัน เทมจ้องหน้าผม จากที่หน้าบึ้ง มันหลุดยิ้มออกมา
“ ไม่ต้องแอบหรอก กูเห็นแล้วละ "
“ จิ๊ " ส่งเสียงเซงๆในลำคอ เทมเปิดประตูให้ผมเอาเค้กกับกระเป๋าไปวางบนโต๊ะ ยังไม่ทันจะทำอะไร มันเข้ามากอดผมจากด้านหลัง หอมลงมาตรงแก้ม
“ กูคิดว่าจะไม่ได้เค้าดาวถอยหลังเข้าวันเกิดกับมึงซะแล้ว อุตส่าห์ไม่นัดกินเหล้าเพื่อนเพราะอยากจะอยู่กับมึงสองคน ไปไหนมาว่ะ " ผมไม่ได้หันไปหามันรู้สึกแก้มร้อนกับเหตุผลนั้นอย่างบอกไม่ถูก สูดลมหายใจยับยั้งความตื่นเต้น ผมจ้องไปที่เค้ก มันเลิกคิ้ว " นี่ มึงเอาเวลาทั้งวันไปซื้อเค้ก "
“ ก็ไม่ได้ซื้อมาสักหน่อย "
“ หมายความว่าไง "
“ ไปถามแม่ดิ ทำไมกูต้องอยู่ในห้องทำเค้กร้านแม่ตั้งแต่บ่ายห้าโมงเย็นจนถึงสองทุ่มครึ่ง "
“ งั้นขอดูเค้กฝีมือมึงหน่อย " มันเอื้อมมือไปเปิดกล่องแต่ผมคว้ามือไว้
“ ใครบอกมึงว่ากูทำ "
“ ก็เมื่อกี้มึงบอกเอง ว่ามึงเข้าไปในห้องทำเค้กร้านแม่มึงตั้งแต่ ห้าโมงเย็นถึงสองทุ่มครึ่ง หรือว่ามึงจะเถียงกูว่า มึงเข้าไปหลับ " ผมไม่ตอบอะไรไอ้เทมก็เอื้อมมือจะมาเปิดเค้กนั่นอีก
“ เดี๋ยวสิว่ะ ให้ถึงเวลาก่อน อีก ตั้งยี่สิบนาที " ผมว่าแบบนั้นไอ้เทมถึงยอมหยุด เปลี่ยนมากอดเอวผมไว้ เอาเทียนออกมาจากกระเป๋า
“ ตื่นเต้นว่ะ " อีกสิบนาทีสุดท้าย จะเข้าสู่วันใหม่ ผมหันไปหามัน
“ ปิดตา "
“ ทำไมต้องปิดว่ะ ยังไงก็เห็นอยู่ดี " มึงช่วยเข้าใจคำว่าเซอร์ไฟส์หน่อยได้มั๊ยว่ะ ผมเปิดกล่องเค้ก ปักเทียนตามอายุของมันลงไปเป็นเทียนตัวเลขง่ายๆ โชคดีที่แผ่นช๊อคโกเล็ตที่ผมเขียนมันหันหลังให้ เทมเลยไม่เห็นและผมเองก็อยากให้มันเห็นตอนที่กำลังจะเป่ามากกว่า
“ อะไรว่ะ บลูเบอรี่ชีสเค้กเหรอ " มันพูดเสียงเบาๆ คงคิดไปว่าผมจะทำเค้กที่มันชอบ อยากเช่นพวกเค้กกาแฟ
“ ทำไมอะ ก็ของที่กูชอบ " ตอบมันสั้นๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเวลา ช้อนเค้กขึ้นมา ผมจุดเทียน ทั้งๆที่ในห้องยังสว่างโล่ หันเค้กมาหามันผมเห็นใบหน้าที่ค่อยๆยิ้มหลังจากที่มันเห็นป้ายช๊อคโกเล็ตที่ผมทำ ผมเริ่มร้องเพลง " แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์..ทู ยู "
“ ฟู่! “ ออกแรงเป่าทีเดียวเทียนสองเล่มนั่นก็ดับ มันหยิบแผ่นช๊อคโกเล็ตขึ้นมาก่อนจะหันหน้าแผ่นป้ายนั้นให้ผมดู " ทำไมต้องเขียนว่า ' ของที่ไฟชอบ ' ด้วยว่ะ "
“ ก็บลูเบอรี่ชีสเค้กเป็นของที่กูชอบ " ผมตั้งเค้กไว้บนโต๊ะ หันหลังไปหยิบกระเป๋าของตัวเอง ไอ้เทมกำลังถ่ายภาพแผ่นช๊อคโกเล็ตนั่นอยู่ ก่อนจะลองชิม
“ สุขสันต์วันเกิดนะ ขอให้มีความสุขมากๆ คิดอะไรก็สมหวังไปหมด ได้ทำงานที่ชอบ อยู่กับสิ่งที่ชอบ สุขภาพแข็งแรงอย่าเจ็บอย่าป่วยอย่าตาย อย่าจากกูไป แล้วที่สำคัญกูขอให้มึงมีแฟนน่ารักแบบนี้ตลอดไป " ไอ้เทมหลุดหัวเราะ มันพยักหน้า ก่อนจะแบมือมาข้างหน้าผม
“ เอาออกมาเร็วๆ "
“ อะไร " ถามทั้งๆที่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร
“ ของขวัญกู เอามาเลย "
“ ก็ทำเค้กให้แล้ว "
“ อยู่ในกระเป๋าไม่ใช่เหรอว่ะ " มันดึงกระเป๋าผมเอาไว้
" ไม่มี " ทำหน้าเหมือนไม่มีจริงๆ ผมส่ายหน้าไปมาก่อนจะหลุดยิ้ม “ มึงถอยออกไปก่อน หนึ่งก้าว "
“ มึงนี่โคตรเล่นตัว " แต่มันก็ยอมถอยออกไป ผมเปิดกระเป๋าออก ก่อนจะยื่นกล่องเล็กๆกล่องนึงให้มัน
“ เอาไปเลย "
“ นาฬิกาเหรอว่ะ " พยักหน้าอีกที
“ ก็มันเป็นของที่กูชอบ " ไอ้เทมขมวดคิ้วตอนที่ผมพูดคำนี้เป็นครั้งที่สอง มันเปิดนาฬิกาออกมาดูไม่ใช่นาฬิกาแบบที่มันชอบด้วยซ้ำ แต่เป็นนาฬิการุ่นที่ผมชอบ ไอ้เทมพลิกมันไปมาสองสามที เบื้องหลังของนาฬิกาเรือนนั้น ผมให้ทางร้านเลเซอร์คำให้หนึ่งประโยค มันอ่านออกเสียงออกมา
“ ของที่ไฟชอบ " เงยหน้าขึ้นมามองผม คราวนี้ก็ขมวดคิ้วหนัก “ นี่มึง ทำไมมึงถึงให้แต่ของที่มึงชอบในวันเกิดกูว่ะ "
“ ก็เพราะมึงคือหนึ่งในของที่กูชอบ " คำที่ผมพูดออกไปทำให้มันหลุดยิ้มออกมา มือคู่นั้นที่เลื่อนมาขยี้หัวผม " แต่่กูยังมีอีกอย่างที่ยังไม่ได้เขียน " ผมดึงมือมันขึ้นมา หยิบปากกาสีดำออกมากระเป๋าเปิดฝาก่อนจะเขียนลงไปบนแขนของมันตัวโต ' ของที่ไฟชอบ '
“ ... “ มันเงียบไปดื้อๆ ขมวดคิ้วมองหน้าผมภายใต้ความงุนงงนั้น มันยิ้มกว้าง
“ ของที่กูชอบเพื่อคนที่กูรัก เพราะของที่กูชอบ กูจะคิดถึงมันอยู่ตลอดเวลา และเพราะพี่เทมเป็นคนที่ไฟชอบ เป็นหนึ่งในสิ่งนึงที่ไฟจะคิดถึงตลอดเวลา " เทมยังเงียบ ผิดคลาดจากที่ผมนึก คิดว่ามันจะเดินเข้ามากอดผมซะอีก แต่เปล่าเลย เทมได้แต่ยืนนิ่งๆ “ ยังไม่เข้าใจอะไรอีก "
“ เปล่าเข้าใจทุกอย่าง แต่มันไม่ใช่ว่ะ " ไอ้เทมยกแขนข้างที่ผมเขียนว่า ของที่ไฟชอบขึ้นมาดู มันมองหน้าผม " ใช่เหรอว่ะ "
“ อ่า จริงสินะ " เดินเข้าไปใกล้ ใช้ปากกากากากบาทคำว่าชอบทิ้ง ผมเขียนเหนือคำว่าชอบที่ถูกลบทิ้ง ด้วยคำว่า รัก หนึ่งวินาทีต่อจากนั้นผมรู้สึกถึงความอบอุ่นที่ดึงผมเข้าไปกอด ความอุ่นที่เย็นวาบตรงข้างแก้มและริมฝีปากของผม
ใช่ เทมไม่ใช่ของที่ไฟชอบ แต่เทมนะ คือของที่ไฟรักตังหาก
“ ของที่กูรัก สุขสันต์วันเกิดนะมึง "
.....................................................สุขสันต์วันเกิดนะคะ ของที่ขนมรัก #เนียนไปพร้อมๆไฟ
นั่งคิดว่า วันเกิดเทม ถ้าไฟจะต้องทำอะไรสักอย่างคนแบบไฟจะทำอะไรออกมา
หนมคิดว่าจะให้มาแนวหยุ่น คงไม่ไหวเลยเอาแบบนี้เหละ ดูมีเล่ห์เหลี่ยม ซึนๆมึนๆแบบไฟดี
หนังสือนิยายเรื่องนี้ มีการจัดตีพิมพ์ถ้าเพื่อนๆคนไหนสนใจ
สามารถติดตามความคืบหน้าได้ตาม เฟสบุ๊ค หรือ ทวิตของขนมนะคะ
แต่รออีกสักพักเลยจ้า เพราะเพิ่งติดต่อคนวาดได้ TT
แต่ไม่เป็นไรเพราะขนมจะอัพตอนพิเศษต่อไปจนกว่านิยายจะได้พิม กร้าก
เจอกันจ้าาาา
เร็วนี้ๆจะลงพี่ไฟท์หมออินละเด้อ ฝากด้วยจ้า
ใครมีทวิตเตอร์หรือเฟสบุ๊คหนมฝากแท็ก #BTSสถานีรัก ด้วยจ้า
ขอบคุณทีเข้ามาอ่านและคอมเม้นท์
หัวข้อ: BTS Next Station สถานีรักถัดไป {จบแล้ว/รวมเล่ม}{ตอนพิเศษวาเลนไทน์ - 14.2.58} #หน้า 91 (อ่าน 1199294 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก